Suchergebnisse

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan "Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun" ile 18.06.2018 tarihli "Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge" gereğince tam metin erişime açılmıştır. ; Bu çalışma Ortaçağdan 20. yüzyıla kadar Kur'an çevirilerindeki çeviri stratejisini tarihsel gelişimleri ile ele almaktadır.Ortaçağda yapılan Kur'an çevirilerinde amaç İslamiyet'i veya Kur'anı anlatmak değil, zamanın misyonerlik çalışmalarında etkili olmaktı. Böyle bir durum söz konusu olduğu için o zamanlar Hz. Muhammed'in hayatı birçok çevirmen tarafından göz önünde alınmamıştır. Her ne kadar Hıristiyan çevirmenlerin yalnızca bir kaçı tarafından yerine getirilmiş olsa bile yeterli olmamıştır. Bu durum Müslüman âlimlere göre Kur'an'ın anlaşılabilmesi ve gerçek anlamıyla çevirisinin yapılabilmesi için Hz. Muhammed' in hayatını bilmek çevirinin ön koşullarından birisidir.Avrupa Ortaçağında bilim ve kilisenin dili Latince olduğu için o dönemdeki Kur'an çevirileri Arapçadan Latinceye yapılmıştır. Ancak yapılan bu çeviriler, özellikle çevirmenin görüş açısını yansıtmaya yönelikti. Dönemin politik ve sosyal şartları, çevirmenin çeviri stratejisini de etkilemiştir. Bunun sonuncunda ise yapılan çeviriler Kur'anın içeriğinden çok çevirmenin savunduğu bakış açısı ve misyonerliğin yansımalarıydı. Bu durum Reformasyon döneminde de neredeyse hiç değişmemiştir.Luther Kur'anı Almancaya çeviren ilk çevirmenlerdendi, fakat onun yapmış olduğu Kur'an çevirisi de Ortaçağ da çevrilen Kur'an tercümelerinden çokta farklı değildi. Her ne kadar Yeniçağın başlarında Kur'an çevirilerindeki olumsuz tablo kendini değiştirmiş olmasa da, Hümanizm akımının etkileri kendini bu çevirilerde göstermeye başlamıştır.Aydınlanma döneminde ise durum çelişkiliydi. Hala Kur'anı çürütmeye yönelik çalışmalar yapılmış olsa bile, bu dönemde İslamiyet'e ve Kur'ana karşı olumlu düşüncelerde gelişmeye başlamıştır. Johann Wolfgang Goethe, Ephraim Lessing, Herder ve Rückert gibi önemli isimler sayesinde İslam karşıtı görüşler değişime uğramaya başlamıştır. Böylelikle Kur' an düşmanlığının sona ermesi Kur'an'ın Alman dilinde asıl değer ve anlamını kazanmasını da beraberinde getirmiştir.Anahtar Kelimeler: Kur?an çevirileri, çeviri stratejileri, dönemsel özellikle ; This present work is about Qur'an translations of the Middle Ages until the 20th Century regarding to the influence of historical factors that have influenced the translation strategy of the Qur?an translator.Since the translation of the text or the original text is based on the Qur'an, this is illustrated in the overview summary. Also, the life of the prophet Muhammad plays a major role in the translations. Muslim scholars presuppose the knowledge of Mohammed's live in their translations as a prerequisite for the understanding of the Qur'an. This prerequisite has been met by only a few Christian translators.As the science and world language in the European Middle Ages was Latin, the early Qur?an translations were made from Arabic in that language. However, their executions are associated with polemical intent. The political and social circumstances caused that the translator included in the application of the translation strategy his intent to refutation of the Qur'an.Even in the age of the Reformation, the situation for the refutation of the Qur?an has not changed a lot. Luther's translation of the Qur'an was playing an important role in German-speaking territories. He is one of the first, who translated the Qur?an into the German language, but unfortunately the textual sources - still breathing the medieval mind - Luther used for his translation strategy is very important, because the source was the translation of the Qur?an from the Middle Ages.However, in the beginnings of the modern era, the basic idea of refutation has not changed. But the translations are influenced by the humanist ideal of the translator.The situation in the Age of Enlightenment is ambivalent. There are still translations made in the controversial theology, but the tide of the enemy image of Islam had been able to be changed only because of contacts by great personalities such as Goethe, Ephraim Lessing, Herder, and especially by Rückert. The repeal of hostility helped, that the real meaning and value of the Qur'an could be considered in the German language.Keywords: Qur?an translations, translation strategies, epochal characteristics

22 Temmuz 2007 Genel Seçimleri öncesi tiraj bakımından ilk 10 sıradaki ulusal gazetelerde yayınlanan AKP ve CHP siyasal reklamlarını kullanım özellikleri bakımından karşılaştırmayı amaçlayan bu çalışmada, toplam 178 reklam incelenmiştir. İçerik çözümlemesi bulgularına göre, iktidar partisi konumundaki AKP reklamlarında, kendi hükümeti zamanında yaptıkları icraatları veya gelecek dönemdeki projelerini anlatan pozitif bir anlayış egemendir. Ana Muhalefet Partisi CHP ise reklamlarında, rakibe doğrudan ya da imalı saldırıyı içeren negatif unsurlara daha fazla yer vermiştir. AKP 22 Temmuz Genel Seçimlerinde yürüttüğü kampanya çalışmalarında imaj reklamlarını; CHP ise konu reklamlarını daha çok kullanmıştır. Her iki parti de siyasal reklamlarında ekonomi, sağlık, eğitim, ulaşım, demokratik haklar, konut sorunu, terör ve sosyal güvenlik gibi Türkiye'nin kronikleşen meselelerini farklı boyutlarda ele alıp tartışmışlardır. Reklam yayınında gerek AKP gerekse de CHP daha geniş seçmen kitlesine ulaşmak adına, tirajı yüksek gazeteleri (Hürriyet, Milliyet, Sabah gibi) tercih etmişlerdir. Ayrıca AKP ve CHP seçim sürecinin son haftasına girildiğinde siyasal reklam yayınına ağırlık vererek; kampanya mesajlarının akılda kalıcılığını artırmaya çalışmışlardır. ; With the aim to compare usage attributes of political advertisings made by the AKP (Justice and Progress Party) and the CHP (Republic and Peoples Party) a total of 178 advertisings were published in the first 10 national newspapers ranking by circulation, have been analyzed. In this research according to the findings of the content analysis, a positive approach dominated the advertisings of the ruling AKP, depicting the achievements of their period or the projects for the new term. On the other hand, the main opposition party CHP displayed negative elements, containing direct or implied attacks to the opponent more frequently. In the election campaigns for the general elections of July 22nd 2007, the AKP placed image ads more frequently, while the CHP used issue ads more. Both parties discussed in their political advertisings various dimensions of chronic problems of Turkey like economy, healthcare, education, the transportation system, democratic rights, the housing problem, terror, and social security. For purposes of a wider reader reach, both parties choose dailies of high circulation (like Hürriyet, Milliyet, and Sabah etc.). With the aim of improved recall, both parties gave also more weight to political advertisings in the final week.

ÖZETPartilerin parlamentoda tek başına çoğunluluğu sağlayamadığı durumlarda genellikle koalisyon hükümeti modeli uygulanmıştır. Türk kamuoyu ise bu modelle 15 Ekim 1961 seçimleri sonucunda tanışmıştır. 1961 Anayasası'nın getirdiği yeni seçim sistemi küçük partilere meclise girme olanağı sağlarken büyük partilerin oylarını düşürmüş, tek bir partinin hükümet kurmasını zorlaştırmıştı. Ekim sonuçları da bunun göstergesi olmuş; CHP en fazla oyu almasına rağmen tek başına hükümet kuracak çoğunluğu sağlayamamıştır. Böylece Türkiye'de tek partili hükümetler dönemi sona ermiş ve 1965 seçimlerine kadar sürecek koalisyon hükümetleri dönemi başlamıştır.Türkiye'de 1961- 1965 yıllarında dört farklı koalisyon hükümeti kurulmuştur. Bunlardan ilk üçü CHP lideri İsmet İnönü tarafından, dördüncüsü ise Bağımsız Kayseri Senatörü Suat Hayri Ürgüplü tarafından teşkil edilmiştir. Üçüncü İnönü Hükümeti'nin istifası üzerine, Cumhurbaşkanı Cemal Gürsel yeni hükümeti kurma görevini Bağımsız Kayseri Senatörü Suat Hayri Ürgüplü'ye vermişti. Tarafsız bir başbakan olan Suat Hayri Ürgüplü AP, CKMP, YTP ve MP ile yaptığı görüşmelerden sonra bu partilerle yeni hükümetin hedef ve planlarını içeren bir koalisyon protokolü imzalamıştır.20 Şubat 1965'te kurulan Ürgüplü Hükümeti'nde MP, CKMP ve YTP genel başkanları görev almazken meclis dışından gelen Süleyman Demirel başbakan yardımcılığı görevini üstlenmiştir. Ayrıca başbakan dışında bağımsızlara görev verilmemiştir. 26 Şubat 1965'te hükümet programı açıklanmıştır. Daha çok yapılması planlanan işler ve temennilerden oluşan program, daha önceki hükümetlerinkiyle oldukça benzerlik göstermesine rağmen 4 Mart'ta yapılan güven oylamasıyla Meclis tarafından kabul edilmiştir.TRT tartışmaları, Petrolün millileştirilmesi, toprak reformu, aşırı cereyanlarla mücadele gibi konular iç politikada hükümeti uğraştıran ana meseleler olmuştur. Hatta bu konular, koalisyon ortakları arasında da zaman zaman anlaşmazlıklar yaratarak koalisyonun varlığını tehdit etmiştir. 8 ay iktidarda kalan Ürgüplü Hükümeti, Kıbrıs meselesini milli bir dava olarak görmüş, dış politikasını da bu çerçevede şekillendirmiştir. Nitekim iç meselelerde fikir ayrılığına düşen AP, CKMP, YTP, CKMP ve CHP Kıbrıs sorununda ortak bir tavır sergilemiştir.ABSTRACTWhen a party can not constitute majority at the parliament, usually the coalition government model is adopted. Turkish public has met this model after the elections dated 15th October 1961. The new election system introduced by the 1961 Constitution has enabled small parties to participate in the parliament, thus decreasing the votes of the big parties it was made difficult for a single party to form a government. The result of October elections was an indicator to this. Although CHP has got the highest votes, they were not able constitute majority to form the government alone. In this way single party government era has reached to an end and a new era of coalition governments has started which would last until 1965 elections. Between 1961 and 1965 four different coalition governments have been established in Turkey. First three were established by the leader of CHP, İsmet İnönü and the fourth was established by the Independent Senator of Kayseri, Suat Hayri Ürgüplü. After the resignation of the Third İnönü Cabinet, President Cemal Gürsel has handed over the mission of establishing a new government to the Independent Senator of Kayseri, Suat Hayri Ürgüplü. Being an independent Prime Minister Suat Hayri Ürgüplü has signed a coalition protocol with AP, CKMP, YTP and MP consisting the targets and plans of the new government after completing his negotiations with these parties. Non of the leaders of MP, CKMP and YTP parties have participated in Ürgüplü Government which has been established on 20th February 1965, whereas Süleyman Demirel who was not a member of the Parliament, was assigned as the Assistant of the Prime Minister. Non of the independent members of the Parliament, except the Prime Minister have participated in this government. On 26th February 1965 the Government Program was announced. Although the program had many things in common with the previous Government Plan, consisting mostly the work plans to be accomplished and wishes, has been accepted by the Parliament after the vote of confidence held on 4th of March. Concerning the internal politics, arguments about Turkish Radio and Television, nationalising of oil, land reform, struggle with the extreme trends were the main issues that the Government had to deal with. These issues have been the major difficulties for the Government to work hard and from time to time have threatened the existence of the coalition due to the disagreements on the issues. Ürgüplü Government, remaining in power for eight months has regarded the Cyprus question as a national cause and shaped its foreign policy within this respect. As a matter of fact although AP, CKMP, YTP and CHP have dissented in internal questions, they have presented a common attitude about Cyprus question.

ÖZETDünya yaşanan son büyük savaşın akabinde adeta iki farklı ülkeye ayrılmıştır.İki ülke ve etrafındaki ülkecikler. Bu ülkeciklerden biri olan Türkiye Cumhuriyetikendine makul olan taraf için bir seçim yapmış ve bu uğurda pek çok taviz vermekzorunda kalmıştır.Jeostratejik ve jeopolitik konumu itibariyle dikkatlerin üzerinde olduğu Türkiye,ABD öncülüğündeki Batı Bloku'na girmiştir. Dünya üzerindeki pek çok ülkenin siyasi,askeri, ekonomik meselelerinde belirleyici pozisyonu olan ABD Türkiye üzerinde dekendini hissettirmiştir. Nitekim 1980'li yıllara gelindiğinde Türk toplumu içindeki sosyokültürel açıdan Amerikanlaşma gözle görülür bir hal almıştır.Bu durum gerek Türkiye'nin dört bir tarafındaki sinema salonlarınınişletmelerinin alınmasıyla, birtakım anlaşmaların yapılması sayesinde yüzlerceAmerikan filminin Türkiye'ye girişinin kolaylaştırılmasıyla, tek televizyon kanalınınyayın yaptığı ülkede haftada üç belki dört Amerikan dizisinin gösterime girmesiyleolmuştur. Böylece oluşturulmak istenen Amerikan algısı okyanus ötesindeki insanlaraservis edilmiştir.Sonuç itibariyle film ve dizilerde sunulan eğlence hayatı, müzik tarzları, spordalları, moda doğrultusundaki giyim kuşamları kısacası hayat tarzı Türk aile yapısınıniçine sızmış; zamanla Türk halkının yaşam biçimi, hayata bakışı, davranışı halinegelmiştir.VIABSTRACTThe world has been divided into two different blocs following the last worldwar; two counties and their ally smaller countries. The Republic of Turkey, which wasone of these 'allies', had to choose the bloc which appeared more reasonable andsuitable in the light of her own peculiarities.Turkey, whose geostrategic and geopolitical position was its primary attention,entered the western bloc headed by United States. The United States, which has adecisive position in the political, military and economic affairs of many countriesaround the world, has also manifested itself on Turkey. As a matter of fact, when itcame to 1980s, the Americanization of socio-cultural aspects of Turkish society becamemore visible.This was due to the fact that the operation of cinema halls around Turkey wastaken over, facilitating the entry of hundreds of American Films into Turkey through anumber of agreements and the broadcasting of three or four American plays a week in acountry where there was a single TV channel aired. In this way, they served theAmerican purpose by creating their desired perceptions and people, overseas.As a result, entertainment life, musical styles, sports branches, fashion-orientedclothing socks, which have been shown through movies and plays, have infiltrated thefamily structure and life style and has thus become the lifestyle, perspective andbehavior of the Turkish people.

ÖZETORTADOĞU VE ATATÜRK'ÜN ORTADOĞU POLİTİKASI (1919-1926)Coğrafi konumu nedeniyle tarihte önemini korumuş olan Ortadoğu, bu önemini günümüzde de dünya siyaseti ve ekonomisi açısından sürdürmektedir. Türkiye bir parçası olduğu bu bölgeyle olan ilişkilerini Kurtuluş Savaşı'ndan itibaren eskisinden farklı bir biçimde yaşamıştır. Bu ilişkiyi doğru bir biçimde ortaya koymak Türkiye'nin geleceğini daha iyi bir doğrultuda çizmek için faydalı olacaktır.Her ne kadar tarihsel ve toplumsal olarak birbirine yakın özellikleri taşısalar da, Türkiye Kurtuluş Savaşı ile birlikte Ortadoğu'nun diğer ülkelerinden farklı bir gelişme göstermiştir. Mustafa Kemal önderliğindeki Türkiye bağımsızlığı kendisi için temel bir hedef olarak belirlerken, Misak-ı Milli ile de Ortadoğu'da yaşayan halkların kendi kaderlerini belirleme haklarını tanımış ve eskiden Osmanlı Devleti'nin egemenliğinde bulunan bu topraklar üzerinde herhangi bir hak talebinde bulunmayacağını bildirmiştir. Türkiye bağımsızlığı uğrunda kendi öz gücü olan Anadolu halkı ile, emperyalizme karşı mücadeleye girişmesine karşın, Ortadoğu'daki diğer toplumlar bağımsızlığı Avrupa'nın sömürgeci ülkeleriyle girdikleri ilişkilerde aramış, bunun sonucunda Türkiye Kurtuluş Savaşı'nı başarıyla tamamlayarak bağımsızlığa kavuşurken Ortadoğu'nun diğer toplumları İngiltere ve Fransa'nın kuklası konumuna düşmüşlerdir.Bu süreçte Mustafa Kemal önderliğindeki Türkiye tarihsel ve toplumsal yakınlığı olan bu ülkelerle -her ne kadar önderleri Türkiye'nin aleyhine İngiltere ve Fransa ile işbirliği yapsalarda- ilişkiyi koparmamış özellikle İngiltere ve Fransa'nın elinde oyuncak konumuna düşen ezilen halklarıyla dayanışmayı geliştirmeye çalışmıştır. Bu durum aynı coğrafyanın komşu halkları olarak gelecekte de bir arada barış içinde yaşamanın gereği olarak olduğu kadar, emperyalizme karşı güçlerin birleştirilmesi politikasının gereği olarak da böyle olmuştur. ABSTRACTMIDDLE EAST AND MIDDLE EAST POLICY OF ATATÜRK (1919-1926)Middle East that kept its importance during the history with its geographical location, still continues this from point of view of world politics and economics. From the War of Independence, Turkey experienced its relations with this region to which it is a part in a different way form the past. To correctly examine this relation will be useful to draw the future of Turkey towards a better direction.Despite they have close historical and social features, Turkey indicated a development different than Middle East countries starting from the War of Independence. Turkey leaded by Mustafa Kemal determined the independence as its basic target, and recognized with Misak-I Milli (The National Pact) the rights of nations of Middle East to determine their future, and declared that it will assume no right on the lands under the sovereignty of Ottoman Empire.Despite Turkey fought against imperialism with its own source, the people of Anatolia for its independence, other nations of Middle East search their independence through their relations developed with colonist countries of Europe, consequently while Turkey successfully completed the War of Independence and gained its independence, other nations of Middle East become the puppets of United Kingdom and France During the course of this time, under the leadership of Mustafa Kemal, Turkey did not cut the relations with the countries to which Turkey has historical and social sympathy and concern - despite their leaders cooperated with United Kingdom and France against Turkey - and Turkey tried to develop solidarity especially with the suppressed folks became toys in hands of United Kingdom and France. This was done as a necessity to live in peace in the future as the neighbors in the same region as well as the result of the policy of uniting the powers against the imperialism.

20. yüzyılın ikinci yarısı, yaşanan savaşların meydana getirdiği yıkımın telafi edilebilmesi için ülkelerin yoğun çabasına sahne olmuştur. Ekonomik entegrasyonlar ve buna bağlı olarak dış ticaretin hızla gelişmesi, sanayi toplumlarının ve sanayileşme çabası içindeki ülkelerin adeta kurtarıcısı olmuştur. Bu sayede sanayileşmiş ülkeler, üretim fazlalarını daha kolay satabilme imkânı yakalarken, sanayileşme yolunda mesafe kat etmek isteyen ülkeler de yeni üretim imkânlarına kavuşma noktasında büyük kolaylıklara sahip olmuşlardır. Türkiye bu entegrasyonlardan biri olan Avrupa Ekonomik Topluluğuna (AET) katılmak için 31 Temmuz 1959 tarihinde başvuru yapmıştır. Konseyin önerdiği ortaklık anlaşması Ankara Anlaşması olarak 12 Eylül 1963 tarihinde imzalanmış ve 1 Aralık 1964 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Topluluğa üyelik sürecini düzenleyen Katma Protokol ise 1970 Aralık ayında imzalanmış ve 1973 yılında yürürlüğe girmiştir. Ortaklık Konseyinin 6 Mart 1995 tarihli ve 1/95 sayılı Kararıyla Türkiye ile Avrupa Birliği (AB) arasındaki Gümrük Birliği Anlaşması onaylanmış ve bu anlaşma 1 Ocak 1996 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Böylece Türkiye AB'ye üye olmadan GB'ye üye olan tek ülke olarak 22 yıl devam eden Geçiş Dönemi sürecini tamamlamış ve Ankara Anlaşması ile belirlenen, tam üyeliğe giden yolda son aşama olan Nihai Döneme geçmiştir. Bu çalışmada Türkiye ekonomisi açısından önemli bir dönem noktası olan Gümrük Birliği Anlaşmasının Türkiye'nin dış ticareti üzerindeki etkileri incelenmeye çalışılmıştır. Bu anlamda serbest ekonomi politikası uygulamasına geçişin başlangıcı olarak kabul edilen 24 Ocak 1980 Kararları, GB öncesi dönemin başlangıcı olarak seçilmiş, GB sonrası dönem ise 2019 yılının sonunu kapsayacak şekilde ele alınmıştır. Çalışmanın birinci bölümünde ekonomik entegrasyonlar ve gümrük birliği teorisine yer verilmiş, ikinci bölümde ise Türkiye ile Avrupa Birliği arasındaki Gümrük Birliği süreci ve yapılan düzenlemeler ele alınmıştır. Çalışmanın üçüncü bölümünde dış ticaret teorilerine ait kuramsal çerçeve ...

Bu tez, demokratik geçiş döneminde bulunan melez rejimlerden kayda değer bir kısmının hem otoriter hem de demokratik bazı özellikleri barındıran bir yapıya bürünerek yeni bir rejim tipi oluşturduğu iddiasındaki rekabetçi otoriteryanizmi teorik çerçeve olarak benimsemektedir. Bu çerçevede Rusya Federasyonu'nun siyasal tecrübesi ilk devlet başkanı Yeltsin ve 2000 sonrası Putin dönemleri üzerindenincelenmiştir. Her iki dönemde de iktidarın hem rejimin rekabetçi özelliğinin korunması hem de otoriter yapının tesisini sağlamaya çalışması rekabetçi otoriteryan rejimin özelliklerinin tespit edilmesine imkân veren seçimler, medya, parlamento, yargı, protestolar, elitler ve ülkenin siyasal kültürü gibi platformlar incelenerek ortaya konulmuştur. Bu teorik çerçevenin tercih edilmesinde geçiş dönemi ülkelerinin bir kısmı demokratikleşmesini tamamlar veya tam otoriter rejime dönüşü tecrübe ederken Rusya Federasyonu'nun rekabetçi otoriter rejim özelliklerini çeyrek yüzyıl boyunca istikrarlı bir şekilde sürdürmesi etkili olmuştur. Bu çalışmada, Rus siyasal rejiminin rekabetçi unsurlarının yanı sıra otoriter yapısını pekiştiren seçimlerin özgür fakat adil olmaması, medyanın kontrol altına alınması, parlamento ve yargının iktidarın etkisinde kalması, protestoların kontrol edilmesi, siyasal kültürün etkisinin bilinçli bir şekilde iktidar tarafından kullanılması tespit edilmeye çalışılmıştır. 1990larda uluslararası arenadakabul görme ihtiyacı ile Batı dünyasının siyasal özelliklerinin kabul edilmesi, devlet yapısının zayıflığı, 'aile' ve oligarkların rejim üzerinde etkili olması, dikey iktidar yapısının inşa edildiği Putin dönemi ile öncesini iki ayrı bölümde inceleme ihtiyacını doğurmuştur. Çalışma sonucunda rejimin 1990lardan 2018 başkanlık seçimine kadarki dönemde giderek daha otoriter bir yapıya büründüğü tespit edilmiştir. Yine de tam otoriter rejim adlandırması doğru olmayacağından uluslararası alanda rejim değerlendirmesi yapan kuruluşların verilerine başvurulmuştur. Freedom House'un Nations in Transit, Countries at the Crossroads, Political Rights ve Civil Liberties indeksleri ile Polity IV, Sustainable Governance Indicators (SGI), The EIU, World Governance Indicators ve The Bertelsmann Transformation Index (BTI) verileri kullanılmıştır. Ayrıca basın özgürlüğü alanında Reporters Without Borders, hukukun üstünlüğü alanında Rule of Law Index ve yolsuzluk alanında Transparency International verilerinden de destek alınarak Rus siyasal rejimi Yeltsin ve Putin dönemleri üzerinden daha anlaşılır bir şekilde analiz edilmiş ve somut bilgilerle zenginleştirilmiştir. --- This thesis accepts competitive authoritarianism as a theoretical framework which claims that significant number of hybrid regimes created a new regime type having both democratic and authoritarian peculiarities. Within this framework the political experience of the Russian Federation is analyzed through Yeltsin and Putin periods. President's endeavor to keep the regime both competitive and authoritarian in both periods is revealed through analyzing elections, media, parliament, judiciary,protests, elites and the political culture of the country which are the platforms for the evaluation of a competitive authoritarian regime. The continuation of the stable hybrid regime in Russia for a quarter of a century while some other hybrid regimes democratized or adopted full authoritarian rule became effective in the preference of this theoretical framework. In this context, the authoritarian peculiarities such as conducting free but unfair elections, taking media under control of the government, bringing the parliament and the judiciary under the influence of the government, controlling the protests, government's usage of the political culture of the country in addition to the competitive peculiarities of the Russian political regime is tried to be determined in this study. The adoption of the Western world's political features depending on the need to be accepted in the international arena, the weakness of the Russian state and the influence of the 'family' and the oligarchs in the 1990s necessitated to analyze Yeltsin and Putin periods in different sections. By conducting this study, it is determined that the Russian political regime has gradually been losing the competitive peculiarities of the regime from 1990s to March 2018 presidential elections and assumed a more authoritarian regime. However, since it is not true to name it as full authoritarian, I researched that how the internationalinstitutions studying on the evaluation of the regime types examine the situation. Within this framework, data from Freedom House's Nations in Transit, Countries at the Crossroads, Political Rights and Civil Liberties indexes and Polity IV, Sustainable Governance Indicators (SGI), The Economist Intelligence Unit (EIU), World Governance Indicators and The Bertelsmann Transformation Index (BTI) is used. In addition, data of the Reporters Without Borders working on the press freedom, Rule ofLaw Index working on evaluation of the countries based on the rule of law and Transparency International producing corruption indexes is used in order to make the evaluation of the Yeltsin and Putin periods more concrete and comprehensible.

This study was designed to find general characteristics of Contemporary Turkish political Elites since 1995 up to date. Social background characteristics were employed to realise the purposes. Documentary and historical research techniques were used during the study. As a result of examining the Contemporary Turkish political elites (since 1995 up to 2005) these major findings were discovered: the large majority of the Turkish parliamentary elites were well educated, male, middle aged, married and with a small family size. Also, more than 25 percent of Turkish Elites are trader and businessmen. Moreover the size of the groups of lawyers, civil bureaucrats and managers, educators and free professions was also meaningful.Contemporary Turkish political elites have exhibited an elitist character as compared with Turkish society, but this elitist character and male domination has begun to change in recent years. Keywords: Democracy, Elite, Elite Theory, Power, Turkish Elites, Turkish Political Elites, Contemporary Turkish Political Elites ; Elitler, yalnızca toplumsal konumları bakımından karar verme sürecine en yakın durumda bulunmazlar, aynı zamanda karar verme sürecini yönlendirme ve şekillendirme araçlarını da ellerinde bulundururlar. Toplumun geneline yönelik olarak alınan kararlar hep elitlerin, özellikle de anahtar elitler olarak tanımlanan elit gruplarının damgasını taşır. Türk siyasal hayatının ayrılmaz bir parçası olan Türk siyasi elitlerinin toplumsal özgeçmişlerinin incelenmesi ve sosyal anatomilerinin ortaya konması, yalnızca Türk toplumunun iktidar yapısını daha iyi anlaşılması açısından değil, aynı şekilde ülkemizde yaşanan bir çok sosyal ve siyasi gelişmelerin değerlendirmesinin daha objektif bir şekilde yapılabilmesi için de büyük önem taşır.Bu çalışmada, toplumsal yapı içinde stratejik konumları işgal eden elitler teorik açıdan incelendikten sonra son 3 dönem (20. Dönem-1995, 21. Dönem-1999, 22. Dönem-2002)'de Türkiye Büyük Millet Meclisi (TBMM) çatısı altında görev yapmış/yapmakta olan Türk siyasi elitleri incelendi. Söz konusu elit grubu özellikle yaş, cinsiyet, mesleksel özgeçmiş, eğitim düzeyi ve görülen eğitimin türü gibi sosyal faktörler açısından ele alındı. Çalışmanın sonuçları, Günümüz Türk siyasi elitlerinin orta ve ortanın üstü yaşta, üniversite mezunu, sivil bürokrasi-yönetici ve hukukçu kökenli, evli erkeklerin, egemen olduğu bir elit grubu olduğu gerçeğini ortyaya koymaktadır. Türk toplumunun genel durumu ile kıyaslandığında, Günümüz Türk siyasi elitlerinin, elitist bir görünüm sergilediği kolaylıkla söylenebilir. Bununla birlikte, bu elitist görünüm, her geçen gün azalma eğilimi göstermektedir. Anahtar Kelimeler: Demokrasi, Elit, Elit Teorisi, İktidar, Türk Elitleri, Türk Siyasi Elitleri, Günümüz Türk Siyasi Elitleri.

Küresel rekabet ortamında devletler siyasi, ekonomik ve askeri hegemonyalarını sürdürmek için çabalarken, "yumuşak güç" olarak tanımlanan kamu diplomasisinin ortaya çıkmasıyla etki ve ikna odaklı politikalara yönelmeye başlamışlardır. Kamu diplomasisinin bir aracı olarak ele alınan ulus markalama devletler tarafından son 20 yıldır deneyimlenmeye başlanan bir pratik haline gelmiştir. Ulusların turizm, kültürel miras, ihraç malları, iç ve dış politika, insanlar ve yatırım/göç alanlarındaki repütasyonlarını değerlendiren ulus marka endekslerinde ilk sıralarda yer alan ülkelerin olumlu bir imaja sahip olduğu görülmüştür. Türkiye'nin bu endekslerde ilk 20 sıralamasına girmeyi başaramadığı görülmektedir. Çalışmada kamu diplomasisi ve ulus markalama kavramları tartışılmış, Türkiye'nin ulus markalama çabaları irdelenmiş, ihraç ürünlerini markalama programı olan Turqualityörnek olay olarak incelenmiş, araştırma Turquality yetkilisiyle gerçekleştirilen odaklı mülakat ile desteklenmiştir. Sonuç olarak Türkiye'nin ulus markalama adına belirli stratejik çalışmalar gerçekleştirdiği saptanmıştır. Bu çalışmaların yetkinliğini artırma amacına yönelik bir ulus markalama modeli önerilmiştir. ; In the global competitive environment, countries are trying to maintain their political, economic and military hegemony; however, with the emergence of public diplomacy, which is defined as the "soft power," they have started persuasion-oriented politics. Nation branding, considered as a tool of public diplomacy, has become a practice that states have begun to experience for the last 20 years.It has been observed that the countries that have a positive image areranked first in the national brand indexes, which evaluate the reputation of the nations in tourism, cultural heritage, export goods, domestic and foreign policy, people and investment/migration fields.It is seen that Turkey, yetfailed to enter the top 20 ranking in these indexes. In this study, public diplomacy and nation branding literature were studied additionally, Turkey's nation branding efforts were discussed. Furthermore, Turquality, a marketing program for export products of Turkey, has been examined as a case study and this research was supported by a focused interview performed with the Turquality authority. As a consequence of the study, it has been determined that Turkey has carried out certain strategic studies in the name of nation branding. A national branding model was proposed to increase the competence of these studies.

Deutschland ist von Zuwanderung geprägt, ca. 20 Prozent der Menschen haben schon jetzt einen Migrationshintergrund. Die vielfältigen Kulturen bereichern unser Land und bringen internationale Akzente in unser Alltagsleben.Wie lassen sich die Brücken zwischen der zugewanderten und einheimischen Kulturszene ausbauen? Wie kann man Migrantinnen und Migranten den Zugang zu Kultureinrichtungen, Veranstaltungen und Förderprogrammen erleichtern? Wie kann man den Zugang zu den kulturellen Szenen der Zugewanderten für die Mehrheitsgesellschaft öffnen?Dieses Buch stellt Konzepte und Projekte vor, die institutionelle und freie Kultureinrichtungen und -verwaltungen sowie Künstler_innen mit Migrationshintergrund in ihrer Arbeit vor Ort unterstützen.Gezeigt wird ein Perspektivenwechsel: Kulturelle Vielfalt ist eine gesellschaftliche Ressource und Chance, denn die Innovationskraft und neue Perspektiven der Künstler_innen mit Migrationshintergrund sind wichtige Impulsgeber für die Zukunft der Kommunen.

DergiPark: 326281 ; trakyasobed ; The EU-Turkey Customs Union is one of the much important touchstones of one integration organization, having an international dimensional. The cause of gaining such a distinctive qualification to the Customs Union is that it has a power affecting an economy of any country from productive to consumption in all briefly. Turkey has known that they would live the Customs Union reality since the beginning of the application days to be admitted to the European Economic Community. While agreement came into effect after a 22 year timetable, Turkey has encountered difficulties and problems since they could not be ready by themselves in this preparation duration. The argument that these difficulties came also from Turkey was not true, as the European Economic Community, in which we was included, did not fulfill the responsibilities they formally agreed upon mutually and have asserted various reasons. Therefore, in such situation, the EU-Turkey Customs Union duration has affected the economy of Turkey on a large scale. These effects, which are matters in questions for the Turkish economy, were realized much more than the general effects the Customs Union Agreement has caused. ; Gümrük Birliği, uluslararası boyutu olan bir entegrasyon organizasyonunun en önemli mihenk taşlarından biridir. Gümrük Birliği?ne böylesine ayırıcı bir vasıf kazandıran yanı, onun bir ülke ekonomisini, üretimden tüketime kısacası topyekun olarak etkileme gücüne sahip olmasındandır. Türkiye Avrupa Ekonomi Topluluğu(AET)?na adım attığı günlerin başından itibaren, bir Gümrük Birliği gerçeğini yaşayacağını bilmekteydi. 22 yıllık bir zaman diliminden sonra hayata geçtiğinde, Türkiye?yi bekleyen zorluklar ve sorunlar oldu. Çünkü Türkiye, bu sürece kendini hazırlayamamıştı. Bu zorlukların Türkiye?den kaynaklandığı tezi de doğru değildi, çünkü Gümrük Birliği içine dahil olduğumuz Avrupa Birliği de yerine getirmeyi taahhüt ettiği sorumluluklarını çeşitli sebepler ileri sürerek yerine getirmemişti. Bütün bunlar, Türkiye AB?nin tam üyesi olmadan gerçekleşmişti. İşte böyle bir tabloda, Türkiye?nin AB ile Gümrük Birliği süreci, Türkiye ekonomisini büyük oranda etkilemiştir. Türkiye ekonomisi için söz konusu olan bu etkilenme, Gümrük Birliği antlaşmalarının neden olduğu genel etkilenmelerin çok üzerinde gerçekleşmiştir.

ÖZETBu tez, Adalet ve Kalkınma Partisi dönemi dış politikasının söylemler üzerinden nasıl inşa edildiğini temel alan kavramsal çerçeveden hareketle, AKP yönetici elitinin Türk dış politikasında ortak tarihi ve kültürel referanslar üzerinden ürettikleri "düzen kurucu" ve "sorun çözücü" söylemin bölgesel çatışmalarda nasıl yorumlanarak inşa edildiğini araştırmaktadır. Bu çerçevede, 2008 yılındaki "Gürcistan-Rusya Savaşı" ile 2008 "İsrail ile Filistin arasında yaşanan Gazze Savaşı" örnek olayları çerçevesinde bir araştırma yapılmıştır. Araştırma konusu olarak bu iki ayrı bölgesel çatışmanın seçilmesinin nedeni, aynı dönemlerde birkaç ay arayla ancak birbirlerinden farklı bölgesel coğrafyalarda yaşanan krizlere karşı Türkiye'nin "sorun-çözücü" ve "düzen kurucu" söylemlerinin işlerliğinin nasıl yansıtıldığını anlamaya çalışmak olmuştur. Bu amaçla ilk olarak, Dış Politika kavramı incelenmiş ve Dış Politika Analizinin tarihsel gelişimi ortaya konulmuştur. Temel olarak birey, devlet, sistem olmak üzere üç analiz düzeyine değinildikten sonra, yöntem olarak söylem analizi yapılacağı için temel analiz düzeyi birey olarak ele alınmıştır. Ancak, söz konusu bireylerin rasyonel varsayılması, sosyal bağlamdan kopuk, inanç, algılama, istek gibi nitelikleri görmezden gelinerek mekanik bir sürecine oturtulması sonucunu da beraberinde getirebilir. Bu sebepten, birey odaklı analiz temele alınmakla beraber, sosyal yapıları da bir ölçüde analize dahil eden bir yaklaşım ortaya konulmuş, birey düzeyinin başat olduğu çok düzeyli yaklaşım izlenmiştir. Kuramsal zeminde Dış Politika çalışmalarını anlamak adına ise Realizm, Liberalizm, İnşacılıktan bahsedilmiş, teorik çerçeveyi ise sosyal olgu olarak tanımladıkları dış politikayı dilsel analizler üzerinden inceleyip anlayan Post-Yapısalcılık oluşturmuştur.Daha sonra bu kavramsal çerçeveden hareketle, AKP'nin bir parti olarak dış politika konusunda hangi söylemler üzerinde durduğu ve söylemler altında nasıl bir tutum izlediği araştırılmıştır. İlk olarak Türkiye'nin AKP döneminde "değiştiği" varsayılan dış politikasında kendine hangi rolleri biçtiği, bu rollerin toplumun değişik kesimlerinden kabul görmesi için hangi söylemsel pratiklerin kullandığı ortaya çıkartılmıştır. Ardından, post-yapısal söylem analizi yöntemiyle, Gürcistan ve Gazze krizleri bağlamında, dış politika yapıcı elitlerinin ürettikleri söylemle kavramlaştırma, benzetme, ötekileştirme veya metaforları kullanarak çatışmaların nasıl algılanacağını belirlediği ve iletişimi kendi belirledikleri söylem üzerinden yürüttükleri tespit edilmiştir. Sonuç olarak, araştırılan örnekler, uluslararası aktörler arasındaki ilişkilerin ve uluslararası konjonktürün Türkiye'nin dış politika tepkilerini şekillendirmede oldukça etkili olduğunu ve söylemsel düzenlemelerin kurucu söylemden nispeten bağımsız olduğunu göstermiştir.ABSTRACTWith the conceptual framework based on how foreign policy was constructed by discourses during JDP term, this thesis analyses how "problem-solver" and "order-builder" discourses, which were designed on common historical and cultural references by JDP ruling elite, were constructed in regional conflicts by interpretation. In this context, Georgia-Russia War (2008) and Gaza War between Israel and Palestine (2008) were researched as a case study. The reason and the aim of choosing of these two different regional conflicts as a research topic is to understand how "problem-solver" and "order-builder" rhetorics were formed and reflected in those two regional conflicts which emerged out in different regional geographies almost in the same period. For this purpose, firstly, the concept of Foreign Policy was defined and the historical development of Foreign Policy Analysis was analysed. After mentioning three levels of analysis as individual, state, and system, the basic level of analysis was taken as an individual since discourse analysis would be applied as a method. However, the assumption of the individual as a rational actor could bring about a result of fitting into a mechanical process through ignoring such qualities as social context, belief, perception and desire. Therefore, although individual level of analysis will be centered on, it was put forward an approach involving analytical analysis of social structures in a certain extent; and a multi-level approach was conducted in which the individual level was the principal one. In order to understand foreign policy studies, Realism, Liberalism, Constructivism were mentioned, and as a theoretical framework Post-Structuralism was used which examines and understands the foreign policy as social phenomena through linguistic analysis.Then within this framework, JDP's foreign policy discourses and its attitude under those discourses were examined. Firstly, it was found out that which roles were designed for foreign policy that was considered as "changed" under JDP rule , and which discursive practices were used for acceptance from different segments of society. Then, in the context of Georgia and Gaza crises, by using post-structural discourse analysis method, it was understood the fact that the foreign policy-making elites have determined the perception of the conflicts by using conceptions, analogies, otherings, or metaphors in their discourses, and they have conducted communication according to their own discourses. In conclusion, these examples showed that the relations among international actors and the international conjuncture were effective factors in shaping Turkey's foreign policy responses and discursive arrangements were relatively independent from constitutive discourse.

Afganistan devleti, 20. yüzyılın en çatışmalı ve istikrarsız ülkelerinden biri olarak bilinmektedir. Ancak 21. yüzyıl ülkede çatışmaların sona erdiği, barış ve istikrarın yeniden sağlanmaya çalışıldığı bir dönem olarak başlasa da ilerleyen yıllarda bu istikrar yeniden sekteye uğramıştır. Afganistan son 20 yılda kendi çabalarıyla ve aynı zamanda uluslararası toplumun yardım ve desteğiyle yapılan katkılar sonucunda birçok alanda önemli gelişmeler kaydetmiştir. Ekonomik, siyasi, askeri ve sosyal alanlarına yeniden yapılanma sürecine girmiştir. Özellikle ekonomik alana yönelik önemli adımlar atmaya çalışmıştır. Fakat Afganistan ekonomisinin büyük bir bölümü halen dış yardımların oluşturduğu mali yardımlara bağlı olup, kendi ulusal kalkınma sistemini hayata geçirene dek dış yardım ve yatırımlara bağlı bir ekonomik politikası izleme durumundadır. Bu amaçla Türkiye de Afganistan'a yardım ve yatırımda bulunan en baştaki ülkeler arasında yer almaktadır. Türkiye Afganistan'ın bağımsızlık, işgal ve özellikle yeniden yapılanma döneminde yardımlarını ve desteklerini esirgememiştir. Bu amaçla Afganistan'ın refaha ve istikrara kavuşması için ve gelişimi için Türkiye tarafından birçok alanda her daim desteklenmiştir. Afganistan'ın yeniden yapılanma süreci itibarıyla Türk-Afgan ilişkilerinde yeni bir sayfa açılmıştır. Türkiye Afganistan'ın yeniden yapılandırılmasında aktif bir rol oynamakta olup, bu rollerden biri ekonomik ve ticari işbirliği alanlarında gerçekleşmektedir. Bu araştırmanın amacı Afganistan dış ticaretinde 2001 yılı sonrasında yaşanan yapısal dönüşüm, bu yapısal dönüşümün Afganistan ile Türkiye arasındaki dış ticarete etkisinin incelenmesi ve Afganistan ile Türkiye arasındaki dış ticaret ilişkilerinin geliştirilmesine katkı sunulmasıdır. ; The state of Afghanistan is known as one of the most conflicted and unstable countries of the 20th century. However, the 21st century started as a period when the conflicts in the country ended, and peace and stability were tried to be restored, this stability was again ...

Afganistan devleti, 20. yüzyılın en çatışmalı ve istikrarsız ülkelerinden biri olarak bilinmektedir. Ancak 21. yüzyıl ülkede çatışmaların sona erdiği, barış ve istikrarın yeniden sağlanmaya çalışıldığı bir dönem olarak başlasa da ilerleyen yıllarda bu istikrar yeniden sekteye uğramıştır. Afganistan son 20 yılda kendi çabalarıyla ve aynı zamanda uluslararası toplumun yardım ve desteğiyle yapılan katkılar sonucunda birçok alanda önemli gelişmeler kaydetmiştir. Ekonomik, siyasi, askeri ve sosyal alanlarına yeniden yapılanma sürecine girmiştir. Özellikle ekonomik alana yönelik önemli adımlar atmaya çalışmıştır. Fakat Afganistan ekonomisinin büyük bir bölümü halen dış yardımların oluşturduğu mali yardımlara bağlı olup, kendi ulusal kalkınma sistemini hayata geçirene dek dış yardım ve yatırımlara bağlı bir ekonomik politikası izleme durumundadır. Bu amaçla Türkiye de Afganistan'a yardım ve yatırımda bulunan en baştaki ülkeler arasında yer almaktadır. Türkiye Afganistan'ın bağımsızlık, işgal ve özellikle yeniden yapılanma döneminde yardımlarını ve desteklerini esirgememiştir. Bu amaçla Afganistan'ın refaha ve istikrara kavuşması için ve gelişimi için Türkiye tarafından birçok alanda her daim desteklenmiştir. Afganistan'ın yeniden yapılanma süreci itibarıyla Türk-Afgan ilişkilerinde yeni bir sayfa açılmıştır. Türkiye Afganistan'ın yeniden yapılandırılmasında aktif bir rol oynamakta olup, bu rollerden biri ekonomik ve ticari işbirliği alanlarında gerçekleşmektedir. Bu araştırmanın amacı Afganistan dış ticaretinde 2001 yılı sonrasında yaşanan yapısal dönüşüm, bu yapısal dönüşümün Afganistan ile Türkiye arasındaki dış ticarete etkisinin incelenmesi ve Afganistan ile Türkiye arasındaki dış ticaret ilişkilerinin geliştirilmesine katkı sunulmasıdır. ; The state of Afghanistan is known as one of the most conflicted and unstable countries of the 20th century. However, the 21st century started as a period when the conflicts in the country ended, and peace and stability were tried to be restored, this stability was again ...

SSCB dağıldıktan sonra bağımsızlığa kavuşan Orta Asya Cumhuriyetleri, planlı ekonomik sisteminden rekabete açık Pazar sistemine geçtikten sonra zor şartlara karşı karşıya geldiler ve bu güçlükler hala daha devam etmektedir. 20 yıl geçmesine rağmen anılan ülkeler gelişme yolunda iken devamlı zorluklar çekmektedirler. Orta Asya Ülkeleri için turizm ve ticaret fazlasıyla önem taşımaktadır. Çalışmada asayiş ile istikrar konularına değinmiştir. ; Central Asian Countries decolonized by break up of USSR, struggle with the important and unsolvable problems during the process of transition from an implicit and statist economic system to the capitalist system. Although 20 years have passed, the liberal countries adopted the free market economy, face the big handicaps in the transition process of their economic system to the modern capitalist system. I have been in these territories in the transition process from socialist system to the capitalist system. So I am sure that the field of tourism, trade, industry, agriculture and service has the important role in the development planning of the countries. In this study I will try to emphasize the significance and necessity of political stability and social peace and comfort to the development of tourism and trade. My former studies focused on some countries of the Central Asian Countries, had got great attention in the international congresses. Now, I will try to review the importance of tourism and trade in the development of Kazakhstan, Turkmenistan, Kyrgyzstan, Uzbekistan and Tajikistan, and necessity of political stability and the advantages and disadvantages of these countries in this way. Naturally, underground and over ground treasures, geopolitical, geostrategic, geo-economic positions, political systems, social structures of this region and regional balances affect directly or deviously the political stability of above countries. In this study I will try to offer suggestions in view of the fact that these interactions.