Suchergebnisse

Ekonomik krizler iktisadi yaşamı etkilediği kadar sosyal yaşamı da etkileyen olgulardır. Bu yüzden de getirdikleri iktisadi dönüşümler kadar politik dönüşümler de önemlidir. Bu çalışmada en çok benzerlik iddialarına sahip olan 1929 ve 2008 ekonomik krizlerinin getirdikleri politik dönüşümlerden aşırı sağın yükselişi incelenmiştir. 1929 ve 2008 ekonomik krizleri aşırı sağın yükselişinde etkili olup olmadığını ve ne kadar etkili olduğunu araştırmak üzere bu çalışma tasarlanmıştır. 1929 Krizi'nden sonra Almanya'da Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi, İtalya'da ise Ulusal Faşist Parti'sinin yükselişe geçtiği görülmektedir. Bu yükselişin ardında ekonomik krizin etkisi göze çarpmaktadır. Bu partiler merkantilist politikalar uygulamaktadır. 2008 Ekonomik Krizi'nden sonra yükselişe geçen aşırı sağ partiler incelendiğinde ise krizin etkilerinin yanında konjonktürel etkilerin de kendini gösterdiği görülmektedir. Bu dönemde ise neo merkantilist bir korumacılık hâkimdir. İki krizin siyasal sonuçları analiz edildiğinde, sonuçlar birbirine benzese de gerek krizler arasındaki farktan gerek konjonktürel farktan ayrı değerlendirmesi gerekmektedir. --- Economic crises affect social life as well as economic life. Therefore, political transformations are as important as the economic transformations they bring. In this study, the rise of the extreme right from the political transformations brought about by the 1929 and 2008 economic crises, which have the most similarity claims, is examined. This study was designed to investigate whether and how the economic crises of 1929 and 2008 were effective in the rise of the extreme right.After the 1929 Great Depression, the National German Workers' Party in Germany and the National Fascist Party in Italy are seen to be on rise. The impact of the economic crisis behind this rise attracts the attention. These parties implement mercantilist policies. When extreme right parties which are risen after the 2008 economic crisis are analyzed, cyclical effect are observed besides the effect of the crisis. In this period, neo mercantilist protectionism prevails.When the political consequences of the two crisis are analyzed, although the outcomes are similer, they need to be evaluated separately both because of the differences between the crisis and the cyclical difference.

Modern devletin vazgeçilmez unsurlarından biri olan egemenlik anlayışı önemli bir dönüşüme uğramıştır. Bugün Jean Bodin'in kurumsallaştırdığı; mutlak, bölünemez ve sürekli olarak nitelendirilen klasik egemenlik anlayışından bahsetmemiz mümkün değildir. Klasik egemenlik anlayışının geçirdiği dönüşümün çeşitli sebepleri bulunmaktadır. Bu sebepleri hukuk devleti, insan hakları, kuvvetler ayrılığı prensibi ve uluslararası kuruluşlar olarak ifade etmemiz mümkündür. Özellikle Birinci ve İkinci Dünya Savaşı sonrasında ortaya çıkan uluslararası kuruluşlar devletlerin egemenliğine müdahale konusunda oldukça dikkat çekicidir. Egemenlik anlayışının geçirdiği bu dönüşüm sırasında dünya birçok katliama ve savaşlara tanıklık etmiştir. Bu doğrultuda da önce ad hoc mahkemeler kurulmuş ardından da Uluslararası Ceza Mahkemesi'nin kuruluşuna giden süreç başlamıştır. 17 Temmuz 1998 tarihinde kabul edilip, 1 Temmuz 2002'de yürürlüğe giren Roma Statüsü ile de Uluslararası Ceza Mahkemesi kurulmuştur. Devlet egemenliğine önemli bir müdahale anlamına gelen Uluslararası Ceza Mahkemesi'nin yargılama yetkisi konusunda tamamlayıcılık ilkesinin kabul edilmesiyle, devlet egemenliğine yapılan müdahalenin daha aza indirgenmesi amaçlanmıştır. Aynı zamanda da Statü'ye taraf olacak devlet sayısını arttırmak amaçlanmıştır. ; Our understanding of sovereignty, which is one of the essential factors of modern state, has undergone a significant transformation in time. Today, it is impossible to mention a classical understanding of sovereignty which was institutionalized by Jean Bodin as; absolute, indivisible and perdurable. There are various reasons that caused the transformation of classical sovereignty; it can be said that these reasons are constitutional state, human rights, principle of separation of powers and international organizations. The international organizations, especially established after the First and Second World Wars, are quite significant instruments in the process of intervening to the sovereignty of states. During the transformation of understanding of sovereignty, the world had witnessed numerous massacres and wars. In this respect, firstly ad hoc tribunals had been established, after that the process towards the establishment of International Criminal Court started. International Criminal Court was established with Rome Statute which was acknowledged on July, 17, 1988 and inured on July, 1, 2002. Through the acceptance of complementarity principle in terms of International Criminal Court's jurisdiction, it is intended to minimize the intervention to the sovereignty of states. Also, it is aimed to increase the number of states parties to the Statute.

Dünya genelinde yaygınlaşan küresel reform girişimleri, geleneksel kamu yönetimi anlayışının değişimine zemin hazırlamış ve bu yönde bir takım iyileştirme ve düzenlemelerin yapılmasını zorunlu hale getirmiştir. Bu dönüşüm süreci bazı ülkelerde daha çabuk kabullenilmiş olmakla birlikte, bazı ülkelerde ise bu dönüşüme nasıl tepki verileceği sorunsalını ortaya çıkarmıştır. Karşılaştırmalı kamu yönetimi ve reform transferi gibi konuları ön plana çıkaran bu sürecin iyi yönetilmesi ise kamu politikalarının belirlenmesi için büyük önem kazanmaya başlamıştır. Bu aşamada kamu yönetiminde meydana gelen dönüşüm sürecine ne ölçüde uyum sağlanacağının tespiti de üzerinde durulması gereken diğer bir konudur. Peki, düzenlemelere kaynaklık eden hâkim düşünce nedir ve düzenlemelerin transfer edilmesi sürecinde hâkim düşüncenin de transfer edilmesi gerekli midir? Yönetsel anlamda son yıllardaki gelişmelerin birbirine benzer uygulamaları ortaya çıkarması küresel bir düzenlemeye doğru gidildiğine mi işaret etmektedir? Ve son olarak çalışmamızın ana unsurunu oluşturan yönetimlerin karşılaştırmalı olarak incelenmesinde ideolojik faktörler ne derece önem kazanmaktadır? Bu doğrultuda çalışmanın amacı karşılaştırmalı kamu yönetimi bağlamında reform transferlerinin ideolojik boyutlarının ön plana çıkarılması olarak belirlenmiştir. ; The global reform initiatives that have become widespread throughout the world have laid the groundwork for the change of traditional public administration understanding and have made it necessary to make some improvements and regulations. While this process of transformation has been acknowledged more quickly in some countries, some countries have raised the question of what will be the reactions to this transformation. Good governance of this process, which gives prominence to issues such as comparative public administration and reform transfer, has gained great importance for the determination of the public policies. In this phase, it is also necessary to focus on the determination of the extent to which the transformation process will take place in public administration. So, what is the dominant idea leading to these regulations and is it necessary to transfer the dominant idea in the process of the transfer of the regulations? Does the fact that the developments on the managerial level have resulted in similar practices in recent years points out to a trend towards a global regime? Finally, to what extent are the ideological factors important in the comparative study of the administrations that constitutes the main element of our work? The aim of this study is to give prominence to the ideological dimensions of reform transfers in the context of comparative public administration.

Bu çalışma, Türkiye'nin Afrika politikasında yumuşak güç unsurlarının rolünü konstrüktivizm çerçevesinde analiz etmektedir. Cumhuriyetin kuruluşundan günümüze çeşitli kimlik dönüşümleri yaşayan Türkiye, 2002'de iktidara gelen AK Parti ile dış politikada bir kimlik dönüşümü daha yaşamıştır. Türkiye 2000'li yıllarda dış politikada yaşadığı dinamizme bağlı olarak farklı dış politika araçlarını ve kurumlarını devreye sokmuştur. Yumuşak gücün oluşturulmasında oldukça etkili olan bu araçlar arasında başta Dışişleri Bakanlığı olmak üzere Türkiye İşbirliği ve Koordinasyon Ajansı Başkanlığı, Yurtdışı Türkler ve Akraba Toplulukları Başkanlığı, Türk Hava Yolları, Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığı ve sivil toplum kuruluşları gibi kurum ve kuruluşlar bulunmaktadır. Osmanlı dönemi sonrasında kurulan cumhuriyet Türkiye'sinin 1998 Afrika'ya Açılım Eylem Planı'na kadar yaşadığı süreç, 1998 Afrika'ya Açılım Eylem Planı ve 2005'te Afrika Yılı'nın ilan edilmesiyle ilişkilerdeki dönüşüm temel boyutlarıyla incelenmiştir. Türkiye'nin Afrika politikasındaki başarısının yansıması olarak Somali politikası temel parametreleriyle birlikte incelenmiştir. Dış politikanın değişen dinamikleri çerçevesinde Türkiye'nin Afrika politikasındaki yumuşak güç unsurlarını ve bu unsurların kısa ve orta vadeli etkileri ortaya konmuştur. ; This study investigates the role of soft power in Turkey's Africa policy in the context of constructivism. Turkey had lived various identity transformations since the foundation of the republic, and lived one more transformation in foreign policy after AK Party came to power in 2002. By the effect of dynamism in foreign policy Turkey lived in 2000s, Turkey has activated different foreign policy tools and instutitions. Starting from the Ministry of Foreign Affairs; Turkish Cooperation and Coordination Agency, Presidency for Turks Abroad and Related Communities, Turkish Airlines, Prime Ministry Disaster and Emergency Management Authority and non-govermental organisations are the institutions that are quite effective in the creation of soft power. The period between the foundation of Turkish Republic and 1998 Opening to Africa Action Plan; and the transformation of relations with 1998 Opening to Africa Action Plan and the 2005 announcement of "Africa Year" have been investigated with it fundamental dimensions. As the reflection of Turkey's success in Africa policy, Turkey's Somalia policy has been examined with it fundamental parameters. In the context of changing dynamics of foreign policy, Turkey's soft power elements in Africa policy and the effect of these elements in short and middle run have been analyzed.

DergiPark: 663240 ; trakyasobed ; Yumuşak güç kavramı sert güce alternatif olarak algılanır hale gelmiştir. Ancak yumuşak güç, sert gücün alternatifi olacak şekilde yumuşak bir güç olmayıp çoğu durumda ileri bir sanayi ülkesinin sert gücünün uzantısı olmaktadır. Uluslararası politikada güç bölünemez bir kavramdır. Yumuşak güçlerin tümünün aynı zamanda "sert güç" olması ve "sert güç" olmayan bir "yumuşak güç"ün bulunmaması günümüzdeki uluslararası sistemin gerçeklerini açık bir şekilde sergilemeye yeterli olmaktadır. Güç kavramında köklü bir değişim, ancak uluslararası sistemin de köklü bir değişimden geçmesi halinde mümkün olabilir. Kaldı ki, mevcut durumda yumuşak güç, gerçek anlamıyla güç kavramının gereklerini karşılayamamaktadır. ; Soft power has gained a status that the concept has been perceived as an alternative to hard power. Yet, soft power is not soft enough to become the alternative of the hard one as it is in most cases nothing more than the extension of hard power, namely an industrial advanced capitalist society. The fact that all of the soft powers are also hard powers and there is not any soft power that is not hard power are adequate enough to demonstrate the realities of the international systems of today. Power in international politics is an indivisible concept. There can only be a transformation in the power concept if there is a true transformation in the power centered logic of the international politics, yet currently soft power is not be able to meet the requirements of a true power concept.

Yerel hizmet sunumunda yerel yönetim ve sivil toplum kuruluşları paydaşlığı ortaya konurken devlet anlayışının geçirdiği değişim önemlilik arz etmektedir. Aslında değişen devlet anlayışı kamu yönetimindeki dönüşümü beraberinde getirmiştir. Bu dönüşüm sürecinde kamu hizmetinin sunucuları değişkenlik göstermektedir. Bu açıdan değerlendirildiğinde yerelleşmenin önem kazanmasıyla kamu hizmet sunucusunun çoğunlukla yerel yönetimler olduğu öngörülmektedir. Ayrıca bu süreçte katılımcılık ve demokrasi kavramları ön plana çıkmış olup, bu kavramlar kamu hizmet sunumunda sivil toplum kuruluşlarının aktör olarak ele alınabileceğini ortaya koymuştur. Bu çalışmada değişim sürecinde söz konusu paydaşlık, Türkiye açısından ele alınmış olup, kamu hizmeti sunumunda yerel yönetim sivil toplum kuruluşları işbirliğinin teorik izahı yapılmaya çalışılmıştır. ; While cooperation between local government and non-governmental organizations in local service delivery is revealed, the changing in the comprehension of the state is important. In fact, the changing in the comprehension of the state brought about the transformation in public administration. In this transformation process, the public service providers vary. From this point of view, with the importance of localization, it is foreseen that the public service provider is mostly local governments. Furthermore, the concepts of participation and democracy came to the forefront in this process and these concepts revealed that non-governmental organizations can be considered as actors in the provision of public services. In this study, the cooperation involved in the change process is discussed for Turkey and the theoretical explanation of the cooperation of local government and non-governmental organizations in the public services delivery has been tried.

Danışman: DR. ÖĞR. ÜYESİ FATİH FUAT TUNCER Yer Bilgisi: İstanbul Gelişim Üniversitesi / Lisansüstü Eğitim Enstitüsü / Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı / Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Bilim Dalı Konu: Siyasal Bilimler = Political Science ; Uluslararası İlişkiler = International Relations Dizin: 11 Eylül 2001 olayı = Event of September 11th ; Değişim = Change ; Kimlik = Identity ; Rusya = Russia ; Sosyal yapısalcılık = Social constructivism ; Süreklilik = Continuity ; Türk dış politikası = Turkish foreign policy ; Türk-Rus ilişkileri = Turkish-Russian relations ; Türkiye = Turkey ; Ulusal çıkar = National interest ; Soğuk Savaş ve daha önceki dönemlerde, birbirinden tehdit algılayan, yakın ilişki kurmaktan kaçınan Türkiye ve Rusya, 1990'lı yıllardan itibaren kimliklerinde yaşadıkları dönüşümlerle sınırlı düzeyde bir ortaklık inşa etmeye başlamıştır. İki ülke ortaklığının her alanda ivme kazanması ise 11 Eylül tarihiyle mümkün olmuştur. Bu tarihle birlikte Türkiye ile Rusya'nın ulusal kimliği, tehdit algısı, tercihleri ve çıkarları dönüşüme uğramıştır. Aynı şekilde iki ülkenin, "komşuluk" ve "müttefiklik" algısında da değişimler yaşanmıştır. Bu bağlamda birbirlerine karşı yaklaşımları değişen Türkiye ve Rusya, birçok alanda ciddi düzeyde "işbirliği" ve "ortaklık" geliştirmiştir. Bu tez çalışmasında, inşacı yaklaşım çerçevesinde, 11 Eylül sonrası Türk-Rus ilişkilerinde gerçekleşen dönüşümler incelemiştir. Söz konusu bu dönüşümlerin ise aktör-yapı değişiminden ve kimlik temelli ulusal çıkarlardan kaynaklandığı ortaya konulmaya çalışılmıştır. Tez çalışmasında, geçmişten günümüze gelen süreçte, her iki devletin de kimliğinde birçok dönemde, "iç" ve "dış" faktörlerin etkisiyle birlikte değişimlerin yaşandığına değinilmiş, bu değişimlerin ise Türk-Rus ilişkilerindeki yakınlaşmanın düzeyini belirlediği saptanmıştır. Fakat yine tez çalışmasında ortaya konulan birçok nedenden dolayı da günümüz Türk-Rus ortaklığının, "müttefiklik" olarak yorumlanmasının doğru olmayacağı belirlenmiştir. Nitekim aktör ve yapıda yaşanan değişimlerin, iki ülke işbirliğini geliştirdiği; ancak önceki dönemlerde tercih edilmeyen "yakın" bir Türk-Rus ortaklığının inşa edildiği sonucuna ulaşılmıştır. ; In the cold war and the previous periods, Turkey and Russia who consider each other as a threat and had no close relationship, have started to establish a limited partnership since the 1990's through the transformation of identity in time. The partnership of these two countries has gained acceleration in every field after September 11. Within this specific date; national identity, threat perception, preferences and benefits of Turkey and Russia has undergone a transformation. Likewise, the "contiguity" and "alliance" perception of these two country has changed as well. In this regard, Turkey and Russia has built up serious "collaborations" and "partnerships" in the number of fields. In this dissertation, by regarding the constructivist approach, the transformations within the Turkish-Russian relations during the post-September 11 era have been analysed. It has been tried to prove that these transformations have been driven from the agent-structure changes and identity based national interests. It has been referred in this thesis that, the identity of these both countries has changed in some periods with the impact of "internal" and "external" factors from past to present and these alterations determined the level of approachment to the relationships of Turkey and Russia. However due to a number of reasons that is referred in this thesis, it is explained that, interpreting the relationship between Turkey and Russia as being an "alliance" will not be an accurate approach. Hence, it was concluded that the changes in agent and structure have improved the cooperation between the two countries and have created a "close" Turkish-Russian partnership which had not been preferred in the previous periods.

Lübnan İç Savaşı'nın bir ürünü olarak ortaya çıkan Hizbullah, ülkedeki diğer silahlı grupların aksine varlığını güçlendirerek günümüze kadar devam ettirdi. Bu süre zarfında iç savaşı sona erdiren ve devlet düzenini dini aidiyetlere göre şekillendiren Taif Antlaşması'na karşı muhalif bir tutum sergiledi ve sistem karşıtı parti olarak Lübnan siyasetindeki yerini aldı. Ancak 2005 yılında Lübnan Başbakanı Refik Hariri'ye gerçekleştirilen suikast bir kırılma noktası oldu. Bu olaydan sonra Hizbullah, yıllarca eleştirdiği Taif Düzeni'nin bir parçası olmaya başladı ve devamındaki süreçte sistemin merkezine yerleşti. Yapılan çalışma, şiddet içeren devlet dışı aktörlerin bu dönüşümünün siyasetin doğal akışı içerisinde gerçekleşmesinin mümkün olmadığı ve bu durumun ancak politik şok özelliği taşıyan olaylar sonucunda meydana gelebileceğini savundu. Politik şoklar, siyasi aktörlere bir fırsat penceresi sunar ve sıçramalı denge modeli çerçevesinde oluşan kısa süreli ani kriz durumlarında aktörlerin stratejik eylemleri sonucu siyasi sistem şekillenir. Oluşan siyasi tablo bir sonraki politik şoka kadar istikrar gösterir. Bu çerçevede Lübnan siyasetinde 2005-2020 yılları arasında gerçekleşen politik şok niteliğindeki olaylar incelenerek Hizbullah'ın sistemin bir parçası haline dönüşümündeki etkisi incelendi. ; Hezbollah, which emerged as a result of the Lebanese Civil War, has strengthened its existence until today, unlike other armed groups in the country. During this period, it continued its entity as an anti-system party by taking an opposing stance against the Taif Accord, which ended the Lebanese Civil War and shaped the state order according to religious affiliations. However, the assassination of Lebanese Prime Minister Rafic Hariri was a turning point in 2005. After this event, Hezbollah began to be a part of the Taif Accord, which is criticized for years, and over time, it settled at the heart of the system. The study argues that this transformation of violent non-state actors can't take place within the natural flow of politics, and it can only occur as a result of events that have the characteristics of the political shock. It provide political actors with a window of opportunity, and the political system takes shape as a result of the strategic actions of the actors in short and sudden crises that occur within the framework of the punctuated equilibrium model. The transformation happens suddenly and quickly and stabilizes until the next political shock. In this context, the political shock events that took place in Lebanese politics between 2005 and 2020 were analyzed, and their impact on Hezbollah's transformation into a part of the system criticized was examined.

2011 yılında sınırlı bir halk hareketi şeklinde başlayan Suriye İç Savaşı, kısa sürede bölgesel ve küresel çapta ağır sonuçlar doğuran ve çok sayıda aktörü içine çeken bir gelişme olmuştur. Bu süreçte, özellikle bölge devletleri iç savaşın etkisinden kaçınamamış ve meseleye dahil olmak durumunda kalmıştır. Bu bağlamda Suriye İç Savaşı, Türkiye için de süreçte en temel dış politika konusu haline gelmiştir. Bu çalışmada, Türkiye'nin iç savaşa yönelik doğrudan müdahale öncesi dönemde izlediği dış politikasının analizi yapılacaktır. Bu analiz, güncel Türk dış politikasının değerlendirmesinin ancak doğrudan müdahale öncesi dönemde yaşanan dönüşümlerin doğru anlaşılmasıyla mümkün olabileceği ön kabulüyle yapılmaktadır. Bu nedenle, analizin kapsamlı ve bütüncül bir bakış açısıyla ele alınması için kuramsal çerçeve olarak neoklasik realizm belirlenmiştir. Bağımsız değişken olarak kabul edilen sistemik sinyallerin, yerel faktörlerin yani ara değişkenlerin vasıtasıyla dış politikaya dönüştürüldüğü önermesiyle neoklasik realizm, Türkiye'nin dış politikasındaki dönüşümleri açıklamak adına kullanılmıştır. 2015 yılına kadar "Esadsız bir Suriye" stratejisi yürüten Türkiye, dışsal ve içsel gelişmeler uyarınca bu yaklaşımını yumuşatmış ve doğrudan müdahaleye evrilecek yeni stratejisini uygulamaya geçirmiştir. Çalışmada, bu dönüşümün altyapısını oluşturan bağımsız ve ara değişkenler ile başta milli güvenliğe tehdit oluştuğu algısıyla izlenen dış politika olmak üzere Türk dış politikasının sürekliliklerinin bu süreçteki etki ve belirleyicilikleri tartışılmıştır. ; The Syrian Civil War, which started in the form of a limited public movement in 2011, has been a development that has had heavy regional and global results and attracted many actors in short time. Many regional states could not avoid the impact of civil war. In this context, the Syrian Civil War has become the main foreign policy issue for Turkey. In this study, Turkey's foreign policy toward the civil war until the time of direct intervention will be analyzed. This analysis is based on the preliminary assumption that the evaluation of current Turkish foreign policy can only be possible with the correct understanding of the transformations in the period before the direct intervention. Neoclassical realism has been determined as the theoretical framework for a comprehensive and holistic analysis. Neoclassical realism, which claims that systemic signals (independent variable) are transformed into foreign policy through intervening variables, is used to explain the transformations in Turkey's foreign policy. The basic strategy of Turkish government, until 2015, was to overthrow the Assad government. However, due to external and internal developments, Turkey softened this approach and passed to implement the new strategy, which evolved to direct intervention. In the study, independent and intervening variables that are the basis of this transformation and the effects and determinants of the continuity of Turkish foreign policy are examined.

This handbook suggests a global, transnational perspective on the history of education as a field. Apart from an introductory chapter written by the editors, the text includes 36 articles divided into six parts. Each article describes a subject in the field and ends with a bibliography for further reading. As repeatedly stressed in the book, this field has developed since the early nineteenth century with the emergence of the modern nation-state. Its scope and content expanded and underwent some transformations since the 1960s with the introduction of new perspectives, issues, and methods through interaction with the discipline of history and the broader social sciences.

YÖK Tez No: 344586 ; Küreselleşme, son yıllarda dünyada yaşanan değişim ve dönüşümlerin temel hatlarını belirleyen kavram olarak etkisini birçok alanda hissettirmektedir. Küreselleşmenin tanımı ve kavramsal çerçevesinde bir fikir birliği olmasa da, farklı disiplinlerce farklı şekilde tanımlanan bir süreç olduğu kabul edilmektedir. Ekonomik, teknolojik, siyasi, ekolojik, sosyo-kültürel alanlarda çeşitli değişim ve dönüşümlerin yaşanmasına sebep olan küreselleşme olgusu, yerel yönetimleri de etkilemektedir. Küreselleşme süreci ile birlikte yerel yönetimlerin örgütlenme yapısında, hizmet sunum yöntemlerinde, katılımcı mekanizmalarda, mali yapısında, sorumluluk ve hesap verebilirlik anlayışında değişimler ortaya çıkmıştır. Küreselleşmenin demokratikleşme eğilimlerinin güç kazanması ve yerel demokrasinin vurgulanması yönünde yerel yönetimleri etkilemesi neticesinde, Yerel Gündem 21 Programı ile gündeme taşınan kent konseyleri de çalışmada yer almaktadır. Bu çalışmada, küreselleşmenin yerelde ve yerel yönetimlerde sebep olduğu değişim ve dönüşüm anlatılmaktadır. Bu kapsamda çalışma beş bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde ?küreselleşme?, ?yerelleşme? ve ?yerel yönetim? kavramlarına ilişkin olarak teorik ve kavramsal bir çerçeve ortaya konulmuştur. Küreselleşmenin ekonomik, teknolojik, siyasal ve sosyo-kültürel boyutları ele alınmış ve küreselleşme ile yerelleşme kavramına yönelik farklı yaklaşımlar ele alınmıştır. Tezin ikinci bölümünde küreselleşme sürecinde yerel yönetimlerin yapısal ve işlevsel dönüşümünü etkileyen yeni eğilimler incelenmiştir. Bu bölümde; küreselleşmenin ulus devlet üzerindeki etkilerine ve bununla birlikte, yerel yönetimlere olan yansımalarına değinilmiştir. Tezin üçüncü bölümünde, küreselleşme sürecindeki uluslararası yapılanmalar ve bu yapılanmaların Türkiye?deki yerel yönetimlere yansımaları incelenmiştir. Tezin dördüncü bölümünde; küreselleşme sürecinde yerel yönetimlerde oluşan yeni eğilimler çalışılmakta, Yerel Gündem 21, sürdürülebilir kalkınma ve kent konseylerinden bahsedilmektedir. Tezin beşinci ve son bölümünde, küreselleşme sürecinde yerel demokrasi ve kent konseyleri bağlantısı incelenmiştir. ; Globalization, as the concept of basic outlining of changes and transformations in the world in recent years, has a noticeable impact in many areas. Though there isn?t a consensus about the definition and conceptual framework of globalization, it is assumed that is a defined process in different ways by different disciplines. The phenomenon of globalization is a cause of various changes and transformations in economic, technological, political, ecological, and socio-cultural areas and affects to the local governments. The changes about local governments have emerged as well as the organization structure of its and the methods of service delivery, participatory mechanisms, financial structure, the understanding of responsibility and accountability. Globalization affected to the local governments by the way of local democracy. As a result of carrying the agenda of the Local Agenda 21 Program, city councils are located in the study. The changes and transformations which caused by the globalization are explained in this study. In this context, the study consists of five sections. The theoretical and conceptual framework of ?globalization?, ?localization? and ?local government? put forward in the first section. The economic, technological, political, and socio-cultural dimensions of globalization are discussed and put forward different approaches to the concept of globalization and decentralization. In the second part of thesis, the new trends are examined which affected the structural and functional transformation of local governments during globalization process. The effects of globalization on the nation state, and with it, the reflections of local governments are mentioned in this section. The international structures during the process of globalization and the reflections of these structures to the local governments in Turkey are examined in third part of thesis. The new trends in local governments during the process of globalization have studied and the Local Agenda 21, sustainable development and city councils have mentioned in fourt section of the study. The relation between city councils and local democracy during the process of globalization is focused on the fifth and final part of the thesis.

Dünyanın küreselleşme sürecine girmesi hayatın her alanında radikal dönüşümlerin yaşanmasına sebep olmuştur. Bu dönüşümlerin en somut örneklerinden bir tanesi de sivil toplumda meydana gelen dönüşümdür. Sivil toplumsal dönüşümün meydana gelmesine gerekçe hazırlayan etkenlerden en önemlisi küreselleşmeyle birlikte ulus devlet yapısının aşınmaya başlamış olmasıdır. Ulus devletin başat unsurları sayılabilecek dışa kapalı, korunmacı ve sınırlayıcı devlet algısı küresel süreçlerle zayıflamış ve sivil toplumsal hareketler bu süreçte eskiye nazaran daha aktif hale gelerek yer yer devletin çizdiği sınırları aşındırarak yeni birer küresel aktör olarak ön plana çıkmaya başlamışlardır. Bizde tezimizde bu sürecin bir ürünü olan küresel sivil toplum olgusunu inceliyoruz. Küresel sivil toplumu incelerken bu olguya iyi bir örneklik oluşturduğunu düşündüğümüz İHH vakfını tartışmaya dâhil ettik. İHH vakfı, faaliyet alanı olarak dünyanın birçok farklı ülkesini seçmiş olması sebebiyle küresel sivil topluma bir örnek oluşturmaktadır. Tezimizde İHH vakfının faaliyetleri ve yöntemleri ele alınarak küresel sivil toplumun yapısı, etki alanı ve özellikleri anlaşılmaya çalışılmıştır. Araştırmamızın sonucunda görmekteyiz ki küresel şartların etkisiyle sivil toplum küresel sivil topluma doğru bir dönüşüm geçirmiştir. Bu yeni olgunun en temel özelliklerinden bir tanesi de sivil bir siyasallık tarzı geliştirmiş olmasıdır. Bu bağlamda çalışmamızda bu sivil siyasallık tarzının küresel arenada ne tür şekillerde tezahür ettiği, İHH vakfının ulus ötesi faaliyetlerinin sonuçları ele alınarak incelenmiştir. İHH vakfı özelinde görmekteyiz ki, küresel sivil toplumsal organizasyonlar kullandıkları esnek ve aktif eylem yöntemleri sayesinde küresel siyaset sahnesinde ulus devlet tarzı resmi siyaset söylemine güçlü bir alternatif oluşturmaya başlamış ve devletlerin yanında etkin birer karar merciine dönüşmüşlerdir. ; Beginning of the globalisation process has caused radical transformations to take place in all the aspects of life. The transformation of the civil society is one of the most concrete examples of these transformations. Most significant factor which has paved the way for the occurrence of the civil social transformation is the fact that the nation - state structure has started to be eroded through the globalisation process. The self-enclosed, protectionist and restrictive state perception which may be considered as the basic components of the nation ? state have been diminished by the global processes; and the civil social movements have became more active than ever and taken a leading role as a new global actor by eroding the limits that were determined by the nation-states. In this study we study on the global civil society phenomenon which is a consequence of this process. We have included the İHH foundation into the study since we considered it as a proper example of the global civil society phenomenon. Since the İHH foundation has selected a many number of countries as its area of activity it is deemed as an example for the global civil society. In our study, the activities and methods of the İHH foundation have been taken into consideration; and by this way the structure, area of effect and characteristics of the global civil society are tried to be understood. As a consequence of our research we have seen that the civil society has transformed into global civil society due to the global conditions. One of the basic characteristics of this new phenomenon is the fact that it has developed civil political style. In this context, we have focused on forms of appearing of this civil political style in the global arena by taking the results of the trans-national activities of the İHH foundation. The practice of İHH foundation shows that the global civil society organisations have became powerful alternatives to the nation-state style official political discourse in the global politics arena by the flexible and active methods of action that they used and have been transformed into effective decision makers nearby the states.

ÖZETVENEZUELA'DA CHAVEZ İKTİDARI DÖNEMİNDE UYGULANAN İKTİSAT POLİTİKALARI VE SONUÇLARIBu tez, Chavez'in 1999 yılında başkanlığa gelmesiyle başlayan Bolivarcı iktidarın Venezuela'da kapitalizmi aşmaya yönelik sürdürülebilir ve demokratik bir alternatif yaratıp yaratmadığını incelemeyi amaçlamıştır. Üç bölümden oluşan çalışmanın ilk bölümünde, 21. yüzyılın sosyalizmi teorisi incelenmiş ve bu teori kapitalizm ve 20. yüzyılın sosyalizm deneyimleriyle karşılaştırılmıştır. İkinci bölümde, Venezuela'nın tarihsel birikimi ve Bolivarcı iktidarın dönüşümü sağlamak için kullandığı araçlar detaylı olarak tanımlanmış ve dönüşümün ortaya çıktığı öznel ve nesnel koşullar anlaşılmaya çalışılmıştır. 21. yüzyılın sosyalizmi kavramının teorik çerçevesinin incelenmesi ve mevcut koşulların anlaşılmasının ardından son bölümde Bolivarcı iktidarın uygulamaları paylaşılmıştır. Sonuç olarak, Bolivarcı iktidarın bugüne değin adım adım yaşadığı deneyim dikkate alınarak, kapitalist sistemi dönüştürmek için izlenmesi gereken yola dair bir takım öngörülerde bulunulmaya çalışılmıştır.ABSTRACTECONOMIC POLICIES AND THEIR OUTPUTS IN VENEZUELA DURING THE PERIOD OF CHAVEZ PRESIDENCYThis thesis aims at analyzing whether Bolivarian government, which starts with Chavez's presidency in 1999, constitutes a sustainable and democratic alternative in Venezuela to transcend capitalism. In the first chapter of the study, theory of "Socialism for 21st Century" is examined and this theory is compared with capitalism and socialism experiences of 20th century. In the second chapter, subjective and objective conditions, in which the transformation has appeared, were explored by outlining historical background and Bolivarian government's advantages to achieve the transformation. As to the last chapter, after giving theoretical framework of Socialism for 21st Century and understanding actual circumstances Bolivarian government's practices were analyzed. In conclusion, it was tried to make some prescriptions on what the Bolivarian government should do further in order to transcend capitalism considering the gradual change it achieved until today.

Bu çalışma 1923 yılında Cumhuriyetin ilan edilmesi ile birlikte oluşturulan ve doksan beş yıllık tarihi ile Türkiye'nin en köklü kurumlarından biri olan Cumhurbaşkanlığı makamında Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi vizyonu ile meydana gelen dönüşümü David Easton'un sistem analizi yaklaşımı çerçevesinde teorik bir çerçeveye oturtma amacı ile hazırlanmıştır. Easton'un sistem analizi yaklaşımının dayandığı; "çevre", "girdi", "çıktı", "geri besleme" kavramlarından ve temel varsayımlarından hareketle tarihsel süreklilik içinde Cumhurbaşkanlığı makamının geleceği üzerine yapılacak değerlendirmelere katkı sağlaması açısından çalışma kapsamında; milletvekilleri, daha önce bakanlık görevi yapanlar, düşünce kuruluşları temsilcileri ve akademisyenden oluşan 12 kişi ile görüşme gerçekleştirilmiştir. Görüşmelerden elde edilen ve betimsel analiz ile değerlendirilen veriler ile literatür taramasında sağlanan bilgiler ışığında Cumhurbaşkanlığı makamında önemli bir dönüşümü temsil eden Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemini getiren anayasa değişikliğinin, Cumhurbaşkanlığı makamının sahip olduğu vizyonunun bir sonucu olarak siyasal sistemde uzun süredir biriken istemlere yanıt olarak sunulduğu sonucuna ulaşılmıştır. Çalışmada aynı zamanda Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi vizyonunun sistemsel bir yaklaşımla tüm kurumlar tarafından benimsendiğinde, kurumların belirlenen temel vizyon doğrultusunda kendilerine bir yön belirlediğinde ve zihinsel dönüşüm gerçekleştiğinde bütüncül bir akıl ile ülkenin gelişimine katkı sağlanabileceği üzerinde durulmuştur. ; This study is prepared to establish the theoretical framework of transformation that has taken place with Presidential Government System vision in Presidency, which was constituted in 1923 with the declaration of Republic, and has been one of the long-standing institutions of Turkey with its ninety five years old background, functions of transformational leadership and within the framework of David Easton's system analysis approach. Within the scope of the study, interviews have been held with 12 people including deputies, former ministers, representatives of think tanks, and academician with reference to the concepts "environment", "input", "output" and "feedback" which have basis of Easton's system analysis approach, and basic assumptions in order to contribute to the evaluations to be made on the future of the presidency in historical continuity. In the light of the data obtained from interviews that are evaluated with descriptive analysis and the information obtained through literature review, it is concluded that the constitutional amendment introducing the Presidential Government System, representing an important transformation in the presidency, has been presented both as a result of the vision that presidency has, and as a response to requests that have been accumulated in the political system for a long time. At the same time, it has been emphasized in the study that when the vision of the Presidential Government System is adopted by all institutions with a systematic approach, it is possible to contribute to the development of the country with an integrated intelligence when the institutions determine a direction towards the determined basic vision, and mental transformation takes place.

Es gibt Dinge, die nicht verschwinden. Zu ihnen gehört auch die Gewalt. Die "Gewaltaversion" (Jan Phillip Reemtsma) zeichnet nicht die Moderne aus. Die Gewalt ist proteischer als man denkt. Sie verändert nur ihre Erscheinungsform. Heute zieht sie sich in subkutane, subkommunikative, kapillare und neuronale Räume zurück und nimmt eine mikrophysische Form an, die auch ohne die Negativität der Herrschaft oder Feindschaft ausgeübt wird. Sie verlagert sich vom Sichtbaren ins Unsichtbare, vom Brachialen ins Mediale und vom Frontalen ins Virale. Nicht offene Angriffe, sondern Ansteckungen sind ihre Wirkungsweisen. Hans "Topologie der Gewalt" zeichnet vor allem jene Transformation des Gewaltgeschehens, die sich als der Wandel von der Dekapitation (vormoderne Gesellschaft der Souveränität und des Blutes) über die Deformation (moderne Disziplinargesellschaft) bis hin zur Depression (heutige Leistungs- und Müdigkeitsgesellschaft) vollzieht. Das Buch "ist eine geistreiche Erörterung des Systems, das der Selbstausbeutung zugrunde liegt. In der Freiheit, stets und ständig alles tun und zugleich aber auch alles lassen zu können, identifiziert Han die moderne Gewalt, die er als eine "Gewalt der Positivität" beschreibt. Sie steht der Gewalt der Negativität, der Einschränkung und Begrenzung, wie sie die archaischen und vormodernen Gesellschaften geprägt hat, konträr gegenüber" (taz). "Die Darstellung ist facettenreich und bleibt angenehm dicht an der Oberfläche der Erscheinungen, die Diktion ist kein für den unbelasteten Leser unverständliches Soziologendeutsch" (titel-magazin.de)