Die folgenden Links führen aus den jeweiligen lokalen Bibliotheken zum Volltext:
Alternativ können Sie versuchen, selbst über Ihren lokalen Bibliothekskatalog auf das gewünschte Dokument zuzugreifen.
Bei Zugriffsproblemen kontaktieren Sie uns gern.
14 Ergebnisse
Sortierung:
In: Garland medieval texts vol. 19
In: Garland reference library of the humanities vol. 1778
In: Middle English texts 21
In: London Record Society publications 55
In: Early English Text Society
In: [Original series] No. 285
In: Medieval chronicles 1
In: Revista de estudios políticos, Heft 129, S. 255-280
ISSN: 0048-7694
In November 2002, the oil tanker Prestige caused a catastrophic oil spill off the coast of Galicia in northwestern Spain. This article discusses the oil spill & the sociopolitical movement that arose from it, Never Again. The analysis begins with an overview of the Galician political system & a chronology of the oil spill & its environmental consequences. The discussion then moves on to the birth of Never Again, with an analysis of its organization, internal debates, & action plans. The development of the movement to the present time is traced, with an analysis of the social & political alliances it has formed, including a discussion of many of the citizens' groups that work with Never Again. The article takes a close look at the political consequences of the movement's work, particularly within the context of the Galician & Spanish political systems. Tables, References. R. Young
In: Cambridge library collection
In: Rolls
Ranulf Higden (d.1364) was a monk at the abbey of St Werburgh in Chester. His most important literary work is this universal chronicle, which survives in over a hundred Latin manuscripts, testifying to its popularity. The earliest version of it dates from 1327, but Higden continued writing until his death, expanding and updating the text. It was also continued in other monastic houses, most importantly by John Malvern of Worcester. The English translation made by John Trevisa in the 1380s was also widely circulated and is included in this work, published in nine volumes for the Rolls Series between 1865 and 1886. The chronicle shows how fourteenth-century scholars understood world history and geography. Volume 2 contains the remainder of Book 1, on the description of Britain, and twenty-eight chapters of Book 2, on the early history of the world to the reign of Saul in Israel
Pastor Fábrega-Álvarez & Felipe Criado-Boado (eds.). ; A diversidade cultural é un reto para a investigación, tanto como para a convivencia. O mellor coñecemento do que é diferente incrementa a nosa comprensión da realidade.-- Cultural diversity is a major challenge both for research and coexistence The deeper we know the difference, the better we understand reality. ; [GA] Hai dous anos, o Incipit deseñou e organizou unha mostra titulada "Diversa: Arqueoloxía dende o Incipit alén Europa". Esta mostra nutríase de contidos procedentes de diferentes proxectos arqueolóxicos e etnoarqueolóxicos levados a cabo dende o Incipit alén Europa. Os elementos comúns a todos estes proxectos seguen a ser, unha perspectiva comunitaria e un sentido da práctica científica inseparables do traballo político coas comunidades de todo o mundo, amais de facer visible esta perspectiva á nosa propia comunidade. ; [EN] Two years ago, the Incipit designed and organized an exhibition, entitled "Diverse: Archaeology from Incipit beyond Europe". This exhibition was based on different archaeological and ethnoarchaeological projects carried out by the Incipit around the world. The common elements in all of these projects were, and still are, a community perspective and a sense of scientific practice as being inseparable from political work with citizens everywhere, along with the aim of making this perspective visible to our own community. ; Most of the projects shown here were funded by the Instituto de Patrimonio Cultural de España (IPCE), Spanish Ministry of Educación and Cultura, through the annual call Actuaciones Arqueológicas en el Exterior, Dirección General de Bellas Artes y Bienes Culturales y de Archivos y Bibliotecas de la Secretaría de Estado de Cultura. ; Peer reviewed
BASE
Neste artigo analizamos o impacto que ten a identidade cultural e a autonomía política na capacidade das rexións europeas para desenvolver o sector das industrias creativas e culturais. En primeiro lugar, facemos unha recompilación da literatura existente sobre os factores clave para explicar a aglomeración das ditas industrias. En segundo lugar, presentamos as nosas hipóteses sobre o efecto da identidade propia nas industrias culturais e creativas. A continuación, mostramos catro modelos econométricos que relacionan estes conceptos no caso das rexións europeas. Finalmente, expoñemos as principais conclusións do traballo, que poden resumirse na existencia dun impacto positivo da identidade propia no desenvolvemento das industrias creativas e culturais nas rexións europeas. ; In this paper we analyse the impact that cultural identity and political autonomy have on the ability of European regions to develop the sector of creative and cultural industries. Firstly, we have compiled a collection of existing literature on key factors to explain the agglomeration of these industries. Secondly, we introduce our hypotheses about the effect of regional identity on creative and cultural industries. Next, we consider four econometric models that relate these concepts in the case of European regions. Finally, we expose the main conclusions of the work that can be summed up as the existence of a positive impact of regional identity on the development of creative and cultural industries in the European regions. ; En este artículo analizamos el impacto que tiene la identidad cultural y la autonomía política en la capacidad de las regiones europeas para desarrollar el sector de las industrias creativas y culturales. En primer lugar, hacemos una recopilación de la literatura existente sobre los factores clave para explicar la aglomeración de dichas industrias. En segundo lugar, presentamos nuestras hipótesis sobre el efecto de la identidad propia en las industrias culturales y creativas. A continuación, mostramos cuatro modelos econométricos que relacionan estos conceptos en el caso de las regiones europeas. Finalmente, exponemos las principales conclusiones del trabajo, que pueden resumirse en la existencia de un impacto positivo de la identidad propia en el desarrollo de las industrias creativas y culturales en las regiones europeas.
BASE
The EU lacks a single legislation on port matters, except for provisions concerning port facilities and the operations of certain technical port services. Europe has more than 1200 ports, of which 319 are global and basic, integrated into the TransEuropean Transport Networks as a whole. Ports play an essential role in the EU trade and passenger services, as they are key nodes in global trade networks. 74% of non-EU trade takes place through ports. The European port sector is not homogeneous and is based on different organizational models. European port diversity (in term of size and type of organizational) makes it difficult to define a joint strategy. This work addresses the analysis of progress in the construction of a common port policy, as well as the different cross-conceptions of the maritime port business agents. ; La Unión Europea carece de una legislación única en materia portuaria, salvo disposiciones relativas a las instalaciones portuarias y al funcionamiento de determinados servicios técnico-náuticos. Europa cuenta con más de 1.200 puertos, de los que 319 entre globales y básicos están integrados en el conjunto de las Redes Transeuropeas de Transporte. Los puertos desempeñan un rol esencial en lo que se refiere a los intercambios comerciales de la UE y en lo que concierne al servicio de pasajeros en la medida que son nodos clave en la red comercial mundial. Así, el 74% de las mercancías extracomunitarias se envían a través de los puertos. El sector portuario europeo no es homogéneo y reposa sobre diversos modelos organizativos. La diversidad portuaria europea, con diferenciación significativa en cuanto a tamaño, tipo, organización y forma de conectarse, hace difícil definir una estrategia conjunta para afrontar los grandes retos actuales. El trabajo aborda el análisis de los avances en la construcción de una política común portuaria y al mismo tiempo se exponen las distintas concepciones cruzadas de los actores del negocio marítimo y portuario. ; A Unión Europea carece dunha lexislación única en materia portuaria, agás disposicións relativas ás instalacións portuarias e ao funcionamento de determinados servizos técnico-náuticos. Europa conta con máis de 1.200 portos, dos que 319 entre glo-bais e básicos están integrados no conxunto das Redes Transeuropeas de Transporte. Os portos desempeñan un rol esencial no tocante aos intercambios comerciais da UE e no que concirne ao servizo de pasaxeiros na medida en que son nós claves na rede comercial mundial. Así, o 74% das mercadorías extracomunitarias envíanse a través dos portos. O sector portuario eu-ropeo non é homoxéneo e repousa sobre diversos modelos organizativos. A diversidade portuaria europea, con diferencia-ción significativa en canto a tamaño, tipo, organización e forma de conectarse, fai difícil definir unha estratexia conxunta para afrontar os grandes retos actuais. O traballo aborda a análise dos avances na construción dunha política común portuaria e asemade expóñense as distintas concepcións cruzadas dos actores do negocio marítimo e portuario.
BASE
Nos últimos 30 anos o sector agrario e o complexo agroalimentario galego tiveron que afrontar profundas mudanzas no seu marco de funcionamento como consecuencia dos cambios nos mercados, nas políticas e nas demandas da sociedade. Nese contexto o sector deu mostras nalgúns aspectos dun notable dinamismo e capacidade de resposta. Como exemplos cabe mencionar a expansión da produción láctea, que permitiu que Galicia se consolidara entre as dez primeiras rexións leiteiras da UE, ou o desenvolvemento de producións diferenciadas e de calidade principalmente no vacún de carne e no viño. No referido á tecnoloxía produtiva, o sector agrario mantivo un elevado esforzo investidor que, unido ao acelerado axuste da man de obra, posibilitou que o enorme atraso do que partía na dotación de capital por traballador fora superado. Tal esforzo investidor permitiu tamén a consolidación dun segmento de explotacións profesionais medianas, aínda minoritario, pero que constitúe xa o núcleo produtivo do sector. Porén, a pesar dos avances, o complexo agroalimentario segue presentando aquí fortes deficiencias, especialmente en dous aspectos: os déficits estruturais na base territorial das explotacións e nos usos da terra, e a debilidade da agroindustria. Estas deficiencias provocaron que nas tres últimas décadas se ampliara o saldo negativo da balanza agroalimentaria. ; In the last 30 years, the Galician agricultural and agri-food sector has had to face deep changes in its operating environment, as a result of changes in markets, policies and societal demands. In that context, the sector has shown in some aspects a remarkable dynamism and response capacity. Examples include the growth of milk production, which allowed Galicia to consolidate its position among the top ten dairy regions of the EU, or the development of differentiated and quality productions, mainly in beef and wine. With regard to production technology, the agricultural sector maintained a high investment effort which, coupled with the accelerated decrease in labor, made it possible to correct the low rate of capital per worker. This investment effort also allowed the consolidation of a set of medium-sized professional holdings, still minority in number but already the productive core of the sector. However, despite the advances, the agri-food chain continues to register strong deficiencies, especially in two aspects: structural deficits in the land base of farms and land uses, and the weakness of the agroindustry. Deficiencies that have caused an increase in the deficit of the agri-food trade balance in the last three decades. ; En los últimos 30 años el sector agrario y el complejo agroalimentario gallego han tenido que afrontar profundas transformaciones en su marco de funcionamiento como consecuencia de los cambios en los mercados, las políticas y las demandas de la sociedad. En ese contexto el sector ha dado muestras en algunos aspectos de un notable dinamismo y capacidad de respuesta. Como ejemplos cabe mencionar la expansión de la producción láctea, que ha permitido que Galicia se consolidara entre las 10 primeras regiones lácteas de la UE, o el desarrollo de producciones diferenciadas y de calidad, principalmente en el vacuno de carne y el vino. En lo que respecta a la tecnología productiva, el sector agrario ha mantenido un elevado esfuerzo inversor que, unido al acelerado ajuste de la mano de obra, hizo posible que el enorme retraso del que partía en la dotación de capital por trabajador fuese superado. Tal esfuerzo inversor ha permitido también la consolidación de un segmento de explotaciones profesionales medianas, aún minoritario, pero que constituye ya el núcleo productivo del sector. Sin embargo, a pesar de los avances, el complejo agroalimentario sigue presentando aquí fuertes deficiencias, especialmente en dos aspectos: los déficits estructurales en la base territorial de las explotaciones y en los usos de la tierra, y la debilidad de la agroindustria. Estas deficiencias han provocado que en las últimas tres décadas se ampliara el saldo negativo de la balanza agroalimentaria.
BASE
Greece has still not found its way back while its economy has been deteriorating year after year since 2008. It is argued in this article that the central factor of this outcome was the dynamics of financing in the countries most involved in Greek indebtedness that was considerably greater and had a more detrimental influence on the Greek economy than poor fiscal management that different governments could incur. The impetus displayed by financial services did not correspond to the weakness of the real sector which occurs when borrowing and financial flows are used without restriction to meet the interests of creditors. In this work an analysis of the channels that fueled Greek debt is carried out in the context proposed by Minsky where an economy moves from financial stability to a scenario of instability supported in two determining variables: high and exaggerated interest on debt service and the type of agents holding debt assets. The debt-service interest incurred by the government since joining the eurozone and the impetus for financing caused the debt to have a giant snowball effect while the change in debt holders forced the government to comply with strict and onerous government and macroeconomic reforms that directly impacted the ability of Greek governments to pay with negative results on the well-being of society. ; Grecia aún no ha encontrado el camino hacia su recuperación desde que su economía se contrajera año tras año desde el 2008. Se argumenta en este artículo que el factor central de este resultado fue la dinámica de financiación de los países más involucrados en el endeudamiento griego, que fue considerablemente mayor y que influyó más negativamente sobre la economía griega que el deficiente y dispendioso manejo fiscal en el que pudieron incurrir diferentes gobiernos. El ímpetu mostrado por los servicios financieros no correspondió a la debilidad del sector real, pues el endeudamiento y los flujos financieros fueron utilizados sin restricción alguna para satisfacer los intereses de los acreedores. En este trabajo se realiza un análisis de los canales que fueron alimentando la deuda griega en el contexto propuesto por Minsky (1992) de inestabilidad financiera, que tiene lugar cuando una economía transita desde la estabilidad financiera hacia un escenario de inestabilidad soportado en dos variables determinantes: los altos y exagerados intereses del servicio de la deuda y el tipo de agentes poseedores de los activos de deuda. Los intereses del servicio de la deuda contraída por el Gobierno desde su incorporación a la zona euro junto al fuerte impulso de la financiación provocaron que la deuda se convirtiese en una bola de nieve gigante, mientras que el cambio en los poseedores de deuda impidió que el Gobierno pudiera cumplir con las estrictas y onerosas reformas gubernamentales y macroeconómicas, que repercutieron directamente sobre la capacidad de pago de los Gobiernos griegos y que provocaron resultados negativos sobre el bienestar de la sociedad. ; Grecia aínda non atopou o camiño cara á súa recuperación desde que a súa economía se contraese ano tras ano desde o 2008. Arguméntase neste artigo que o factor central deste resultado foi a dinámica de financiamento dos países máis involucrados no endebedamento grego, que foi considerablemente maior e que influíu máis negativamente sobre a economía grega que o deficiente e dispendioso manexo fiscal no que puideron incorrer diferentes gobernos. O ímpeto mostrado polos servizos financeiros non correspondeu á debilidade do sector real, pois o endebedamento e os fluxos financeiros foron utilizados sen restrición ningunha para satisfacer os intereses dos acredores. Neste traballo realízase unha análise das canles que foron alimentando a débeda grega no contexto proposto por Minsky (1992) de inestabilidade financeira, que ten lugar cando unha economía transita desde a estabilidade financeira cara a un escenario de inestabilidade soportado en dúas variables determinantes: os altos e esaxerados xuros do servizo da débeda e mais o tipo de axentes posuidores dos activos de débeda. Os xuros do servizo da débeda contraída polo Goberno desde a súa incorporación á zona euro xunto ao forte impulso do financiamento provocaron que a débeda se convertese nunha bóla de neve xigante, mentres que o cambio nos posuidores de débeda impediu que o Goberno puidese cumprir coas estritas e onerosas reformas gobernamentais e macroeconómicas, que repercutiron directamente sobre a capacidade de pagamento dos Gobernos gregos e que provocaron resultados negativos sobre o benestar da sociedade.
BASE