Search results

This article is about immigrants' perceptions of their host society and cultural differences. The analysis is based on twenty in-depth interviews conducted in 2018 with persons from Turkey working in Poland. Their narratives are a rich source of information about the challenges of the integration process and about the opportunities and dilemmas of ethnically and religiously diverse groups in Polish society, which is becoming increasingly multicultural. The respondents pointed to the recent noticeable deterioration in the attitude of Poles toward foreigners in general, which translates into more negative attitudes toward Turks. The cultural differences most commonly noticed related to work culture and working conditions. Although Poland's fairly large ethnic uniformity was mostly declared to be a hindrance in the adaptation process, some immigrants saw it as strengthening social cohesion and facilitating adaptation to life in the new country. In defining the cultural differences and expectations of the host society, the foreigners became more aware of the values, practices, and attitudes with which they had become acquainted. Some interviewees did not define the differences they observed as traits of the sending or receiving society but rather "de-nationalized" the differences and referred to other categories of diversity, for example, of a class nature.

Political right, political left, and attitudes towards immigrants. Poles' opinions of immigration and their dynamics against the backdrop of European trends The aim of the analysis is to demonstrate how individual convictions and opinions on immigration are connected with a subjective political identity, defined by one's position on the left or right side of the political scale. The article focuses on the case of Poland, examining it in the context and in comparison to the processes taking place in other European countries. The analysis refers to the data of the European Social Survey (nine waves from 2002 to 2018). The results reveal that in Western European countries anti-immigrant attitudes are more connected with self-identification as political right, while in Central-Eastern Europe such correlation either does not exist, or is weaker and more rare. Poland is in an earlier phase of the migration cycle (it has small and relatively new immigrant populations), and the institutionalization of political cleavages within the party system is less advanced than in Western Europe. These factors lead to the situation where self-identification as political right on the one hand and scepticism towards immigration on the other are not correlated. Moreover, the results show that during the period under study, voters of the main political parties in Poland showed increasing support for the presence of immigrants in the country's economy, while the influence of foreigners on the country's culture became a polarizing question. Among Poles who are sceptical about immigration, the perceived cultural threat is articulated more strongly than the economic threat.

The article develops a concept of governance-induced migration, focusing on the aspect of migrant motivations that remains largely underexamined in current migration research. The wage differentials, family reasons, and availability of welfare benefits are often indicated as the aspects of the host state with a "magnetic" power of attraction. The article argues that other aspects of state development also may prominently influence the behaviour of immigrants and their readiness to settle in a receiving country. The case study presented here of Ukrainian migrant entrepreneurs in Poland (interviews with fifty-one respondents) demonstrates that their motivations for migration are more complex and diversified. They encompass not only the economic and family reasons but also the quality and efficiency of public institutions. Governance-induced migration is associated with the perception of the host state as more citizen-friendly, transparent, effective in ensuring safety, and providing an environment for development. The differences between Poland and Ukraine in the functionality of public institutions and the level of socio-political risks lead to enhanced migration flows and entrepreneurship drain from Ukraine.

Artykuł analizuje regulacje prawne dotyczące świadczeń dla imigrantów z tytułu bezrobocia, ukazując je jako element polityki integracji imigrantów w Polsce. Poszczególne kategorie cudzoziemców mają bardzo zróżnicowany dostęp do instrumentów przeciwdziałania skutkom utraty zatrudnienia. Najszersze uprawnienia (zrównane z prawami obywateli polskich) mają imigranci z zezwoleniem na pobyt stały i rezydenci długoterminowi UE, imigranci przymusowi oraz imigranci z państw UE/ EFTA. Heterogeniczność tych kategorii, różnorodność podstaw uzyskiwania praw pobytowych skłania jednak do wniosku, że polityka integracji leżąca u podłoża przepisów wobec poszczególnych grup charakteryzuje się różnymi założeniami i celami. W przypadku imigrantów permanentnych założeniem polityki integracji jest zapewnienie dostępu do instytucji państwa dobrobytu osobom, które w Polsce mają ośrodek interesów życiowych, są trwale powiązane z polskim rynkiem pracy i systemem zabezpieczeń społecznych. W przypadku imigrantów przymusowych uzasadnieniem polityki umożliwiającej dostęp do świadczeń są względy humanitarne. Przyjęcie takich osób na terytorium RP ma charakter charytatywny i nie może być postrzegane w kategoriach kalkulacji finansowych zysków i strat. Z kolei ukształtowanie polityki integracyjnej w zakresie dostępu do świadczeń społecznych imigrantów z państw UE/ EFTA wynika z konieczności przestrzegania porządku unijnego, w szczególności zapewnienia bezproblemowej realizacji zasady swobodnego przepływu pracowników. Najliczniejszą kategorią imigrantów w Polsce są jednak imigranci krótkoterminowi przybywający w ramach zezwoleń na pracę sezonowa oraz systemu oświadczeń, którzy nie są włączeni do systemu ochrony przed bezrobociem oraz od których oczekuje się wyjazdu po wykonaniu pracy.

The article examines the business activities of Vietnamese immigrants in Poland. Against the backdrop of a highly differentiated Vietnamese population in Poland, this study found that the ethnicity of immigrants can serve as a resource (especially as a source of values, such as diligence and intra-group solidarity) and as a strategy for promoting success in business activities. However, negative stereotypes and state policies toward immigrant self-employment can limit the market access of certain groups. Findings from the study demonstrate that ethnic entrepreneurship in a post-communist country may be subject to the same processes as in other European states and the US.

Artykuł opisuje narracyjne konstruowanie tożsamości przez osiadłych w Polsce wieloletnich imigrantów, którzy spełniają kryteria naturalizacji, ale nie chcą starać się o obywatelstwo państwa przyjmującego. Wśród przyczyn rezygnacji z polskiego obywatelstwa najczęściej wymieniają uzyskanie statusu pośredniego (karty stałego pobytu), a także zakaz posiadania podwójnego obywatelstwa w państwie pochodzenia oraz trudności biurokratyczne towarzyszące naturalizacji w Polsce. Nie wyklucza to jednak nowej tożsamości narodowej związanej z krajem przyjmującym. Status i doświadczenia biograficzne badanych nie wspierają stabilnej, statycznej wizji przynależności narodowej. W narracjach denizenów to kompetencje kulturowe oraz okres pobytu w danym kraju ujmowane są jako czynniki kształtujące tożsamość i przywiązanie do państwa wysyłającego lub przyjmującego. Bycie na emigracji, nawet wieloletniej i osiedleńczej, oznacza jednak stałe negocjowanie pomiędzy utożsamianiem się z krajem pochodzenia a nową tożsamością wynikającą z zakorzenienia w społeczeństwie przyjmującym.

The article describes narrative construction of identity by immigrants settled in Poland, who do not want to apply for citizenship of the receiving country. The reasons of their disinterest in the Polish citizenship include: obtaining an intermediate status (permanent residence), prohibition of dual citizenship in the country of origin, administrative difficulties associated with naturalisation in Poland. The lack of Polish citizenship does not exclude new national identity connected with the receiving country. Status and biographical experiences of the explored group do not support a static, stable vision of national belonging. In the denizens' narratives, it is the cultural competences and length of stay in the country that decide about identity and connection to the sending or receiving country. Being an immigrant, even in the cases of long-term migration, means continuous negotiation between the connection with the country of origin and the new identity developed in the receiving country. ; Artykuł opisuje narracyjne konstruowanie tożsamości przez osiadłych w Polsce wieloletnich imigrantów, którzy spełniają kryteria naturalizacji, ale nie chcą starać się o obywatelstwo państwa przyjmującego. Wśród przyczyn rezygnacji z polskiego obywatelstwa najczęściej wymieniają uzyskanie statusu pośredniego (karty stałego pobytu), a także zakaz posiadania podwójnego obywatelstwa w państwie pochodzenia oraz trudności biurokratyczne towarzyszące naturalizacji w Polsce. Nie wyklucza to jednak nowej tożsamości narodowej związanej z krajem przyjmującym. Status i doświadczenia biograficzne badanych nie wspierają stabilnej, statycznej wizji przynależności narodowej. W narracjach denizenów to kompetencje kulturowe oraz okres pobytu w danym kraju ujmowane są jako czynniki kształtujące tożsamość i przywiązanie do państwa wysyłającego lub przyjmującego. Bycie na emigracji, nawet wieloletniej i osiedleńczej, oznacza jednak stałe negocjowanie pomiędzy utożsamianiem się z krajem pochodzenia a nową tożsamością wynikającą z zakorzenienia w społeczeństwie przyjmującym.