Suchergebnisse

DergiPark: 863019 ; trakyaiibf ; Bu makale, tamamlanıp yayımlanmamış bir doktora tezinden bu yayın için düzenlenmiştir. Doktora tezinde ilk bölüm olarak "Küresel Isınma Sorununa Genel Bakış" ve ikinci bölüm olaraksa "Küresel Isınma ile İlgili Uluslararası Politikalar" belirlenmiştir. Bu iki bölümden yararlanılarak hazırlanan bu makaledeyse ilk olarak küresel ısınma kavramına, çeşitli teorilerin iklim değişikliği yaklaşımlarına, küresel ısınmaya yol açan insani faaliyetlere ve küresel ısınmanın sosyo-ekonomik sonuçlarına yer verilmiştir. Sonraki bölümde, bu çevresel soruna ilişkin çok taraflı görüşmelere değinilmiş, başlıca sözleşme ve anlaşmalarla birlikte Türkiye'nin izlediği politikalara yer verilmiştir. Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi, Kyoto Protokolü ve Paris İklim Anlaşması başta olmak üzere son otuz yılın en önemli girişimlerine görece ağırlık verilmiş ve Türkiye'nin iç politikasında da küresel ısınmaya karşı aldığı önlemler kronolojik olarak derlenmiştir.Çalışma, doktora çalışmasında izlenen yol ve kullanılan kaynaklara sadık kalınarak dergi yayımı için sadeleştirilmiş ve çalışmaya Türk dış politikasına ilişkin konular eklenmiştir. Çalışmanın genelinde bilimsel makaleler, kitap ve kitap bölümleri ile haber sitelerinin, istatistik kurumlarının ve resmi makamların çevrimiçi sayfalarından yararlanılmıştır. ; This article is composed for this edition of the journal from an unpublished doctoral dissertation. The two main chapters "An Overview on the Main Issues of Global Warming" and "International Policies Concerning Global Warming" were assigned in the doctoral dissertation. By drawing on these contents, the article first covers the concept of global warming, approaches of various theories to climate change, human activities that lead to global warming, and the socio-economic consequences of global warming. In the following part of the study, multilateral negotiations on this environmental problem were discussed, as well as the main contracts and agreements along with the policies followed by Turkey. Moreover, the United Nations Framework Convention on Climate Change, the Kyoto Protocol and the Paris Agreement, particularly focusing on the most important initiatives of the last thirty years, and measures against global warming in Turkey's domestic politics has been put together chronologically.The study was simplified for the publication of the journal by adhering to the path followed and the resources used in the doctoral study, and the subjects concerning Turkish foreign policy were added to the study. Throughout the study, scientific articles, books and book chapters, and online resources of the institutions providing statistical data and other official authorities were utilized.

Soğuk Savaş Dönemi Batı ile Doğu bloku ülkeleri arasındaki mücadele sadece siyasi, askeri ve teknoloji alanlarında olmamıştır. Bu dönemde rekabetin bir başka boyutu ekonomik sistemler arasında da ortaya çıkmıştır. Batı Bloku Amerika Birleşik Devletleri'nin öncülüğünde serbest piyasa ekonomisini özgürlüklerle birleştirerek tüm dünyaya sunmaya çalışmıştır. Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği (SSCB) ise Doğu Bloku ülkelerine devletin tekelleştiği, merkezi planlamaya dayanan bir ekonomiyi dayatmıştır. Mücadeleyi kazanan kapitalist ekonomik sistem, 1990'lı yıllardan itibaren çözülen Doğu Bloku ülkelerinde hakim hale getirilmeye çalışılmıştır. Doğu bloku ülkeleri bu süreçte ekonomik değişimin yanında siyasi değişimi de aynı anda yaşamak zorunda kalmışlardır. Geçiş ekonomisi olarak adlandırılan bu ülkelere başta Washington Uzlaşısı adı altında bir reçete sunulmuştur. Bu reçete kapsamında bazı ülkeler hızlı reform sürecine girişmiş bazıları ise kademeli bir şekilde reformlar gerçekleştirmişlerdir. Türkmenistan da SSCB'nin dağılışından sonra geçiş ekonomileri içinde yer almıştır. Türkmenistan zengin yeraltı kaynaklarına sahip olması ve geçiş sürecinin ilk yıllarında üretim kaybı yaşamaması nedeniyle serbest piyasaya geçiş için gerekli reformları sürekli ötelemiştir. Uluslararası kuruluşların birçok temel geçiş göstergesi verilerinde Türkmenistan geçiş ekonomileri içinde son sıralarda bulunmaktadır. Türkmenistan başarısız bir geçiş ekonomisi örneğidir. Serbest piyasa düzenine tam anlamıyla geçiş sağlayamamıştır. Geçiş ekonomileri içinde %1,08 ortalama ile reformları gerçekleştirme açısından son sırada kalmıştır. Başarılı bir özelleştirme süreci yaşayamadığı için devlet ekonomide hala çok etkindir. Gayri Safi Yurt İçi Hasılada (GSYİH) özel sektörün payı 'tir. Türkmenistan Devleti ekonomik gelişmenin temeli olarak gördüğü fosil yakıt üretimine devam etmektedir. Yıllık Türkmenistan'da kişi başına düşen karbondioksit emisyonu 12,517 tondur. Bu çalışma ile amaçlanan geçiş ekonomisi kavramının tam olarak anlaşılmasını sağlamak ve Türkmenistan'ı bu bağlamda analiz edebilmektir. Analiz için Dünya Bankası (WB), Uluslararası Para Fonu (IMF), Avrupa İmar ve Kalkınma Bankası (EBRD), Türk İşbirliği ve Kalkınma Ajansı (TİKA) verileri kullanılmıştır. ; The struggle between Eastern Bloc and Western Bloc countries in the Cold War era did not come into play solely in political, military and technological areas. Besides, another aspect of competition took place between economic systems in this period. The Western Bloc under the leadership of the United States of America endeavored to present free market economy to the entire world by combining it with liberties whilst an economy which was based on central planning and in which the state was monopolized was imposed on Eastern Bloc countries by the Union of the Soviet Socialist Republics (USSR). Attempts were made to make the capitalist economic system, which became victorious in this struggle, dominant in Eastern Bloc countries as of the 1990s. As well as economic transformation in this process, Eastern Bloc countries were forced to have political change at the same time. A prescription initially under the name of the Washington Consensus was offered to these countries which were called as transition economies. In the context of this prescription, some countries entered into a rapid reform process whereas some other countries made reforms in a gradual manner. Following the breakup of the USSR, Turkmenistan was also categorized under transition economies. By virtue of having rich natural resources and not experiencing production losses in the early years of transition, Turkmenistan constantly postponed reforms which were necessary for ensuring the transition to free market. Of transition economies, Turkmenistan ranks at the bottom as per data of several basic transition indicators released by international institutions. Turkmenistan is an example of an unsuccessful transition economy. The country could not get success for the transition to the free market economy system. Thus country is the last one with its 1.08% average in transition economies applying the reforms. The government has still very effective power in the economic system as a result of that unsuccessful customization process. The share of the private sector in the Gross Domestic Product (GDP) is . Turkmenistan state continues to fossil fuel production, which is seen as basis of economic development. Annual carbon dioxide emissions per person in Turkmenistan is 12,517 tons. The aim of this study is to assure that the concept of transition economy is fully understood and to analyze Turkmenistan in this context. World Bank (WB), International Monetary Fund (IMF), Europen Bank for Reconstruction and Development (EBRD), Turkish Cooperation and Coordination Agency (TİKA) data have been used for the analysis about Turkmenistan

Günümüzde iktisadi faaliyetlerin devam edebilmesinin temel koşullarından biri, enerji talebinin karşılanabilir olmasıdır. Enerji talebinin önemli kısmı fosil kaynaklardan sağlanmaktadır. Ancak, fosil kaynaklar, çevresel ve ekonomik birçok dışsal maliyet oluşturmaktadır. Yenilenebilir kaynaklar ise, aksine çevre ile barışık ve ekonomik enerji kaynaklarıdır. Nitekim ülkeler, enerji üretiminde çeşitli yoğunlukta yenilenebilir kaynaklardan faydalanmaktadırlar. Danimarka, İsveç, Norveç, Finlandiya ve Almanya gibi gelişmiş Avrupa ülkeleri bu açıdan öne çıkan ülkeler olmuştur. Bu ülkelerin başarıları incelendiğinde, yenilenebilir enerji üretimine yönelik teşvik politikaları dikkat çekmektedir. Yenilenebilir kaynaklar açısından avantajlı bir ülke olan fakat yeterince faydalanamayan Türkiye'nin çalışmada ele alınan ülkelerin yenilenebilir enerji üretimindeki teşvik deneyimlerine ilgi göstermesi beklenebilir. ; Today, One of the basic conditions for ongoing economic activities is that energy demand supply. Important part of energy demand is obtained from fossil resources. But fossil resources constitute both enviromental and economics many external costs. On the countrary, renewable resources are peaceful with the environment and economical energy resources. Thus, countries take advantage of renewable resources at different levels. In this respect, developed European countries, like Denmark, Sweden, Norway, Finland and Germany, come into prominence. When the successes of these countries are investigated, it will be seen that they intensively implement incentive policies. Although Turkey is an advantageous country in terms of renewable resources, İt doesn't use enough. Turkey can pay attention to the countries examined in this study have incentive experiences in the production of renewable energy.

Yüksek Lisans Tezi ; Dünya kaynaklarının sanıldığı gibi sınırsız olmaması, giderek tükenme noktasına yaklaşması, çevre sorunlarının insan sağlığı ve ekosistemi tehdit etmesi başta hükümetleri, sivil toplum kuruluşları ve tüketicileri harekete geçirmiştir. Uluslararası alanda birçok ülke çevre sorunlarına çözüm aramak için işbirliği yoluna gitmiş ve ortak politikalar belirlemiştir. Bugünün ihtiyaçları karşılanırken bunun gelecek nesillerin ihtiyaçlarının, tehlikeye atılmadan yapılması için (Sürdürülebilir gelişme) anlayışının da önem kazanması ile gözler özellikle üretim yapan işletme faaliyetlerine çevrilmiştir. Gerek yasal baskılar gerek tüketici ve sivil toplum kuruluşlarının baskıları işletmeleri çevreyi dikkate almaya ve çevreye zarar vermeyecek faaliyetlerde bulunmaya itmiştir. Yeşil hareket olarak adlandırılan çevreyi koruma bilincinin toplumun büyük kesiminde desteklenmesi, işletmelerin de bu hareketi benimseyip çevreye en az zarar verecek uygulamaları geliştirmelerine neden olmuştur. Yeşil pazarlama işletmeleri ürünlerinin fiyat, dağıtım ve tutundurma faaliyetlerinde yeşil politikaları benimsemelerine sebep olmuştur. Bu çalışmada küresel çevre sorunları ve işletmeleri yeşil pazarlama stratejilerini uygulamalarına iten nedenler ele alınmış, çevre stratejileri ve yeşil pazarlama uygulamalarının düzeyi incelenerek sonuçlar istatistiksel ve betimsel olarak değerlendirilmiştir. ; As it's supposed that the sources of earth aren't limitless and coming to an end, also threatening of the environmental problems to the human health and ecosystem put the governments, civil social organizations and consumers in action. In order to find a solution many countries collaborate and determine common policies in international area. While supplying todays demands which should be done by not endangering the needs of next generations, people has paid attention to the activities of the enterprises after the concept sustainable development has become important . Both legal influences and influences of consumers and civil social organizations force the enterprises to consider the environment and not to damage it. Environmental protection consciousness which is called green movement has been supported by the great part of society that enterprises has adopted this view and has caused to develop the least destructive applications for the environment. Green marketing has caused the enterprises to espouse the green policies in price, distribution and promotion . In this research global environmental problems and the reasons which cause the enterprises to apply the green marketing strategies are going to discussed, the level of environmental strategies and green marketing applications are going to analyzed. The results are going to analyzed by using descriptive statistics.

Sivil toplumun ortaya çıkması, devlet alanını etkilemesi, sivil alanda belirlenen ihtiyaçların devletin düzenlemelerinde kendini bulabilmesi uzun ve karmaşık bir tarihsel sürecin ürünüdür. Tarihsel süreç içinde toplumsal sorunların değişmesi devlet ile sivil toplum arasındaki ilişkide tarafların rollerinin de farklılaşmasına yol açmıştır. Özellikle ilk çağlardan itibaren ticaret ile uğraşan kesim, devlet politikalarının sınırlandırıcı olması nedeni ile giderek devlet yönetimini eleştirmeye başlamış ve devletin yetkilerinin sınırlandırılması gerektiğini savunmuştur. Tüm bu gelişmeler ve küreselleşme süreci ile birlikte devlet ve sivil toplum ilişkileri dönüşüm geçirmiş ve sivil toplum örgütleri ile devlet yönetimleri denetim altına alınmak istenmiştir. 1970'li yıllardan sonra iletişim ve teknoloji alanındaki gelişmeler ile birlikte dünya sınırların kalktığı küresel köy halini almıştır. 1990'lı yıllarda Sovyetler Birliği'nin dağılması ile birlikte ulus devlet anlayışı giderek zayıflamış, neo-liberal politikalar işlerlik kazanmış ve sivil toplum kuruluşlarının sayısı giderek artmıştır. Bu gelişmeler yönetim anlayışını da etkilemiş ve yönetimden, katılımcılığın esas alındığı çok aktörlü yönetişime geçiş başlamıştır. Bu noktada üçüncü sektör olarak devlet ve özel sektör arasında köprü görevi alan sivil toplum kuruluşları hemen hemen her alanda aktif rol oynamaya ve önemli bir aktör olmaya başlamıştır. Dünyada Sanayi Devrimi sonrasında çevre sorunlarının giderek artması, bu sorunlarla mücadele etme gereğini beraberinde getirmiştir. Sanayi Devrimi'nin yarattığı olumsuz etkilere tepki olarak, ilk çevre hareketleri 19. yüzyılda korumacı hareketler olarak ortaya çıkmıştır. 1971 yılında, dünyanın çevre suçlarıyla mücadele eden en büyük sivil toplum örgütü olan Greenpeace kurulmuştur. Bu çalışmada sivil toplum ve sivil toplum kuruluşlarının geçirmiş olduğu değişim ortaya konularak, gelişen teknoloji ve küreselleşmenin de etkisi ile artan çevre sorunları karşısında Greenpeace'in faaliyetleri ele alınacaktır. Anahtar Kelimeler: Sivil Toplum, Küreselleşme, Sivil Toplum Örgütleri, Çevre Sorunları, Greenpeace ; The emergence of civil society, its impact on the state, the inclusion of their needs in the state's regulations are the outcomes of a long and complex historical process. In the historical process, the changing social problems lead to the diversification of roles between the state and the civil society. Especially, from the earliest times, the dealing with trade has begun to criticize the state administration with the grounds that state policies are restrictive and argues that the authorities of the state should be limited. Along with all these developments and globalization process, state and civil society relations have transformed and civil society organizations and state governments have been under control After the 1970s, with the developments in communication and technology, the world became a global village where the borders are left. With the disintegration of the Soviet Union in the 1990s, the understanding of the nation-state became weaker, the neoliberal policies became operative and the number of non-governmental organizations (NGOs) increased steadily. These developments also affected the management approach and the transition from management to multi-actor governance on which participation was based. At this point, NGOs which act as a bridge between the state and the private sector as the third sector, play an active role in almost every field and become an important actor. After Industrialization Revolution in the world, the increase of environmental problems has brought the necessity of struggling with these problems. In reaction to negative effects of Industrialization Revolution, the first environmentalist movements have emerged in 19th century as protectionist movements. In year 1971, Greenpeace, the largest NGO of the world struggling with environmental crimes, has been established. In this study, Greenpeace's activities will be dealt with in the face of increasing environmental problems caused by the impact of developing technology and globalization, by revealing the change that civil society and non-governmental organizations have undergone Key Words: Civil society, globalization, non-governmental organizations (NGOs), environmental problems, Greenpeace

Sivil toplumun ortaya çıkması, devlet alanını etkilemesi, sivil alanda belirlenen ihtiyaçların devletin düzenlemelerinde kendini bulabilmesi uzun ve karmaşık bir tarihsel sürecin ürünüdür. Tarihsel süreç içinde toplumsal sorunların değişmesi devlet ile sivil toplum arasındaki ilişkide tarafların rollerinin de farklılaşmasına yol açmıştır. Özellikle ilk çağlardan itibaren ticaret ile uğraşan kesim, devlet politikalarının sınırlandırıcı olması nedeni ile giderek devlet yönetimini eleştirmeye başlamış ve devletin yetkilerinin sınırlandırılması gerektiğini savunmuştur. Tüm bu gelişmeler ve küreselleşme süreci ile birlikte devlet ve sivil toplum ilişkileri dönüşüm geçirmiş ve sivil toplum örgütleri ile devlet yönetimleri denetim altına alınmak istenmiştir. 1970'li yıllardan sonra iletişim ve teknoloji alanındaki gelişmeler ile birlikte dünya sınırların kalktığı küresel köy halini almıştır. 1990'lı yıllarda Sovyetler Birliği'nin dağılması ile birlikte ulus devlet anlayışı giderek zayıflamış, neo-liberal politikalar işlerlik kazanmış ve sivil toplum kuruluşlarının sayısı giderek artmıştır. Bu gelişmeler yönetim anlayışını da etkilemiş ve yönetimden, katılımcılığın esas alındığı çok aktörlü yönetişime geçiş başlamıştır. Bu noktada üçüncü sektör olarak devlet ve özel sektör arasında köprü görevi alan sivil toplum kuruluşları hemen hemen her alanda aktif rol oynamaya ve önemli bir aktör olmaya başlamıştır. Dünyada Sanayi Devrimi sonrasında çevre sorunlarının giderek artması, bu sorunlarla mücadele etme gereğini beraberinde getirmiştir. Sanayi Devrimi'nin yarattığı olumsuz etkilere tepki olarak, ilk çevre hareketleri 19. yüzyılda korumacı hareketler olarak ortaya çıkmıştır. 1971 yılında, dünyanın çevre suçlarıyla mücadele eden en büyük sivil toplum örgütü olan Greenpeace kurulmuştur. Bu çalışmada sivil toplum ve sivil toplum kuruluşlarının geçirmiş olduğu değişim ortaya konularak, gelişen teknoloji ve küreselleşmenin de etkisi ile artan çevre sorunları karşısında Greenpeace'in faaliyetleri ele alınacaktır. ; The emergence of civil society, its impact on the state, the inclusion of their needs in the state's regulations are the outcomes of a long and complex historical process. In the historical process, the changing social problems lead to the diversification of roles between the state and the civil society. Especially, from the earliest times, the dealing with trade has begun to criticize the state administration with the grounds that state policies are restrictive and argues that the authorities of the state should be limited. Along with all these developments and globalization process, state and civil society relations have transformed and civil society organizations and state governments have been under control After the 1970s, with the developments in communication and technology, the world became a global village where the borders are left. With the disintegration of the Soviet Union in the 1990s, the understanding of the nation-state became weaker, the neoliberal policies became operative and the number of non-governmental organizations (NGOs) increased steadily. These developments also affected the management approach and the transition from management to multi-actor governance on which participation was based. At this point, NGOs which act as a bridge between the state and the private sector as the third sector, play an active role in almost every field and become an important actor. After Industrialization Revolution in the world, the increase of environmental problems has brought the necessity of struggling with these problems. In reaction to negative effects of Industrialization Revolution, the first environmentalist movements have emerged in 19th century as protectionist movements. In year 1971, Greenpeace, the largest NGO of the world struggling with environmental crimes, has been established. In this study, Greenpeace's activities will be dealt with in the face of increasing environmental problems caused by the impact of developing technology and globalization, by revealing the change that civil society and non-governmental organizations have undergone.

"Yeşil devlet" veya "çevreci devlet" gibi kavramsallaştırmalar ekseninde gelişenakademik çalışmalar, devletlerin 1970'lerden itibaren çevre alanındaki kurumsalgelişiminden hareketle, çevre sorunlarının önlenmesinde etkin bir rol oynayabileceğinisavunmaktadır. Bu bağlamda, devletlerin bir yandan normatif anlamda ekonomikfaaliyetlerin muhtemel çevresel etkilerini gözeten katılımcı politikalar geliştirmesi, diğeryandan çevresel etkilerinin daha az olduğu kabul edilen yenilenebilir enerjikaynaklarının kullanımını teşvik etmesi, yeşilleşme göstergeleri olarak ön planaçıkartılmaktadır. Buna karşılık, bazı çalışmalar ise modern devletlerin gerçek anlamdayeşil bir nitelik kazanamayacağını, akademik yazında yeşilleşme göstergesi olaraksunulan önlemlerin aslında çevre sorunlarının önlenmesi değil, en iyi ihtimalle mekânsalveya zamansal anlamda ötelenmesinden ibaret bulunduğunu öne sürmektedir.Bu çalışma, yukarıda anılan farklı bakış açılarından yola çıkarak devletlerin gerçekanlamda yeşil bir karaktere kavuşamayacağını, çevre ve yenilenebilir enerjipolitikalarının aslında meşruiyet temini, enerji arzının çeşitlendirilmesi ve yeni sermayebirikimi alanlarının oluşturulması gibi işlevlere hizmet ettiğini savunmaktadır. Ayrıca,Türkiye'de izlenen çevre ve enerji politikaları göz önünde bulundurulduğunda devletinyeşilleşme yönünde bir dönüşümden geçmediğini tartışmaktadır. Devletin hegemonik birkalkınma ideolojisi doğrultusunda politikalar geliştirdiği, mekanı yurttaşların rızasınıtemin etmeye dönük dağıtıcı mekanizmalar uygulamak ve sermaye birikimine olanaktanımak kaygılarıyla yönettiğini ortaya koymaktadır. Devletin yenilenebilir enerjipolitikalarında temiz enerji üretmek kaygısından ziyade, enerjide dışa bağımlılığıazaltmak ve bu alandaki uluslararası mali desteğin oluşturduğu elverişli ekonomikkoşullardan istifade etmek amaçlarının baskın konumda olduğunu savunmaktadır. Bukapsamda, Aydın ilindeki jeotermal enerji santrali projelerine dair yürütülen bir sahaaraştırmasından da faydalanarak Türkiye'deki yenilenebilir enerji politikasının katılımcıve çevreci değil, dışlayıcı ve neoliberal niteliklere sahip olduğunu vurgulamaktadır.Ayrıca, devletin jeotermal enerji santrallerinin etkileri ile ilgili denetimlerin yapılması,bilgilerin toplanması veya paylaşılması bağlamında sergilediği eylemsizlikle bu konudabelirsizliği egemen kıldığı ve böylelikle projelere dönük muhalefeti güçleştirdiğinisavunmaktadır. Devletin gri alanlar yaratarak enerji politikasını sürdürmesindenhareketle, Türkiye'de devletin durumunu betimlemek üzere "yeşil devlet" yerine gridevlet nitelemesini önermektedir. --- The scholarly works developing around the concepts such as "green state" or"environmental state" argue that the states might assume an effective role in preventionof environmental problems, based on the institutional developments they have achievedsince the 1970s. In this context, the development of participatory policies with due regardof possible environmental impacts of economic activities in the normative sense on theone hand, and incentivization of use of renewable energy resources that are assumed tohave lesser environmental impacts on the other by the states are regarded as indicatorsof greening of the states. However, some scholarly works claim that the modern statescannot acquire a genuinely green quality, and that the measures cited as greeningindicators in academic literature are in fact confined to spatial or temporal displacementof environmental problems rather than their prevention.Based on the abovementioned different perspectives, this study argues that the statescannot obtain a genuinely green character, and that the environmental and renewableenergy policies in fact serve the functions such as diversification of energy supply, andconstitution of new fields of capital accumulation. Moreover, it argues that the state inTurkey is not undergoing a transformation towards greening, bearing in mind theenvironmental as well as energy policies pursued in the country. It demonstrates that thestate develops policies in line with a hegemonic development policy, governing the spacewith concerns oriented around distributive mechanisms for obtaining the consent ofcitizens, and providing opportunities for capital accumulation. It defends that thedominant objective underlying the state's renewable energy policies is reduction of thedependency on energy imports, as well as benefitting from the convenient economicconditions generated through the international financial support offered in this field,rather than production of clean energy. In this scope, it stresses that the renewable energypolicy in Turkey has exclusionary and neoliberal, instead of participatory andenvironmentalist characters, benefiting from a field research on the geothermal powerplant projects in Aydin province. Moreover, it discusses that the state renders opposingthe geothermal projects difficult by allowing the reigning of obscurity in this field throughits inaction in the context of conducting of inspections, as well as collection and sharingof information on the impacts of geothermal power plants. Based on the fact that the statesustains its energy policy through the creation of gray zones, it proposes the qualificationof gray state instead of "green state" towards describing the situation of the state inTurkey.

"This article/research that I translated from Hasan Hanefi examines, in terms of Spanish philosopher Miguel de Unamuno, the ancient Christianity throughout the history. While Hasan Hanefi, here, researched Christianity beliefs in the presence of Ancient Christians, on the one hand, he criticizes of it, on the other hand, from own viewpoint, aims for explanation of it. Hasan Hanefi, also here, compares the Christianity beliefs established by the institution of papacy with philosophies of his age in which includes schools like communism, socialism and existentialism. According to what Hasan Hanef said, Unamuno follow such a conclusion: the contemporary Christianity has lost that noble ore and effect arising from jesus son of mary, who is prominent with/stamped with the life, the dynamism and regeneration and the spritual ressurrection; whether individually or socially, it has become such a thing that loses it's effect and power on spirits. We also may said: Our author Hasan Hanefi, in terms of essence and nature of Christianity, make comparisons between the philosophies and trends of his age and philosophies that will come later and have an impact on humanity, especially on Europeans… After all this, definitely, he concludes such a result: Some philosophies is closer to, in it's essence and nature, the Christianity religion and the message of jesus, than the Christianity religion institutionalized throughout the history! and he maintains his explanations: that Christianity religion has lost, especially throughout scholastic ages, it's nature and divine character and, no matter where and when one lives, except a blind devotion, has become a mechanic belief ineffective on human sprit!."

İkinci Dünya Savaşı'nı kazanan kapitalist güçlerin San Francisco Konferansı'nda "demokrasiye geçmiş ülkeler istiyoruz" çağrısı Türkiye'de de yankılandı. Bu yankı kendisini siyasal partilerin kurulmasına zemin hazırlayarak gösterdi. Bizzat İsmet İnönü'nün ya da mevcut şartların tesiriyle oluşturulan siyasal ortam Türkiye'de muhalefet olgusunun şekillenmesine yardımcı olduğu ileri sürülebilir. Çiftçiyi Topraklandırma Kanunu çerçevesinde yasaya muhalefet eden Adnan Menderes, Fuat Köprülü, Refik Koraltan, Emin Sazak gibi milletvekilleri iktidar partisi olan Cumhuriyet Halk Partisi'nden istifa ederek Celal Bayar öncülüğünde Demokrat Parti'yi kurarak muhalefete başladılar. Cumhuriyet döneminde üçüncü kez çok partili hayata geçiş denemesi olan Demokrat Parti'nin kurulması, Osmanlı Devleti'nden bu yana devam etmekte olan iktidar-muhalefet ilişkisinin yeni bir safhasını oluşturdu. Bu çalışmanın ana teması Türk modernleşmesinin bir argümanı olan II. Meşrutiyet sonrası kurulan siyasi partilerin, 1950 yılına kadar ki mücadeledi üzerine inşa edilmiştir. Makalenin ana önermesi 1951 yılında çıkarılmış olan Atatürk'ü Koruma Kanunu üzerinden değerlendirilecektir. Atatürk'ü Koruma Kanunu, Atatürk'ün büst ve heykellerine karşı yapılan fiili ve sözlü saldırıları önlemeye yönelik çıkarılmış bir yasadır. Kanun hazırlanırken, iktidar ve muhalefet milletvekillerinin birbirlerine karşı yapmış oldukları psikolojik hareket iktidar muhalefet ilişkisi paydasında ortaya konulacaktır. Çalışmanın sonunda elde edilen bulgulara göre Türkiye'de demokrasi kültürünün yerleşmediği ya da yerleştirilemediği, demokrasi söyleminin ise grupların birbirlerini alt etme temelinde hareket ettiği anlaşılacaktır ; The call for "democratized countries" at the San Francisco Conference by the capitalist forces which won the Second World War also made a broad impact in Turkey. This impact showed its effects by setting the ground for the establishment of political parties. It can be claimed that Ismet Inonu personally or the political environment that was formed under the influence of existing conditions, helped to shape the phenomenon of the opposition in Turkey. In the frame of the Law of Land for Farmers, some of the parliament members such as Adnan Menderes, Fuat Köprülü, Refik Koraltan and Emin Sazak resigned from the ruling party, Republican People's Party, and started to opposition by setting up Democratic Party under the leadership of Celal Bayar. The foundation of the Democratic Party as the third attempt for multi-party system was a kind of play on the relationship between ruling and opposition parties performed. In this play, the actor was government and the opposition party was in the role of pawn. In this study, the struggles of the political parties which were established after Second Constitutionalist Period, an argument of Turkish modernism, will be discussed including the period until 1950. The main thesis of the paper is based on Ataturk Conservation Law which was enacted in 1951. Ataturk Conservation Law is a regulation which was made due to the virtual attacks on Ataturk's busts and statues. The psychological action of ruling and opposition party representatives toward search other during the arrangement of the regulation is going to be presented on the ruling-opposition party ground. As a result of the findings deduced from the study, it will be realized that the democracy culture in Turkey has not become established yet, and the groups merely act with the purpose of overcoming each other.

Son kırk yıllık süreçteki endüstrileşme ve çevre kirliliği ile artan nüfusa bağlı olarak ihtiyaçların çeşitlenmesi doğal kaynaklardan özelHk_le de orman kaynaklarmdançok amaçlı yararlanmayı . gerektirirken, orman ekosistemlerinin canlılığı ve. .hayatiyetinin• yanında Biyolojik Çeşitliliğin (BÇ) sürekliHğini degündeme getirmiştir. Rio BÇsözleşmesinde ele alınan sorunlar;çözüm sürecini bu bağlamda oluşturulan uluslararası kıtasal süreçlerde bulmuş ve devam ettirmiştir. Bu süreçlerde yeniden tanımı.anan Sürdürülebilir. Orman Yönetimi (SOY) kavramı ul usal, kıtasal ve uluslar rası ölçekte _ölçüt ve göstergelerle sayısal olarak da ortaya konulmuştur. SOY kriterleri aslında ülkelerin orman kaynaklarmı nasıl kullandığını ortaya koymasının yanında ormancılık faaliyetlerine bazı standartlar da. getirmiştir. Temel amacı ormancılıkta kaliteyi, reka beti artırmak, ormancıhk faaliyeti gösteren kurum ve _kuruluşlara itibar kazandırmak ve en önemlisi ormancılıkta .denetimi ve orman k.aynaklarının izlenmesini sağlamak ol.an sertifikalandırma kavrarnı SOY krit_erlerini_n ortaya konulmasıyla anlam ve önem kazanmıştır. Dünya genelinde orman sertifikalandırması yapan birçok ul usal ve ul uslararası kurum olmakl.a birlikte Forest Stewardshi p Council (FSC) ve Programme fcır the End_orsemen_t of ForestCertification (PEFC) en çoktanınan vedünya genelindeki birçok orman alanına sertifika veren ku rumlardır. Ülkemizde ormancılık alanında faaliyet gösteren ul usal bir sertifika kurumu bulunmamakla birlikte FSC tarafından akredite edilmiş özel kurul uşlar sistem içinde yer almakta ve FSC adın_a sertifika vermektedirler. Ülkemizdeki ormancılık faaliyetlerine ilişkin sertifikalandırma sürecinin ele alındığı bu bildiride; öncelikle ormanc_ılıkta sertifikalandırma süreci kavramsal olarak ortaya konulmuştur, Dünyada .gelinen• nokta ve ül_kemizdeki durum karşılaştırılmış, özellikle ülkemizde Ornıarı işletme. Müd ürlükleri'ne sertifika veren FSC sertifikalandırma kurumu prensi p, ölçüt ve göstergeleri tanıtılmış, bu sete göre Artvin Orman işletme Müd ürlüğü'nün sertifikalandırma sürecindeki durumu değerlendirilmiştir. ; in the !ast 40 years proc:ess, diverse need( as a .result of irid ustrialization and environmental pollutionand increasing populatioıueq uire utilizing from natura! resources, especially theforest . resources rnmprehensively; however,. it . alsa brings forward the sustaina bility of Biological Diversity (BD) togetherwith the saturation and vitality offorest ecosystems. The problems in Rio BD agreement finds and maintains the solution process in international contin.ental processesformed within thls context.The concept of Sustainable Forest Management (SFM), which was redefined.in these processes has beenput forward numericaHy wi.th national, continental and international criteria and indicators. SFM criteria proveshow the countries use forestresources together with bringing seme standards tç forestry activities'. Certification process, who.se.main objectives are.to enhance the quality and rival ry in forestry,giving reputation of agency and institutes that are active inforestry andthe mest importantly, providing supervision inforestry and monitoringforest resources, has gained significance and importance after the conservation of SFM criteria. . Although there are many national and international institutions that executes forest certification, Forest Stewardshlp Cou.ncil (FSC) and ProgramrrıeJor the Endorsement of Forest Certification (PEFC) are the mest recognized in.stitutions that give certificates to many forestareas worldwide. There are. not any national certification institutions inJurkey that are active in forestry field but there areprlvate foundations that are accreditedby FSC an.d that give certificate in the name of FSC. This paper, which studies certification process based on forestry activities in Turkey, presents the çertification process in forestry as aconcept. The study evaluates.the state of Turkey within the wodd, introd uces the principles, criteriaand indicators of especially FSCCertification lnstitution thatcertificates two Forestry Enterprises in Turkey and evaluates .the state of Artvin Forestry Enterprlse in certification process according to this set. •

Tüm dünya ülkelerinde olduğu gibi ülkemizde de enerjiye olan bağımlılık her geçen gün artmaktadır. Mevcut kullanılan fosil kaynakların sınırsız olmadığını düşündüğümüzde karşımıza sürdürülebilirlik kavramı çıkmaktadır. Sürdürülebilirlik kavramı son yıllarda tüm dünyada oldukça önem kazanmıştır. Yaşadığımız yüzyılın her noktasında sürdürülebilirlik kavramı karşımıza çıkmaktadır. Sürdürülebilirlik temel anlamda var olan kaynakların geleceğe en az kayıpla aktarılması demektir. Ortaya çıktığı ilk zamanlarda sadece devlet politikalarında yer alan bu kavram daha sonraları tüketici ve üreticiyi de çevresel, sosyal ve ekonomik yönden etkileyen bir kavram olmuştur. Yalnızca bir ülkenin, kurumun ya da bireyin tek başına sürdürülebilirlik hedefine ulaşması pek mümkün değildir. Uluslararası düzeyde tüm ülkelerin uzlaşı ve işbirliği içerisinde olması gerekmektedir. Bu nedenle bu çalışma enerji sektörünün çevre üzerindeki olumsuz etkilerinin azaltılması hususunda uygulanacak politikalara öneriler getirmeyi amaçlamakta, dünyadaki temiz enerji ve çevre politikalarındaki mevcut durum ve değişimlerin incelenmesi, ülkemizdeki yenilenebilir enerji kaynaklarını ve politikalarını detaylı bir şekilde inceleyip sürdürülebilir ekonomiye katkıda bulunma amacı güdmektedir. Sürdürülebilr bir ekonominin, sürdürülebilir enerji politikası ve çevre politikalarıyla sağlanabileceği düşüncesi ele alınacaktır. ; As in all countries of the world, our country's dependence on energy is increasing day by day. When we think that the existing fossil resources are not limitless, the concept of sustainability is encountered. The concept of sustainability has gained considerable importance all over the world in recent years. The concept of sustainability appears at every point of the century. This concept, which was only included in the state policies in the first days of its emergence, became a concept affecting the consumer and producer in environmental, social and economic terms. It is unlikely that only one country, institution or individual will achieve the goal of sustainability alone. Internationally, all countries need to be in agreement and cooperation. Therefore, this study aims to provide suggestions for policies to be implemented in order to reduce the negative impacts of the energy sector on the environment. The aim of this course is to examine the current situation and changes in clean energy and environmental policies in the world and to examine the renewable energy resources and policies in our country in detail and to contribute to the sustainable economy. The idea that a sustainable economy can be achieved through sustainable energy and environmental policies will be discussed.