The study presents the situation of the United States experienced by the COVID-19 pandemic and the controversial presidency of Donald Trump. Efforts were made to answer the question of how the superpower was coping with an unprecedented challenge and why the US did not work in this clash. Although the internal situation was also analysed, attention was focused on the external aspect. The main conclusion is that the pandemic has exposed the weakness and incompetence of the Trump administration, as evidenced by the rich toll of deaths and sick that the coronavirus has collected in the US. Nor has the Trump team proven itself internationally, abandoning America's traditional leadership role in such situations, and showing selfishness or pettiness. The Biden administration has attempted to rebuild the U.S. ranks, but faces a difficult task. The new team's first moves not only brought the US back to the traditional trajectory of US foreign policy, where principles and standards matter, credibility and predictability are important. The process of strengthening the US role has also resulted in the reconstruction of transatlantic relations, which are one of the pillars of America's strength on the international stage. The article adopts a research strategy based on the tracking of events, their evaluation, qualitative and critical analysis of texts, conducting comparative evaluations. ; W opracowaniu przedstawiono kondycję Stanów Zjednoczonych doświadczonych pandemią COVID-19 i kontrowersyjną prezydenturą Donalda Trumpa. Starano się odpowiedzieć na pytanie, jak supermocarstwo radziło sobie z bezprecedensowym wyzwaniem i dlaczego w tym starciu USA się nie sprawdziły. Choć analizowano też sytuację wewnętrzną, to jednak uwaga była skoncentrowana na aspekcie zewnętrznym. Główna konkluzja brzmi następująco: starcie z pandemią obnażyło słabość i niekompetencję administracji Trumpa, czego potwierdzeniem było bogate żniwo ofiar śmiertelnych i chorych, jakie zbierał koronawirus w USA. Ekipa Trumpa nie sprawdziła się również na ...
In the post-cold era, the economic and military power of the People's Republic of China is constantly growing. As a result, the rebirth of the idea of the protectionist economic policy, which has always been present in the American public debate, took place in the U.S. This idea is evidently reflected in the foreign policy of the President of the United States of America, Donald Trump. This article includes the analysis of the contemporary economic protectionism of the United States from the perspective of the offensive realism theory created by John Mearsheimer. The theory is based on three fundamental assumptions: the structure of the international system is anarchic, the primary goal of a state is to survive, for that reason states seek maximalization of their power. ; W epoce pozimnowojennej ma miejsce stały wzrost potęgi ekonomicznej oraz militarnej Chińskiej Republiki Ludowej. Owa tendencja spowodowała odrodzenie idei protekcjonizmu gospodarczego w Stanach Zjednoczonych, która była wcześniej obecna w amerykańskiej debacie publicznej. Owa idea wyraźnie się przejawia w polityce obecnego Prezydenta USA Donalda Trumpa. Artykuł zawiera analizę współczesnego zjawiska protekcjonizmu gospodarczego USA z perspektywy teorii realizmu ofensywnego stworzonej przez Johna Mearsheimera, której podstawowymi założeniami są przekonanie o anarchicznej strukturze systemu międzynarodowego oraz o przetrwaniu jako naczelnym celu państwa, które w związku z tym dąży do maksymalizacji własnej potęgi.
The aim of the article is to present and evaluate the involvement of the United States of America in resolving the 2011 Libya crisis. This problem is considered taking into account bilateral and multilateral circumstances. The individual parts of the article discuss issues such as relations between the United States of America and Libya before the crisis, as well as US actions during the crisis and the reasons for carrying them out. This concerns, inter alia, Washington's political activity in the UN Security Council and the contribution of the US Armed Forces to the military operation in Libya. The evolution of the United States position on the use of the military factor to change the political regime of Libya is also shown. The research problem is included in the questions, what motivated Washington's actions towards Libya and whether the chosen policy was justified? The main thesis of the article is that the basic reason for the involvement of the United States of America in the crisis in Libya were the premises of a humanitarian nature, but the US interests were also important. Unfortunately, the military action did not lead to the end of the internal conflict in this country. The approach of the United States of America to the crisis in Libya was an important element for the formulation of the doctrine of President Barack Obama. There can be observed the elements that match both the liberal and realistic concept of international relations. In the article, the text source analysis method was used. ; Celem artykułu jest przedstawienie i ocena zaangażowania Stanów Zjednoczonych Ameryki w rozwiązanie kryzysu w Libii z 2011 roku. Problem ten rozpatrywano z uwzględnieniem okoliczności dwustronnych i wielostronnych. W poszczególnych częściach artykułu omówiono zagadnienia, takie jak relacje Stanów Zjednoczonych Ameryki i Libii przed kryzysem oraz działania USA w trakcie kryzysu i motywy je warunkujące. Dotyczy to między innymi aktywności politycznej Waszyngtonu na forum Rady Bezpieczeństwa ONZ oraz wkładu Sił Zbrojnych USA w operację zbrojną w Libii. Ukazano również ewolucję stanowiska Stanów Zjednoczonych Ameryki w kwestii wykorzystania czynnika militarnego do zmiany reżimu politycznego Libii. Problem badawczy zawiera się w pytaniach, czym motywowane były działania Waszyngtonu wobec Libii oraz czy obrana polityka była zasadna? Główną tezą artykułu jest stwierdzenie, że podstawowym powodem zaangażowania się Stanów Zjednoczonych Ameryki w kryzys w Libii były przesłanki natury humanitarnej, jednak liczyły się także interesy USA. Niestety akcja zbrojna nie doprowadziła do zakończenia konfliktu wewnętrznego w tym państwie. Podejście Waszyngtonu do kryzysu w Libii było ważnym elementem wpływającym na formułowanie doktryny prezydenta Baracka Obamy. Możemy w nim dostrzec cechy wpisujące się zarówno w liberalną, jak i realistyczną koncepcję stosunków międzynarodowych. W artykule wykorzystano metodę analizy źródeł tekstowych.
The chief purpose of BBC World Service, Radio France Internationale, and Voice of America in the Context of International Communication: From Propaganda to Public Diplomacy is to analyse the role radio stations fulfil for international communication nowadays in the light of the roles they served in the past (that is, the times when radio dominated). During the interwar period and right before World War II, new radio stations came to being that aimed at broadcasting content targeted at the listeners abroad. Initially, these radio stations were transmitting mostly official messages or functioning as private point-to-point communication; in both cases, they functioned similarly to telegraphs (assuming one addresser and one addressee). Along with not only the development of the transmitting and receiving devices but also the widening of our knowledge on radio waves, radio turned into a mass medium, thanks to various "freaks," including investors and other radio lovers. Having access to the network of correspondents and a powerful radio signal, radio stations back then were able to provide live coverage of the events that interested listeners all around the globe. The capacities of radio were significant during World War II as well; precisely, it ceased to serve communication purposes exclusively, and was included into military arsenal (used not only in operations and diversion actions, but also for jamming and scouting). This military conflict showed that the possibility of reaching listeners abroad – that is, the citizens of adversary, allied, and neutral states – had been of enormous importance, whereas the ability of shaping the opinions of foreign citizens had become a crucial part of contemporary warfare. The relevance of radio for international communication was indisputable also during the Cold War. Radio Free Europe, Radio Liberty, Voice of America, BBC World Service, Radio France Internationale, Deutsche Welle, Radio Madrid, Radio Moskwa, and Radio China International were fundamentally engaged in both ideological war and public diplomacy. Simultaneously, various international processes changed the position radio occupied among other media; the "Golden Age of Radio" reached a significant decline in the 1950s, when the dominance of radio gave way to the advent of television, whereas from late 1990s on the situation of all media was revolutionised by the birth of the Internet. As a result, digitalisation, convergence, shifts in reception and use of media – not to mention other broader phenomena, including the dominance of audiovisual culture – affected not only listeners and their preferences (inclining to fragmented radio programmes), but also ratings and marketability of radio stations. Finally, since political communication has privileged the audiovisual paradigm, and domestic policy has gradually become a media issue, radio has withdrawn in this area as well, giving primacy to television and new media. Because of the aforementioned factors and shifts, it becomes vital to carefully reconsider the contemporary and international status of radio. After all, one might be tempted to think that radio is no longer in its heyday, whereas both governments and individual listeners do not deem it as a genuine informative medium or a means capable of reaching the foreign public opinion. This book, therefore, explores how Radio France Internationale, Voice of America, and BBC World Service changed diachronically in reference to other radio stations alike, points to rules they follow and formats their programmes take, and analyses their recent activity in international communication between 2014 and 2018. Chapter 1 introduces theoretical vocabulary international communication relies on, and juxtaposes its various definitions with related cultural phenomena, including transcultural communication, political communication, propaganda, public diplomacy, cultural diplomacy, media diplomacy, and soft power. Aside from analysing these concepts, this chapter also proposes an innovative definition of international communication and its graphic model. Chapter 2 is diachronic, and it focuses on the discovery of radio waves and the invention of radio read from the technical perspective, which determines the position of radio for international communication. Moreover, the early forms of radio are recalled with regard to their significance for foreign communication. Finally, the development of radio and broadcasting in France, United Kingdom, and the USA is presented with an emphasis put on the differences between their broadcasting models. Chapter 3 is devoted to the development of international broadcasting, dividing it into three stages: 1) the early 20th century (until the 1930s), when radio waves were being tested, the first experimental stations came to being, and first international radio stations were founded, including those in Nauen and Zessen (Germany), Sainte-Assise and Le Post Colonial (France), Eindhoven and Heuzen (Netherlands), Chelmsford (United Kingdom); 2) the World War II period, in which the uses of radio for international military communication are analysed in reference to propaganda radio stations (Radio Berlin, Radio Hamburg, Radio Stuttgart, Radio Tokio) and its prominent figures (William Joyce ("Lord Haw-Haw"), Paul Ferdonnet ("the Stuttgart Traitor"), Mildred Gillars ("Axis Sally"), Ive Togure ("Tokyo Rose")), British pirate radio stations functioning in response to the Axis propaganda (for instance, Gustav Siegfried Eins), the radio stations of French Resistance with a special emphasis put on Radio Brazzaville, that is, Charles de Gaulle's chief means of international communication, and, finally, Voice of America serving for public diplomacy purposes; 3) the Cold War period, in which the objectives, assumptions, and strategies of international broadcasting posed by France, United Kingdom, the United States of America between 1945 and late 1980s are examined. The last chapter is entirely dedicated to BBC World Service, Radio France Internationale and Voice of America nowadays, paying attention to their regulations, structures, and broadcasting services. These radio stations are understood as means used for public diplomacy of their countries, and their institutional and formal connections to government institutions are discussed. Consequently, this comparative chapter refers to the legal contexts, supported by acts and regulations of a given country, presents the principles and levels of funding, reconstructs the institutional positions of radio among other media, and characterises broadcasting in terms of services, directions, and programmes. The analysis of contemporary strategies and activities of the discussed radio stations makes it possible to claim that the use of radio for international communication has not lost its relevance, and currently is supported with television and the Internet, that is, the media that were invented later in the course of historical progress. Radio stations, therefore, are not held in media bubbles; rather, they are still significant means of foreign communication because of their specificities. Furthermore, radio communication complies with strategic foreign policies, which affects various parts of the world where levels of technological development diverge whilst the access to television or the Internet connection is not available. In the countries stricken with military conflicts or poverty, radio is still the predominant means of communication that serves numerous purposes; not only is it a source of information on military operations, epidemiological situations, climate and natural disasters, but also it educates its listeners on civil and human rights, especially women's rights. Finally, Voice of America, BBC World Service, and Radio France Internationale support policies against extremism and propaganda (for instance, fake news). The services of the discussed radio stations are related to the policies the United States of America, United Kingdom, and France put forward against ISIL and international terrorism, but also to those actions that support democratic changes in the countries affected by war and political unrest.
Research Objective: The article is to present select aspects of changes in American party system and institutional environment that influenced 2016 election results and to analyze probable consequences of those results for further evolution of the said systems.Research Problem and Methods: The article focuses on causes of the party establishment's loss of control over the nominating process, long-term determinants of Donald Trump's general election victory and perspectives for reorientation of Republican Party line towards the "Jacksonian tradition."Process of Argumentation: Primary campaigns and their outcomes are analyzed in the light of scholarship findings on internal operating mechanisms of American political institutions (primarily legislatures and political parties). Causes of interparty shifts in electoral support are considered qualitatively on the basis of historical trends and examples. Potential consequences of Donald Trump's victory are analyzed against institutional rules (primarily legal norms) determining feasibility of his electoral platform.Research Results: A claim of causal relationship between institutional reforms directly or indirectly weakening traditional hierarchical relationships in American politics and loss of establishment control over primaries, which facilitated Donald Trump's nomination and led to weakening of Hillary Clinton's campaign, has been preliminarily substantiated. Stable patterns of electoral behaviors that partially explain Republican candidate's victory in general elections have been indicated.Conclusions and Recommendations: 2016 American presidential election results are a product of multiple factors and but-for causes. Not insubstantial among them, although receiving little recognition in the campaign commentary, were institutional conditions (such as weakening of party leadership) and stable patterns of electoral behavior (favorable view of political outsiders and inclination towards alternation in power). ; Cel naukowy: Celem artykułu jest przedstawienie wybranych aspektów zmian amerykańskiego systemu partyjnego i instytucjonalnego, jakie wpłynęły na wynik wyborów 2016 r., oraz przeanalizowanie, jakich konsekwencji tego wyniku należy oczekiwać dla dalszej ewolucji wspomnianych systemów.Problem i metody badawcze: Artykuł koncentruje się na przyczynach utraty kontroli establishmentu partyjnego nad procesem prawyborów, długoterminowych uwarunkowaniach zwycięstwa Donalda Trumpa w wyborach powszechnych oraz perspektywach reorientacji programowej Partii Republikańskiej w kierunku tzw. tradycji jacksonowskiej.Proces wywodu: Przebieg i wyniki prawyborów w obydwu partiach analizowane są w świetle ustaleń literatury dotyczących mechanizmu funkcjonowania amerykańskich instytucji politycznych (w szczególności legislatur i partii politycznych). Z kolei przyczyny przesunięć poparcia wyborczego między partiami rozpatrywane są w ujęciu jakościowym na podstawie przykładów i trendów historycznych. Wreszcie potencjalne konsekwencje zwycięstwa D. Trumpa analizowane są w odniesieniu do reguł instytucjonalnych (przede wszystkich prawnych) determinujących możliwości realizacji programu prezydenckiego.Wyniki analizy naukowej: Uprawdopodobniono tezę o istnieniu związku przyczynowego między reformami instytucjonalnymi bezpośrednio lub pośrednio osłabiającymi tradycyjne mechanizmy hierarchiczne w polityce amerykańskiej a utratą kontroli nad procesem nominacyjnym przez establishmenty partyjne, która umożliwiła zwycięstwo D. Trumpa i osłabiła H. Clinton. Wskazano na stabilne historyczne wzorce zachowań wyborczych, częściowo wyjaśniające zwycięstwo kandydata republikanów w wyborach powszechnych.Wnioski, innowacje, rekomendacje: Wynik wyborów prezydenckich w USA w 2016 r. był rezultatem splotu wielu czynników. Nie bez znaczenia były również niedostrzegane w bieżących komentarzach uwarunkowania instytucjonalne (jak osłabienie kierownictwa partyjnego) oraz stabilne wzorce zachowań amerykańskiego elektoratu (przewaga "outsiderów" – kandydatów spoza polityki federalnej czy inklinacja ku alternacji władzy).
The article presents relations between Georgia and the United States of America in the years 1992–2009. Time frames were not selected randomly and represent the establishment of bilateral relations between states on 23 April 1992 and the signing of strategic partnership agreement on 9 January 2009. United States interest in Georgia was due to a policy of diversification of energy resources of the Caspian Sea within the boundaries of Azerbaijan. In diversification plans, Georgia was to be a transit area for oil and gas to Western Europe. Position of Georgia was reinforced by the intention to avoid the territory of the Russian Federation, and the Armenian direction was impossible because the Azerbaijani-Armenian conflict over Nagorno-Karabakh. The United States supported Georgia's aspirations for membership in NATO and the European Union allocating significant financial assistance and support for administrative reform, economic and government. ; W artykule przedstawiono relacje Gruzji ze Stanami Zjednoczonymi Ameryki w latach 1992–2009. Ramy czasowe nie zostały wybrane przypadkowo i odnoszą się do daty nawiązania relacji bilateralnych między państwami 23 kwietnia 1992 roku oraz podpisania umowy o partnerstwie strategicznym 9 stycznia 2009 roku. Zainteresowanie Stanów Zjednoczonych Ameryki Gruzją wynikało z polityki dywersyfikacji zasobów energetycznych Morza Kaspijskiego znajdujących się w granicach Azerbejdżanu. Gruzja w planach dywersyfikacyjnych miała stanowić terytorium tranzytowe dla ropy naftowej i gazu ziemnego do Europy Zachodniej. Jej pozycję wzmacniała chęć ominięcia terytorium Federacji Rosyjskiej, a kierunek ormiański był niemożliwy z powodu azersko-ormiańskiego konfliktu o Górski Karabach. Stany Zjednoczone Ameryki wspierały dążenia Gruzji do członkostwa w Sojuszu Północnoatlantyckim oraz Unii Europejskiej, przeznaczając znaczną pomoc finansową oraz wspierając ją w reformach administracyjnych, gospodarczych oraz samorządowych.
Publikacja recenzowana / Peer-reviewed publication ; Na przestrzeni lat politycy Stanów Zjednoczonych Ameryki i Federacji Rosyjskiej prezentowali odmienne opinie dotyczące wzrostu potencjału militarnego Rzeczypospolitej Polskiej. Dla decydentów Federacji Rosyjskiej działania Polski w zakresie bezpieczeństwa stanowiły realne zagrożenia dla żywotnych interesów mocarstwa i oddziaływania na politykę państw w Europie Środkowej i Wschodniej. W Stanach Zjednoczonych Ameryki postrzeganie polityki bezpieczeństwa, prowadzonej przez polskich polityków, wynikało z przyjętej koncepcji polityki zagranicznej i bezpieczeństwa przez amerykańskich polityków. Kandydaci na stanowisko prezydenta Stanów Zjednoczonych Ameryki przedstawiali własne poglądy dotyczące polityki zapewniającej globalne bezpieczeństwo. Donald Trump negował rolę Stanów Zjednoczonych Ameryki, jako protektora państw Europy Środkowej i Wschodniej w zakresie bezpieczeństwa, równocześnie dostrzegając korzyści wynikające z partnerstwa z Federacją Rosyjską. Kontrkandydatka Hillary Clinton zapowiedziała kontynuację dotychczasowej polityki państwa oraz stworzenie koalicji przeciwko Państwu Islamskiemu. Pomimo różnic w odbiorze pozycji Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie bezpieczeństwa, Wojska Specjalne rozwijają swoje zdolności do prowadzenia operacji obronnych państwa oraz uczestniczenia w międzynarodowych działaniach, np. dowodzenie siłami specjalnymi podczas dyżuru w ramach Sił Odpowiedzi NATO. ; Over the years, the politicians of the United States of America and the Russian Federation presented different opinions on the growth of the military potential of the Republic of Poland. For the decision makers of the Russian Federation the Polish activities regarding security constituted a real threat to the vital interests of the superpower and impact on the policies of countries in Central and Eastern Europe. In the United States the perception of security policy pursued by Polish politicians resulted from the concept of the foreign policy and security adopted by American politicians. Candidates for the position of the President of the United States of America presented their own views on the policy ensuring global security. Donald Trump denied the role of the United States of America as a protector of the countries of Central and Eastern Europe in terms of security, while recognizing the benefits of the partnership with the Russian Federation. Opponent Hillary Clinton announced the continuation of the current state policy and the creation of a coalition against the Islamic State. Despite the differences in the perception of the status of the Polish Republic regarding security in the international arena, Polish Special Forces are developing the capacities to conduct defence operations and participate in international activities e.g. command special forces in the framework of the NATO Response Force.
W opracowaniu przedstawiono kondycję Stanów Zjednoczonych doświadczonych pandemią COVID-19 i kontrowersyjną prezydenturą Donalda Trumpa. Starano się odpowiedzieć na pytanie, jak supermocarstwo radziło sobie z bezprecedensowym wyzwaniem i dlaczego w tym starciu USA się nie sprawdziły. Choć analizowano też sytuację wewnętrzną, to jednak uwaga była skoncentrowana na aspekcie zewnętrznym. Główna konkluzja brzmi następująco: starcie z pandemią obnażyło słabość i niekompetencję administracji Trumpa, czego potwierdzeniem było bogate żniwo ofiar śmiertelnych i chorych, jakie zbierał koronawirus w USA. Ekipa Trumpa nie sprawdziła się również na arenie międzynarodowej, rezygnując z tradycyjnej w takich sytuacjach przywódczej roli Ameryki, a wykazując się egoizmem czy małostkowością. Administracja Bidena podjęła próbę odbudowy rangi USA, stając jednak przed trudnym zadaniem. Pierwsze posunięcia nowej ekipy spowodowały nie tylko powrót USA na tradycyjną trajektorię amerykańskiej polityki zagranicznej, gdzie liczą się zasady i standardy, ważna jest wiarygodność i przewidywalność. Proces wzmacniania roli USA zaowocował także odbudową relacji transatlantyckich, stanowiących jeden z filarów siły Ameryki na arenie międzynarodowej. W artykule przyjęto strategię badawczą opartą na śledzeniu wydarzeń, ich ocenie, jakościowym i krytycznym analizowaniu tekstów, prowadzeniu ocen porównawczych. ; The study presents the situation of the United States experienced by the COVID-19 pandemic and the controversial presidency of Donald Trump. Efforts were made to answer the question of how the superpower was coping with an unprecedented challenge and why the US did not work in this clash. Although the internal situation was also analysed, attention was focused on the external aspect. The main conclusion is that the pandemic has exposed the weakness and incompetence of the Trump administration, as evidenced by the rich toll of deaths and sick that the coronavirus has collected in the US. Nor has the Trump team proven itself internationally, ...
Od roku 2004 łączne zadłużenie Amerykanów z tytułu zaciągniętych kredytów studenckich wzrosło o ponad bilion dolarów. "Edukacyjna bańka", jak bywa określane to zjawisko, stało się dla uczelnianej administracji i dla polityków problemem, który wymaga interwencji władz publicznych. Przedstawiana w artykule problematyka jest warta zainteresowania, bo stanowi bardzo dobrą ilustrację czterech głównych problemów: definiowania polityki wobec szkolnictwa wyższego jako części szerszej polityki publicznej; wykorzystania kredytów studenckich jako metody wspierania dostępności do wyższej edukacji; obecności i znaczenia dyskursu (i analizy dyskursu) w tworzeniu i badaniu polityki wobec szkolnictwa wyższego; oraz znaczenia badań innych systemów szkolnictwa wyższego dla przygotowania skutecznych polskich rozwiązań. Budowanie polityki opartej na dowodach (evidence-based policy) oznacza także konieczność krytycznej oceny rozwiązań przyjętych za granicą, by móc zrozumieć przyczyny tamtejszych sukcesów i niepowodzeń. Także i po to, by przekonać się o tym, czego należy unikać. ; Since 2004 the combined student debt in the United States has grown by more than one trillion dollars! This "educational bubble", as it is sometimes referred to, makes university administration and some politicians aware that some kind of government intervention is urgently necessary. The paper presents four main problems, used also as the illustration of broader research projects: the definition of higher education policy as a part of broader public policy; the use of student credits as the means of providing more inclusive higher education; the role of discourse (and discourse analysis) in forming and analyzing higher education policy; and the importance of discussing foreign higher education systems for developing the effective Polish higher education policy. The evidence-based policy approach requires the critique of foreign experiences and solutions that builds better understanding of their successes and failures. The main reason is to avoid the errors the others already made.
The purpose of this article is to present the topics raised in relation to Polish-American relations during the parliamentary debate after the exposés of the Ministers of Foreign Affairs and to compare it with the content of the election programs of Polish political parties. The basic research method used for the purposes of this article is content analysis and framing analysis. These included the exposés of the Ministers of Foreign Affairs and programs of Polish political parties in relation to Polish-American relations. It aims to compare and confront the content and topics raised in the parties' programs with the content and topics raised by the Minister of Foreign Affairs in the government's information. ; Celem tego artykułu jest przedstawienie tematów poruszanych w odniesieniu do relacji polsko-amerykańskich podczas debaty parlamentarnej odbywającej się po exposé ministrów spraw zagranicznych oraz porównanie jej do treści zawartych w programach wyborczych polskich partii politycznych. Podstawową metodą badawczą użytą na potrzeby tego artykułu jest analiza zawartości oraz ramowanie (framing analysis). Objęto nimi exposé ministrów spraw zagranicznych oraz programy polskich partii politycznych w odniesieniu do relacji polsko-amerykańskich. Ma ona na celu porównanie i skonfrontowanie treści i tematów poruszanych w programach partii z treścią i tematami poruszanymi przez ministra spraw zagranicznych w corocznej informacji rządu.
The purpose of this article is to present the topics raised in relation to Polish-American relations during the parliamentary debate after the exposés of the Ministers of Foreign Affairs and to compare it with the content of the election programs of Polish political parties. The basic research method used for the purposes of this article is content analysis and framing analysis. These included the exposés of the Ministers of Foreign Affairs and programs of Polish political parties in relation to Polish-American relations. It aims to compare and confront the content and topics raised in the parties' programs with the content and topics raised by the Minister of Foreign Affairs in the government's information. ; Celem tego artykułu jest przedstawienie tematów poruszanych w odniesieniu do relacji polsko-amerykańskich podczas debaty parlamentarnej odbywającej się po exposé ministrów spraw zagranicznych oraz porównanie jej do treści zawartych w programach wyborczych polskich partii politycznych. Podstawową metodą badawczą użytą na potrzeby tego artykułu jest analiza zawartości oraz ramowanie (framing analysis). Objęto nimi exposé ministrów spraw zagranicznych oraz programy polskich partii politycznych w odniesieniu do relacji polsko-amerykańskich. Ma ona na celu porównanie i skonfrontowanie treści i tematów poruszanych w programach partii z treścią i tematami poruszanymi przez ministra spraw zagranicznych w corocznej informacji rządu.
This article focuses studying of examples of linguistic creativity in political discourse on Twitter, as well as showing the purpose of using linguistic tricks. Subject of analysis covers Twitter posts of two German, two American and two Polish politicians during election. Purpose of this collation is to show differences between creative role of tweets of people that are actively participating in political life in Poland, Germany and USA. ; Artykuł poświęcony jest zbadaniu wszelkich przejawów kreatywności językowej występującej w dyskursie politycznym na Twitterze oraz wskazaniu funkcji stosowanych zabiegów. Przedmiotem analizy są posty polityków polskich, niemieckich i amerykańskich publikowane na Twitterze w okresie kampanii wyborczych. Celem przedstawionego w artykule zestawienia jest wykazanie różnic, jakie występują między kreatywną rolą tweetów osób czynnie angażujących się w politykę w Polsce, Niemczech i USA.
After the end of the World War II neoconservatism has become the most significant political doctrine in the United States of America. Many neoconservatists were Trotskyists in the beginning, however, lately they have become associated with the Republicans. The neoconservative ideology's main aim is to justify the imperial role of the USA. Neoconservative intellectuals believe in the values of American policy (like liberal democracy and economic freedom) and are concerned about the necessity of promoting it in the rest of the world, which is usually accompanied by distrust towards states opposing those values. They support increasing defence and military spending. Neoconservatists influenced politics of majority of American presidents elected after 1945, especially Ronald Reagan and George W. Bush. ; Fundacja Studentów i Absolwentów Uniwersytetu Jagiellońskiego "Bratniak"
The paper compares several selected aspects of political culture in the US and in the EU, and presents the fundamental ideas that have led to the emergence of these two federal political bodies, as according to Montesquieu's typology, both the EU and the US are federal republics. The similarities and differences become even more apparent when comparing the Constitution of the United States and the Lisbon Treaty, which is to constitute the constitutional foundation of the European Union. Such a comparison reveals that the EU and the US are divided by a dialectical difference. This means that these two political constructs apply diametrically opposite solutions to essentially similar political problems. Theoreticians continue to discuss which model of federal republic is better, and whether the EU will have to adopt American solutions, or whether the US will europeanize itself. The author attempts to present the arguments of both sides in this discussion. In his opinion, though, either the EU will experience a breakthrough comparable to the Philadelphia Convention, or will face ultimate disintegration. ; The paper compares several selected aspects of political culture in the US and in the EU, and presents the fundamental ideas that have led to the emergence of these two federal political bodies, as according to Montesquieu's typology, both the EU and the US are federal republics. The similarities and differences become even more apparent when comparing the Constitution of the United States and the Lisbon Treaty, which is to constitute the constitutional foundation of the European Union. Such a comparison reveals that the EU and the US are divided by a dialectical difference. This means that these two political constructs apply diametrically opposite solutions to essentially similar political problems. Theoreticians continue to discuss which model of federal republic is better, and whether the EU will have to adopt American solutions, or whether the US will europeanize itself. The author attempts to present the arguments of both sides in this discussion. In his opinion, though, either the EU will experience a breakthrough comparable to the Philadelphia Convention, or will face ultimate disintegration.
Publikacja recenzowana / Peer-reviewed publication ; Artykuł przedstawia międzynarodową rolę Stanów Zjednoczonych w ciągu ostatnich trzydziestu lat. Bardziej precyzyjnie możemy mówić o czterech następujących po sobie rolach Ameryki w tym czasie. Najpierw jako lidera wolnego świata i rywala Związku Sowieckiego w końcówce zimnej wojny (G.H. Bush). Po drugie, jako globalnego przywódcy w latach 90., w czasie uważanym za "jednobiegunowy moment" (B. Clinton). Po trzecie, upadłego hegemona po fiasku narzucenia światu globalnej hegemonii w czasie podwójnej kadencji G.W. Busha. Wreszcie, powściągliwego przywództwa USA sprawowanego przez B. Obamę. Trzydziestoletnie globalne przywództwo jak się zdaje wyczerpało moralnie Amerykę, co pokazała elekcja D. Trumpa. Ten wybór stawia pod znakiem zapytania przyszłość USA jako globalnego przywódcy. ; Article presents an international role of the United States during the last thirty years. More specifi - cally, we can talk about four subsequent roles of America in this period. First, as a leader of free world and a rival of the Soviet Union at the end of Cold War (G.H. Bush). Second, as a global leader in the 90s: time of the "unipolar moment" (B. Clinton). Third, a failed hegemon after unsuccessful bid for hegemony during the double term of G.W. Bush. And fourth, restraint leadership of the US exercised by B. Obama. Thirty years of global leadership seems to have exhausted morally America as it has been shown by the election of D. Trump. This choice puts under question future of the U.S. as a global leader.
