Suchergebnisse

Dissertations (M.D.), University of Maryland (1812-1920), School of Medicine, 1833-1834. ; This volume contains the following manuscripts described as either an Inaugural Dissertation or an Inaugural Essay presented to the University of Maryland for the Degree of "Doctor of Medicine" or "Doctor of Physic": Arachnitis or Inflammation of the Arachnoid Membrane / by Johnson, Edward 1833; Rheumatism / by Butler, Francis 1834; Bilious Remittent Fever / by Boteler, John T. 1834?; Epilepsy / by Ashton, Charles L. 1834; Apoplexy / by Rowland, William B. 1834; Cholera Infantum / by Robertson, George J. 1834; Apoplexy / by Brown, John H. 1834; Cellular Tissue / by Muse, James A. 1834; The Importance of Legislative Enactments for the Suppression of Empirism / by Tyson, A. H. 1834; Pathology, Cause and Treatment of Dyspepsia / by Stanton, William 1834; Epilepsy / by Ghiselin, William 1834; Are There Such Agents as Miasmata Which Acting on the System Produce Bilious Fever? / by McGill, Thomas J. 1834; The Reciprocal Influence of Mind and Body / by Rose, William R. 1834; Scarlet Fever / by Author Unknown 18uu; Chronic Enteritis / by Garlick, Theodatus 1834; Therapeutics / by John F. Leigh 1834; Chronic Diseases of the Nervous System / by Cabell, John L. 1834; Lepra Tuberculosa / by Carr, Samuel John 1834; Purgatives: Their Properties, Uses and Effects as Medicines and Remedial Means / by Brown, Catesby G. 1834; Menorrhagia / by Hutchins, Nicholas 1834; Cholera Spasmodica / by Wilson, Josiah N. 1834; Hydrocyanic Acid / by Frampton, Lingard H. 1834; Eupatorium Perfoliatum / by Power, James 1834; De Concoctione / by Sams, Carleton C. 1834. Some manuscripts in Latin and French. ; http://www.archive.org/details/universityofmary3334 ; somtheses1833-1834a

Il monastero femminile di San Zaccaria di Venezia, fondato nel IX secolo, adotta intorno alla metà del XII secolo le consuetudini di Cluny. Questo contributo vuole dimostrare che la decisione, riconfermata più volte nel corso del tempo, contribuisce al rilancio del cenobio dopo un periodo di difficoltà, e anche se non comporta il formale collegamento del cenobio alla congregazione borgognona, lo proietta per la prima volta in una dimensione sovralocale. Tale proiezione è ben visibile circa cinquant'anni più tardi, quando le monache si presentano a Verona e trattano con il podestà e le autorità veronesi una questione patrimoniale che ha importantissime implicazioni di natura politico-territoriale per entrambe le città. ; The female monastery of San Zaccaria in Venice, founded during the 9th century, adopted the customs of Cluny around the mid-12th century. This paper aims to demonstrate that such a move, confirmed over and again, contributed to the revival of the monastery after a period of serious difficulty and, even if it did not imply the creation of a formal connection with the Burgundian congregation, the adoption of such customs projected San Zaccaria, for the first time, onto a supra-local dimension. This became clear some fifty years later, when the nuns went to Verona to discuss with the podestà, and all of the major city authorities, a patrimonial issue that proved to have relevant political and territorial implications for both cities.

The Tractatus de origine et natura, iure et mutationibus monetarum of Nicholas Oresme, written in Latin in 1355-1356 and later translated in French by the author himself, might be seen as one of the most important works to read in perspective the late-medieval thought on the nature of money and the role of the sovereign and the political body of the community. This work, here offered in a newly revised Italian edition, built on some manuscripts preserved at the Bibliothèque Nationale de France , appears from the onset as having a particularly marked political vocation, as it is addressed to the king of France Charles the Fifth, of whom Oresme was an advisor. The Norman magister has often been portrayed as a fervent supporter of a metallist view of the nature of money, as if its value were nothing more than the market value of the gold or silver it was made of, a perspective that might be characterised as one of private-law. However, a thorough reading of Oresme's monetary writings, that takes good stock of their historical contextualisation in the troubled monetary anarchy of the 1350s and of the interpretative links pointing to Aristotle's Politics and Ethics – known, translated and glossed by Oresme –, reveals a more complex analysis, that cannot be confined to the all-out defence of the intrinsic metallic stability of money. Rather, the proposed interpretation will qualify Oresme as a political advisor that perceives and appreciates the nature of money as a social institution, whose value and role is determined by those, the whole body of the political community, that are sovereign over money and resort to it in negotiations. In this political dimension of the government of the monetary institution emerges the structural role that Oresme attributes to the faith that must rest with those tasked with governing money: thus, the accent posed on the importance of preserving its value assumes a procedural dimension that aims at granting that the institution of money continues to fulfil its social metric role. ; Il Tractatus sulla moneta del filosofo e teologo Nicola Oresme, redatto in latino nel 1355-1356 e poi tradotto in francese dallo stesso autore, costituisce uno dei testi cardine della riflessione medievale sullo statuto della moneta e su chi ne sia sovrano. Quest'opera - di cui si propone una nuova e riveduta edizione italiana, impostata a partire da alcuni manoscritti conservati presso la Bibliothèque Nationale de France - testimonia sin dal suo avvio la sua forte valenza politica, avendo come primo interlocutore Carlo V il Saggio, il re di Francia di cui Oresme fu consigliere. Il magister normanno è stato spesso salutato quale fautore di una visione metallista della moneta, una merce tra le altre che vale tanto quanto l'oro o l'argento di cui è fatta, inserita in un'ottica schiettamente privatistica. Tuttavia, una lettura più attenta degli scritti monetari oresmiani, che metta in prospettiva sia il periodo storico in cui il testo fu redatto, caratterizzato da una diffusa anarchia monetaria, sia le relazioni che il Trattato stesso suggerisce rispetto ai passaggi aristotelici conosciuti e poi commentati dallo stesso Oresme, rivela un pensiero più complesso e più profondo. La cifra sintetica della sua riflessione monetaria non è infatti riducibile a una difesa ad oltranza dell'intrinseco metallico, ma si qualifica per lo spessore politico e teorico espresso dal consigliere regale che vede e apprezza della moneta il suo significato istituzionale. Il suo valore è stabilito da chi di quella moneta può dirsi sovrano e, al tempo stesso, fruitore: la comunità politica tutta. La dimensione eminentemente politica dell'istituzione-moneta emerge proprio da una rilettura complessiva del trattato. In esso il ruolo della fiducia nell'amministratore della divisa assume un'importanza strutturale incidendo sul valore della moneta e sulla necessità che esso venga tutelato e garantito attraverso precise garanzie procedurali sicché la moneta possa mantenere il suo fondamentale ruolo sociale: quello di misura.

Erdbeben können bis heute nicht exakt vorhergesagt werden und treffen moderne Gesellschaften genauso unerwartet wie historische Zivilisationen. Sie stellen deshalb eine besondere Herausforderung für jede betroffene Gesellschaft dar. Zur Wiederherstellung der Normalität müssen die Erdstöße und ihre sozialen, wirtschaflichen und politischen Folgen mental und praktisch bewältigt werden. Die dazu ergriffenen Strategien unterschieden sich in verschiedenen Kulturkreisen und verschiedenen Epochen jedoch zum Teil erheblich voneinander. Die Dissertation untersucht mittels einer historischen Diskursanalyse die in griechischen, lateinischen und frühchinesischen Quellen aufgezeichneten Wahrnehmungen, Interpretationen und praktischen Maßnahmen zur Bewältigung von Erdbeben im antiken Mittelmeerraum und im frühen China. Die für die beiden Regionen gewonnenen Erkenntnisse werden anschließend vergleichend gegenübergestellt, um dadurch zum einen ein besseres Verständnis der frühen Kulturen im Mittelmeerraum und in Ostasien zu ermöglichen sowie zum anderen Anregungen für mögliche Strategien und Konzepte im Umgang mit gegenwärtigen und zukünftigen Naturkatastrophen bereitzustellen.:1 Einleitung: Relevanz des Themas und Aufbau der Arbeit 1.1 Aktualität des Themas: Erdbeben und ihr Einfluss auf die Gesellschaft 1.2 Problemstellung 1.3 Gestaltung des Vergleiches 1.4 Stand der Forschung 1.4.1 Für die historischen Erdbeben in Europa und im Mittelmeerraum 1.4.2 Für die historischen Erdbeben in China 1.4.3 Vergleichende Forschung zu historischen Erdbeben 2 Thematische und methodische Vorüberlegungen 2.1 Theoretischer Ansatz 2.2 Die physische Dimension der Erdbeben 2.2.1 Ursachen und Arten von Erdbeben 2.2.2 Erschütterungen des Bodens durch P- und S-Wellen 2.2.3 Klassifizierung von Erdbeben nach ihrer Stärke: die Skalen von Mercalli und Richter 2.2.4 Tsunamis 2.2.5 Seismische Zonen: Mittelmeerraum und chinesisches Festland 2.3 Die soziale Dimension der Erdbeben 2.3.1 Diskurs und historische Diskursanalyse 2.3.2 Erdbeben als Bestandteile des modernen Katastrophendiskurses 2.4 Methodisches Vorgehen 3 Der Erdbebendiskurs im antiken Mittelmeerraum 3.1 Quantitative Analyse des antiken europäischen Erdbebendiskurses 3.1.1 Griechische und lateinische Bezeichnungen für Erdbeben 3.1.2 Nennungen von Erdbeben 3.1.3 Welche (Arten von) Erdbeben wurden aufgezeichnet? 3.2 Qualitative Analyse des antiken Erdbebendiskurses im Mittelmeerraum 3.2.1 Die frühesten Beschreibungen von Erdbeben: Hesiod und Homer 3.2.2 Erdbeben als Folgen menschlichen Handelns 3.2.3 Erdbeben als Resultate natürlicher Prozesse 3.3 Schlussfolgerungen zum Erdbebendiskurs in den antiken europäischen Quellen 4 Der Erdbebendiskurs im frühen China 4.1 Quantitative Analyse des frühchinesischen Erdbebendiskurses 4.1.1 Frühchinesische Bezeichnungen für Erdbeben 4.1.2 Nennungen von Erdbeben 4.1.3 Welche (Arten von) Erdbeben wurden aufgezeichnet? 4.2 Qualitative Analyse des frühchinesischen Erdbebendiskurses 4.2.1 Die Anfänge des chinesischen Erdbebendiskurses: Erdbeben während der Sandai 4.2.2 Die Chunqiu-Tradition: 5 Erdbeben im Staate Lu 4.2.3 Fürst Jing von Qi und der große Wahrsager: Erdbeben als vorhersagbare Naturphänomene 4.3 Schlussfolgerungen zum Erdbebendiskurs in den frühchinesischen Quellen 5 Vergleich der Erdbebendiskurse im antiken Europa und im frühen China 5.1 Vergleichende quantitative Analyse der Erdbebendiskurse im antiken Europa und im Frühen China 5.1.1 Bezeichnungen für Erdbeben im antiken Mittelmeerraum und im frühen China 5.1.2 Nennungen von Erdbeben im antiken Mittelmeerraum und im frühen China 5.1.3 Welche (Arten von) Erdbeben wurden aufgezeichnet? 5.2 Vergleichende qualitative Analyse der Erdbebendiskurse im antiken Europa und im frühen China 5.2.1 Vergleich der Wahrnehmungen von Erdbeben im antiken Mittelmeerraum und im frühen China 5.2.2 Vergleich der Interpretationen von Erdbeben im antiken Mittelmeerraum und im frühen China 5.2.3 Vergleich der praktischen Bewältigung von Erdbeben im antiken Mittelmeerraum und im frühen China 6 Fazit ; Even today, it is impossible to precisely predict earthquakes. That is why, just like in the distant past, earthquakes present a special challenge for any society that is struck by them. In order to return to normality, it is necessary to develop mental and practical ways of coping with the events and their effects. It can be observed that these strategies differ substantially between different cultures and different historical periods. This dissertation investigates the perceptions and interpretations of, as well as the practical measures of coping with earthquakes that are recorded in Greek, Latin and early Chinese sources by using the method of historical discourse analysis. Subsequently, the results obtained for both regions are compared in order to achieve both a better understanding of the early cultures in the Mediterranean and East Asia, and the formulation of strategies for coping with present and future natural extremes.:1 Einleitung: Relevanz des Themas und Aufbau der Arbeit 1.1 Aktualität des Themas: Erdbeben und ihr Einfluss auf die Gesellschaft 1.2 Problemstellung 1.3 Gestaltung des Vergleiches 1.4 Stand der Forschung 1.4.1 Für die historischen Erdbeben in Europa und im Mittelmeerraum 1.4.2 Für die historischen Erdbeben in China 1.4.3 Vergleichende Forschung zu historischen Erdbeben 2 Thematische und methodische Vorüberlegungen 2.1 Theoretischer Ansatz 2.2 Die physische Dimension der Erdbeben 2.2.1 Ursachen und Arten von Erdbeben 2.2.2 Erschütterungen des Bodens durch P- und S-Wellen 2.2.3 Klassifizierung von Erdbeben nach ihrer Stärke: die Skalen von Mercalli und Richter 2.2.4 Tsunamis 2.2.5 Seismische Zonen: Mittelmeerraum und chinesisches Festland 2.3 Die soziale Dimension der Erdbeben 2.3.1 Diskurs und historische Diskursanalyse 2.3.2 Erdbeben als Bestandteile des modernen Katastrophendiskurses 2.4 Methodisches Vorgehen 3 Der Erdbebendiskurs im antiken Mittelmeerraum 3.1 Quantitative Analyse des antiken europäischen Erdbebendiskurses 3.1.1 Griechische und lateinische Bezeichnungen für Erdbeben 3.1.2 Nennungen von Erdbeben 3.1.3 Welche (Arten von) Erdbeben wurden aufgezeichnet? 3.2 Qualitative Analyse des antiken Erdbebendiskurses im Mittelmeerraum 3.2.1 Die frühesten Beschreibungen von Erdbeben: Hesiod und Homer 3.2.2 Erdbeben als Folgen menschlichen Handelns 3.2.3 Erdbeben als Resultate natürlicher Prozesse 3.3 Schlussfolgerungen zum Erdbebendiskurs in den antiken europäischen Quellen 4 Der Erdbebendiskurs im frühen China 4.1 Quantitative Analyse des frühchinesischen Erdbebendiskurses 4.1.1 Frühchinesische Bezeichnungen für Erdbeben 4.1.2 Nennungen von Erdbeben 4.1.3 Welche (Arten von) Erdbeben wurden aufgezeichnet? 4.2 Qualitative Analyse des frühchinesischen Erdbebendiskurses 4.2.1 Die Anfänge des chinesischen Erdbebendiskurses: Erdbeben während der Sandai 4.2.2 Die Chunqiu-Tradition: 5 Erdbeben im Staate Lu 4.2.3 Fürst Jing von Qi und der große Wahrsager: Erdbeben als vorhersagbare Naturphänomene 4.3 Schlussfolgerungen zum Erdbebendiskurs in den frühchinesischen Quellen 5 Vergleich der Erdbebendiskurse im antiken Europa und im frühen China 5.1 Vergleichende quantitative Analyse der Erdbebendiskurse im antiken Europa und im Frühen China 5.1.1 Bezeichnungen für Erdbeben im antiken Mittelmeerraum und im frühen China 5.1.2 Nennungen von Erdbeben im antiken Mittelmeerraum und im frühen China 5.1.3 Welche (Arten von) Erdbeben wurden aufgezeichnet? 5.2 Vergleichende qualitative Analyse der Erdbebendiskurse im antiken Europa und im frühen China 5.2.1 Vergleich der Wahrnehmungen von Erdbeben im antiken Mittelmeerraum und im frühen China 5.2.2 Vergleich der Interpretationen von Erdbeben im antiken Mittelmeerraum und im frühen China 5.2.3 Vergleich der praktischen Bewältigung von Erdbeben im antiken Mittelmeerraum und im frühen China 6 Fazit

Pierwsza część, wydanej anonimowo we Freiburgu w 1785 roku, dwutomowej historii Śląska, której autorem jest pochodzący ze Szwajcarii, urzędnik administracji pruskiej Karl Ludwig von Klöber und von Hellscheborn (1738 lub 1739-1795). Choć w przedmowie do niniejszej części zaznaczono, że publikacja jest przekładem z języka angielskiego książki Accounts from Silesia with remarks on the Austrian and Prussian Government 1778, to zarówno współcześni Klöberowi jak i późniejsi historycy, zajmujący się historią Śląska i dorobkiem śląskiej historiografii, nie mieli wątpliwości co do autorstwa Klöbera. Opracowanie, napisane z niezwykłą pasją, przepełnione osobistymi komentarzami i ocenami, wyrażanymi z dużym zaangażowaniem emocjonalnym przedstawia dzieje Śląska, w pierwszym tomie w okresie od X wieku do 1740 roku, natomiast w części drugiej w okresie panowania króla pruskiego Fryderyka II (1712-1786). Głównym celem pracy jest porównanie sposobu sprawowania rządów nad tą prowincją przed i po 1740 roku, czyli przed i po przejściu pod panowanie pruskie. Charakterystyczne w tekście publikacji są drwiące, a czasami krytyczne opinie pod adresem większości książąt śląskich, części królów czeskich i cesarzy oraz uwielbienie dla Fryderyka II. Warto również zwrócić uwagę na zastosowanie bardzo oryginalnej pisowni i ortografii tekstu m.in. zapisywanie małymi literami rzeczowników z wyjątkiem nazw własnych, wbrew regułom obowiązującym w języku niemieckim.

Guter Rath an die Völker Europens bei der Nothwendigkeit, die Regierungsgrundsätze überall zu verändern (Londyn, 1792) - niemieckojezyczny przekład pierwszej części eseju politycznego Advice to the Privileged Orders in the Several States of Europe Resulting from the Necessity and Propriety of a General Revolution in the Principle of Government, którego autorem jest amerykański pisarz, poeta, publicysta, prawnik, dyplomata i myśliciel Joel Barlow (1754-1812). Autor zaliczany jest do grona wybitnych postaci związanych z początkami dyplomacji Stanów Zjednoczonych Ameryki oraz do kręgu czołowych intelektualistów dwóch kontynentów: Ameryki i Europy. Jego bogate życie i liczne zasługi nadały mu rangę wielkiego męża stanu, ale też wszechstronnego, typowego dla Ameryki, przedstawiciela pionierów na tym kontynencie, był bowiem w jednej osobie: żołnierzem amerykańskiej wojny wyzwoleńczej, kapelanem Armii Kontynentalnej, businessmanem, bankowcem, adwokatem, wydawcą, myślicielem, bojownikiem wolności, podróżnikiem, odkrywcą i wychowawcą. Nauki pobierał w Dartmouth College, a w 1778 ukończył studia na słynnym uniwersytecie Yale. Joel Barlow to jeden z twórców amerykańskiej poezji. Już w roku ukończenia Yale opublikował swój pierwszy poemat "The Prospect of Peace", w którym piętnował niewolnictwo. Z kolei w wydanym w 1787 roku dziewięciotomowym poemacie alegorycznym "The Vision of Columbus" wieszczył wizję przyszłej wielkiej Ameryki i ogólnoludzkiego braterstwa. W 1788 roku wybrał się do Francji, gdzie żywo zainteresował się ideami republikańskimi, by w rezultacie wziąć udział w Rewolucji Francuskiej. W 1791, za pośrednictwem Louisa Littepage'a, skierował list do Stanisława Augusta Poniatowskiego. W korespondencji tej chwalił dzieło Konstytucji 3 maja i wspominał udział Tadeusza Kościuszki w wojnie o niepodległość Stanów Zjednoczonych. W 1792 roku, z inspiracji swojego przyjaciela Thomasa Paine'a, napisał i opublikował w Anglii niniejszy, radykalny traktat polityczny Advice to the Privileged Orders in the Several States of Europe…( Przestroga ku rozwadze stanom uprzywilejowanym w różnych krajach europejskich…), w którym rozwija tezę, że zadaniem państwa jest strzeżenie dobra wspólnego wszystkich klas społecznych, a nie jedynie klas uprzywilejowanych. Konserwatywna Anglia nie była zadowolona z takich publikacji. Esej został uznany przez rząd brytyjski za dzieło wywrotowe i objęto go zakazem publikacji. W 1793 roku ukazał się w New York Magazine utwór The Hasty-Pudding. A poem in three cantos, do dzisiaj jeden z najbardziej znanych utworów wczesnej poezji amerykańskiej. Jako mąż stanu był, m.in. konsulem amerykańskim w Algierze, w latach 1795-1797. W roku 1805 wrócił do Ameryki i przez następne lata mieszkał pod Waszyngtonem. W grudniu 1812 Barlow znalazł się w Warszawie. Podczas podróży do Krakowa nabawił się ciężkiego przeziębienia i zapalenia płuc. W krytycznym stanie dotarł do Żarnowca, gdzie mimo udzielenia pomocy lekarskiej zmarł i został pochowany na przykościelnym cmentarzu. Dokument współoprawny z innymi drukami (klocek introligatorski), sygn. 92654/1-92655.

Guter Rath an die Völker Europens bei der Nothwendigkeit, die Regierungsgrundsätze überall zu verändern (Londyn, 1795) - niemieckojezyczny przekład drugiej części eseju politycznego Advice to the Privileged Orders in the Several States of Europe Resulting from the Necessity and Propriety of a General Revolution in the Principle of Government, którego autorem jest amerykański pisarz, poeta, publicysta, prawnik, dyplomata i myśliciel Joel Barlow (1754-1812). Uzupełnienie stanowi list Barlowa, datowany 26 września 1792 roku w Londynie - Schreiben an die französischen Nationalconvent über die Mängel der Constitution von 1791, und den Umfang der Verbesserungen derselben (List do Konwentu Narodowego Francji w sprawie niedociągnięć konstytucji z 1791 r. i zakresu jej ulepszeń). Autor zaliczany jest do grona wybitnych postaci związanych z początkami dyplomacji Stanów Zjednoczonych Ameryki oraz do kręgu czołowych intelektualistów dwóch kontynentów: Ameryki i Europy. Jego bogate życie i liczne zasługi nadały mu rangę wielkiego męża stanu, ale też wszechstronnego, typowego dla Ameryki, przedstawiciela pionierów na tym kontynencie, był bowiem w jednej osobie: żołnierzem amerykańskiej wojny wyzwoleńczej, kapelanem Armii Kontynentalnej, businessmanem, bankowcem, adwokatem, wydawcą, myślicielem, bojownikiem wolności, podróżnikiem, odkrywcą i wychowawcą. Nauki pobierał w Dartmouth College, a w 1778 ukończył studia na słynnym uniwersytecie Yale. Joel Barlow to jeden z twórców amerykańskiej poezji. Już w roku ukończenia Yale opublikował swój pierwszy poemat "The Prospect of Peace", w którym piętnował niewolnictwo. Z kolei w wydanym w 1787 roku dziewięciotomowym poemacie alegorycznym "The Vision of Columbus" wieszczył wizję przyszłej wielkiej Ameryki i ogólnoludzkiego braterstwa. W 1788 roku wybrał się do Francji, gdzie żywo zainteresował się ideami republikańskimi, by w rezultacie wziąć udział w Rewolucji Francuskiej. W 1791, za pośrednictwem Louisa Littepage'a, skierował list do Stanisława Augusta Poniatowskiego. W korespondencji tej chwalił dzieło Konstytucji 3 maja i wspominał udział Tadeusza Kościuszki w wojnie o niepodległość Stanów Zjednoczonych. W 1792 roku, z inspiracji swojego przyjaciela Thomasa Paine'a, napisał i opublikował w Anglii niniejszy, radykalny traktat polityczny Advice to the Privileged Orders in the Several States of Europe…( Przestroga ku rozwadze stanom uprzywilejowanym w różnych krajach europejskich…), w którym rozwija tezę, że zadaniem państwa jest strzeżenie dobra wspólnego wszystkich klas społecznych, a nie jedynie klas uprzywilejowanych. Konserwatywna Anglia nie była zadowolona z takich publikacji. Esej został uznany przez rząd brytyjski za dzieło wywrotowe i objęto go zakazem publikacji. W 1793 roku ukazał się w New York Magazine utwór The Hasty-Pudding. A poem in three cantos, do dzisiaj jeden z najbardziej znanych utworów wczesnej poezji amerykańskiej. Jako mąż stanu był, m.in. konsulem amerykańskim w Algierze, w latach 1795-1797. W roku 1805 wrócił do Ameryki i przez następne lata mieszkał pod Waszyngtonem. W grudniu 1812 Barlow znalazł się w Warszawie. Podczas podróży do Krakowa nabawił się ciężkiego przeziębienia i zapalenia płuc. W krytycznym stanie dotarł do Żarnowca, gdzie mimo udzielenia pomocy lekarskiej zmarł i został pochowany na przykościelnym cmentarzu. Dokument współoprawny z innymi drukami (klocek introligatorski), sygn. 92654/1-92655.