Suchergebnisse

Painter and professor at the Academy of Arts, C. W. Eckersberg dies during the cholera epidemic and leaves his five unmarried daughters fend for themselves to escape the rural poverty in 19th-century Copenhagen

Kriger vinnes i det kognitive domenet. Denne hypotesen er utgangspunkt for denne analysen av krigen mot terrorisme og dens tilhørende strategiske narrativer. Artikkelen gir støtte til hypotesen og understreker sammenhengen mellom krigens faktiske utvikling, og dens narrativer. Artikkelen analyserer selve narrativet om en krig mot terrorisme. Hvordan oppstod dette master-narrativet? Hvordan utviklet det seg over tid? Hva ble det erstattet av, og hvilke aktører var sentrale i å utfase frasen «krig mot terrorisme»? To nøkkelaktører i å avslutte både krigen mot terrorisme og narrativet om den er ISIL og president Barack Obama. ISIL overtok rollen som verdens mest fryktede og mektige terrorgruppe, og stilte dermed Al Qaida i skyggen. Mens Obama helt systematisk valgte å ikke benytte frasen «krig mot terror». En krig som aldri nevnes av USAs commander-in-chief er ikke lenger et operasjonelt militært konsept. Med likvideringen av bin Laden i 2011 gav Obama USA en slags «closure» for 9/11-traumet. For krigen mot terror var alltid president George W. Bush sin krig. Han etterlot seg to bakkekriger som man vanskelig kan påstå at USA kunne vinne. Men Bush sin strategi-omlegging i Irak i 2007, «The Surge», skaffet USA nok pusterom til å trekke seg ut. Men med ISILs hurtige fremvekst ble gleden kortvarig, ettersom de opprettet en pseudo-stat i Levanten.
Abstract in English:Narratives from the War on TerrorWars are decided in the cognitive domain. This hypothesis is supported by this article on the war on terrorism and its strategic narrative. The analysis emphasizes how the physical warfighting is inextricably linked to the strategic narratives of the war. Special consideration is given here to the master narrative establishing the war on terror. How was this narrative constructed? How did it develop over time? What replaced it, and what actors were crucial in retiring the phrase 'war on terror'? Two key actors in this respect were ISIL and President Barack Obama. ISIL eclipsed Al Qaida as the world's most feared and infamous terror group. Whereas Obama systematically avoided using the phrase 'war on terror' altogether. A war that is never mentioned by the USA's Commander-in-Chief is no longer an operational military concept. Equipped with the targeted killing of Osama bin Laden in 2011, Obama brought closure to the national trauma of 9/11. Because the war on terrorism was always George W. Bush's war. He left behind two large scale ground wars with little prospect of success in either of them. He did provide a temporary change of fortune in Iraq with 'the Surge' of fresh troops in 2007. But these gains were soon enough erased as ISIL grew and developed into a pseudo-state in northern Iraq and Syria.

Öndvegisverkefnið "Greining á málfræðilegum afleiðingum stafræns málsambýlis" hafði það að markmiði að rannsaka áhrif aukinnar enskunotkunar á Íslandi á íslenska tungu. Þessi grein er unnin sem hluti af rannsókninni í þeim tilgangi að kanna áhrif málsambýlis íslensku og ensku á enskuframburð Íslendinga. Lagt var upp með að kanna hvort íslenskur hreimur í enskuframburði þátttakenda sýndi tengsl við ílag og enska málnotkun þeirra, aldur og viðhorf. Í þessari grein er fjallað um nokkur einkenni íslensks hreims sem geta komið fram þegar Íslendingar tala ensku, en það eru aðblástur, afröddun hjómenda, áhersla á fyrsta atkvæði orðs auk framburðar /v/ og /w/ í ensku. Þessi framburðareinkenni voru höfð að leiðarljósi í athugun sem var gerð á enskuframburði 57 Íslendinga á aldrinum 14–83 ára þar sem leitað var eftir tíðni þessara einkenna í upplestri þátttakenda á setningum á ensku og niðurstöðurnar bornar saman við aldur þeirra og upplýsingar um enskuílag, enska málnotkun og viðhorf þeirra til virkrar enskunotkunar. Niðurstöður eru á þá leið að ekki fundust tengsl við aldur en greinilegt er að hlutfall íslensks hreims er lægra eftir því sem hlutfall ensku í heildarílagi (málumhverfi og málnotkun) þátttakenda er hærra. Þá koma fram vísbendingar um að virk málnotkun (tal og skrif) hafi meiri áhrif á hlutfall íslensks hreims heldur en óvirkt ílag (hlustun og lestur). Einnig mælist minni íslenskur hreimur hjá þeim sem hafa gaman af því að eiga í samræðum á ensku. Þar sem niðurstöður fyrri athugana innan verkefnisins hafa bent til þess að yngra fólk sé jákvæðara gagnvart aukinni virkri enskunotkun en eldra fólk má velta því fyrir sér hvort þær breytingar verði í náinni framtíð að það dragi úr íslenskum hreim í enskuframburði Íslendinga.