Suchergebnisse

Our aim in this study is to evaluate the corporate social responsibility practices of Koza Mining Operations from the perspective of institutional mechanisms, and to reveal the society-based nature, which was inadequate in previous studies that explain the concept in particular.In particular, the fact that the institutional environment is subject to insufficient scrutiny by researchers and the studies conducted so far mainly on the place of responsibility practices related to financial performance have caused the concept to be subject to limited research in the literature. The study was carried out through in-depth interviews and archive scans with company officials in three mining sites (Bergama, Balıkesir and Gümüşhane) where the highest number of administrative lawsuits were filed against Koza Mining Operations. The case study method was chosen among the qualitative research methods in the study. According to the findings obtained from the study, it was determined that the company uses its corporate social responsibility practices as a public relations policy to solve or eliminate local or national problems (corporate legitimacy crisis) in the region.

Bu çalışma 25-26 Nisan 2019 tarihinde Ankara'da düzenlenen "Fiscaoeconomia International Congress on Social Sciences", adlı kongrede sözlü olarak sunulmuş, ancak basılmamıştır. ; Gelecek kuşaklara daha iyi yaşanılabilir bir dünya bırakmak her bireyin olduğu gibi işletmelerin de üzerine düşen bir görevdir. Bu görev sosyal sorumluluk anlayışının bir gereğidir. Günümüzde işletmeler maksimum kara odaklandıklarından sosyal sorumluluklarını yerine getirme konusunda çelişkiye düşebilmektedir. Amaç, sadece maksimum kar elde etmek olmamalı, aynı zamanda çevrenin sürdürülebilirliğine katkı sağlamak olmalıdır. İşletmelerin finansal tablolarına baktığımızda çevre adına bir maliyet unsuruna çok az rastlanmaktadır. Çevre muhasebesi sisteminin uygulanması bu boşluğu dolduracaktır. Ve böylece işletmelerin çevreye yaptıkları yatırım maliyetleri finansal tablolarında yer almış olacaktır. Gelişmiş ülkelerde, örneğin Japonya ve İsveç'te çevre maliyetleri işletmelerin finansal tablolarında açıkça görülebilir. Bu çalışmada BİST Sürdürülebilirlik Endeksinde yer alan 63 işletmenin, sürdürülebilirlik, sosyal sorumluluk ve çevre faaliyetleri incelenmiştir. Ayrıca şirketlerin çevre maliyetlerini finansal tablolarında nasıl gösterdikleri incelenerek çevre muhasebesini uygulayıp uygulamadıkları değerlendirilmiştir. Çalışma sonucunda işletmelerin çevre muhasebesini uygulamadıkları, finansal raporlarında ve sürdürülebilirlik raporlarında çevre ile ilgili sayısal bilgilerden ziyade genel bilgilerin yer aldığı tespit edilmiştir. ; Leaving a better livable world for future generations is a duty of businesses as well as every individual. This task is a requirement of social responsibility. Nowadays, as businesses focus on maximum profits, they may be in conflict with their social responsibilities. The aim should not only be to achieve maximum profit, but also to contribute to the sustainability of the environment. When we look at the financial statements of the enterprises, a cost element for the environment is very rare. The implementation of the environmental accounting system will fill this gap. And thus, the investment costs of the enterprises to the environment will be included in their financial statements. Indeveloped countries, for instance Japan and Sweden, environmental costs are clearly seen in the financial statements. In this study, were examined sustainability, social responsibility and environmental activities of 63 businesses in the BIST Sustainability Index. In addition, it is examined whether companies show environmental costs in their financial statements and whether they apply environmental accounting. As a result of the study, it was determined that enterprises do not apply environmental accounting, and general information rather than numerical information about environment is included in financial reports and sustainability reports.

Danışman: PROF. DR. HASAN SELÇUK KÖNİ Yer Bilgisi: İstanbul Gelişim Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü / Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Anabilim Dalı Konu: Uluslararası İlişkiler = International Relations ; Devletlerin vatandaşlarını soykırım, savaş suçları, insanlığa karşı suçları ve etnik temizlik suçlarına karşı koruyamadığı, korumakta isteksiz davrandığı ya da kendi vatandaşlarına karşı şiddet uyguladığı durumlarda egemenlikten kaynaklanan sorumluluk açığı bulunmaktadır. Bu açık koruma sorumluluğu kavramının ortaya çıkmasıyla birlikte müdahale yetkisinin uluslararası topluma verilmesiyle kapatılmaya çalışılmıştır. Egemenlik kavramı nüfusun iç savaş, isyan, baskı ya da devletin başarısızlığı sonucu ciddi bir zarara uğradığı ve hükümetin durumu kontrol altına almada başarısız olduğu durumlarda yerini sorumluluk olarak egemenlik' kavramına bırakmıştır. Devletin üzerinde tam ve mutlak hâkimiyeti olduğu ülke topraklarından ayrı tutulan insanların, salt egemenliğin bir parçası olmayacağı anlayışı uluslararası antlaşmalar ile geliştirilmiştir. Üç aşamalı bir yapı üzerine kurulu bu sorumluluk "insani müdahale" gibi zorlayıcı tedbirleri içermekte, "insani müdahale"den farklı olarak "önleyici diplomasi" ve "yeniden inşa" sorumluluklarını da uluslararası topluma yüklemektedir.Koruma sorumluluğunun varlığının kabul edilmesiyle birlikte, uluslararası barış ve güvenliği sağlama konusunda birincil derecede yetkili uluslararası aktör olan Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi'nin norm uygulayıcısı olarak uluslararası barış ve güvenliğin tehdidi dışında bir sebeple ilgili devletin rızası olmadan egemenliğine müdahale etme yetkisinin olduğu kabul edilmiştir. Ancak normun uygulaması aşamasında üç sütunlu yapıda öngörülen sıraya riayet edilmemesi, müdahalenin insani koruma amacı dışında doğrudan bir devletin siyasi bütünlüğüne ve bağımsızlığına müdahale şeklinde gerçekleşmesi, müdahalenin son çare olması ilkesine uyulmaması ve uygulamadaki istikrarsızlık normun gelişimini sekteye uğratmıştır. Bu çalışmada, uluslararası toplumun koruma sorumluluğu adı altında ilk zorlayıcı müdahalesi olma özelliğine sahip olan Libya müdahalesi ile benzer iç çatışmalara sahne olan Suriye hakkında Güvenlik Konseyi'nin 2011'den günümüze almış olduğu kararların nitel içerik analizi yapılmıştır. Bu analiz sayesinde koruma sorumluluğu normunun uygulanış şekli, uluslararası hukuk normlarına uygunluğu, uluslararası pratiğin tutarsızlığının nedenleri ve küresel sistem düzeyinde P5'in aralarındaki güç ilişkilerinin normun uygulanmasına yansıması irdelenmiştir. Sonuç olarak bir devlette insani krizin ortaya çıktığı olaylarda yetkili otorite tarafından yapılacak olası bir müdahalenin amacının "norm mu? egemenlik mi?" olduğu sorunsalı uluslararası ilişkiler teorileri ve uluslararası hukuk kuralları çerçevesinde değerlendirilmiştir. ; There is a lack of responsibility for sovereignty when states cannot protect their citizens against genocide, war crimes, crimes against humanity and ethnic cleansing, or are reluctant to protect them or use violence against their own citizens. With the emergence of this concept of open responsibility for protection, it has been tried to be closed by giving the intervention authority to the international community. The concept of sovereignty has been replaced by the concept of sovereignty as responsibility where the population has suffered serious damage as a result of civil war, rebellion, repression or failure of the state and the government has failed to control the situation. The understanding that the people who are separated from the territory of the country where the state has full and absolute sovereignty will not be a part of pure sovereignty has been developed by international treaties. This responsibility, which is based on a three-stage structure, includes coercive measures such as humanitarian intervention, and, unlike "humanitarian intervention" imposes"preventive diplomacy"and" reconstruction "responsibilities on the international community. With the recognition of the responsibility of protection, international peace and security As the norm enforcer of the United Nations Security Council, which is the primary international actor competent to provide, it is recognized that it has the authority to intervene in the sovereignty of the state without the consent of the relevant state for a reason other than the threat of international peace and security. However, failure to comply with the order envisaged in the three-pillar structure during the implementation of the norm, the fact that the intervention took place in the form of an intervention directly to the political integrity and independence of a state other than the purpose of human protection, the non-compliance with the principle of being the last resort of the intervention and the instability in practice interrupted the development of the norm. In this study, the qualitative content analysis of the decisions taken by the Security Council since 2011, which has witnessed similar internal conflicts with the Libya intervention, which is the first coercive intervention under the name of protection responsibility of the international community, has been conducted. With this analysis, the application of protection responsibility norm, compliance with international norms of law, the reasons of inconsistency of international practice and the reflection of the power relations between P5 on the implementation of the norm at global system level were examined. As a result, the question of whether a possible intervention by the competent authority in the events of humanitarian crisis in a state is 'norm or sovereignty? It has been evaluated within the framework of international relations theories and international law rules.

Text in Turkish; Abstract: Turkish and English ; Includes bibliographical references (leaves: 106-116) ; xii, 117 leaves ; Sürdürülebilirlik, başta iş dünyası olmak üzere akademisyenler tarafından da ilgi gören bir konudur. Sürdürülebilirlik kavram olarak büyüme yerine kalkınmayı öngörmektedir. Bu nedenle sürdürülebilirlik olmadan kalkınma olmayacağı gibi, kalkınma olmadan da sürdürülebilirlik olamaz. Sürdürülebilir kalkınma; bugünün ve geleceğin yaşamının planlanması, gelecek nesillerin ihtiyaçlarının bugünden karşılanabilmesi için gerekli imkânların sunulması şeklinde tanımlanır. Ekonomiyle birlikte toplumun da parçası olan işletmeler de süreç kâr odaklı iken küreselleşmenin getirdiği etkiyle yerini çevresel ve sosyal göstergelerle dengeleyerek gerçekleşmektedir. Bu üçlü dengeleme; çevresel, sosyal ve ekonomik göstergeler aynı zamanda sürdürülebilir kalkınmanın boyutlarını oluşturmaktadır. İşletmeler sürdürülebilirlik raporları ile iç ve dış paydaşlarına kurumlarının gerçek performanslarını yansıtmakla birlikte faaliyette bulundukları çevreye karşı sorumluluklarını da gözler önüne sermektedirler. İşletmelerin varlıklarını sürdürülebilir kılmak adına kurumsal şekilde devam etmeleri Kurumsal Sürdürülebilirlik kavramını ortaya çıkartmıştır. İşletmeler bu kavram gereğince, yalnızca kurumun çıkarını değil, sistemin çıkarını göz önünde bulundurarak hareket etmelidir. İşletmelerin hem finansal raporlama yapması hem de sürdürülebilirlik raporlama yapmaları halinde pek çok sayıda doküman oluşması, kreditörler tarafından yorumlanmakta güçlük çekilmesi neticesinde geleceğin raporlaması olarak adlandırılan entegre raporlamaya geçiş süreci başlamıştır. Çalışma dört bölümden oluşmaktadır. İlk bölümde sürdürülebilirlik kavramına değinilmiş; sürdürülebilirlik raporlamasının içeriği ve önemi incelenmiştir. İkinci bölümde kurumsal sürdürülebilirlik hakkında genel bilgiler verildikten sonra kurumsal sürdürülebilirlik modelleri ele alınmıştır. Üçüncü bölümde, sürdürülebilirlik ile ilgili kuruluşlar hakkında bilgi verilmiş; sürdürülebilirlik ölçüm uygulamaları olan Sürdürülebilirlik Endekslerine değinilmiştir. Son bölümde ise finansal raporlamadan entegre raporlamaya geçiş sürecinden bahsedilmiş; entegre raporun tarihsel gelişimi, kapsamı, amacı, işletmelere sağladığı fayda, içeriği ve kılavuz ilkeleri detaylı bir şekilde incelenmiştir. Türkiye'de az sayıda yayınlanan entegre raporlardan farklı iki sektör seçilerek içerik karşılaştırılması yapılmıştır. Bu kuruluşlar; T.Garanti Bankası A.Ş., Türkiye Sınai Kalkınma Bankası (TSKB) ve Çimsa Çimento T. A.Ş. 'dir. ; Sustainability is also a topic of interest to academics, especially in the business world. Sustainability foresees development instead of growth as a concept. For this reason, there will be no sustainability without sustainability, and there will be no sustainability without development. Sustainable development; the planning of today's and future's life, and the provision of necessary facilities for the needs of future generations to be met today Businesses, which are part of the economy and society, are realized by balancing the environmental and social manifestations with the effect of globalization, while the process is profit-oriented. This triple balancing; environmental, social and economic indicators also constitute the dimensions of sustainable development. Operational sustainability reports and internal and external stakeholders reflect the true performance of their organization, as well as their responsibilities towards the environment in which they operate. Organizational continuity of businesses in order to make their assets sustainable has led to the concept of Corporate Sustainability. According to this concept, businesses should act not only in the interest of the institution but also in the interest of the system. In the event that businesses do both financial reporting and sustainability reporting, the process of transitioning to integrated reporting, which is called the reporting of the future in the sense that the formation of a large number of documents is interpreted by the creditors and is difficult, has begun. The study consists of four parts. In the first chapter, the concept of sustainability is mentioned; the content and importance of sustainability reporting has been. In the second chapter, corporate sustainability models are discussed after giving general information about corporate sustainability. In the third chapter, information on sustainability related organizations was given; Sustainability Indexes, which are sustainability measurement applications. In the last section, the transition process from financial reporting to integrated reporting is mentioned; the historical development of the integrated report, the scope, the purpose, the benefits, content and guiding principles it has provided to the enterprises have been examined in detail. Comparing two different sectors selected a small number of integrated content from published reports it was made in Turkey. These organizations; T. Garanti Bankası A.Ş., Türkiye Sınai Kalkınma Bankası (TSKB) and Çimsa Çimento T.A.Ş.

Internal auditing is a collection of activities performed to bring value to corporate operations. It is critical for organizations to have effective and efficient internal control in order to continue their operations and compete with rivals. The management of the firms is also responsible for the implementation and monitoring of effective audit operations. Therefore, top management must be thorough and open in their approach to internal audits. As a result, internal audit efforts are critical for businesses.
This study was conducted from a management standpoint to establish the elements that actively contribute to the effectiveness of effective internal audit activity in organizations. The efficacy of audit units in organizations, the quality of audit work, organizational independence, career advancement prospects, and senior management support for the internal audit unit were all attempted to be assessed using the criteria. In the study, he conducted face-to-face interviews with enterprises in the Diyarbakir Organized Industrial Zone. The research found that the competency of internal auditors in firms, the quality of audit work, organizational independence, and career advancement prospects existed and that enterprises had a statistically significant and beneficial influence on the efficacy of audit units. However, statistical analysis revealed that there is no relevant association between the businesses' senior management's support and the efficacy of the enterprises' internal audit units and that the enterprises have no influence on the performance of the internal audit units.