Suchergebnisse

In this research, the strategic importance of the English military bases in Cyprus has been examined. Therefore, the primary goal of this research is to display Cyprus's political significance and the strategic merit of its military bases for the United Kingdom. While Englishmen have explained the strategic importance of the island, they have indicated that Cyprus has taken on a highly significant role within the rather complex region of the Middle East, the Caucasus, Southeast Europe and the Mediterranean. In this situation, in order to become more dominant either in the Eastern Mediterranean or in the Middle East, the English have been against the existence of an issue known as the Cyprus question. After all, it is for sure that stable peace in Cyprus which is directly related to issues such as the route of the oil pipelines, the Arab-Israeli peace process and the determination of Iraq's future, will suit the United Kingdom's interests the most. Therefore, it is necessary for stable peace to be maintained urgently in Cyprus. Actually, the United Kingdom's strategic interest in Cyprus could be evaluated from two angles. The first angle is to minimize or if possible, to eliminate the effectiveness and opportunities of powers which could prevent their national interests in this region. The second is to clearly take advantage of the island through the means of the dominant military bases. However, the existence of these military bases, established after the Second World War, has failed to be thoroughly discussed until now. Yet, as much as the existence of the Turkish troops on the island, the existence of the military bases is also a matter which should be brought to the agenda. But, by directing all the reactions received from world public opinion to the existence of the Turkish troops in the North, the English have prevented the discussion of the absolute domination of the English military bases on the island. Based on this reality, the research is composed of two main sections. The first section has dealt with and examined the geopolitical significance of Cyprus for the United Kingdom. In the second and final section, how the issue related to the English military bases in Cyprus have emerged and developed and its effects today have been evaluated. ; Bu araştırmada, Kıbrıs'taki İngiliz üslerinin stratejik önemi ele alınmıştır. Bundan hareketle araştırmanın temel amacı, Kıbrıs'ın İngiltere için politik önemini ve üslerin stratejik değerini göstermektir.İngilizler, adanın stratejik önemini açıklarken, Kıbrıs'ın Orta Doğu, Kafkasya, Güneydoğu Avrupa ve Akdeniz gibi karışık bir bölgede, oldukça önemli bir rol üstlendiğini belirtmektedirler. Hâl böyle olunca İngilizler, gerek Doğu Akdeniz'de, gerekse Orta Doğu'da daha etkin olabilmek için Kıbrıs meselesi diye bir meselenin olmamasını istemektedirler. Zaten petrol boru hatlarının geçiş güzergâhı, Arap-İsrail barış süreci ve Irak'ın geleceğinin belirlenmesi gibi etkenlerle doğrudan ilintili olan Kıbrıs'taki istikrarlı barış, en çok İngiltere'nin işine geleceği açıktır. Bu yüzden Kıbrıs'ta 'kalıcı çözümün, ivedilikle bulunmasına' ihtiyaç duyulmaktadır.Aslında İngiltere'nin Kıbrıs'a olan stratejik ilgisi iki açıdan değerlendirilebilir. Bunlardan biri kendi ulusal çıkarlarını engelleyecek güçlerin bu bölgedeki etkinliğini ve imkânlarını minimize etmek veya mümkünse ortadan kaldırmak, ikincisi ise egemen üsler vasıtasıyla adadan belirgin bir biçimde yararlanmaktır.Ancak II. Dünya Savaşı'ndan sonra kurulan bu üslerin varlığı, şimdiye kadar layıkıyla tartışılamamıştır. Hâlbuki adadaki üslerin varlığı, en az Türk askerinin varlığı kadar gündeme getirilmesi gereken bir konudur. Ne var ki İngilizler, dünya kamuoyundan gelen tüm tepkileri, kuzeydeki Türk askeri varlığına yönlendirerek, adadaki İngiliz üslerinin mutlak egemenliğinin tartışılmasını önlenmişlerdir.Bu gerçekten hareketle araştırma, iki ana bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde İngiltere açısından Kıbrıs'ın jeopolitik önemi ele alınıp incelenmiştir. İkinci ve son bölümde ise Kıbrıs'ta İngiliz üsleriyle ilgili meselenin nasıl doğduğu, geliştiği ve günümüzdeki etkileri değerlendirilmiştir

Das Stückchen Stoff am Kopf, das in Deutschland schon das Bundesverfassungsgericht beschäftigte und in der Türkei einen Kulturkampf verursacht hat, entwickelt sich weiter. Viele Musliminnen tragen es aus religiöser Überzeugung. Aber ihr modisches Bewusstsein müssen sie damit nicht verleugnen. Das Kopftuch ist zu einem trendigen Accessoire geworden

Silahlı kuvvetlerin ya da askerî personelin, asli görevleri dışında, genellikle savunma harcamalarının bir kısmını finanse etmek üzere bütçe dışı kaynak sağlamak maksadıyla, sahip oldukları veya yönettikleri ticari işletmeler yoluyla ekonomik faaliyetlerde bulunmasına askerî iş denir. Orduların, iş dünyasında yer almasının ülkeden ülkeye büyük farklar gösteren çeşitli nedenleri vardır. Bu nedenlerin en önemlisi ise bütçeden savunma harcamalarına ayrılan kaynağın yetersizliğidir. Resmî savunma bütçesinin yeterli olmadığı durumlarda, orduların duyduğu kaynak sıkıntısını telafi etme çabası, askerî iş faaliyetlerinin ortaya çıkışına zemin hazırlar. Bu çalışma, dünyada ve Türkiye'de askerî iş uygulamalarının ortaya çıkışına neden olan faktörleri ve bu faaliyetlerin sonuçlarını değerlendirmek amacıyla yapılmıştır. Bu kapsamda, Türkiye'deki askerî iş faaliyetlerinin neler olduğu tespit edilerek, bu faaliyetlerin gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerle olan benzerlik ve farklılıkları ortaya konulmuştur. Çalışmanın sonucunda; askerî iş faaliyetlerinin, ekonomik, politik ve silahlı kuvvetlerin harbe hazırlık seviyeleri açısından çeşitli sonuçları bulunduğu görülmüştür. Türkiye'deki askerî iş faaliyetlerinin, neden, sonuç ve büyüklükleri açısından gelişmemiş ve gelişmekte olan ülkelerdeki örneklerin büyük çoğuna benzemediği, Türk Silahlı Kuvvetleri'nin içinde bulunduğu askerî iş faaliyetlerinin, gelişmiş ülkelerin silahlı kuvvetlerinde görülen örneklere benzerlik gösterdiği tespit edilmiştir ; Military business is the economic activities by means of the commercial enterprises owned or managed by armed forces or military personel, exclusive of their primary roles, generally to provide off-budgetary resources for financing a part of defense expenditures. There are several reasons for the armies to take part in business, and they differ from one country to another. The most important one of these reasons is the insufficiency of the resources, that are allocated from budget, for defence expenditures. When the official defence budget is insufficient, effort to compensate this shortage creates a convenient environment for military business to arise. This study is carried out to evaluate the reasons that cause the military business activities to arise and the impacts of these activities both in the world and in Turkey in private. Studying with the military business activities in Turkey, similarities and diversities of these activities to/from developed and developing countries are presented. As a result of the study; it is seen that there are some economic and politic impacts of military business, and these activities also have an impact on readiness of armed forces. It is found out that the military business activities of Turkish Armed Forces are not fairly similar to the military business in undeveloped and developing countries considering the causes, results and sizes of these activities, but they are likely similar to the activities seen in developed countries

Bir orkestra üyesinin çalgısı ile ilgili orkestra solo ya da pasajlarına hâkim olması sanatçının sorumlulukları ve zorunlulukları arasındadır. Bu nedenden dolayı orkestra giriş sınavlarında adaylardan istenilen performansın bir bölümü orkestra sololarını kapsamaktadır. Sınavın bu bölümde beklenilen performansı sağlayabilmek için solo ya da pasajlara hazırlıklı olmak kişiye büyük avantaj sağlayabilmektedir. Bu ön hazırlık sürecinde solonun teknik olarak çalışılmasının dışında, yazılı olan terimler hakkında fikir sahibi olunması, eserin dönemi ve bestecisi hakkında bilgi edinilmesi de önemli bir rol oynamaktadır. Bu çalışmada bas trombonun tarihsel gelişimine ve orkestradaki kullanımına kısaca değinilmiştir. Yapılan araştırmada orkestra sınavlarında çıkması en muhtemel bas trombon soloları tespit edilmiş, icra teknikleri ve çalışma önerilerinde bulunulmuştur. İncelenecek olan eserler R. Wagner Nibelung Yüzüğü Operası, G. Rossini William Tell Operası ve R. Schumann 3. Senfonisini kapsamaktadır.

Askeri darbelerin sık rastlandığı Batı Afrika alt bölgesinde, bu darbelerin açıklanmasına dair pek çok iç siyasal faktör öne çıkarılmıştır. Bununla birlikte, eski sömürge ülkelerin siyasi, askeri ve ekonomik olarak dışa bağımlılıkları bu ülkeleri dış nüfuza da açık hale getirmektedir. Nitekim eski sömürgeci güçler veya güçlü devletlerin, gelişmekte olan ülkelerle kurdukları eşitsiz ilişki bilerek veya bilmeyerek istikrarsızlığa neden olabilmektedir. Rejimin durumu, etnik mücadele, pretoryanizm, ordunun iç güvenlik konularında görevlendirilmesi ve kaynakların dengesiz dağılımı gibi sivil-asker ilişkilerini etkileyen faktörlere dış etkenlerin de dahil edilmesi söz konusu ilişki dikkate alındığında elzem görünmektedir. İç dinamiklerin dış etkilere karşı savunmasız hale getirdiği bir ülkede dış aktörler siyasal krizlerde etkili şekilde rol alabilmektedirler. Ordunun eğitimi, yabancı askeri danışmanlar, dış yardımlar, yabancı askeri üs ve yatırım gibi araçlar, ordunun siyasete yönelik müdahalesine destek veya engel teşkil edebilecek bir dış nüfuzu üretmektedir. Dolayısıyla ordu mensuplarının dış sosyalizasyonu, sivil-asker ilişkileri analizlerinde dikkate alınması gereken bir unsur olarak belirmektedir. Bu çalışmada Liberya'da 1980 yılında gerçekleşen askeri darbe örneği üzerinden dış aktör olarak ABD'nin rolü ve etkisi sorgulanacaktır. ; In the sub-region of West Africa, where military coups are common, many domestic political factors have been brought forward to explain these coups. However, the political, military and economic dependence of the former colonial countries on the outside makes them vulnerable to external influence. As a matter of fact, the unequal relationship established by the former colonial powers or powerful states with the developing countries can cause instability deliberately or unknowingly. The inclusion of external factors in the factors affecting civil-military relations, such as the state of the regime, ethnic struggle, preterianism, the deployment of the army on internal security issues and the unbalanced distribution of resources, is essential when considering this relationship. In a country where internal dynamics make it vulnerable to external influences, external actors can play an active role in political crises. The training of the military, foreign military advisers, foreign aid, foreign military base and investment instruments produce an external influence that may constitute support or obstacle to the military's intervention in politics. Therefore, the external socialization of the members of the army appears to be a factor to be considered in the analysis of civil-military relations. In this study, the role and impact of the US as an external actor will be questioned through the example of military coup in 1980 in Liberia.

DOI:10.17336/igusbd.305500 ; 15 Temmuz 2016 tarihinde Türkiye'de gerçekleştirilen başarısız darbe girişimi, medya yayınlarında AKP (Adalet ve Kalkınma Partisi) ile Gülencilerin güç mücadelesi çerçevesinde geniş bir şekilde tartışılmış olmakla birlikte, konuyla ilgili yeterli akademik çalışma vak'anın yeniliği sebebiyle henüz mevcut değildir. Bu nedenle, akademik çalışmalardaki bu eksikliğin giderilmesine katkıda bulunmak ve "güç mücadelesi" anlatısını aşarak, darbenin esaslarını ortaya koymak önem arz etmektedir. Bu çalışmada, anılan darbe girişiminin neden(ler)inin ve amaç(lar)ının, Sivil-Asker İlişkileri teorileri ve Türkiye'deki geçmiş darbeler ışığında açıklanması amaçlanmıştır. Bu bağlamda; askerin siyasete müdahalesini teşvik eden ulusal ve uluslararası dinamiklerin analizi neticesinde, 15 Temmuz darbe girişimini gerçekleştirenleri cesaretlendiren en belirleyici faktör olarak uluslararası yapının altı çizilmiştir. Bunun yanında, Türkiye Cumhuriyeti tarihindeki benzersizliği açısından darbenin amacı da özellikle vurgulanmıştır. ; Failed coup attempt on July 15, 2016 in Turkey has been largely debated in media releases within the framework of the "power struggle" between the AKP (Justice and Development Party) government and the Gulenists, whereas very few academic studies are available yet on it because of the novelty of the event. Therefore, it is important to make contribution to reduce the lack of academic studies and to identify the bases of the coup by transcending the "power struggle" narrative. This paper aims to explain the reason(s) and aim(s) of the coup attempt in light of the Civil-Military Relations theories and former military interventions in Turkey. In this context, the international structure is highlighted as the most decisive factor encouraging the plotters for the coup on July, 15, after analyzing domestic and international dynamics inciting the military intervention into the politics. Besides, the aim of the coup is emphasized especially in terms of its uniqueness in the history of the Turkish Republic.

Askerî darbe, askerlik mesleğince benimsen emir-komuta zinciri zihniyetine tabi, eyleminde ve söyleminde şiddet barındıran, toplumsal ve siyasal alana müdahaledir. Bu müdahale toplumların demokratikleşme yolundaki adımlarını geriletir ve durdurur. Askerî darbelerin yaşandığı ülkelerde siyaset ve yönetim, darbe ihtimali ile her zaman kıskaç altındadır. Bu ihtimal bireylerin hafızalarının bir köşesinde saklanır. Darbenin etkisi, sadece hafızalarda değil, toplumsal alanı düzenleyen en önemli metinlerde, anayasalarda da saklıdır. Türkiye'de anayasaların oluşturulması, darbeler sonucunda olmuştur. Bu anayasalar, darbe mimarı askerî yenin kendi özerklik alanını toplum karşısında güçlendiren düzenlemelerini de bol miktarda içermektedir. Eğitim, sağlık, barınma, personel rejimi gibi pek çok açıdan farklı uygulamalara tabi olan askerî kesimin yaptığı ve yaptırdığı darbe ürünü anayasalar ayrıca askere özgü yargı kurumlarını da oluşturmuştur. Böylelikle devletin temeli olan yasama, yürütme ve yargı kuvvetlerinden diğerlerini denetleyebilme niteliğini haiz yargı kuvvetini kendisi için özerkleştirmiştir. Askerî bürokrasi, askerî yargı mevzuat ve kurumlarını, 1960 ve 1980 darbeler sonrası Anayasaları ile sivil yargı alanının karşısında üretmiştir. Bu çalışmada Türkiye'de 1960 darbesi, 1971 muhtırası, 1980 darbesi ve 2016 darbe girişimi sonrasında askerî yargı kurumlarının nasıl şekillendiği açıklanmıştır. Askerî n özellikle yargı alanında etkinliğini kuvvetlendirecek kurumlar oluşturarak, sivil bürokrasi aleyhine özerklik alanını genişlettiği gözlenmiştir. ; The military coup, subject to the mentality of the chain of command embraced by military profession, thus is violent in its act and the rhetoric, is an intervention to social and political arena. This intervention halts and reverses the process of democratization of societies. In the countries where military coups were experienced once, politics and government are under claws of possible coup d'etat. This possibility stored in the memories of the individuals: The effects ...

İkinci Dünya Savaşı'nın ardından Amerika Birleşik Devletleri (ABD) ekonomik, askeri ve uluslararası kurumları şekillendirebilme kapasitesi sayesinde, uluslararası anlamda hegemonyasını tesis etme olanağına kavuşmuştu. Sovyet sonrası dönemin ilk on yılında ABD, Francis Fukuyama ve Samuel Huntington gibi önde gelen dış politika yazarlarınca süper güç olarak değerlendirilmiştir. Zayıflayan ekonomik gücüne askeri yayılmacılığının da eklenmesi 2008 Ekonomik Krizi'yle sonuçlandı ve bu ABD'nin hegemonik gücünün artık eski seviyelerinde olmadığını açığa çıkardı. Bu arada Çin, Hindistan, Rusya, Brezilya ve Güney Afrika gibi gelişmekte olan devletler ve kendine has pozisyonuyla Avrupa Birliği (AB) dünya meselelerinde daha fazla söz hakkı istemektedirler. Bu açıdan dünya barışı ve istikrarı adına uluslararası ticaret, uluslararası ekonomik düzenlemeler, uluslararası göç, uluslararası terörizm, sınır güvenliği ve kitle imha silahlarının yayılması ve buna yol açan sebepler gibi başlıca uluslararası meselelerde müzakereler gerçekleştirilmelidir. Hegemonya teorileri bağlamında günümüzde devletler arasında ekonomik, askeri ve kurumsal anlamda devam eden çıkar ve güç mücadelesini açıklama gayretindeki bu çalışmada, özellikle 2008 Ekonomik Krizi sonrası, ABD`nin zayıflayan ekonomik kapasitesinin ABD hegemonyasına olan etkisi analiz edilmeye çalışılmaktadır. ; United States of America (USA) is a country that its economic, military and instutitional capability paved the way to its hegemonic leadership in international meaning after the World War II. At the first decade of the post-Soviet Era USA was evaluated as a super power by prominent writers in foreign policy such as Francis Fukuyama and Samuel Huntington. Decreasing economic gravity accompanying with military expansion came out with economic crise in 2008 and revealed that hegemonic leadership of USA is vulnerable now. By the way with its unique position Eurepean Union (EU) and also developing countries such as China, India, Russia, Brazil and South Africa demand more right of audience about World politics. It is with this understanding, for the name of world peace and stability, views should exchange on major international issues such as international trade, economic regulation, migration, terrorism, border security and proliferation of mass-destruct weapons and its root causes. In the context of hegemonic theories, this thesis aims to give an answer enduring struggle among nations in economic, military and instutitional terms. Especially the effect of declining economic capacity after the 2008 Economic Crise on USA`s hegemony is tried to be analyze.

1960 Kıbrıs Cumhuriyeti'nin Cumhurbaşkanı Makarios, ülkesini Bağlantısızlar Hareketine dahil etmiş ve SSCB başta olmak üzere Doğu Kampıyla iyi ilişkiler geliştirmiştir. Buna, NATO üyesi Yunanistan ve Türkiye ile sorunlar yaşaması ve içeride komünist partinin desteğini alması da eklenince, ABD yönetimleri durumdan rahatsız olmuştur. 1974 Temmuz'unda, cunta yönetimindeki Yunanistan, Kıbrıs'ta bir darbe organize etmiş ve Makarios'u devirmiştir. Bir çok Avrupa ülkesi darbeyi kınarken ABD; yumuşak bir açıklama yapmış, Yunanistan'a askeri yardımını kesmemiş, Makarios'u göreve döndürmek konusunda isteksiz davranmış ve darbeyi ya da ardından gelen Türk müdahalesini durdurmak için güç kullanmayı reddetmiştir. Bu gelişmeler, ABD'nin adayı NATO etki alanına sokmak için darbeye ve devamında Türkiye'nin adanın 'sini ele geçirmesine destek vermiş olduğuna dair argümanların ortaya atılmasına neden olmuştur. Bu çalışma ise söz konusu argümanları destekleyecek yeterli kanıtın mevcut olmadığını savunmaktadır. ABD'nin 1960-1974 arası Kıbrıs ile ilgili öncelikleri, adanın; Türkiye ve Yunanistan arasında çatışma yaratmayacak ve Doğu Akdeniz'deki NATO işbirliğine zarar vermeyecek kadar istikrarlı kalması, Doğu Bloğu ile fazla yakınlaşmaması ve SSCB'yi soruna müdahil edecek bir fırsat yaratmaması olmuştur. ABD açısından Makarios, bu önceliklere yönelik, ortadan kaldırılmasını gerektirecek kadar büyük bir tehdit oluşturmamıştır. ; Makarios, the president of the 1960 Republic of Cyprus, had incorporated his country into the Non-Aligned Movement and developed good relations with the East Camp, and particularly the USSR. In addition to these, he had problems with NATO Allies Greece and Turkey and took support from the communist party of Cyprus. Naturally, the US administrations had been discontent with these developments. In July 1974, Greece under junta rule, organized a coup in Cyprus and overthrew Makarios. While many European countries condemned the coup; USA gave a soft response, refrained from cutting its military aid to Greece, was reluctant to reinstate Makarios and refused to use force to stop the coup or subsequent Turkish intervention. These developments created arguments, which defended that the United States supported the coup and Turkey's military intervention, in order to put Cyprus under NATO influence. However, this study defends that there is not enough evidence to support these arguments. The priorities of the USA on Cyprus between 1960-1974 were, ensuring the island's stability so that it won't; cause a clash between Turkey and Greece, weaken the NATO cooperation in the Eastern Mediterranean, seek alliance with Soviets and create an opportunity for USSR to be involved in the problem. Within the framework of these priorities, Makarios did not pose a serious threat to the US.

This study analyses the early years of cooperation between Türkiye and the United States (US) in the field of security and defence by utilising US government documents and the secondary sources that heavily depend on primary sources. It emphasizes the link between the elements of the strategic context in which the US developed its approach to the defence of the Middle East and the American interest
in developing defence ties with Türkiye. The major outcomes of Turkish-American cooperation were American support for Türkiye against the Soviet Union in 1946, the provision of American military assistance in 1947, the modernization of the Turkish military, the construction of military bases on Turkish territory, American support for Turkish membership in NATO and Turkish willingness to conduct its
relations with the Middle East in coordination with the West. This study reveals that those outcomes reflected for the most time American political and strategic preferences. For this reason, the typical characteristics of those relations between great powers and small states can be observed in Turkish-American security relations during their formative years.