Suchergebnisse

ÖZETAyrımcılık uzun yıllardır tüm dünyada yoğun olarak çalışılmakta olup hemsosyal yaşamda hem de akademide önemli bir konu haline gelmiştir. Yüz yıldırayrımcılığın her boyutu ile ilgili araştırmalar akademik manada yapılıyor dahi olsagünümüzde "farklı" olanlara yönelik olumsuz tutumlar ve ayrımcılık yoğun birşekilde devam etmektedir. Her ne kadar farklılıklar gerek hukukun gerekse eğitimsisteminin içinde devletlerce toplumsal bir sorun olarak ele alınsa da bir grup ya dazümre gücü elinde bulundurduğu sürece hiyerarşide tepede olma isteği süreceğidüşünülmektedir.Bu çalışmada göz izleme teknolojisi ile işe alım sürecinde dezavantajlıgruplara yönelik olumsuz örtük tutumların göz hareketleri üzerinden niyetler vekarar verme süreçleri incelenmiştir. Yapılan çalışmada işe alım uzmanlarınınözgeçmişlerde yer alan üyelik bilgisine özgeçmişin diğer bölümlerine nazarandaha fazla dikkat ettiği, bakma süresinin daha fazla olduğu, karar verme sürecindebu üyelik bilgisinin doğrudan etkili olduğu saptanmıştır. Diğer bir sonuç ise işeiialım uzmanlarının dezavantajlı grup üyeliği olan özgeçmişlerin kariyer ve eğitimbilgileri ne kadar "iyi ve yeterli" olursa olsun sosyal kimliğin tecrübe ve eğitimdendaha önce geldiği, işe alım kararı verilirken bunu göz önünde bulundurdukları veson olarak da olumsuz olarak algılanan kimliğimizin diğer "iyi" olanözelliklerimizin yeterlilik algılarını da düşürdüğü saptanmıştır.Tüm bu karar verme süreçlerinde bilinçdışı güdülerimizin davranışlarımızve tercihlerimiz üzerinde farkında olmadan etkisinin olduğu, dolayısıyla daha adilve hümanist bir dünya için bilinçdışı eğilimlerimizin, zayıflıklarımızın vefarkındalık düzeyimizin üzerine gidilmesinin, ayrımcılıkla mücadele konusundafayda sağlayacağı düşünülmektedir.ABSTRACTDiscrimination has been intensively studied for many years all over theworld and has become an essential part both in social life and academic studies.Even though many scientific studies have been conducted for a century now, thenegative attitudes and discrimination towards the 'different' ones still intensivelyexist.Throughout the centuries, despite the studies in every aspects ofdiscrimination in ongoing researches the negative attitudes and discriminationtowards who are "different" continues profoundly.Although such 'differences' are considered as a social problem by the lawand education systems of governments, it is believed that the desire of being on thetop of the hierarchy would be in existence as long as a group or group power holdsthis place.In this study, negative implicit attitudes ,uch as intention and decisionprocess towards disadvantaged group members during recruitment process areexamined based on eye tracking technology.ivIt was determined that the recruiters showed more attention to themembership information more than other parts of the personal background. Theyalso spend much more time on this part. As a result of this, it has been found thathe membership information directly affects the decision making process.Another result is that despite of the good and sufficient career andeducation information, social identity comes before experience and education dueto recruiters' attitude when the applicants have a membership in a disadvantageousgroups. This situation has an effect on the recruitment decision. Consequently, ithas been found that our negative perceived identity reduces our qualificationperceptions of our other "good" features.It is thought that in all these decision-making processes our unconsciousminds unintentionally affects our behaviors and our preferences. Accordingly for amore equitable and humane world, to work on our unconscious tendencies towardsour weaknesses and our level of awareness would strengthen the fight againstdiscrimination.

Ujamaa, dayanışma ya da aile içi bir toplulukta yaşamak anlamına gelen Svahilice bir kelimedir. Ujamaa'nın bir terim olarak kullanılması, 1967'de daha çok politik yönleriyle popülerlik kazandı. Bağımsızlıktan kısa bir süre sonra, ilk Tanzanya Cumhurbaşkanı Julius Nyerere, Ujamaa politikasını Tanzanyalıları birlikte yaşamaya ve birlikte çalışmaya teşvik etme aracı olarak ilan etti. Ayrıca, Ujamaa politikası, sömürgecilik sırasında kaybedilen geleneksel Afrika kültürlerini restore etmeyi amaçlayan Afrika kıtasında görülen sosyalizm türleri arasında yer almaktadır. Sosyo-ekonomik refahı artırmak için hükümet, Ujamaa politikası adı altında farklı alt politikalar uygulamaya koydu. Bu politikalar kamulaştırmayı arttırmayı, köylüleşmeyi ve köye dair imkânları yüceltmeyi ve kişilere özgüven eğitimini içermektedir. Ujamaa politikası köylerde yaşayan çok sayıda Tanzanyalı nedeniyle kırsal alanların gelişmesine dayanan bir politikadır. Ekonomik ve sosyal refahı geliştirmek için kullanılan birçok çabaya rağmen, Ujamaa politikası kapitalist ülkelerden, özellikle Amerika Birleşik Devletleri ve İngiltere'den, hükümet bürokratlarından ve köylülerden farklı itirazlarla karşı karşıya kaldı. Kapitalist ülkeler, IMF ve Dünya Bankası gibi finansal kurumlarını Tanzanya'daki Ujamaa politikasını baltalamak için kullandılar. Dolayısıyla, Ujamaa politikasının başarısızlığı, kapitalist sistemin başlamasına yol açtı. Tanzanya perspektifinde kapitalist sistemin tanıtılması modernleşme olarak biliniyordu. ; Ujamaa is a Swahili word which means "solidarity or to live a communal life as a single family. The term got its popularity since 1967 when it was used more in political aspects. Soon after the independence, the first Tanzanian president Julius Nyerere declared the Ujamaa policy as a means to encourage Tanzanians to live and work together. Also, the Ujamaa policy was one among the types of African socialism which were intended to restore the traditional African cultures which were deteriorated during the colonization. İn order to improve economic and social welfare, the government introduced different subpolicies under the Ujamaa policy. Those policies were nationalization, villagization, and education for self-reliance. The Ujamaa policy based on the development of rural areas because a large number of Tanzanians lived in the villages. Despite many efforts used to improve the economic and social welfare, the Ujamaa policy faced different opposition from capitalist countries, especially the United States and the United Kingdom, and from the government's bureaucrats and villagers. These countries used their financial institutions like the IMF and World Bank to undermine the Ujamaa policy in Tanzania. So, the failure of the Ujamaa policy paved the way for the re-introduction of the capitalist system. İn Tanzania perspective the reintroduction of the capitalist system was known as Modernization.

Siyaset olgusunun yerel yansımaları yerel yönetimler, yerel seçimler, yerel parti teşkilatları, sivil toplum örgütleri, yerel bürokratik teşkilatlarla yaşamımıza doğrudan veya dolaylı olarak etki etmektedir. Yerel siyasetin genel siyasetle karşılıklı etkileşimi ve ilişkisinin geliştirilmesi demokratik kültürün de gelişiminin önemli bir göstergesi olmakla birlikte, ekonomik, sosyal ve kültürel sorunların rasyonel olarak çözülebilmesi için, öncelikli olarak bu sorunların yerel bazda analizinin yapılması gerekmektedir. Bu anlamda, siyaset olgusunun yerel boyutlarının anlaşılması, demokratik katılım süreçlerinin işlerlik kazanabilmesi, sivil toplum kültürünün toplumun tüm katmanlarına nüfuz edebilmesi ve dolayısıyla bölgesel ve toplumsal kalkınmanın sağlanması açısından büyük önem taşımaktadır. Genel siyasetin tüm boyutlarıyla anlaşılması için genel siyaset zincirinin en önemli halkası olan yerel siyasetin işleyiş süreci iyi anlaşılmalıdır. Bu çalışmada, siyasetin yerel olarak işleyişi, aktörlerin rolü ve aralarındaki etkileşim teorik arka plan çerçevesinde alan çalışması ile birlikte ele alınmış ve çözümlenmeye çalışılmıştır. Çalışmada öncelikle siyasetin yerel yapısı teorik olarak ele alınmıştır. İkinci olarak, Nizip ilçesinin sosyo-ekonomik durumu yerel arka plandaki önemli yapıtaşı olması açısından değerlendirilmiştir. Üçüncü olarak ise siyasetin yerel unsurlarına yönelik alan araştırması anket çalışması ile değerlendirilmiştir. ; The local reflections of politics phenomenon affect our life directly or indirectly through local administrations, local elections, local party organizations, NGOs and local bureaucratic organizations. Although the interaction between local politics and general politics and improvement of their relation are significant indicators of the progress of democratic culture, in order to solve social, economic and cultural problems rationally, these problems require to be analyzed on local basis. In this sense, understanding the local dimension of politics phenomenon is of great important with respect to the fact that democratic participation process can gain functioning, civil society culture can penetrate into all the layers of the society and consequently regional and social develeopment can be achieved.Operation process of local politics must be understood well in order that all aspects of general politics can be understood. Hence, local politics is the most important circle of general politics.In this study, local operation of politics, rol of actors and interactions between them were dealt with in the theoretical background frame with the literature review and were tried to be resolved. In the study, firstly, local structure of politics was covered theoretically. Secondly, socio- economic situation of town of Nizip were evaluated in terms of its being significant basis in local background. Thirdly, field research o local elements of politics was evaluated through survey. ; Nizip Kaymakamlığı ; Kırıkkale Valiliği Özel Kalem Müdürlüğü

ÖZPost-Sovyet Kazakistan, Kırgızistan ve Özbekistan'da Siyasal Konsolidasyon ve Mobilizasyon Örüntüleri adını taşıyan elinizdeki tez çalışması Sovyet sonrası dönem Orta Asya'sındaki yeni siyasal ve toplumsal yapıyı anlama çabasının bir parçasıdır. Siyasal ve toplumsal yapıyı açıklamada egemenlik ilişkileri alanına özel bir önem atfedilmektedir. Bu çerçevede çalışmanın kısa bir başlıkla "Orta Asya'da hegemonya ve iktidar olarak" adlandırılması da mümkündür. Yeni rejimlerin toplum nezdinde, rıza ve baskı araçlarını bir arada kullanılarak nasıl bir yerleşiklik kazandığı, ideolojik ve kurumsal düzeyde nasıl konsolide edildiği, Kazakistan Kırgızistan ve Özbekistan örnekleri üzerinden değerlendirilmektedir. Türkiye dahil altı ülkede yürütülen araştırma ve saha çalışmalarına yaslanan çalışma karşılaştırmalı bir bölge çalışmasıdır. Tezin sorularına yanıt üretme çabasında disiplinlerarası bir yaklaşımla, siyaset bilimi, siyaset sosyolojisi, antropoloji, tarih ve uluslararası ilişkiler disiplinlerinin yöntem ve yaklaşımlarından yaralanılmıştır. Çalışmanın kuramsal geri planında ise Gramsci'nin hegemonya teorisinin özel bir ağırlığı vardır. Araştırmada sözkonusu üç ülkedeki siyasal konsolidasyon örüntülerinin ideolojik, kurumsal ve toplumsal dayanakları hegemonya-iktidar-toplum üçgeninde ele alınıyor. Bu çerçevede anayasal mimari, siyasal partiler ve seçim sistemlerinin himayeci-kliental ilişkilerle nasıl eklemlendiği gösterilmeye çalışılmaktadır.Çalışmanın şu dört soru etrafında özetlenmesi mümkündür: Egemenlik ilişkilerinin çözümlenmesinde tarih ve sosyal çevrenin yeri; Siyasal konsolidasyon ve mobilizasyon olgusunu açıklamada kilit kavramlar neler olduğu; Mevcut siyasal rejimlerde siyasal konsolidasyon örüntüsünün ana öğelerinin neler olduğu ve son olarak siyasal konsolidasyonun sınırları, hegemonya karşısındaki direnç odakları ve siyasal değişimin aktör ve dinamikleri neler olduğu sorularına yanıt aranmaktadır. ABSTRACT "In this thesis, it is aimed at understanding the emerging patterns of society and politics in Post-Soviet Central Asia. In understanding the social and political structure, special attention is paid to the sphere of power relations. With regard to this main aspect the thesis could also be titled as "hegemony and power in Central Asia". New regimes' consolidation at ideological and institutional levels, are evaluated through an analysis of how the power used repressive state apparatuses together with the ideological apparatuses in each of the above mentioned countries.The thesis is a comparative one based on field researches conducted in six countries, including Russian Federation, UK, Turkey, Kazakhstan, Kyrgyzstan and Uzbekistan. In search for answers to the questions of the research, different methods from the disciplines of politics, political sociology, anthropology, history and international relations are used within an interdisciplinary approach. At the background of the theoretical construction of the thesis lies the Gramscian theory of hegemony. Ideological, social and institutional pillars of the consolidation patterns in three of these Central Asian states are evaluated from the prism of hegemony-power-society relations. With regard to this framework, it is tried to explore and explain how constitutional designs, political party systems and electoral systems of these countries are combined with the clientalistic networks of political patronage.The overall content of the thesis could be summarized in the following four points: The role of the historical background and social structure in the analysis of power relations; the key concepts in explaining the consolidation and mobilization patterns; the fundamental elements of the consolidation and mobilization patterns; and finally, the limits of hegemony, challenges to hegemony.

İnsanın toplumsal bir varlık haline gelmesi ancak toplumda var olan değerleri, normları ve davranışları öğrenmesi ve bunları içselleştirmesi neticesinde olmaktadır. Bu süreç toplumsallaşma süreci olarak adlandırılır. Bireyin siyasallığı da toplumsallığının en önemli yönlerinden biridir. Toplumsal olan insan aynı zamanda siyasal bir kimliğe de bürünmekte, bu kimlikle toplumsal yaşamı organize etmekte ve kendisini toplum içinde bu kimlik üzerinden konumlandırmaktadır. Bu sebeple siyasal toplumsallaşma toplumsallaşmanın bir alt başlığı olarak ele alınır. Toplumsallaşma sürecinde rol oynayan bir takım aracılar siyasal toplumsallaşma sürecinde de aynı şekilde rol oynamaktadır. Bu aracıların içinde aile, okul, arkadaş grupları, din, siyasi partiler, sivil toplum kuruluşları ile birlikte medya da yer almaktadır. Söz konusu aracılar içinde medyanın yerini ve rolünü araştırmaya yönelik hazırlanan bu çalışma teorik ve uygulamalı bölümlerden oluşmaktadır. Çalışmanın teorik kısmı tezin ilk iki bölümünü oluşturmaktadır. Birinci bölümde ilk olarak birey, toplum ve siyaset ilişkisi üzerinde durulmuş, ardından toplumsallaşma ve siyasal toplumsallaşma süreçleri açıklanmıştır. İkinci bölümde ise medya konusu yer almaktadır. Bu başlık altında da medya, toplum ve siyaset ilişkisine değinilmiş, medyanın topluma yönelik etkilerini açıklamaya çalışan ve medya çalışmalarında temel iki paradigma olarak beliren liberal ve eleştirel yaklaşımlar açıklanmıştır. Çalışmanın üçüncü ve son bölümünde ise alan araştırması bulunmaktadır. Bu bölümde üniversite öğrencilerinden oluşan 613 kişilik bir örneklem üzerinden elde edilen veriler istatistik tekniklerle analiz edilmiş ve yorumlanmıştır. Elde edilen bulgularda medya siyasal toplumsallaşma sürecine etki eden faktörler arasında ikinci faktör olarak ortaya çıkmıştır. ; The only way for a person to become a social entity is learn and internalize the values, norms and behaviours, which exist in the society. That process is called socialization process. Politics of the individual is one of the most important aspects of sociality, as well. The one to be social at the same time takes on a political identity, organizes the social life with that identity and positions self within this society through that identity. Political socialization is treated as a subset of socialization for that reason. A set of mediators, which play a role in the process of socialization, play the same role in the process of political socialization. Those mediators involve family, school, peer group, religion, political parties, nongovernmental organizations and the media. This study, which has been prepared in order to investigate the role and place of the media among the mediators mentioned, consists of theoretical and applied parts. The theoretical part of the study constitutes the first two chapters of the thesis. In the first chapter, the relationship between the individual, society and politics is emphasized, then the processes of socialization and political socialization are explained. In the second chapter, the issue is the media. Under that heading, the relationship between media, society and politics is addressed; liberal and critical approaches, which try to explain the effects of the media on the society and appear as two fundamental paradigms in the media studies, are explored. The third and final chapter of the study consists of the field research. In that section, the data obtained through a sample of 613 university students are analysed using statistical techniques and are interpreted. In the findings obtained, the media has emerged to be the second, among the factors affecting the process of political socialization.

Bu çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden literatür ve içerik analizi, karşılatırma, örneklendirme, nicel araştırma yöntemlerinden ise betimsel ve bağıntısal modeller kullanılarak Sao Paulo ve İstanbul metropoliten alanlarının yönetimi için çıkarılan mevzuatın getirdiği organizasyon yapıları metropoliten yönetim modelleri ve metropoliten yönetim kuramları üzerinden değerlendirilmiştir. Birinci bölümde gelişmekte olan ülke ve metropoliten alan kavramları açıklanmış, kentleşme ve kalkınma ilişkisi başlığında kavramlar arası ilişkiler değerlendirilmiş daha sonra da metropoliten yönetim modelleri ve kuramları incelenmiştir. İkinci bölümde kavramlar arası ilişkiler Brezilya ve Türkiye üzerinde örneklendirilmiş ve bu ilişkilerin Sao Paulo ve İstanbul üzerindeki yansımalarına değinilmiştir. Üçüncü bölümde Brezilya ve Türkiye'de merkezi idare-yerel yönetim ilişkileri ile yerel yönetimlerin birbirleriyle olan ilişkileri incelenmiş ve mevzuatların getirdiği yönetim modellerini anlamak üzere bir zemin oluşturulmuştur. Dördüncü bölümde iki ülkenin metropoliten yönetim mevzuatı kuram ve model açısından değerlendirilmiş, her iki kentin de yönetsel açıdan metropoliten reform kuramı etkisinde gelişen yeni bölgecilik yaklaşımı ile yönetildiği; fakat uygulama modellerinin tarihi, siyasi, kültürel, toplumsal ve yönetsel açıdan farklı olduğu tespit edilmiştir. --- In this study, the qualitative research methods, literature and content analysis, comparison, sampling, and quantitative research methods, descriptive and relational models have been used to evaluate the legislation for the governance of the Sao Paulo Metropolitan Region and Istanbul Metropolitan Municipality, within the terms of metropolitan governance models and approaches. In the first chapter, the developing country,and metropolitan area concepts and the relationship between economic development and urbanization have been explained. In the second chapter, the relationship between economic development and urbanization process has sampled in Brazil and Turkey. The third chapter examines intergovernmental relationships in the two countries, to create a ground for understanding the dynamics of the governance models that were used by Turkey and Brazil. The last chapter evaluates and compares the metropolitan governance legislation in both countries in terms of the governance models and approaches. By the end of the study, it was found that both cities ruled with a new regionalism approach developed under the influence of the metropolitan reform approach, it has determined that application models are different due to the historical, political, cultural, social, and administrative aspects.

ÖZETBu çalışmada, kamu diplomasisi aktörü olarak kabul edilen düşünce ve strateji kuruluşlarının medyayla olan ilişkileri açıklanmıştır. Geleneksel diplomasi anlayışında değişikliklere yol açan kamu diplomasisinin ne anlama geldiği, yeni diplomasi anlayışının hedef kitlesinin kim olduğu, hangi aktörlerin ön plana çıktığı, ilişkili olduğu kavramlar ve uygulanma alanları ele alınmıştır. Kavramın propagandayla olan benzer yönlerine değinilmiş, kamu diplomasisi ve propaganda karşılaştırılmıştır. Düşünce ve strateji kuruluşlarının dünyadaki ve Türkiye'deki serüvenine, amaçlarına ve rollerine yer verilen çalışmada hem kamu diplomasisi hem de düşünce kuruluşları için önemli bir araç olan medyanın hangi amaçlar doğrultusunda kullanıldığına değinilmiştir. Çalışmada, bir düşünce kuruluşu olarak Siyaset, Ekonomi ve Toplum Araştırmaları Vakfı'nın (SETA) dış politikadaki yeri tartışılmış, rapor ve analizlerinin etkileri kamu diplomasisi kapsamında değerlendirilmiştir. Sonuç olarak, düşünce kuruluşlarının dış politikadan bağımsız hareket etmedikleri, çeşitli politikaların uygulanmasında ve kamu diplomasisi faaliyetlerinde hükümetlere yardım eden aktörlerden oldukları tespit edilmiştir.In this study, the relationship of think tank and strategy organizations, considered as a public diplomacy actors, with the media was explained. The meaning of the public diplomacy that led to changes in the traditional diplomacy understanding, the concept of the target group, foregrounded actors, the concepts associated with the public diplomacy and the areas of application of the public diplomacy were discussed. The similar aspects of the concept with propaganda were mentioned, public diplomacy and propaganda were compared. In the work that included the adventure, aims and roles of the think tanks and strategy organizations in the world and in Turkey, it has been mentioned that for which purpose media was used, that was an important tool for both public diplomacy and think tanks. In the study, the place of Foundation for Political, Economic and Social Research (SETA) as a think tank, in foreign policy was discussed and the effects of its reports and analyzes were evaluated within the scope of public diplomacy. As a result, it is identified that think tanks are not acting independent of foreign policy, are one of actors that help governments on applying various policies and public diplomacy activities.

TÜRKİYE'DE DİREKT YATIRIM TERCİHLERİNİ ETKİLEYEN FAKTÖRLERTürkiye'de Yabancı Yatırım girişleri istenilen düzeyde gerçekleşmemektedir. Buna rağmen ekonomik büyüme son yıllarda olumlu bir gelişme göstermektedir. Ülkemizde yabancı sermaye esas olarak 1980'den sonra kendini göstermiştir. Ancak istenilen seviyeye ulaşamamıştır. Bunda ülkemizdeki siyasi ve iktisadi istikrarsızlıkların önemli payı vardır.Özellikle gelişmekte olan ülkeler için kıt olan sermayenin sağlanmasında direkt yabancı sermaye yatırımları önemli bir rol üstlenmektedir. Yabancı sermayenin bir ülkeyi tercih etmesi için ülkedeki ekonomik ve siyasi alt yapının sağlam temellere dayanması gerekmektedir. Krizler nedeniyle ülkedeki ekonomik ve siyasi dengeler bozulmuş, Türkiye'ye gelen direkt yabancı sermayeyi olumsuz yönde etkileyerek, yabancı sermayenin ülkeye giriş miktarında azalmaya neden olmuştur.Türkiye için büyük önem taşıyan direkt yabancı sermaye yatırımlarının miktarının artırılabilmesi için öncelikle, ülkedeki siyasi ve ekonomik istikrarın oluşturulması, bürokratik işlemlerin azaltılması ve yabancı sermaye yatırımcılarını cezbedecek adımların atılması gerekmektedir. Tezin ilk bölümünde yabancı sermaye kavramı anlatılmaya çalışılmış, yabancı sermayeyi açıklayan teorilere yer verilmiştir. Ayrıca yabancı sermayenin bir ülkeye gelmesine etken faktörler ele alınarak, yabancı sermayenin genel anlamda bir ülke ekonomisine sağladığı kazançlar ve kayıplar incelenmiştir. Direkt yabancı sermaye yatırımlarının bir ülkeye geliş sebepleri ekonomik ve siyasi faktörler, sosyal ve kültürel faktörler açısından incelenmiştir. İkinci bölümde, direkt yabancı sermaye yatırımlarının Türkiye ekonomisine etkileri incelenmeye çalışılmıştır. Türkiye'nin yabancı sermaye çekme konusunda sahip olduğu avantajlar ve dezavantajlar değerlendirilmiştir. Dünyada bu konu ile ilgili son gelişmeler çerçevesinde Türkiye'nin yabancı sermaye konusunda gelmiş olduğu nokta anlatılmaya çalışılmıştır. Türkiye'nin çekmiş olduğu direkt yabancı yatırımların hem kendi potansiyelinin çok altında olduğunun hem de dünya geneline bakıldığında mevcut direkt yatırımların son derece az oluşunun nedenleri irdelenmeye çalışılmıştır.Son bölümde, Türkiye'nin bu konuda neler yapabileceği ele alınarak direkt yabancı sermayenin ülkeye girişinin hızlandırılması konusunda ne gibi önlemlerin alınabileceği tartışılmıştır.GENERAL KNOWLEDGEName and Surname: Aylin KeskinField: Business AdministrationProgramme: International BusinessSupervisor: Professor Münir ŞakrakDegree Awarded and Date: Master - July 2005Keywords: Foreign Direct Investment, InfluencesABSTRACTFACTORS EFFECTING FOREIGN DIRECT INVESTMENT CHOICES IN TURKEYForeign direct investment is not enough in Turkey. In spite of this, Turkey's growing up rate is better in last years. Basically the foreign direct investment started coming into Turkey after 1980, however it is still not at the desired rate. There are political and economical instability in Turkey which effect coming of foreign capital.Foreign direct investments have a great role over the countries which especially have problems in providing of scarce capital. In order to attract foreign capital to country, economic and political situations should be based on robust base. Because, foreign direct investments do not want to enter to countries which have instabilities in political and economical life. Turkish economic crises effected foreign direct investments negatively and caused a decrease in the volume of foreign direct investments.Turkey requires foreign direct investment. Because of this political and economical stability should be provided, bureaucratic procedures should be minimized before coming obstacle for foreign capital and should be provided suitable conditions to attract foreign direct investment.In the first part of the theses, the concept of foreign capital and the theories analyzing foreign capital has been expressed. Besides this, the gains and loss resulted from foreign direct investments has been tried to be understood. We searched the reasons of foreign direct investments to come any country with economic and political aspects, social and cultural aspects. We tried to explain the effects of foreign direct investments on the country's economic development and progress.In the second part, the impacts of foreign direct investments to Turkey have been analyzed. Subsequently, the advantages and disadvantages of Turkey for foreign direct investments were discussed. The latest developments related to this subject. Unsuccessful attempts of Turkey about foreign direct investment were assessed and the insufficient level of foreign direct investment was pointed out.Besides this, the precautions that should be taken to overcome this problem have been discussed.

ÖZET Bu çalışmanın temel amacı Türkiye-AB ilişkilerinde egemenlik sorunu konusunda, uluslararası ilişkiler bağlamında, tarihî gelişim içerisinde teorik tartışmalar yapmaktır. Egemenlik, ulus devlet siyasasının iç ve dış ilişkilerini, ekonomik, hukuki ve sosyal düzenini şekillendiren bir normdur. Egemenlik, ulus devlet sonrası süreçte, ulusüstü AB yapılanmasıyla da gündeme gelmiştir.Egemenlik kavramının teorik olarak çeşitli tanımları yapılmıştır. Westphalia sonrası ortaya çıkan egemen Avrupa devlet sisteminin hukuki, siyasal, ekonomik ve sosyal yapısı, egemenlik boyutunda incelenmiştir. Modern uluslararası ilişkilerin gelişiminde önemli bir yer tutan egemenlik, Avrupa ulus devletler düzenini kuran önemli siyasi olay ve gelişmeler de tartışılır.Savaş sonrası Avrupa'sında Westphalia egemen ulus devlet sisteminin yerini almakta olan AB; siyasal, ekonomik ve sosyal açıdan egemenlik bağlamında ele alınır. Ekonomik entegrasyon, siyasal birlik, ulusal egemenlik, federalizm, konfederalizm vb. AB'yi betimleyen siyasaların egemenlik söylemi vurgulanır. Ayrıca AB kurumlarının tarihî gelişimi, anayasal yapılanma ve egemenlik tartışmalarını sürdürür. Türkiye'nin egemenlik anlayışı tarihî gelişim içinde ele alınmıştır. Türkiye, Kurtuluş Savaşı'yla birlikte, Batılılaşmak ve çağdaşlaşmak, muasır medeniyet seviyesine ulaşmak için siyasal, ekonomik ve kültürel reformlar yaparak Avrupa modern egemen ulus devlet sistemine geçmiştir. Türkiye, geleneksel toplum yapısını modern, seküler, çağdaş, homojen bir ulus devlet siyasasına dönüştürürken; etnik, dinî, bölgesel ve ideolojik temelli sorunlar da ortaya çıkar. Türkiye'de siyasal iktidarı ele geçiren partilerin iktidarları süresince kendi çoğunlukçu ve fraksiyoncu millî egemenlik anlayışına, Rousseau'cu anlamda genel iradeyi temsil ettiğini düşünerek, Hobbes'cu mutlak devlet egemenliğini topluma ulusal egemenlik anlayışı gibi sunması bu partilerin Lock'cu anlamda demokratik, sivil, sınırlı ve çoğulcu bir toplumsal egemenlik anlayışını yansıtmasına engel olmaktadır. Dolayısıyla, Türkiye'nin siyasal sisteminin demokratik süreci darbeli olmakta, jeopolitik konumu da istikrarsızlığı kolaylaştırmaktadır.Türkiye AB ilişkilerinde egemenlik bağlamında; siyasal, ekonomik, sosyal, hukuk ve güvenlik sorunları vardır. Türkiye, AB'ye tam üyelik sürecinde, AB üyelerinden ve aday ülkelerden farklı olarak kendine has güçlü bir ulus devlet egemenlik kurgusuna sahiptir. Bu güçlü devlet egemenliği anlayışı; jeopolitik, siyasi, ekonomik, sosyal ve kültürel açıdan Türkiye'nin-AB ile ortak bir egemenlik inşasını, paylaşımını, transferini güçleştirmektedir. Fakat Türkiye bu sorunları tek tek çözmektedir.Anahtar Kelimeler: Egemenlik, Ulus Devlet, Federalizm, Devletler Sistemi, Avrupa Birliği, Türkiye. ABSTRACTThe basic purpose of this dissertation is to discuss the sovereignty matter, between Turkey and European Union relations within theoretical framework of the International relations discipline in the process of historical context. The sovereignty is a norm which shapes the polity of the nation state in terms of its internal, external relations, economy, politic, legal and social order. But, by the post-nation state process, supranational EU structure also brought that issue back into agenda.There has been done various theoretical definitions of the sovereignty notions. After the Westphalia there emerged the sovereign European state system which has political, economical, legal and social order, had been analysied within the sovereignty perspectives. The sovereignty which developed the modern international relations by constructing modern nation state order, also comprises the important political aspects of the European historical events, too. In the postwar Europe, the EU replaces the Westphalian sovereign nation state system by political, economical, legal and social direction in the context of sovereignty dimension. To explicate the sovereignty expression of the EU's polity, it also confines economic integration, political union, national sovereignty, federalizm, confederalizm, regionalism, transtate alternative variations. Moreover, the EU institutions' historical imrovements contributes in sovereignty issue in the extent of constitutionalization, democracy, legitimacy, authority and responsibility.Turkey's sovereignty comprehension, are investigated in the historical content. By the Independence War, Turkey aimed to adopt European sovereign nation state system by realizing political, economic, legal and cultural reforms in the name of westernization, civilization and modernization.Turkey transformed successfully its traditional social structure into modern, secular, contemporaneous, homojen republican sovereign nation state polity; Though it encountered with ethnic, religious, regional and ideological resistances. Whereas, Turkey experiences with some difficulties of the multiparty system in the process of democratization in which parties forms the government impose its majoritarian sovereign perceptions. In addition, they implement or introduce their sovereignty conception as Rousseau's "general will" in the sense of Hobbes' absolute state sovereignty so as to national sovereignty rules over society. Thus, this type of conception prevents the government from applying, limited, civil, democratic, pluralist social sovereignty principles in the logic of Locke. In a nutshell, Turkey's democratic process is interrupted oftenly and geopolitical power structures also leads to instability.There are some problematic issues. Those are politic, economic, legal, social and security matters in the context of sovereignty, between Turkey-EU relations.Turkey owns a very strong nation state sovereignty script, in the process of fullmembership into EU, apart from the EU members and other candidate countries. Eventhough there are various geopolitical order alternatives, quests and troubles; Turkey that conciously tries to overcome those barriers one by one so as to share sovereignty with the EU.Keywords: Sovereignty, Nation State, Federalizm, System of States, European Union, Turkey.

ÖZETTürkiye-Yunanistan ilişkileri tarihi süreçte güvensizlik temeline dayandırılmıştır. Bu güvensizlik 1950 yılında ortaya çıkan Kıbrıs sorunuyla pekişerek büyümüş, bu dönemde iki ülke arasındaki anlaşmazlıklar realist bakış açısıyla çözüme ulaştırılmaya çalışılmıştır. 1999 yılında düzenlenen Helsinki Zirvesi'nde Türkiye'nin Avrupa Birliği'ne aday gösterilmesi ilişkileri farklı bir boyuta taşımıştır. Geçmişe bakıldığında tarihleri boyunca hem Türkiye hem de Yunanistan birçok ekonomik krizle mücadele etmek zorunda kalmıştır. Bu krizlerden en önemlisi; 21. yüzyıl itibariyle kendini hissettirmeye başlayarak 2008 yılında Amerika Birleşik Devletleri'nde ortaya çıkan ve 2009'un son çeyreği ile Avrupa Borç Krizi'ne dönüşen küresel ekonomik krizdir. Çok sayıda ülke bu krizden olumsuz etkilenirken özellikle Yunanistan AB bünyesinde en çok zarar gören ülke olmuştur. Kısa bir süre sonra ise Avrupa Borç Krizi Yunanistan borç krizine dönüşmüştür. Bu netice doğrultusunda, başta AB ülkeleri olmak üzere çok sayıda dünya ülkesini etkisi altına alan Avrupa Borç Krizi'nin Türkiye-Yunanistan ilişkilerine olası etkilerinden yola çıkılarak bu çalışma hazırlanmıştır. Bu bağlamda Avrupa Borç Krizi sonrası süreçte Türkiye-Yunanistan ilişkileri, AB-Yunanistan ilişkisini ortaya koyan bağımsız değişken ve yaşanan ekonomik krizin Türkiye-Yunanistan ilişkilerine etkisini gösteren bağımlı değişken ile birlikte neo-realist kuram çerçevesinde değerlendirilmiştir. Bu değerlendirme sonucunda iki ülke arasında yaşanan Ege ve Kıbrıs gibi siyasi anlaşmazlıkların çözüme ulaştırılıp ulaştırılamayacağı noktasında bir analiz yapılması amaçlanmıştır. Bu gaye uyarınca çalışma üç ana bölümden oluşturulmuştur. İlk bölümünde realizm, neo-realizm ve çalışmanın alt problemlerinden ilkini oluşturan Türkiye-Yunanistan ilişkilerinin genel çerçevesi neo-realizm bakış açısıyla çizilmiştir. İkinci bölümde, çalışmanın ikinci alt problemini oluşturan Avrupa Borç Krizi'nin ortaya çıkış nedenleri ile Yunanistan ve Türkiye'ye etkilerine değinilmiştir. Çalışmanın ana araştırma sorusunu oluşturan Avrupa Borç Krizi sonrası Türkiye-Yunanistan ilişkileri ise üçüncü bölümde değerlendirilmiştir.Çalışmanın sonucunda uluslararası sistemin günümüzde "Çok Kutupluluğa" doğru dönüştüğü belirlenmiştir. Avrupa'da tecrübe edilen borç krizinin Avrupa Birliği'nin kendini sorgulamasına neden olduğu, Almanya'nın süreç ve kriz yönetiminde ön plana çıktığı, Yunanistan'ın ise ulusal çıkarları doğrultusunda yaşanan borç krizini fırsata çevirerek içinde bulunduğu durumu Türkiye ile olan siyasi sorunlarında bir taviz aracı olarak kullandığı sonucuna varılmıştır. Her ne kadar 1999 Helsinki Zirvesi'nin ardından Türkiye ile Yunanistan arasında ekonomik ve sosyal yönden çok sayıda işbirliği yolu açılmış olsa da, Avrupa Borç Krizi sonrasında AB-Yunanistan ilişkisinin sıkılaşarak devam ediyor olması da açık bir gerçektir. Bu durum, Türkiye-Yunanistan ilişkilerinde Ege ve Kıbrıs gibi geçmişten günümüze taşınan siyasi anlaşmazlıkların uzun bir süre daha Avrupa Birliği nezdinde çözüme kavuşturulamayacağını ortaya koymaktadır. ABSTRACTTurkey-Greece relations are based on the fundamental insecurity in the historical process. This insecurity grew by consolidating with the Cyprus problem that emerged in 1950, and the problems between the two countries were tried to be resolved by realist point of view. At the Helsinki Summit in 1999. Turkey's relations with the European Union, the nomination was moved to a different dimension. In retrospect, dates throughout Turkey and many have been forced to fight the economic crisis as well as Greece. The most important of these crises; It is the global economic crisis that began in the United States in 2008, beginning with self-empowerment in the 21st century and turning into the European Debt Crisis with the last quarter of 2009. While many countries are negatively affected by this crisis, Greece has been the most damaged country in the EU. Soon after, the European Debt Crisis became Greece's debt crisis. In line with this conclusion, especially European Union countries, including many countries of the world under the impact of the possible effects of the European debt crisis based on this study has been prepared on the Turkey-Greece relations. In this context, analyzed within the framework of neo-realist theory of the Turkey-Greece relations in the aftermath of the European debt crisis with the independent variable that reveals the EU-Greece relationship and the dependent variable that shows the impact of economic crisis in Turkey-Greece relations. As a result of this evaluation, it was aimed to make an analysis at the point where the experienced political disagreements between the two countries, Cyprus and Aegean, could not be delivered. In accordance with this objective, the study is composed of three main sections. The first section of realism, neo-realism, and forming the framework of the first Turkey-Greece relations problems of the sub-study were drawn from the point of view of neo-realism. In the second part, forming the second sub-study problems with the reasons for the emergence of the European debt crisis and it is addressed to the effects of Greece and Turkey. The study constitutes the main research question after the European Debt Crisis Turkey-Greece relations have been evaluated in the third section.At the end of the study, it was determined that the international system is now turning towards "Polarity". Europe's experience as the debt crisis in the European Union caused the self-questioning, Germany's process and that came to the fore in crisis management, while Greece national interests in accordance experienced were in turning the opportunities of the debt crisis compromise the vehicle's political problems with Turkey as the result that we use as. Although the 1999 Helsinki Summit the following economic and social aspects of many ways of cooperation from between Turkey and Greece opened, though, it is an obvious fact that EU and Greece relationships continues to tighten after the debt crisis. This case shows that the political disagreements moved from the past to the present in Turkey-Greece relations such as Aegean and Cyprus cannot be resolved for a long time within the European Union.

Çağdaş dünyanın demokrasi ile yönetilen toplumlarında, alınan siyasal kararların meşruluğu, halkın siyasal işleyişi yakından takip etmesiyle daha da güçlenmektedir. Bu sebeple bütün vatandaşların seçme hakkına ek olarak siyasal katılım ve siyasal toplumsallaşmanın her türlüsünden yararlanarak, bireylerin ve toplumun siyasal işleyişe dengeli bir biçimde katılması oldukça önemlidir. Bu açıdan, dünyada nüfusun ve her bir ülkenin yarısını meydana getiren kadınların, elde ettikleri yetkiler ve karar alma mekanizmalarına katılımları da büyük önem taşımaktadır. Kadının her boyutta yönetime etkili bir şekilde katılımını sağlamadan, karar alma süreçlerinde toplumsal cinsiyet rollerinde siyasal katılım ruhuna uygun bir vasata erişmeden, modernlik ve kalkınma hedeflerine ulaşılamayacağı ortadadır. Bu bağlamda bu çalışmanın amacı, Türkiye'de kadın nüfusun önemli bir bölümünü oluşturan ev kadınlarının içinde bulundukları toplumsal yaşamda siyasal süreçlerle ne kadar içselleştirip içselleştiremediklerini, siyasal katılım ve siyasal toplumsallaşma düzeylerinin hangi düzeyde olduğunu çözümlemektir. Araştırmada ilk olarak siyaset bilimi ve siyaset sosyolojisinde yer alan temel kavramlar tanımlanmış ve geleneksel dönemden başlayarak kadının siyasal katılım mücadelesine yer verilmiştir. Afyonkarahisar kent merkezinde yapılan alan araştırmasında tabakalı amaçlı örneklem tekniği ile belirlenen 24 katılımcı ile derinlemesine görüşme yapılmış, elde edilen bulgular söylem analizi tekniği ile çözümlenmiştir. Sonuç olarak ev kadınlarının önemli bir kısmının siyasal yaşamdan oldukça uzak oldukları görülmüş, bu durumun nedeni olarak ev kadınlığının sosyokültürel şartları ve toplum tarafından ev kadınlarına biçilen rol ve görevler olduğu değerlendirilmiştir. ; In the societies of the contemporary world governed by Democracy, the legitimacy of political decisions is strengthened by the close follow-up of the people's political processes. Therefore, it is very important for individuals and society to participate in the political process in a balanced way benefitting all kinds of political participation and political socialization in addition to the right of all citizens to vote. In this respect, the authorities of women and their participation in decision-making mechanisms, who make up half of the world's and each country's population, is of great importance. It is obvious that the goals of modernity and development cannot be achieved without ensuring the effective participation of women in all aspects of the governance and without reaching a mediocre suitable for the spirit of political participation in social gender roles in the decision-making processes. In this direction, the aim of this study is to analyze to what extent housewives, who make up a significant part of the women population in Turkey are internalized and uninternalized with political processes in the social life they live in, and at what level their political participation and political socialization levels are. In the research, firstly, the basic concepts in political science and political sociology are defined and starting from the conventional period, women's struggle for political participation is included. In the field research conducted in Afyonkarahisar city center, in-depth interviews are conducted with 24 participants determined by the stratified purposeful sampling technique, and the findings are analyzed with the discourse analysis technique. As a result, it is seen that a significant part of housewives are far from political life, and it is evaluated that the reason for this situation is the socio-cultural conditions of housewives and the roles and duties assigned to housewives by the society.

"YAKIN ZAMANDA TÜRKİYE'NİN ARAP DÜNYASI POLİTİKALARININ, TÜRKİYE EKONOMİSİNE ETKİLERİ" Adnan YÜCE Türkiye'nin Arap halklarıyla tarihî, kültürel, sosyal yakınlığı ve bu gelişmelerin doğrudan veya dolaylı etkileri Türkiye ve Arap dünyasını birbirleri ile yakından ilgilenmeye zorlamaktadır. Çok boyutlu ve geleceğe dönük bir dış politika izleyen Türkiye, Orta Doğu'da barış, istikrar ve refahın egemen olması için yürütülen çabalara güçlü ve aktif destek vermektedir. Türkiye bütün ülkelerle olduğu gibi Arap ülkeleriyle de ticari ve ekonomik ilişkilerini geliştirmek çabasındadır. Genel bir değerlendirme yapılacak olursa, Orta Doğu'daki birçok ülkede ekonomik açıdan yapısal problemlerin bulunduğu, ayrıca siyasi meseleler nedeniyle bu ülkelerin ekonomiye yeterince ağırlık veremedikleri, yatırımlarının yetersiz kaldığı, buna bağlı olarak ödeme güçlüklerinin bulunduğu ve ithalatlarının kısıtlı kaldığı gözlenmektedir. Bu çalışma, Türkiye ile Arap Ülkelerinin dış ticaret ilişkilerini kapsamaktadır. Elde edilen bulgular sonucunda Arap ülkelerinin ihraç mallarının ithal mallarına oranla değişiklik arz etmektedir. Bölge ülkelerinin iktisadi yapılarının gelişmemiş olması ve sanayileşme konusunda yeterli alt yapıyı oluşturamamış olmaları nedeniyle de ticaret yapılan diğer ülkelerle rekabet edebilme güçlerinin olmadığı görülmüştür. Arap ülkeleri ve Türkiye arasındaki ticaret, bütün teşviklere rağmen gelişememiştir. Ancak Türkiye'de 2002 yılındaki tek parti iktidarından sonra Arap ülkeleri ile ilişkiler önemli ölçüde artmış, kültürel ve ekonomik açılardan işbirliği içerisine girmişlerdir. 2002 yılından günümüze kadar hem kamu hem de özel sektörler tarafından yapılan anlaşmalar neticesinde Türkiye ile Arap Ülkeleri arasındaki ticaretin önemli ölçüde hız kazandığını söyleyebiliriz. Arap ülkeleri ile ekonomik ve sosyo-kültürel ilişkilerimizde sağlam bir zemin oluşturup, bu ilişkilerimizi ekonomik ve ticari alanlarda çeşitlendirmenin ve güçlendirmenin uzun dönemde siyasi ilişkilerimiz üzerinde de olumlu etkiler yaratacağı beklenmektedir. ; "TURKEY'S POLICY RECENTLY THE ARAB WORLD, THE EFFECTS OF THE TURKISH ECONOMY" Adnan YÜCE Turkey's historical, cultural and social proximity (ties) with Arab nations and its direct and indirect effects compel Turkey and Arab nations to pay attention to each other. Following multi-dimensional and future-oriented foreign policy, Turkey intensely and actively supports the efforts to build peace, stability and prosperity in the Middle East.As with all countries, Turkey aims at improving its commercial and economic relations with Arab nations. Generally speaking, it is observed that many nations in the Middle East have structural economic problems and that due to political problems they are unable to deal with economic issues. It is also observed that insufficient investments in the Middle East cause payment difficulties and limited imports. This study consists of foreign trade relations between Turkey and Arab nations. As a result of the findings, the structure of export goods differs from the structure of import goods. Because of underdeveloped economic structure and insufficient infrastructure in industrialization in the region, Arab nations' competitiveness is relatively low, comparing to other nations.Bilateral trade relations among Arab countries and Turkey have not progressed enough despite all incentives. However, thanks to the single-party rule in Turkey since 2002 and inter-governmental and inter-societal agreements, it is possible to affirm that economic, social and Commercial relations have gained a new impetus. Enhancing the economic and socio-cultural basis of Turkish-Arabic bilateral relations and diverfisifying them with economic and financial aspects may have beneficial effects on our political relations in the long-run.

ÖZETAlternatif uyuşmazlık çözümü, uyuşmazlıkları resmi yargılama ve yargıç kararı olmaksızın çözmek için kullanılan yöntemlere verilen isimdir. Bu yöntemler tarafların karşılıklı oarak üzerinde anlaştıkları çözümlere ulaşmalarına olanak tanır. Alternatif uyuşmazlık çözümü, arabuluculuk, müzakere, tahkim, ombudsman, özet jüri duruşması, mini-duruşma gibi çok çeşitli yöntemleri içerir. Bu yöntemler tarafların yüz yüze görüşmelerine ve uyuşmazlıkla ilgili meseleleri gayri resmi ve özel bir biçimde değerlendirmelerine imkan verir.Uyuşmazlık çözüm yolları genel olarak üç ana başlıkta ele alınabilir. Bunlar, yargılama, alternatif uyuşmazlık çözümü ve şiddet ya da kaçınma gibi geleneksel yöntemlerdir. Farklı uyuşmazlık tipleri farklı yöntemlerin uygulanmasını gerektirebilir. Hangisinin uygun olduğu kültürel yapı, toplumsal olgular ve kişisel özellikler tarafından belirlenir. Bu tez, uyuşmazlık işleyişinin antropolojik ve sosyolojik boyutlarına yoğunlaşmakta ve alternatif uyuşmazlık çözümünü bu açıdan değerlendirmektedir. Çalışma iki ana bölümden oluşmaktadır. İlki uyuşmazlık çözümünün antropolojik ve sosyolojik kökenleriyle ilgilidir. Kültür, çatışma, geleneksel ve modern toplumlarda uyuşmazlık çözümü ve alternatif uyuşmazlık çözümünün tarihsel öncülleriyle ilgilidir. İkinci bölüm modern toplumlardaki alternatif uyuşmazlık çözümünü konu edinmektedir. Alternatif hareketin teorik dayanakları, ideoloji, iktidar ve uyuşmazlık süreci bağlantısı, alternatif uyuşmazlık çözümü adı altında kullanılan genel yöntemler ve Türk hukuk kültürüne yansımalarını kapsamaktadır.SUMMARYAlternative dispute resolution is the name given to the processes, which are used to resolve disputes, without formal adjudication and decision by a judge. These processes allow parties to reach mutually acceptable solutions. Alternative dispute resolution includes a variety of different processes including mediation, negotiation, arbitration, ombudsman, summary jury trial, mini-trial, etc. These methods let parties to meet face to face and consider the issues in a dispute by an informal and private way.Dispute resolution methods can be classified into three main ways. These are, adjudication, alternative dispute resolution and traditional methods as violence or avoidance. Different kinds of disputes may require different kinds of processes. Cultural structure, social facts and personal properties ascertain the appropriate one. This thesis concentrates on the anthropological and sociological aspects of dispute processing and commentate alternative dispute resolution in this perspective. This work includes two main parts. First one is about the anthropological and sociological sources of dispute resolution. It involves culture, conflict, dispute resolution in traditional and modern societies, historical antecedents of alternative dispute resolution. Second part is about alternative dispute resolution in modern societies. It includes theoretical basis of alternative movement, the relation between ideology, power and dispute process, general methods that are used under the name of alternative dispute resolution and its reflection to Turkish law culture.

Dünyanın küreselleşme sürecine girmesi hayatın her alanında radikal dönüşümlerin yaşanmasına sebep olmuştur. Bu dönüşümlerin en somut örneklerinden bir tanesi de sivil toplumda meydana gelen dönüşümdür. Sivil toplumsal dönüşümün meydana gelmesine gerekçe hazırlayan etkenlerden en önemlisi küreselleşmeyle birlikte ulus devlet yapısının aşınmaya başlamış olmasıdır. Ulus devletin başat unsurları sayılabilecek dışa kapalı, korunmacı ve sınırlayıcı devlet algısı küresel süreçlerle zayıflamış ve sivil toplumsal hareketler bu süreçte eskiye nazaran daha aktif hale gelerek yer yer devletin çizdiği sınırları aşındırarak yeni birer küresel aktör olarak ön plana çıkmaya başlamışlardır. Bizde tezimizde bu sürecin bir ürünü olan küresel sivil toplum olgusunu inceliyoruz. Küresel sivil toplumu incelerken bu olguya iyi bir örneklik oluşturduğunu düşündüğümüz İHH vakfını tartışmaya dâhil ettik. İHH vakfı, faaliyet alanı olarak dünyanın birçok farklı ülkesini seçmiş olması sebebiyle küresel sivil topluma bir örnek oluşturmaktadır. Tezimizde İHH vakfının faaliyetleri ve yöntemleri ele alınarak küresel sivil toplumun yapısı, etki alanı ve özellikleri anlaşılmaya çalışılmıştır. Araştırmamızın sonucunda görmekteyiz ki küresel şartların etkisiyle sivil toplum küresel sivil topluma doğru bir dönüşüm geçirmiştir. Bu yeni olgunun en temel özelliklerinden bir tanesi de sivil bir siyasallık tarzı geliştirmiş olmasıdır. Bu bağlamda çalışmamızda bu sivil siyasallık tarzının küresel arenada ne tür şekillerde tezahür ettiği, İHH vakfının ulus ötesi faaliyetlerinin sonuçları ele alınarak incelenmiştir. İHH vakfı özelinde görmekteyiz ki, küresel sivil toplumsal organizasyonlar kullandıkları esnek ve aktif eylem yöntemleri sayesinde küresel siyaset sahnesinde ulus devlet tarzı resmi siyaset söylemine güçlü bir alternatif oluşturmaya başlamış ve devletlerin yanında etkin birer karar merciine dönüşmüşlerdir. ; Beginning of the globalisation process has caused radical transformations to take place in all the aspects of life. The transformation of the civil society is one of the most concrete examples of these transformations. Most significant factor which has paved the way for the occurrence of the civil social transformation is the fact that the nation - state structure has started to be eroded through the globalisation process. The self-enclosed, protectionist and restrictive state perception which may be considered as the basic components of the nation ? state have been diminished by the global processes; and the civil social movements have became more active than ever and taken a leading role as a new global actor by eroding the limits that were determined by the nation-states. In this study we study on the global civil society phenomenon which is a consequence of this process. We have included the İHH foundation into the study since we considered it as a proper example of the global civil society phenomenon. Since the İHH foundation has selected a many number of countries as its area of activity it is deemed as an example for the global civil society. In our study, the activities and methods of the İHH foundation have been taken into consideration; and by this way the structure, area of effect and characteristics of the global civil society are tried to be understood. As a consequence of our research we have seen that the civil society has transformed into global civil society due to the global conditions. One of the basic characteristics of this new phenomenon is the fact that it has developed civil political style. In this context, we have focused on forms of appearing of this civil political style in the global arena by taking the results of the trans-national activities of the İHH foundation. The practice of İHH foundation shows that the global civil society organisations have became powerful alternatives to the nation-state style official political discourse in the global politics arena by the flexible and active methods of action that they used and have been transformed into effective decision makers nearby the states.

Sovyetler Birliği'nin 1990-1991 yıllarında dağılma süreciyle birlikte diğer Türk toplulukları da arka arkaya kendi bağımsızlıklarını ilan etmiştir. Orta Asya Cumhuriyetleri içerisinde en büyük yüzölçümüne sahip olan Kazakistan, hem Sovyetler döneminde baskının en çok hissedildiği hem de bugün büyük başarılarla dünya arenasında geldiği nokta açısından önemli ülke bir olarak görülmektedir. Bu çalışmanın birinci bölümünde Kazakistan'ın tarihine kısa bir bakış atılmıştır. Rusya Çarlığı zamanından Sovyetlere kadar olan dönemin sosyal, ekonomik ve idari alanları incelenmiş ve bağımsızlık sonrası Kazakistan'ın etnik, ekonomik, askerî ve stratejik konularında pek çok sorun ortaya çıkmıştır. Daha önce devlet sisteminde belirlenmiş rejim standartları bulunmayan, ülkenin iç ve dış politika açısından tamamen tecrübesiz olması nedeniyle bağımsızlıktan sonra memleket anayasası, dış politika yetkileri ve bürokrasisi senelerce süren yoğun bir çalışma sürecini gerektirmiştir. Ülkenin karşısında bulunan bu sorunların kademeli olarak çözülmesi amacıyla Cumhurbaşkanı Nazarbayev tarafından kabul edilen kısa ve uzun vadeli program, proje ve stratejiler de bu bağlamda incelenmiştir. İkinci bölümde uluslararası örgütlerin tanıtımı, bu örgütlerin fonksiyonları, sınıflandırılmaları hakkında genel bilgi verilmiş ve Kazakistan açısından çok taraflılık ve uluslararası örgütlerin önemi açıklanmıştır. Üçüncü bölümde ise çeşitli uluslararası örgütler ve bu örgütlerin örnekler üzerinden ilişkileri ve neticeleri incelenmiştir. Anahtar Kelimeler: Kazakistan, Dış Politika, Güvenlik, Uluslararası Örgütler, Bütünleşme. ; After the partition of the Soviet Union in 1990-1991, other Turkish countries declared their independence in succession. Kazakhstan, which has the largest area among the Central Asian Republics, it is seen as the most important country in terms of where the pressure was felt during the Soviet period and where it came out with the great success the world arena. A succinct overview of the history of Kazakhstan is given in the first part of this study. The social, economic and administrative areas of the period from the time of Tsarist Russia to the Soviets were examined and many problems of post-independence Kazakhstan emerged in ethnic, economic, military and strategic issues. The Constitution, Foreign policy powers and bureaucracy of the country after independence required years of intensive work due to the lack of regime standards established in the state system before, and being completely inexperienced in the domestic and foreign policy aspects of the country. Short-and long-term programmes, projects and strategies have been adopted by President Nazarbayev in order to gradually resolve these problems coloborating the country. In the second part of the study, general information about the functions and classification of international organizations is given and the importance of multilateralism and international organizations for Kazakhstan is described. In the third chapter, relations and outcomes are examined in the example of some international organizations. Keywords: Kazakhstan, Foreign Policy, Security, International Organizations, Integration.