Suchergebnisse

Reforms implemented for the Ottoman army began to be institutionalized in the middle of the 19th century. The basic idea was to restore the former power of the army. Since the changing conditions of war had shown that reform was possible only with the application of modern methods to every field, the works made on the modernization of the Ottoman army gained momentum after the Crimean War. The effort to establish an army in-line with the requirements of modern warfare was the Ottoman administration's primary aim during the Reorganization and Constitutional periods. The provision of resources required to sustain military modernization led to different measures in the Ottoman economy such as domestic and foreign borrowing, interest postponement, transfer of revenues, and ultimately the allocation of revenues to creditors. In this process, while the Ottoman economy became integrated into the international economy, it gradually became dependent on foreign sources. Despite the economic measures taken did not reduce dependency on international resources and the heavy financial burden, the Ottoman administration sustained military reforms and modernization. ; Osmanlı ordusunda uygulanan ıslahat çalışmaları 19. yüzyılın ikinci yarısından itibaren kurumsallaşmaya başlamıştı. Islahat fikrinin temelinde, ordunun eski gücüne kavuşturulması yatıyordu. Savaşın değişen şartları ıslahatın ancak modern usullerin her alanda uygulanmasıyla mümkün olabileceğini gösterdiğinden, Kırım Savaşı'ndan sonra Osmanlı ordusunun modernleşmesine yönelik yapılan çalışmalar hız kazandı. Bu çerçevede, modern savaşın gereklerine uygun bir ordu tesis etme gayreti, Tanzîmat ve Meşrutîyet dönemlerinde, Osmanlı yönetiminin önceliği oldu. Askerî modernleşmenin sürdürülebilmesi için ihtiyaç duyulan kaynakların teminiyse Osmanlı maliyesinde iç ve dış borçlanma, faiz erteleme, gelir devri ve nihayet gelirlerin alacaklıların kontrolüne bırakılması gibi tedbirlere başvurulmasına sebep oldu. Bu süreçte, Osmanlı ekonomisi uluslararası ekonomiye eklemlenirken, adım adım dışa bağımlı hale de geldi. Alınan ekonomik tedbirler dışa bağımlılığı azaltmamasına ve ağır mali yüke rağmen Osmanlı yönetimi askerî alandaki ıslahatlarını sürdürmüştür.

Türkiye'nin komşularıyla ilişkilerinde Yunanistan özel bir yere sahiptir. Bir kuruluş hikâyesi olarak bakıldığında Türkiye Cumhuriyeti son kertede Yunan Ordusu'na karşı elde ettiği zaferle 20. Yüzyılın modern devletleri arasındaki yerini almıştır. Bu anlamda Türk-Yunan ilişkileri ve özellikle Kurtuluş Savaşı mücadelesi bağlamında Yunanistan'daki iç siyasetle ilgili araştırmaların artması Türkiye'deki siyaset bilimi, uluslararası ilişkiler ve tarih disiplinlerine ilişkin birikimi zenginleştirecektir. 100 yılı aşkın bir süre önce gerçekleşen olayların iletişim bilimlerinin alanına giren konular çerçevesinde ele alınması da oldukça değerlidir.

This research was conceptualized to examine the different and complex characteristics occurring by the involvement of AI in war crimes through Legal analysis. Today AI is already at work and has deeply embedded in our lives transforming vital aspects of the economy, society and military. The military has officially begun moving AI from the laboratory to active battlefields resulting in the beginning of a new era with "unclear" legal background. By researching the relationship of current legal regulations to crimes committed at war by Artificially Intelligent applications, it becomes evident that possibilities of escaping liability for unlawful deaths and injuries are high for the responsible computer programmers, manufacturers and military personnel. The main objective of my research is to analyze and describe that the use of AI in war present a variety of problems, such as who has authority over it, potential limitations and who is accountable for its actions. As an interpretation of the above stated, the legal uncertainty results in lucking of accountability which means no deterrence of future war crimes, no retribution for victims and no social condemnation of the responsible party. The findings of my research indicated that legislations and legal framework, regarding warfare crimes caused by Artificial Intelligence, need to be improved. The scientific study concludes that major precautionary measures need to be taken by nations that own such technologies and restrictions being written in international convention treaties supported by each nation's law globally. ; Bu araştırma, Yapay Zekanın savaş suçlarına katılımı ile ortaya çıkan farklı ve karmaşık özellikleri Hukuk analizi yoluyla incelemeyi amaçlamıştır. Bugün Yapay Zeka hali hazırda uygulanmakta, ekonominin, toplumun ve ordunun hayati yönlerini değiştirecek şekilde hayatımızı derinden etkilemektedir. Askeri kuvvetler resmi olarak Yapay Zeka'yı laboratuvardan aktif savaş alanlarına taşımaya başladı ve bu girişim "belirsiz" yasal geçmişe sahip yeni bir dönemin başlangıcı oldu. Yapay zeka uygulamalarıyla işlenen savaş suçları arasındaki ilişki mevcut yasal düzenlemeler ışığında incelendiğinde, yasadışı ölüm ve yaralanmaların sorumluluları olan programcıların, üreticilerin ve askeri personellerin sorumluluktan kurtulma ihtimalinin yüksek olduğu görülmektedir. Bu araştırmamın asıl amacı, savaşta yapay zeka kullanımının neden olduğunu, yapay zeka üzerinde otorite sahibinin kim olduğunu, potansiyel sınırlamaların neler olduğunu ve yapay zekanın eylemlerinden kimin sorumlu olduğu gibi çeşitli problemleri analiz etmektir. Yukarıdaki açıklamalar ışığında, yasal belirsizlik hali hesap verilebilirlikten kurtulmaya sebep olur ve bu durum gelecekteki savaş suçlarının cezalarının caydırıcılığını kaybetmesi, mağdurlar için geri ödeme yapılmaması ve sorumlu tarafın sosyal kınanmalarının olmaması anlamına gelir. Yapmış olduğum araştırmaların sonucu, Yapay Zekanın neden olduğu savaş suçlarıyla ilgili yasal düzenlemelerin ve yasal çerçevenin iyileştirilmesi gerektiğini göstermektedir. Bu konuda yapılan bilimsel çalışmaların sonucunda, yapay zeka teknolojisine sahip olan ülkelerin konu hakkında önleyici tedbir almasına ilişkin uluslararası anlaşmaya ihtiyaç vardır.

Except other reasons such as politics, economics and military, the decline and collapse of the Ottoman Empire are because of outdated education system. After the proclamation of the Republic, the newly established Republic of Turkey gave great importance in education with its all dimensions to not fall into that error Ottoman Empire had fallen. Many educators who grew up during the 2nd Constitutional Monarchy and took part in the formation of the Republican period education presented and revealed their opinions and suggestions on education. What is interesting in their thoughts is that they are now being implemented as an education policy in modern Turkish education system. In this qualitative study, the report written in 1926 by Sadrettin Celal Antel and published in the Journal of Turkish Education Ministry, titled as "Ten Years Improvement Report", was first transcribed to today's Turkish and then compared to the recent regulation issued on June 16th, 2016 by Turkish Higher Education Council of educational sciences as study disciplines. The study of education in Turkey was divided into the subfields of Philosophical, Social and Historical Foundations of Education, Education Curriculum and Instruction, Education Management, Lifelong Learning and Adult Education, Teaching Technologies and Guidance and Psychological Counseling. The comparison has revealed that educational sciences not only achieved the aims of the main sciences but also included opinions and suggestions compatible with today's contemporary pedagogical understanding. © 2018 by authors, all rights reserved. ; Ministry of Education Illinois Board of Higher Education ; The aim of this research is to reveal the "10-year Development Program for Our Education", which was written under the heading of Sadrettin Celâl Antel "A Brief About the Ministry of Education", is the basis of regulation on the educational sciences that the Higher Education Executive Board has determined at its meeting dated 15.06.2016. For this purpose, the answers to the following questions were searched: 1. What are the opinions and recommendations of Sadrettin Celal Antel about Department of Philosophical, Social and Historical Basis of Education? 2. What are the opinions and recommendations of Sadrettin Celâl Antel about Department of Measurement and Evaluation in Education? 3. What are the opinions and recommendations of Sadrettin Celal Antel about Department of Curriculum and Instruction? 4. What are the opinions and recommendations of Sadrettin Celâl Antel about Department of Curriculum and Instruction? 5. What are the opinions and recommendations of Sadrettin Celal Antel about Department of Educational Administration? 6. What are the opinions and recommendations of Sadrettin Celâl Antel about Department of Lifelong Learning and Adult Education? 7. What are the opinions and recommendations of Sadrettin Celal Antel about Department of Educational Technology? 8. What are the opinions and recommendations of Sadrettin Celâl Antel about Department of Psychological Counseling and Guidance?

Westfalya Barış Antlaşmaları ile başlayan modern uluslararası ilişkilerde uluslararası sistemin yapısında, temel özelliklerinde ve aktör sayısında çeşitli dönemlerde farklı değişimler yaşanmıştır. Özellikle Post Westfalyan dönemin başlarında uluslararası sistemde ABD'nin siyasi, askeri ve ekonomik anlamda hegemon olduğu bir döneme şahit olmaktayız. Bu dönemde uluslararası sistemde yeni risk ve tehditleri içeren birtakım dinamikler görülmekte ve değişen güvenlik algısına paralel olarak da çeşitli dönüşümler yaşanmaktadır. Aynı şekilde diplomasi anlamında da farklı uygulamaların yaşandığı bir döneme girilmektedir. Çalışmada, Richard Rosecrance'nin uluslararası sistem tanımlamasında siyasi elitlerin ve yöneticilerin iç politikada karar alma mekanizmasındaki rolünden hareketle, Soğuk Savaş'ın hemen sonrasındaki dönemde uluslararası sistemin yapısı ve özelliklerine değinilmiştir. Bunun yanında devletlerin iç politikadaki ekonomik yapısının uluslararası sistemdeki politikalar üzerindeki rolü incelenmiştir. Ayrıca ABD'ye karşı gerçekleştirilen 11 Eylül 2001 Saldırıları sonrası yaşanan Post Westfalyan dönemde ABD önderliğinde diğer aktörlerin de katılımıyla oluşan uluslararası sistemin yapısında ve özelliklerinde ne gibi değişim ve dönüşümlerin yaşandığı ve bu durumun 2000'li yıllara nasıl yansıdığı analiz edilmiştir. ; In the modern international relations starting with Westphalian Peace Treaties, the different changes occured in the structure main features and actor number of international system in different period. Particularly, in the early of Post Westphalian era, we have witnessed the period that in the international system USA has been hegemonic in the military, politic and economic sense. In this phase in the international system several dynamic faced involving new risks, threats and several transformations occured correspondingly changing security perception. Similarly, different practices occured in the meaning of diplomacy in this phase. At this study, act on role decision making mechanism in the internal politics of the political elites and managers in the Richard Rosecrance's international system definition has touched upon the structure and characteristics of the international system in the post-Cold War era. In addition, the role of states's internal economic policy on policies in the international system has been examined. It was analyzed what sort change and transformation in the structure and features of international system has experienced with the participation of other actors in the leadership of USA and how this situation was reflected in 2000s.

The formation of a 'society' was the major goal of the founders of the Middle East Technical University (METU) in Turkey, which was established in 1956 and became a significant source of intellectual, ideological and architectural capital for its region. The university was designed as a total entity, a three-dimensional modern grid spread over the barren Anatolian prairie, and, in half a century, succeeded in transforming its immediate environment into an 'ideal landscape'. There has been no publication to date documenting the formation processes of the institution, nor its impact as an environmental revolution. In opposition to the consensus that the development of this university was rooted in the United Nation's programmes for higher education in the developing world and the United States' postwar policy in the region, this paper suggests that the METU Project was rather indicative of the Turkish Republic's desire for modernisation in all of its social and ideological programmes. This paper examines the METU Project in a bid to understand how the Anatolian prairie was transformed into an urban environment, and the unique ways it is perceived in the surrounding political contexts of institutional and everyday life. By compiling an environmental historiography, the intention is to find answers to the questions of how, and to what extent, the ideal landscape was influential, and how it was presented with architecture through social and political practices.

The formation of a society' was the major goal of the founders of the Middle East Technical University (METU) in Turkey, which was established in 1956 and became a significant source of intellectual, ideological and architectural capital for its region. The university was designed as a total entity, a three-dimensional modern grid spread over the barren Anatolian prairie, and, in half a century, succeeded in transforming its immediate environment into an ideal landscape'. There has been no publication to date documenting the formation processes of the institution, nor its impact as an environmental revolution. In opposition to the consensus that the development of this university was rooted in the United Nation's programmes for higher education in the developing world and the United States' post-war policy in the region, this paper suggests that the METU Project was rather indicative of the Turkish Republic's desire for modernisation in all of its social and ideological programmes. This paper examines the METU Project in a bid to understand how the Anatolian prairie was transformed into an urban environment, and the unique ways it is perceived in the surrounding political contexts of institutional and everyday life. By compiling an environmental historiography, the intention is to find answers to the questions of how, and to what extent, the ideal landscape was influential, and how it was presented with architecture through social and political practices.

Soğuk Savaş Sonrasında Avrupa Birliği'ne Üyelik Kriterlerinin Neo Fonksiyonalist Teori Açısından Analizi Elif Toprak Doktora, Uluslararası İlişkiler Bölümü Tez Danışmanı: Prof. Dr. Mehmet Genç Bu tez, Avrupa Birliği'nin son genişleme süreci olan Orta ve Doğu Avrupa genişlemesini, neo fonksiyonalist ve sosyal yapısalcı kuramlar açısından incelemektedir. Tezin temel argümanı, referans alınan iki kuramın sosyal ve kurumsal varsayımlarına dayanarak; genişleme sürecinde elitler başta olmak üzere resmi ve gayri resmi grupların, kurumların, hatta bireylerin ve dolayısıyla öğrenme ve sosyalleşme süreçlerinin, devletlerin tercih ve kararlarının oluşumunda önemli rol oynadığıdır. Bu amaçla, neo fonksiyonalizmin tarihsel gelişimi, etkilediği teoriler (karşılıklı bağımlılık, rejim teorileri ve kurumsalcılık) ve bunların hükümetlerarası entegrasyon yaklaşımlarından farklılıkları ortaya konmuştur. Neo fonksiyonalizmin esin kaynağı olduğu sosyal yapısalcı yaklaşımın Avrupa Birliği (AB) çalışmalarına uygunluğu; ve sosyolojik ve kurumsal yaklaşımın gerekliliği üzerinde durulmuştur. Olay incelemesi olarak, AB'nin Orta ve Doğu Avrupa genişlemesi, Birliğin politika ve stratejileri açısından tarihsel ve teorik olarak analiz edilmiştir. Üyelik kriterleri, Orta ve Doğu Avrupa devletleri ve Türkiye açısından karşılaştırmalı olarak incelenmiş ve süreçlerin ve yaklaşımların farklılıkları ortaya konmuştur. Uluslarüstü (supranasyonel) ve hükümetlerarası öğelerin dengesi açısından sorgulanan genişleme sürecinde, varılan sonuç hükümetlerarası unsurların ağır bastığı olmuştur. Ancak ulusaşın (transnasyonel) etkilerin bireysel, toplumsal ve kurumsal tabanda yoğun olduğu argümanı, neo fonksiyonalist ve sosyal yapısalcı çerçevede savunulmuştur. Soğuk Savaş'm sona ermesi ile beraber Birlik, genişleme-bütünleşme tercihi aşamasında, kurumsal reformlar ile esnek entegrasyon anlayışım birleştiren bir genişleme stratejisi seçmiştir. Amsterdam, Nice ve Anayasal Andlaşmalar ile gerçekleştirilen kurumsal değişiklikler sınırlı ancak önemli adımlar olarak kabul edilmektedir. Ortak Anayasanın onaylanması sürecinde olan AB için yeni üye devletlerin adaptasyonu ve aday devletlerin hazırlıkları süreci, ortak AB kimliği açısından önem taşımaktadır. ; This dissertation analyses the last enlargement process of the European Union, namely Central and Eastern European (CEEC) enlargement from neo functional and social constructivist perspectives. The basic argument of the dissertation is that, based on the social and institutional assumptions of the two theories referenced; governmental and non-governmental groups mainly elites, institutions, even individuals, thus related learning and socialization processes have played important role in shaping state preferences and decisions. For this research interest; first of all, the development of neo functionalism and the theories inspired by it (interdepence, regime theories, institutionalism) and their differences from intergovernmental approaches have been elaborated. The necessity and the appropriateness of the social constructivist perspective (also inspired by neo functionalism) to EU studies and importance of institutional and social approaches have been emphasized. As the case study, the EU's CEEC enlargement, the Union's policy and strategies are historically and theoretically analysed. The accession criteria are examined with an eye to the differences of Turkey's candidacy from that of CEECs. Questioning the enlargement process as regards the balance of supranational and intergovernmental elements, the conclusion reached is that the intergovernmental practices overwhelm. But the transnational network of relations affect the decisions and even shape them, both at the domestic and the European level. With the end of the Cold War, the EU came to the point of deciding between enlargement and deepening. The Union has chosen an enlargement strategy uniting institutional reform with flexible integration. The institutional reform realized by the Amsterdam, Nice and the Constitutional Treaties have been modest but important. For the EU on the way to an European Constitution, the adaptation of the new member states and the preparation for the waiting candidates are vital for a common European identity.

The International Humanitarian Law (IHL) has been playing its effective role in making wars less disastrous for the past one and a half century. The international humanitarian law seeded the element of humanity in the consciousness of belligerent parties and human being at large due to which violations of the principles of IHL had become harder to get away with, as these violations in many cases become war crimes. The Geneva Conventions of 1949, which governed multiple aspects of warfare, was quite a comprehensive document for that time. Nevertheless, scientific advancement in the modern era seems to be threatening to IHL. Equipped with Artificial Intelligence, the Autonomous Weapons Systems (AWS) puts IHL in general and the principles of distinction, humanity, and proportionality in particular in a compromising position. These principles bind the belligerent parties to (a) target only military objectives and not the civilians and (b) not to launch an attack on military objectives if there is probability of excessive harm to civilians. Furthermore, the AWS also makes the position of the principle of command responsibility of international criminal law defeated. A debate has already been developed between experts about the potential threats of these weapons to IHL. This paper will make an attempt to evaluate the threats to IHL by this artificial intelligence and then suggest the effective initiatives which would bring the issues related to AWS under a treaty law regime in order to curtail the wars within the limits of humanity in the modern era of scientific advancement and Artificial Intelligence. ; Uluslararası İnsancıl Hukuk (UİH), geçen bir buçuk yüzyıl boyunca savaşların daha az feci olması bakımından etkin rol oynamaktadır. Uluslararası insancıl hukuk, UİH ilkelerinin ihlal edilmesi nedeniyle çoğu durumda bu ihlallerin savaş suçu haline gelmesiyle birlikte, kurtulmanın zorlaşmasına sebebiyet vermesiyle, savaşçı partilerin bilincinde insanlığın unsurunu ve insanın bilincinde insanlık unsurunu temel aldı. Savaşın birçok yönünü yöneten 1949 tarihli Cenevre Sözleşmeleri, o zamanlar için oldukça kapsamlı bir dökümandı. Bununla birlikte, modern çağdaki bilimsel gelişme UİH'yi tehdit ediyor gibi görünmektedir. Yapay Zeka ile donatılan Otonom Silah Sistemleri (OSS), genel olarak UİH'yi ve özellikle de ayrımcılık, insanlık ve orantılılık ilkelerini özellikle taviz veren bir konuma koymaktadır. Bu ilkeler, savaşçı partileri (a) sivilleri değil, yalnızca askeri hedefleri hedeflemeli ve (b) sivillere aşırı zarar verme olasılığı varsa, askeri hedeflere saldırı başlatmamalarını sağlamalıdır. Bundan başka, OSS ayrıca, uluslararası ceza hukukunun komuta sorumluluğu ilkesinin konumunu yenmiştir. Bu silahların UİH'ye yönelik potansiyel tehditleri noktasında uzmanlar arasında zaten bir tartışma geliştirilmiştir. Bu makalede, yapay zeka ile UİH'ye yönelik tehditleri değerlendirilerek ve daha sonra, modern bilimsel ilerleme ve Yapay Zeka dönemindeki savaşları insanlık sınırları dahilinde kısıtlamak için bir antlaşma yasası rejimi altında OSS ile ilgili sorunları getirecek etkili girişimler önerilmeye çalışılacaktır.