Suchergebnisse

Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İktisat Ana Bilim Dalı ; Türkiye'nin Avrupa Birliği ile 1963'de ortak üye olarak ilişkisi, 1996 yılı başından itibaren Avrupa Gümrük Birliği'ne katılma şeklinde sonuçlanmıştır. Türkiye bugün tam üyelik statüsünü kazanamamış olsa dahi, nihai amaç budur ve kendi siyasal, sosyal, kültürel ve ekonomik yapısını, politikalarını ve kurumlarını tam üye olacakmışçasına şekillendirmektedir. Bu çalışmamızda, Avrupa Birliği'nin kuruluş ve amaçlan, gelişim süreci ve Türkiye'nin bu toplulukla olan ilişkisi ana hatlarıyla özetlendikten sonra, bugün Avrupa Birliği'nin "Parasal Birliği" oluşturma çabalan, parasal birliğin koşulları ve karşılaşılan sıkıntılar incelenmiş ve Türkiye'nin önümüzdeki 10-15 yıl içerisinde Birliğin tam üyesi olabileceği varsayımı ile Avrupa Para Birliği gelişmeleri karşısında durumu değerlendirilmiştir. Tam üye olarak Avrupa Birliği'ne katılması halinde Türkiye, Avrupa Para Birliği oluşumu karşısında mevcut iki alternatiften birini seçecektir. Bu altenatiflerden biri Avrupa Para Birliği'ne katılmamak ancak gelişmeleri dışarıdan takip etmektir. Diğer alternatif ise tam üyelikle birlikte Avrupa Para Birliği'ne de katılmaktır. Bu ise, Türkiye'nin Avrupa Birliği Antlaşması'nda öngörülen Ekonomik Parasal Birliğin makroekonomik yaklaşım kriterlerini yerine getirmesini veya bu kriterlerini bütünüyle yerine getiremese bile, en azından AB ortalama değerlerine yaklaşmasını gerektirmektedir. ; The relationship of Turkey with the European Union started in 1963, as associate member, with the Ankara Agreement, and presently resulted in a Customs Union agreement whichbecame effective at the beginning of 1996. Although Turkey has not yet been accepted as a fiillmember of EU, it has already started to reorganise its political, social, cultural and economic structure with a confidence that its fullmembership is unovoidable and not too far away. In this study after a brief theoritical and conceptual framework, first, foundation and aims of the European Union, its evolution and the relationship of Turkey with the Union were outlined. Then the efforts of the EU to establish "Monetary Union", the conditions of the achievement of the Monetary Union and the Current problems faced were studied. Finally, assuming that Turkey's fullmembershipto the European Union will reasenably be realized in a 10-15 year period, the prospective of Turkey as regard to the European Monetary Union was evoluated. In case of Turkey joins the EU as a fullmember, it will have two alternatives to choose as regard European Monetary Union. One alternative is not to join the European Monetary Union at all. The other alternative is to join the Monetary Union assuming the responsibility of fulfillig the required macroeconomic criteria, or at least approaching to the average values of the Union.

Dünyanın çeşitli yörelerinde başlayan bölgesel bütünleşme hareketleri, kültürel ve coğrafi yakınlıklara dayalı olsa da, temelinde ekonomik ilişkilerin olduğu bir gerçektir. Bu tür ekonomik örgütlenmelerin son zamanlarda dünyanın her tarafında hız kazandığı görülmektedir. Bu ekonomik örgütlenmelerden en önemlisi de Avrupa Birliği'dir. Gümrük Birliği, Tek Pazar gibi önemli aşamalardan sonra en son ve en kapsamlı olan Ekonomik ve Parasal Birlik (EPB) aşamasına geçen Avrupa Birliği, üye ülkelerin ekonomik standartlarını birbirine yakınlaştırarak, bölgeselleşmenin başarı ile sürdürülmesini sağlamaktadır. Bu kapsamda Parasal Birlik aynı zamanda, üye ülkelerin ekonomilerinde borç, fiyat istikrarı, faiz oranları, kur istikrarını içeren kriterlere uymalarını zorunlu kılmaktadır. Avrupa Birliği ile yıllardır süren ve henüz istediği aşamaya ulaşamayan bütünleşme süreci, Türkiye'nin önemli dış politika amaçlarından biri olmuştur. Bu çerçevede yapılan reform çalışmaları ve parasal birlik için istenen kriterlerin karşılanması bu tezin asıl amacını oluşturmaktadır. Bu çalışma ile Avrupa Birliği uyum sürecinde Türkiye ile yaşanan ekonomik ilişkilere değinilmiş ve ekonomik bütünleşme teorisi çerçevesinde hangi aşamanın gerçekleştiği ve bundan sonra kalan aşamalar için neler yapılması gerektiği üzerinde durulmuştur. Özellikle, birliğin en önemli ticari ortaklarından biri konumunda bulunan Türkiye'ye, bütünleşmenin yol haritasının zorlu yollardan geçirilmesi bütünleşmenin düşünüldüğü gibi kolay olmayacağının göstergesi niteliğindedir. Bu doğrultuda, Türkiye'nin bundan sonraki yaklaşımı bütünleşmenin sürdürülebilirliği açısından önem arz etmektedir. ; Although regional integration movements, that emerge in various parts of the world, are derived from cultural and geographical proximity, it is a fact that they are based on economic relations. It is observed that foundation of such economic organizations is accelerating all around the world. Most important of those organizations is the European Union. After going through important phases like Customs Union and Common Market, the European Union achieved the last and the most comprehensive stage: Economic and Monetary Union. By making the economic standards of member countries converge, the European Union successfully sustains the regionalization. Also in this regard, Monetary Union requires the debt level, price stability, interest rate and exchange rate stability of member state economies match certain criteria,. The integration process with the European Union has been of important foreign policy objectives of Turkey, although this process has been going on for years but has not reached the desired level yet. In this study, the economic relations of Turkey in the process of harmonization with the European Union are mentioned and the level of progress in the framework of economic integration theory is elaborated. Especially, headed for integration with the Union as one of the main commercial partners, the obstacles confronted by Turkey are signs that the integration process will not be as easy as expected. In this perspective, the attitude of Turkey hereafter is crucial in terms of sustainability of the integration.

Avrupa Kömür ve Çelik Teşkilatı(European Coal and Steel Community-ECSC)'ndan Reform Antlaşması'na Entegrasyonun Yönü adlı bu tezde Birliğin kuruluşundan günümüze kadar değin birliğin katetmiş olduğu yol ve yaşanan değişim ele alınmıştır. Bu bağlamda başlangıçta yalnızca kömür ve çelik gibi savaş hammaddesinin iki temel girdisi olan üretiminin ve dağıtımının bir üst otoriteye devredilmesiyle oluşan AKÇT(ECSC)'den günümüzde reddedilmiş olsa da Avrupa Birliği Anayasası'yla bir devlet olma yolunda önemli atan Avrupa Birliği'nin tarihsel kronolojisi entegrasyon teorileri bağlamında ele alınmıştır. Başlangıçta ekonomik kaygılar ve amaçlarla kurulan Birlik, Tek Avrupa Senedi(Single European Act) ve özellikle Maastricht Antlaşması ile siyasi entegrasyon aşamasına geçmiştir. Ekonomik ve Parasal Birlik'in temellerini atan Maastricht Zirvesi sonrası birliğin bir sonraki aşamaya geçmesini öngören Avrupa Birliği Anayasası(Treaty Establishing a Constituion for Europe)'nın Fransa ve Hollanda tarafından reddedilmesi ile Birlik bir süre belirsizlik havası yaşamış fakat getirilen Reform Antlaşması(Lisbon Treaty) ile bir anlamda çark etmiştir. Teknik olarak bir anayasa olmayan Reform Antlaşması, federalizmi çağrıştıran tüm unsurlar ayıklanıp yeni versiyonuyla ortaya konulmuştur. Avrupa Birliği, 27 üye ülkeyle bu kurumsal yapıyla hantal karar alma mekanizmasıyla daha ileri gitme genişleme, daha esnek kararlar alma şansına sahip değildi. Dolayısıyla Avrupa Birliği'nin kendini yenileyebilmesi için bu antlaşmaya ihtiyaç vardı. Reform Antlaşması'yla birlikte Birlik Avrupa Birliği Anayasasıyla entegrasyon teorileri bağlamında en sıkı bütünleşme modeli sunan Federalizmden vazgeçmiş, tam bir siyasal birlik simgesel düzeyde kalmıştır. ; In this thesis titled Direction of Integration from the European Coal and Steel Community to the Reform Treaty, ground gained by community from its establishment up to the present and change experienced are discussed. In this regard, it?s initially discussed ECSC constituted by transferring production and distribution of two basic inputs of war raw materials such a steel and coal to a higher authority in the context of integration theories of European Union?s historical chronology which took important steps in the way of being a State due to the constitution of European Union that is even refused today. The union that was founded due to economic concerns and purposes in the beginning came to the political integration stage with the Single European Act and Especially with Maastricht Treaty. After the Maastricht Summit which founded the Economic and Monetary Union, with refusal of Treaty Establishing a Constitution for Europe by France and the Netherlands that proposes it to pass through the next stage, the Union had atmosphere of uncertainty, it turned in a sense due to Reform Treaty (the Treaty of Lisbon). Reform treaty that is technically is not a constitution was revealed with its new version being relieved from all the elements which were reminiscent of federalism. European Union did not have any chance to advance more, expand and take more flexible decisions with these 27 member states, with this institutional structure and slow decision making mechanism. Accordingly, this treaty was needed for European Union to reform itself. With the EU constitution together with the Treaty of Reform, Union gave up Federalism that presented the strictest integration model in the contexts of integration theories and full political union remained as symbolic level.

ÖZETTürkiye-Yunanistan ilişkileri tarihi süreçte güvensizlik temeline dayandırılmıştır. Bu güvensizlik 1950 yılında ortaya çıkan Kıbrıs sorunuyla pekişerek büyümüş, bu dönemde iki ülke arasındaki anlaşmazlıklar realist bakış açısıyla çözüme ulaştırılmaya çalışılmıştır. 1999 yılında düzenlenen Helsinki Zirvesi'nde Türkiye'nin Avrupa Birliği'ne aday gösterilmesi ilişkileri farklı bir boyuta taşımıştır. Geçmişe bakıldığında tarihleri boyunca hem Türkiye hem de Yunanistan birçok ekonomik krizle mücadele etmek zorunda kalmıştır. Bu krizlerden en önemlisi; 21. yüzyıl itibariyle kendini hissettirmeye başlayarak 2008 yılında Amerika Birleşik Devletleri'nde ortaya çıkan ve 2009'un son çeyreği ile Avrupa Borç Krizi'ne dönüşen küresel ekonomik krizdir. Çok sayıda ülke bu krizden olumsuz etkilenirken özellikle Yunanistan AB bünyesinde en çok zarar gören ülke olmuştur. Kısa bir süre sonra ise Avrupa Borç Krizi Yunanistan borç krizine dönüşmüştür. Bu netice doğrultusunda, başta AB ülkeleri olmak üzere çok sayıda dünya ülkesini etkisi altına alan Avrupa Borç Krizi'nin Türkiye-Yunanistan ilişkilerine olası etkilerinden yola çıkılarak bu çalışma hazırlanmıştır. Bu bağlamda Avrupa Borç Krizi sonrası süreçte Türkiye-Yunanistan ilişkileri, AB-Yunanistan ilişkisini ortaya koyan bağımsız değişken ve yaşanan ekonomik krizin Türkiye-Yunanistan ilişkilerine etkisini gösteren bağımlı değişken ile birlikte neo-realist kuram çerçevesinde değerlendirilmiştir. Bu değerlendirme sonucunda iki ülke arasında yaşanan Ege ve Kıbrıs gibi siyasi anlaşmazlıkların çözüme ulaştırılıp ulaştırılamayacağı noktasında bir analiz yapılması amaçlanmıştır. Bu gaye uyarınca çalışma üç ana bölümden oluşturulmuştur. İlk bölümünde realizm, neo-realizm ve çalışmanın alt problemlerinden ilkini oluşturan Türkiye-Yunanistan ilişkilerinin genel çerçevesi neo-realizm bakış açısıyla çizilmiştir. İkinci bölümde, çalışmanın ikinci alt problemini oluşturan Avrupa Borç Krizi'nin ortaya çıkış nedenleri ile Yunanistan ve Türkiye'ye etkilerine değinilmiştir. Çalışmanın ana araştırma sorusunu oluşturan Avrupa Borç Krizi sonrası Türkiye-Yunanistan ilişkileri ise üçüncü bölümde değerlendirilmiştir.Çalışmanın sonucunda uluslararası sistemin günümüzde "Çok Kutupluluğa" doğru dönüştüğü belirlenmiştir. Avrupa'da tecrübe edilen borç krizinin Avrupa Birliği'nin kendini sorgulamasına neden olduğu, Almanya'nın süreç ve kriz yönetiminde ön plana çıktığı, Yunanistan'ın ise ulusal çıkarları doğrultusunda yaşanan borç krizini fırsata çevirerek içinde bulunduğu durumu Türkiye ile olan siyasi sorunlarında bir taviz aracı olarak kullandığı sonucuna varılmıştır. Her ne kadar 1999 Helsinki Zirvesi'nin ardından Türkiye ile Yunanistan arasında ekonomik ve sosyal yönden çok sayıda işbirliği yolu açılmış olsa da, Avrupa Borç Krizi sonrasında AB-Yunanistan ilişkisinin sıkılaşarak devam ediyor olması da açık bir gerçektir. Bu durum, Türkiye-Yunanistan ilişkilerinde Ege ve Kıbrıs gibi geçmişten günümüze taşınan siyasi anlaşmazlıkların uzun bir süre daha Avrupa Birliği nezdinde çözüme kavuşturulamayacağını ortaya koymaktadır. ABSTRACTTurkey-Greece relations are based on the fundamental insecurity in the historical process. This insecurity grew by consolidating with the Cyprus problem that emerged in 1950, and the problems between the two countries were tried to be resolved by realist point of view. At the Helsinki Summit in 1999. Turkey's relations with the European Union, the nomination was moved to a different dimension. In retrospect, dates throughout Turkey and many have been forced to fight the economic crisis as well as Greece. The most important of these crises; It is the global economic crisis that began in the United States in 2008, beginning with self-empowerment in the 21st century and turning into the European Debt Crisis with the last quarter of 2009. While many countries are negatively affected by this crisis, Greece has been the most damaged country in the EU. Soon after, the European Debt Crisis became Greece's debt crisis. In line with this conclusion, especially European Union countries, including many countries of the world under the impact of the possible effects of the European debt crisis based on this study has been prepared on the Turkey-Greece relations. In this context, analyzed within the framework of neo-realist theory of the Turkey-Greece relations in the aftermath of the European debt crisis with the independent variable that reveals the EU-Greece relationship and the dependent variable that shows the impact of economic crisis in Turkey-Greece relations. As a result of this evaluation, it was aimed to make an analysis at the point where the experienced political disagreements between the two countries, Cyprus and Aegean, could not be delivered. In accordance with this objective, the study is composed of three main sections. The first section of realism, neo-realism, and forming the framework of the first Turkey-Greece relations problems of the sub-study were drawn from the point of view of neo-realism. In the second part, forming the second sub-study problems with the reasons for the emergence of the European debt crisis and it is addressed to the effects of Greece and Turkey. The study constitutes the main research question after the European Debt Crisis Turkey-Greece relations have been evaluated in the third section.At the end of the study, it was determined that the international system is now turning towards "Polarity". Europe's experience as the debt crisis in the European Union caused the self-questioning, Germany's process and that came to the fore in crisis management, while Greece national interests in accordance experienced were in turning the opportunities of the debt crisis compromise the vehicle's political problems with Turkey as the result that we use as. Although the 1999 Helsinki Summit the following economic and social aspects of many ways of cooperation from between Turkey and Greece opened, though, it is an obvious fact that EU and Greece relationships continues to tighten after the debt crisis. This case shows that the political disagreements moved from the past to the present in Turkey-Greece relations such as Aegean and Cyprus cannot be resolved for a long time within the European Union.

Devletlerin mekansal olarak iç ve dış ayrımının bir sonucu olarak ortaya çıkan dış politika olgusu hayatta kalma, güvenlik, prestij ve nüfuz artırımı, ideolojik yayılma ve jeopolitik menfaatler gibi çeşitli hedeflere sahiptir. Bu hedeflere ulaşma noktasında devletlet uluslararası örgütleri ve dış yardımları bir araç olarak kullanabilmektedirler. Buradan hareketler bu çalışmada uluslararası arenanın önde gelen devletleri olan ABD, Çin ve Rusya'nın uluslararası örgütleri ve dış yardımları kendi stratejik çıkarları çerçvesinde kullanıp kullanmadıkları irdelenmiştir. Karşılaştırmalı analiz, bağıntısal yönteme ve tarihsel inceleme yöntemlerinin kullanıldığı bu çalışmanın Uluslararası örgütler kısmında ABD Uluslararası Para Fonu, Çin-Asya Altyapı Yatırımı Bankası ve Rusya-Avrasya Ekonomik Birliği ikilileri incelenmiş iken, dış yardımlar bölümünde bu üç ülkenin 2010-2015 yılları arasındaki gerçekleştirdikleri dış yardımlardan bölgesel ayrımlar çerçevesinde en çok yararlanan ülkeler ile 2015 yılı itibariyle gayri safi yurt içi hasıla bakımından dünyanın en yoksul on ülkesinin bu yardımlardaki yeri değerlendirilmiştir. Bu değerlendirmeler sonucunda ABD'nin karma saikler ile uluslararası örgütleri ve dış yardımları kullandığı, Çin'in ekonomik gerekçeleri ve doğal kaynak rezervleri göz dikkate alarak hareket ettiği ve Rusya'nın politik ve ideolojik olarak uygulamalarını gerçekleştirdiği sonucuna ulaşılmıştır. --- Foreing policy phenomennon, which is a result of spatial dichotomy of inside and outside, has various intentions such as survival, security, increase in prestige and influence, ideologic expansion and jeopolitical interests. In order to fullfil these objectives, states are able to use international organizations and foreign aids as a their policy tool. Starting from this point of view, in this thesis, whether USA, China and Russsia, who are leading countries of international arena, use international organizations and foreign aids in the direction of their strategical interest had been scrutinized. Comparative analysis, relational modelity and historical analysis had been determined as research methods of this paper. While in the part of international organizations USA-International Monetary Fund, China Asia Infrastructure Investment Bank and Russia-Eurasian Economic Union binaries had been examined; in the foreign aid section, actualized foreign aids of these three countries between years of 2010 2015 toward countries, who were mots benefiting regionally and were the poorest ten according to gross domestic product in the year of 2015, were investigated. As consequences of these evaluations, these were obtained as data that US had been used them for its complex motivations and interest; China had been used in line with economic and natural resources reasons and Russia had used them within the context of political and ideolojical motives.

FACTORS THAT AFFECT THE INTEREST RATE IN TURKEY AND MEASURES THAT ARE TO BE MET IN ORDER TO DECREASE THE INTEREST RATESNotwithstanding the fact that the Turkish economy has realized certain steps, it can be told that it has not yet gained a sound and healthy structure and that it will be highly dependent on the outer world in the 21st century. Foreign capital is of great importance in terms of the added value it creates, especially for countries making efforts to develop economically. As stated above, due to the high acceleration of data flow speed, the whole world can always obtain the same information at the same time, thus the rational investors can monitor the investment possibilities in all economies. At this point, the interest rates are determinant for investment decisions. Therefore, estimation of changes in interest rates in the most appropriate manner in the future has become one of main targets of economic researches. After presentation of Turkey's economic overview in the introductory section, we can discuss the working method of our thesis. In Part One of our study, after definition of the interest concept and the brief history of its development, relevant theoretical approaches, the principal economic theories, namely the Classical, Neo-Classical, Keynesian Portfolio, and the monetarist economic theories have been dealt with in the subsections in chronological order, and the determination of interest has been discussed under light of such theories. After relevant theoretical approach in Section Two, factors determining the structure of interest rates have been considered in detail.Principally, we have tried to reveal in our thesis, to what extend the freed and raised interest rates as an instrument of an anti-inflationary policy prevent inflation; further, to what extend the credit and stability policies are secured. In doing so, the issue has been dealt with by a theoretical approach and in Section Three of our thesis, we have dealt with The Factors Determining Interest Rates, The Monetary Transfer Mechanisms Required by Monetary Policy Transfer Process with Different Approaches, and the Turkish Practice.After the general assessment of the Interest Policy in developing countries and Turkey in the Turkish Practice relating to our thesis, we have reviewed the development of interest policies implemented since 1980 and 1989 up to today.In Section Five, the interest rate concept is explained in detail and the development of the regulatory and institutional structure for interest rates in Turkey are considered and changes in interest rates in Turkey are revealed. After review of our interest regime, as guided and free interest regime in Section Six, we have tried to analyze the Domestic Savings Rate and Interest Rate, Nominal and Real Interest Rates and the relations between Inflation and Treasury Interest Rates.In Section Eight, the structure, development and determinants of deposits and credits in interest regime periods distinguished as the guided and free interest regimes have been considered. Data for the period discussed in this section relates to the years after 1980 as much as possible. However, data relating to distribution of bank credits by economic sectors, which has been discussed in connection with credits in our thesis, begins from 1870.In the Section of Conclusions, under the light of all theoretical and empirical knowledge, we have tried also to present various proposals after a general arrangement of the Turkish Practice, we have stated our thoughts and prospects, the reason of this is our wish that Turkey has its position in the global world fully, appears as a country that has solved its economic issued in the eve of the European Union and as a universal country holding the capacity of a producing country, not a consumer one. In a globalizing world, as a person passionately fond of Great Turkey, I am in favour of development of strategic policies, not policies despite everything. Because certain processes have been wrongly interpreted by practitioners in Turkey, concession in nature of capitulations have been granted continuously and the present change process has been reached. I would like to quote a sentence of Machiavelli: "Don't think that the light at the end of the tunnel is brightness, it might be the headlamp of the train coming onto you." Up to date, we have followed this logic, like firefly flying to light, we have gone to artificial model lights that have almost prepared our fate and lost time continuously. In spite of everything, we are powerful, dynamic, because we are too young so that we can overcome the difficulties. Now it is the right time to change, for a sparkling Turkey in the new millennium: quality in every respect, justice and honesty in every matter, to bring practitioners on power who monitor the technology, treat in justice, develop policies making all individuals constructive and productive, catch with the information era, specialize and work in departments, target to position Turkey at the top of a new world order, and do not target only to save the day.Change is necessary to bring all such positive sentiments into practice. In depends on total democracy, change of major part of political parties code and constitution, realization of economic and social reforms, challenge to bring our education to the level of really developed countries. The noble blood flowing in our vessels will absolutely bring us to our target.In fact, this introductory part was to be included in the section of Conclusions; however, I wanted to point in advance at the economical difficulties in Turkish economy, so that sound evaluations can be made until reaching the Section of Conclusions. I believe you better understand the concept that, the person who has not thought of the fate in advance, returns to the beginning, at the end of the thesis. I think that we do not have time to return to the starting point.

Soğuk Savaş Dönemi Batı ile Doğu bloku ülkeleri arasındaki mücadele sadece siyasi, askeri ve teknoloji alanlarında olmamıştır. Bu dönemde rekabetin bir başka boyutu ekonomik sistemler arasında da ortaya çıkmıştır. Batı Bloku Amerika Birleşik Devletleri'nin öncülüğünde serbest piyasa ekonomisini özgürlüklerle birleştirerek tüm dünyaya sunmaya çalışmıştır. Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği (SSCB) ise Doğu Bloku ülkelerine devletin tekelleştiği, merkezi planlamaya dayanan bir ekonomiyi dayatmıştır. Mücadeleyi kazanan kapitalist ekonomik sistem, 1990'lı yıllardan itibaren çözülen Doğu Bloku ülkelerinde hakim hale getirilmeye çalışılmıştır. Doğu bloku ülkeleri bu süreçte ekonomik değişimin yanında siyasi değişimi de aynı anda yaşamak zorunda kalmışlardır. Geçiş ekonomisi olarak adlandırılan bu ülkelere başta Washington Uzlaşısı adı altında bir reçete sunulmuştur. Bu reçete kapsamında bazı ülkeler hızlı reform sürecine girişmiş bazıları ise kademeli bir şekilde reformlar gerçekleştirmişlerdir. Türkmenistan da SSCB'nin dağılışından sonra geçiş ekonomileri içinde yer almıştır. Türkmenistan zengin yeraltı kaynaklarına sahip olması ve geçiş sürecinin ilk yıllarında üretim kaybı yaşamaması nedeniyle serbest piyasaya geçiş için gerekli reformları sürekli ötelemiştir. Uluslararası kuruluşların birçok temel geçiş göstergesi verilerinde Türkmenistan geçiş ekonomileri içinde son sıralarda bulunmaktadır. Türkmenistan başarısız bir geçiş ekonomisi örneğidir. Serbest piyasa düzenine tam anlamıyla geçiş sağlayamamıştır. Geçiş ekonomileri içinde %1,08 ortalama ile reformları gerçekleştirme açısından son sırada kalmıştır. Başarılı bir özelleştirme süreci yaşayamadığı için devlet ekonomide hala çok etkindir. Gayri Safi Yurt İçi Hasılada (GSYİH) özel sektörün payı 'tir. Türkmenistan Devleti ekonomik gelişmenin temeli olarak gördüğü fosil yakıt üretimine devam etmektedir. Yıllık Türkmenistan'da kişi başına düşen karbondioksit emisyonu 12,517 tondur. Bu çalışma ile amaçlanan geçiş ekonomisi kavramının tam olarak anlaşılmasını sağlamak ve Türkmenistan'ı bu bağlamda analiz edebilmektir. Analiz için Dünya Bankası (WB), Uluslararası Para Fonu (IMF), Avrupa İmar ve Kalkınma Bankası (EBRD), Türk İşbirliği ve Kalkınma Ajansı (TİKA) verileri kullanılmıştır. ; The struggle between Eastern Bloc and Western Bloc countries in the Cold War era did not come into play solely in political, military and technological areas. Besides, another aspect of competition took place between economic systems in this period. The Western Bloc under the leadership of the United States of America endeavored to present free market economy to the entire world by combining it with liberties whilst an economy which was based on central planning and in which the state was monopolized was imposed on Eastern Bloc countries by the Union of the Soviet Socialist Republics (USSR). Attempts were made to make the capitalist economic system, which became victorious in this struggle, dominant in Eastern Bloc countries as of the 1990s. As well as economic transformation in this process, Eastern Bloc countries were forced to have political change at the same time. A prescription initially under the name of the Washington Consensus was offered to these countries which were called as transition economies. In the context of this prescription, some countries entered into a rapid reform process whereas some other countries made reforms in a gradual manner. Following the breakup of the USSR, Turkmenistan was also categorized under transition economies. By virtue of having rich natural resources and not experiencing production losses in the early years of transition, Turkmenistan constantly postponed reforms which were necessary for ensuring the transition to free market. Of transition economies, Turkmenistan ranks at the bottom as per data of several basic transition indicators released by international institutions. Turkmenistan is an example of an unsuccessful transition economy. The country could not get success for the transition to the free market economy system. Thus country is the last one with its 1.08% average in transition economies applying the reforms. The government has still very effective power in the economic system as a result of that unsuccessful customization process. The share of the private sector in the Gross Domestic Product (GDP) is . Turkmenistan state continues to fossil fuel production, which is seen as basis of economic development. Annual carbon dioxide emissions per person in Turkmenistan is 12,517 tons. The aim of this study is to assure that the concept of transition economy is fully understood and to analyze Turkmenistan in this context. World Bank (WB), International Monetary Fund (IMF), Europen Bank for Reconstruction and Development (EBRD), Turkish Cooperation and Coordination Agency (TİKA) data have been used for the analysis about Turkmenistan