Suchergebnisse

Kamu politikası toplumun büyük bir kısmını ilgilendiren konularda veya fırsatlarda hükümetlerin veya diğer siyasal karar alıcıların aldığı kararlar, eylemler veya eylemsizliklerdir. Kamu politikası çözümlemesi resmi, sivil, uluslararası ve ulus-üstü aktörlerin biçimlendirdiği karmaşık kamu politikası sürecini çözümlemeye çalışır. Kamu politikası çözümleme modellerinden olan süreç modeli (stages heuristics) beş aşamayı esas alarak kamu politikaları analiz etmeye çalışır. Bu aşamalar gündeme gelme, formülasyon, kanunlaştırma, uygulama ve değerlendirme aşamalarıdır. Bu çalışmada Türkiye'nin Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfı politikası çeşitli kamu politikası çözümleme modellerinden süreç modeliyle çözümlenmiştir. Birinci bölümde, kamu politikası çözümleme terim ve yaklaşımları tanıtılmıştır. Tezin ikinci bölümünde sosyal yardımlaşma ve dayanışma vakıflarının ve diğer sosyal yardım kurumlarının gelişimi detaylı olarak ele alınmıştır. Üçüncü bölüm kamu politikası sürecinin Türkiye'nin sosyal yardımlaşma ve dayanışma vakıfları politikasına ilişkin beş aşamanın analizine odaklanmaktadır. Bu politika çözümlemesinin konusu 3294 sayılı Kanunun 1986- 2017 yılları arasının çözümlenmesidir. TBMM Tutanak Dergisi ve ilgili Bakanlığın raporları bu politika çözümlemesinde temel bilgi kaynaklarıdır. Tez genel değerlendirme, politika temelli pratik ve akademik önerilerle sona erer. ; Public policy is the decisions, actions and/or inactions of goverments or other political actors on matters or opportunities related to large part of the society. In public policy analysis, it is attempted to analyze the complex policy process, which includes the involvement formal, civil, international, and supranational actors. One of the public policy analysis models is process model (stages heuristics) tries to analyze public process based on five stages. These steps are agenda setting, formulation, legislation, implementation, and evaluation. In this study, Turkey's social assistance and solidarity foundations policy was analyzed by means of various public policy analysis models and frameworks and especially by the stages model. At the first chapter, public policy analysis terms and approaches are introduced. A detailed analysis of the development of this foundations and other social assistance and solidarity institutions was conducted at the second chapter of the thesis. The third chapter focuses on the analysis of every (five) stages of the public policy process on social assistance and solidarity foundations policy of Turkey. Records of the Turkish Parliament (TBMM Tutanak Dergisi), annual reports of the related General Directorate of the Ministry are the main information sources for this policy analysis. The analysis of this specific public policy topic/substance covers the era of 1986-2017; the year 1986 was the year of main law, 3294, enacted. Thesis ends with general conclusion, comparative evaluations and policy-based, practical and academic recommendations.

Der rassistische Brandanschlag in Solingen jährt sich 2023 zum 30. Mal. Eine fachliche, gesellschaftspolitische und wissenschaftliche Auseinandersetzung ist bisher jedoch kaum erfolgt. Die Beiträger*innen ordnen die Geschehnisse und Zusammenhänge um den Mordanschlag kritisch ein und diskutieren seine Nachwirkungen und Folgen aus unterschiedlichen Perspektiven reflexiv. Neben zivilgesellschaftlichen und wissenschaftlichen Stimmen kommen auch Überlebende und Angehörige der Familie Genç sowie andere Betroffene rassistischer und extrem rechter Gewalt zu Wort.

With worldwide progress, development and diversification come tensions between individual, local, national, and global identities, and the fight for equality and justice and opposition to discrimination. Iran is no different, but little has been written about the historical, current, and future identities of Iran's ethnic groups. This study looks at the Azeris, Kurds, Arabs, and Baloch alongside the Persian ethnic identity, which is predominant in modern Iran and which many claim is upheld politically and socially as the ideal for a future, collective Iranian ethnic identity, promoting discrimination against different ethnic identities. This theory is grounded by conducting and analysing in-depth questionnaires across 13 Iranian provinces in relation to religious, local, and national identities; inter-ethnic cultural borders; hindrances to progressive movements; the purging of certain ethnic cultures; and possible steps to resolve crises. Some data has been extracted from the author's recently published book, From Border to Border: Comprehensive research study on identity and ethnicity in Iran. This data presents practical steps to achieving stable, equitable and sustainable cultural, social, economic, legal, and political conditions in Iran, based on the results of questionnaires. Taken into consideration is the realization of economic, socio-cultural, and political justice and indiscriminate social welfare, promoting interethnic solidarity and justice in the media, separating the legal and political systems from religious and ethno-centric thought in acknowledgement of the diversity of religious identities in Iran, and implementing the pending articles of the Constitution.

Tirebolu Belediyesi tarafından 2019-2020 yılları arasında koordine edilen Avrupa Gönüllük Hizmetleri Projesi kapsamında programa üye ülkelerden Macaristan ve İtalya'ya gönderilen 25 katılımcıdan 18'i ile görüşülmüştür. Veriler yapılan derinlemesine görüşmeler ile toplanmış ve betimsel analiz ile çözümlenmiştir. Bu program kapsamında gönderilen katılımcılar, programı koordine eden kurum tarafından bazı şartlar gözetilerek belirlenmektedir. Elde edilen veriler doğrultusunda katılımcıların Avrupa Gönüllük Programı hakkındaki bilgi kaynaklarında arkadaş tavsiyesi ve dijital platformların etkisi olduğu gözlemlenmiştir. Katılımcıların gönüllülük programını tercih etmesindeki temel etkenler arasında ise kültürel ve kişisel kazanımlar yer almaktadır. Araştırmada elde edilen bulgular analiz edildiğinde, katılımcıların program sürecinde Türkiye hakkında olumlu imaj oluşturmak ve kültürlerarası diyaloğu geliştirmek adına kişisel çabalar içerisinde yer aldıkları tespit edilmiştir. ; Due to the changing infrastructure of the plane of international relations, countries nolonger focus solely on political relations in diplomatic relations, but also impose some responsibilities on individuals in diplomatic relations. Through various programs organized internationally, individuals interact with individuals in different countries to get to know each other and introduce their counry. Citizen diplomacy, seen as a sub-application area of public diplomacy, based on the process of interpersonal communication. It provides the establishment of intercultural communication, in which symbolic and immediate feedback based on mutual dialogue is received. In this way, citizens who have the opportunity to transfer their national values and interest face to face to those with whom they communicate serve as a bridge in establishing intercultural dialogue (Karlı & Ozel, 2020, s.2). Citizen diplomacy is based on interpersonal communication is used as an element of Public Diplomacy. In citizen Diplomacy, citizen convey national values and interest face to face to whose with whom they communicate. Exchange programs carried out for this purpose can be used effectively as a means citizen diplomacy. Wihnin the scope of Erasmus+ project, the communication and interaction between the European Union countries and the program countries with the citizens of the countries where the students are located in Hungary and Italy at different time intervals with the voluntary embassy program is the subject of the research. Between 2019-2020, 18 participations who went to Hungary and Italy were interviewed within scope of the European Solidarity Program volunteering project coordinated by the municipality of Tirebolu. The data was collected by in-depth interviews and analyzed by descriptive analysis. The countries that go are determined by the coordinating institution, taking into account the specific conditions of the participations. According to the data obtained, it was observed that the participants information sources about the European volunteering program had the influence of friend advice and digital platforms. Among the main factors that participants prefer the Solidarity Program are cultural and personal achievements. Finally, this article, which focuses on citizen diplomacy, consist of three parts. In the first and second sections, it consist of information obtained as a result of a literature review that provides the basic for research. In the third section, the research section is given. In this context, in the first chapter, concepts and explanations related to public diplomacy and soft power are given in accordance with the information obtained from the literature review. In the second, the information contained in the literature on European Voluntary Services projects, which are one of the applicaion areas of citizen diplomacy and citizen diplomacy, is evaluated. The city of Tripolis in the third chapter the research part of a European Voluntary Service Project coordinated by Hungary and Italy in-depth interviews with the participants to the obtained with the taken and can be diagnosed by examination consist of the result of a qualitative research.

Küresel bir salgın krizi karşısında küresel değil ulusal dayanışmanın sergilendiği bir dünyada devletin rolü yeniden önem kazanmıştır. Bununla birlikte, ulus devletlerin geri dönüşü söyleminin yanıltıcı olduğu ve kamusal alanın yeniden önem kazanmasıyla devletlerin geri dönüşünün, küreselleşme öncesi bir ulus devlete geri dönüş olmadığı vurgulanmaktadır. Salgın krizi her ne kadar acil durumla başa çıkmak için devlet otoritesine ve müdahalesine ihtiyaç olduğunu göstermiş olsa da bu otorite, devletlerin çok katmanlı yönetişimden oluşan karmaşık bir ağ içinde işlevsel ve etkin olmasıyla sağlanacaktır. Başka bir deyişle, geri dönerken devlet, dönüşmek zorunda olacaktır. Bu, ulus devletin hem yerel ve ülkesel hem de bölgesel ve küresel düzeylerde etkin ve esnek bir devlet ihtiyacına uygun bir şekilde geri dönüşü anlamına gelmektedir. ; The role of the state has regained importance in a world where national rather than global solidarity has been exhibited in the face of the global health emergency of international concern. However, the discourse of returning nation-states deemed to be misleading in the sense that with an increasing function of the public sphere in times of crisis the return of the states does not necessarily mean the return to a nation-state of the pre-globalization period. Although the pandemic crisis has shown the need for state authority and intervention in dealing with the emergency, this kind of state engagement can be ensured when and if states are functional and effective in a complex network of multi-layered governance. In other words, while returning, states have to transform. This means that the return of the state should be in accordance with the imperative of an effective and resilient state at local and national as well as regional and global levels.

Alevi-Bektaşi inancının tanınması, cemevlerinin ibadethane olarak kabul edilmesi, inanç öğretimi konusunun ebeveynlere bırakılması konusunda AİHM tarafından alınan kararlar halen Türkiye Cumhuriyetihükümetince uygulamaya konulmamıştır.Alevi-Bektaşiler hükümetin bu konuda ne-ler yapacağını beklerken, Alevi-Bektaşi der-nekleri farklı tavırlar sergilemektedirler. Buçalışmada, kendilerini Alevi-Bektaşi inancı-nın temsilcileri olarak gören dernek ve vakıfların görüşleri incelendikten sonra bunların bir değerlendirilmesi yapılmıştır. Laik Türkiye Cumhuriyeti'nin birlik ve beraberliğine katkıda bulunacak bir modelin geliştirilmesi önemlidir. Bu model, Hâce Ahmet Yesevî ve Hacı Bektaş-ı Veli'nin "Dört Kapı ve Kırk Makam" öğretisine dayalı olmalı-dır. Bu öğretiye dayalı olarak geliştirilecekbir model Alevi-Sünni toplumunu birbirine yaklaştırarak, Türkiye'de tek bir inanç sis-teminin oluşturulmasına yardım edebilir. Türkiye Cumhuriyeti'nin laik bir ülke olduğu gerçeğinden hareketle, devletin bütün inançlara eşit mesafede durması gerekir. Alevi-Bektaşi inanç yapılanmasıyla ilgili uygulamalı çalışmaların yapılması önerilmiştir. ; Decisions about the recognition of Alevi-Bektashi belief, the adoption of cemevi's as places of worship, leaving religious education to the parents taken by the European Court of Human Rights still has not been implemented by the government of Repub-lic of Turkey. Alevi-Bektashi foundations and associations exhibit different attitudes,while Alevi-Bektashis wait for what thegovernment will do about it. In this study, after evaluating the view of the associations and foundations that see themselves as representatives of Alevi-Bektashi belief, an evaluation of these was made. The development of a model that will contribute to the unity and solidarity of the secular Republic of Turkey is important. This model should be based on Hâce Ahmet Yesevi and Hacı Bektaş-ı Veli's "Dört Kapı Kırk Makam" teaching. A model that will be developed based on these teachings can help to build a single belief in Turkey ...

Çalışmanın amacı kent konseylerinin katılımcı demokrasiye katkı verip vermediğini araştırmaktır. Bu araştırmada yapılandırılmış görüşme ve doküman inceleme gibi nitel veri toplama teknikleri kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini Küçükçekmece Kent Konseyi üyelerinden toplam 5 kişi oluşturmaktadır. Araştırma sonucunda, Küçükçekmece Kent Konseyi'nin, yurttaşların karar alma ve uygulama süreçlerine katılımını sağlama konusunda yetersiz kaldığı, toplumun farklı kesimlerini temsil etmediği, Konsey'in bütçe, mekan ve sekretarya açısından belediyeye bağlı olması ve üyelerinin çoğunluğunun kamu kurumu temsilcileri olmalarının Konsey'de özgür bir tartışma platformu oluşmasını zorlaştırdığı görülmüştür. Araştırmada ayrıca Küçükçekmece Kent Konseyi'nin katılımcı demokrasi açısından sosyal yardımlaşma ve dayanışma gibi bazı alanlarda pozitif katkıları olduğu da tespit edilmiştir. Sonuç olarak, araştırma, olumlu katkılarına rağmen, Küçükçekmece Kent Konseyinin genel olarak katılımcı demokrasi modelinin gerçekleştirilmesi konusunda çok etkin bir rol oynamadığı sonucuna ulaşmıştır. ; The study aims to investigate whether city councils contribute to participatory democracy. Qualitative data collection techniques such as structured interview and document review were used in this research. The sample of the study consists of 5 members of Küçükçekmece City Council. The study found that the Küçükçekmece City Council is insufficient in ensuring the participation of citizens in the decision-making and implementation processes, and it does not represent different segments of the society. It fails to create a free discussion atmosphere due to its affiliation with the municipality regarding budget, location, and secretariat. Also, the fact that the majority of its members are representatives of public institutions hinders free discussion of different ideas. The study also found that Küçükçekmece City Council had positive contributions in such areas as social assistance and solidarity for achieving participatory democracy. As a result, the study concludes that despite its positive contributions, the Küçükçekmece City Council does not play a very important role in the realization of the participatory democracy model.

ÖZETAVRUPA BİRLİĞİ MALİ YARDIM POLİTİKASI VE TÜRKİYE – AB MALİ YARDIMLARININ İÇERİĞİİkinci Dünya Savaşı sonrası birleşme hareketlerinden biri olan Avrupa Birliği, kuruluş felsefesi olan "dayanışma" ilkesini uygulamaya koyarak kendi içinde ekonomik ve sosyal dengesizlikleri ortadan kaldırmayı amaçlamıştır. Avrupa Birliği bu amaçla kendi üyelerine yapmakta olduğu mali yardımları, aday ülkelere ve aday olmayan diğer ülkelere de yaparak mali yardımların önemi ve çeşitliliği artmıştır. Hibe veya kredi şeklinde yapılan bu mali yardımlardan ülkemiz de, aday ülke olarak yararlanmaktadır. Bu çalışma ile Avrupa Birliği mali yardım politikası ve ülkemizin bu doğrultuda mali yardımlardan yararlanma süreci anlatılmaya çalışılmıştır. Avrupa Birliği mali yardımlarından en çok yararlanan üye ülkeler; Yunanistan, İspanya, Portekiz ve İrlanda gibi az gelişmiş ülkeler olup, bu ülkeler yapılan mali yardımlar sonucu kayda değer ekonomik gelişmeler göstermiştir. Türkiye ise aday ülke statüsüyle yapılan mali yardımlardan yeterli ölçüde yararlanamamıştır.ABSTRACTEUROPEAN UNION FINANCIAL ASSISTANCE POLICY AND THE CONTENT TURKEY – EUROPEAN UNION FINANCIAL ASSISTANCEEU is the unificiation movement after World War II that aimed to disappear inequalities regarding economical and social imbalances as practicing "solidarity" principle which is the main philosophy of the establishment. With this purpose, EU expanded it's contributions and contribution types not only towards the members but also the candidate and non-candidate countries .In this case, the importance of the contribution has been increased. As the candidate, our country has also been granted with these financial supports as donation or credit With this work, EU Financial assistance policy and process of benefiting from this financial assistance have been tried to explained. The candidate countries which have been benefiting from EU Financial assistances mostly are the underdeveloped countries Greece, Spain, Portugal and Ireland. The above mentioned countries have been remarkably developed as the result of having these financial assistances. However, Turkey could not have been benefited sufficiently from the financial assistance with the candidate country status.

Türkiye'de demokratikleşme sürecinde 12 Eylül 1980 Askeri Müdahalesi ve Kırşehir Basını isimli çalışmamda ilk olarak demokrasi, demokratikleşme, ihtilal gibi kavramların anlaşılması gerektiği düşüncesindeyim. Demokrasi, vatandaşların, devlet politikasını şekillendirmede eşit hakka sahip olduğu bir yönetim biçimidir. Cumhuriyet halkın egemenliğine dayanan bir sistem, demokrasi ise cumhuriyetin uygulanış şekillerinden biridir. Demokrasiye uygun bir şekilde yaşama biçimine ise demokratikleşme denilmektedir. İhtilal, Bir ülkenin siyasal, sosyal ve ekonomik yapısını veya yönetim düzenini değiştirmek amacıyla kanunlara uymaksızın kuvvet kullanarak köklü bir değişiklik için yapılan militarist bir hareketidir. Ülkemizde yaşanan askeri müdahalelerin gerekçeleri; ülke bütünlüğünü korumak, millî birlik ve beraberliği sağlamak, muhtemel bir iç savaşı ve kardeş kavgasını önlemek, devlet otoritesini ve varlığını yeniden tesis etmek ve demokratik düzenin işlemesine mani olan sebepleri ortadan kaldırmak olarak gösterilmiştir. Geçmişte çeşitli sebeplerle yaşanılanlar da göstermiştir ki demokrasinin işlemesi ve yürütülmesi için çalışan parlamento kapatılarak demokrasi ve demokratikleşme sağlanamaz. Müdahaleyi yapanların her türlü karar ve tasarruflarından dolayı haklarında cezaî, malî veya hukukî sorumluluk iddiası ileri sürülemez ve bu maksatla herhangi bir yargı merciye başvurulamazlığı sağlayan anayasa maddesi 2010 referandumu sonrası değiştirilmiş ve o dönemle ilgili yargılama 13 Eylül 2010 tarihinde başlamıştır. Şu da bir gerçektir ki hiçbir askeri müdahale ülkeyi rahata, huzura götürememiştir. Müdahale sonrası; ister sağ, ister sol kesimden olsun -Türkiye?nin yarınları, umutları belki de gelecekleri olan büyük çoğunluğu gençlerden oluşan ülkesini milletini seven- birçok insanın mağduriyetine herkes tanık olmuştur. 12 Eylül ülkenin geçmiş birikimini, deneyimini belki de en önemlisi yarınını ortadan kaldırmıştır. Türkiye, 27 Mayıs 1960,12 Mart 1971 ve 12 Eylül 1980?leri yaşayarak, demokrasisi çeşitli sebeplerle askıya alınarak bugünlere gelmiştir. Eğitim seviyesi yükseltilerek ülkenin varlığı ve birliği için çalışan sivil toplum kuruluşlarının daha da yaygınlaşması, temel haklarını bilen vatandaşların yetişmesi ve demokrasinin birlikte yaşama anlayışı olduğunun anlaşılması olarak kabul edilmesi rahat, mutlu, huzurlu ama kesintiye uğramayacak demokratik yarınların göstergesi olacaktır. Evrensel değerler bağlamında amaç birlik ve beraberlik içinde daha güzel, daha mutlu yarınlara ulaşmaktır. Anahtar Sözcükler: Demokrasi, Demokratikleşme, Askeri Müdahaleler ve Basın. ; In my study that named `September 12th, 1980 Military Intervention and the Kırşehir Press in the process of democratization in Turkey?, firstly it should be understood the terms such as democracy, democratization and revolution. Democracy is a form of government that all citizens have equal rights in shaping government policy. Republic is the system that based on the sovereignty of the people, democracy is on the other hand one of the forms of implementation of the republic. Living in accordance with democracy called as `democratization?. The revolution is a wide public movement for a radical change by using force in order to change a country?s political, social and economic structure or layout of the managament. The reasons for military intervention in our country are shown as to protect the integrity of the country, to ensure national unity and solidarity, to prevent a possible civil war and fratricidal quarrel, to re-establish the existence of state authority and to eliminate the raesons that prevent functioning of the democratic system. The events about past for various reasons have shown that by closing the parlament which functioning and executing for democracy, it is not possible to achieve democracy and democratization. Because of their all kind of decisions and possessions for the people who interfere it is not asserted the claim of criminal, financial and legal responsibility and for this purpose it may not be applied any judicial authority. The constitutional court were changed after the 2010 referandum and the trial about that period began 13th September 2010. But this is also a fact that no military intervention take the country to peace and comfort. After the intervention, whether right or left part supporter, many people were lost especially and vast majority of them youngs who are Turkey?s tomorrows, prospects and perhaps the future and this fact has witnessed by many people. September 12th eliminated the country? s past knowledge, experience and perhaps most importantly its future. Turkey has survived until today by living May 27th 1960, March 12th 1971, September 12th 1980 and by suspending its democracy for various reasons. It will be the indicator of comfortable, happy, peaceful but uninterrupted democratic future as the expansion of non-governmental organizations that are working for their country?s existense and cooperation by taking into account or even increasing the level of education,the growth of citizens who know their fundemantal rights and adoption of democracy as the understanding of living together. In the context of üniversal values the aim is to achieve happier and more beautiful future living unity and solidarity. Key words: Democracy, Democratization, military Interventions and Press

Türk Dil Kurumu tarafından "görevi kötüye kullanma" olarak tanımlanan yolsuzluk kavramı, kaynakların israfına yol açan ve toplumların gelişmesini engelleyen önemli bir sorundur. Dünyanın hemen her ülkesinde karşılaşılan bir olgu olan yolsuzluklar,Türkiye'de de yıllardır kamu yönetiminin büyük bir sorunudur. Cumhuriyet öncesi dönemde de var olan rüşvet, kayırmacılık, aracılık gibi ahlâka aykırı ve devlete güveni sarsan eylemler, neredeyse kültürün ayrılmaz parçası haline gelmiştir. Yeni Kamu Yönetimi anlayışı ile birlikte saydam, etik değerlere bağlı, demokratik, hesap verebilen bir yönetim anlayışı vurgulansa da yolsuzluk konusu son yıllarda kamuoyunda sıklıkla yer almaktadır. Bir ülkede yönetim alanında görülen yolsuzluklar toplumla yönetim arasında önemli sorunlara neden olmaktadır. Yolsuzluk, ekonomik kalkınmanın önündeki en büyük engeli oluşturmakta, bireysel menfaatler toplumsal menfaatlerin önüne geçerek sosyal dayanışmayı azaltmaktadır. Yönetimde yolsuzluk, toplumsal, ekonomik ve mali yapıları sarsarak bireylerin güven duygusunu da etkilemektedir. Bu bakımdan artan yolsuzluk ve devlete olan güvenin azalması yolsuzluğun önlenmesi ve etik değerlerin yaygınlaştırılmasını gündeme getirmektedir. Yolsuzluğun küresel bir sorun olması nedeniyle bu sorunla mücadele için organizasyonlar oluşturulmuştur. Çalışma Türk Kamu Yönetimindeki yolsuzlukla mücadele sürecine ve örgütlenmeye odaklanmaktadır. ; The concept of corruption defined as "misconduct" by Turkish Language Institution is a major problem which leads to waste of resources and preventing the development of society. Corruption is a phenomenon encountered in almost every country in the world, is also a major problem of public administration for years in Turkey. Republic in the pre-existing bribery, nepotism, through the state, such as disorderly and confidence-shattering actions, it has become almost an integral part of the culture. New Public Management with a transparent approach, based on ethical values, democratic and accountable as possible, highlight a management approach issue of corruption often located in public opinion in recent years. Corruption seen in the field of management in a country causes significant problems between management society. Corruption constitutes the biggest obstacle to economic development; reduce social solidarity by individual interests preventing the social interests. Government corruption, social, economic and financial structures also affects the confidence of individuals jerk. In this regard, the growing corruption and prevention of corruption and the decline of confidence in the state brings dissemination of ethical values agenda. Because of the global problem of corruption the organizations have been created to combat this problem. The study focuses on fight corruption process in Turkish public administration and organization.

Ujamaa, dayanışma ya da aile içi bir toplulukta yaşamak anlamına gelen Svahilice bir kelimedir. Ujamaa'nın bir terim olarak kullanılması, 1967'de daha çok politik yönleriyle popülerlik kazandı. Bağımsızlıktan kısa bir süre sonra, ilk Tanzanya Cumhurbaşkanı Julius Nyerere, Ujamaa politikasını Tanzanyalıları birlikte yaşamaya ve birlikte çalışmaya teşvik etme aracı olarak ilan etti. Ayrıca, Ujamaa politikası, sömürgecilik sırasında kaybedilen geleneksel Afrika kültürlerini restore etmeyi amaçlayan Afrika kıtasında görülen sosyalizm türleri arasında yer almaktadır. Sosyo-ekonomik refahı artırmak için hükümet, Ujamaa politikası adı altında farklı alt politikalar uygulamaya koydu. Bu politikalar kamulaştırmayı arttırmayı, köylüleşmeyi ve köye dair imkânları yüceltmeyi ve kişilere özgüven eğitimini içermektedir. Ujamaa politikası köylerde yaşayan çok sayıda Tanzanyalı nedeniyle kırsal alanların gelişmesine dayanan bir politikadır. Ekonomik ve sosyal refahı geliştirmek için kullanılan birçok çabaya rağmen, Ujamaa politikası kapitalist ülkelerden, özellikle Amerika Birleşik Devletleri ve İngiltere'den, hükümet bürokratlarından ve köylülerden farklı itirazlarla karşı karşıya kaldı. Kapitalist ülkeler, IMF ve Dünya Bankası gibi finansal kurumlarını Tanzanya'daki Ujamaa politikasını baltalamak için kullandılar. Dolayısıyla, Ujamaa politikasının başarısızlığı, kapitalist sistemin başlamasına yol açtı. Tanzanya perspektifinde kapitalist sistemin tanıtılması modernleşme olarak biliniyordu. ; Ujamaa is a Swahili word which means "solidarity or to live a communal life as a single family. The term got its popularity since 1967 when it was used more in political aspects. Soon after the independence, the first Tanzanian president Julius Nyerere declared the Ujamaa policy as a means to encourage Tanzanians to live and work together. Also, the Ujamaa policy was one among the types of African socialism which were intended to restore the traditional African cultures which were deteriorated during the colonization. İn order to improve economic and social welfare, the government introduced different subpolicies under the Ujamaa policy. Those policies were nationalization, villagization, and education for self-reliance. The Ujamaa policy based on the development of rural areas because a large number of Tanzanians lived in the villages. Despite many efforts used to improve the economic and social welfare, the Ujamaa policy faced different opposition from capitalist countries, especially the United States and the United Kingdom, and from the government's bureaucrats and villagers. These countries used their financial institutions like the IMF and World Bank to undermine the Ujamaa policy in Tanzania. So, the failure of the Ujamaa policy paved the way for the re-introduction of the capitalist system. İn Tanzania perspective the reintroduction of the capitalist system was known as Modernization.

URL: http://sutad.selcuk.edu.tr/sutad/article/view/999 ; Yaklaşık yedi asır boyunca müşterek bir coğrafyayı paylaşan İran ve Osmanlı devletleri mezhep, siyasi ve içtimai farklılıkların gölgesinde bir türlü sağlam temellere oturtulamayan siyasi münasebetlerini, bir takım antlaşmalarla canlı tutmaya gayret gösterseler de, iki taraf arasında oluşturulmaya çalışılan ittifak, mezhepsel farklılığın pragmatik politikaların önüne set çekmesi ve bu ayrışmanın küresel güçler tarafından istismar malzemesi haline getirilmesi nedeniyle bir türlü istenilen düzeye ulaşamamıştır. İki taraf arasında meydana gelen anlaşmazlıkların önemli bir nedeni de uzun yıllar boyunca birbirine komşu olan bu iki kadim devlet arasındaki siyasi sınırların muayyen bir statüye kavuşturulamamış olmasıdır. Bu durum sınır bölgelerinde ve bilhassa da konargöçer aşiretlerin yarattığı ihlaller neticesinde küçük çaplı çatışmalara neden olmakta ve asıl zararı bölgede faaliyet gösteren tüccarlar ve zairler görmekteydi. Bu makalede birinci elden kaynaklar ve belgeler ışığında İran ve Osmanlı devletlerinin sınır meseleleri irdelenecek ve bu anlaşmazlıkların sebebiyet verdiği siyasi ve diplomatik krizlerin iki ülke üzerindeki olumsuz yansımalarına dikkat çekilecektir. Zira iki taraf arasında bir türlü önü alınamayan sınır anlaşmazlıkları savaş nedeni olmaktan ziyade, 19. yüzyılın siyasi konjonktüründe küresel güçlerin kıskacına alınan İran ve Osmanlı devletlerinin dayanışma ve ittifak içine girmesine engel teşkil etmiş ve netice itibariyle bu husumetten faydalanan yine batılı emperyalist devletler olmuştur. ; Persia and Ottomans, who shared common geography for nearly seven centuries, tried to keep alive their relations, which they couldn't base on sound grounds due to differences in Sect, political and social matters, by means of a set of agreements and alliance sought between two parties couldn't reach intended level as a result of sectarian disagreement hindering practical politics and exploitation of this segregation by global powers. Important cause of disagreements occurring between two parties was that, the political borders between these two old states, which were neighbors for a long period, couldn't be given definite status. This situation caused small scale skirmishes along the borderlines, especially as a result of violations by nomadic tribes and the most damage was suffered by merchants active in the region. In this article, the border problems of Persia and Ottomans will be studied in the light of first-hand sources and attention will be drawn to negative reflections of political and diplomatic crises caused by these disagreements. For, the unpreventable border disagreements between two parties obstructed Iran [Qajar] and Ottomans, who were under the yoke of global powers in political conjuncture of 19. Century, from solidarity and alliance rather than being cause of war and as a result, it was Western imperialist powers who took advantage of this animosity.

Küreselleşme sürecinde ulus-devletin sorgulanır hale gelmesi ve zayıflaması, bilgi teknolojileri ve iletişim ağlarının gelişimi ile birlikte şehirlerin ve yerel yönetimlerinin uluslararasılaşmasını doğurmuştur. Yerel yönetimler, yerel dış politikaları doğrultusunda şehir diplomasisi yürütmekte ve şehirlerinin çıkarlarını uluslararası alanda savundukları gibi şehirlerarası dayanışma sağlayarak küresel barışa ve sorunların çözümüne katkı sağlamaktadırlar. Şehir diplomasisi alanında Türkçe kaynak yetersizliği tez çalışmasının motivasyonel zeminini oluşturmaktadır ve tez çalışması şehir diplomasisi kavramı üzerinden kurgulanmıştır. Bu bağlamda tez çalışmasının amacı, şehir diplomasisinin kavramsal çerçevesini oluştururken şehirlerin diplomasi alanındaki potansiyel rollerini ortaya koymak ve İstanbul Büyükşehir Belediyesinin şehir diplomasisi alanındaki durumunu analiz etmektedir. Çalışmanın oluşturulmasında nitel araştırma yöntemi kullanılmış ve durum çalışması gerçekleştirilmiştir. Çalışma sırasında kavramsal çerçeve için yerli ve yabancı birincil ve ikincil yazılı kaynaklardan, İBB örneği için ise İBB meclis kararlarından ve arşiv verilerinden yararlanılmıştır. Bu tez çalışması sonunda, şehir diplomasisine kavramsal bir bakış sağlanmış; şehir diplomasisinin gelişimi, uygulama araçları ve boyutlarının neler olduğu ve Türkiye'nin en köklü ve büyük yerel yönetimi olan İstanbul Büyükşehir Belediyesinin şehir diplomasisi alanındaki faaliyetleri örnekleriyle incelenmiştir. İleriki çalışmalar ve geliştirmeler için öneriler sunulmuştur. --- In the process of globalization, the nation-state has begun to be questioned and weakened. That's led to the internationalization of cities and local governments along with the development of information technologies and communication networks. Local governments carry out diplomacy in accordance with their local foreign policies and contribute to the solution of global problems and peace-building by providing inter-city solidarity, as well as defending the interests of their cities internationally by a joint of city diplomacy. The lack of academic Turkish resources in the field of city diplomacy constitutes the motivational basis of the thesis study which is built on the concept of city diplomacy. In this context, the aim of the thesis study is to create the conceptual framework of city diplomacy, to reveal the potential roles of cities in the field of city diplomacy and to analyze the status of Istanbul Metropolitan Municipality in the field. The qualitative research method was used and the case study model was carried out in the thesis study. During the study, primary and secondary written sources were examined for the conceptual framework. IMM council decisions and archive data were utilized for the case study. In the conclusion, a conceptual overview of city diplomacy was provided; the development of city diplomacy, the tools, and dimensions of the application and the city diplomacy activities of Istanbul Metropolitan Municipality which is Turkey's oldest and largest local government, were scrutinized. Suggestions for future studies and potential improvements were offered.

Küreselleşme sürecinde ulus-devletin sorgulanır hale gelmesi ve zayıflaması, bilgi teknolojileri ve iletişim ağlarının gelişimi ile birlikte şehirlerin ve yerel yönetimlerinin uluslararasılaşmasını doğurmuştur. Yerel yönetimler, yerel dış politikaları doğrultusunda şehir diplomasisi yürütmekte ve şehirlerinin çıkarlarını uluslararası alanda savundukları gibi şehirlerarası dayanışma sağlayarak küresel barışa ve sorunların çözümüne katkı sağlamaktadırlar. Şehir diplomasisi alanında Türkçe kaynak yetersizliği tez çalışmasının motivasyonel zeminini oluşturmaktadır ve tez çalışması şehir diplomasisi kavramı üzerinden kurgulanmıştır. Bu bağlamda tez çalışmasının amacı, şehir diplomasisinin kavramsal çerçevesini oluştururken şehirlerin diplomasi alanındaki potansiyel rollerini ortaya koymak ve İstanbul Büyükşehir Belediyesinin şehir diplomasisi alanındaki durumunu analiz etmektedir. Çalışmanın oluşturulmasında nitel araştırma yöntemi kullanılmış ve durum çalışması gerçekleştirilmiştir. Çalışma sırasında kavramsal çerçeve için yerli ve yabancı birincil ve ikincil yazılı kaynaklardan, İBB örneği için ise İBB meclis kararlarından ve arşiv verilerinden yararlanılmıştır. Bu tez çalışması sonunda, şehir diplomasisine kavramsal bir bakış sağlanmış; şehir diplomasisinin gelişimi, uygulama araçları ve boyutlarının neler olduğu ve Türkiye'nin en köklü ve büyük yerel yönetimi olan İstanbul Büyükşehir Belediyesinin şehir diplomasisi alanındaki faaliyetleri örnekleriyle incelenmiştir. İleriki çalışmalar ve geliştirmeler için öneriler sunulmuştur. --- In the process of globalization, the nation-state has begun to be questioned and weakened. That's led to the internationalization of cities and local governments along with the development of information technologies and communication networks. Local governments carry out diplomacy in accordance with their local foreign policies and contribute to the solution of global problems and peace-building by providing inter-city solidarity, as well as defending the interests of their cities internationally by a joint of city diplomacy. The lack of academic Turkish resources in the field of city diplomacy constitutes the motivational basis of the thesis study which is built on the concept of city diplomacy. In this context, the aim of the thesis study is to create the conceptual framework of city diplomacy, to reveal the potential roles of cities in the field of city diplomacy and to analyze the status of Istanbul Metropolitan Municipality in the field. The qualitative research method was used and the case study model was carried out in the thesis study. During the study, primary and secondary written sources were examined for the conceptual framework. IMM council decisions and archive data were utilized for the case study. In the conclusion, a conceptual overview of city diplomacy was provided; the development of city diplomacy, the tools, and dimensions of the application and the city diplomacy activities of Istanbul Metropolitan Municipality which is Turkey's oldest and largest local government, were scrutinized. Suggestions for future studies and potential improvements were offered.