Suchergebnisse

Proces integracji z Unią Europejską umożliwił Polsce wkroczenie na nową ścieżkę rozwoju społeczno-gospodarczego, a najważniejszym czynnikiem warunkującym ten rozwój stały się fundusze strukturalne oraz Fundusz Spójności. Niniejszy artykuł ma na celu określenie, w jakim stopniu gminy powiatu żnińskiego, stanowiące obszar badań, skorzystały ze środków europejskich w realizacji zadań własnych. Analiza obejmuje dwie perspektywy finansowe unijnej polityki regionalnej - 2004-2006 oraz 2007-2013 - a ponieważ drugi okres programowania z udziałem Polski niebawem zostanie zakończony, artykuł ten stanowi doskonałą sposobność do podsumowania dotychczasowych rezultatów gmin powiatu żnińskiego w zakresie korzystania ze środków funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności. ; The integration with the European Union has enabled Poland to advance its socio-economic development. The Structural Funds as well as the Cohesion Fund have become the most important determinant of this process. The aim of the article is to investigate the extent to which Żnin county communes benefited from the above mentioned funds for implementation of public services imposed on the local government. The spatial scope of the analysis embraces the communes of the Żnin county while the temporal scope of the research covers the years 2004-2006 and 2007-2013 and coincides with two regional policy frameworks which have been accessible to Poland as a member of the European Union. Since the second financial perspective in which Poland has participated in the European Union is coming to an end, this article is a significant opportunity to sum up hitherto prevailing results of Żnin county communes benefiting from the Structural Funds.

Nowe otwarcie w polsko-włoskich stosunkach gospodarczych nastąpiło na przełomie lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX w.. Efektem tego otwarcia były umowy podpisane w 1958 i w 1960 r. oraz stopniowe zwiększenie obrotów handlowych. Kolejne etapy tej współpracy wyznaczają umowy: z 14 lipca 1965 r. (o współpracy gospodarczej, przemysłowej i technicznej) i z 18 lutego 1970 r. (o stosunkach handlowych i gospodarczych). Obroty handlowe z Włochami w 1969 r. stanowiły blisko 3% całości obrotów polskiego handlu zagranicznego z rozwiniętymi krajami kapitalistycznymi. W 1966 r. Włochy zajmowali czwarte miejsce (po Wielkiej Brytanii, RFN i USA) w polskim eksporcie do rozwiniętych krajów kapitalistycznych i drugie miejsce w imporcie z tej grupy państw. Polska eksportowała do Włoch głównie towary rolno-spożywcze oraz surowce (węgiel, siarka) a importowała maszyny i urządzenia oraz półfabrykaty hutnicze i chemiczne. W latach sześćdziesiątych władze PRL zdecydowały się na duże zakupy inwestycyjne we Włoszech. W 1965 r. władze polskie podpisały porozumienie z Fiatem na produkcję w Polsce samochodu średniolitrażowego (Fiat 125p), na co uzyskały duży kredyt. Współpraca z turyńskim koncernem była najbardziej rozpoznawalnym elementem polsko-włoskiej kooperacji przemysłowej w tym okresie.