Suchergebnisse

Osmanlı Devleti'nde 19. yüzyılda başlayan modernleşme çalışmaları ile birlikte eğitim önemli bir uygulama alanı olmuş, yasal ve yönetsel değişimlerin yanı sıra ülke genelinde modern eğitim kurumları açılmaya başlamıştır. Daha çok merkezî yerleşimlerde modern eğitim veren okulların açıldığı görülse de başkent İstanbul'un komşuluğundaki Edirne vilayetinin hem merkezi hem de kırsal yerleşimlerinde çok sayıda yeni eğitim kurumu açılmıştır. Bu makalede, 19. ve 20. yüzyılda Edirne vilayetindeki eğitim yaklaşımı ile bu dönemde açılan eğitim kurumlarının incelenmesi amaçlanmıştır. Arşiv belgeleri ışığında, 19. yüzyılın ilk yarısından 1910'lu yıllara kadar geçen süreçte mevcut olan ve açılan yeni okulların tespiti yapılmış, eğitimin niteliği ile birlikte okulların fiziksel durumuna dair yeni bilgiler ortaya çıkarılmıştır. Ayrıca, alan araştırmaları ile birlikte günümüz Türkiye sınırları içerisinde kalan ve 19. yüzyılda Edirne vilayetine dahil Edirne, Kırklareli, Tekirdağ ve Gelibolu Yarımadası'ndan günümüze ulaşan eğitim yapılarının tespiti yapılmıştır. Bu yapıların geçirdiği değişimlerin ortaya koyulması ve mimari biçimlenişlerine dair değerlendirmelerin yapılması, çalışmanın diğer bir amacını oluşturmaktadır.

Bu bilimsel katkı, Kuzey Kamerun'da yaşayan Müslümanların zorluklarını incelemeyi amaçlamaktadır. Fikrimiz, idari hizmetlerin mevcut durumunda ve siyasi hayatın yönetiminde, Kuzey Kamerun'daki Müslüman vatandaşların temsil gücünün çok düşük olduğu gözleminden esinlenmiştir. Birkaç yıl boyunca tarih ve sosyolojik ve katılımcı gözlem yoluyla, Kamerun'un bu bölgesindeki Müslüman toplumun gelişimini etkileyen sömürgeci geçmişin ve toplumdaki aşırı muhafazakâr fikirlerin etkisinin olduğunu anlıyoruz. Göreceli olarak ülkenin kuzeyi Müslümanlar, güneyi ise Hıristiyanlar tarafından gözlemlenebilen karışıma rağmen yaşamaktadır. Esas olarak Avrupa kökenli modern okulun ortaya çıkışının, hem sosyo-dini düzeyde hem de Kuzey Kamerun Müslüman topluluğu içindeki liderliğin konfigürasyonu düzeyinde bir etkisi olduğu ortaya çıkıyor. Bu çalışmanın yeniliği ve özgünlüğü, Kuzey Kamerun ve Türkiye'deki Afrika araştırmalarında İslâm tarihine tarihsel katkısını açıklamaktadır. Bu çalışma aynı zamanda Müslüman liderler ile Devletin, Kamerun'da mevcut Hristiyanlık karşısında Müslümanların durumunun bir azınlık bağlamında daha iyi diyaloğa girmesine olanak sağlayacak sosyo-politik bir katkıya da sahiptir.