Suchergebnisse

Bu çalışmada 1960'lardan sonra değişim gösteren toplumsal hareketler literatürü ve özellikle 11 Eylül 2001 saldırılarından sonra boyut değiştiren barış aktivizmi bağlamında Doğu Konferansı adlı oluşumun barış aktivizmi yapan bir toplumsal hareket olarak değerlendirilmesinin ne ölçüde mümkün olduğu araştırılacaktır. Bu bağlamda Doğu Konferansı oluşumunun içerisinde yer almış ve aktif olarak faaliyetlere katılmış olan kişilerle yapılan derinlemesine mülakatlar ve oluşumun yapmış olduğu yayınlar ile basına ve kamuoyuna yansımış metinler derlenen veriler kullanılacaktır. Bu veriler öncelikle 1960 sonrası toplumsal hareketler literatüründe bu fenomeni acıkmaya çalışan dört temel yaklaşım olan kolektif davranış yaklaşımı, kaynak mobilizasyonu teorisi, siyasi süreç yaklaşımı ve yeni toplumsal hareketler yaklaşımı bağlamında incelenecektir. Ardından Johan Galtung'un pozitif ve negatif barış kavramları üzerinden değerlendirilen veriler ışığında, Doğu Konferansı oluşumunu barış aktivizmi yapan bir toplumsal hareket olarak tanımlamanın ne derece mümkün olduğu değerlendirilecektir. ; In this study, it will be investigated to what extent it is possible to evaluate the Eastern Conference as a peace activist social movement in the context of the social movements literature that changed after the 1960s and especially the peace activism that changed dimensions after the September 11, 2001 attacks. In this context, data compiled from in-depth interviews with people who took part in the formation of the Eastern Conference and actively participated in the activities, and from the publications made by the Conference, as well as texts that were collected from the press, will be used. These data will be examined primarily in the context of the collective behavior perspective, resource mobilization theory, political process perspective and new social movements approach, which are the four main approaches that try to explain this phenomenon in the post-1960 social movements literature. Then, in the light of the data analyzed with the positive and negative peace concepts of Johan Galtung, it will be evaluated to what extent it is possible to define the Eastern Conference as a social movement engaged in peace activism.

10 Ocak 2019 tarihinde Venezuela Devlet Başkanı Nicolás Maduro, ikinci iktidar dönemi için yemin etmişti. Buna karşın Maduro'nun devlet başkanlığını tanımayan Venezuela Ulusal Meclis Başkanı Juan Guaidó, 23 Ocak 2019 tarihinde kendisinin ülkenin yeni devlet başkanı olarak görevlendirildiğini açıklamıştı. Guaidó'nun geçici devlet başkanlığı başta Amerika Birleşik Devletleri olmak üzere pek çok ülke tarafından tanınmıştı. Guaidó'nun devlet başkanı olarak tanınması, Venezuela'yı büyük bir siyasi çıkmaza sokmuştu. Tüm bu yaşanan süreçte Guaidó, Twitter'ı Maduro'nun yönetimini devirmek amacıyla etkin bir şekilde kullanmıştı. Bu çalışmada Maduro'nun yönetimi devirmek amacıyla Guaidó'nun Twitter'ı siyasal aktivizm aracı olarak nasıl ve ne yönde kullanıldığı incelenmiştir. Bu amaçla Guaidó'nun, Maduro'nun kendisini devlet başkanı ilan ettiği 10 Ocak 2019 tarihinden itibaren 20 günlük Twitter paylaşımları çalışma kapsamında oluşturulan kodlama cetveli ışığında içerik analizi kullanılarak analiz edilmiştir. Çalışmada elde edilen bulgularda, Guaidó'nun kitleleri sokaklarda direnişe çağırmak için Twitter hesabında sıklıkla coşku çekiciliği tekniğinden yararlandığı saptanmıştır. Ayrıca Guaidó'nun Twitter paylaşımlarında sıklıkla aldığı dış desteği vurgu yaparak ülke genelinde destek kazanmaya çalıştığı ortaya çıkarılmıştır. ; On 10 January 2019, Venezuelan President Nicolás Maduro swore for his second term in power. However, the President of the National Assembly of Venezuela, Juan Guaidó, who did not recognize the presidency of Maduro, announced on January 23, 2019 that he was appointed as the new head of state. Guaidó's interim presidency was recognized by many countries, notably the United States. The recognition of Guaidó as head of state led Venezuela into a major political stalemate. In all this process, Guaidó effectively used Twitter to overthrow Maduro. In this study, it was investigated how and in what way Guaidó used Twitter as a means of political activism in order to overthrow the administration. For this purpose, Guaidó's 20- day Twitter shares after January 10, 2019, when Maduro declared himself as president were analyzed using content analysis in the light of the coding chart formed within the scope of study. In the findings of the study, it was found that Guaidó frequently used the enthusiasm appeal technique in his Twitter account to call the masses to the resistance on the streets. In addition, it was revealed that Guaidó tried to gain support throughout the country by emphasizing the external support he frequently received on Twitter shares.

10 Ocak 2019 tarihinde Venezuela Devlet Başkanı Nicolás Maduro, ikinci iktidar dönemi için yemin etmişti. Buna karşın Maduro'nun devlet başkanlığını tanımayan Venezuela Ulusal Meclis Başkanı Juan Guaidó, 23 Ocak 2019 tarihinde kendisinin ülkenin yeni devlet başkanı olarak görevlendirildiğini açıklamıştı. Guaidó'nun geçici devlet başkanlığı başta Amerika Birleşik Devletleri olmak üzere pek çok ülke tarafından tanınmıştı. Guaidó'nun devlet başkanı olarak tanınması, Venezuela'yı büyük bir siyasi çıkmaza sokmuştu. Tüm bu yaşanan süreçte Guaidó, Twitter'ı Maduro'nun yönetimini devirmek amacıyla etkin bir şekilde kullanmıştı. Bu çalışmada Maduro'nun yönetimi devirmek amacıyla Guaidó'nun Twitter'ı siyasal aktivizm aracı olarak nasıl ve ne yönde kullanıldığı incelenmiştir. Bu amaçla Guaidó'nun, Maduro'nun kendisini devlet başkanı ilan ettiği 10 Ocak 2019 tarihinden itibaren 20 günlük Twitter paylaşımları çalışma kapsamında oluşturulan kodlama cetveli ışığında içerik analizi kullanılarak analiz edilmiştir. Çalışmada elde edilen bulgularda, Guaidó'nun kitleleri sokaklarda direnişe çağırmak için Twitter hesabında sıklıkla coşku çekiciliği tekniğinden yararlandığı saptanmıştır. Ayrıca Guaidó'nun Twitter paylaşımlarında sıklıkla aldığı dış desteği vurgu yaparak ülke genelinde destek kazanmaya çalıştığı ortaya çıkarılmıştır. ; On 10 January 2019, Venezuelan President Nicolás Maduro swore for his second term in power. However, the President of the National Assembly of Venezuela, Juan Guaidó, who did not recognize the presidency of Maduro, announced on January 23, 2019 that he was appointed as the new head of state. Guaidó's interim presidency was recognized by many countries, notably the United States. The recognition of Guaidó as head of state led Venezuela into a major political stalemate. In all this process, Guaidó effectively used Twitter to overthrow Maduro. In this study, it was investigated how and in what way Guaidó used Twitter as a means of political activism in order to overthrow the administration. For this purpose, Guaidó's 20- day Twitter shares after January 10, 2019, when Maduro declared himself as president were analyzed using content analysis in the light of the coding chart formed within the scope of study. In the findings of the study, it was found that Guaidó frequently used the enthusiasm appeal technique in his Twitter account to call the masses to the resistance on the streets. In addition, it was revealed that Guaidó tried to gain support throughout the country by emphasizing the external support he frequently received on Twitter shares.

Temsili demokrasilerde, siyasal partilerin örgütsel yapılarındaki en önemli unsurlardan biri üyelerdir. Siyasi sistem ve partilere göre üyeliğin niteliği farklılaşsa da üyeler, partilerin hazır kıtalarıdır. Partilerin altın çağını yaşadıkları dönemde, üyelerin siyasi mesaileri sayesinde partilerle toplum arasındaki organik ilişkiler hep güçlü olmuştur. Fakat, çeyrek asırdan beri özellikle Batı Avrupa demokrasilerinde siyasi partilerin bir gerileme sürecine girdiğine tanıklık etmekteyiz. Bu veri durumun başlıca kanıtlarından biri, partilere üye olmanın cazibesini süratle yitirmesidir. Türkiye'de de 1990'ların ikinci yarısından itibaren parti üyeliği eski anlam ve önemini yitirmeye başlamıştır. Parti üyeliği mefhumunda genç üyelerin durumu ve en çok oyu alan iki partinin İzmir'deki gençlik örgütlerinde gençlerin parti üyeliği aktivizmlerinin hangi örüntülerde kristalleşmekte olduğu soruları bu çalışmanın temel sorunsalıdır. İzmir'de gençlik ve siyaset ilişkisi, gençliğin politikaya katılım boyutları, partilerin genç üyelerinin politik aktivizmleri, partilerde gençlik organizasyonlarının hukuki durumu ele alınmış ve ilgili sorunsalların Almanya örneği ile karşılaştırması üzerinden mesele uluslararası bir düzleme oturtulmuştur. Siyasal katılım ve parti üyeliği aktivizmi çatısında gençliğin siyasete parti üyeliği aracılığı ile katılımı boyutuyla meselenin teorik altyapısı oluşturulmuş ve ikinci bölümde partilerin gençlik teşkilatları hukuki ve kurumsal altyapıları ile birlikte ele alınmıştır. Üçüncü bölümde Almanya örneğinde Alman Meclisinde temsil edilen siyasi partilerin gençlik örgütleri incelenmiştir. Dördüncü bölümde anket sonuçları her iki partinin de üyelerini kapsayacak biçimde yansıtıldıktan sonra partiler özelinde ayrı ayrı analiz edilip değerlendirilmiştir. Sonuç bölümünde ise, İzmir'de iki parti gençliğinin siyasal katılımının söylem ve eylem boyutunda literatürde belirlenmiş ve ortaya konulmuş sorun boyutları ve motivasyonlarına ilişkin uyum ve uyumsuzlukları saptanmış ve saptanan uyumsuzlukların gelecekte alabileceği hallere dair fikirler öne sürülmüştür. ; In representative democracies, members are one of the most important components of political parties. However, we have been witnessing the fact that party membership is in a downward trend for quarter century. One of the proofs of this given fact is that political parties are not mechanisms which have been requested by citizens anymore. Since 1990's, party membership has also began to lose its importance and meaning in Turkey as well. The main problematic of this study to find out the situation of young party members in party membership context and the patterns on which young party members' membership activisms of two dominant parties in İzmir. In this study, the relations between youth and politics, ways which young people choose to participate in politics, party membership activisms of young people and legal framework of youth organisations of parties have been held and a comparison with German political parties has been made in this regard so that we have an international outlook to observe. In the study, we have discovered that political activism, political socialisation, membership's practicals and the legal framework of young party members in youth factions of German political parties are the main factors that appear as being main reasons why German examples differentiate with Turkish correspondents. In the light of finding we reach via survey method we us for gathering datas were evaluated separately for each party after being expressed by including each party members. In the light of foregoing, we experienced that Bruter and Harisson's young party members typhology was not quite explanatory to analyze Izmir case because of both parties intrastructures and the factors that the model omits. Roughly, we have discovered that, JDP (AK Parti) members are mostly professional minded and RPP (CHP) members are moral minded younsters.

Bu çalışma henüz son dönemde yoğunluk ve çeşitlilik kazanan Türkiye ve Latin Amerika ülkeleri arasındaki ilişkilerde sürükleyici temel motivasyonları anlamayı amaçlamaktadır. Öncelikle, tarihsel ve teorik çerçevede Türkiye'nin Latin Amerika yaklaşımı tartışılmaktadır. Sonrasında, son dönem Türkiye ve Latin Amerika bölgesindeki siyasi, ekonomik ve kültürel ilişkilere kurumsal nitelik kazandıran belirli aşamalar derinlemesine incelenmektedir. Bu aşamaları inceledikten sonra liberal tercihlerin bölge ve Türkiye arasındaki ilişkilerin gelişmesi ve adım adım derinleşmesindeki temel faktörler olduğu anlaşılmaktadır. Bu nedenle bölge ile Türkiye arasında kurumsallaşan ilişkilerin temelini liberal yönelimin oluşturduğu savunulmaktadır. Ayrıca, Türkiye'nin son dönem Ortadoğu yaklaşımında realist kaygıların belirleyici etkisini düşündüğümüzde Latin Amerika'daki liberal motivastona dayalı aktivism bir devletin dış politikasında realist ve liberal politikaların aynı zamanda gelişebileceğini kanıtlamaktadır. Son bölümde liberal anlayışın Türkiye ve Latin Amerika arasındaki karşılıklı ilişkilerin kurumsallaşmasındaki hayati rolü yeniden vurgulandıktan sonra, bu yaklaşımın somut sonuçları Adalet ve Kalkınma Partisi (AK Parti) dönemindeki ekonomik veriler ışığında sunulacaktır. ; This study attempts to understand the basic motivations in the relations between Turkey and Latin American countries, which have currently intensified and diversified. Initially, historical and theoretical discussion on Turkey's Latin American approach is proceeded. Afterwards, certain processes that confer institutional-legal status to the current political, economic and cultural relations between Turkey and Latin American region are throughly examined. Having analyzed these stages it is seen that liberal preferences are the leading factors on improving and gradually deepening relations between Turkey and this region. Therefore, it is possible to contend that liberal orientation constitutes the basis of institutionalized relations between the region and Turkey. Liberally-motivated activism in Latin America also proves that realist and liberal policies can be concurrently advanced in any state's foreign when considering determinant impact of realist concerns on Turkey's recent Middle Eastern approach. In the final section, after reemphasizing the essential role of liberal undertstanding on the institutionalization of mutual relations between Turkey and Latin America this approach's concrete results will be displayed through economic data gathered during the period of Justice and Development Party (JDP).

Bu tez çalışmasında küresel sivil toplum kavramı ve olanakları sorunsallaştırılıp Antonio Gramsci'nin teorik çerçevesi bağlamında araştırılmıştır. Gramsci'ye göre sivil toplum kapitalist hakim sınıfın değerlerini ve pratiklerini toplumun diğer kesimleri tarafından rıza ile kabul edilmesini sağlayacak alandır. Sivil toplum hegemonyanın üretildiği ve onay verildiği alan olduğu gibi diyalektik olarak içerisinde karşı hegemonik olasılıkları barındırır. Var olan hegemonyanın neden olduğu her sorun ya da kriz karşı hegemonyanın doğmasını sağlar. Kapitalizmin küresel dünya düzeni haline gelmesinin politik yaklaşımı olan neoliberalizm ile sivil toplum da küreselleşmiştir. Küresel sivil toplum bir söylem ya da ortaya atılmış bir kavram olmayıp sosyal hareketler ve hükümet dışı örgütlerin çoğalması ile somutlaşan, gözlenebilen bir olgudur. Küresel sivil toplumun hegemonik neoliberal küresel düzenin rıza üretimini sağlayan ve diyalektik süreçte neoliberalizmin neden olduğu sorunlara karşı çeşitli hareketler ve örgütlenmelerle görünür olan karşı hegemonya olanaklarının ortaya çıktığı alan olduğu varsayılmıştır. Bu bağlamda küresel sivil toplumun olanakları olarak kavramsallaştırılan hegemonya ve karşı hegemonya oluşumunu ve nasıl gerçekleştiğini anlamak için Uluslararası Af Örgütü araştırılmıştır. Yapılan veri ve söylem analizi sonucunda Uluslararası Af Örgütü küresel sivil toplumun bir örneği olarak değerlendirilmiştir. Hegemonik yapıda meşru bir örgüt olarak karşı hegemonik özellikler gösteren bir aktivizm yürüttüğü tespit edilmiştir. ; In this thesis, the global civil society concept and opportunities have been problematized and investigated in the context of Antonio Gramsci's theoretical framework. According to Gramsci, civil society is the area that provides the acceptance of the values and practices of the capitalist dominant class by the consent of the sections of society. Civil society is the area where hegemony is produced and approved as well as includes dialectical counter-hegemonic possibilities. Every problem or crisis caused by the existing hegemony provides the emergence of counter-hegemony. Neoliberalism, which is the political approach of capitalism to become a global world order, has been globalized in civil society. Global civil society is not a discourse or a concept, but an observable phenomenon embodied by social movements and the proliferation of non-governmental organizations. It has been assumed that global civil society is the emerged area which provides production of consent of the hegemonic neoliberal global order and the opportunity of counter-hegemony which is visible through various movements and organizations against the problems caused by neoliberalism in the dialectic process. In this context, Amnesty International has been researched to understand how hegemony and counter-hegemony are conceptualized as the opportunities of global civil society. As a result of data and discourse analysis, Amnesty International is considered as an example of global civil society. It has been determined that Amnesty International maintains an activism with counter-hegemonic characteristics as a legitimate organization in the hegemonic structure.

Tezin inceleme alanını 2009-2014 döneminde Türkiye'nin Avrupa Birliği, İsrail ve Suriye ile kurduğu ilişkiler oluşturmaktadır. Tezde genel olarak, Türkiye'nin çok boyutlu ve yapıcı dış politika aktivizmini sürdürebilmesi için; Avrupa Birliği çıpasını kendi dış politikasının ve demokrasisinin ana ekseni olarak görmesi gerektiği ve aynı zamanda Türkiye'nin bölgesel ve küresel siyaset faktörlerinin konjonktürel gerçekliğe uygun değerlendirmesini yapması gerektiği öne sürülmektedir. Türkiye tarihsel süreçte elde ettiği uzun yönetim geleneğiyle hadiselere geniş boyutlu bakabilmiş, başkalarıyla evrensel düzlemde karşılıklı yarara dayalı ilişkiler modeli geliştirebilmiştir. İsrail ile ilişkilerde söz konusu dönemde yaşanan problemleri bu yaklaşımla aşmak mümkün gözükmektedir. Türk dış politikası'nın 2009-2014 döneminde yaşadığı zorluklar hem Türkiye'nin devlet kapasitesindeki eksikliklerden, hem de mevcut bölgesel ve küresel dengelerin zorluğundan kaynaklanmaktadır. Suriye ile yaşanan sorunlar bu durumun göstergesini oluşturmaktadır. Tezde kullanılan "Osmanlılık" kavramı - halk iradesinin siyasete yön vermesi- Türkiye için söz konusu dönemde karşılaşılan zorlukları çözmede önemli bir araç olabilecektir. Öte yandan, Türkiye yumuşak gücünün önemli bir unsuru olan liberal, çoğulcu niteliklere sahip demokrasiyi kurumsallaştırmada tam bir başarı örneği gösterememiştir. Bu bağlamda AB süreci Türkiye demokrasisinin gelişmesi için önemli bir destek sunmakla birlikte; demokrasinin yerleşebilmesi için birincil öneme sahip olan unsur, iç politikadaki demokrasi destekçileridir. İç politikanın önemli bir unsuru olan devlet-halk ilişkisinin, hak ve yükümlülükler temelinde bilinçlenme ile sağlam ve kalıcı bir sisteme dayandırılması büyük önem taşımaktadır. ; The scope of the thesis is the relations established by Turkey with the EU, Israel and Syria in the period 2009-2014. In this thesis, it is mainly suggested that, in order to sustain its multidimensional and constructive foreign policy activism, Turkey should consider the EU anchor as the main axis of its foreign policy and democracy, as well as evaluate regional and global political factors in accordance with conjunctural reality. Turkey has been able to evaluate the events in a large perspective and develop win-win relationship models with others, thanks to its long management tradition gained in the historical process. It seems possible to overcome the problems with Israel in the mentioned period with this approach. The difficulties encountered by Turkish Foreign Policy in the period of 2009-2014, stem both from the deficiencies in Turkey's state capacity, and from the challenges of existing regional and global balances. The problems encountered with Syria is a sign of this situation.The concept of "Ottomanism" (Osmanlılık) put forward in the thesis - the public will to give direction to the politics - could be an important tool for Turkey to solve the difficulties encountered in the mentioned period. However, Turkey could not demonstrate a success in institutionalizing the liberal, pluralist democracy, which is an important component of its soft power. In this context, although the EU process gives an important support for Turkey to improve its democracy; the most important factor for the settlement of democracy, is the democracy supporters in domestic politics. It is of utmost importance that the state-people relation, which is a significant element of domestic politics, be based on a sound and permanent system by raising the awareness of rights and obligations.

ÖZETTarihte gerçekleşmiş teknolojik devrimler arasında en büyük sosyal ve kültürel değişiklikleri meydana getiren ve kendini sürekli artan bir hızla yenilemeyi sürdüren, dijital devrim olmuştur. Egemenliğin bileşenlerinden olan siyasal iktidar da insan yaşamındaki ve paradigmasındaki bu global ölçekli ve bütüncül değişime karşı kayıtsız kalamamaktadır. Dijital devrimin siyasal iletişim ve siyasal katılım alanındaki katkılarının, anayasal fonksiyonları yerine getiren kişi ve kurumlar üzerinde de etki yaratması beklenmekte ve hâlihazırda gözlemlenmektedir. Bunun yanında yurttaşlar da kolektif karar alma süreçlerine etki edebilecek yeni teknolojik olanakları gözlemleyerek artık daha aktif katılımcılar olabileceklerini düşünmekte ve hatta çoğu zaman kamusal kararlara doğrudan yön verebileceklerine inanmaktadır. Bu tez yasama, yürütme ve yargı organlarının yapısının ve işleyişinin bilişim teknolojilerindeki gelişmeler ile birlikte dönüşümünü incelemeyi amaçlamaktadır. Bu dönüşüm incelenirken ayrıca bilişim teknolojilerinin siyasal iktidarın kullanılmasına ve denetlenmesine yurttaşları dâhil etme biçimine de değinilecektir. Çalışma boyunca Türkçe ve İngilizce literatürün yanı sıra karşılaştırmalı hukuktan uygulamalı örneklere de başvurulacaktır. İÇİNDEKİLER Sayfa No.ÖZET…………………………………………………………………………………………………………………iABSTRACT…………………………………………….…………………………………………………….…iiİÇİNDEKİLER…………………………………………………………………………………………….…iiiKISALTMALAR…………………………………………………………………….……………….….…viiGİRİŞ…….1BİRİNCİ BÖLÜM: DEMOKRATİK EGEMENLİĞİN KULLANILMASINDA ERKLER ARASINDA DEĞİŞEN DENGELER VE GELİŞEN TEKNOLOJİNİN ROLÜI.ANAYASAL FONKSİYONLAR ve ERKLER AYRILIĞI……………………….…………11A.Erkler Ayrılığı Kuramı ve Tarihsel Gelişim İçinde Olgunlaşan Düşünsel Temelleri………………………………………………………………………….…….141."Erkler Ayrılığı" Kavramı……………………………………………………….…142.Kuramın Bilimsel ve Teknik Gelişmeler ile Birlikte Dönüşümü…………………………………………………………………………………….153.Kuramın Düşünsel Temelleri……………………………………………….….18a.John Locke……………………………………………………………………….20b.Charles-Louis de Secondat, Baron de la Bréde et de Montesquieu…………………………………………………………………….……21c.Jean-Jacques Rousseau……………………………………………….…23d.Hans Kelsen……………………………………………………………….…….25e.Carl Schmitt………………………………………………………………….….26B.Farklı Hükümet Modellerinde Erkler Ayrılığı Ve Yürütmenin Güçlendirilmesi Yönelimleri…………………………………………………………….……271.Parlamenter Hükümet Modelinde Güçlü Yürütme Yönelimi: Birleşik Krallık Örneği………………………………………………………………….342.Rasyonelleştirilmiş Parlamenter Hükümet Modelinde Güçlü Yürütme Yönelimi: Federal Almanya Örneği…………………….…….373.Yarı-Başkanlık Hükümet Modelinde Güçlü Yürütme Yönelimi: Fransa Örneği………………………………………………………….….384.Başkanlık Hükümeti Modelinde Güçlü Yürütme Yönelimi: Amerika Birleşik Devletleri Örneği………………………………………….41C.Demokratik Egemenliğin Kullanılmasında Dönüşüm Ve Erkler Ayrılığı Kuramı Üzerine Yeni Fikirler……………………………………………….….441.Egemen "Halk"……………………………………………………….…….……………462.Egemen "Ulus"……………………………………………………………………….….483.Temsil Kurumunun Sorgulanması…………………………………….….494.Erkler Ayrılığı Kuramı Üzerine Bazı Yeni Fikirler……………….…51a.Dördüncü Bir Erkin Gerekliliğine Değinen Yazarlar….52b.Dördüncü Erk Olarak "Halk"ı Düşünen Yazarlar…….….55i.Bruce Ackerman……………………………………………….………55ii.Ethan Leib…………………………………………………………….….565.Katılıma Dair Bazı Eleştiriler…………………………………………….…….57II.GELİŞEN TEKNOLOJİ ve DEĞİŞEN TOPLUM……………………….…………………62A.Teknoloji–Toplum Etkileşimi Üzerine…………………………………………….62B.Bilişim, İnternet Ve Ağ……………………………………………………………….…….69C.Çevrimiçi Siyasal İletişim………………………………………………………….….….751.Tekno-Kötümser Yaklaşım………………………………………………….….762.Tekno-İyimser Yaklaşım…………………………………………………….……81İKİNCİ BÖLÜM: ANAYASAL FONKSİYONLARIN BİLİŞİM TEKNOLOJİLERİ İLE DÖNÜŞÜMÜ VE DEĞİŞEN DENGE-DENETİM ARAÇLARI I.ANAYASAL FONKSİYONLARIN DÖNÜŞÜMÜ………………………….…………………84A.Parlamentoların Yerine Getirdiği Fonksiyonların Dönüşümü…….851.Temsil Fonksiyonu Bakımından………………………………………….….892.Müzakere Fonksiyonu Bakımından…………………………………….….963.Hükümeti Denetleme Fonksiyonu Bakımından……………….….984.Yasa Koyuculuk Fonksiyonu Bakımından……………………….….1035.Aslî Kuruculuk Fonksiyonu Bakımından………………………….….113B.Yürütme Erkinde Hükümet Fonksiyonunun Dönüşümü…….…….1191.Elektronik Devlet (E-Devlet)……………………………………………….1242.Kitle Kaynaklı Çalışma (Crowdsourcing)……………………….……1263.Yenilenen Sosyal Sözleşmede Hükümet………………………….…1294.Dijital (Akıllı) Hükümetler……………………………………………….…….136C.Yargı Fonksiyonunun Dönüşümü…………………………………….…………….1441.Mahkemenin Fiziksel Dönüşümü…………………………………….….1442.Yargılamanın Aktörlerinin Geçirmekte Olduğu Dönüşüm.145II.SİYASAL İKTİDARIN SINIRLANDIRILMASINDA DENGE VE DENETİM MEKANİZMALARININ DÖNÜŞÜMÜ……………………………………………………….…….154A.Siyasal İktidarın Anayasal Denge ve Denetim Araçları ile Sınırlandırılması………………………………………………………………………………….155B.Siyasal İktidarın Yurttaşların Etkin Olduğu Denge ve Denetim Araçları ile Sınırlandırılması……………………………………………………………….1591.Siyasal Katılım………………………………………………………………….…….1592.Yönetişim………………………………………………………………………….………1653.Etkin Muhalefet…………………………………………………………………….…168a.Dijital Aktivizm……………………………………………………….….168i.Slaktivizm…………………………………………………………….….168ii.Kampanya Aktivizmi…………………………………………….169iii.Yurttaş Gazeteciliği…………………………………………….169iv.Hacktivizm……………………………………………………….……169v.Whistleblowing ve Leaking……………………………….…170b.Çevrimiçi Vasıtalar ile Örgütlenen Toplumsal Hareketler……………………………………………………….………………….1714.Medya………………………………………………………………….…………………….1755.Yerel Yönetimler…………………………………………………….……………….1786.Sivil Toplum Örgütleri…………………………………………….………………182SONUÇ………………………………………………………………………………………….………….…186KAYNAKÇA……………………………………………………………………………….……….…….190 --- ABSTRACTAmong all technological breakthroughs that the history has seen, the digital revolution is the one that has led to the largest social and cultural alternation and maintained a constantly accelerating self-renewal. Political power as a component of sovereignty also fails to ignore this holistic shift in human life and paradigm. It is expected and already observed that the contribution made by the digital revolution to political communication and political participation is soon to have an impact on the persons and institutions practicing the constitutional functions as well. At the same time, citizens, as they observe the new technological opportunities that may affect collective decision-making processes, assume that they can become more active participants and often believe that they can dominate public decisions. This dissertation aims to examine the structural and functional transformation of the legislative, executive and judicial bodies along with the developments in information technologies. At the same time, it will be explained how information technologies support citizens' participation in processes of enjoying and controlling the political power. Besides applied examples from comparative law, references will also be made to the reviewed literature in Turkish and in English throughout the study. LIST OF CONTENTS Page No.CHAPTER ONE: THE CHANGING BALANCE BETWEEN POWERS IN PRACTICING SOVEREIGNTY AND THE ROLE OF THE DEVELOPING TECHNOLOGYI.CONSTITUTIONAL FUNCTIONS AND THE SEPARATION OF POWERS……….…11A.The Separation of Powers Theory and Its Philosophical Roots In History……….……….141.The Concept of "Separation of Powers"……….………………………….……142.The Transformation of the Theory Along with the Scientific and Technical Changes……………………………………………………………………………….153.Intellectual Foundations of the Theory………………………………….…….18a.John Locke……………………………………………………………………….…20b.Charles-Louis de Secondat, Baron de la Bréde et de Montesquieu……………………………………………………………………………….…21c.Jean-Jacques Rousseau…………………………………………………….……23d.Hans Kelsen……………………………………………………………….…….25e.Carl Schmitt…………………………………………………………………….26B Separation of Powers and Strengthening the Executive in Different Government Models ……………………………………………………………………………….…….271.Seeking a Stronger Executive in a Parliamentary Government Model: Case of the United Kingdom …………………………………………….….342.Seeking a Stronger Executive in a Rationalised Palrliamentarism: Case of Federal Germany …………………….……….…373.Seeking a Stronger Executive in a Semi-Presidency: Case of France …………….…….384.Seeking a Stronger Executive in a Presidency: Case of the United States of America……………………………………………………………….….41C.Transformation in Practicing Sovereignty and New Ideas on the Idea of Separation of Powers………………………………………………………………….……….441.The Sovereign "People"…………………………………………….……………….462.The Sovereign "Nation" …………………………………………….…………….483.Questioning the Idea of Representation………….………………….……….494.New Ideas on the Theory of Separation of Powers…………….….……51a.Writers Who Mention the Need for a Fourth Power…….……52b.Writers Who Call the Fourth Power "the People"………….….55i.Bruce Ackerman…………………………………………………….………….55ii.Ethan Leib…………………………………………………………….………….565.Criticism on Participation……………………………………….……………………….57II.IMPROVING TECHNOLOGY and the CHANGING SOCIETY…….…………………….61A.On the Interaction of Technology and Society ………………….……………….62B.Informatics, Internet and the Web………………………………….……………….…….69C.Online Politic Communication……………………………………………………….….…….751.The Techno-Pessimistic Approach………………………………………….…….762.The Techno-Optimistic Approach…………….………………………………….….81CHAPTER TWO: THE TRANSFORMATION OF CONSTITUTIONAL FUNCTIONS ALONG WITH INFORMATION TECHNOLOGIES AND THE CHANGING MECHANISMS OF CHECKS AND BALANCESI.TRANSFORMATION OF CONSTITUTIONAL FUNCTIONS………………….………….…84A.Transformation of Functions Undertaken by Parliaments………………….851.In Terms of Representation………………………………………………………….….892.In Terms of Deliberation…………………………………………………………….…….963.In Terms of Oversight on the Government…………………………….….984.In Terms of Legislation……………………………………………………….………….1035.In Terms of Primary Constitutent Power……………………………….113B.Transformation of the Governing Function in the Executive Power.1181.Electronic Government…………………………………………………………….….….1232.Crowdsourcing……………………………………………………………………………….…1253.Government in a Re-shaped Social Contract……………………….……1284.Smart Governments………………………………………………………………….…….135C.Transformation of the Judicial Function……….……………………………….…….1431.The Physical Transformation of the Court……………………………….….1432.The Transformation of the Actors of Judiciary…………………….….144II.TRANSFORMATION OF THE MECHANISMS OF CHECKS AND BALANCES IN CONSTRAINING POLITICAL POWER………………………………………………………….……….153A.Constraining the Political Power by Tools of Checks and Balances Deriving from the Legal System……………………………………………………….….….154B.Constraining the Political Power by Tools of Checks and Balances Dominated by the Citizens…………………………………………………………………….……1581.Political Participation…………………………………….…………….………….1582.Governance…………………………………………………………………….…………1643.Active Online Opposition………………………………………………….………167a.Digital Activism…………………………………………………….………….….167i.Slacktivism……………………………………………………………….….….167ii.Campaign Activism…………………………………………………….…168iii.Citizen Journalism…………………………………………………….….168iv.Hacktivism………………………………………………………….………….168v.Whistleblowing ve Leaking……………………………………….…169b.Social Movements Organised by Online Tools…………….….1704.Media…………………………………………………………………….………………….1745.Local Governments………………………………………………….……………….1766.Non-Governmental Organisations…………………………….…………….……180CONCLUSION…………………………………………………………………………………….…….…185BIBLIOGRAPHY……………………………………………………………………………………….…….189

ÖZET Tarihte gerçekleşmiş teknolojik devrimler arasında en büyük sosyal ve kültürel değişiklikleri meydana getiren ve kendini sürekli artan bir hızla yenilemeyi sürdüren, dijital devrim olmuştur. Egemenliğin bileşenlerinden olan siyasal iktidar da insan yaşamındaki ve paradigmasındaki bu global ölçekli ve bütüncül değişime karşı kayıtsız kalamamaktadır. Dijital devrimin siyasal iletişim ve siyasal katılım alanındaki katkılarının, anayasal fonksiyonları yerine getiren kişi ve kurumlar üzerinde de etki yaratması beklenmekte ve hâlihazırda gözlemlenmektedir. Bunun yanında yurttaşlar da kolektif karar alma süreçlerine etki edebilecek yeni teknolojik olanakları gözlemleyerek artık daha aktif katılımcılar olabileceklerini düşünmekte ve hatta çoğu zaman kamusal kararlara doğrudan yön verebileceklerine inanmaktadır. Bu tez yasama, yürütme ve yargı organlarının yapısının ve işleyişinin bilişim teknolojilerindeki gelişmeler ile birlikte dönüşümünü incelemeyi amaçlamaktadır. Bu dönüşüm incelenirken ayrıca bilişim teknolojilerinin siyasal iktidarın kullanılmasına ve denetlenmesine yurttaşları dâhil etme biçimine de değinilecektir. Çalışma boyunca Türkçe ve İngilizce literatürün yanı sıra karşılaştırmalı hukuktan uygulamalı örneklere de başvurulacaktır. İÇİNDEKİLER Sayfa No. ÖZET…………………………………………………………………………………………………………………i ABSTRACT…………………………………………….…………………………………………………….…ii İÇİNDEKİLER…………………………………………………………………………………………….…iii KISALTMALAR…………………………………………………………………….……………….….…vii GİRİŞ…….1 BİRİNCİ BÖLÜM: DEMOKRATİK EGEMENLİĞİN KULLANILMASINDA ERKLER ARASINDA DEĞİŞEN DENGELER VE GELİŞEN TEKNOLOJİNİN ROLÜ I.ANAYASAL FONKSİYONLAR ve ERKLER AYRILIĞI……………………….…………11 A.Erkler Ayrılığı Kuramı ve Tarihsel Gelişim İçinde Olgunlaşan Düşünsel Temelleri………………………………………………………………………….…….14 1."Erkler Ayrılığı" Kavramı……………………………………………………….…14 2.Kuramın Bilimsel ve Teknik Gelişmeler ile Birlikte Dönüşümü…………………………………………………………………………………….15 3.Kuramın Düşünsel Temelleri……………………………………………….….18 a.John Locke……………………………………………………………………….20 b.Charles-Louis de Secondat, Baron de la Bréde et de Montesquieu…………………………………………………………………….……21 c.Jean-Jacques Rousseau……………………………………………….…23 d.Hans Kelsen……………………………………………………………….…….25 e.Carl Schmitt………………………………………………………………….….26 B.Farklı Hükümet Modellerinde Erkler Ayrılığı Ve Yürütmenin Güçlendirilmesi Yönelimleri…………………………………………………………….……27 1.Parlamenter Hükümet Modelinde Güçlü Yürütme Yönelimi: Birleşik Krallık Örneği………………………………………………………………….34 2.Rasyonelleştirilmiş Parlamenter Hükümet Modelinde Güçlü Yürütme Yönelimi: Federal Almanya Örneği…………………….…….37 3.Yarı-Başkanlık Hükümet Modelinde Güçlü Yürütme Yönelimi: Fransa Örneği………………………………………………………….….38 4.Başkanlık Hükümeti Modelinde Güçlü Yürütme Yönelimi: Amerika Birleşik Devletleri Örneği………………………………………….41 C.Demokratik Egemenliğin Kullanılmasında Dönüşüm Ve Erkler Ayrılığı Kuramı Üzerine Yeni Fikirler……………………………………………….….44 1.Egemen "Halk"……………………………………………………….…….……………46 2.Egemen "Ulus"……………………………………………………………………….….48 3.Temsil Kurumunun Sorgulanması…………………………………….….49 4.Erkler Ayrılığı Kuramı Üzerine Bazı Yeni Fikirler……………….…51 a.Dördüncü Bir Erkin Gerekliliğine Değinen Yazarlar….52 b.Dördüncü Erk Olarak "Halk"ı Düşünen Yazarlar…….….55 i.Bruce Ackerman……………………………………………….………55 ii.Ethan Leib…………………………………………………………….….56 5.Katılıma Dair Bazı Eleştiriler…………………………………………….…….57 II.GELİŞEN TEKNOLOJİ ve DEĞİŞEN TOPLUM……………………….…………………62 A.Teknoloji–Toplum Etkileşimi Üzerine…………………………………………….62 B.Bilişim, İnternet Ve Ağ……………………………………………………………….…….69 C.Çevrimiçi Siyasal İletişim………………………………………………………….….….75 1.Tekno-Kötümser Yaklaşım………………………………………………….….76 2.Tekno-İyimser Yaklaşım…………………………………………………….……81 İKİNCİ BÖLÜM: ANAYASAL FONKSİYONLARIN BİLİŞİM TEKNOLOJİLERİ İLE DÖNÜŞÜMÜ VE DEĞİŞEN DENGE-DENETİM ARAÇLARI I.ANAYASAL FONKSİYONLARIN DÖNÜŞÜMÜ………………………….…………………84 A.Parlamentoların Yerine Getirdiği Fonksiyonların Dönüşümü…….85 1.Temsil Fonksiyonu Bakımından………………………………………….….89 2.Müzakere Fonksiyonu Bakımından…………………………………….….96 3.Hükümeti Denetleme Fonksiyonu Bakımından……………….….98 4.Yasa Koyuculuk Fonksiyonu Bakımından……………………….….103 5.Aslî Kuruculuk Fonksiyonu Bakımından………………………….….113 B.Yürütme Erkinde Hükümet Fonksiyonunun Dönüşümü…….…….119 1.Elektronik Devlet (E-Devlet)……………………………………………….124 2.Kitle Kaynaklı Çalışma (Crowdsourcing)……………………….……126 3.Yenilenen Sosyal Sözleşmede Hükümet………………………….…129 4.Dijital (Akıllı) Hükümetler……………………………………………….…….136 C.Yargı Fonksiyonunun Dönüşümü…………………………………….…………….144 1.Mahkemenin Fiziksel Dönüşümü…………………………………….….144 2.Yargılamanın Aktörlerinin Geçirmekte Olduğu Dönüşüm.145 II. SİYASAL İKTİDARIN SINIRLANDIRILMASINDA DENGE VE DENETİM MEKANİZMALARININ DÖNÜŞÜMÜ……………………………………………………….…….154 A.Siyasal İktidarın Anayasal Denge ve Denetim Araçları ile Sınırlandırılması………………………………………………………………………………….155 B.Siyasal İktidarın Yurttaşların Etkin Olduğu Denge ve Denetim Araçları ile Sınırlandırılması……………………………………………………………….159 1.Siyasal Katılım………………………………………………………………….…….159 2.Yönetişim………………………………………………………………………….………165 3.Etkin Muhalefet…………………………………………………………………….…168 a. Dijital Aktivizm……………………………………………………….….168 i.Slaktivizm…………………………………………………………….….168 ii.Kampanya Aktivizmi…………………………………………….169 iii.Yurttaş Gazeteciliği…………………………………………….169 iv.Hacktivizm……………………………………………………….……169 v.Whistleblowing ve Leaking……………………………….…170 b.Çevrimiçi Vasıtalar ile Örgütlenen Toplumsal Hareketler……………………………………………………….………………….171 4.Medya………………………………………………………………….…………………….175 5.Yerel Yönetimler…………………………………………………….……………….178 6.Sivil Toplum Örgütleri…………………………………………….………………182 SONUÇ………………………………………………………………………………………….………….…186 KAYNAKÇA……………………………………………………………………………….……….…….190 --- ABSTRACT Among all technological breakthroughs that the history has seen, the digital revolution is the one that has led to the largest social and cultural alternation and maintained a constantly accelerating self-renewal. Political power as a component of sovereignty also fails to ignore this holistic shift in human life and paradigm. It is expected and already observed that the contribution made by the digital revolution to political communication and political participation is soon to have an impact on the persons and institutions practicing the constitutional functions as well. At the same time, citizens, as they observe the new technological opportunities that may affect collective decision-making processes, assume that they can become more active participants and often believe that they can dominate public decisions. This dissertation aims to examine the structural and functional transformation of the legislative, executive and judicial bodies along with the developments in information technologies. At the same time, it will be explained how information technologies support citizens' participation in processes of enjoying and controlling the political power. Besides applied examples from comparative law, references will also be made to the reviewed literature in Turkish and in English throughout the study. LIST OF CONTENTS Page No. CHAPTER ONE: THE CHANGING BALANCE BETWEEN POWERS IN PRACTICING SOVEREIGNTY AND THE ROLE OF THE DEVELOPING TECHNOLOGY I.CONSTITUTIONAL FUNCTIONS AND THE SEPARATION OF POWERS……….…11 A.The Separation of Powers Theory and Its Philosophical Roots In History……….……….14 1.The Concept of "Separation of Powers"……….………………………….……14 2.The Transformation of the Theory Along with the Scientific and Technical Changes……………………………………………………………………………….15 3.Intellectual Foundations of the Theory………………………………….…….18 a.John Locke……………………………………………………………………….…20 b.Charles-Louis de Secondat, Baron de la Bréde et de Montesquieu……………………………………………………………………………….…21 c.Jean-Jacques Rousseau…………………………………………………….……23 d.Hans Kelsen……………………………………………………………….…….25 e.Carl Schmitt…………………………………………………………………….26 B Separation of Powers and Strengthening the Executive in Different Government Models ……………………………………………………………………………….…….27 1.Seeking a Stronger Executive in a Parliamentary Government Model: Case of the United Kingdom …………………………………………….….34 2.Seeking a Stronger Executive in a Rationalised Palrliamentarism: Case of Federal Germany …………………….……….…37 3.Seeking a Stronger Executive in a Semi-Presidency: Case of France …………….…….38 4.Seeking a Stronger Executive in a Presidency: Case of the United States of America……………………………………………………………….….41 C.Transformation in Practicing Sovereignty and New Ideas on the Idea of Separation of Powers………………………………………………………………….……….44 1.The Sovereign "People"…………………………………………….……………….46 2.The Sovereign "Nation" …………………………………………….…………….48 3.Questioning the Idea of Representation………….………………….……….49 4.New Ideas on the Theory of Separation of Powers…………….….……51 a.Writers Who Mention the Need for a Fourth Power…….……52 b.Writers Who Call the Fourth Power "the People"………….….55 i.Bruce Ackerman…………………………………………………….………….55 ii.Ethan Leib…………………………………………………………….………….56 5.Criticism on Participation……………………………………….……………………….57 II.IMPROVING TECHNOLOGY and the CHANGING SOCIETY…….…………………….61 A.On the Interaction of Technology and Society ………………….……………….62 B.Informatics, Internet and the Web………………………………….……………….…….69 C.Online Politic Communication……………………………………………………….….…….75 1.The Techno-Pessimistic Approach………………………………………….…….76 2.The Techno-Optimistic Approach…………….………………………………….….81 CHAPTER TWO: THE TRANSFORMATION OF CONSTITUTIONAL FUNCTIONS ALONG WITH INFORMATION TECHNOLOGIES AND THE CHANGING MECHANISMS OF CHECKS AND BALANCES I.TRANSFORMATION OF CONSTITUTIONAL FUNCTIONS………………….………….…84 A.Transformation of Functions Undertaken by Parliaments………………….85 1.In Terms of Representation………………………………………………………….….89 2.In Terms of Deliberation…………………………………………………………….…….96 3.In Terms of Oversight on the Government…………………………….….98 4.In Terms of Legislation……………………………………………………….………….103 5.In Terms of Primary Constitutent Power……………………………….113 B.Transformation of the Governing Function in the Executive Power.118 1.Electronic Government…………………………………………………………….….….123 2.Crowdsourcing……………………………………………………………………………….…125 3.Government in a Re-shaped Social Contract……………………….……128 4.Smart Governments………………………………………………………………….…….135 C.Transformation of the Judicial Function……….……………………………….…….143 1.The Physical Transformation of the Court……………………………….….143 2.The Transformation of the Actors of Judiciary…………………….….144 II. TRANSFORMATION OF THE MECHANISMS OF CHECKS AND BALANCES IN CONSTRAINING POLITICAL POWER………………………………………………………….……….153 A.Constraining the Political Power by Tools of Checks and Balances Deriving from the Legal System……………………………………………………….….….154 B.Constraining the Political Power by Tools of Checks and Balances Dominated by the Citizens…………………………………………………………………….……158 1.Political Participation…………………………………….…………….………….158 2.Governance…………………………………………………………………….…………164 3.Active Online Opposition………………………………………………….………167 a. Digital Activism…………………………………………………….………….….167 i.Slacktivism……………………………………………………………….….….167 ii.Campaign Activism…………………………………………………….…168 iii.Citizen Journalism…………………………………………………….….168 iv.Hacktivism………………………………………………………….………….168 v.Whistleblowing ve Leaking……………………………………….…169 b.Social Movements Organised by Online Tools…………….….170 4.Media…………………………………………………………………….………………….174 5.Local Governments………………………………………………….……………….176 6.Non-Governmental Organisations…………………………….…………….……180 CONCLUSION…………………………………………………………………………………….…….…185 BIBLIOGRAPHY……………………………………………………………………………………….…….189