Suchergebnisse

Sportif müsabakaların adil oyun çerçevesinde skor ve gidişatında büyük etkisi olduğuna inanılan hakemlerin fizyolojik ve psikolojik durumlarının yanı sıra kural bilgisi ve tecrübelerinin de verdikleri kararlar üzerindeki etkisi büyük önem taşımaktadır. Bu kapsamda çalışmamızda, müsabakanın yürütülmesinde vazgeçilmez bir unsur olan voleybol hakemlerinin öz yeterlik düzeyleri ve karar verme becerileri arasındaki ilişkilerin incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışmaya 2017/2018 voleybol sezonunda faal olan çeşitli klasman (A, B, C ve KD) ve seviyede (aday, il, ulusal ve uluslararası), 106 erkek, 82 kadın olmak üzere toplam 188 voleybol hakemi katılmıştır. Çalışmaya katılan hakemlere Kişisel Bilgi Formu, Hakem Öz Yeterlik Ölçeği, Genel Öz Yeterlik Ölçeği ve Melbourne Karar Verme Ölçeği uygulanmıştır. Araştırma kapsamında toplanan anket verileri SPSS for Windows 23.0 paket programına aktarılarak değerlendirilmiştir. Ölçekler arasındaki ilişkiler Spearman korelasyon analizi ile, gruplar arası farklılık incelemesini içeren araştırma sorularında ise iki grup arasındaki farklar Mann-Whitney U testi, ikiden fazla grup arasındaki farklar ise Kruskal Wallis-H testi ile irdelenmiştir. Analiz sonuçları güven aralığında değerlendirildi ve "p<0.05" değeri istatistiksel olarak anlamlı farklılık kabul edildi. Hakemlerin öz yeterlik seviyeleri ve dikkatli karar verme stili arasında güven düzeyinde anlamlı ve pozitif bir korelasyon ilişkisi tespit edildi. (r=0.210) Hakemlerin öz yeterliliği artıkça dikkatli karar verme eğilimi de artmakta, kaçıngan, erteleyici ve panik karar verme eğilimi azalmaktadır. (p<0.05) Hakemlik klasmanı ve hakemlik yılı arttıkça, karar vermede özsaygı ve dikkatli karar verme stillerinde pozitif yönde, kaçıngan, erteleyici ve panik karar verme stillerinde negatif yönde ilişki olduğu tespit edilmiştir. 1-5 yıl arasında mesleki tecrübeye sahip hakemlerin; 6-10 yıl ve 16 yıl ve üzeri hakemlik tecrübesine sahip hakemlerden anlamlı oranda hakem öz yeterliliği, oyun bilgisi ve karar verme alt boyutundan daha düşük, kaçıngan ve panik karar verme stillerinde daha yüksek düzeyde oldukları tespit edilmiştir. (p<0.05) Aday hakemlerin ulusal ve uluslararası seviyedeki hakemlerden daha yüksek kaçıngan karar verme eğiliminde oldukları, ayrıca il, ulusal ve uluslararası seviyedeki hakemlerden daha yüksek panik karar verme eğiliminde oldukları tespit edilmiştir. (p<0.05) Daha önce voleybol oynayan hakemlerin, oynamayanlara oranla fiziksel yeterlilik öz yeterliliği bakımından daha yüksek düzeyde olduğu tespit edilmiştir. (p<0.05) Sonuç olarak elde edilen bulgular voleybol hakemlerinin öz yeterlikleri ve öz güvenleri, doğru ve yerinde karar vermelerinde önemlilik arz ettiği bu nedenle öz yeterlik ve öz güven düzeylerinin geliştirilmeleri için erken yaşlarda hakemlik eğitime başlanması, hakemliğin üniversitelerde ders olarak okutulması, hakemlere uygulamaya dönük eğitimlerin arttırılması gerektiği kanaatine varılmıştır. ; For Referces who are believed to have big imparet on scores and the process of the matches in fair play frames ,physical and psychological states have very important effects to make decisions as well as their knowledge of rules of the games and experiences. In this context in our research, we aimed to analyse the self sufficeney level and deciding ability of volleyball referees who are indispencible elements to start the game according to the rules and gaming process. In our research we included 106 male , 82 female and in total 188 referees who are still actıve in 2017/2018 volleyball season from different divisions (A,B,C and KD) and level capprentice, province, natiomal and international. Personal information form self sufficieney scale for refereas, general self sufficiency scale and Melbourne decision making scale have been applied to the referees whom we have included in our research. In the context of our research, the date gathered have been transferred to SPSS for Windows packate programme and evalvated by this way. The relationships between the scales have been studied spearman corelatıon,the research guestion which includes the Differences between groups and tho groups have been studied mann –whitney U test, the differences between the groups which are more than two have bean studied Kruskal Wallis-H test.The results of the analyse have been evaluated between 95% confidence interval and p< 0,05 valve have been accepted as meoningful difference statistically. A meaningful and positive corelation has been spotted between referees selfsufficiency level and accurate decision style on 95% confidence level.(r=0.210) As the level of self sufficiency of referees increases, the tendency of accurate decision increases, avoidant, dilatory and panicked decision making tendeney decreases, though. As the referee ranking and referce years increase, a positive relation has been confirmed on selfesteam on decision making and accurate decision making styles but a negative relation has been confirmed on avoidant, dilatory and panicked decision making. Referees who have 1-5 year experience have been confimed that they have meaningfully less referee self sufficrency, knowledge of game and subdimension of decision making than the refereas who have 6-10 years experience or 16 years or more (p<0.05). Apperntice referees tend to give more avoidant decisions than the referees who are national or international levels. Besides this. Apprentice referees tend to give more panicked decisions than provincal, national or international level referees (p<0.005). A statistically meaning ful difference hasn't been found between the referees from different branches or actives and inactive referees about referee self sufficiency and subdimen tions (p<0.05). Make referees have been confirmed that they have higher self sufficiony about decision making,knowledge of game and referees self suficiency than female referees (p <0.005). All in all, findings gathered have importance on referees self sufficiency and selfconfidence and right and accurate decision making so we have reached the conclusion that starting the referee education at early ages, teaching referees at universities and increasing the tendency of working in the field as a referee are important to improve referees self –sufficiency and self confidence.

The holy persons (saints), who have an important place for Byzantine Art and Christianity, have been kept alive in depictions, religious buildings, temples and churches in Anatolia and Europe since early times. The fact that the information about the lives of these saints, who are described as the representatives and servants of God on earth, is missing in the Turkish literature, has been effective in recent studies in this field. After the studies on doctor saints, reaching very little data about these three women saints is an important deficiency for those who study Byzantine medicine and saint lives. With this study, data on the lives of doctor saints were compiled and new information was brought to the literature by evaluating their lives, lifestyles and the location of their graves. The study was supported with new records and finds, and a suggestion was made about the school where the saints were educated. It was tried to determine the place of the saints in the Christian world by discussing the accuracy of some claims. These saints, who are considered as "Mothers of Medicine", should be given the necessary dedication in the society. Although the data about these three saints are scarce, it is considered worthy to be researched and introduced with their exemplary lives and aspects, as they are prominent professionally. The belief that the continuation of their cults in the places they live and the belief that the region will also contribute to faith tourism makes it necessary to think and research on the subject.

The author studies a group of some one hundred Croatian students who studied in Prague in the period 1882-1918. Special attention is given to the group that came to Prague after 1895 when they were expelled from the Zagreb University because of burning Magyar flag. He analyses two journals, Hrvatska misao and Novo doba in which students expressed their ideas regarding a variety of issues relative to their homeland. He also examines reactions of leading journals in Croatia, which exhibited a variety of degrees of acceptance of new student ideas. The author notices a great influence of the Czech professor G. Masaryk on Croatian students. Among those students there were future politicians, such as S. Radic, M. Heimerl, I. Lorkovic, and S. Pribicevic. The author also supplies statisticaI tables, which show that there were 290 students of law, 91 of philosophy, and 63 of medicine. (SOI : CSP: S. 314f.)

Introduction: Compression of the lateral antebrachial cutaneous nerve (LACN) is a rarely recognized but clearly definable syndrome. It should be taken into account in the differential diagnosis in the context of soldiers who are suspected of avoiding military duties by assuming the sick role. In this report, we describe a 23-year-old soldier who presented with avoidance of elbow extension due to a burning pain in the right forearm induced by extension. LACN neuropathy, which occurred after physical training including palm-away pull ups in the military camp and was initially suspected to be malingering, was later diagnosed according to the clinical and electrodiagnostic findings. People who are accused of malingering in military settings should be examined carefully also concerning the training-related injuries of the peripheral nervous and musculoskeletal systems. Especially for patients complaining of forearm pain that leads to inability to extend the elbow, LACN neuropathy should be considered in the differential diagnosis and confirmed by electrophysiological examination. © Turkish Journal of Physical Medicine and Rehabilitation, Published by Galenos Publishing.

Foeniculum vulgare Mill., dünyanın çeşitli yerlerinde, Antik Çağlardan beri geleneksel tıpta yaygın olarak kullanılmaktadır. ''Foeniculum vulgare Miller subsp. vulgare var. vulgare (acı rezene)'' ve ''Foeniculum vulgare Miller subsp. vulgare var. dulce (Miller) Batt. & Trab. (tatlı rezene)'' olmak üzere iki alt türü vardır. Ülkemizde halk arasında ''Saçı, Arap Saçı, Meletüre, İrziyan, Mayana, Razıyane, Cumhur, Çumra, Isıra, Sincibil, Sincilip, Rezdene, Sarı Ot'' olarak adlandırılışları mevcuttur. Dünyada Avrupa'nın orta, güney ve batısında, Afrika'nın kuzeyinde ve Asya'nın güneybatı kesiminde yetişmektedir. Türkiye'nin kuzeyinde bulunan İstanbul, Zonguldak, Kastamonu, Artvin, Bursa, Çanakkale, Kırklareli, Kocaeli, Samsun, Sinop, Trabzon illerinde ve güneyde Hatay ili Amanos dağlarının bulunduğu bölgede dağılım göstermektedir. Foeniculum vulgare Miller meyveleri %2-6 oranında uçucu yağ taşımaktadır. Bu uçucu yağın 'ından fazlasını transanetol (-75), 'inden fazlasını fenkon (-33) ve %5'ten az kısmını östragol (%2-5) oluşturur. Bitkinin meyvesi ve uçucu yağı kullanılmaktadır. Bilimsel çalışmalarla uçucu yağının antibakteriyel, antifungal, antioksidan, hepatoprotektif, gibi pek çok tıbbi etkisinin olduğu gösterilmiştir. ; The usage of Foeniculum vulgare Miller (Fennel) in Phytotherapy Foeniculum vulgare Mill. has been widely used in traditional medicine since ancient times in various parts of the world. There are two subspecies that have named ''Foeniculum vulgare Miller subsp. vulgare var. vulgare (bitter fennel)'' and ''Foeniculum vulgare Miller subsp. vulgare var. dulce (Miller) Batt. & Trab. (sweet fennel)''. In our country, the common names of fennel is ''Saçı, Arap Saçı, Meletüre, İrziyan, Mayana, Razıyane, Cumhur, Çumra, Isıra, Sincibil, Sincilip, Rezdene, Sarı Ot''. It grows in West, South, Central Europe, North Africa and Southwest Asia in the world. It shows distribution in İstanbul, Zonguldak, Kastamonu, Artvin, Bursa, Çanakkale, Kırklareli, Kocaeli, Samsun, Sinop, Trabzon that located in the north of the Turkey and Amanos Mountains' region in Hatay. Fruits of Foeniculum vulgare have essential oil 2-6% which contains more than 60% is transanetol (50-75%), more than 15% is fenchone (12-33%) and less than 5% is estragole (2-5%). The fruits and essential oil of the plants are used. It has been showed that there are many medical effects of essential oil such as antibacterial, antifungal, antioxidant, hepatoprotective, with scientific studies.

Mixed government, which is commonly regarded as a distinctly medieval form of government, is relevant also to contemporary constitutional states. It is the best form of government, since the aristocratic element is a continuous source of virtue, especially of justice, and a check not only on the executive, as the monarchical element which is the seat of political power, and the legislature, as the democratic element which expresses the will of the majority, but also groups and institutions that have the might and will to impose themselves as oligarchies. Mixed government is also the form of government that is practised by most developed contemporary constitutional states: USA, UK, France, Switzerland, Germany etc. European nobility is the original aristocratic institution, by virtue of the fact that it was a system for the transfer of both virtue and general conditions of life. Three institutions that emerged in the late Middle Ages assumed structures and functions of the nobility. + The first is the clergy. When, as a result of the differentiation of feudal society ethical and intellectual virtues of the nobility could no longer maintain general conditions of life, the clergy, by virtue of their abstract knowledge that ranged from philosophy and theology to law and medicine, became a class of new experts in generalities and thereby a new aristocracy. The second modern aristocratic institution is the judiciary, which has a structure and function similar to earlier aristocracies. The task of judges is to establish the highest virtue o constitutionalism. It is justice by law, which regulates general conditions of life in the state and society. What qualifies judges for the task is expertise in the new generality. The expertise includes not only education and experience in law but also impeccable private life and demonstrated professional ethics. + The third modern aristocratic institution is the profession, whose most important instance is the legal profession. It shares its structure and function partly with the judiciary and partly with other professions. It seems that modern professions are degenerating. In the key area of data processing, due to rapid changes of technology, professions as systems of the transfer of virtue do not even seem to be possible. Professional aristocracies are replaced increasingly by oligarchies of capitalists and technocrats. (SOI : PM: S. 111)

Engelbert Kaempfer, 1681 yılında, bilimsel çalışmalarını sürdürmek amacıyla İsveç'e göç etmiş ve oradan Kral XI. Karl'ın talimatıyla İran'a gönderilmek üzere oluşturulan heyette, heyetin sekreteri ve doktoru olarak görevlendirilmiş, tıp alanında uzman bir Alman araştırmacıdır. İsveç Kralı'nın amacı ve heyete vermiş olduğu görev, İran ile yeni ticaret yolları geliştirmek ve Şah'ı Osmanlı'ya karşı birlikte hareket etmeye ikna ederek anlaşma sağlamaktır. Heyet 29 Mart 1684 tarihinde İsfahan'a ulaşır. Kaempfer buradaki görevinde 20 ay kadar kalır, Farsça ve Türkçe öğrenir, çevresine, saraya, topluma dair gözlemlediği ve öğrendiği her ayrıntıyı yazar. İran Şahı'nın Sarayı başlığı altında derlenmiş yazılarını, dolaysız olarak sarayı ve İran'ı tanıtmaya yönelik metinler olarak kaleme almıştır. Kaempfer'in, Alman Edebiyatına dahil olan seyahatname türündeki bu eseri Almanya'da, Türk Tarihine ilişkin önemli bir başvuru eseridir. Yürütülecek bu çalışmayla, Alman seyyah Engelbert Kaempfer'in kendisinin ve seyyah yönünün, İran seyahatinin ve seyahatnamesinin özellik ve içeriğinin ele alınarak hem Alman Dili ve Edebiyatı alanında hem de Türk Tarihi alanında Türkiye'de yürütülecek çalışmalara katkı sağlanması amaçlanmıştır. Çalışmanın sınırlandırılması bağlamında, Kaempfer'in anlatım ve görüşünü sunmaya yönelik seyahatnameden seçilen kısımlar Şah Süleyman'ın kişilik özellikleri ve saray işleyişine dair anlatımlarıdır. Böylelikle, bu çalışmada Türkiye'de çevirisi bulunmayan, bu önemli eseri Almanca aslından inceleyerek, Kaempfer'in aktarımlarından örnekler sunmak suretiyle, Türk Tarihi literatürüne ve ilgili alanlarda yürütülecek yeni çalışmalara da katkı sağlanması amaçlanmıştır. ; Engelbert Kaempfer is a German researcher and scientist and his field of expertise is medicine. In 1681, he migrated to Sweden because of hisstudies, where he was appointed asthe secretary and doctor of the travel committee to Iran with the order of King Karl XI. The King's aim and mission he granted to the committee was to develop new trade routes with Iran, and sign a pact with the Iran Shah against the Turks by persuading him to cooperate. The committee arrived at Isfahan in 1684. Kaempfer lived there for 20 months, learned Turkish and Persian languages and wrote every detail about his environment, the palace, and the society in his diaries. His work is published as a travelbook with the title The Palace of İran Shah and they can be described as texts to promote the palace and Iran. This travelbook which is still an important source in Germany, is qualified enough to be a source for researchers in Turkey as well. The book, which has not been translated to Turkish, is studied in its original language, and by conveying Kaempfer's narration, we aim to contribute to the new studiesthat will take place in the literature of history and related fields. In this work, we aim to give information about this German traveler and his travelbook about Iran. But the main subject will be discussed in the chapter about the personality of Shah and information about the Safawid Palace.

YÖK Tez No: 652294 ; Devletlerin günümüzde toplumsal refahı ve sürdürülebilir kalkınmalarını gerçekleştirebilmeleri için sürekli artış gösteren enerji taleplerini karşılamaları gerekmektedir. Bu açıdan değerlendirildiğinde Türkiye'nin sürekli artan dinamik nüfusu, şehirleşme yaşamı ve sanayi alanında yapmış olduğu yeni atılımları giderek artan enerji açığını da beraberinde getirmiştir. Enerji faktörü Türkiye'nin sürdürülebilir güvenlik ve kalkınmasının sağlanabilmesi için artık hayati öneme haiz bir güç konumundadır. Bu kapsamda Türkiye'nin ihtiyaç duyduğu enerjiyi karşılamak, enerjide dışa bağımlılığını azaltmak ve ithal enerji kaynaklarında enerji arz güvenliğini sağlayabilmek için bir yandan kaynak çeşitliliği, tedarikçi ülke ve güzergâh çeşitliliği gibi uluslararası birçok alanda çalışmalarını sürdürürken, diğer yandan ise egemenlik sınırları içerisinde yürütmüş olduğu milli enerji hamleleri ile yeni enerji yatakları arama, kullanımdaki mevcut enerji kaynaklarının kapasitelerini iyileştirme, yenilenebilir ve nükleer gibi alternatif enerji kaynaklarına yönelik yatırımlarını arttırma stratejileriyle enerji arz-talep dengesini sağlamaya çalıştığı görülmektedir. 21. Yüzyıl Türkiye'sinin enerji üretim kapasitesini ve kaynak çeşitliliğini artırabilmek için yürüttüğü en önemli projesi ''Nükleer Güç Santrali'' kurma projesidir. Türkiye tüm engellemelere rağmen uzun zamandır istediği nükleer teknolojiye sahip olma konusundaki yürütmüş olduğu başarılı ve somut çalışmaları ile ulusal güvenliği ve küresel güç mücadelesinde stratejik öneme sahip bir güç çarpanı olan nükleer teknolojiyi elde etmeyi hedeflemektedir. Bu çalışmada Türkiye'nin temel enerji politikaları kapsamında sürdürülebilir güvenlik ve kalkınmasında nükleer enerjinin gereklilik durumu ile bölgesel güvenlik boyutu sorunsalı jeopolitik bir bakış açısıyla değerlendirmektir. Bu bağlamda çalışmanın hipotezi; nükleer enerjinin jeopolitik açıdan Türkiye'nin sürdürülebilir kalkınması ve güvenliğinde vazgeçilmez ve zorunlu bir kaynak olduğu, ayrıca nükleer enerjinin bölgesel güvenliğe katkı sağlayacağı savından oluşmaktadır. Yine araştırmada nükleer enerjinin Türkiye'de hem barışçıl hem de askeri güç kapsamında kullanılmasının çok boyutlu değerlendirmesi yapılarak etki ve sonuçlarının neler olduğunun tespit edilmesi amaçlanmıştır. Çalışma temelde nitel araştırma yöntemine göre yapılmış olup, yerli ve yabancı literatürden faydalanılarak veriler kaynak taraması yoluyla elde edilmiştir. Ayrıca çalışma enerji alanında faaliyet yürüten ulusal ve uluslararası kurum ve kuruluşların istatistik raporlarının analiz edilmesi sonucu oluşturulan grafik ve tablolar kullanılarak desteklenmiştir. Türkiye'nin nükleer enerjiye sahip olması sonucunda; enerji kaynak çeşitliliğinin sağlanarak enerji arz güvenliğine ciddi katkı sağlayacağı, enerjide ortalama % 75 oranında dışa bağımlı olan ülkemizin enerji kaynağı ithalinin azalması sebebiyle önemli bir dış ticaret açığını kapatacağı, bu bağlamda daha esnek ve bağımsız bir dış politika yürütebileceği sonucuna ulaşılmıştır. Bu nedenle nükleer enerjiye sahip olmanın Türkiye açısından bir tercihten ziyade bir mecburiyet olduğu değerlendirilmiştir. Yine Türkiye'nin nükleer enerji alanında yürüttüğü projeler ile teknik altyapısının geliştirilmesi sonucu ve yetiştirdiği nitelikli insan kaynakları sayesinde ileri teknoloji gerektiren hem ağır sanayisinin gelişmesine, hem de inşaat, çelik üretimi, tarım, tıp, savunma ve uzay gibi sektörlerin gelişimine ve ülkenin kalkınmasına önemli katkı sağlayacağı sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca Türkiye'nin nükleer alanda kazandığı tecrübe ve bilgi birikimiyle birlikte imkân ve şartların olgunlaşması durumunda yakın gelecekte hem kendi yeraltı kaynaklarını kullanabileceği, yerli imkânlarla ''Nükleer Güç Santrali'' yapabilmesi, hem de askeri alanda yürütebileceği nükleer güç çalışmalarına zemin hazırlaması açısından ve milli güç unsurlarının nükleer güç çarpanıyla desteklemesi bakımından önemli bir kazanım elde edeceği görülmektedir. Çalışmada Türkiye'nin bölgesel gerçekleri ve jeopolitik durumu nazara alındığında nükleer enerjinin ekonomik olduğu kadar aynı zamanda bir güvenlik meselesi olduğu, bu sebeple Türkiye'nin bölge ülkeleri ile karşılaştırmalı üstünlüğü bakımından nükleer güce sahip olmasının zorunlu olduğu görülmüş ve nükleer enerjinin Türkiye'nin güvenlik ve kalkınmasında vazgeçilmez bir enerji kaynağı olduğu sonucuna ulaşılmıştır. ; States are responsible for meeting the continuous growth in the demand of energy in order to realize social welfare and sustainable developments. In this perspective, Turkey's ever growing dynamic population, urban life and new developments in the industrial field has also generated a gradual increase in energy demand. The energy factor has become a vital resource in securing Turkey's sustainable security and development. In this context, while Turkey continues its research internationally in many fields including diversity in its supplying countries and routes to meet its energy demand, reducing its foreign dependency on energy and ensuring the security of supplies of imported energy sources on one hand, on the other hand we see that Turkey is attempting to provide the supply-demand balance in energy with its strategies of searching for new energy sources with its national energy moves conducted within its own borders; improving the capacity of existing energy sources and increasing investments for alternative energy sources such as renewable and nuclear energy. The most important project planned to increase the energy production capacity and resource diversity in the 21st century Turkey is the "Nuclear Power Plant" establishment project. Despite all the drawbacks, with its successful and substantial efforts in possessing the long awaited nuclear technology, Turkey aims to secure a power factor nuclear technology that will have strategic importance in its national security, and raise its status as a global power. In this study, the necessity of nuclear energy in sustainable security and development as a part of Turkey's main energy policies and the question of the dimension of regional security will be assessed from a geopolitical perspective. In this respect, the hypothesis of the study forms the argument that in geopolitical terms nuclear energy is an essential and indispensible source for Turkey's sustainable development and security, and nuclear energy will also contribute to regional security. This study also aims to determine the effects and results of both the peaceful and military use of nuclear energy in Turkey by conducting a multidimensional evaluation. Basically, this study was carried out according to qualitative research method and data was obtained from literature reviews using both local and foreign literature. In addition, the study was also supported using graphics and tables formed as a result of the analyses of statistic reports by national and international institutions and organizations that are active in the energy field. As a result of Turkey possessing nuclear energy, it is concluded that this will contribute significantly to energy demand security by providing a resource diversity; fill a significant gap in foreign trade due to the reduction in the energy resource imports of Turkey that is on average 75% dependent on imported energy, and subsequently will be able to enforce more flexible, independent foreign policies. Therefore, possessing nuclear energy is considered to be a requirement for Turkey rather than a preference. As a result of the projects developed by Turkey in the nuclear energy field together with the development of technical infrastructure, and owing to the qualified human resources it was concluded that this will contribute significantly not only to the development of heavy industry, but also the development of sectors including construction, steel production, agriculture, medicine, defense and space, and therefore the development of the country. Moreover, with the accumulation of experience and information Turkey has gained in the nuclear field, providing there is an improvement in opportunities and conditions it appears that in the near future the country will secure a major achievement both in terms of establishing a "Nuclear Power Plant" with its own resources where Turkey will be able to use its own underground sources and preparing the groundwork for nuclear power research for development in the military field, and in terms of supporting the national power factors with nuclear energy. Taking the regional facts and geopolitical situation of Turkey into consideration, in this study it was concluded that nuclear energy is not only more economical, but at the same time a security requirement; so in terms of the comparative advantages over other regional countries, it is essential that Turkey has its own nuclear power and nuclear energy is an essential source of energy for both the security and development of the country.