Search results

Maria Rhode ; Zsfassung in poln. Sprache. - Zugl.: Freiburg i. Br., Univ., Diss., 1994 ; Volltext // Exemplar mit der Signatur: München, Bayerische Staatsbibliothek -- 97.46682

The Joint Committee of Government and Local Self-Government has been operating for over 25 years. It is an institution that was conceived as having an advisory capacity, as a unique instrument of dialogue between the government authority and local self-government. However, experience over the last four years has shown that the central authority has marginalized the role of the Joint Committee, ignoring it completely in the legislative process – the vast majority of changes in the powers of the self-government authorities were introduced through member bills, which do not require an opinion from the Joint Committee. In this article, the authors propose extensive reforms to empower local self-government through the empowerment of the Joint Committee. Its fundamental recommendations are to furnish the Joint Committee with the right of legislative initiative, the right to file a motion with the Constitutional Tribunal, and the introduction of a group legislative initiative to the governing authorities of local self-government units. ; Komisja Wspólna Rządu i Samorządu Terytorialnego funkcjonuje już od ponad 25 lat. Jest to instytucja, która z założenia miała mieć charakter opiniodawczo-doradczy, stanowiąc swoisty instrument dialogu między władzą rządową a samorządem terytorialnym. Praktyka ostatnich czterech lat pokazuje jednak, że władza centralna zmarginalizowała rolę Komisji Wspólnej, pomijając ją zupełnie w procesie legislacyjnym – zdecydowana większość zmian dotyczących kompetencji władz samorządowych była wprowadzano poprzez projekty poselskie, które nie wymagają opinii Komisji Wspólnej. W prezentowanym artykule autorzy proponują szeroko zakrojoną reformę mającą na celu upodmiotowienie samorządu terytorialnego poprzez upodmiotowienie Komisji Wspólnej. Podstawowymi jej postulatami są: wyposażenie Komisji Wspólnej w prawo inicjatywy ustawodawczej, prawo do występowania z wnioskiem do Trybunału Konstytucyjnego oraz wprowadzenie grupowej inicjatywy ustawodawczej dla organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego.

While carrying out its tasks, the Polish customs administration collaborates with many entities – government administration authorities, local government as well as economic self-government. Constant cooperation takes place mainly with authorities and institutions whose tasks are associated with tasks which are being realized by the customs administration. Cooperation with local and state administration bodies and the local government takes place to a lesser extent. This cooperation is of supportive character. Another type of cooperation is the cooperation with local governments. Its character is intensive. The result of this cooperation is the implementation of a number of facilities for entrepreneurs dealing with foreign commodity trading. ; Polska administracja celna realizując swoje zadania współpracuje z wieloma podmiotami – z organami administracji państwowej, samorządowej, jak i samorządem gospodarczym. Stała współpraca prowadzona jest przede wszystkim z organami i instytucjami, których zadania wiążą się z zadaniami realizowanymi przez administrację celną. Współpraca z terenowymi organami administracji państwowej oraz organami samorządu terytorialnego odbywa się w mniejszym zakresie. Ma ona charakter pomocniczy, wspierający. Innego rodzaju współpracą jest z kolei współpraca z samorządem gospodarczym. Jest ona intensywna. Efektem tej współpracy jest wprowadzenie szeregu ułatwień dla przedsiębiorców dokonujących obrotu towarowego z zagranicą.

While carrying out its tasks, the Polish customs administration collaborates with many entities – government administration authorities, local government as well as economic self-government. Constant cooperation takes place mainly with authorities and institutions whose tasks are associated with tasks which are being realized by the customs administration. Cooperation with local and state administration bodies and the local government takes place to a lesser extent. This cooperation is of supportive character. Another type of cooperation is the cooperation with local governments. Its character is intensive. The result of this cooperation is the implementation of a number of facilities for entrepreneurs dealing with foreign commodity trading. ; Polska administracja celna realizując swoje zadania współpracuje z wieloma podmiotami – z organami administracji państwowej, samorządowej, jak i samorządem gospodarczym. Stała współpraca prowadzona jest przede wszystkim z organami i instytucjami, których zadania wiążą się z zadaniami realizowanymi przez administrację celną. Współpraca z terenowymi organami administracji państwowej oraz organami samorządu terytorialnego odbywa się w mniejszym zakresie. Ma ona charakter pomocniczy, wspierający. Innego rodzaju współpracą jest z kolei współpraca z samorządem gospodarczym. Jest ona intensywna. Efektem tej współpracy jest wprowadzenie szeregu ułatwień dla przedsiębiorców dokonujących obrotu towarowego z zagranicą.

Stanisław Szukalski był z jednym z z najgłośniejszych i najbardziej kontrowersyjnych polskich artystów. Znany w Polsce międzywojennej, został zupełnie zapomniany po II wojnie światowej, kontynuował swoją pracę artystyczną w Stanach Zjednoczonych Ameryki, gdzie zmarł w latach 90. Szukalski zafascynowany był słowiańszczyzną, pradawną przeszłością i tradycją Słowian, szczególnie na ziemiach polskich. W tych wątkach historii znajdował inspiracje dla swojej twórczości i koncepcji politycznych. Wzbudzając tradycje inne niż katolickie i łącząc je z myślą polityczną współczesnych sobie Polaków, stał się niezwykłym nie tylko artystą ale i politykiem. Niniejszy artykuł to próba odnalezienia prawdziwych źródeł inspiracji doktryny politycznej i sztuki Stanisława Szukalskiego w oparciu o kontekst historyczny, społeczny i kulturowy epoki.

Rok 2020, rok pandemii, stał się symbolem nagłych zagrożeń zmieniających zasadniczo życie społeczne i gospodarcze. Jest on jednak tylko przykładem nowych nawarstwiających się niepewności, takich jak zmiany klimatyczne, które silnie wpływają na system administracji publicznej. Przedmiotem opracowania jest odpowiedź na pytanie, jaki ustrój administracji publicznej i jakie prawne formy działania będą sprzyjać zwiększeniu odporności państwa na wstrząsy i większej elastyczności działania jego administracji. Możemy tu ukazać trzy sposoby ujęcia posiadające swoich zwolenników również w nauce prawa, a więc: scentralizowanego państwa rozbudowującego wobec zagrożeń tylko struktury eksperckie i doradcze; państwa minimalnego, w którym wzmacnia się głównie sieć współdziałania z obywatelami, podmiotami gospodarczymi i administracją, takiego, które prowadzi ograniczone działania zarządzania kryzysowego, i trzeciej koncepcji współpracującego systemu modułów administracji rządowej i samorządowej przy dużej niezależności samorządu, dobrej koordynacji i otwarciu na innowacji społeczne. Autorka wypowiada się za wyborem trzeciego modelu dla stworzenia elastycznego, odpornego na wstrząsy państwa, ukazując zalety takiego rozwiązania oraz słabości modelu pierwszego, ku któremu dąży postępująca obecnie recentralizacja. ; The year 2020, the year of the COVID-19 pandemic, has become a symbol of sudden threats that fundamentally change social and economic life. However, the pandemic is only one example of the new accumulating uncertainties, such as climate change, which are strongly affecting the public administration system. The aim of the study is to answer the question of what kind of public administration system and what legal forms of action will contribute to increasing the resistance of the State to shocks, and fostering greater flexibility of its administration. Three approaches will be presented that have their supporters in the legal sciences, namely: a centralized state that only expands expert and advisory structures in order to counter threats; a minimal state, in which the network of interaction with citizens, business entities and the administration is mainly strengthened, being one that conducts limited crisis management activities; and, lastly, the concept of a cooperative system of central and local government administration modules, with local self-government having a high level of independence, good coordination, and openness to social innovation. The author advocates the choice of the third model to create a flexible, shock-resistant state, showing the advantages of such a solution and the weaknesses of the first model, towards which the current recentralization is striving.

The conception of local self-government contained in the law of March 8, 1990, refers to the tradition of Polish self-government and yet meets the requirements provided for in the European Local Government Charter. The .atbove makes it possible, on the one hand, to return to the institutions previously known to the Polish law, and, on the other, to compare them with their European counterparts. The re-instatement of self-government has brought back to light the issue of duality of public administration and its division into government and selfgovernment administration. In view of the principle in force in the former political regime namely the principle of "unity of government on the level of a locality, the solution to the problem of duality is far from easy". New legislation creates grounds for a new, structurally diversified model of state administration. At the Województwo level (the highest unit of local organization), there operates a nominated official, Wojewoda, the organ of government administration, whereas at a local level — in gmina — the ,,basic form of organization of public activity" is local self-government. The duality of administration manifests itself in many legislative acts. The most important of them are: the Act on Local Self-Government and the Act on Government Administration; mention should also be made about the Act on division of tasks and powers between various organs representing basically different types of administration, etc. Some issues posed by the model require further amendments. Problems of particular gravity arise in connection with the question of regions as subsidiary units of basic administrative division of the country, created to further the tasks of government administration at a local level, the absence of deep structural reforms at a central government level, the absence of a clear determination of position of government administration vis-a vis self-government, disputable budgetary and financial solutions, etc. All this leads to the conclusion that the legislative conception of duality of state administration is not sufficiently clear. Neverheless, it is beyond doubt that the new structure of administration is presently in its formative period. ; Digitalizacja i deponowanie archiwalnych zeszytów RPEiS sfinansowane przez MNiSW w ramach realizacji umowy nr 541/P-DUN/2016

Procesy globalizacyjne, szczególnie nasilone na przełomie XX i XXI wieku, mające głównie charakter gospodarczy i kulturowy, wywierały i wywierają istotny wpływ na funkcjonowanie państw demokratycznych, w tym także na władze lokalne, co wiąże się z dynamicznie zachodzącymi zmianami w ich otoczeniu. Załamanie się modelu państwa opiekuńczego postawiło przed samorządem terytorialnym w Europie nowe wyzwania. W praktyce w wielu państwach europejskich oznaczało to podjęcie reform zmierzających do dewolucji państwa, której osią jest upodmiotowienie społeczności terytorialnych. Głównym efektem globalizacji w obszarze europejskiego samorządu terytorialnego, obok reform struktury przestrzennej oraz zmian instytucjonalnych, jest poszukiwanie adekwatnych systemów zarządzania administracją publiczną, co zawiera się w dwóch procesach: urynkowieniu działalności publicznej oraz dążeniu do jej uspołecznienia. ; Globalization processes, primarily of an economic and cultural nature, particularly intensified at the turn of the 20th and 21st centuries exerting considerable influence on the operations of democratic states, including local governments, which was the outcome of dynamic changes in their environments. The collapse of the caring state model has posed new challenges to local governments in Europe. In practice, it meant the implementation of reforms aimed at the devolution of the state along the axis of the empowerment of local communities. The primary outcome of globalization in the area of European local government involves reformed spatial structure, institutional changes and searching for adequate management systems for public administration, taking the form of two processes, namely the commercialization of public activities and seeking to socialize this type of activity.

Globalization processes, primarily of an economic and cultural nature ,particularly intensified at the turn of the 20th and 21st centuries exerting considerable influence on the operations of democratic states, including local governments, which was the outcome of dynamic changes in their environments. The collapse of the caring state model has posed new challenges to local governments in Europe. In practice, it meant the implementation of reforms aimed at the devolution of the state along the axis of the empowerment of local communities. The primary outcome of globalization in the area of European local government involves reformed spatial structure, institutional changes and searching for adequate management systems for public administration, taking the form of two processes, namely the commercialization of public activities and seeking to socialize this type of activity. ; Procesy globalizacyjne, szczególnie nasilone na przełomie XX i XXI wieku, mające głównie charakter gospodarczy i kulturowy, wywierały i wywierają istotny wpływ na funkcjonowanie państw demokratycznych, w tym także na władze lokalne, co wiąże się z dynamicznie zachodzącymi zmianami w ich otoczeniu. Załamanie się modelu państwa opiekuńczego postawiło przed samorządem terytorialnym w Europie nowe wyzwania. W praktyce w wielu państwach europejskich oznaczało to podjęcie reform zmierzających do dewolucji państwa, której osią jest upodmiotowienie społeczności terytorialnych. Głównym efektem globalizacji w obszarze europejskiego samorządu terytorialnego, obok reform struktury przestrzennej oraz zmian instytucjonalnych, jest poszukiwanie adekwatnych systemów zarządzania administracją publiczną, co zawiera się w dwóch procesach: urynkowieniu działalności publicznej oraz dążeniu do jej uspołecznienia.

The aim of this article is the presentation and the attempt to analyse such phenomena as: an excessive general government deficit and public debt in EU Member States over the past 3 years. For the European Union the years 2008-2010 were the time when public finances of most member countries worsened dramatically. The average budget deficit in the EU increased during that period to a value of almost 7% compared to gross domestic product and public debt reached almost 80% of GDP. Referring the numbers to the principles of the budgetary policy in the Treaty on the European Union (the deficit should not exceed 3% in relation to GDP and public debt – 60% of GDP), the observance of budgetary discipline has been significantly violated. In consequence, the excessive deficit procedure has been initiated. in relation to almost all the countries of the EU, Its purpose was to force the member countries to take concrete actions to stabilize public finances. The economic crisis that began in the second half of 2007 in the United States of America which resulted in a significant deterioration of the finances of all the EU member countries might be regarded as the major source of violation of their budgetary discipline. The reactions of most governments TO the harmful effects caused by the financial crisis were to stimulate national economies and stem the decline of domestic demand. The higher level of public expenditures was simultaneously the cause of increased budget deficits,. To develop and present the problem of an excessive budget deficit and public debt in the EU countries some statistical methods were used and the data source statistics were mainly carried out by the European Commission and the European Statistical Office. ; Celem niniejszego artykułu jest prezentacja i próba analizy zjawisk: nadmiernego deficytu budżetowego i długu publicznego w krajach członkowskich Unii Europejskiej na przestrzeni ostatnich 3 lat. Lata 2008-2010 były dla Unii Europejskiej czasem, w którym stan finansów publicznych większości krajów członkowskich pogorszył się w sposób drastyczny. Średnia deficytu budżetowego w UE wzrosła w tym okresie do wartości prawie 7% w stosunku do wielkości produktu krajowego brutto, a zadłużenie publiczne osiągnęło poziom niemalże 80% PKB. Odnosząc te wielkości do założeń polityki budżetowej zapisanych w Traktacie o Unii Europejskiej (wartość deficytu nie powinna przekraczać 3% w stosunku do PKB, a zadłużenia publicznego 60% PKB), poszanowanie dyscypliny budżetowej zostało w sposób znaczący złamane. W następstwie, w stosunku do prawie wszystkich państw należących do UE, została wszczęta na szczeblu UE procedura nadmiernego deficytu. Jej celem było wymuszenie na krajach członkowskich podjęcia konkretnych działań zmierzających do ustabilizowania stanu finansów publicznych. Kryzys gospodarczy, który narodził się w drugiej połowie 2007 roku w Stanach Zjednoczonych Ameryki i skutkował znaczącym pogorszeniem stanu finansów wszystkich krajów członkowskich Wspólnot Europejskich można uznać za główne źródło złamania przez nie dyscypliny budżetowej. Reakcje większości rządów na niekorzystne zjawiska finansowe wywołane kryzysem miały na celu próbę pobudzenia gospodarek narodowych oraz zahamowania spadku popytu krajowego. Zwiększony poziom wydatków publicznych przyczynił się jednak równocześnie do wzrostu poziomu deficytów budżetowych. W celu opracowania i zaprezentowania problemu nadmiernego poziomu deficytu budżetowego oraz długu publicznego w państwach UE zostały zastosowane wybrane metody statystyczne, a źródłem danych były przede wszystkim statystyki prowadzone przez Komisję Europejską oraz Europejski Urząd Statystyczny.

The aim of this article is the presentation and the attempt to analyse such phenomena as: an excessive general government deficit and public debt in EU Member States over the past 3 years. For the European Union the years 2008-2010 were the time when public finances of most member countries worsened dramatically. The average budget deficit in the EU increased during that period to a value of almost 7% compared to gross domestic product and public debt reached almost 80% of GDP. Referring the numbers to the principles of the budgetary policy in the Treaty on the European Union (the deficit should not exceed 3% in relation to GDP and public debt – 60% of GDP), the observance of budgetary discipline has been significantly violated. In consequence, the excessive deficit procedure has been initiated. in relation to almost all the countries of the EU, Its purpose was to force the member countries to take concrete actions to stabilize public finances. The economic crisis that began in the second half of 2007 in the United States of America which resulted in a significant deterioration of the finances of all the EU member countries might be regarded as the major source of violation of their budgetary discipline. The reactions of most governments TO the harmful effects caused by the financial crisis were to stimulate national economies and stem the decline of domestic demand. The higher level of public expenditures was simultaneously the cause of increased budget deficits,. To develop and present the problem of an excessive budget deficit and public debt in the EU countries some statistical methods were used and the data source statistics were mainly carried out by the European Commission and the European Statistical Office. ; Celem niniejszego artykułu jest prezentacja i próba analizy zjawisk: nadmiernego deficytu budżetowego i długu publicznego w krajach członkowskich Unii Europejskiej na przestrzeni ostatnich 3 lat. Lata 2008-2010 były dla Unii Europejskiej czasem, w którym stan finansów publicznych większości krajów członkowskich pogorszył się w sposób drastyczny. Średnia deficytu budżetowego w UE wzrosła w tym okresie do wartości prawie 7% w stosunku do wielkości produktu krajowego brutto, a zadłużenie publiczne osiągnęło poziom niemalże 80% PKB. Odnosząc te wielkości do założeń polityki budżetowej zapisanych w Traktacie o Unii Europejskiej (wartość deficytu nie powinna przekraczać 3% w stosunku do PKB, a zadłużenia publicznego 60% PKB), poszanowanie dyscypliny budżetowej zostało w sposób znaczący złamane. W następstwie, w stosunku do prawie wszystkich państw należących do UE, została wszczęta na szczeblu UE procedura nadmiernego deficytu. Jej celem było wymuszenie na krajach członkowskich podjęcia konkretnych działań zmierzających do ustabilizowania stanu finansów publicznych. Kryzys gospodarczy, który narodził się w drugiej połowie 2007 roku w Stanach Zjednoczonych Ameryki i skutkował znaczącym pogorszeniem stanu finansów wszystkich krajów członkowskich Wspólnot Europejskich można uznać za główne źródło złamania przez nie dyscypliny budżetowej. Reakcje większości rządów na niekorzystne zjawiska finansowe wywołane kryzysem miały na celu próbę pobudzenia gospodarek narodowych oraz zahamowania spadku popytu krajowego. Zwiększony poziom wydatków publicznych przyczynił się jednak równocześnie do wzrostu poziomu deficytów budżetowych. W celu opracowania i zaprezentowania problemu nadmiernego poziomu deficytu budżetowego oraz długu publicznego w państwach UE zostały zastosowane wybrane metody statystyczne, a źródłem danych były przede wszystkim statystyki prowadzone przez Komisję Europejską oraz Europejski Urząd Statystyczny.

This paper discusses guidelines for implementation of art. 107–109 of the Treaty on the Functioning of the European Union, from the perspective of tax aid. This should lead to verification of the thesis that due to economic recovery plan – in response to the effects of the financial and economic crisis – implemented at EU level, the support of the public authorities in the form of tax subsidies has become the most broadly used form of State aid due to the value among all the forms of aid granted by member states of the European Union. The adoption of such a thesis raises the question of the influence of state aid on the size of the general government sector debt in the EU member states, which have provided tax aid. This analysis was carried out based on the linear regression model. The response variable (dependent variable Y) is the size of the general government sector debt, and explanatory variable (independent variable X) is the expenditure on state aid. ; W artykule omówiono wytyczne dla wdrażania art. 107–109 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, z punktu widzenia pomocy podatkowej. Prowadzi to do weryfikacji tezy, że ze względu na wdrożony na szczeblu UE – w odpowiedzi na skutki kryzysu finansowego i gospodarczego – plan naprawy gospodarczej, wsparcie ze strony władz publicznych w formie subsydiów podatkowych stało się najczęściej stosowaną ze względu na wartość formą pomocy publicznej spośród wszystkich form pomocy udzielanych przez państwa członkowskie Unii Europejskiej. Przyjęcie takiej tezy skłania do postawienia pytania o wpływ pomocy państwa na wielkość zadłużenia sektora finansów publicznych w państwach członkowskich UE, które udzielały pomocy podatkowej. Analiza ta została przeprowadzona na podstawie modelu regresji liniowej. Zmienną objaśnianą (zmienną zależną Y) jest wielkość długu sektora general government, a zmienną objaśniającą (zmienną niezależną X) są wydatki na pomoc państwa.

O wyborze problematyki refinansowania zadłużenia samorządowego zadecydowało przeświadczenie o niedostatecznym ujmowaniu tego zagadnienia w literaturze przedmiotu, nierzadko jego bagatelizowaniu w odniesieniu do szczebla regionalnego i lokalnego oraz istnieniu pokaźnych luk na tym polu badawczym. Zasadniczym celem pracy jest usystematyzowanie informacji dotyczących refinansowania długu publicznego, w tym samorządowego, oraz zbadanie skali zjawiska w polskich gminach. Przedstawiono propozycje wzbogacenia mierników oceny kondycji finansowej samorządów o te dotyczące opisywanych zagadnień. Sprecyzowane cele mają więc charakter zarówno teoretyczny, jak i aplikacyjny. W pracy wskazano trudności, jakie związane są z pomiarem zadłużenia publicznego, przybliżono pojęcie refinansowania długu oraz odniesiono je do długu samorządowego. Zasygnalizowano zagadnienia związane z restrukturyzacją zadłużenia, myloną czasem z jego refinansowaniem. Zaprezentowano również dane dotyczące refinansowania polskich gmin w latach 2003-2015 oraz przedstawiono propozycje mierników omawianych zagadnień. Opracowanie kończy podsumowanie zawierające najważniejsze wnioski; zasygnalizowano również problemy wymagające dalszych badań. ; The choice of the subject of this paper: the refinancing of the local government debt, was determined by the conviction that this field of research has not yet been sufficiently explored. Literature downplays this issue at the regional and local level. Thus the main aim of this work is the systematisation of information on the refinancing of public debt, including local government debt, and examination of the scale of this phenomenon existing throughout Polish municipalities. Debt indicators have been proposed to be added to the array of tools used for assessing the financialcondition of local governments so that the objectives defined in the paper had both a theoretical as well as practical application. Problems and difficulties associated with the measurement of public debt have been identified, the concept of debt refinancing explained in more detail and a reference of a public debt to the local government debt has been made. Issues indicated in the article relate to debt restructuring and are sometimes confused with refinancing. The refinancing of Polish municipalities in the years 2003-2015 has been presented, followed by some proposals for measures applicable to the issues under discussion. The paper ends with a summary containing the main findings, and indicates issues that still require further research.

Przedmiotem artykułu jest ‒ w pierwszej części ‒ próba odpowiedzi na pytanie, w jakim stopniu fakt powoływania sędziów Trybunału Konstytucyjnego przez organ polityczny, tj. Sejm RP, determinuje polityczny charakter samego Trybunału Konstytucyjnego. Autor wskazuje m.in. na podstawie swoich własnych doświadczeń sędziego TK, że poszukiwanie iunctim pomiędzy aktem politycznego wyboru sędziów a ich aktywnością orzeczniczą nie znajduje uzasadnienia, co wyraźnie potwierdzają przykłady konkretnych rozstrzygnięć sądu konstytucyjnego w tzw. hard cases. Sędziowie wyposażeni w bardzo silne gwarancje niezawisłości potrafią zachować obiektywizm ocen i niezależność także od swoich własnych przekonań politycznych. Prawdziwym zagrożeniem niezależności Trybunału Konstytucyjnego jest natomiast presja polityczna wywierana przez rządzących, której przejawem jest np. bezpośrednia personalna krytyka sędziów TK lub odmowa wykonywania orzeczeń sądu konstytucyjnego. Szczególnie niebezpiecznym instrumentem jest próba ingerowania ustawodawcy w sprawy wewnętrznej autonomii proceduralnej TK, zmierzająca m.in. do narzucenia kolejności rozpatrywanych spraw, wprowadzenia większości kwalifikowanej 2/3 przy podejmowaniu orzeczeń w pełnym składzie czy określenia quorum na takim poziomie, który może paraliżować funkcjonowanie sądu konstytucyjnego. W drugiej części artykułu podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, czy Trybunał może zbadać konstytucyjność procedur wprowadzonych nową ustawą o TK, zanim przystąpi do stosowania tych procedur. Autor udziela odpowiedzi twierdzącej na to pytanie, przytaczając argumenty na rzecz bezpośredniego stosowania Konstytucji, która w takich wypadkach staje się jedynym punktem odniesienia oceny nowych regulacji proceduralnych. ; In the first part of this paper an attempt is made to answer the question to what extent the fact that judges of the Constitutional Tribunal are appointed by a political organ (the Seym of the Republic of Poland) determines the political character of the Tribunal itself. Based, among otherthings, on his own experience, the author, a retired judge of the Constitutional Tribunal, states that the search for a iunctim between the political appointment of constitutional judges and their adjudicating activity is unjustified, as can be seen from the example of particular judgments delivered by the Constitutional Tribunal in what might be termed hard cases. Judges endowed with very strong guarantees of independence are capable of remaining impartial in their judgments and making decisions independently of their personal beliefs. The real threat to the independenceof the Constitutional Tribunal is political pressure exercised by government, which manifests itself in, for example, direct and personal criticism of Constitutional Tribunal judges or a refusal to implement judicial decisions issued by the Constitutional Tribunal. A particularly dangerous situation arises when a legislator attempts to intervene in the internal procedural autonomy of the Constitutional Tribunal with a view to determining the order in which the matters before the Tribunal should be dealt with, setting a 2/3 qualified majority for decisions 'when sitting as a full court' or determining the required quorum at a level which may paralyse the work of the Constitutional Tribunal altogether. In the second part of the paper the question is asked whether the Constitutional Tribunal may examine the constitutionality of the procedures being introduced by a new law on the Constitutional Tribunal before it proceeds to apply them. The answer to this question is in the affirmative, followed by arguments calling for the direct application of the Constitution which in such cases becomes the only point of reference when new procedural regulations are to be evaluated.

What we are witnessing now, not only in Great Britain, is that citizens are less and less interested in participation in politics. We see a crisis of representative democracy. One of the means used to fight those negative trends is the use of Information and Communication Technology. It not only enables citizens to gain a wide access to public information but also empowers them to take part in decision making. The article was written with the aim to analyze the political agenda of successive British governments pertaining to the use of the Internet in building more effective local government communication channels in English local authorities. The analyses of documents and secondary sources were conducted. Special attention was devoted to the introduction and development of electronic petition systems on the local level, as e-petitions are one of the most popular e-democracy mechanisms in Great Britain. Their use has also been laid down in law.