Es la primera partida ; Portada a 2 tintas y con esc. imperial xil. de Carlos V. ; Inc. grab. ; Texto a dos col., con apostillas marginales. ; Las Siete Partidas de Alfonso X el Sabio constituyen un verdadero código legal, quizá el de mayor amplitud y trascendencia en toda la historia de las leyes de nuestro país, además de su importancia en la historia de la literatura española. Desde los primeros tiempos de la imprenta se han hecho muchas ediciones de la obra. Ésta se imprimío en Valladolid por Diego Fernández de Córdoba con glosa de Gregorio López. Cada Partida tiene su propia portada, la de la Primera y la de la Cuarta a dos tintas. En todas figura un grabado de motivo arquitectónico y el escudo imperial, ambos xilográficos .La labor legislativa de Alfonso X el Sabio fue muy amplia, a él se le deben muchas importantes leyes como el Fuero Real o las Siete Partidas. La importancia de estas leyes es extraordinaria incluso en épocas posteriores. En cuanto a las Siete Partidas, cuyo título original fue Libro de las Leyes o Fuero de las Leyes, son un código legal al que podemos calificar como monumento jurídico, quizás el de mayor amplitud y trascendencia en toda la historia de la leyes de nuestro país, ya que constituyen un código territorial de carácter general sin distinción de territorios, más allá de los innumerables fueros municipales fruto de la repoblación castellana. Aunque al publicarse las Partidas no tienen fuerza legal porque Alfonso X no las sanciona, en 1348 sí que lo hace Alfonso XI para introducirlas en el orden de prelación de fuentes del Derecho castellano, llegando su autoridad legal incluso al siglo XIX. Muy importante es también el peso literario de la obra, escrita en un castellano puro en el que abundan las frases hechas. La importancia de esta obra se refleja en las ediciones que se han hecho de ella, hasta 20, comenzando en 1491 con la que se imprimió en Sevilla por Ungut y Polono. Las diez primeras ediciones, entre las que se encuentra esta procedente del Departamento de Historia del Derecho, se hicieron con arreglo al jurisconsulto del siglo XV Alonso Díaz de Montalvo . Cada Partida tiene su propia portada, en todas figura un grabado de motivo arquitectónico y el escudo imperial, ambos xilográficos. La edición de 1587 no está completa, faltan los tomos referentes a las quinta, sexta y sétima partidas. ; CCPB000031854 ; CCBE S. XVI, S, 1281 ; BHR/B-050-073(1) ; Piel ; FDH 38435 ; Hª Derecho/N 2379(2) ; A-Z6, Aa6, Bb7
12 páginas.- 5 figuras.- 4 tablas.- referencias.- The Supplementary data to this article: in https://doi.org/10.1016/j.soilbio.2020.108102 ; Soil biodiversity loss due to pollution may affect ecosystem services negatively. This environmental problem may be solved by phytoremediation, which is an effective strategy to manage and remediate contaminated areas. During this remediation process, the establishment of plant communities may improve soil fungal community structure and, in particular, may favour mycorrhizal symbiotic associations. As a consequence, afforestation of degraded lands will have different outcomes on fungal diversity and functionality, which will depend on the selected tree and shrub species. We analysed soil fungal diversity and functional guilds by high-throughput sequencing of environmental DNA in a trace element contaminated area, part of a large scale phytoremediation project running for 20 years. We selected five habitats for comparison purposes: three under the canopy of selected tree species (wild olive, white poplar and stone pine), adjacent treeless areas (grassland) and non-remediated areas (bare soil). Soil fungal diversity and richness seemed to be enhanced by phytoremediation. White poplar soil had the highest diversity and richness compared to wild olive and stone pine. Fungal communities were especially different between stone pine, with soils rich in organic C and high C:N ratio, and grassland soils. We identified 9,428 fungal OTUs from which 1,283 were assigned to a unique functional guild; the most abundant belonging to saprotrophic, plant pathogenic and ectomycorrhizal functional guilds. Ectomycorrhizal fungi were more abundant in soils under ectomycorrhizal host trees. Saprotrophs were abundant in grassland and wild olive soils, while plant pathogens were abundant in non-remediated soils. The remediation of soils (clean-up and amendment addition) allowed the natural establishment of grassland habitats throughout the study area, increasing fungal diversity, richness, taxonomy and functionality, when compared to non-remediated soils. Tree afforestation allowed the establishment of a forest type community bringing a further recruitment of fungal taxa, mainly the ectomycorrhizal fungal guild. Afforestation with different tree species showed species-specific effects on soil N, organic C, Ca and C:N ratio which led to increased spatial heterogeneity in areas with potential to recruit a wider diversity of fungi. ; This work was supported by European Union Seventh Framework Programme (FP7/2007–2013) [grant number 603498 - RECARE], and Spanish Ministry of Science, Innovation and Universities [grants number CGL2014-52858-R – RESTECO and CGL2017-82254-R – INTARSU]. MG-M was supported by Spanish Ministry of Economy and Competitiveness [grant number BES-2015-073882]. AL-G was supported by European Union's Horizon 2020 Marie Curie Individual Fellowship [grant number 708530 – DISPMIC], Spanish Ministry of Science, Innovation and Universities [grant number CGL2015-69118-C2-2-P-COEXMED-II] and University of Jaén under the Plan 6-UJA postdoctoral fellowship. MTD was supported by a postdoctoral grant by Universidad de Sevilla (V Plan Propio de Investigación) and by Spanish Ministry of Science, Innovation and Universities [grant number CGL2017-85891-R- DEGRAMED]. ; Peer reviewed
LEBEN DER HEILIGEN JUNGFRAU UND ABBTISSIN LIOBAE AUSS DEM ORDEN DESS H. PATRIARCHEN BENEDICTI Leben Der Heiligen Jungfrau und Abbtissin Liobae Auss dem Orden dess H. Patriarchen Benedicti ( - ) Bezeichnung ( - ) [Caspar Liebler an Odo von Riedheim, deß hochfürstlichen Stiffts zu Fuld Capitularn, Probsten auf St. Peters-Berg.] ( - ) Approbatio theologorum ordinis . P.F. Martini Sneps . ( - ) Facultas. Reverendi admodum P. Provincialis. F. Martinus Sneps . ( - ) Censura ordinarii. ( - ) Bezeichnung ( - ) Protestatio. ( - ) Bezeichnung ( - ) S. Lioba Abbatissa et Virgo ordinis S. Benedicti. ( - ) Das I. Capitel. Der h. Liobae Eltern, und von einem Traum so iher Mutter im Schlaff vorkommen. (1) Das II. Capitel. Von der h. Lioba Geburt, und kindlichen Jahren. (5) Das III. Capitel. Wie Tetta, die würdigste Äbtissin ihren Geistlichen Töchtern, unter denen gewesen Lioba, gelehrte Leuth verschafft, . (8) Das IV. Capitel. Von einer Vision oder verwunderlichen Gesicht, welches Lioba gehabt. (13) Das V. Capitel. Wie der h. Bonifacius Jungfraw Clöster in Teutschland stifftet, . (16) Das VI. Capitel. Lioba kombt mit vier andern ihrer Geistlichen Mitschwestern auß Engel- in Teutschland, wird von dem h. Bonifacio freundliche empfangen. (20) Das VII. Capitel. Wie das Tugendreiche Leben der h. Lioba und ihrer geistlicher Kinder den leydigen Teuffel verdrossen, . (25) Das VIII. Capitel. Wie die h. Lioba durch flehendliches Gebett mit den ihrigen von Gott Hülff erhalten . (30) Das IX. Capitel. Wie der Teuffel Liobam und ihr Gesellschafft in Teutschland verfolgt, auch zu selbiger Zeit in Engelland . (35) Das X. Capitel. Wie durch die Hülff der h. Liobae eine erschröckliche Fewers Brunst gedämpfft wird. (40) Das XI. Capitel. Lioba vertreibt eine Schadtrohendes und gewaltiges gefährliches Ungewitter. (42) Das XII. Capitel. Lioba macht eine ihrer Geistlicher Töcher Todtkrancke wunderbarlicher Weis gesund. (44) Das XIII. Capitel. Von der h. Lioba Mäßigkeit und Abbruch. (47) Das XIV. Capitel. Wie die h. Lioba auß Andacht das Closter und Kirch zu Fuld besucht, und ihr solches vergönt gewesen. (50) Das XV. Capitel. Wie die h. Lioba von Königen Fürsten und andern grossen und fürnehmen Herrn in hohen Ehren gehalten worden. (54) Das XVI. Capitel. Wie die h. Lioba von dem Closter Bischoffsheimb nacher Schönersheimb verreiset. (57) Das XVII. Capitel. Von der h. Lioba seeligen Ableben. (60) Das XVIII. Capitel. Wie der h. Bonifacius seinem Nachfolger in dem Ertzbischofflichem Stuhl zu Mayntz Lullo anbefohlen der h. Liobae Cörper nach ihrem Todt bey seinen zu Fuld zubegraben. (63) Das XIX. Capitel. Wie der h. Liobae todter Leichnamb von dem Closter Schönersheimb nacher Fuld in die hohe Stiffts Krich bey dem h. Myartyrer Bonifacio gebracht . (65) Das XX. Capitel. Wer der h. Abbtissin Liobae in der Regierung deß Closters Bischoffsheimb an der Tauber gefolgt. (68) Das XXI. Capitel. Von erhebung der h. Liobae Gebeiner. (70) Das XXII. Capitel. Von versetzung der h. Liobae Gebeiner auß dem hohen Stifft auff den Peters-Berg. (72) Das XXIII. Capitel. Wie der h. Rabanus nach aufferbawung deß Closters auff dem Petersberg selbiges mit Religiosen oder Geistlichen besetzt und wie lang sie diesen Berg besessen; . (74) Das XXIV. Capitel. Wie der h. Liobae Gebeiner wiederumb in die hohe Stiffts Kirch seyn versetzt worden. (99) Das XXV. Capitel. Wie von der h. Liobae Heyligthumb für Bischoffsheimb begehrt worden. (101) Das XXVI. Capitel. Wie Ihr hochfürstliche Gnaden zu Fuld der Kloster-Kirch zu Bischoffsheimb an der Tauber Heyligthumb von der h. Liobae ertheilt . (105) Das XXVII. Capitel. Zu Ehren der h. Liobae wird ein newe Kirch in in Bischoffsheimb an der Tauber erbawt. (110) Das XXVIII. Capitel. Ihr Chur-Fürstliche Gnaden von Mayntz Herr Joan Philipp versprechen der newen Kirch zu Bischoffsheimb Reliquien von der h. Lioba. (116) Das XXIX. Capitel. Wie ein treffliche Particul Heyligthumb von der h. Lioba auß Mayntz nacher Bischoffsheimb in die zu ihrer Ehr erbawte Kirch verehret und gebracht worden. (119) Das XXX. Capitel. Wie die h. Lioba in einer andern Capell zu Bischoffsheimb neben dem h. Leonardo verehret wird. (128) Das XXXI. Capitel. Der h. Liobae Gebeiner werden auff den Altar in der Krufft der Petersberger Kirchen versetzt. (130) Das XXXII. Capitel. Von dem berühmbten und wunderthätigen Grab der h. Lioba. (132) Contra Tempestates & fulmina dic cum devotione. (136) Gebett. Zur Zeit deß Ungewitters. (142) Gebett. (145) Gebett. (148) Ein anders Gebett, für das Ungewitter. (149) Ein anders. (150) Ein anders. (150) Ein andächtig Gebett wider deß Teuffels widerwärtige Krafft, Gewalt und gifftige Pfeyl. (152) Ein schönes Gebett zu Christo Jesu, wieder die ungestümme Wetter. (154) Ein anders Gebett, zu Maria der allerheiligsten Jungfraw und Mutter Gottes, wider die Ungewitter. (155) Ein Gebett zu den heyligen Gottes. (157) Litaney von der h. Jungfraw und Abbtissin Lioba. (158) Drey Gebettlein zu der h. Lioba, umb Abwendung eines Ungewitters. (162) Ein Gebettt für ein kranckes Kind, zu der h. Lioba. (163) Ein ander Gebett zu der h. Lioba, für Beständigkeit im Dienst Gottes. (165) Ein anders, für die Tugend der Keuschheit und Gedult, in unbillicher zugefügter Schmach. (167) Demüthig-Bittliches Ersuchen deß Authoris an seine h. Patronin. (168) Gesang von der h. Lioba. (173) Ein anders. (174) Bezeichnung ( - ) . haben Herr Odo von Riedheim Ablaß in sieben Jahr sich erstreckent . für das Fest der hh. Aposteln Petri und Pauli wie auch für das Fest der h. . Liobae . ( - ) Bezeichnung ( - )
[2], 70, 73-80 p. ; By William Allen, Sir Francis Englefield, and others. "Robert Persons [Parsons], who is often credited with sole authorship of the work, probably played only a small part in its composition or revision"--Halkett & Laing (3rd ed.). ; "A republication of the first part of the Conference about the next succession to the crown of England, written by R. Parsons, under the name of Dolman."--BM Catalogue. ; Annotation on Thomason copy: "Doleman"; the final 'I' in the imprint has been crossed out, and replaced with a "7"; "ffebr. 3". ; Reproduction of the original in the British Library.
A insegurança alimentar e o desperdício de alimentos são abordados pelos Objetivos de Desenvolvimento Sustentável (ODS) da atual Agenda 2030, desenvolvidos pelos países membros das Nações Unidas (ONU). Cada um dos estados-membros da ONU promoveu planos, programas, estratégias e / ou legislações aprovadas, destinados a lidar com o desperdício e a perda de alimentos (DPA) ao mesmo tempo em que alcançam os objetivos de todos os ODS. Essas participações efetivas são descritas por cada país num Relatório Nacional voluntário divulgado pela ONU na sua Plataforma de Conhecimento de Objetivos de Desenvolvimento Sustentável. Para ajudar a União Europeia (UE) a alcançar os ODS, a UE desenvolveu uma estratégia para reduzir o desperdício e a perda de alimentos, uma vez que a redução de DPA pode também: 1) lutar contra as alterações climáticas, através da redução das emissões de gases com efeito de estufa (GEE); 2) ajudar na erradicação da fome e da desnutrição, por meio da redistribuição dos alimentos resgatados; 3) gerar poupança económica para produtores e distribuidores; 4) ter impactos sociais positivos na vida das populações empobrecidas; 5) fortalecer os sistemas alimentares. Esta estratégia, denominada Estratégia Farm to Fork, apresenta uma série de ações que visam uma transição mais rápida para um sistema alimentar sustentável a qual deve ter um impacto ambiental neutro ou positivo, reverter a perda de biodiversidade, ajudar a mitigar as mudanças climáticas, garantir a segurança alimentar, nutrição e saúde pública, e preservar a acessibilidade dos alimentos. As políticas da UE com relação ao DPA são postas em prática pelos membros da UE aprovando leis ou implementando outras iniciativas para prevenir, reciclar ou reutilizar o DPA. Em Portugal, para promover a redução do desperdício alimentar através de uma abordagem integrada e multidisciplinar, a Presidência do Conselho de Ministros instituiu a Comissão Nacional de Combate ao Desperdício Alimentar (CNCDA). Um dos objetivos da Comissão Nacional de Combate ao Desperdício Alimentar (CNCDA) é identificar, avaliar e monitorizar as necessidades de adaptação da Estratégia Nacional de Combate ao Desperdício Alimentar (ENCDA) e do Plano de Ação de Combate ao Desperdício Alimentar (PACDA), apresentando relatórios periódicos ao Ministro da Agricultura. Depois de promover um inquérito às partes interessadas ao longo da cadeia alimentar, durante o 3º trimestre de 2020, o CNCDA concluiu que, exceto no canal HORECA: 1) houve um aumento nas doações / excedentes de alimentos resgatados, embora o canal HORECA não tenha seguido esta tendência global; 2) em todos os setores de atividade, a perceção geral era de que a pandemia COVID-19 tinha contribuído para a redução do desperdício de alimentos. Em simultâneo com as políticas internacionais e nacionais, os movimentos civis surgiram com o foco no combate ao desperdício, em todas as suas dimensões, da produção ao consumo. Esses movimentos têm como objetivo unir várias partes interessadas em uma luta ativa contra o desperdício de alimentos usando abordagens e possibilidades inovadoras. Uma das abordagens para combater a insegurança alimentar das famílias de baixos rendimentos, consiste em organizações de ajuda alimentar que resgatem e redistribuem os excedentes alimentares, do canal HORECA e do setor de distribuição. Como resultado, a adequação dos alimentos ou refeições distribuídas por cantinas sociais, mercearias solidárias ou bancos de alimentos têm sido objeto de investigação científica em diversos países. No entanto, os alimentos fornecidos nas organizações estudadas são, principalmente, ou adquiridos pela organização ou adquiridos por doadores que posteriormente doam esses alimentos à organização, ou ainda, em quantidades menores, resultantes de sobras de alimentos. Nessas organizações, devido ao seu custo e às necessidades de logística de transporte e refrigeração, os alimentos frescos costumavam ser fornecidos em quantidades baixas ou muito baixas. Como resultado, o teor de nutrientes das refeições e cestas de alimentos geralmente carece de vitaminas e minerais. Além disso, os resíduos alimentares sendo um reservatório de hidratos de carbono, proteínas, lípidos e outros macro e micronutrientes orgânicos e inorgânicos, podem ser considerados como uma fonte material na indústria de alimentos, indústria de ração animal ou indústria farmacêutica como aromatizantes e fragrâncias, antioxidantes, aditivos e suplementos alimentares. No entanto, como os processos de extração industrial exigem know-how e consomem mais tempo, materiais, energia e recursos humanos, a maneira mais favorável do ponto de vista ambiental de aumentar o ciclo de alimentos é usá-los como estão, para alimentar a população em insegurança alimentar. Tanto quanto sabemos, nenhuma outra investigação mediu e avaliou a contribuição de alimentos frescos ou preparados na hora, para uma dieta equilibrada de famílias de baixos rendimentos. Assim, nesta tese de doutoramento, pretendeu-se explorar as formas como o desperdício de alimentos é reciclado, focando principalmente no processo que leva ao consumo humano, medindo seus resultados no que diz respeito à quantidade de micro e micronutrientes reaproveitados, para a contribuição para uma alimentação equilibrada, para o alívio da insegurança alimentar e, finalmente, para a contribuição para o alcance dos ODS. Com base na lacuna de investigação identificada acima, esta tese é regida por quatro questões investigativas principais: a) Com é que o desperdício de alimentar está a ser reutilizado? b) Como é que os alimentos reciclados podem contribuir para a dieta equilibrada de famílias de baixos rendimentos? c) Qual é o conteúdo nutricional dos alimentos resgatados e redistribuídos veiculados por uma organização de ajuda alimentar, em relação aos valores de doses diárias recomendadas? d) Como é que o processo de reciclagem e redistribuição de alimentos pode contribuir para o cumprimento dos ODS? Derivando destas questões, foram estabelecidos seis objetivos principais de pesquisa: i) Fornecer uma atualização sobre o que foi encontrado para aumentar a reutilização do desperdício alimentar como um material ou fonte de energia, mas também para encontrar soluções de uso de desperdícios alimentares para consumo humano. ii) Avaliar o contributo dos alimentos frescos ou acabados de confecionar, resgatados e redistribuídos como complemento da alimentação das famílias de baixos rendimentos, de acordo como guia alimentar português (Roda dos Alimentos), utilizando a organização Refood-Leiria como estudo de caso. Esta avaliação é feita, em primeiro lugar, apenas considerando os dados categorizados como alimentos redistribuídos pertencentes à Roda dos Alimentos Portuguesa. Em segundo lugar, são considerados os dados totais, pertencentes ou não à Roda dos Alimentos Portuguesa, o que permite também a terceira avaliação, que consiste em comparar os alimentos reciclados, na organização do estudo de caso, com o padrão alimentar da população portuguesa em geral. iii) Quantificar os nutrientes dos alimentos resgatados e redistribuídos na organização do estudo de caso. iv) Avaliar como esses nutrientes contribuem para aliviar a insegurança alimentar das famílias beneficiárias. v) Avaliar as formas pelas quais o processo de reaproveitamento de alimentos frescos pode contribuir para o alcance dos ODS. vi) Propor uma estratégia para tornar o processo de resgate e redistribuição de alimentos uma atividade perene, naturalmente integrada na vida dos cidadãos. O projeto de investigação escolhido leva naturalmente a um desenvolvimento de pesquisa sequencial. A questão-chave inicial no início desta pesquisa foi "O que está a ser feito para melhorar a reutilização dos alimentos, principalmente para consumo humano?". Após pesquisa exploratória da literatura, realizou-se a reflexão crítica, identificou-se uma possível organização do estudo de caso, foram estabelecidas questões de pesquisa mais específicas e consequentes objetivos iniciais. Além disso, um projeto à escala de uma tese de doutoramento requer constante aperfeiçoamento e adaptação. Assim, num processo iterativo, os objetivos iniciais i), ii) e iii) foram expandidos para iv), v) e vi). Em termos de materiais, novamente num processo iterativo, paralelamente à constante pesquisa bibliográfica, foram solicitadas autorizações, na organização do estudo de caso, para recolha de dados relativos aos alimentos redistribuídos e dados sociodemográficos. Foram pesquisadas e selecionadas ferramentas adequadas para avaliar o conteúdo nutricional dos alimentos redistribuídos e sua adequação, bem como valores de referência nutricional e guias alimentares. Para medir a insegurança alimentar, foi selecionada a Escala de Experiência em Insegurança Alimentar (FIES). Os programas utilizados na análise e tratamento dos dados foram o Food Processor Plus® (ESHA Research, Salem, Oregon), Microsoft Excel Office® 365 e IBM® SPSS® Statistics versão 27 para Windows®. Esta tese tem um formato cumulativo e baseia-se em três publicações científicas com revisão por pares, resultantes das diferentes fases da investigação. As publicações foram organizadas em três partes principais. A Parte I é baseada no capítulo do livro "Rerouting Food Waste for Climate Change adaptation: the paths of research", apresentado no 4th World Symposium on Climate Change Adaptation WSCCA- 2021), que decorreu em paralelo com a COP26 em Glasgow, Scotland, a 3 de novembro de 2021, e aceite como capítulo do livro 4th World Symposium on Climate Change Adaptation Book - "Climate Change Strategies: handling the challenges of adapting to a changing climate", a publicar na editora Springer. Fornece uma compilação de como a investigação para a reutilização de DPA tem evoluído desde a crise económica de 2008, para encontrar soluções inovadoras de uso de DPA tanto como fonte de biomateriais e bioenergia, como para consumo humano para combater a insegurança alimentar. Os resultados são discutidos sob as seguintes perspetivas: distribuição geográfica da instituição do autor, categorias temáticas e palavras-chave dos autores. Foram identificadas as tendências atuais e previsíveis na gestão de resíduos alimentares como matéria-prima e para a segurança alimentar. Verifica-se que os campos de interesse da pesquisa de DPA têm sido, por um lado, o desperdício alimentar como fonte de matériaprima para a produção dos biocombustíveis e dos biomateriais e, por outro lado, a reciclagem dos resíduos alimentares para consumo humano, como solução para a insegurança alimentar. A Parte II é baseada no artigo "The Contribution of Up-Cycled Food Waste to a Balanced Diet of Low-Income Households" publicado na revista Sustainability (2021), 13 (9): 4779. https://doi.org/10.3390/su13094779 e compreende a avaliação da contribuição de alimentos frescos ou recém confecionados, resgatados e redistribuídos para complementar a dieta familiar de baixo rendimento, de acordo com o guia alimentar português (Roda dos Alimentos), tendo como estudo de caso a organização Refood-Leiria. Em primeiro lugar, apenas são considerados os dados categorizados como alimentos redistribuídos pertencentes à Roda Alimentar Portuguesa. Em segundo lugar, são tidos em consideração os dados totais, pertencentes ou não à Roda dos Alimentos Portuguesa, o que permitirá também a terceira avaliação que consiste na comparação dos dados recolhidos, relativos a alimentos resgatados e redistribuídos, com o padrão alimentar da população portuguesa em geral. Os resultados sugerem que os alimentos reciclados podem contribuir para uma alimentação mais equilibrada em termos de "Batata, Cereais e Produtos de Cereais", "Legumes", "Carne, Peixe, Marisco e Ovos" e "Frutas", ambos de acordo com a Roda Alimentar Portuguesa e em comparação com a população portuguesa em geral. A Parte III é baseada no artigo "The Nutritional Content of Rescued Food Conveyed by a Food Aid Organization", publicado na revista International Journal of Environmental Research and Public Health (2021), 18(22):12212. https://doi.org/10.3390/ijerph182212212. Concentra-se na determinação do conteúdo nutricional de cestas de alimentos fornecidos pela nossa organização de estudo de caso. Todos os itens de cestas de alimentos são pesados, em três rodadas de pesagem durante um período de quatro meses. A Escala de Experiência de Insegurança Alimentar (FIES) foi aplicada para medir a insegurança alimentar das famílias. Os resultados mostraram que, no nosso estudo de caso de organização de ajuda alimentar, as doações de alimentos contribuem substancialmente para a ingestão da Dose Diária Recomendada (DDR) de energia, macro e micronutrientes. Ao avaliar como esses nutrientes contribuem para aliviar a insegurança alimentar das famílias beneficiárias, concluímos que a perceção de insegurança alimentar é independente da quantidade de nutrientes servidos. Tanto quanto sabemos, este é o primeiro estudo que mede o conteúdo nutricional de alimentos resgatados frescos ou recém confecionados, redistribuídos por uma organização de ajuda alimentar. Essas três partes são acompanhadas de um capítulo anterior, uma introdução geral à tese, e um último capítulo sobre as reflexões e conclusões finais em que as questões de pesquisa são respondidas. Limitações do estudo, bem como uma perspetiva sobre futuras investigações estão incluídas no último capítulo desta tese, seguidas pela bibliografia compilando todas as fontes citadas de todos os capítulos. Ao final da tese, são fornecidos dois apêndices, nos quais estão organizados todos os materiais de pesquisa relevantes, como os diagramas metodológicos da Parte II e da Parte III, Escala de Insegurança Alimentar em Língua Inglesa e Língua Portuguesa. O Apêndice B contém o diagrama da metodologia usado na parte II, e o Apêndice C contém todos os materiais usados na parte III. ; There has been a growing concern in food waste and food loss reduction while the number of food insecure families in the European Union has increased resulting in an increasing number of households depending on food assistance programs. The practice of up-cycling food to improve the diet of low-income households not only tackles food wastage and food insecurity, but also has the potential to contribute to the fulfilment of other Sustainable Development Goals (SDG) (SDG 2 and SDG 12, as well as the potential to contribute to the fulfilment of other SDG, such as SDG 1, SDG 3, SDG 10, and SDG 13). After having conducted a scientific literature compilation in the food waste reuse field adopting a methodology based on the use selected key words, extracted results were divided in two categories: raw material and food security. Actual and predictable trends on food waste management were identified for both categories: food waste is regarded as a source of raw materials to produce biofuels and high value biomaterials, or as a solution to food insecurity through food aid organizations. However, there has been an increasing concern with the adequacy of food provided by these organizations, whether up cycled or not, due a lack a fresh food. Therefore, we endeavoured in a pilot study concerning the contribution of up-cycled fresh food to vulnerable households. This study analyses the contribution to a balanced diet of an upcycling food organization which rescues and redistributes fresh or freshly cooked food to low-income households, to determine the nutritional balance of food hampers provided by our case study organization, according to the Portuguese food guidelines. We also evaluate the ways in which the process of upcycling fresh food can contribute to achieve SDG. We determine the nutritional content of food hampers provided by our case study organization, weighing all items of food hampers in three weighing rounds over a period of four months. To evaluate how these nutrients contribute to alleviate food insecurity of the beneficiary households, the Food Insecurity Experience Scale (FIES) was applied to measure households´ food insecurity. In the conclusion we propose a strategy to make the food rescue and redistribution process a perennial activity, naturally integrated into citizens´ lives.
TABVLÆ RUDOLPHINÆ, QVIBVS ASTRONOMICÆ SCIENTIÆ, TEMPORUM LONGINQUITATE COLLAPSÆ RESTAURATIO CONTINETUR Tabvlæ Rudolphinæ, qvibvs astronomicæ scientiæ, temporum longinquitate collapsæ restauratio continetur ( - ) Einband ( - ) [Frontispiz]: Ulm um 1627. ( - ) Titelseite ( - ) [Widmung]: D. FERDINANDO II ROM. IMP. SEMP. AUG. GERM. HUNG. BOHEM. &c. REGI. . ( - ) DEDICATIO. ( - ) ASTRO-POECILO-PYRGIUM KEPLERIANUM, ASTRONOMIÆ ORTVM, PROGRESSVM. ( - ) INDEX CAPITVM ET PRÆCEptorum in has Tabulas. PRÆFATION IN TABVLAS RVDOLPHI foli. IN PARTEM PRIMAM TABB. ( - ) [Abb.]: Schema referendum ad CAP. XX. fol. 56. ( - ) [Karte]: NOUA ORBIS TERRARUM DELINEATIO SINGULARI RATIONE ACCOMODATA MERIDIANO TABB. RUDOLPHI ASTRONOMICARUM ( - ) IN TABULAS RUDOLPHI PRÆFATIO. (1) CAPUT I. (9) DE ARITHMETICA LOGISTICA, IN HIS TABULIS NECESSARIA. DE NUMERATIONE. (9) CAPUT II. DE ADDITIONE ET SVBTRACTIONE NVMERORVM TAM SIMPLICIUM, QUAM Logisticorum. (9) CAPUT III. (10) DE MVLTIPLICATIONE ET DIVISIONE LOGIstica visitata, pro hic Tabulis; et deHeptacosiade, cujus ope suffulti, seblevamur illis. (10) RATIO EXCERPENDI EX Heptacosiade. (4 [12]) CAPUT IV. DE LOGARITHMORUM ADDITIONIBUS ET SUBTRAktionibus Cossicis. (5 [13]) I. REGULA DE SPECIE Arithmetices. II. REGULA DE SIGNO exeuntis. (5 [13]) [2 Tabellen]: (1)Additionum Cossicarum formae. (2)Subtractionum Cossicarum formae. (5 [13]) CAPUT V: DE REGVLA TRIVM SEV PROPORTOINUM, OPE HEPTAcosiadis exercenda in numeris Logisticis, ad venandam partem proportionalem. (5 [13]) CASVS I. (14) EXEMPLUM PER SEXAGESIMARIAM SOLAM. EXEMPLUM PER QUAdrivicenariam solam. (14) EXEMPLUM PER COLUmellam utramque. (14) CASVS II. (15) EXEMPLUM EX SEXAGESIMARIA. EXEMPLUM EX QUADRIVICENARIA. EXEMPLUM PER DUAS COLUMELLAS COPU. (15) CASVS III. (16) EXCEPTIO. ALIUD CONSILIUM IN HAC EXCEPTIONE. (16) CAPUT VI. DE LOGISTICOVM NVMERORVM QVADRATIS, RADICIBVS ET MEDIO PROportionali inveniendis. (16) DE LOGISTICI NUMERI, UT QUADRATI, RADICE EXTRAHENDA, OPE HEPTAcosiadis. DE MEDIO PROPORTIONALI INTER DUOS LOGISTICOS INVENIENDO. (17) CAPUT VII. DE VSIBVS HEPTACOSIADIS ALIIS. (17) DE CONVERSIONE HORARUM ET MINUTORUM IN Tempora seu Partes & Scruplua Æquatoris, & vicissim. (18) CAPUT VIII. DE ORDINATIONE, CANONIS LOGARITHMORVM, MESOLOGARTHMORVM, ET ANTIlogarithmorum, in his Tabulis exhibit: Et quomodo sit excerpendus cujusque Arcus vel Anguli Logarithmus, quomodo Antilogarithmus: quomodo vicissim cujusque Logarithmi vel Antilogarithmi Arcus vel Angulus. (18) CAPUT IX. IN RECTANGVLO RECTILINEO, DATO ANGULO INTER LAtera, data et proportione laterum, determinare angulos reliquos. (21) COMPENDIA SEV CAVTIONES. (21) [Tabelle]: TYPUS OPERATIONIS. (22) CAPUT X DE TABVLA ANGVLI, EIUSQUE USU. (23) CAPUT XI. DE ALIO PECVLIARI USU CANONIS LOGARITHMORUM, præcique in STATIONum punctis indagandis. (23) [Abb.]: (24) [2 Tabellen]: (1)Pone ergo secundo, angulum C tantum, quantus prima correctioneprodiit, scii. 14°· 35'. (2)Eum igitur proba tertiâ iteratione processus. (24) DE ANTILOGARITHMORUM INTERPUNCTIONE & usu. (25) [Tabelle]: EXEMPLUM. Sint latera sublimis anguli, seu ardua (26) CAPUT XII. DE ASCENSIONIBVS RECTIS, MEDIATIONIBUS COELI, Declinationibus, & Angulis Eclipticæ cum Meridiano. (26) CAPUT XIII. DE AMPLITVDINE ORTIVA: ET DE DIFFERENTIA Ascensionali, ejusque Tabulæ Synopticæ usu. (28) DATO PUNCTO SPHÆRÆ quocunque Declinatione ab Æquatore, indagare ejus Amplitudinem Ortiva. (28) DATO PUNCTO SPHÆRÆ QUOCUNQUE, EIUSQUE DECLINAtione ab Æquatore; indagare ejus differentiam Ascensionalem sub data Poli altitudine. (29) [Tabelle]: Via posteriori (29) DATA POLI ALTITVDINE, PER DATI LOCI SOLIS DIFFERENtiam ascensionalem indagare tempus semidiurnum & seminocturnum, âdeoque dici artificialis longitudinem. (29) VICISSIM DATA LONGITVDINE DIEI ÆSTIVÆ LONGISSIMÆ, invenire altitudinem Poli. (30) CAPUT XIV. DE ANGVLO ORIENTIS, seu altitudine Nonangesimi, ejusque Tabula & usu in querendis Asc. obliquis, veletiam punctis Eclipticæ orientibus. (30) [Tabelle]: Ergo valet (30) DATO PVNCTO ECLIPTICÆ ORIENTE, PER EIUS CUM HORIzonte constitutum angulum indagare Asc. obliquam. (31) SED ET IPSVM PVNTVM ECLIPTICÆ ORIENS, PER ANGUlum ejus Horizonte datum vel sumptum, & per Asc. obliquam datam inquiri potest. (32) TANDEM DOCEBO, PER SOLOS LOGARITHMOS, SINE ULLIS Aliis Tab. computare & angulum arientis, & unâ ipsum punctum oriens, ex datâ Asc. obliquâ universaliter & exactè. DATA PROFVNDITATE LOci Solis sub Horizonte, inquirere distantiam ejus loci ecliptici à puncto oriente vel occidente, mediante angulo orientis. (32) [Tabelle]: Sit Asc: obliqua 346°.48'. Ergò est supra Horizontem, & ad occasum; quærendumque est latus Eclipticæ ab occasu usque in o. Ei verò respondet latus Æquatoris 13°.12', quantum sc: est ab 166°. 48' descensione obliquâ ad 180°, seu ad o. (32) DATA STELLÆ LONGITVDINE ET LATIDUDINE; SUB DATA Elevatione poli, invenire punctum Eclipticæ ei cooriens, mediante angulo orientis. (33) [Tabelle]: Esto Planeta ♂ in 2°.3°' ⩗ cum Latitudine 4°.40'. australi sub alt. Poli 56: quæritur punctum ei cooriens. Cùm Mars, oriente 2°. 3o' ⩗ sit adhuc infrà, ponam angulum aliquem eorum, qui 3 ⩗ sequuntur. (33) CAPUT XV. DE ÆQUANDO TEMPORE IN ÆQUALITATEM DIERUM naturalium & Tabulis huic rei in servientibus. (33) CAPUT XVI. DE REDVCTIONE TEMPORUM IN DIVERSIS LOCIS Numeratorum ad Meridianum harum Tabularum: & de Catalogo Locorum. (36) [Tabelle]: Augustâ Vindelicorum Madritum Hispaniæ censentur milliaria Germanica 200: Fides æstimationis sit penes viatores. Divisis 200 per 15, fiunt partes circuli magni 13°. 20'. Augustæ est A. P. 48°.22', Madriti 40°.45'. (40) [2 Tabellen]: (1)Strabo libro XV Geographiæ, Susis Persepolim numerat stadia 4200. Vt autem sciamus quot stadia faciant hoc loco gradum circuli magni, notandum quòd idem author à Promontorio Caramaniæ australissimo, quod fretum Sinus Persici constituit, ad Portas Caspias numeret 14400 Stadia. Alt. Poli illic est 25°.3°', hic 43°.3°'. Intersunt Gr. 18 sub eodem quasi meridiano, quia Strabo longitudinem Persidis ducit à Septentrione in Austrum. Si Gr. 18, patent 14400 stadiis, uni competent 800 stadia. Et si 800 stadia dant unum, 4200 dabunt 5°. 15'. Tot sunt Gradus Susis Persepolim. Est verò altitudo Æq. (2) ALIUD EXEMPLUM ET TYPUS operationis. (41) DE MAPPA MVNDI VNIVERSALI. (41) CAPUT XVII. DE REDVCTIONE ANNORUM MENSIUM ET DIERUM, qui apud alias Nationes in usu sunt vel fuerunt, ad Annos ante & post Christum, adque Dies Menses & Annos Iulianos, quibus hæ Tabulæ sunt accomodatæ. (42) DE TYPO ANNI CONFUSIONIS; ET UNA, ANNI ROMAnorum veteris Popiliani. (45) DE CONVERSIONE TEMPORUM ÆGYPTIACORUM Iin Iuliana. (46) DE CONVERSIONE TEMPORUM PERSICORUM, IN IULIANA harum Tabularum & vicissim. (46) DE CONVERSIONE TEMPORUM ARABICORUM ET TURCICOrum Hegiræ in Juliana, & vicissim. (47) [Tabelle]: Vt, reliquit Leunclauius in Pandecte suo historiæ Turcicæ notatum in fine diplomatis Sultani Amurathæ, Annum Transmigrationis (Hegiræ) Mahometis 991, diem 27 Silchidze, id est Dulhajati. Quæritur in quem diem cujus anni Iuliani is competat. (47) [Tabelle]: Vicissim, Anno Incarn: 1576, die 23 Decemb. seu X Cal: Ianuarias, in quem diem cujus anni Arabici ab Hegira competit? (48) DE APPLICATIONE DIERUM IN ANNIS; ÆGYPTIACO, & Armeniaco, fixis, ad dies Julianos. DE CHARACTERISMIS ET FERIIS ANNORUM & dierum. DE CYCLO SOLIS: (48) PER CYCLUM SOLIS PRODERE FERIAM DIEI IULIANI propositi. (48) FERIAM PRODERE DIEI IN ALIIS ANNORUM FORMIS & in Arabica. DE CYCLO LVNÆ SEV AVREO NUMERO (49) IN PARTEM SECUNDAM TABB. RUDOLPHI PRÆCEPTA: (50) CAPUT XVIII. DE TABVLIS EPOCHARVM ET MOTVVM MEDIORUM, ET QUOMODO COLLIGENDI SINT MOTUS MEDII ex his Tabulis, & loca singolorum Mobilium media assignanda. (50) [Tabelle]: Sint colligendi motus medij ad diem 24 Iulij anni 3993 ante Christum currentis, horam 0°.33'.26" post Meridiem Vraniburgicum æquabilem. Invenitur ergo Epocha proximè antiquior 4000. hinc ablato numero anni 3993 ante Incarn. currentis, qui per suprà dicta bissextilis est, relinquntur anni 7 completi. Quare operatio erit talis. (52) [Tabelle]: Natus est RVDOLPHVS Il. R. I. à quo Tabulæ istæ sunt denominatæ, Anno Incarn. 1552, die 18 Iulij, Hora 6°. 52' Viennæ Austriæ. Esto tempus æquabile. Epocha proximè antiquior, & minor, quippe post Christum, est 1500. Ergò (53) CAPUT XIX. DE CANONIBVS SEXAGENARIIS ET RATIONE COLligendi ex iis. (53) [Tabelle]: Desidero motum Solis in annis ante Christum 3992, mensibus ultimis à Julio de anno 3993, diebus ultimis Iulij 7. Horis 23.26. 34. Ergo anni 3600 dant l". 0'. 0', restant 393. Sic anni 360 dant 6'.0', restant 32 pIeni. (54) [Tabelle]: Exempli gratia, Mercurii Revolutiones integræ fiunt mensibus ternis; itaque in anno Iuliano communi fiunt quatuor, idest 24', & insuper Sig. 1. 23°.43'.15'', id est Sex. 24'.43' 15''. (55) QVOMODO FORMANDA SIT UNIUS CUISQUE EX SEPtem Planetis Anomalia media: (55) CAPUT XX. DE TABVLIS PROSTHAPHÆESEON, ET DE RATIONE EXCERPENDI EX IIS MOtus Anomaliæ, vel etiam æquationes Eccentrici. (55) COMPENIVM PER LOGARITHMOS SV MENDI partem proportionalem. (58) [3 Tabellen]: (1)In Genesi RUDOLPHI superius in venti sunt motus. (2)Sic in Saturno, erant (3)In Jove. (58) [4 Tabellen]: (1)In Marte. (2)In Venere. (3)In Mercurio. (4)In LUNA denique pro Anomaliæ solutæ motu coæquato, quatenus luna adhuc est similis planetis caeteris, essetque planè similis, si contingeret eam simul copulari Soli vel ejus opposito. (59) ADMONITIO DE LVNA. (59) INVENIRE ANOMALIAM ECCENTRI ALICVIVS PLAnetæ, vel per Anomaliam Mediam, vel per Anomaliam coæquatam cognitam. (59) DE EXCERPENDA ÆQUATIONE ECCENTRICA EIUSque partibus. DE EXCERPENDO LIMANDOQUE CVM INTERVALLO, tùm Logarithmo intervalli Planetæ. (60) COMPVTARE LOCVM, SOLIS QUIDEM VERUM, QUINque verò Planetarum, (ut & Lunæ pro Copulis) loca Eccentrica, in suâ cujusque Orbitâ. (61) CAPUT XXI. DE TABVLIS LATITVDINARIIS. (61) [Tabelle]: Vt in Genesi RVDOLPHI. Inventa sunt loca sic. (61) DE REDVCTIONE, CVRTATIONE, INCLINATIONE, Ejusque Mesologarithmo, excerpendis & limandis. (61) DE LOGARITHMO FORMANDO INTERVALLI CVRTATI; & de curtando ipso intervallo, si quis eo uti vult. LOCVM ORBITÆ AD ECLIPTICAM REDVCERE. (62) [Tabelle]: In Genesi RVDOLPHI erant Intervallorum Logarithmi (62) CAPUT XXII. DE PROSTHAPHÆRESIBVS ORBIS ANNUI; QUIBUS PLAnetæ locus tandem absolvitur. (63) PROPORTIONEM FORMARE INTERVALLORVM, SEV distantiarum, Terræ & Planetæ, à Sole. ANGVLVM COMMVTATIONIS ILLVM DEFINIre, in quo contingit Prosthaphæris Orbis, (Seu etiam in Inferioribus, Elongatio à Sole) per quamlibet datam proportionalem Intervallorum maxima. (63) EXCERPERE VEL COMPVTARE PROSTHAPHÆRESIN seu Parallaxin Orbis, per Angulum Commutationis & Proportionem Intervallorum. (63) [4 Tabellen]: (1)Vt in Genesi RVDOLPHI Imp. Quia in Saturno Angulus Commut. fuit 155°.49".13", Proportio Intervallorum 225784: cum 156° in margine Tabulæ & 220000 in fronte, invenio Prosth. orbis proximam 2°. 53', sed cum 230000 invenio 2.34. Erit igitur ea circiter 2.44. Sed sine Tabula sic ago. Proportio intervallorum 225784 dat ex Canone Logg. 6°. l'. ad summum. Ergò Prosth. Orbis quæsita, quia de Saturno agitur, est minor hoc arcu. Et quia additis 90, fit Commutatio 96°. 1' multò minor quàm 155°.49'; multò igitur minor erit Prosth. Orbis quàm 6°. l'. Sit 3°. o'. Ergò secundum Caput IX. (2)Sic in Jove. (3)Sic in Marte. (4)Sic in Venere. (64) [Tabelle]: Sic in Mercurio. (65) ELOGATIONEM PLANEæ à Sole definire, tàm cujusque temporariam, quam Inferiorum Maximam, cujusque Intervallorum proportionis. (65) INTERVALLVM INDAgare; Terræ & Planetarum quinque unius, ejusque, si detur, Logarithmum. (65) INDAGARE LATITVDInem Planetæ. (66) CAPUT XXIII. DIRECTORIVM GENERALE, EX PRÆMISSIS PRÆCEPTIS particularibus, expeditè computandi vera loca Planetarum quinque, secundùm & longitudinem in Eclipticâ, & Latitudinem ab eâ. (66) [4 Tabellen]: (1)In præceptis superioribus jam traduximus exemplum hoc per prima septem membra præcepti hujus. Igitur octavò, cùm fuerit Locus Eccentricus in Ecliptica, in (2)Nonò, cum Argumentis latitudinum excerpuntur ex sua cujusque Tabula latitudinariâ Inclinationum Mesologarithmi isti (3)Ab his summis sunt auferendi Logarithmi Commutationum, petendi ex Canone. (4)Hi ut Mesologarithmi, quæsiti in Parte Canonis Mesologarithmorum, produnt Latitudines veras. (67) [Tabelle]: Sint indaganda loca, Martis & Veneris ad annum 1590, diem 3/13 Octobris, hram quintam matutinam, quia MÆSTLINVS Tubingæ hoc momento vidit Venerem quasi sub Marte. Primùm computetur locus Solis, quia nobis ille opus est ad utriusque Planetæ locum. (68) ADMONITIO DE ABBREVIANDO HOC Calcula. (69) ALIA RATIO, SINE LOGARITHMUS, COMPVTANDI loca Planetarum quinque ex iisdem Tabulis: ut facilitas superioris præcepti pateat ex comparatione membrorum singulorum. (69) [Tabelle]: Iam angulus Commutationis est 53°.18'. 38". semissis ergò 26°'39" 19": cujus Tangentem 50199 multiplica in Quotientem. (69) [Tabelle]: Sic etiam in Venere, Anomalia Media 173°. 58'. o" dat distantiam in orbita 71915. In hanc multiplicata curtatio 77, absectis 5 à facto, efficit 55: quod ablatum ab intervallo, relinquit curtatum in Ecliptica Subordina interv. (69) [2 Tabellen]: (1)Iam pro Latitudinibus, divide sinus Commutationum (prolongatos mente 5 Cyphris) (2)Denique in Tangentes Complementa Inclinationum 1°.49'. (70) CAPUT XXIV. DE APSSIONIBVS, VTI VOCANT, QUINQUE PLAnetarum. Habitudines Inferioreum ad Solem, distinguere. (70) PROPORTIONEM INDAGARE, ARCVVM DIVRNOrum Eccentri, Solis & Planetæ. (70) CVILIBET ANOMALIÆ PLANETÆ SVOS COMMVtationis Angulos & Prosthaphæresin Orbis, seu in Inferioribus Elongationem assignare, in quibus is fiat Stationarius. (72) [Abb.]: In hac figurâ S. Solem repræsentat, O Terram, A Planetam unum ex Superioribus, vel econtario, A Terram. (72) [4 Tabellen]: (1)Sic diurnus Eccentrici Solis est, hac Anomalia Solis, 58' circ. Ergo summa E & B 89°. 31'. (2)Cùm autem 8 sit semissis de 17 priori correctione, patet, si in repetitionibus pergamus, nos per semisses correctionum ultimarum venturos ad 24°.29', 24°. 31'. Hic est angulus C correctus, quod licet probare. (3)Et cùm proportio Intervallorum ut Logarithmus ostendat angulum 27°. 25', ponatur C minor. (4)Cùm prima correctio demserit de positione 66. secunda 14½, erit ut 66 ad 14½, sic hoc ad 3 circiter, & fiet. (73) ALIA FACILIORI VIA COMMVTATIONIS ANGUlos illos addiscere, in quibus, stante unaqualibet proportione Intervallorum,fiunt Stationes; idque præterpropter. (73) QUO PACTO SINT DISCERNENDÆ STATIONES, PRIMA 6 Secunda: item, quomodo cognoscamus, recténe sumptus sit diurnus arcus & distantia Solis à Terra, in operatione pæcepti prioris? (73) QUOMODO COGNOSCATUR, NUM PLANETA SIT directus, stationarius an retrogradus? VTRVM MAIOR AN MINOR INCLINATIONE, FVtura sit Latitudo Planetæ. (74) VTRVM LATITVDO PLANETÆ CRESCAT, AN DEcrescat, annè consistat? (74) SEDIMIAMETROS PLANETARVM APPARENtes indagare. (75) DE PLANETARVM κρύψϵι OCCULTATIONE, ET Επιτολή Emersione ex radUS Solis, QUOS OCCASUS Ortúsque Heliacos et ab usu frequenti generis voce Poëticos appellant. (75) CAPVT XXV. DE LVNA SEORSIM, ET PRIMÒ DE ANOmaila SOLVTA: (76) DE ANOMALIA SOLUTA. (76) [8 Abb.]: (1)I (2)II (3)III (4)IV (5)V (6)VI (7)VII (8)VIII ([78]) [Tabelle]: IN ANOMALIA MEDIA (79) CAPVT XXVI. DE MENSTRVA LVNÆ ANOMALIA ET ÆQVAtionibus. (79) DESCRIPTIO TABVLÆ SCRUPP: MENSTRUORUM ET VAriationis etc: (83) QUOMODO PER VIAM INDIRECTAM, SECVNDVM INgenium Hypotheseos physicæ computandus sit locus Lunæ ad quodvis tempus propositum: (86) DESCRIPTIO TABVLÆ ÆQUATIONIS LVMInis seu compositæ. (87) QUOMODO PER VIAM DIRECTAM, ET ASTRONOmiæ veteri magis accommodatam, computandus sit Lunæ locus in Orbita ex his Tabulis? (88) CAPVT XXVII. DE LATITVDINE LVNÆ MENSTRVA, ejúsque Tabulis. (89) CAPVT XXVIII. DE PARALLAXIBVS LUNÆ. (92) [Tabelle]: Itaque punctum occidens quærendum est. Erit igitur (94) IN PARTEM TERTIAM TABB. RVDOLPHI PRÆCEPTA. (95) CAPVT XXIX. DE ECLIPSIBVS SOLIS ET LVNÆ EMINVS CONIECTANDIS. (95) [Tabelle]: Contingebat autem solstitium illa tempestate circa 28. Iunij. Ergo (96) DE CYCLO OBVIATIONVM ⨀ & Ω & ratione indagandi ex eo, diem in anno Iuliano, Conjunctionis medij loci Solis & Nodi Lunæ ascendentis. (97) CAPVT XXX. DE TABVLIS MOTVVM ⨀ ET◗ SVBSIDIARIIS. (97) [2 Tabellen]: (1)Haud multo diversus est usus subsidiariarum, in computando loco Lunæ ficto, quod ejusdem temporis exemplo docebo. (2)Hic si Summa dierum in Revolutionibus integris, quæ proximè minor est collecto tempore, deficiat plusquàm dimidio Revolutionis, utendum est proximè majori, & processus fit alius. (98) CAPVT XXXI. DE REQVISITIS AD COMPVTATIONEM ECLIPSIVM. (99) CAPVT XXXII. METHODVS ECLIPSES COMPVTANDI. (100) QUOMODO COGNOSCATVR EXACTVM Copulæ, seu Eclipticæ, seu cujuscunque, locúsque ejus in Solis & Lunæ Orbitis. (101) QVO COMPENDIO IN VICINA ALTERVTRIVS COpulæ, locus Lunæ fictus convertatur in verum. (101) DIRECTORIVM, QVOMODO EX PRÆMISSIS COMputandæ sint Eclipses Lunæ. (102) [Tabellen]: et in hoc tempus desinere debet diurnus, quo indigemus, quia Copula cadit ante meridiem loci Lunæ computati. (102) [2 Tabellen]: (1)Ergò cuym distet Luna ab Apogæo D. 3. H. 16: erit (2)Comprobato loco Lunæ in ipso momento Obscurationis maximæ sequuntur reliqua. (103) ECLIPSIS SOLIS, QVOMODO SIT COMPUTANDA UNIversaliter, in quantum scilicet pars quæcunque Hemisphærij Telluris ad Solem conversi interventu Lunæ; privatur lumine Solis vel toto vel in parte: Quodnam tunc sit tempus Obscurationis maximæ, quæ mora Vmbræ Lunæ in Disco Telluris, quæ duratio Eclipsiationis omnimodæ per universam Terram, quod initium finisvè utriusque, tanquàm Vraniburgi. (103) [2 Tabellen]: (1)vel etiam inter Logarithmos Semicirculi. (2)Nam quilibet ejus Gradus valet 15 Milliaria Germanica. (104) INQVISITIO ALTITVDINIS GRADVS ECLIPTICÆ NONAGESIMI AB ORIENTE. (105) DE LOCIS IN TERRA, QVIBVS OBVENIVNT PHASES PRÆCIPVÆ IN ECLIPSI SOLIS. (106) DE CALCVLO ECLIPSIS SOLIS AD CERTVM ALIQVEM LOCVM. (108) [2 Tabellen]: (1)Primùm itaque quæro distantias Centrorum Solis & Lunæ. (2)Secundò quæro distantiam duorum Lunæ situum. (108) CAPVT XXXIII. DE CONIVNCTIONIBVS ET OPPOSITIONIBVS ALIORVM Planetarum, & de ΕΞΕΛΙΓΜΟΙΣ & ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΕΣΙ. (114) IN PARTEM QVARTAM TABVLARVM RVDOLPHI PRÆCEPTA. (116) CAPVT XXXIV. DE OBLIQVITATIS ECLIPTICÆ VARIATIONE. (116) SPORTVLA GENETHLIACIS MISSA DE TABVLARVM RVDOLPHI VSV IN COMPVTATIONIBVS ASTROLOGICIS: Cum Modo Dirigendi novo & NATURALI. (121) DE ERECTIONE THEMATIS Cœlestis. DATA SIDERIS LONGITUDINE ET LATITUDINE, ASCENSIONEM ejus Rectam & Declinationem computare. (121) [3 Tabellen]: (1)Quare aufer arcum à latitudine, restat 6. 39. 30 subtensus angulo. Sic ergò operor. (2)Locus datus rursum est Sept. latitudo verò Mer. & major, casus iterum IlI: ablatâ ergò illâ, restat 8. 47. Ergò. (3)Ablatâ ergò latitudine à 22. 24, restat subtensus 20. 35. (121) [Tabelle]: Consentit igitur hac in plagâ cum loco dato, Quare casus fit primus, & lat. l0. 22 addenda est ad exscriptum ex Declinationum columnâ 22. 24. 27, fiet subtensus 32. 46.27. (122) DATA ALTITUDINE SIDERIS CUJUS EST NOTA LONGITUDO ET Latitudo, indagare Distantiam ejus à Meridiano, & hujus, comparatione cum loco Solis, Horam. (122) [Tabelle]: Ecce Opus (122) QVOMODO VENIATUR IN COGNITIONEM ASCENSIONIS OBliquæ Horoscopi, & per eam Gradús orientis, caeterarumque ordine Domorum. (122) [2 Tabellen]: (1)Sic igitur operandum. (2).hujus Antilogarithmus ablatus ab Antilogarithmo altitudinis Poli, relinquit Antilogarithmum altitudinis ejusdem Poli super circulum Domus propositæ. (122) [2 Tabellen]: (1)In exemplo. (2).cujus Declinatio 22. l0. 30 Meridiana additur huic altitudini P. 29. 22, fietque. (123) DE DIRECTIONIBVS secundùm REGIOMONT ANVM: (123) [2 Tabellen]: (1)Distat ergò à Meridiano in ortum, arcu 41. 43. Opus itaque tale. (2)Hic sub Alt. P. 45 super Circulum Positionis Significatoris habet ad scriptum Angulum Orientis (123) DE DIRECTIONIBUS secundùm KEPPLERVM. (123) DATO NVMERO ANNORVM ÆTATIS, ASSIGNARE LOCA DIREctionis, quatuor Significatorum. (124) ELECTO LOCO, AD QVEM DIRIGENVS SIT SIGNIFICAT ORVM unus; seu dato loco Promissoris, veL ejus radij, invenire numerum Annorum, quibus is venit ad Significatorem. (124) DATO NVMERO ANNORVM alicujus Accidentis, electoque ejus & Promissore & Significatore, qui sit vel Horoscopus, vel Medium Cœli, vel Pars Fortunæ, corrigere tempus Nativitatis, & sic locum Significatoris. (125) NOTÆ ET ANIMADVERSIONES NON NULLÆ AD PRÆCEPTA TABUlarum RUDOLPHI. ( - ) TABVLARVM RUDOLPHI ASTRONOMICARUM PARS PRIMA, QUÆ COMMUNIS PLVRIBVS STELLIS VEL etiam aliis aliarum disciplinarum usibus. ([1]) [Inhaltsverzeichnis]: ([1]) [Tabelle]: HEPTACOSIAS LOGARITHMORUM LOGISTICORUM & Quadrantis Arcuum respondentium. (2) [Tabelle]: CANON LOGARITHMORUM ET ANTILOGARITHmorum, ad singula scrupula Semicirculi. (12) [Tabelle]: Tabula ANGULI, pro Prostaphæresibus orbis Annui. (20) [Tabelle]: Pars Canonis LOGARITHMORUM Gr. 10. pro latitudinibus quinq; Planetarum. (22) [Tabelle]: Particular Canonis ANTILOGARITHMORUM exactiorum, ad denarios secundorum, pro Eclipsibus. (23) [Tabelle]: Tabula Ascensionum Rectarum, Declinationum, & Angulorum Eclipticæ cum Meridiano. (24) [Tabelle]: Synopsis brevis differentiarum Ascensionalium. (25) [Tabelle]: Tabula Altitudinis Nonagesimi, seu Anguli Orientis, ad singulos gradus Altitudinis Poli, & ternos Eclipticæ, pro Parallaxibus. (26) [Tabelle]: Tabulæ ÆQUATIONIS TEMPORIS TRIPLICIS. (32) CATALOGUS LOCORUM EUROPÆ PRÆCIPUE, SED ET AFRICÆ ASIÆQUE NON NULLORUM, CUM DIFFERENTIA TEMPORARIA MERIDIANORUM AB URANOPYRGICO, ET POLI BOREI ALTITUDINIBUS: EX FIDE OBSERVATORUM & Observationum cœlestium, ubi haberi potuerunt; aut ex intervallis itinerariis, chartisque Geographicis recentissimis. (33) A, B (33) C (33) D - L (34) M (34) N - R (35) S (35) T - Z (36) SYNOPSIS ÆRARUM USU ALIUM, QUOTQUOT AD NOSTRAM NOTITIAM PERVENERUNT: SUNT AUTEM COMPARATÆ, SINGULÆ CUM SUIS ANNIS ANTE VEL POST INCARNATIONEM VERBI: assignata etiam usualia Annorum initia Mensibus & Diebus anni Juliani. (37) [4 Tabellen]: (1)TABVLA Reductionis Dierum anni Iluiani veteris, ad Dies anni gREGORIANI Novi, hodie usitati in plerisque partibus Orbis. (2)ROMANORUM JULIANORUM. (3)ÆGYPTIACORVM ET PERSICOVM. (4)ARABICORVM HEGIRÆ. (39) [5 Tabellen]: (1)TYPVS ANNI CONFVSIONIS qui finem imposuit anno Romano veteri: nec non Iulianorum primorum 49. vitioforum. (2)Tabula ostendens, quomodo Menses exotici Solares fixi hodie cohæreant cum Mensibus Anni Juliani. (3)TABELLA HEBDOMADICA, ad Feriam diei indagandam, Primum in anno JVLIANO, benefico CYCLI SOLIS. (4)Deinceps Calendæ Mensium usualum, sie responderum diebus mensis Juliani ex observatione hodierna. (5)Rursum per TRIACONTETERIDA in anno ARABICO vago Hegiræ. (40) TABVLARVM RUDOLPHI ASTRONOMICARUM PARS SECUNDA, PLANETAS SINGVLOS seorsim complexa, (41) [Abb.]: (41) [Inhaltsverzeichnis]: (41) SOLEM (42) [2 Tabellen]: (1)EPOCHÆ SEV RADICES. (2)MOTVS MEDII. (42) [Tabelle]: MOTVS MEDII in Annis expansis et collectis. (43) [Tabelle]: Tabula Æquationem SOLIS. (44) [Tabelle]: CANON Sexagenarius Motuum mediorum SOLIS. (47) SATURNUM (48) [2 Tabellen]: (1)EPOCHÆ SEV RADICES. (2)MOTVS MEDII. (48) [Tabelle]: MOTVS MEDII in Annis expansis et collectis. (49) [Tabelle]: Tabula Æquationem SATVRNI. (50) [2 Tabellen]: (1)TABVLA Latitudinaria SATVRNI. (2)Termini Stationum SATVRNI. (53) JOVEM (54) [2 Tabellen]: (1)EPOCHÆ SEV REDICES. (2)MOTVS MEDII. (54) [Tabelle]: MOTVS MEDII in Annis expansis et collectis. (55) [Tabelle]: Tabula Æquationum IOVIS. (56) [2 Tabellen]: (1)TABVLA Latitudinaria IOVIS. (2)Termini Stationum IOVIS. (59) MARTEM (60) [2 Tabellen]: (1)EPOCHÆ SEV RADICES. (2)MOTVS MEDII. (60) [Tabelle]: MOTVS MEDII in Annis expansis et collectis. (61) [Tabelle]: Tabula Æquationum MARTIS. (62) [2 Tabellen]: (1)TABVLA Latitudinaria MARTIS. (2)Tarmini Stationum MARTIS. (65) VENEREM (66) [2 Tabellen]: (1)EPOCHÆ SEV REDICES. (2)MOTVS MEDII. (66) [Tabelle]: MOTVS MEDII in Annis expansis et collectis. (67) [Tabelle]: Tabula Æquationum VENERIS. (68) [2 Tabellen]: (1)TABVLA Latitudinaria VENERIS. (2)Termine Stationum VENERIS. (71) MERCURIUM (72) [2 Tabellen]: (1)EPOCHÆ SEV RADICES. (2)MOTVS MEDII. (72) [Tabelle]: MOVS MEDII in Annis expansis et collectis. (3 [73]) [Tabelle]: Tabula Æquationum MERCVRII. (74) [2 Tabellen]: TABVLA Latitudinaria MERCVRII. (2)Termini Stationum MERCURII. (77) LUNÆ (78) [2 Tabellen]: (1)EPOCHÆ SEV RADICES. (2)MOTV MEDII. (78) [Tabelle]: MOTVS MEDII in Annis expansis et collectis. (79) [Tabelle]: Tabula Æquationum LVNÆ. (80) [Tabelle]. Tabula Scrupulorum menstrorum, eorumque; Logarithmorum, particulæ Exfortis, et VARIATIONIS. (82) [Tabelle]: Tabella VARIATIONIS demonstrativæ, quarta parte maioris quam Tychonica proxima; quam tamen Observationes Tychonis nonnullæ confirmare videntur. Deducitur autem ex appendice Gr. 132. 45. Elongationis ◗ à ⨀, ad Lunationes integras I 2, in anno fiderio. (83) [Tabelle]: TABVLA Æquationis LVMINIS, compositæ ex Æquationis Menstruæ proportione competente reducta, Particula exforte, et Variatione TYCHONICA. (84 - 85) [2 Tabellen]: (1)Tabula Latitudinis LVNÆ simplicis, una cum Reductione loci Orbitæ ◗ ad Eclipticam, quæ valent, Nodo Ω in Quadris existente. (2)Tabula exhibens portionem ipsam Latitudinis Menstruam. (86) [2 Tabellen]: (1)Tabula pro Augmentatione Latitudinis Menstrua. (2)Residuum Tabulæ exhibentis portionem Latitudinis Menstruam. (87) TABVLARVM RUDOLPHI STRONOMICARUM PARS TERTIA, DE ECLIPSIBVS SOLIS ET LUNÆ, ALIIS QVE PLANETARUM CONGRESSIBUS ET CONfigurationibus. (89) [Tabelle]: Typus Aurei Numeri, neque Politicus, neque Ecclesiasticus usualis, sedmere Astronomicus, serviens indagandis Mensibus Eclipticis in Methodo Anni Juliani. (89) [Tabelle]: CACLO OBVIATIONVM Solis Medii et Nodi Lunæ AScendentis in Periodo; minori Annorum 37. Julianorum cum dieblus 2, maiori verò Annorum 2828 Iulianorum exacta. Et ponitur in anno huius Periodi primo, ♂ ⊙ Ω fieri inipso articulo mediæ noctis, quæ inchoat primum Ianuarii, quamvis nulla Epocharum seu initiorum possibilium id exactè habeat. Dies autem intelliguntur currentes, et cum latitudine à media nocte antecedenti usque ad mediam noctem fequentem. (90) [2 Tabellen]: (1)TABVLA Subsidiaria Motuum Solis. (2)Canonion dierum in Mensibus Anni completis. (91) [Tabelle]: TABVLA Diurnorum SOLIS, cum Horariis et Semidiametris. (92) [Tabelle]: TABVLA Subsidiaria Motuum LUNÆ. (94) [Tabelle]: CANON Motuum Lunarium in Periodis Anomaliæ integris, per centum annos expansos, perque; Centenarios et Millenarios collectos. (95) TABVLA ficti Motus seu Elongationis Lunæ, à loco, in quo ipsa proximè Apogæ fuit vel erit, velut in mense vacuo: cum horario ficto, pro Syzygiis Luminarium indagantis, et pro computandis locis Lunæ ad tempus propositum, si addas Æquationes Menstruas. (96) [3 Tabellen]: (1)TABVLA Latitudinis Lunæ in Eclipsibus, cum Reductione loci Lunæ ad Eclipticam, vel Loci Solis eisque; oppositi ad orbitam Lunæ. (2)TABELLA Parallaxum et Semidiametri Lunæ, cum Horario eius vero in Copulis, à puncto fixo numerato. (3)TERMINI ECLIPSIVM. (98) [Tabelle]: LVNATIONVM seu Coniunctionum Solis et Lunæ EPOCHÆ. EPACTÆ in annis solutis. (99) [Tabelle]: CANON Sexagenarius Dierum. (100) TABVLARVM RVDOLPHI ASTRONOMICARVM PARS QVARTA, De Obliquitatis Eclipticæ, Præcessionis Æquinoctiorum et Latitudinis Fixarum Prostaphæresibus. (102) [Tabelle]: Epochæ Argumenti Obliquitatis et Prosthaphæreseos Æquinoctiorum forma quintuplici. (103) [2 Tabellen]: (1)TABVLA Motus Medii Argumenti Obliqitatis Eclipticæ, pro Forma Obliquationis quintuplici. (2)TABELLA CORRECTIONIS OBLIQVITATIS. (104) CATALOGUS STELLARUM FIXARUM MILLE, EX ACCURATIS TEYCHONIS BRAHE OBSERVATIONIBUS ET CALCULO AD ANNUM INCARNATIONIS MDC. COMPLETUM. (105) VRSA MINOR, CYNOSVRA. VRSA MAIOR, HELICE. (105) DRACO. (105) CEPHEVS. BOOTES, ARCTOPHYLAX. CORONA BOREA. ENGONASI, HERCVLES. LYRA, VVLTVR CADENS (106) OLOR, CYGNVS. (106) CASSIPEIA. PERSEVS. (107) AVRIGA, HENIOCHVS, ERICTHOIVS. (107) OPHIVCHVS, SERPENTARIVS. SERPENS OPHIVCHI. SAGITTA SIVE TELVM. AQVILA SEV VVLTVR VOLANS. ANTINOVS. DELPHINVS. QVVLEVS, EQVI SECTIO. (108) PEGASVS, EQVVS, ALATVS. ANDROMEDA. TRIANGVLVS, DELTOTON. COMA BERENICES. (109) PARS SECVNDA DE STELLIS FIXIS XII. SIGNORVM ZODIACI. (109) ARIES. (109) TAVRVS. GEMINI. CANCER. (110) LEO. (110) VIRGO. LIBRA. SCORPIVS. SAGITTARIVS. (111) CAPRICORNVS. (111) AQVARIVS. PISCES. (112) PARS TERTIA CATALOGI COMPLECTITUR FIXARUM, QUÆ XV. IMAGINES MEridionales offormant, à veteribus annotatarum partem potissimam. (113) CETE. ORION. ERIDANVS. (113) LEPVS. (113) CANIS MAIOR. CANIS MINOR, PROCYON. ARGO NAVIS. HYDRA. CRATER. CORVVS. CENTAVRVS, CHIRON. (114) IN HYDRA. IN CENTAVRO. IN LVPO. IN THVRIBVLO. IN CORONA AVSTRALI. IN PISCE NOTIO. (117) GRVS. PHŒNIX. INDVS. PAVO. APVS, AVIS INDICA. APIS, MVSCA. CHAMÆLEON. TRIANGVLVM. PISCIS VOLANS, PASSER. (118) DORADO, XIPHIAS. TOVCAN, ANSER AMERICANVS. HYDRVS. (119) [Tabelle]: TABULA REFRACTIONUM TRIPLEX, TYCHONIS BRAHE diutinis & multiplicibus Observationibus confirmata; potissimum in freto SUNDICO, quo mare Balthicum Oceano Germanico infunditur: pertim verò etiam in Regni Bohemiæ arce Cæsarea BENATICA: aëre defæcate, quàm fieri potuit, ad hoch electo. (119) Einband ( - ) Einband ( - ) Buchschnitt ( - ) Buchschnitt ( - ) Buchschnitt ( - ) Farbkeil ( - )