Suchergebnisse

Türkiye 1946 yılından buyana yani yaklaşık 56 yıldır IMF ile iç içe yaşamaktadır. Ekonomik sorunlarım kendi çabalarıyla çözmeye çalışmak yerine direkt dış kaynağa başvurması, bu sonucu doğurmuştur. Fakat 2003 yılına gelinmiş olmasına rağmen halen kronik darboğazların iyileştirilmesinde bir mesafe alınamamıştır. İyileşmenin olmamasının iki ayağı vardır. Birincisi IMF'nin standart, başvuran ülkelerin sosyal yapışım dikkate almayan, genellikle yaşanan kronik ödemeler dengesi sorununu aşmak için daima geniş halk kitlelerini kemer sıkmaya zorlayan acı reçeteleri, katı kurallarının olmasıdır. IMF'yi başvuran ülkelerin büyüme, gelir bölüşümü, istihdam, sosyal refah hedefleri ilgilendirmemektedir. Ayrıca bu programlar genellikle yapılabileceklerden çok fazla şey istemektedir. İlginç olan şu ki geçen yarım yüzyıla rağmen hala bir çok ülke IMF'nin acı reçetelerine başvurmasına rağmen ödemeler dengesini kurabilmek için çaba harcamaktadır. İkincisi ise ülkenin özellikle siyasi yapısının kötü olması, hiçbir hükümetin, ekonominin iyileştirilmesini öncelikli hedefleri arasına koymayıp özellikle seçim arefelerinde yanlış politikalar uygulamalarıdır. Siyasi kadrolar, ekonomik istikrar ve büyümeyi sağlamada sürekli başarısız olmuş, halkın geleceğe yönelik tüm umutlarını ve güvensizlik duygusunu arttırmıştır. Demokrasinin yeniden yapılanma için sunduğu seçim fırsatı, ülkemizde daima gerilimli olmuş ve belirsizlikler yaratmıştır. Türkiye'nin krizden çıkabilmesi için öncelikli olarak dışa bağımlılığını azaltması gerekmektedir. Ulusal programlara dönmeli, özellikle siyasi yapısında olmak üzere bir çok alanda reformlar yapmalıdır. Türkiye'nin asıl sorunu dışarıdan para gelip gelmemesi değildir. Asıl sorunu ekonominin dışarıdan gelecek paraya çok fazla bağımlı bir hale gelmesidir. ; Turkey is living together with IMF for about 56 years since 1946. This is the result of depending on the foreign sources directly rather than trying to solve the economical problems on its own. But despite the year 2003, no progress has been achieved in solving chronic bottlenecks of the economy. There are two reasons for the mistreatment. The first is the standard IMF approach which do not care about the social structure of the demanding countries and have tough rules and harsh treatments to solve the chronic payment balance problems which is generally to force large crowds to tighten the belts. IMF does not care about the development, share of income, employment and social prosperity goals of the countries. Besides, with these programs the demands are so big that they are actually impossible to fulfill. The interesting point is that a lot of countries, which had IMF's harsh treatments during the past half-century, are still trying to stabilize their payment balances. The second reason is the bad political structure of the country, no government is putting the economical development in the primary goals and all of them apply wrong politics during the election periods. Politicians have always been unsuccessful in realizing economical stability and growth and always augmented desperation and diminished confidence of the people towards the future. The election chance which is given by the democracy has always been stressful and caused awkwardness in our country. To get out of the crisis, Turkey, first of all has to reduce the foreign dependency. It has to turn back to the national programs and has to reform various fields and especially its political structure. The real problem of Turkey is not whether foreign currency is entering or not. The real problem is that the economy is too much dependent on the entrance of the foreign currency.

Nijer'de ademi merkeziyetçi 21 Mart 1919 Ve 1 Nisan 1936 tarihi kararnmaesiyle kurulan ilk kodamanlar konseyleri ile sömürge dönemine uzanıyor. Daha sonra 1995 Batı Afrika'daki Fransız belediye reformu, Bu reformla beraber Niamey Tam fonksiyonlu belediye ve karışık Zinder Ve Maradi orta fonksyonlu belediye kuruldu. Nijer'in anayasasının 22'inci maddesinde belirtildiği üzere ülke yerel yönetimleri commune, departman ve bölge yerel yönetimleri olmak üzere üç ayrı birimden oluşmaktadır. Bu üç genel mahalli yönetimin yanında ayrıca ekonomik, coğrafik ve demografik farklılıklar gereği özel statü ile yönetilen yerel yönetimler de bulunmaktadır. Commune'ler türkiye ise belediyelere, departmanlar ise il özel idarelerine denk gelmektedirler. Bu yerel yönetimlerin en küçük birimi commune (komün)'dür. 2002'den beri Niger Cümhuriyet yedi (7) bölge ayırılmıştı Üstelk Başkant ayrı bir statü sahiptir. Türkiye'nin 1982 Anayasasında üç düzeyde yerel yönetimlerin kurulması öngörülmüştür. Bunlar il özel idareleri, belediyeler ve köy yönetimleridir. T.C. 1982 Anayasasında büyük yerleşim yerleri için özel yönetimlerin getirilebileceği öngörülmüştür. Bu düzenleme bazında ise Büyükşehir belediyeleri kurulmuştur. Türkiye'nin yerel yönetim kurumlarını il özel idareleri, belediyeler ve köy yönetimleri oluşturmaktadır. Büyük yerleşim yerleri içinde özel yönetimler getirilebilmekte ve büyükşehir belediyeleri böyle bir düzenlemenin sonucudurlar. Nijer'de belediye başkanları hem merkezi hükümetin temsilcisi hem de yerel yönetim kuruluşu olan belediyenin başıdır. Merkezi hükümetin temsilcisi olmasından dolayı valiye karşı sorumludur. Belediye başkanı, belediye meclisi üyeleri arasından belediye meclisi tarafından seçilir. Türkiye'deki gibi doğrudan halk tarafından seçilmemektedir. Vali, Başbakanı ve bütün bakanları teslim etmektedir. Kariyeri Bakımından İçişleri Bakanına bağlıdır, Vali yardimcisi, Valinin yakin çalişma arkadaşı olmakta birlikte, arrondismanlarda Devlet temsil etmekte görevlidir. ; In this study it is aimed to analyze general administrative structure and the local governments within the general administrative structure of Niger, Before such an analysis, the local governments in Turkey which has rich historical experience of democracy and local governments are studied, and then Niger's general administrative structure and local governments are discussed and in the light of these discussions local governments of Turkey and Niger are compared. Such a comparison gives differences and similarities of countries from the stand point of general administration and local governments and the local government experience of both countries are enlightened and the way of benefiting from both countries' local government experience from the standpoint of improving local governments as one of the important institutions of democracy is sought. In our days many countries are governed with principles of centralization and decentralization. In centralization public services are governed from one center and in decentralization the public services are rendered by public corporations out of the center hierarchy. States have established public corporations separate from central government organization hierarchy, but nevertheless controlled by the central government in order to render local services and to meet local needs of local people within the historical development due to the insufficiency of the centralization for rendering public services. Turkey's local government institutions are special provincial administrations, municipalities and village administrations. Special administrations can be established for large settlement places and metropolitan municipalities are the result of such arrangements. In Turkey a separate law was passed for each of these local government forms, and their foundation, duties, organs, organizations and other issues related with themare subject to these laws.

Çalışmada Afrika'nın Sahel Bölgesi'nde bulunan iki devlet olan Nijer ve Mali'nin kırılgan devletler kapsamında analizleri yapılacaktır. İkinci Dünya Savaşı'nın bitmesine müteakip bağımsızlıklarını kazanan iki ülkenin sınırları dâhilinde meşruiyetlerini etkin olarak tesis edemedikleri değerlendirilmektedir. Çalışmanın amacı Nijer ve Mali devletlerinin 2006 yılından itibaren ekonomik ve güvenlik indekslerinin karşılıklı olarak korelasyonu ve bu korelasyondan çıkan sonuçlar kapsamında ekonomik göstergelerin güvenlik araçları üstündeki etkisi olup olmadığını ortaya çıkarmaktır. Çalışmada teorik çerçeve olarak Immanuel Wallerstein'ın Dünya Sistemleri Teorisi'nden faydalanılmıştır. Makalede nitel araştırma yöntemleri kullanılarak, tarihsel sınırlılık 2006-2022 yılları arasını kapsayacaktır. Ayrıca Barış Fonu (Fund For Peace) indekslerinden ve Dünya Bankası ve Küresel Terörizm Endeksi gibi ilgili belgeler ile literatür taranmıştır. Devletlerin kırılganlık durumları genel olarak farklı parametreler kullanılarak ölçülmesi ve teamül olarak ekonomik kazanımların her devlet için olumlu bir etkisinin olduğu algısına rağmen çalışmada Nijer ve Mali devletlerinin genel kanının aksi yönde bir davranış gösterdiği, dolayısıyla ekonomik kazanımların güvenlik unsurunun elde edilmesi için tek başına yeterli olmayacağı bulgusuna ulaşılmıştır.