Suchergebnisse

Cumhuriyet Türkiye'sine dair siyasi ve sosyal alan kurucu paradigma olarak kavramsallaştırılan Kemalizm'in belirleyiciliği altında şekillenmiştir. İnşa ettiği hegemonya sayesinde tüm değişkenlerini yeni model içinde keskin birer sabit haline getiren kurucu paradigma, yeni modele zıt düşen tüm dinamikleri ve alternatifleri sistem dışına iterek bölünmüş bir imajın ortaya çıkmasına sebep olmuştur. Paradigma ile devlet içindeki işlevsel uzuvlarının konumlandığı merkeze karşın tamamı sosyal taban üzerinde kümelenen ve temel endeksleri dini referanslar olan dinamikler ise çevre olarak konumlandırılmıştır. AK Parti, merkez ile çevre arasındaki çatışma halinin tüm tecrübelerine haiz bir çevre partisi olarak kurulmuştur. Bu bağlamda bir çevre konforu yakalayabilmek adına dönüşümün kaçınılmaz olduğunun bilincindedir. İçselleştirdiği siyasi öğrenmişlik sayesinde kendinden önceki çevre girişimlerinin büyük kısmından farklı olarak merkez karşıtı bir imaj içine girmek yerine merkez ile çevre arasında uyum yakalamaya çalışan bir eylemsellik geliştirmiştir. Çevre konforunu kurumsal güvence altına alacak dönüşümü ise Türkiye'nin mevcut iç ve dış dengelerini gözeten bir tavır ile merkez endekslerine sadık bir tahayyül içinde gerçekleştirmiştir. Paradigmanın inhilaline denk düşen ve helezonik bir seyir içinde ilerleyen dönüşüm, AB özelindeki dış politika gündeminden ivme kazanmış ve iç organizasyonda hissedilir hale geldikten hemen sonra döngüsel bir biçimde tekrar dış politika kurgusunu etkisi altına almıştır. Türk dış politikasının karakter klişelerini sarsan ve yeni paradigmanın ekseni olarak tanımlanan merkez ülke tasavvuru, uluslararası konjonktürün de etkisi sonucu pratikte Ortadoğu'nun merkezi olarak karşılık bulmuştur. Böylelikle paradigma üzerinde iki yönlü etki sahibi inhilal ile birlikte Türkiye, dahiliyede Avrupalılaşarak İslamlaşan; hariciyede ise İslamlaşarak Ortadoğu'nun merkezi olmayı arzulayan bir form sahibi olmuştur. ; The political and social spheres of the Republic of Turkey, was formed under the constructor paradigm's (which conceptualized as Kemalism) decisiveness. With the hegemony it has built, this paradigm had transformed all of its variables into sharp constants and it has pushed all the dynamics and alternatives which conflict with the new model out of the system; therefore causing the appearance of a divided image. The dynamics which have been placed against the center where all functional organs within the state and paradigm are located have been defined as dynamics clustered on a social base and of which the basic indexes are religious references. Justice and Development Party was established as a periphery party possessing all the experiences of the conflict between center and periphery. Within this context, it is aware that transformation is indispensable in order to reach a periphery comfort. Thanks to the political learning it had internalized, instead of adopting into an image that stands opposite of the center it had developed an actuality which tries to achieve harmony between the center and periphery, different from the previous periphery initiatives. The transformation to institutionally assure the peripheral comfort, it had realized an attitude that protects the existing internal and external balances of Turkey within a loyal envisagement to the center indexes. The transformation which is corresponding the "inhilal" of the constructor paradigm, progress on a spiral course between foreign policy and domestic organization. At the end of the shattering affect of "inhilal", Turkey has a new political form which can be described like: "domestic code's Islamization under the Europeanization effect and after that foreign affairs axis's (middle) Easternization under the Islamization affect".

ÖZETUluslar, II. Dünya savaşı sonrası tarihte hiç olmadığı kadar zenginlikleriyle paralel sınıflanır hale geldi. Bu da en zengin ülke olan ABD'nin belirleyici olduğu bir konjonktür demekti. Öte yandan dünyanın önemli bir kısmı yeni bir rejim olan sosyalizmle kalkınmaya çalışıyordu. Bu alternatif düzenin ortaya çıkmasıyla dünya iki kutba ayrılmıştı. Ancak sonuçta bütün ülkeler iktisadi açıdan aynı gelişmişlik/az gelişmişlik listesinde sıralanıyordu. Türkiye Cumhuriyeti, bu listenin kalkınmış kabul edilen üst sıralarındaki azınlıktan değildi. Buna karşın Atatürk, ülkeye ve dolayısıyla CHP'ye bir kalkınma vizyonu çizmişti. Böylece Türkiye iki kutbun arasında kendi kalkınma yolunu aramaya başlamıştı.27 Mayıs meseleye bir boyut daha katarak bölüşüm rekabetinin önünü açtı. CHP de kısa sürede köylüden yana taraf oldu. Ancak zenginliğin kısıtlı olduğu ortamda çatışmanın doğması gecikmedi. Üstelik, sadece sınıflar-arası değil, sistemler-arası çatışma da ülkenin genelinde etkili oldu. İçinde bulunulan kapitalist sistem sorgulanmaya başlandı. Öte yandan az gelişmiş ülkelerin uzun süredir izledikleri ithal ikamecilik de tıkanma noktasına gelmişti. Böylece tam küresel iktisadi düzen değişirken Ecevit CHP'nin genel başkanı oldu. Hem dava adamı kimliğine bürünebilen hem de pragmatik davranabilen bir isimdi. Kalkınmacılıkla sosyal adaletçiliği paralel geliştirmeyi hedefliyordu. Ancak elindeki entelektüel birikim iktisadi değişimin öncesinden kalmaydı. Nitekim, petrol şokunun tetiklemesiyle, bütün geri kalmış ülkeler gibi Türkiye'nin de krize girmesi uzun sürmedi.ABSTRACTFollowing the Second World War, the nations were being classified in relation to their wealth as never before. As a consequence, that conjuncture placed the wealthiest country, the USA, into a determinative position. On the other hand a significant part of the world was trying to develop themselves a new system called "socialism". This alternative order had caused the separation of the world into two poles. However all countries were listed on the same development/underdevelopment category in terms of economic power. Turkey was not part of the few top-ranked countries which was regarded "developed". Despite that, Atatürk had set the development vision for the country, and therefore for the RPP(Republican People's Party). Thus Turkey had begun to search for its own development path between two poles."The May 27th", adding another dimension to the issue, paved the way for competition of distribution. In a short time, RPP had become a side party to the peasantry. However, in the environment where the wealth is limited, the start of the conflict was unpreventable. Moreover, not only the inter-class conflicts, but also inner-system conflicts had become effective among the whole country. The current system, capitalism, had begun to be questioned. On the other hand, import substitution which the undeveloped countries have been following for a long time, had also come to a deadlock. At that point, while the global economic order was changing, Ecevit became the general president of RPP. As well as being idealist, he was also capable to act pragmatically. He aimed to develop social justice in parallel with economic development. The country's intellectual accumilaton had become old fashioned due to the recent economic change. As a matter of fact, with the trigger of petrol shock, Turkey fell into crisis like all other backward countries.

Hak ve Eşitlik Partisi (HEPAR) 4 Eylül 2008 tarihinde kuruldu, HEPAR'ın Genel Başkanı Osman Pamukoğlu'dur. Osman Pamukoğlu partinin kuruluşundan 36 gün önce ?Anadolu ve Trakya'da yaşayan Türk Halkı Bu Çağrı Size? isimli bir bildiri yayınlamıştır. Osman Pamukoğlu, bu bildirinin yayınlanmasından sonra çok kısa bir süre içerisinde parti teşkilatının kurulması ve birçok il/ilçede örgütlenmesi nedeniyle, HEPAR'ın halkın talebi ile kurulan bir parti olduğunu belirtmektedir. Pamukoğlu, partinin ?halkçı, milliyetçi ve sosyal adaletçi? bir ideolojide olduğunu belirtmektedir. Söylemlerinde ortaya çıkan Avrupa Birliği ile ilişkilerin dondurulacağı, PKK ile mücadelede 365 günde dağların temizleneceği, AKP iktidarının halkı uyuttuğu ve avuttuğu söylemleri dikkat çekmektedir. Pamukoğlu, aynı zamanda partinin söylemleri ile diğer partiler arasında hiçbir benzerliğin bulunmadığını iddia etmektedir. Kuruluşundan günümüze yaklaşık 800.000 üyesi olduğunu iddia eden parti 12 Haziran 2011 seçimlerinde iktidara gelmeyi hedeflememiştir. Ancak hem Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'ndan edinilen bilgiler, hem de 12 Haziran 2011 seçimlerinin sonuçları, Osman Pamukoğlu ve HEPAR'ın söylemlerinin tersine verileri ortaya koymaktadır. Osman Pamukoğlu'nun görsel ve yazılı basında yer alan açıklamalarıyla, bu çalışma sırasında gerçekleştirilen röportajdaki söylemleri ve parti programları değerlendirilerek, iktidar hedefinde olan partinin yapısı, iç/dış siyaset ve ekonomi üzerine hedefleri değerlendirilmek istenmiştir. Ülkemizde yapılan siyasal katılma araştırmaları incelenmiş, partinin ürettiği popülist politikalar, simgeler ve semboller de değerlendirmeye tabi tutulmuştur. Seçmenin HEPAR'ın ürettiği politikalara ve HEPAR'a benzer nitelikteki partilere verdiği reaksiyonlar üzerinden 2011 seçimlerinde meclise girebilme ihtimali değerlendirmeye tabi tutulmuş, 12 Haziran 2011 seçimlerinin genel bir değerlendirmesi de yapılmıştır. Anahtar Kelimeler: Siyasi Parti, Siyasal Katılma, Hak ve Eşitlik Partisi, Osman Pamukoğlu ; Rights and Equality Party (HEPAR) was established on 4 September 2008, Osman Pamukoğlu is the General Chairman of HEPAR. 36 days before the party's establishment, Osman Pamukoğlu issued a statement called ?the Turkish people living in Anatolia and Thrace, this call for you.? After publishing this report and as the party organization constructed so soon and organize in many cities, Osman Pamukoğlu indicates that HEPAR was constructed with the demand of the public. He says that, the party has an ideology which is populist, nationalist and social justice. Pamukoğlu?s speech indicates frozen relations with European Union, terrorism of PKK will be cleared in 365 days and finally the governing party AKP are issuing propaganda to the public. He also claims there is no similarities between his party and the other party?s additionally. The party which claims having 800.000 member since the foundation until today has aimed to power during the elections on 12th June 2011. However, both the data coming from Supreme Court Office of the Prosecutor and the results of the election in 2011 show the opposite of the rhetoric by Osman Pamukoğlu and HEPAR. Osman Pamukoğlu's visual and written descriptions in the press, the rhetoric of the interview conducted during this study and evaluation of programs in the party, which is the target of the ruling party's structure, internal/external politics and economics are required to be evaluated on the goals. The political researches were analyzed, the power politics and symbols producted by the party were also included into the conclusions. According to the reactions on HEPAR?s politics and the other parties resembling to HEPAR, the conclusions made the possibility of the party?s entrance into the assembly. Besides a general evaluation was made on 12th June 2011 elections. Keywords: Political Party, Political Participation, Rights and Equality Party, Osman Pamukoğlu

Bu calismanin amaci Avrupa Komsuluk Politikasi cercevesinde AB'nin Gurcistan politikasinin incelenmesidir. Giris bolumunde calismanin amaci kapsami ve sinirlarini belirtmek uzere genel bir giris yapilmistir. calismanin birinci bolumunde Guney Kafkasya.nin konumundan AB'nin Guney Kafkasya'ya yonelisinin nedenlerinden bahsedilmis ve AB - Gurcistan iliskileri cercevesinde Avrupa Komsuluk Politikasi oncesi ve sonrasi kullanilan araclar belirtilmistir. calismanin ikinci bolumunde bagimsizliktan bugune Gurcistan.in politik durumu demokrasi ve hukuk devleti insan haklari dis iliskiler adalet ve ic isleri suregiden ic catismalar acilarindan incelenmis ve ilerleme raporlarina gore eylem planlarinin sonuclarina deginilmistir. calismanin ucuncu bolumunde Gurcistan.in sosyo . ekonomik durumu genel iktisadi gorunum sosyal durum ve beseri kalkinma politikalari orgutlerle iliskiler ve ulastirma enerji Ar . Ge cevre konulari yonunden incelenmis ve yine eylem planlarinin sonuclarina deginilmistir. Sonuc bolumunde calismanin degerlendirilmesi yapilarak Avrupa Komsuluk Politikasinin basarili olup olmadigina tartisilmistir. ; EU's Georgia policy within the framework of European Neighbourhoud Policy is examined. The location of South Caucaus and the reasons of orientation of EU towards South Caucasus are mentioned and the instruments used by EU before and after European Neighbourhoud Policy are added. The political situation of Georgia is given in terms of democracy and rule of law, human rights, foreign relations, justice and home affairs, internal conflicts and the results of the action plans according to the progress reports are added. The social ? economic situation of Georgia is given in terms of general economic view, social situation and people to people issues, relations with other organizations, transport, energy, research and development, environment and the results of the action plans according to the progress reports are added and circumstances of the European Neighbourhoud Policy towards Georgia is examined.

Bu çalışmanın temel amacı ve ilgi odağı, görsel anlatı süreçlerinin 2015 genel seçim sürecinde Adelet ve Kalkınma Partisi (AKP), Cumhuriyet Halk Partisi (CHP), Milliyetçi Hareket Partisi (MHP) ve Halkların Demokratik Partisi (HDP) gibi Türkiye Büyük Millet Meclisinde temsil edilen dört siyasi partinin resmi Facebook sayfalarındaki kapak fotoğrafları üzerinden nasıl işlediğini değerlendirmektir. Oy talebi ve desteği çağrısını resimleyen kapak fotoğrafları siyasi rekabet iletişimi kurma ve sosyal,siyasal ve ideolojik yanıtlar temin etme amacındadırlar. Bu dört siyasi partinin Facebook profillerindeki kapak fotoğraflarını örnek olarak kullanarak bu çalışma metinlerarasılı ve çağrı süreçlerini ve bu kavramların, izleyici konumundaki oy verenlerin tekli görsel metinlerce üretilen anlatım sürecinde birer katılımcı ve destekçiye dönüşmesine nasıl katkıda bulunduğunu anlamaya çalışır. Oy ve destek isteme görsel çağrısı sürecinde ne tür anlatı süreçlerinin devreye girdiği ve bu süreçlerin nasıl işlediği ve izleyici özneler olarak oy verenlerin ilgili sisyasi partilerin Facebook kapak fotoğraflarındaki görsel metinlere gore nasıl pozisyon değiştirebildikleri bu çalışmadayanıtları aranan ve tartışılan temel sorular arasındadır. Niteliksel yöntem kullanarak çalışma konuyu genel bir karşılaştırma ile sonuçlandırır. ; The main goal and interest in this paper is to explore how visual narrative processes function through single visual texts as cover photos on official Facebook pages of four major political parties ( Justice and Development Party ( JDP) a.k.a. AKP, Republican People's Party ( RPP) a.k.a. CHP, Nationalist Movement Party (NMP) a.k.a. MHP and Peoples' Democratic Party (PDP) a.k.a. HDP ) represented in the Turkish Grand Assembly during general election campaign of 2015. The cover photos which illustrate appeal for vote and support are intended to communicate political competition and elicit political, ideological support and social responses. Using these cover photos on the Facebook profiles of these political parties as a sample, the paper reflects on intertexuality and interpellation processes and how these concepts contribute to further understanding the ways that engaged voters as viewers become participants and supporters in the narratives generated by these single visual texts. What narrative processes are in action during an encounter with a visual appeal for vote and support and how these processes function and how voters as viewing subjects might be able to exchange positions differently in relation to the visual texts appearing in the Facebook cover photos of the related political parties are the main questions to be answered and discussed in this study . Using a qualitative methodology, the study concludes with an overall comparative evaluation of the subject.

ÖZETSovyetlerden 15 bağımsız cumhuriyetin ayrılışından sonra Rusya Federasyonu içinde demokrasi ve milli özgürlük uğrunda mücadele devam etmiştir.Bu mücadelenin ayrılmaz parçası olan Azerbaycan Cumhuriyetinde gelişen demokratik olaylar sonucu bağımsızlık ilan edilmiş, çağdaş ülke için değişim yoluna girilmiştir. Tarih boyu demokrasi millet ve halkların, toplumsal kuvve ve grupların keskin mücadelelerinin esas çizgisi olmuş ve olmaktadır. Bu mücadele yolunda bir çok fikir ve yöntemler geliştirilmiştir. Ama Marksist teori demokrasinin mahiyetini yanlış ve hatalı açıklamış, onu sınıfsal bir anlayış olarak belirlemiştir. Tarihi tecrübe bu iddiaların gayri hayatiliğini , insan doğasına aykırı olduğunu kanıtlamıştır. Çünkü demokrasiye sınıfsal yaklaşım bu sınıfın iktidarına, bir partinin diktatörlüğüne , gittikçe bozulan bürokratik bir sistemin yaranmasına neden oldu. Oysa demokrasi genel bir kavramdı, ülkeye, sınıfa, millete has demokrasi olamazdı. Demokrasinin uluslar üstü değerleri, prensipleri, şartları ve uygulanacak aşamaları vardı ve demokrasi her şeyden önce millet ve halkların özgürlüğünü hayata geçirmek yöntemiydi. Sovyetler Birliği yukarıdan aşağıya doğru dikey ve yatay yönlerde her şeyi, tüm toplumu, onun tüm halkalarını, sinir hücrelerini kapsıyordu. Fakat iktidarın milyonları korku altında tutması her zaman mümkün olamaz bu yüzden değişik yöntemlere başvuruluyor, özellikle utopik bir ideoloji ile beyinler yıkanıyordu. Ülkede hem Anayasa hem seçim hem çok sayıda kamu kurumları vardı. Fakat bunların faaliyetleri merkezin karar ve direktifleri ile baştan sona kadar parti strüktürleri tarafından idare ediliyordu. Neticede toplum aşırı merkezileşmiş, otoriter karakter kazanmıştı. Sadece yerel organların değil, Anayasalı federe cumhuriyetlerin yasama, yürütme organlarının da hakları kısıtlı ve kontrole tabi idi. İnsanlar ekonomik yönden tamamen devletten asılı durumda, yaratıcılıktan yoksun yukarının emirlerini uygulayan birer pasif fertlere çevrilmişlerdi. Fakat insanlar durumun farkında olmadan yüzyıllarca yaşayamazlardı. Zengin doğal servetleri olan bir memlekette çok kötü durumda yaşamak insanların akıllarında soru işaretleri doğurmuyor değildi. İşte bu yüzden 70'li yıllarda Sovyetler Birliği çökmeye başlamıştı. Azerbaycan Cumhuriyeti açısından olaylara baktığımızda Sovyetlerin kuruluşunun Rusya için getirmiş bulunduğu artı değerlerin burada kesinlikle olmadığını görüyoruz. Çünkü SSCB'ye katılan ülkenin esas doğal zenginliği olan petrol dünya pazarlarında çok ucuz fiyata satılarak kazanılan değerler Moskova'ya akmış, Hazar denizi derin ekolojik problemleri olan göle çevrilmiş, 1920 işgalinden sonra 48 bin insan öldürülmüş 80 bin kişi Iran da kalan Azerbaycan topraklarına göç etmiş, 1948-1953 yıllarında 140 binden fazla kişi, 1988'den itibaren ise tüm Azeri nüfus Ermenistan'dan zorla kovulmuş , ülke ekonomisi merkezden gelen talimatlara uyulmak zorunda kalındığı için derin yaralar almış, 1930'lı yıllarda toplumun aydın kısmı öldürülmüş veya sürgün edilmiş ; ülke içinde bir bölgeye özerklik verilerek ve 70 yıl içinde nüfus dağılımı maksatlı olarak değiştirilerek bağımsızlık mücadelesi önünde bir engel haline getirilmiştir. Bunlara ülkenin Ruslaştırma politikası yüzünden alfabenin değiştirildiğini, tarihinin tamamen saptırıldığını, geleneklerini zorla unutturulmaya çalışıldığını eklersek manevi olarak de bir milleti yok etmek için yapılabilecek her şeyin gerçekleştirildiğini anlamış oluruz.Maalesef ki Sovyetler dağıldıktan sonra bu topraklarda kurulmuş bağımsız devletlerde ve aynı şekilde Azerbaycan'da totalitar düşünce ve idare sistemi halen devam etmektedir.Fakat bu ülkelerde devam eden değişimler her hangi bir kesin sistemden bahsetmenin erken olduğunu kanıtlıyor.SUMMARYAfter 15 republics separated from the Soviet Union, struggle had went on in Russian Federation to reach democracy and freedom. As a result of some democratic phenomenon assured in The Republic of Azerbaijan which was the most important part of the fight from the beginning, independence had been declared and this was the first step for a contemporary country .To reach liberation was important after that long period of slavery and dictatorship but also to understand the idea of democracy and take lessons from the history was essential and vital. Democracy had always been the base of the nations' contention in the history. But Marxism had explained democracy in a wrong way and showed it as the intelligence of the social groups. But history proved that this idea is against the nature of human being. Cause democracy was a general concept and would not have belonged to a country, a social group or a nation. USSR was dominating all nations in the Union. Any objection used to be removed even through against law actions. Also Federative Republics' rights were limited and controlled. But it was not always possible to dominate people with creating fear over them. And people had started to ask themselves the reason of their poor life's although they lived in a country which is very rich in terms of natural sources. As a result; Soviet Union had started to collapse in the years of 70.If we look at the reason of Union's collapse, we first face with the system of common prietorship which is the vital part of the economy. This system had prepared the base of the collapse causing people lose their idea of ownership and pushing them to stealing, lying and bribery.Single political party was protected by the military authoritarian police system. The gap between the government and the citizen was becoming biger and biger every day.In the social area; everybody was considered equal as the result of social equality which was ruining social justice principles In the field of ideology; Marxism and Leninism were accepted and taught as the sole theory representing community phenomenon.If we examine Azerbaijan's situation in the Union we can say that Soviet Union had not affected this country in a positive way. The basic natural source of Azerbaijan was petroleum which was sold in the world market very cheap and the profit was running to Moskow directly. After the occupation of Azerbaijan in 1920 ,48 thousand of people were killed, 80 thousand had migrated to the land of Azerbaijan which was left to Iran. After 1988 all Azerbaijani population was driven away from Armenia. In 70 years allocation of the population had been changed on purpose to prevent any possible independence fight against the Union.Unfortunately after the Union collapsed , totalitarian opinion and government system is still going on in the Republics that separated from the Union like being in Azerbaijan.During the Soviet period Human Rights was called as the bourgeois theory and never been taught in the Universities. Not until the end of 80's human rights were included in the socialist mechanism. As a result, in Azerbaijan , short past of country's independence is still being used as the reason of limiting people's rights. Although freedom of press was arranged by the constitution in 1995, there are still blank lines and pages in the newspapers.War and interruption of the economic relations as a result of Union's collapse are still used as the defence of the above examples of misrule.

ÖZETKarşılaştırmalı siyasal yaklaşımlar bağlamında ele aldığımızda 21. yüzyıl ekonomik, siyasal ve toplumsal açıdan önceki yüzyıllara nazaran önemli farklılıklar göstermektedir. Yirminci yüzyıldan devralınan uluslararası sistem yeni yüzyılda ciddi dönüşümler geçirerek kendine has bir eksen kazanmıştır. Yeni dönemde siyasal ve ekonomik parametrelere paralel olarak değişen en önemli algı ise 'güvenlik' kavramının yeni formudur. Terör, etnik ve radikal dini çatışmalar ve nükleer silahların yaygınlaşması gibi yeni tehdit unsurları küresel, bölgesel ve ulusal güvenlik algısını daha karmaşık bir boyuta taşımaktadır. Adalet ve Kalkınma Partisi'nin (Ak Parti) 3 Kasım 2002 seçimlerinde tek başına iktidar olmasının ardından siyasi ve ekonomik istikrarında belirli oranda iyileşme sağlansa da, iç ve dış tehditler nedeniyle güvenlik politikalarında restorasyona ihtiyaç duyulmuştur. Bu çalışma Türkiye'de değişen güvenlik paradigmasını uluslararası ekonomi politik perspektiften değerlendirmeyi amaçlamaktadır.Anahtar Kelimeler: Ekonomi Politik, Uluslararası Ekonomi Politik, Güvenlik, Ulusal Güvenlik, 21.Yüzyılda Türkiye'nin Ulusal Güvenliği.ABSTRACTCovering the 21st century from a comparative political approach, it is easy to observe economic, political and social differences than the previous centuries. The international political system that is inhereted from the 20th century has seriously transformed and gained a special characteristic axis. In the new period, the perception of "security" has changed and transformed into a new form, parallel to the changes in political and social parameters. The new forms of threats like terrorism, ethnic and religious conflicts and the proliferation of nuclear weapons, has transformed the perception of global, regional and national security into a new and more complex dimension. After Justice and Development Party (Ak Parti) has formed a majority government in Turkey following the parliamentary elections in November 3rd, 2002, the country has witnessed an economic and political stability into a certain extent. But due to the threats coming from outside and within the country, Turkey needed to renew it's security policies. This study aims to evaluate the security paradigm of Turkey, from an international economic and political perpective.Key Words: Political Economy, International Political Economy, Security, National Security, Turkey's National Security

ÖZET Osmanlı devletinden Cumhuriyete modernleşme çabaları asker sivil bürokrasinin önderliğinde gerçekleşmiştir. Osmanlı Devletinin son dönemlerinde Batı kültürünün etkisinde kalan bürokrasi yine Batı standartlarında bir modernizm anlayışına duyduğu güvenle devleti ve toplumu çağdaşlaştırmak istemiştir. Bu süreç tavandan tabana doğru bir modernleşme şeklinde gerçekleşmiştir. İç ve dış şartların değişmesiyle toplumun kendisinin de bir aktör olarak sivrilmesi, yukarıdan modernleştirme sürecini aşağıdan modernleşme sürecine doğru yaklaştırmıştır. Bu anlamda, yüzyıllar süren edilgenlikten aktif bir özne olma yolunda ilerleyen toplum sisteme yeni aktörlerin dahil olmasını sağlamıştır. Bu sürecinde yine modernleşme eğilimlerinin içinde gerçekleştiği söylenebilir. Bu yeni aktörlerinden birisi olan Ak Parti diğer aktörlerinde seslerini yönetime taşımak için bir dizi çalışma yapmıştır. Bu çalışmalardan biri olan Alevi Çalıştayları, Alevi toplumunun sorunlarını ortaya koymak ve neler yapılabileceğini görmek açısından önemlidir. Alevi Çalıştayları bir taraftan örgütlü güç olarak hareket eden toplumsal grupların gücünü göstermesi bakımından diğer taratan örgütlü toplumsal grupların yeni Türkiye'nin oluşmasına yapacağı katkıyı görmek açısından önemlidir. ABSTRACT Efforts of modernization from Ottoman Empire to Republic were realized under the leadership of military-civil bureaucracy. In the last period of Ottoman Empire, bureaucracy,which was under the influence of Empire culture, had confidence in western modernismand wanted to adopt society and state to a condemporary country.This process took place as modernism from bottom up. The society becoming one ofthe main actors as aresult of the inner and outer conditions chamging lead to upper modernism process come closer to the bottom modernism process. By this means, the society, which is moving towards a more active role from a passiveness which had lasted for hundreds of years, allowed room for new actors tobe included in the system. It can be said again that this process also developed within a modernisim tendency. 'Justice and Development Party' which is one of these new actors did a series of studies in order to make the other actors heard by the government. Alevi workshops, one of these studies, are significant in terms of revealing the problems of Alevi society and seeing what could be done to handle these problems. Alevi workshops are also significant in terms of representing the power of social groups that act as organized power on one hand and displaying the contribution of these organized social groups to formation of new Turkey on the other hand.

Religious faith is based on divine revelation. Reason is the means to understand and put the knowledge transmitted through revelation into practice. Understanding of the revelation based on reason and applying it to the practical life has led to the emergence of different schools of thought and sects. Abu Hanifa, the founder of the Hanafi school, developed an original decision-making method regarding the matters about which there were no clear provision in the Qur'an and Sunnah. In order to use this method, which is called "Amendment" (istihsan), there should not be a consensus decision (İcma) previously taken by the majority of Muslims. Comparison is a method of reaching a conclusion by comparing a matter which has no previous judgment on it to a matter which has a previous judgement on it. But while Comparision works according to the rules of abstract inference, it may not always be a decision that embraces the highest good in favor of people. For this reason, Amendment (istihsan) method claims to be a final decision-making process that includes the highest good by eliminating the difficulty which cannot be overcome by the Comparative method. Hence, Amendment method is an all-inclusive approach that emphasizes "humane situations" that lie beyond the rules of inference. This "all-inclusive" approach takes the conditions of time, the subjective situation of the individual, the social, political and economic situations in which the society is involved into account while deciding on a matter. This is because it is a peopleoriented approach that aims to maximize justice and equity while deciding on a matter. In this study, this special problem-solving method of Abu Hanifa will be discussed.

1961 Anayasası ile devlet teşkilatı ve siyasi hayat yeniden şekillendirilmiştir. Bu yapı ile ortaya çıkan çoğulcu siyasi hayat, yeni partilerin önünü açmıştır. Ancak altmışlı yılların ikinci yarısından sonra hızlanan siyasi, sosyal ve ekonomik dönüşüm, devlet organizasyonunda ve toplumsal hayatta yeni problemleri ortaya çıkarmıştır. Özellikle öğrenci olayları ve işçi eylemleri rejimi tehdit eder hale gelmiştir. 12 Mart 1971'de Genelkurmay Başkanı ile Kara, Deniz ve Hava Kuvvetleri Komutanları, Türk Silahlı Kuvvetleri İç Hizmet Kanunu'nun 35. maddesini dayanak göstererek, cumhuriyet tarihinin ikinci askeri müdahalesini gerçekleştirmiştir. Müdahale, mevcut siyasi yapılar ve devlet örgütlenmesinde önemli değişim yaratacak bir süreç başlatmıştır. Altmışlı yılların sonunda merkez sağ ve sol partilerde artan parti içi bunalımlar ve parçalanmalar hız kazanmıştır. Demokrat Partili siyasilerin affı meselesi Adalet Partisinde buhranı büyütürken, Cumhuriyet Halk Partisinde, İsmet İnönü ve Bülent Ecevit arasında muhtıraya karşı takınılacak tavır konusunda yaşanan fikir ayrılığı, Ecevit'in istifasıyla sonuçlanmıştır. 1961 Anayasası'nın çoğulcu anlayışı sonrası kurulan Milli Nizam Partisi ve Türkiye İşçi Partisi, Anayasa Mahkemesince bu süreçte kapatılmıştır. Gelinen noktanın temel sorumlularından birisi olarak görülen anayasanın evrensel boyutlu özgürlük anlayışı daraltılmış, özerk kurumların bu yapısı sınırlandırılarak yürütmenin gücü arttırılmaya çalışılmıştır. Anayasa üzerinde yapılan tadilatla rejime tehdit olarak görülmeye başlayan siyasi, sosyal ve ekonomik haklar önemli ölçüde sınırlandırılmıştır. ; The 1961 Constitution reshaped the state organization and political life. The pluralist political life that emerged with this structure has paved the way for new parties. However, the political, social and economic transformation, which accelerated after the second half of the decade, has exposed new problems in state organization and social life. Especially student incidents and worker actions have become a threat to the regime. On March 12, 1971, the chief of the General Staff and the Commanders of the Land, Sea and Air Forces were appointed to article 35 of the Turkish Armed Forces Internal Service Act and carried out the second military intervention in the history of the republic. The intervention has initiated a process that will create significant change in political structures and state organization. At the end of the decade, the increasing intra-party crises and fragmentations in the center-right and left parties have gained momentum. While the issue of amnesty of Democratic Party politicians grew the depression in the Justice Party, the disagreement in the Republican People's Party, between Ismet Inonu and Bulent Ecevit, resulted in Ecevit's resignation. The National Order Party and the Workers' Party of Turkey, which was established after the pluralism of the 1961 Constitution, were closed by the Constitutional Court. The universaldimensional understanding of freedom of the constitution, which is seen as one of the main responsibilities of the point reached, has been narrowed and the power of execution has been tried to be increased by limiting this structure of autonomous institutions. Political, social and economic rights, which are seen as a threat to the regime through the amendment slated for the constitution, have been significantly limited.

Siyasi partiler iktidara geldiklerinde nasıl bir politika izleyeceklerini parti programları ile açıklamaktadırlar. Tezimizde siyasi partilerin yerelleşme politikalarının neler olduğu parti programındaki beyanları dikkate alınarak incelenmiştir. Bu inceleme parti programdaki ifadelerle sınırlı kalmayıp, sahada izledikleri politikaların parti programlarındaki beyanlarıyla uyumlu olup olmadıkları da karşılaştırılmıştır. 2002 ile 2015 yıllarında Türkiye Büyük Millet Meclisi'nde temsil imkânı bulan partilerin programları incelenmiştir. Yerelleşme politikaları yerel yönetimlerin gelişimi ile yakından ilgilidir. Bu nedenle tezin ilk bölümünde yerel yönetimler ile ilgili kavramlara değinildikten sonra Osmanlı'da başlayan yerel yönetim çalışmaları ve Cumhuriyet dönemi yerel yönetim yapısı hakkında bilgi verilmiştir. 1984 yılındaki yerel seçimlerden zaferle çıkan aynı zamanda iktidarda olan Anavatan Partisi'nin yerelleşmeyi destekleyen politikaları ile yükselişe geçen yerel yönetimler, Refah Partisi adayı olan Recep Tayyip Erdoğan'ın İstanbul Büyükşehir Belediyesi Başkanı olmasıyla zirve dönemini yaşamıştır. Erdoğan'ın hem projeci belediyecilik hem de sosyal belediyeciliği ahenk ile yürütmesi neticesinde belediye hizmetleri halkta büyük bir teveccüh bulmuştur. Bu teveccüh 2002 yılında Recep Tayyip Erdoğan'ın kurduğu Adalet ve Kalkınma Partisinin tek başına iktidar olmasını sağlamıştır. Ak Parti'nin kesintisiz iktidar olduğu 2002 ile 2014 yıllarında yerel yönetimler ile ilgili önemli kanuni düzenlemeler yapılmıştır. Bu düzenlemeler esnasında iktidar partisi olan Adalet ve Kalkınma Partisi ile muhalefette olan Cumhuriyet Halk Partisi, Milliyetçi Hareket Partisi ve Halkların Demokratik Partisi'nin takındıkları tavrın siyasi parti programlarında beyan ettikleri yerelleşme politikaları ile uyumlu olup olmadıkları incelenerek sonuç ve değerlendirmeye yapılmıştır. --- Political parties Define what they will do when they come to power via political programs in this thesis I will be looking at what the decentralization policies of these political party programs are This research will not only be looking at what the policies are but will also look at what the implementation of these policies are in the field by these political parties and their relevant municipalities decentralization is important from a political perspective thus I have decided to look at political parties that have found a place in the Turkish Grand National Assembly between the years 2002 and 2015. Decentralization policies are closely related to the development of local governments. For this reason, in the first part of the thesis, after the concepts related to local governments are mentioned, local government formation starting during the Ottoman Empire and local government structures of the Republican period are given. The local governments, which emerged with the victory of the local elections in 1984 and the policies of the Motherland Party (Anavatan Partisi) , which was also in power, in support of decentrilization, experienced a peak period when Recep Tayyip Erdoğan, the candidate of the Welfare Party (Refah Partisi), became the Mayor of Istanbul Metropolitan Municipality. As a result of Erdogan's harmonious execution of both successful municipal infrastructure projects and social policies in the municipality, the municipality received great appreciation for the public services. This favor has made the Justice and Development Party (AK Parti) established by Recep Tayyip Erdoğan in 2002, the ruling Party in its first election. Between 2002 and 2014, when the Ak Party was in power without interruption, legal arrangements were made on local governments and numerous regulations were made. During these arrangements, whether the attitude of the ruling party, the Justice and Development Party and the opposition Republican People's Party, the Nationalist Movement Party and the Democratic Party of Peoples, is compatible with the localization policies declared in the political party programs, the results and evaluations are made.

Siyasi partiler iktidara geldiklerinde nasıl bir politika izleyeceklerini parti programları ile açıklamaktadırlar. Tezimizde siyasi partilerin yerelleşme politikalarının neler olduğu parti programındaki beyanları dikkate alınarak incelenmiştir. Bu inceleme parti programdaki ifadelerle sınırlı kalmayıp, sahada izledikleri politikaların parti programlarındaki beyanlarıyla uyumlu olup olmadıkları da karşılaştırılmıştır. 2002 ile 2015 yıllarında Türkiye Büyük Millet Meclisi'nde temsil imkânı bulan partilerin programları incelenmiştir. Yerelleşme politikaları yerel yönetimlerin gelişimi ile yakından ilgilidir. Bu nedenle tezin ilk bölümünde yerel yönetimler ile ilgili kavramlara değinildikten sonra Osmanlı'da başlayan yerel yönetim çalışmaları ve Cumhuriyet dönemi yerel yönetim yapısı hakkında bilgi verilmiştir. 1984 yılındaki yerel seçimlerden zaferle çıkan aynı zamanda iktidarda olan Anavatan Partisi'nin yerelleşmeyi destekleyen politikaları ile yükselişe geçen yerel yönetimler, Refah Partisi adayı olan Recep Tayyip Erdoğan'ın İstanbul Büyükşehir Belediyesi Başkanı olmasıyla zirve dönemini yaşamıştır. Erdoğan'ın hem projeci belediyecilik hem de sosyal belediyeciliği ahenk ile yürütmesi neticesinde belediye hizmetleri halkta büyük bir teveccüh bulmuştur. Bu teveccüh 2002 yılında Recep Tayyip Erdoğan'ın kurduğu Adalet ve Kalkınma Partisinin tek başına iktidar olmasını sağlamıştır. Ak Parti'nin kesintisiz iktidar olduğu 2002 ile 2014 yıllarında yerel yönetimler ile ilgili önemli kanuni düzenlemeler yapılmıştır. Bu düzenlemeler esnasında iktidar partisi olan Adalet ve Kalkınma Partisi ile muhalefette olan Cumhuriyet Halk Partisi, Milliyetçi Hareket Partisi ve Halkların Demokratik Partisi'nin takındıkları tavrın siyasi parti programlarında beyan ettikleri yerelleşme politikaları ile uyumlu olup olmadıkları incelenerek sonuç ve değerlendirmeye yapılmıştır. --- Political parties Define what they will do when they come to power via political programs in this thesis I will be looking at what the decentralization policies of these political party programs are This research will not only be looking at what the policies are but will also look at what the implementation of these policies are in the field by these political parties and their relevant municipalities decentralization is important from a political perspective thus I have decided to look at political parties that have found a place in the Turkish Grand National Assembly between the years 2002 and 2015. Decentralization policies are closely related to the development of local governments. For this reason, in the first part of the thesis, after the concepts related to local governments are mentioned, local government formation starting during the Ottoman Empire and local government structures of the Republican period are given. The local governments, which emerged with the victory of the local elections in 1984 and the policies of the Motherland Party (Anavatan Partisi) , which was also in power, in support of decentrilization, experienced a peak period when Recep Tayyip Erdoğan, the candidate of the Welfare Party (Refah Partisi), became the Mayor of Istanbul Metropolitan Municipality. As a result of Erdogan's harmonious execution of both successful municipal infrastructure projects and social policies in the municipality, the municipality received great appreciation for the public services. This favor has made the Justice and Development Party (AK Parti) established by Recep Tayyip Erdoğan in 2002, the ruling Party in its first election. Between 2002 and 2014, when the Ak Party was in power without interruption, legal arrangements were made on local governments and numerous regulations were made. During these arrangements, whether the attitude of the ruling party, the Justice and Development Party and the opposition Republican People's Party, the Nationalist Movement Party and the Democratic Party of Peoples, is compatible with the localization policies declared in the political party programs, the results and evaluations are made.

Tarihsel gelişmelere göre halkın kendi kendini yönetmesini esas alan demokrasi kavramına, toplumların gelişme düzeylerine bağlı olarak farklı anlamlar atfedilmiştir. Modernizmin siyasal dönüşümünü ifade eden demokrasi kavramı hukukun üstünlüğü, yasal eşitlik, özgürlük gibi unsurları barındırır. Ancak demokrasi söylemi özgürlük, eşitlik ve adaletin ne olduğu ya da ne olabileceğini gösterdiği kadar, maalesef baskı ve tahakkümü, eşitsizlikleri ve adaletsizlikleri gizler hale gelmiş, insan hakları siyasal bir silah olarak kullanılmaya başlanmıştır. Modernizmin ve dolayısıyla demokrasinin temellerini oluşturan Reform ve Rönesans hareketleriyle birlikte genel ahlak, toplumsal ve siyasal alanın dışına itilmiştir. Modernizm, her şeyi seküler boyutlara indirgemiş, apriori düzeydeki ilkeleri dikkate almamıştır. Yeryüzüne egemen olmak için gökyüzünden yüz çevirmiş ve bütün bunları da sadece sözde tek amaç olarak kabul edilen insanın özgür, eşit ve mutlu olması için yapmıştır. Ahlak ve siyasetin birbirinden ayrıldığı modern dönemlerden bu yana ahlak, kapitalizmin de etkisiyle araç haline getirilmiştir. Ahlaki olan günümüz dünyasında ve toplumun etkili çevreleri içinde temsiliyet imkânı bulamamaktadır. Dolayısıyla genel ahlak bağlayıcı gücünü yitirmiş, toplumu meydana getiren bireylerin kendilerini her bakımdan kuşatacak olan üst normlara yaslanma imkânı da ellerinden alınmıştır. Bundan dolayı hak ve özgürlük alanında evrensellik değil çıkar ilişkisi ön planda yer almıştır. Çünkü giderek artan oranda uluslararası ilişkilere ve dış politikalara, iktisadi çıkarlar yön vermeye başlamıştır. Büyük sermaye sahipleri hem ulusal hem de uluslararası alanda hükümetlere baskı yaparak ülkeleri kendi çıkarları doğrultusunda şekillendirmişlerdir. Dahası özgürlük, adalet, demokrasi, insan hakları gibi kavramlar, küresel-uluslararası güçlerin emperyal amaçlarının meşruluk kılıfı haline gelmiştir. ; Considering the historical developments, democracy as a form of governing people by people may have different meanings depending on the development level of societies. The concept of democracy which expresses a political transformation of modernism contains such elements as the rule of law, legal equality, and freedom. However, as discourse of democracy proves freedom, equality and justice, it may also be used as a tool to hide oppression, domination, inequality and injustice and unfortunately human rights have been used as a political weapon. The Reformation and the Renaissance which paved the way for modernism and hence democracy placed the general morality outside the social and political spheres. Modernism has reduced all down to secularism, and taken no heed of a priori principles. It has also disregarded whatever has been considered celestial for the sole purpose of establishing a global dominion over the earth, something which it has done for the quasi-single aim of increasing human freedom, equality and happiness. Today the whole world of the moral life are experiencing expatriated state with capitalism's effect, the moral of the community the opportunity to representation in the environment can not be effective, public morality is losing its binding force. Thus, an individuals can not find the opportunity to lean on.top norms which will surround him in all respects. Therefore, in the area of rights and freedoms, interests have been at the forefront instead of universality. Because economic interests have become increasingly active on international relations and foreign policy. The capital owners both nationally and internationally shaped states in accordance with its own interests by putting pressure on governments. Furthermore, notions such as freedom, justice, democracy and human rights have become tools of justification for global-international forces to cover their imperial aims.

Tarihsel gelişmelere göre halkın kendi kendini yönetmesini esas alan demokrasi kavramına, toplumların gelişme düzeylerine bağlı olarak farklı anlamlar atfedilmiştir. Modernizmin siyasal dönüşümünü ifade eden demokrasi kavramı hukukun üstünlüğü, yasal eşitlik, özgürlük gibi unsurları barındırır. Ancak demokrasi söylemi özgürlük, eşitlik ve adaletin ne olduğu ya da ne olabileceğini gösterdiği kadar, maalesef baskı ve tahakkümü, eşitsizlikleri ve adaletsizlikleri gizler hale gelmiş, insan hakları siyasal bir silah olarak kullanılmaya başlanmıştır. Modernizmin ve dolayısıyla demokrasinin temellerini oluşturan Reform ve Rönesans hareketleriyle birlikte genel ahlak, toplumsal ve siyasal alanın dışına itilmiştir. Modernizm, her şeyi seküler boyutlara indirgemiş, apriori düzeydeki ilkeleri dikkate almamıştır. Yeryüzüne egemen olmak için gökyüzünden yüz çevirmiş ve bütün bunları da sadece sözde tek amaç olarak kabul edilen insanın özgür, eşit ve mutlu olması için yapmıştır. Ahlak ve siyasetin birbirinden ayrıldığı modern dönemlerden bu yana ahlak, kapitalizmin de etkisiyle araç haline getirilmiştir. Ahlaki olan günümüz dünyasında ve toplumun etkili çevreleri içinde temsiliyet imkânı bulamamaktadır. Dolayısıyla genel ahlak bağlayıcı gücünü yitirmiş, toplumu meydana getiren bireylerin kendilerini her bakımdan kuşatacak olan üst normlara yaslanma imkânı da ellerinden alınmıştır. Bundan dolayı hak ve özgürlük alanında evrensellik değil çıkar ilişkisi ön planda yer almıştır. Çünkü giderek artan oranda uluslararası ilişkilere ve dış politikalara, iktisadi çıkarlar yön vermeye başlamıştır. Büyük sermaye sahipleri hem ulusal hem de uluslararası alanda hükümetlere baskı yaparak ülkeleri kendi çıkarları doğrultusunda şekillendirmişlerdir. Dahası özgürlük, adalet, demokrasi, insan hakları gibi kavramlar, küresel-uluslararası güçlerin emperyal amaçlarının meşruluk kılıfı haline gelmiştir. ; Considering the historical developments, democracy as a form of governing people by people may have different meanings depending on the development level of societies. The concept of democracy which expresses a political transformation of modernism contains such elements as the rule of law, legal equality, and freedom. However, as discourse of democracy proves freedom, equality and justice, it may also be used as a tool to hide oppression, domination, inequality and injustice and unfortunately human rights have been used as a political weapon. The Reformation and the Renaissance which paved the way for modernism and hence democracy placed the general morality outside the social and political spheres. Modernism has reduced all down to secularism, and taken no heed of a priori principles. It has also disregarded whatever has been considered celestial for the sole purpose of establishing a global dominion over the earth, something which it has done for the quasi-single aim of increasing human freedom, equality and happiness. Today the whole world of the moral life are experiencing expatriated state with capitalism's effect, the moral of the community the opportunity to representation in the environment can not be effective, public morality is losing its binding force. Thus, an individuals can not find the opportunity to lean on.top norms which will surround him in all respects. Therefore, in the area of rights and freedoms, interests have been at the forefront instead of universality. Because economic interests have become increasingly active on international relations and foreign policy. The capital owners both nationally and internationally shaped states in accordance with its own interests by putting pressure on governments. Furthermore, notions such as freedom, justice, democracy and human rights have become tools of justification for global-international forces to cover their imperial aims.

Anahtar Kelimeler : Muhafazakârlık, Neoliberalizm Yeni Muhafazakârlık, Adalet ve Kalkınma PartisiÖZETFransız İhtilali sonrasında siyasal düşünceler tarihinde yer edinmeye başlayan muhafazakârlık, Aydınlanma ve Fransız Devrimi'nin ortaya çıkardığı rasyonel düşünce biçimi eksenindeki köklü değişim hamlelerine karşıt bir tutum almıştır. Edmund Burke'ün Fransız Devrimi'ne getirdiği eleştiriler, muhafazakâr düşünce geleneği açısından en temel referans noktasını oluşturmuştur. Üzerinde kesin bir görüş birliği sağlanamayan muhafazakârlık kavramı, süreç içerisinde Anglo- Amerikan muhafazakârlığı ve Kıta Avrupası muhafazakârlığı olma üzere iki ana koldan ilerlemiştir.Dergâh Dergisi etrafında başlangıç evresini yasayan Türk muhafazakârlığı, önceleri Bergson felsefesinin etkisi altında kalmıştır. Türk muhafazakârlığı, cumhuriyet inkılâpları ile gelen aşırılığı eleştirirken, rejimle çatışmamış, gelenek, tarih, din gibi alanlarda kendi hassasiyetini kültürel muhafazakârlık zemininde savunmuştur. Çok partili yasama geçişle birlikte, siyasal muhafazakârlığın etkileri de ortaya çıkmıştır.Sosyo-ekonomik açıdan ilerlerken geleneğin, ahlaki ve manevi değerlerin korunması gerektiği düşüncesi, Türk muhafazakârlığının en önemli özelliklerindendir. Türkiye'de muhafazakârlığın toplumsal tabanı 1980 sonrasının iç politik ortamı ve dış etkiler ışığında genişlemiştir.Türkiye'de siyasal muhafazakârlığın gerçek adresi merkez sağ partilerdir ancak muhafazakârlık merkez sağ partilerde açık ideolojik tutum haline getirilmemiştir. Anavatan Partisi, farklı ideolojik eğilimleri tek potada eritmeye çalışırken, bu eğilimleri genellikle muhafazakârlık ortak paydasında birleştirmiştir. Doğru Yol Partisi, Demokrat Parti-Adalet Partisi geleneğinin muhafazakâr hassasiyetini korumuş ancak muhafazakâr damar Anavatan Partisi kadar belirgin olmamıştır. Adalet ve Kalkınma Partisi ise, muhafazakârlık kavramını ilk defa sistematik olarak parti kimliği haline getirmeye çalışması sebebiyle muhafazakârlık açısından bir adım ileriye gitmiştir; fakat ideolojik kimliğini parti dışı çevrelere kabul ettirme açısından yapısal sorunlarından tam olarak kurtulamamıştır. Keywords : Conservatism, Neoliberalism, New Conservatism, Justice and Development PartyABSTRACTConservatism that has started to take place in history of political ideas after French Revolution, opposed radical change movements of axis of enlightenment period and French Revolution. Edmund Burke's criticisms on French Revolution, has formed the basic reference point in terms of tradition of conservatist idea. Concept of conservatism that don't bring definite agreement about, within the process has been advanced in two way named by American conservatism and Continental European concervatism.Turkish conservatism that has lived establishment period around periodical of Dergâh, has taken under the effect of Bergson Philosophy at the beginning. Turkish conservatism as criticizing excessiveness created by revolutions of Republic has not clashed with new regime and it defended its own sensitivity within the scope of cultural conservatism that contained subjects such as tradition, literature, history and religion. Along with passing the multi party system, effects of political conservatism has also appeared.One of the most important characteristic of the Turkish conservatism is the idea of the protection of traditional, moral and spiritual values along with improvements on socio-economic fields. In Turkey, social base of conservatism has enlarged in the light of ahead of 1980's internal political situation and external effects.Real addres of political conservatism in Turkey is central rightist parties but conservatism has not been clear ideological approach in central righist parties. Motherland Party, has strived to melt different ideological approaches in one crucible and generally joined together that approaches at a common point of conservatism. True Path Party, has protected the conservatist sensitivity of Democrat Party-Juctice Party tradition but conservatist tendency has not been clear as in Motherland Party. As for Justice and Development Party, it has taken one step ahead in terms of conservatism because of the reason that for the first time it has tried systematically to form concept of conservatism as a party identity but it has not gotten rid of structural problems in terms of acceptance of ideological identity to out of party circles.