Suchergebnisse

Bu çalışmada, enerji arz güvenliğinin Avrupa Birliği açısından önemi ortaya konmuş ve enerji arz güvenliğinin sağlanması için yürütülen dış enerji politikası girişimlerinin yeterliliği sorgulanmıştır. Avrupa Birliği'nin, enerji arz güvenliğini sağlamaya yönelik geliştirdiği Pan-Avrupa Enerji Bölgesi Girişimi ayrıntılı olarak incelenmiş, kapsamındaki ülkelere sunduğu potansiyel aday üyelik ve imtiyazlı ortak üyelik perspektifleri değerlendirilmiştir. Çalışmanın ilk bölümünde, enerji arz güvenliğinin tanımı yapılmış ve ekonomik önemi açıklanmıştır. İkinci bölümde, Avrupa Birliği'nin birincil enerji üretimi ile talebi incelenmiş ve birincil enerjide dışa bağımlılık oranları ortaya konmuştur. Son bölümde ise Avrupa Birliği'nin enerji arz güvenliğini sağlamak üzere, Orta ve Doğu Avrupa genişlemesi öncesinde ve sonrasında başlattığı dış enerji politikası girişimleri incelemiş ve Pan-Avrupa Enerji Bölgesi Girişimi kapsamındaki ülkelerin, sahip oldukları farklı Avrupa Birliği perspektiflerinin geleceği sorgulanmıştır. ; In this study, the importance of the energy supply security for the European Union was determined and the sufficiency of the external energy policy initiatives which have been attained for the energy supply security was queried. The Pan-European Energy Space Initiative which has been developed by the European Union for energy supply security was deliberately examined, the potential candidate status and privileged partnership status which have been foreseen by that Initiative were evaluated. In the first part of the study, the definition of the energy supply security was given and its economic importance was clarified. In the second part, primary energy production and demand of the European Union were examined and import dependency ratios in primary energy were elaborated. In the last part, the external energy policy initiatives of the European Union which have been pursued before and after the Central and Eastern European enlargement were elaborated and the future of the different European Union perspectives which the countries within the Pan-European Energy Space Initiative have were questioned.

WOS: 000403068900012 ; How do states achieve their main goals in foreign policy is one of the basic debates in the IR discipline. In some cases, states are obliged to make a decision between searching for more power, more security or more wealth. The primary question this study seeks to answer is: how states prioritize among these options. Because strategies that states use to achieve their foreign policy goals can be differentiated. However, in the Realist-oriented foreign policy analysis literature it is widely accepted that states seek to maximize their own power and capacity, and balancing is the basic strategy for state security. This study argues that especially after the end of the Cold War, new strategies are used and those strategies are valuable for analyzing and understanding state behaviors. Therefore, recently bandwagoning which is one of the most referred strategies like balancing should be discussed. This study deals with how we can define, classify and evaluate both strategies in terms of understanding state behaviors. This study also tries to answer that why and how states employ balancing or bandwagoning if they have to choose one of them? How do states make a choice between these two strategies?

Tezin inceleme alanını Türkiye'nin dış politikasında Suriye İç Savaşı kaynaklı yaşanan değişimler ve Suriye İç Savaşı nedeniyle Türkiye'nin güvenlik tehdidi algılaması yaşadığı sektörler oluşturmaktadır. Tezde genel olarak Suriye İç Savaşı ile birlikte Suriye'de etkin rol oynayan küresel ve bölgesel aktörlerin Türkiye ile ilişkilerinde Suriye nedeni ile değişimler yaşandığı öne sürülmekte ve Suriye'de yaşanan iç savaşın yansımalarının Türkiye'nin askeri, ekonomik, toplumsal ve enerji güvenlik alanlarında tehditler oluşturduğu öne sürülmektedir. Türkiye 2001-2011 yılları arasında Suriye ile kurduğu ilişkileri iç savaş nedeni ile devam ettirememiştir. Suriye'de İç Savaşın yaşanması ile birlikte birçok aktör Suriye İç Savaşı'na müdahil olmuştur. Bu süreç içerisinde Türkiye'nin mevcut aktörlerle ilişkileri Suriye'de yaşanan gelişmeler paralelinde asimetrik bir şekilde devam ettirilmiştir. Türkiye'nin özellikle ABD ve Rusya ile ilişkileri Suriye'de yaşanan dönemsel gelişmeler bağlamında değişim göstermiştir. Türkiye ve Suriye'de yaşanan gelişmelerde önemli rol oynayan ulusal aktörlerin uyumlu bir Suriye politikası geliştirememesi, Suriye sorununun çözümüne katkı sağlamadığı gibi toplu göç hareketlerinin yaşanmasına ve devlet dışı aktörlerin ortaya çıkmasına sebebiyet vermiştir. Göç ve devlet dışı aktörler ise Türkiye'nin askeri, ekonomik, toplumsal ve enerji güvenliğine etki etmiştir. Türkiye'nin bölgesel ve küresel aktörler ile ilişkilerinin geleceğinde Türkiye'nin güvenliğini tehdit eden alanlar belirleyici rol oynayacaktır. Suriye'de üniter yapının korunması ve göç etmek zorunda bırakılan halkın geri dönmesinin sağlanması Türkiye'nin dış ilişkileri ve güvenliği bakımından önem taşımaktadır. ; The purpose of this dissertation is to provide an analytical discussion on the Syrian's Civil War's impact on Turkey's foreign policy. It's generally suggested in the thesis that relations between Turkey and global regional actors that have active role in Syrian have changed due to this Syrian civil war. And also it is suggested that this Syrian Civil War creates threat in the areas of Turkey's military, economy, social and energy security. Turkey could not continue the relationship with Syrian that started between 2001 and 2011 because of the civil war. With the civil war in Syrian many actors have been involved in this war. Turkey's relations with those actors have been continued asymmetrically parallel to the developments in Syrian. Turkey's relations especially with USA and Russia have changed with the periodical developments in Syrian national actors playing an important role in developments in Turkey and in Syrian. Failed to develop a cohesive Syrian policy. Actually this led to mass migration movements and the emergence of non-state actors. These migration movements and non-state actors influenced Turkey's military, economy, social and energy security. Those areas that threaten security of Turkey will have an important role between Turkey and global, regional actors. Protection of the unitary structure in Syria and ensuring the return of the people forced to migrate are important for Turkey's foreign relations and security issues.

Soğuk Savaş sonrası yeni tehdit algılamaları ile ortaya çıkaran uluslararası güvenlik sistemin yapısı, 11 Eylül saldırılarından sonra küresel terörizm tehdidinin ön plana çıktığı bir boyut kazanmıştır. 11 Eylül'de ABD'nin yaşadığı tedhiş başta Avrupa olmak üzere birçok bölgede hassas güvenlik tedbirleri almayı zorunlu kılmıştır. ABD'nin dış politikasını Ortadoğu eksenli belirleyeceği bu dönemde, müttefikleri için ciddi bir tehdit oluşturan terörizm karşısında yeni güvenlik politikaları üretilmeye başlanmış, jeopolitik açıdan önemli bir konumda ve tarihsel olarak da ABD ile işbirliği içinde olan Türkiye'nin ABD ile ilişkileri önem kazanmıştır. Bununla birlikte ABD'nin Afganistan ve Irak işgallerinden sonra kritik bir şekilde seyreden ikili ilişkiler, 1 Mart Tezkeresi'yle şiddetli bir dönemden geçmiştir. Ardından yaşanan Çuval Krizi'yle ilişkiler diplomatik manada durma noktasına gelmiştir. Bu maksatla çalışmada, öncelikle güvenlik kavramı ve 11 Eylül öncesi ABD güvenlik politikası incelenmiş, ardından11 Eylül saldırılarının Türkiye - ABD güvenlik ilişkilerine etkileri ele alınmıştır. Son bölümde ise, 11 Eylül sonrası dönemde Türkiye-ABD ilişkilerinde güvenlik merkezli sorunlar ve yeni arayışlar değerlendirilmiştir. ; The structure of the international security system, which emerged with new perceptions of threats after the Cold War, gained a dimension where the threat of global terrorism came to the fore after the 9/11 attacks. On September 11, the US terrorism forced sensitive security measures in many regions, particularly in Europe. US foreign policy in this period to be determined by the axis of the Middle East, new security policies in the face of terrorism, which poses a serious threat to the Allies began to be produced, it has gained importance with the US relations with Turkey, in cooperation with the geopolitically important position and historically in the United States. However, bilateral relations, which have been in a critical way after the US invasion of Afghanistan and Iraq, have gone through a violent period with the March 1 Resolution. The relations with the Sack Crisis came to a standstill in the diplomatic sense. For this purpose, the study primarily examined the concept of security, and September 11 before US security policy after the September 11 attacks in Turkey - is discussed the effects of the US security relationship. In the last section, security issues and new pursuits based in Turkey-US relations in the post September 11 period were evaluated.

Bu çalışmada göç konusunun Avrupa Birliği Ortak Güvenlik ve Savunma Politikası'na etkisi son dönemde karşı karşıya kaldığı Suriyeli Mülteci Krizi örneğiyle incelenmiştir. Çalışmada AB'nin Suriyeli Mülteci Politikası incelenirken Kopenhag Okulu ve güvenlikleştirme kavramından yararlanılmıştır. Materyal olarak AB metin ve raporları, sayısal veriler ve uzman görüşleri kullanılmıştır. Çalışma üç bölümden oluşmaktadır. İlk bölümde konu ile ilgili kavramsal çerçeve sunulmuştur. İkinci bölümde AB göç ve güvenlik konularının tarihsel süreçte oluşumu incelenmiştir. Son bölümde ise Avrupa Birliği'nin Ortadoğu politikası ele alındıktan sonra mülteci krizinin Birliğin bölge politikasına ve güvenlik politikasına etkileri ortaya koyulmuştur. Çalışmada AB'nin karşı karşıya kaldığı mülteci krizi karşısında konuyu salt güvenlik perspektifinden ele aldığı, yeni araçlar geliştiremediği ve krizin AB entegrasyon sürecini olumsuz etkilediği sonucuna ulaşılmıştır. ; In this study was examined the impact of migration on the European Union Common Security and Defense Policy with the example of the Syrian Refugee Crisis that it has recently faced. In this study was benefited from Copenhagen School and the concept of securitization , while the Syrian Refugee Policy of the EU was being examined. As material were used EU texts and reports, numerical data and expert opinions. This study consists of three parts. In the first part was presented the conceptual framework of this topic. In the second part was examined the formation of EU migration and security issues in the historical process. In the last part, after it was examined the Middle East Policy of the European Union , it was revealed the effects of the refugee crisis on the regional policy and security policy of the Union. In this study was concluded that the EU handled the issue from a pure security perspective in the face of the refugee crisis , could not develop new tools and this crisis adversely affected the EU integration process.

Before the Second World War, the measures taken against revisionist states in the Balkans were insufficient. Greece and Turkey who wanted to address this issue, signed a new treaty in 1938, in addition to cooperation arising from the expansion of the Pact in the 1930 Treaty of Friendship and the 1933 Sincere Agreement. As a security system with political and military dimensions, the treaty was the culmination of Turkish-Greek relations in the Ataturk period. According to the provisions added to the existing regulations, the soldiers of the state attacking the other state under the conditions would not pass through the other state's territory. If necessary, it would be countered with a gun and remain neutral. Thus, the two states strengthened the security of their lands against an attack from the middle of the Balkans. They would also prevent attempts to disturb each other's security or change their government on their land. The alliance regime that was established aimed not only to be suitable for the spirit of the Balkan Pact but also to develop this spirit. Sincere Agreement Pact and Balkan Pact were the results of Turkey's pacifism and Ataturk's far-sighted policy. The 1938 Additional Treaty, has been an extension and also the furthest point of his policy.

Güvenliğin çok boyutlu olarak analiz edilmeye başlanması, uluslararası aktörlerin güvenlik politikalarının da çeşitlenmesine sebep olmuştur. Bu bağlamda artan ve karmaşıklaşan ticaret, finans ve üretim ilişkileri, aktör çeşitliliği yarattığı gibi söz konusu aktörleri risk ve tehditlere de açık hale getirmiştir. Ekonomik güvenlik ve etkilerinin analizi ise diplomasi tarihi boyunca "ikincil" ya da "yan faktör" olarak gösterilen "ekonomik güç ve ögelerine" bir nevi iade-i itibardır. Bu bakımdan ulusal, bölgesel ve küresel çıkarlar ile hareket eden ve çok çeşitli perspektiften ekonomiye odaklanan uluslararası ilişkiler aktörlerin katkısı ve etkisi, güvenlikleştirilen bu süreci anlamak için elzemdir. Zira hem ekonomik küreselleşme ile birlikte sınırları geçirgen hale gelen uluslararası sistemin homojenleşmesi hem de ulus devletlerin yaşadığı bağımsızlık / egemenlik açmazları söz konusu durumu daha da kritik hale getirmiştir. Bu kapsamda küreselleşen dünya ile birlikte ulus devletin sürdürülebilir ve dengeli bir ekonomik büyüme ile güçlenen güvenli bir ekonomiye sahip olması, gündemin ön sıralarına yükselmiştir. Bu sebeple uluslararası ilişkilerde yeni bir perspektif için ekonomi ve güvenlik terminolojisinde disiplinler arası bir etkileşim alanı olan ekonomik güvenliğin unsurları, yapısı ve etkileri ile analiz edilmesi yerinde olacaktır. Ekonomiyi iç ve dış riskler / tehditler karşısında güvende tutma ve ekonomiye duyulan güveni sürekli kılma gibi dinamizm içeren konularsa ulus devletin bekası için hayati bir gereksinim olarak karşımıza çıkmaktadır. Yükselen piyasa ekonomilerinin başarısında bu algının gizli olduğuysa hep tartışılan bir konu olagelmiştir. Tez çalışmamızda ise yükselen ekonomiler arasında ön plana çıkan ve küresel ekonomik düzen için alternatif bir ekonomik kutup olarak değerlendirilen Brezilya, Rusya Federasyonu, Hindistan, Çin ve Güney Afrika'nın oluşturduğu BRICS'in uluslararası ilişkilerdeki ekonomik ve politik rekabetteki rolü analiz edilecektir. Bu doğrultuda ekonomik güvenlik politikaları ile dış politika açılımları arasındaki bağıntı ile uluslararası sistemin hâlihazırda içinde bulunduğu ekonomi-politik çıkmazlarının ve rekabet alanlarının doğru anlaşılması amaçlanmaktadır. ; The multi-dimensional analysis of security has led to the diversification of security policies of international actors. In this context, increasing and complex trade, finance and production relations have created actor diversity and made these actors vulnerable to risks and threats. The analysis of economic security and its effects, on the other hand, is a kind of restoration of "economic power and elements" that have been shown as "secondary" or "side factors" throughout diplomacy history. In this respect, the contribution and influence of international relations actors acting with national, regional and global interests and focusing on the economy from a wide variety of perspectives is essential to understanding this securitized process. This is because both the homogenization of the international system whose borders have become permeable with economic globalization and the independence / sovereignty dilemmas faced by the nation states have made this situation even more critical. In this context, with the globalizing world, the nation-state's sustainable and balanced economic growth and a secure economy have risen to the forefront of the agenda. For this reason, for a new perspective in international relations, it would be appropriate to analyze the elements, structure and effects of economic security, which is an interdisciplinary field of interaction in economy and security terminology. Issues involving dynamism such as keeping the economy safe against internal and external risks / threats and maintaining the trust in the economy are vital for the survival of the nation state. The fact that this perception is hidden in the success of emerging market economies has always been a debated issue. In our thesis, the role of BRICS, which is formed by Brazil, the Russian Federation, India, China and South Africa, which stands out among emerging economies and considered as an alternative economic pole for the global economic order, will be analyzed in the economic and political competition in international relations. In this direction, it is aimed to correctly understand the relationship between economic security policies and foreign policy expansions and the economic-political dilemmas and competition areas in which the international system is already in. ; Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası

DergiPark: 326387 ; trakyasobed ; The subject matter of this article is the recent commotion between Russia and the Ukraineç This commotion has occured around two strategically important rawmaterials, the oil and the natural gas. It is argued here that the security concern this commotion has created in the West is similar to that of the cold war. In thıs article, after highlighting this renewed security issues, Russia's expansionary motives are scrutinized. Accordingly it is argued that the recent price increases of oil and natural gas ended with Russia having excessive funds which led wealthier Russia to seek to improve her influence in the region, akin to the Stalinist era. As such the disagreement between the Ukraine and Russia rapidly spread to include the EU, Balkans and the Caucasus. The article progresses by proposing solutions that would compromise the interests of the regional actors. In this regard the article argues that Turkey, a member of NATO and a candidate negotiating to become a full member to the EU, can play a vital role in resolving disputes between conflicting actors. It is proposed that a peaceful and stable resolution to such crisis as the one between Russia and the Ukraine can only come from establishing alternative regional organisations similar to the former RCD, CENTO and ECO. The article further argues that such organisations can be instrumental in promotiing Western type democratic values in the region. They would also help enhancing economic and political stability and welfare of the peoples of the region. However, there still exists difficulties in establishing such organisations, one of which relates to the differences in the priorities between the EU and the USA and the other is the limited resource availability imposed by the current global economic meltdown. In addition, unpredictability of Russia's foreign policy options during a period when the oil price declines is another obstacle. By this token, this article analyzes that Russia, a fading power after the end of cold war appears to have bounced back economically and became once again one of the important international players to be reckoned with ; Bu makale yakın zamanda petrol ve doğalgaz gibi iki önemli ham-madde etrafında gündeme gelen ve soğuk savaş dönemini anımsatan çekişmeyi konu edinmektedir. Makale uluslararası piyasalardaki fıyat artışları sonucu, petrol ve doğalgaz zengini Rusya'nın elinde bulunan dolar rezervlerinin arttığını, buna bağlı olarak Rusya'nın, Stalin dönemini hatırlatan bir yayılmacılık ve etki alanı oluşturmaya çalıştığını tartışmaktadır. Rusya ve Ukrayna arasında boy gösteren bu çatışma bahsi geçen ham maddelerin uluslararası güvenlik mimarisini ilgilendiren özgün karakterini de yansıtmaktadır. Makale, doğalgaz üzerine olan uzlaşmazlığın süratle yayıldığını, Avrupa Birliğini (AB), Balkanları, Kafkasları da içine çektiğini irdeledikten sonra bölgedeki aktörlerin çıkarlarının uzlaştırıldığı çözüm önerilerini analiz etmektedir. AB ile tam üyelik görüşmeleri yürüten, NATO üyesi olan Türkiye'nin, Rusya ve Ukrayna arasındaki doğalgaz üzerine olan çekişmede Avrupa enerji güvenliği açısından önemini vurgulamakta ve bölgede kalıcı bir barışın, istikrarın ve sürdürülebilir bir ekonomik büyümenin sağlanmasının alternatif bölgesel örgütlenmeler ile sağlanacağını önermektedir. Bu bağlamda makale, RCD, CENTO, ECO türü ittifakların başta AB olmak üzere, ABD ve genel olarak Batı dünyası ve değerleri için önemli çözümler getirebileceğini, Türkiye'nin de bu tür alternatif ilişki ağları içinde, Batı için anahtar ülke olduğunu ileri sürmektedir. Öte yandan makalede bahsi geçen alternatif örgütlenmelerin de hangi koşullarda gerçekleşebileceği ve bu tür örgütlenmeleri tesis etmenin önündeki engellere dikkat çekilmektedir. Bu engellerden biri şüphesiz ABD ve AB'nin öncelikler konusunda birbirlerine karşılıklı güvensizlikleri, diğeri ise küresel mali kriz yüzünden Batı dünyasının karşılaştığı kaynak sıkıntısıdır. Bunlara, fiyat hareketlerine bağlı olarak uluslararası pozisyon belirleyen Rusya'nın ham madde fiyatlarının düştüğü dönemlerde takip edeceği siyasetin ne olacağı konusundaki belirsizlik de eklenmelidir. Bu bağlamda makale, soğuk savaş sonrasında etkinliğini yitirir gibi görünen Rusya'nın yeni dönemde artan önemini ve enerji sorununun çözüm önerileri etrafında yeni güvenlik çevriminin ne olacağını analiz etmektedir.

Soğuk Savaşın bitmesi ve Sovyetler Birliği'nin dağılmasının ardından, uluslararası sistem yeni yapılanma sürecine girmiştir. Bir yandan sistem tek kutuplu hal alırken, diğer yandan Doğu Avrupa, Orta Asya ve Güney Kafkasya'da yeni bağımsız devletler oluşmuş ve bu bölgelerde güç boşlukları meydana gelmiştir. Böylelikle Ortadoğu bölgesine ek olarak, Orta Asya ve Kafkasya bölgeleri de istikrarsızlık alanlarına eklenmiştir. SSCB'nin varisi olarak Rusya da bu durum karşısında dış politikasını yeniden belirlemek zorunda kalmıştır. İlk başlarda, Batı eksenli olarak yürütülen Rus dış politikası, zamanla yeniden büyük güç olmayı hedefleyen çok taraflılık ve çok kutupluluk politikaları üzerine oturtulmuştur. Bu politikalar çerçevesinde Rusya, Uzak Doğu, Güney Asya ve Ortadoğu bölgelerine yönelik aktif politikalar izlemeye ve bu bölgelerde ortaklıklar kurmaya çalışmıştır. Bu bağlamda Orta Asya, Kafkasya ve Ortadoğu bölgelerinin kesiştiği noktada önemli jeostratejik pozisyona sahip olan İran, Rus dış politikası açısından önemli bir ülke olarak görülmüştür. Nitekim nükleer programı nedeniyle ABD/Batı dünyası tarafından giderek yalnızlaştırılan İran da ulusal gücünü artırmak ve bölgesel güvenlik dengelerinin sağlanması açısından Rusya ile işbirliğine önem vermiştir. Böylelikle, Rusya ve İran, bölgesel dengeleri doğrudan etkileyen enerji, nükleer ve askeri teknoloji alanlarında işbirliğine gitmiş; Orta Asya, Kafkasya ve Ortadoğu'daki bölgesel sorunlar karşısında ortak politikalar izlemeye yönelmişlerdir. Bu bağlamda iki ülke de ABD/NATO'nun bu bölgelerde etkinliğini artırmasını temel güvenlik tehdidi olarak görmüş ve önlemeye çalışmışlardır. ; Ending of the Cold War and after the collapse of the Soviet Union, the international system has entered into a restructuring process. On the one hand the system became unipolar, while on the other hand, newly independent states formed in the Eastern Europe, Central Asia and South Caucasus region, and the power vacuum has occurred in these regions. Thus Central Asia and Caucasus regions, were added to the instable areas in addition to the Middle East. This situation was forced Russia, as the successor of the USSR, to redetermine its foreign policy. In the beginning, Russian foreign policy carried on West oriented line, later it was based on multilateralism and multipolarity. Thus Russia, has been tried to follow active policies towards Far East, South Asia, and the Middle East and to establish partnerships in these areas. In this context, at the intersection of important geostrategic position in Central Asia, the Caucasus and the Middle East, Iran has been seen as an important country for Russian foreign policy. Indeed, Iran, who have been increasingly isoleted by U.S. / Western world because of its nuclear program, has given importance to cooperation with Russia to strengthen its national power and in terms of the provision of regional security balance. Thus, Russia and Iran has cooperated in the fields of energy, nuclear and military technology, which directly affects the regional balance of power; and intented to follow common policies on regional issues in the Central Asia, the Caucasus and the Middle East. In this context, these two countries has seen U.S. / NATO's increasing influence in these regions as a main threat, and tried to prevent this. ; TC Başbakanlık Yurt Dışı Türkler Ve Akraba Topluluklar Daire Başkanlığı

Avrupa Senedi ile telaffuz edilmeye baslayan Avrupa Birligi içinde ortak bir dıs politika gelistirme iradesi, 1990'lı yıllarda hem uluslararası sistemde hem de Avrupa Birligi sisteminde ortaya çıkan yeni olgular temelinde hızlanarak, Maastricht Antlasması'nın imzalanmasının ardından Ortak Dıs Politika ve Güvenlik Politikasının olusturulmasının kabul edilmesiyle, somut bir görünüm kazanmıstır. Avrupa Birligi, Ortak Dıs Politika ve Güvenlik Politikası'nın dogal bir uzantısı olarak, Avrupa Güvenlik ve Savunma Politikasının gelistirilmesini de burada kabul etmislerdir. Bu dogrultuda, çalısmalar hızlandırılmıs, Amsterdam ve Nice Antlasmaları ile AGSP'na iliskin sistemin gerekli araç ve yeteneklere kavusturulması saglanmaya çalısılmıstır. Bu süreç devam ederken Avrupa Birligi içerisinde, Türkiye'nin 1987'de tam üyelik basvurusuyla yeni bir görünüme kavusan iliskiler, 1990'lı ve 2000'li yıllarda ortaya çıkan gelismeler ısıgında Avrupa Birligi'nin Genisleme Politikası, ODGP ve AGSP ile de baglantılı hale gelmistir. Son dönemde Türkiye ve Avrupa Birligi arasındaki iliskileri etkileyen en önemli konulardan birisi olan AGSP, kültür ve kimlik açılımları da içermektedir. Türkiye'nin gelistirilmeye çalısılan AGSP'na olan yaklasımı, kaygıları ve bu politikaya getirecegi açılımlar, hem uluslararası etkenler hem bölgesel dinamikler hem de tarafların dıs politik çıkarları ve güvenlik algılamaları dogrultusunda islenecektir. Ulusüstü bir deger dagıtım sistemi olarak, siyasal bütünlesme sürecini tamamlama yolundaki Avrupa Birligi'nin, ortak yarar temelinde, ortak degerler ve normlar dogrultusunda gelistirmeye çalıstıgı AGSP'nın, bölgesel ve küresel etkileri ile Türkiye'nin buradaki konumu, kamuoyu destegi, siyasi irade ve dıs politika gelismeleri ele alınarak incelenecektir. ; Development of a common foreign and security policy in the EU, was emphasized with the Single European Act in1986. Process of development a common foreign policy accelerated in 1990's. In this era, some radical changes occurred in international system, such as declining Soviet power and communist system, existing new independent states, transformation process of Central European countries. The EU, as a supranational system and as a global actor, was affected from all these developments and started rethinking its strategic interests and security aims. With signing Maastricht Treaty, Europeans accepted to designing a Common Foreign and Security Policy (CFSP) and also, to took responsibilities of creating a credible European Security and Defense Policy (ESDP). ESDP is being created as a dimension of the Union's Common Foreign and Security Policy. Relevant with these developments, the EU began strengthening its identity and own statue at global and regional level. Arrangements of Amsterdam and Nice Treaties, aimed to provide assets and capabilities which are necessary to development a credible Foreign and Security policy in the EU. The EU is eager to be part of the picture whenever security problems arise in Europe. Since the Turkish full membership application to the EC in 1987, relations between two parties gained a new phase. Turkey and the European Union relations were affected by European Union Enlargement Policy, CFSP and ESDP. These there policy areas of the EU have strong cultural roots and identity dimensions. So, the Turkish concerns and opinions according to integration, enlargement process of EU and its position according to ESDP were examined in the basis of international effects, regional dynamics, political interests and security perceptions.

anemon ; During the second half of the 1980s and the first half of the 1990s, oneof the most important political actors that shape the Turkey-Syria relations ispossible to say Turgut Özal. Özal's quest to establish good relations withneighboring countries and to resolve political disputes by developing economicrelations has directly affected Turkey-Syria relations. Turkey-Syria relations, which are tense due to the PKK presence in Syria and water problem, were triedto be overcome with high-level mutual visits under the leadership of Özal andthe protocols of security and economic cooperation signed. The concrete stepstaken during the Özal period are important in terms of the fact that the twosides have allowed them to negotiate the problems, even though they do notresult in a lasting cooperation between the two countries. In this study, theso-called Turgut Özal period in the 1983-1993 period, Turkey-Syria relationsare followed by what kind of course is discussed. These years have passed intohistory as a period in which disputes prevailed in Turkey-Syria relationsdespite all the concrete initiatives. ; 1980'lerinikinci ve 1990'ların ise ilk yarısı boyunca Türkiye-Suriye ilişkilerine yönveren en önemli siyasal aktörlerden birinin Turgut Özal olduğunu söylemekmümkündür. Özal'ın komşu ülkelerle iyi ilişkiler kurma ve siyasiuzlaşmazlıkları ekonomik ilişkiler geliştirerek çözme arayışı Türkiye-Suriyeilişkilerini doğrudan etkilemiştir. Suriye'deki PKK varlığı ve su sorunu gibinedenlerle gergin seyreden Türkiye-Suriye ilişkileri, Özal'ın öncülüğündegerçekleşen karşılıklı ziyaretler ve imzalanan güvenlik ve ekonomik işbirliğiprotokolleri ile aşılmaya çalışılmıştır. Özal döneminde atılan somut adımlariki ülke ilişkilerinde kalıcı bir işbirliğine neden olmasa da taraflarınsorunları müzakere edebilmelerine olanak tanımış olması bakımından önemlidir.Bu çalışmada Turgut Özal dönemi olarak adlandırılan 1983-1993 dönemindeTürkiye-Suriye ilişkilerinin nasıl bir seyir izlediği ele alınmaktadır. Sözkonusu yıllar, tüm somut girişimlere rağmen Türkiye-Suriye ilişkilerindeuzlaşmazlıkların hakim olduğu bir dönem olaraktarihe geçmiştir. ; 522833

Türkiye, güvenilir bir NATO müttefiki olarak, Soğuk Savaş süresince Avrupa güvenliğine büyük katkı yapmıştır. Türkiye'nin aynı katkıyı AB üyesi olması durumunda da yapacağı bir gerçektir. AB'nin Avrupa Güvenlik ve Savunma Politikası (AGSP) Soğuk Savaş sonrası koşulların yarattığı yeni güvenlik ve savunma parametrelerine göre şekillenmektedir. Şekillenme de Türkiye'nin bir müttefik olarak katkısı olabilir. Türkiye AB içinde geliştirilen AGSP'nın ve AB Lizbon antlaşmasının 2009 yılında onaylanması ile birlikte AB Ortak Güvenlik ve Savunma Politikasının gelişimini desteklemiştir. Aynı zamanda NATO, Türkiye ile AB arasındaki stratejik işbirliğini desteklemektedir. Dünya'daki güvenlik ile ilgili olaylar, AB ile Türkiye'nin güvenlik ve savunma alanındaki stratejik ortaklığının daha da derinleşmesini zorunlu kılmaktadır. ; Turkey, as a reliable NATO ally, made a great contribution to the security of Europe during the Cold War. It is a truth that Turkey will make the same contribution in case it is accepted to the EU. The EU's Europe Security and Defense Policy (ESDP) has been shaped in relation to the new security and defense parameters which aroused after the Cold War. Turkey can have an impact on the new policy as an ally. Turkey has backed up the development of the EU Common Security and Defense Policy with the approval of ESDP created in the EU and the EU Lisbon Treaty in 2009. Meanwhile, NATO supports a strategic cooperation between Turkey and the EU. The problems about security on earth make it an imperative for Turkey and the EU to improve their strategic cooperation on security and defense areas.

Sovyetler Birliği'nin 1990-1991 yıllarında dağılma süreciyle birlikte diğer Türk toplulukları da arka arkaya kendi bağımsızlıklarını ilan etmiştir. Orta Asya Cumhuriyetleri içerisinde en büyük yüzölçümüne sahip olan Kazakistan, hem Sovyetler döneminde baskının en çok hissedildiği hem de bugün büyük başarılarla dünya arenasında geldiği nokta açısından önemli ülke bir olarak görülmektedir. Bu çalışmanın birinci bölümünde Kazakistan'ın tarihine kısa bir bakış atılmıştır. Rusya Çarlığı zamanından Sovyetlere kadar olan dönemin sosyal, ekonomik ve idari alanları incelenmiş ve bağımsızlık sonrası Kazakistan'ın etnik, ekonomik, askerî ve stratejik konularında pek çok sorun ortaya çıkmıştır. Daha önce devlet sisteminde belirlenmiş rejim standartları bulunmayan, ülkenin iç ve dış politika açısından tamamen tecrübesiz olması nedeniyle bağımsızlıktan sonra memleket anayasası, dış politika yetkileri ve bürokrasisi senelerce süren yoğun bir çalışma sürecini gerektirmiştir. Ülkenin karşısında bulunan bu sorunların kademeli olarak çözülmesi amacıyla Cumhurbaşkanı Nazarbayev tarafından kabul edilen kısa ve uzun vadeli program, proje ve stratejiler de bu bağlamda incelenmiştir. İkinci bölümde uluslararası örgütlerin tanıtımı, bu örgütlerin fonksiyonları, sınıflandırılmaları hakkında genel bilgi verilmiş ve Kazakistan açısından çok taraflılık ve uluslararası örgütlerin önemi açıklanmıştır. Üçüncü bölümde ise çeşitli uluslararası örgütler ve bu örgütlerin örnekler üzerinden ilişkileri ve neticeleri incelenmiştir. Anahtar Kelimeler: Kazakistan, Dış Politika, Güvenlik, Uluslararası Örgütler, Bütünleşme. ; After the partition of the Soviet Union in 1990-1991, other Turkish countries declared their independence in succession. Kazakhstan, which has the largest area among the Central Asian Republics, it is seen as the most important country in terms of where the pressure was felt during the Soviet period and where it came out with the great success the world arena. A succinct overview of the history of Kazakhstan is given in the first part of this study. The social, economic and administrative areas of the period from the time of Tsarist Russia to the Soviets were examined and many problems of post-independence Kazakhstan emerged in ethnic, economic, military and strategic issues. The Constitution, Foreign policy powers and bureaucracy of the country after independence required years of intensive work due to the lack of regime standards established in the state system before, and being completely inexperienced in the domestic and foreign policy aspects of the country. Short-and long-term programmes, projects and strategies have been adopted by President Nazarbayev in order to gradually resolve these problems coloborating the country. In the second part of the study, general information about the functions and classification of international organizations is given and the importance of multilateralism and international organizations for Kazakhstan is described. In the third chapter, relations and outcomes are examined in the example of some international organizations. Keywords: Kazakhstan, Foreign Policy, Security, International Organizations, Integration.

Uluslararası İlişkilerde 11 Eylül sonrasında güvenlik algılaması değişmiş, iki kutuplu sistemden tek kutupluluğa geçilmesi ile ABD, tek süper güç olarak dünya siyasetine artan ağırlığını koymaya başlamıştır. Son otuz yılda Asya Pasifik bölgesindeki hızlı ekonomik gelişme neticesinde evrensel politik ve ekonomik ağırlık Atlantik'ten Pasifik bölgesine geçmiştir. Bu gelişmeler ABD'nin ilgisini bu bölgeye çekmiştir. Bu tez üç bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde; Uluslararası İlişkilerde güvenlik kavramı ve güvenlik çeşitleri ile Soğuk Savaş ve sonrası dönemin güvenlik anlayışları incelenmiştir. İkinci bölümde; 11 Eylül Saldırıları öncesi ve sonrası dönemdeki ABD dış politika ve güvenlik algısı incelenmiştir. Üçüncü bölümde ise; Washington'un 11 Eylül dönemi ve günümüzdeki yeni güvenlik algısı olan Asya Pasifik politikasının analizi yapılmıştır. ; In International Relations, security perception has changed after 9/11 Events and with the transition from bi-polar system to uni-polar system USA starts to put its increasing weight into the world diplomacy as an only super power. As a result of rapid economic progress in Asya Pasifik region, global political and economic weight passed through Atlantic region to Pasific region. These developments drew US attention to this region. My thesis consists of three sections. First, the concept of security and classifications of security in International Relations and perceptions of security in the Cold War and after the Cold War periods have been analyzed. Second, the US international politic and security perception in the periods of 11 September Events and after the 11 September Events have been outlined. Washington's new security perception of Asia Pacific in the 11 September period and today has been surveyed in the third section of the paper.

Discussions on democratic deficit in the European Union continue. The Intergovernmental Conference (IGC) was a good occasion for the European Union to handle this issue. However, it yielded no results so far. Recent IGC discussions that were unsuccessfully completed last December demonstrate that the neither the EU states, nor the EU Commission remains ready to show the necessary political determination yet to further the integration process and resolve the problematic issues in terms of democratic deficit. In addition, the first draft of the EU Constitutional Treaty also lacks clauses on the alleviation of democratic deficit within the framework of the Common Foreign and Security Policy, as well as the European Security and Defense Policy. In this context, this article argues that overcoming the democratic deficit problem in the EU is a political matter and requires strong political determination.