Suchergebnisse

Bu çalışmanın temel amacı ve ilgi odağı, görsel anlatı süreçlerinin 2015 genel seçim sürecinde Adelet ve Kalkınma Partisi (AKP), Cumhuriyet Halk Partisi (CHP), Milliyetçi Hareket Partisi (MHP) ve Halkların Demokratik Partisi (HDP) gibi Türkiye Büyük Millet Meclisinde temsil edilen dört siyasi partinin resmi Facebook sayfalarındaki kapak fotoğrafları üzerinden nasıl işlediğini değerlendirmektir. Oy talebi ve desteği çağrısını resimleyen kapak fotoğrafları siyasi rekabet iletişimi kurma ve sosyal,siyasal ve ideolojik yanıtlar temin etme amacındadırlar. Bu dört siyasi partinin Facebook profillerindeki kapak fotoğraflarını örnek olarak kullanarak bu çalışma metinlerarasılı ve çağrı süreçlerini ve bu kavramların, izleyici konumundaki oy verenlerin tekli görsel metinlerce üretilen anlatım sürecinde birer katılımcı ve destekçiye dönüşmesine nasıl katkıda bulunduğunu anlamaya çalışır. Oy ve destek isteme görsel çağrısı sürecinde ne tür anlatı süreçlerinin devreye girdiği ve bu süreçlerin nasıl işlediği ve izleyici özneler olarak oy verenlerin ilgili sisyasi partilerin Facebook kapak fotoğraflarındaki görsel metinlere gore nasıl pozisyon değiştirebildikleri bu çalışmadayanıtları aranan ve tartışılan temel sorular arasındadır. Niteliksel yöntem kullanarak çalışma konuyu genel bir karşılaştırma ile sonuçlandırır. ; The main goal and interest in this paper is to explore how visual narrative processes function through single visual texts as cover photos on official Facebook pages of four major political parties ( Justice and Development Party ( JDP) a.k.a. AKP, Republican People's Party ( RPP) a.k.a. CHP, Nationalist Movement Party (NMP) a.k.a. MHP and Peoples' Democratic Party (PDP) a.k.a. HDP ) represented in the Turkish Grand Assembly during general election campaign of 2015. The cover photos which illustrate appeal for vote and support are intended to communicate political competition and elicit political, ideological support and social responses. Using these cover photos on the Facebook profiles of these political parties as a sample, the paper reflects on intertexuality and interpellation processes and how these concepts contribute to further understanding the ways that engaged voters as viewers become participants and supporters in the narratives generated by these single visual texts. What narrative processes are in action during an encounter with a visual appeal for vote and support and how these processes function and how voters as viewing subjects might be able to exchange positions differently in relation to the visual texts appearing in the Facebook cover photos of the related political parties are the main questions to be answered and discussed in this study . Using a qualitative methodology, the study concludes with an overall comparative evaluation of the subject.

Politik zekâ, açık bir kavramsal tanım ve uygulanabilir bir ölçümden yoksun, olağanüstü ancak yeterince araştırılmamış bir yapı olarak kabul edilmektedir. Mevcut araştırma, yapının geçerliliğini sağlarken "politik zekâ" yapısını kavramsallaştırmak ve ölçmek için yapılmıştır. Tüm konuyu ayrıntılı olarak ele almak için, Türkiye'de Politik Zekâ Ölçeğinin psikometrik özelliklerini ve nomolojik ağını gösteren üç örneği kapsayan iki çalışma yapılmıştır (N = 943). Hipotezleştirildiği gibi, politik zeka, stratejik düşünme, amaç için empati, güvenilirlik, güç ihtiyacı ve çok yönlülük boyutlarından oluşan çok boyutlu bir yapıdır. Ölçeğin hem yakınsak hem de ayırt edici geçerliliği olduğunu ve politik zekânın politik beceri ile pozitif yönde anlamlı bir ilişkisi mevcuttur. Argümanımız doğrultusunda, politik zekâ tarafından açıklanan yapının politik beceri yapısından farklı olduğu bulunmuştur. Bu ölçeğin teorik çıkarımları sayesinde, örgütsel politika, liderlik ve sosyal değişime ilişkin yeni tartışmalar ilgili literatürde yer alacaktır. ; Political intelligence is broadly accepted as an outstanding but under-investigated construct that is devoid of a clear conceptual definition and viable measurement. The current research was conducted to conceptualize and to measure the "political intelligence" (PI) construct while ensuring validation of the construct. In order to touch all the bases, we carried out two studies encompassing three samples (N = 943), which demonstrate the psychometric properties and nomological network of the Political Intelligence Scale, in Turkey. As hypothesized, political intelligence is a multidimensional construct that consists of the dimensions of strategic thinking, empathy for purpose, trustworthiness, need for power and versatility. It presents that the scale has both convergent and discriminant validity and that political intelligence has a positive significant relationship with political skill. In line with our argument, it was found that the construct explained by political intelligence is different from the construct of political skill. Thanks to the theoretical implications of this scale, new debates regarding organizational politics, leadership, and social change will take part a place in the related literature.

Url: http://josc.selcuk.edu.tr/article/view/1075000056 ; Siyasal iletişim çalışmalarının en önemli amacı seçmeni etkilemek ve oy vermesini sağlayabilmektir. Seçim dönemlerindeki siyasal iletişim çalışmalarında siyasal partiler, seçmeni etkilemek için birçok farklı araç ve teknik kullanmaktadır. Meydanlarda, sokakta, televizyonda, radyoda duyduğumuz seçim şarkıları siyasal partilerce kullanılan iletişim şekillerinden biridir. Araştırmada seçim şarkılarının seçmeni farklı yönlerden etkilediği hipotezinden hareket edilmiştir. Araştırmanın amacı siyasal partilerin seçim dönemlerinde kullandıkları seçim şarkılarının seçmene etkilerini tespit etmektir. Siyasal iletişim yöntemi olarak seçim şarkılarının seçmeni etkileme durumu, nasıl etkilediği ve bu şarkıların oy verme davranışına katkısı incelenmiştir. Bunun için 12 sorudan oluşmuş bir anket Elazığ ili merkezinde oturan tesadüfi örnekleme yöntemiyle belirlenmiş 412 kişiye uygulanmıştır. Elde edilen veriler SPSS programı ile analiz edilmiştir. Seçim şarkılarının genel olarak seçmenin bilgi edinme, dikkat kesilme, hatırlama, tutum oluşturma, seçmeni harekete geçirme ve siyasal katılımı arttırma rollerinin olduğu, bu araştırmada ise seçim şarkılarının seçmenleri doğrudan belirli bir siyasal partiye oy vermeye yönlendirmediği görülmüştür. Seçim şarkılarının seçmenin siyasal partiyi hatırlamasına yardımcı olmanın yanında ayrıca seçmeni harekete geçirici ve seçmenin siyasal katılımını arttırıcı etkilerinin olduğu sonucuna ulaşılmıştır. ; Political parties use the many different tools and techniques to the voter for political communication studies in election periods. The most important goal of the Political communication studies is to influence voters and provide to voters giving vote to their parties. During election periods songs the political parties used in election which we can hear in squares, streets, television, radio is one of the communication tools. The research hypothesis is the election song affects the voters in different way. The aim of the research is to determine the affects of the election songs used by political parties during election periods. It was examined that how affects election of songs as a method of political communication and how it effects on voting behavior of these songs. A questionnaire consisting of 12 questions were applied to the random sampling method on the identified 412 people sitting in the center of the province of Elazığ. The data obtained were analyzed with the SPSS program. As a result, it were defined what affect voting behavior of the selection songs. Generally election songs have got roles such to obtain information, to attract attention, to recall, to mobilize voters, and to increase the political participation. The study showed that election songs were not directed to the voters to vote for a particular party. Furthermore, election songs has been concluded that the affects as a factor to action and to increase political participation as well as helping to remind the political party.

Hız, viral yayılım ve etkileşimin yanı sıra görsel işitsel bir forma sahip metinlerin algoritmalar aracılığı ile amaca uygun kullanılmasına olanak sağlayan dijital medya politik iletişim alanında da yaygın olarak tercih edilmektedir. Siyasi partiler tarafından yoğun olarak kullanımı tercih edilen dijital reklamların analizi önem taşımaktadır. Bu kapsamda çalışmayla 2015 Genel Seçim dönemi özelinde Youtube platformu üzerinden siyasi partilerin paylaşıma sundukları seçim videolarında kolektif kültür ve inançla ilgili hangi egemen söylem ve temaları kendi siyasi ideolojik bağlamında yeniden tasarımladıklarının ortaya konulması amaçlanmıştır.
Araştırma kapsamına Türkiye'de Haziran – Kasım 2015 tarihinde gerçekleştirilen siyasi seçim kampanya sürecinde Türkiye Büyük Millet Meclisi'nde (TBMM) grubu bulunan dört siyasi partinin Youtube'a siyasi parti adı ile yüklenen ve en çok izlenen siyasi reklam videoları alınmış, Van Dijk'in eleştirel ideolojik çözümleme kategorileri ile birlikte; Arthur Asa Berger'in çok modlu söylem çözümlemesi yöntemi kullanılarak videolar analiz edilmiştir.
Araştırma sonucunda, her bir siyasi partinin kendi ideolojik söylemlerini seçmenlerinin de ortak söylemi yapmak için seçim videolarında konjonktüre uygun bir tema seçerek bu temaya uygun sembol ve mitleri renk ve müzikle harmanlayarak tasarımladıkları görülmüştür.

21. yüzyılda, yeni iletişim teknolojilerinin hızlı gelişimi ile ortaya çıkan yeni internet medyası ile siyasal reklamcılıkta yeni bir çağ başlamıştır. Partilerin seçim dönemlerinde kullandıkları en önemli siyasal iletişim yöntemi olarak karşımıza siyasal reklamlar çıkmaktadır. Siyasal reklamlar, seçim dönemlerinde siyasi parti ya da adayların seçmenlerin dikkatini çekerek, siyasi seçim vaatlerini kitle iletişim araçları vasıtasıyla seçmenlere duyurdukları reklamlardır. Bu çalışmada 24 Haziran 2018 Genel Seçimlerinden önce Ak Parti, CHP, MHP, İYİ Parti ve HDP'nin gazetelerde yayınlanan siyasal reklam içerikleri analiz edilmektedir. Analizler sonucunda; Ak Parti % 58 ile en yüksek oranda milli birlik vurgusu yapan reklamlara, CHP ise % 89 oranı ile ekonomi içeriği olan reklamlara, MHP'de % 60 ile en yüksek oranda milli birlik vurgusu yapan reklamlara yer vermiştir. İYİ Parti ise en yüksek düzeyde % 32 ile işsizlik üzerinde dururken, % 18 tarım, % 16 ile ekonomi konularını işlemiştir. Reklamlarda Ak Parti % 58 ve MHP % 60 ile milli birlik konusunda reklamlarını konumlarken, muhalefet partileri olan CHP ve İYİ Parti daha yüksek oranlarda ekonomi, tarım, işsizlik üzerinde durmuşlardır. ; In the 21st century, a new era in political advertising has begun with the new internet media that emerged with the rapid development of new communication technologies. Political advertisements are the most important method of political communication used by parties in election periods. Political advertisements are advertisements in which political parties or candidates draw the attention of voters during the election periods and announce their promises of political elections to the voters through mass media. In this study, political advertising content of Ak Parti, CHP, MHP, GOOD Party and HDP published in newspapers before 24 June 2018 General Elections are analyzed. As a result of the analysis; Ak Parti has advertised the highest rate of national unity with % 58, CHP has the highest economic content with % 89 and MHP has the highest national unity with % 60. The BEST Party, on the other hand, focused on unemployment with % 32 at the highest level, agriculture on % 18 and economy on % 16. While the Ak Parti % 58 and MHP % 60 placed their ads on national unity, the opposition parties CHP and the GOOD Party emphasized higher rates of economy, agriculture and unemployment.

Çalışmanın amacı 2007 yılında yapılan Anayasal değişiklik ile Cumhurbaşkanın halk tarafından seçilmesinin mevcut hükümet sistemini nasıl etkilendiğini ortaya koymak ve mevcut hükümet sistemi tartışmalarına tarihsel vurgu ile katkı sağlamaktır. Hükümet sistemleri toplumsal ve siyasi etkenlerle şekillenen bir olgudur. Bu amaçla çalışmanın birinci bölümünde, hükümet sistemlerinden başkanlık, yarı başkanlık ve parlamenter rejim en uygun örnekleri olan ABD, Fransa ve İngiltere üzerinden incelenmiştir. İkinci bölümde Türkiye'de hükümet sisteminin tarihsel gelişimi anlatılmış ve son bölümde ise 2007 Anayasal değişikliğinin hükümet sistemine etkileri incelenerek yeni hükümet sisteminin nereye oturtulacağı ortaya konmuştur. ; The aim of the study is to present how the current political system is affected by the election of the President directly by the public due to the Constitutional change made in 2007 and contribute towards the current political system discussions with historical highlights. Political systems are the phenomena formed by the social, political, and diplomatic factors. Along with this aim, the presidential system, the semi-presidential system and the parliamentary system of the political systems are analysed over the most appropriate examples, the USA, France and England in the first chapter of the study. In the second chapter, the historical progress of the political system in Turkey has been described. In the last chapter, the impact of the Constitutional change of 2007 on the political system has been examined and the ways how the new political system will be embedded have been proposed.

Türkiye'de pek çok darbe ve antidemokratik sürece şahitlik eden asker-siyaset ilişkilerini, 1960'a kadar vesayet, 2007'ye kadar kurumsal çatışma, sonrasını ise normalleşme kavramlarıyla tanımlayan bu makale, öncelikle ordu ile siyasal iktidar arasında ilişki boyutundan iletişim boyutuna geçilmesini demokrasi lehine bir kazanç olarak kabul etmektedir. Devlet içi bürokratik kanallarla da hızlanan siyasal iletişim süreci hem bir normalleşme eğilimini başlatmış, hem de tarafların birbirini daha iyi anlayarak demokrasi, ekonomik refah, kalkınma, sivil toplum gibi ortak paydalarda buluşmasını hızlandırmıştır. 2003 yazında MGK Genel Sekreterliği'nin yapısında meydana gelen değişiklikler, Nisan 2007'deki e-muhtıraya hükümet tarafından verilen tepki, 15 Temmuz FETÖ darbe girişimi ve sonrasında Genelkurmay Başkanlığı'nın Millî Savunma Bakanlığı'na bağlanması sivil ve iyimser bir yaklaşımla, 'kurumsal çatışma' döneminin sonu-'normalleşme' sürecinin işaretleri olarak değerlendirilmektedir. Halen devam eden normalleşme eğiliminin medya, sivil toplum kuruluşları ve kamusal mekanizmalar üzerinden işlemeye başlayan siyasal iletişim süreçlerinin de etkisiyle demokratikleşme yönünde seyrettiği ileri sürülmektedir. ; This article, which defines the military-politics relations in Turkey, which have witnessed numerous coups and anti-democratic processes, as tutelage until 1960, as institutional conflict until 2007 and as normalization thereafter, acknowledges the transition from a relationship into communication between the military and the political power as a gain for democracy. The political communication process, which has gained momentum via bureaucratic channels within the state, has initiated a normalization trend while also accelerating the course in which the parties better understood each other and met on common grounds such as democracy, economic welfare, development and civilian society. The changes made in the structure of the Secretariat General of the National Security Council in 2003, the government's reaction to the ememorandum in April 2007, the attachment of the General Staff to the Ministry of National Defense following the July 15 coup attempt staged by the Fetullah Terrorist Organization (FETO) are, in a civilian and optimistic approach, viewed as signs indicating to the end of the "institutional conflict" era and to a "normalization" process. The article proposes that the ongoing normalization trend advances towards democratization as a result of the political communication processes which have begun to work via media, civilian society organizations and public mechanisms.

Politika kavramı ve onun sınırı, üzerinde uzlaşılmış bir tarihe sahip değildir. Politikanın ne olduğu sorusuna verilen yanıt, politik faaliyet ya da politikanın özünün ne olduğuna ilişkin diğer soruları çağırmaktadır. Politik faaliyet konusu, politik aktör kavramını bir ilinti olarak ortaya çıkarır. Politikanın özünün faaliyetten ayrı kavranamayacağı tespit edilmelidir. İnsanların genel anlamda neye politika dedikleri, politikayı nasıl algıladıkları, politikanın kendi yaşamlarıyla ilişkisi hakkında farklı tutum ve görünümler sergileyebilir. Politika, bir politik topluluğun oluşumu, bir topluluğun kendini inşası, bir devletin içinde farklı bölgeler ve kitlelerin bulunması durumunda kendiliğinden gündeme gelen bir fenomen olabilir. Bir topluluğun içinde yayılan bir algılama ve değerlendirme biçimi, bir eylem tarzının uyardığı karşıtlıklar içinde ortaya çıkabilir. Bu her biçim altında ortaya çıkan faaliyet biçimi politika aktörleri aracılığıyla somut bir görünüm kazanabilir. Bu politika aktörlerinin resmi ve gayri resmi politika faaliyetleri içinde bir önemi ve bir şekli olmayabilir. Bununla birlikte politika, o zamana kadar varolan biçimlerin dışında da meydana gelebilir. Bu nedenle politika amatörleri ve profesyonelleri içinde olmayan politika aktörlerinin olabileceğini kabul etmek gerekir. Bu yönüyle öznelerarasılığın olduğu her yerde bir ahlaki topluluk ya da bir politik topluluk olabilir ve onun içinden politika aktörler olarak ön plana çıkanlar olabilir. Bu açıdan politikayı ve politika aktörlerini belirginleştirip, kavramlaştırılabilir politika bölgelerinde ve onun içindeki eylem potansiyelleri içinde kavramlaştırmak ve araştırılabilir hale getirmek olasıdır. Bu çerçevede makale, politikanın politika aktörleri aracılığıyla kavramlaştırılabileceğini ileri sürer; politika aktörlerinin belirginleşip ortaya çıkmasını ve görünürleşmesini sağlayan çizgiler ve sınırlar boyunca izleyebileceğimiz politik faaliyet ve potansiyeller içinde anlaşılabilir olduğu tezini ileri sürer. Buna dayalı olarak, makale, politika faaliyeti ve onun mahiyeti hakkında bakış açımızı ve materyalleri fenomenden kavrama, kavramdan fenomene hareket ederek incelememizi mümkün kılan fenomenolojik yaklaşımdan yararlanabileceğimizi ortaya koyacaktır ; There has not been a consensus on the notion of politics and its limit historically. The answer to the question of what politics is arises many other questions related to political action or the essence of politics. The notion of political actor is created by the subject of political activity as a byproduct. It must be understood that the essence of politics cannot be comprehended without the activity. What people generally consider as politics and how they perceive politics differ depending on how they relate politics with their lives. Politics may become a phenomenon spontaneously coming to existence in the case of the formation of a political community, the remaking of a community,the existence of different regions and masses within a state. A manner of perception and evaluation spreading within a community can arise within an antagonism to which a manner of action stimulates. This manner of action arisen in any kind of manner may come up a concrete appearancethrough the act of political actors. This actors of politics may not have any importance or any form in the formal and informal political activity. However, politics may also be exercised in different form than before. For this reason, it must be accepted that political actors not being among political amateurs and professionals may exist in the political sphere. From this aspect, everywhere intersubjectivity existed it would be a moral community or a political community and anyone may come into prominence as a political actor. In this regard, it is possible to crystallize politics and political actors, to conceptualize and to make researchable them along the conceptualizable political regions and inside their potentials of action. In this framework, this article asserts that politics can be conceptualized by the mediation of political actors; it asserts the thesis that is understandable by occurring of political actors to crystallize and to bring out along lines and boundaries we can follow inside political work and potentials.Based on this, the article displays that we can benefit from the phenomenological approach enabling us having viewpoint about political work and its essence, and we examine the materials exercising from concept to phenomenon, from phenomenon to concept

İnsanlık tarihi boyunca hemen her toplumda yönetenler ve yönetilenler olmuştur. Yöneticilerin otoritesinin baskınlığı zamanla kendi muhaliflerini yaratmıştır. Yönetim biçiminin monarşi, oligarşi ya da demokrasi oluşu bu durumu değiştirmeye yetmemiştir. Tarihsel süreçte, çağdaş hukuk devleti düşüncesinin temelinde yatan insanın onurunun koşulsuz dokunulmazlığı ilkesi, çeşitli direniş biçimlerinin ortaya çıkmasına sebep olmuştur. Sivil itaatsizlik eylemi bu direniş biçimlerinden biridir fakat en belirgin özelliği her türlü şiddeti reddetmesidir. Sivil itaatsizlik; yönetimin, halkın çağrılarına kayıtsız kaldığı ve bireylerin tüm yasal yolları tükettiği noktada başvurulan bir eylem türüdür. Yönetimlerde; ahlak ile yasallık, vicdan ile anayasa arasında kalınan durumlar ortaya çıktığında, sivil itaatsizlik eylemcisi kamuoyuna ahlaki ve vicdani bir çağrı yapmaktadır. Bu çalışmada sivil itaatsizlik kavramının tanımı, yöntemi ve özellikleri ayrıntılı biçimde ele alınmıştır. Sivil itaatsizliğin diğer eylem biçimlerinden farkı belirlenmiş ve hangi eylemlerin sivil itaatsizlik olarak adlandırılabileceği ortaya konmuştur. Farklı siyasal sistemlerde sivil itaatsizliğin politik anlamı, çeşitli siyaset bilimci ve düşünürlerin görüşleri bağlamında değerlendirilmiştir. ; Throughout human history, there have been rulers and large percentage of people ruled by that class in society. Dominance of the ruler"s authority has always created it"s own dissidents. The monarchy, the oligarchy or the democracy is not enough to change this situation. In the historical process, the principle of unconditional inviolability of the dignity of the human being underlying the idea of a contemporary state of law has created dissent and resistance in different ways. Civil disobedience is one of these forms of resistance, but it"s most prominent feature is the rejection of all forms of violence. Civil disobedience is a type of action taken at the point where the administration is indifferent to the calls of the people and the individuals exhaust all legal means. When there are situations between morality and legality, conscience and constitution, the civil disobedience activist makes a moral and conscientious appeal to the public. In this study, the definition, method and characteristics of the concept of civil disobedience are discussed in detail. The difference between civil disobedience and other forms of action has been determined and which actions could be called as civil disobedience is discussed. The political meaning of civil disobedience in different political systems has been evaluated in the context of the views of various political scientists and thinkers.

Çağdaş dünyanın demokrasi ile yönetilen toplumlarında, alınan siyasal kararların meşruluğu, halkın siyasal işleyişi yakından takip etmesiyle daha da güçlenmektedir. Bu sebeple bütün vatandaşların seçme hakkına ek olarak siyasal katılım ve siyasal toplumsallaşmanın her türlüsünden yararlanarak, bireylerin ve toplumun siyasal işleyişe dengeli bir biçimde katılması oldukça önemlidir. Bu açıdan, dünyada nüfusun ve her bir ülkenin yarısını meydana getiren kadınların, elde ettikleri yetkiler ve karar alma mekanizmalarına katılımları da büyük önem taşımaktadır. Kadının her boyutta yönetime etkili bir şekilde katılımını sağlamadan, karar alma süreçlerinde toplumsal cinsiyet rollerinde siyasal katılım ruhuna uygun bir vasata erişmeden, modernlik ve kalkınma hedeflerine ulaşılamayacağı ortadadır. Bu bağlamda bu çalışmanın amacı, Türkiye'de kadın nüfusun önemli bir bölümünü oluşturan ev kadınlarının içinde bulundukları toplumsal yaşamda siyasal süreçlerle ne kadar içselleştirip içselleştiremediklerini, siyasal katılım ve siyasal toplumsallaşma düzeylerinin hangi düzeyde olduğunu çözümlemektir. Araştırmada ilk olarak siyaset bilimi ve siyaset sosyolojisinde yer alan temel kavramlar tanımlanmış ve geleneksel dönemden başlayarak kadının siyasal katılım mücadelesine yer verilmiştir. Afyonkarahisar kent merkezinde yapılan alan araştırmasında tabakalı amaçlı örneklem tekniği ile belirlenen 24 katılımcı ile derinlemesine görüşme yapılmış, elde edilen bulgular söylem analizi tekniği ile çözümlenmiştir. Sonuç olarak ev kadınlarının önemli bir kısmının siyasal yaşamdan oldukça uzak oldukları görülmüş, bu durumun nedeni olarak ev kadınlığının sosyokültürel şartları ve toplum tarafından ev kadınlarına biçilen rol ve görevler olduğu değerlendirilmiştir. ; In the societies of the contemporary world governed by Democracy, the legitimacy of political decisions is strengthened by the close follow-up of the people's political processes. Therefore, it is very important for individuals and society to participate in the political process in a balanced way benefitting all kinds of political participation and political socialization in addition to the right of all citizens to vote. In this respect, the authorities of women and their participation in decision-making mechanisms, who make up half of the world's and each country's population, is of great importance. It is obvious that the goals of modernity and development cannot be achieved without ensuring the effective participation of women in all aspects of the governance and without reaching a mediocre suitable for the spirit of political participation in social gender roles in the decision-making processes. In this direction, the aim of this study is to analyze to what extent housewives, who make up a significant part of the women population in Turkey are internalized and uninternalized with political processes in the social life they live in, and at what level their political participation and political socialization levels are. In the research, firstly, the basic concepts in political science and political sociology are defined and starting from the conventional period, women's struggle for political participation is included. In the field research conducted in Afyonkarahisar city center, in-depth interviews are conducted with 24 participants determined by the stratified purposeful sampling technique, and the findings are analyzed with the discourse analysis technique. As a result, it is seen that a significant part of housewives are far from political life, and it is evaluated that the reason for this situation is the socio-cultural conditions of housewives and the roles and duties assigned to housewives by the society.

DergiPark: 326355 ; trakyasobed ; The objective of this study is to determine factors influencing political preferences of voters in Thrace and İstanbul. Therefore, the voters' preferences survey has been conducted with 2357 voters in the region randomly selected and evaluated. The informative factors influencing political preferences collected in these surveys have been determined by the multinomial logit model. A lot of independent variables have been used in this model, but, because some independent variables were not found as significant according to likelihood ratio test, these variables are not included in the analysis. Nine important factors influencing political preferences of voters have been determined. These factors are newspaper reading habit, foreign language, civil society organization membership, art preferences, sport habits, gender, age, birthplace and social security of voters. Whether the political preferences are independent, has been tested with testing independence of irrelevant alternatives of Hausman. According to this test, it has been found that the political preferences are independent ; Bu araştırmanın amacı, farklı sosyoekonomik grupları olan ve kalabalık bir nüfusu barındıran Trakya ve İstanbul ilindeki seçmenlerin, siyasi tercihlerini etkileyen faktörleri belirlemektir. Bu nedenle, seçmen tercihleri anketi, bölgede rassal olarak seçilmiş toplam 2357 seçmenle yapılmış ve değerlendirmeye alınmıştır. Bu anketlerden elde edilmiş siyasi tercihleri etkileyen bilgi verici faktörler, multinominal logit model ile belirlenmiştir. Bu modelde birçok bağımsız değişken kullanılmış ancak, bazı bağımsız değişkenler LR testine göre anlamlı bulunmadığından dolayı analize dahil edilmemiştir. Siyasi tercihleri etkileyen 9 önemli faktör tespit edilmiştir. Bu faktörler, seçmenlerin gazete okuma alışkanlıkları, yabancı dil durumları, sivil toplum kuruluşlarına üyelik durumları, ilgi duydukları sanat dalı, düzenli spor durumları, cinsiyetleri, yaşları, doğum yerleri ve sosyal sigorta durumlarıdır. Siyasi tercihlerin bağımsız olup olmadığı ise Hausman'nın ilişkisiz alternatiflerin bağımsızlık testi ile test edilmiştir. Bu teste göre, siyasi tercihlerin bağımsız olduğu bulunmuştur

Kitle iletişiminde çerçeveleme kuramı, siyasal iletişim araştırmalarına yeni bir boyut kazandırmış; haber medyasında konuların nasıl sunulduğu ve söylemin nasıl yapılandırıldığını anlamada bir kılavuz olmuştur. Bu açıdan, haber çerçeveleme araştırmaları, hem haber metinlerini çözümlemeye, hem de siyasal yaşamda medyanın rolünü anlamaya odaklanmaktadır. Özellikle, seçim dönemlerinde siyasal söylemi analiz etmede, haber (medya) çerçeveleri önemli rol oynamaktadır. Türk basınını temsilen, üç gazetenin örneklem olarak seçildiği bu çalışmada, 2011 Türkiye genel seçimleri, çerçeveleme kuramı bağlamında oluşturulan araştırma tasarımı izleğinde ele alınmıştır. Haber aktörlerinin haber içeriklerinde hangi sıklıkla yer aldığı, haber kaynağı olarak hangi haber aktörlerinin baskın olduğu, haberlerin siyasal aktörlerin çerçevelerini ne ölçüde yansıttığı, haberlerde siyasi parti ve liderlerin hangi tonda yer aldığı ve siyasetin nasıl çerçevelendiği, bu araştırmanın cevap aradığı temel sorulardır. Elde edilen bulgulara göre, seçime katılan siyasi parti ve liderlerin haberlerde dengeli bir biçimde temsil edilmediği; gazetelerin, haber kaynağı olarak belirli siyasal aktörlere büyük oranda bağlı olduğu ve bu aktörlerin siyasal söylemlerinin, medyada daha fazla dolayımlandığı görülmüştür. Miting haberlerinin çerçevelenmesinde, gazeteler arası çerçeveleme yanlılığının yanı sıra, siyasi parti ve liderlerin, haber metinlerinde yer alma tonlarında belirgin farklılıklar olduğu ortaya çıkmıştır. Siyasal aktörlerin siyasal söylemlerinin ilişkilendirildiği özel çerçevelerin gazetelerdeki dağılımında ise, gazetelerin ideolojik eğiliminin etkisi olduğu saptanmıştır. Ayrıca seçim sürecinde, siyasetin genellikle çatışma ile çerçevelendiği; politik tartışmaların ve seçim vaatlerinin haber metinlerine yansımadığı sonucuna ulaşılmıştır. ; Framing theory in mass communication has added a new dimension to political communication research and has become a guide to understand how issues are presented and how discourse are structured in news media. In this respect, news framing research focus both analyzing news texts and understanding role of the media in political life. Particularly, news (media) frames play an important role in analyzing political discourse in election periods. In this study, which three newspapers representing Turkish press were selected as sample, 2011 Turkish general elections were taken in the context of framing theory through the path of research design created. The main questions of this research that seeks an answer are how often news actors were reported in the news contents, which news actors are dominant as news source, to what extent the news reflect the political actors' frames, in which tone the political parties and their leaders were covered, and how politics are framed. According to the results obtained, it has been found that the parties, participated in the election, and their leaders were not represented in the news, equally. The data also indicates that the newspapers were substantially depended on particular political actors as a source, and these actors' political discourses were mediated more. In addition to framing bias among newspapers in framing of the meeting news, it has emerged that there were significant differences in covering tone of the political parties and leaders in the news texts. Furthermore, it's been set that the ideological tendencies of the newspapers had an effect on the distribution of specific frames associated with the political actors' political discourses. Moreover, in election process, it's been infered that the politics were generally framed in conflict, political debates and election promises were not echoed in news texts.