Suchergebnisse

Türk siyasal hayatının 1960'lı yıllara damgasını vuran en önemligelişmelerden bir tanesi ülkenin kurucu ideolojisinin temsilcisi olan CHP'deyaşanan değişim ve dönüşüm sürecidir. 27 Mayıs askeri müdahalesininardından gelişen süreçte sol siyasetin artan etkisi CHP'nin de bu dönüşümedahil olmasını beraberinde getirmiştir. CHP açısından 27 Mayıs sonrasıdönem yeni bir sürecin başlangıcına da işaret etmektedir. Siyasal olarak solbir söyleme sahip bu dönemdeki değişimin adı "Ortanın Solu" olaraktanımlanmıştır. "Ortanın Solu", CHP'nin Avrupa merkezli bir sosyaldemokrasi düşüncesi ile daha yakın ilişki kurmasını sağlamıştır. Sosyaldemokrasi söyleminin geleneksel sola karşı eleştirel tutumu CHP'yi de etkisialtına almıştır. "Ortanın solu" düşüncesi, "radikal" olarak tarif edilen vedaha çok SSCB eksenli bir sosyalizm siyasetine alternatif olmayı amaçlamıştır.Avrupa solu içindeki Stalinizm eleştirilerinin Türkiye'deki yansıması olarakgörebileceğimiz "Ortanın Solu" düşüncesi benzer bir biçimde Türkiye tarihinede eleştirel bir perspektiften bakmıştır. Tek parti dönemi ve Kemalizm de bueleştirilerin merkezinde yer almaktadır. Kemalizm'in sosyalist sol içindetartışılmaya başlandığı bu dönemde CHP de bu tartışmalara dahil olmuştur.Asya Tipi Üretim Tarzı (ATÜT) tartışmaları aracılığı ile merkeziyetçilik vebürokrasi üzerine pek çok eleştiri getirilmiştir. Kurtuluş Savaşı ve tek partidönemi de bu eleştiri sürecine dahil edilmiştir. ; One of the most important developments that marked the Turkish political life in the 1960s was the process of change and transformation in the RPP, the representative of the constitutive ideology of the country. The growing influence of left-wing politics in the process after the coup d'etat of 27th May has also drawn the RPP into this transformation. From the perspective of the RPP, the post-May 27th period also marked the beginning of a new process. The change in this period, which was characterised by a left-wing discourse in political terms, was called "Left of the Center". The idea of "Left of the Center" enabled the RPP to easily get in touch with the idea of European type social democracy. The critical approach towards the traditional left embraced by the discourse of social democracy also influenced the RPP. The idea of "Left of the Center" aimed to be an alternative to an understanding of socialism based on the experience of USSR. The idea of "Left of the Center" , which can be seen as a reflection of criticism towards Stalinism within the European left, had a very similar critical perspective on Turkish history. The single-party period and Kemalism were located at the center of these criticisms as well. In this period in which Kemalism has become a subject of discussion among socialist left-wing circles, the RPP also involved into these debates. In these dabates, centralism and bureaucracy drew many critics via discussions on Asiatic Mode of Production (AMP). The Independence War and the singleparty period were also included in this criticism.

The tension between the USSR and China in 1960s has been knownas the 'Moscow-Beijing Split' in the political history. The CPC's (TheCommunist Party of China) critiques against the CPSU (the CommunistParty of Soviet Union) have reached the highest point by claiming thatthe USSR is a 'social-imperialist' country. The answer that is producedas a solution to the problem of defining the USSR as an imperialist stateis the 'three world theory'. China has defined a new mission for herselfby the 'three world theory'. China has wanted to lead a front consisted ofthe 'third world countries' against the USA's and USSR's imperialism.This tension has influenced Turkey as well as many other countries. Inthe post 12th of March 1971 coup d'état period, while the Turkish leftwas reorganizing itself, the PDA movement (The Proletarian RevolutionistEnlightenment) which originated from the MDD (the National DemocraticRevolution) has had to become a party to this tension. The PDA, whichhas transferred the CPC's theory of 'social-imperialism' and 'three worldtheory' to Turkey, has reduced the struggle for socialism to the struggleagainst the USSR since the second half of 1970s. Amongst the variousUSSR critiques of the Turkish left, the one that the PDA circle holds hastaken a peculiar place by declaring the USSR as 'the basic conflict' andthrough its attitude that reduces the struggle for socialism to the struggleagainst the USSR. ; 1960'lı yıllarda SSCB ile Çin arasında başlayan gerilim siyasi tarihe "Moskova-Pekin Çatışması" olarak geçmiştir. Çin Komünist Partisi (ÇKP)'nin Sovyetler Birliği Komünist Partisi (SBKP)'ne yönelik olarak başlattığı eleştiriler SSCB'nin "Sosyal-emperyalist" bir devlet olduğu iddiasıyla zirve noktasına taşınmıştır. SSCB'nin de emperyalist bir devlet olduğu iddiasına karşı üretilen çözüm ise "Üç Dünya Teorisi" olarak formüle edilmiştir. Çin, "Üç Dünya Teorisi" ile kendisine yeni bir misyon belirlemiştir. Çin, ABD ve SSCB emperyalizmine karşı "Üçüncü Dünya" ülkeleriyle kurulacak bir cepheye önderlik etmek istemektedir. Çin'in ABD ile ilişkilerini geliştirdiği bu dönemde ortaya çıkan "Üç Dünya Teorisi", ABD'den daha çok SSCB'yi hedef alan bir teori haline gelmiştir. Bu gerilim pek çok diğer ülke gibi Türkiye'yi de etkisi altında almıştır. 12 Mart darbesinden sonra Türkiye solunun yeniden örgütlendiği dönemde MDD kökenli bir yapı olan PDA hareketi bu gerilimde bir taraf durumuna gelmiştir. ÇKP'nin "Sosyal-emperyalizm" ve "Üç Dünya Teorisi" kavramlarını Türkiye'ye taşıyan PDA sosyalizm mücadelesini 1970'lerin ikinci yarısından itibaren SSCB ile mücadele noktasına indirgemiştir. Türkiye solu içindeki çok çeşitli SSCB eleştirilerinin yanında PDA çevresinin SSCB'yi "baş çelişki" ilan eden ve sosyalizm mücadelesini SSCB ile mücadeleye indirgeyen davranışı, bu yapıyı Türkiye solu içinde özgün bir konuma getirmektedir.

DergiPark: 357445 ; klujfeas ; Amaç:TürkiyeCumhuriyeti'nin kuruluş süreci açısından oldukça kritik bir öneme sahip olan"İzmir İktisat Kongresi"ni yalnızca bir iktisadi kongre olarak değil, kurucuiradenin iktisadi politikalarının yanı sıra özellikle de dış siyasal gelişmelerbağlamında incelemek ve bu kongreyi farklı bir açıdan değerlendirmekamaçlanmaktadır. Yöntem:İzmirİktisat Kongresi, öncesi ve sonrasıyla bit bütün olarak daha geniş bir tarihselperspektifte incelenmiştir. Bu inceleme yapılırken birincil el kaynaklardoğrudan referans alınarak söylem analizi yapılmıştır. Birincil kaynaklar üzerinden yapılan söylemanalizi, yorumsamacı yöntemle daha geniş bir perspektif içinde incelenmiştir. Bulgular:İzmirİktisat Kongresi'nin yalnızca bir iktisat kongresi olmadığı ve kurucu iradeninaldığı iktisadi kararların devletin siyasal örgütlenmesi açısından daha kritikbir öneme sahip olduğu bulunmuştur. Bunun yanı sıra kuruluş sürecinde olanTürkiye Cumhuriyeti'nin dış politika ilkelerinin şekillenmesinde İzmir İktisatKongresi'nin dış politikadaki rolü ortaya çıkmıştır. ; Objective: It isaimed to examine Izmir Economic Congress which has a crucial prescription interms of the establishment process of Republic of Turkey, not only as aneconomic congress but also in the context of foreign political developments aswell as the economic policies of founder's will and to evaluate this congressfrom a different point of view.Methodolgy: IzmirEconomic Congress was examined in a wider historical perspective as a wholebefore and after the congress. In this study discourse analysis was done by referringdirectly to the primary sources. The discourse analysis on primary sources hasbeen examined in a wider perspective with an interpretive method.Findings: It hasbeen found that Izmir Economic Congress is not only an economic congress andthat the economic decisions taken by the founder have a more criticalprescription for the political organization of the state. In addition, the roleof Izmir Economic Congress in foreign policy has emerged in the shaping offoreign policy principles of Republic of Turkey which is in the process of establishment.

II. Dünya Savaşı sonrasında Türk-Amerikan ilişkilerinin gelişim sürecinde 12 Temmuz 1947 yılında imzalanan antlaşma önemli bir yere sahiptir. Dönemin ABD Devlet Başkanı Truman'ın ismi ile anılan "Truman Doktrini", Türkiye ve Yunanistan'ı kapsayan geniş bir güvenlik bloğunu, Truman Doktrini kapsamında hazırlanan "Marshall Planı" ise bu doktrinin ekonomik yönünü oluşturmuştur. 12 Temmuz 1947 tarihli antlaşma ise bu sürecin askeri zeminini inşa etmiştir. Antlaşma gerek ABD'nin SSCB'ye karşı geliştirdiği politikada Türkiye'nin yerini daha da pekiştirmiş gerekse Türkiye'nin savaş sonrası süreçte takip edeceği dış politikanın yönünü belirlemiştir. Yeni dış politika ise kısa vadede iç politikaya da yön verecek ve Türk siyasal hayatı yeni dış politika tercihlerine göre dizayn edilecektir. Bu durumun en somut örneği Cumhurbaşkanı İnönü'nün "12 Temmuz Bildirisi" ile CHP ile DP arasındaki gerilime son vermeye çalışmasıdır. Siyasin krizin geçici olarak sonlandırılması ile birlikte "çok partili" olarak tanımlanan fakat esas itibariyle "iki partili" olarak tanımlanabilecek olan siyasi hayatın konsolidasyon süreci başlamıştır. Konsolidasyon süreci CHP'yi dönemin siyasal gereklerine uygun politikalar izlemeye zorlamış ve temel ilkelerinin dönüşüme uğramasına neden olmuştur. Bu durum ise CHP ile DP arasında geçici bir benzeşmenin ortaya çıkmasını beraberinde getirecektir. ; The treaty signed on July 12, 1947 possesses a considerable place in the development process of TurkishAmerican relations after World War II. The 'Truman doctrine', named after the then US President Harry S. Truman, has created a large security block covering Greece and Turkey, while the "Marshall Plan" prepared under the Truman Doctrine was forming the economic aspect of this doctrine. The treaty dated July 12, 1947 has built the military grounds of this process. The treaty both cemented Turkey's place in US foreign policy against USSR and determined the foreign policy direction of Turkey to be followed in post-war era. The new foreign policy will also shape domestic policy in the short term and Turkish political life will be designed according to the new foreign policy preferences. The most concrete example of this situation is the attempt of President İnönü to the end the tension between Republican People's Party (CHP) and Democratic Party (DP) with July 12th Declaration. With the provisional termination of the political crisis, the consolidation process of political life, which is defined as "multi-party", but which can be defined as "two-party" in essence, has begun. The consolidation process forced CHP to follow policies in line with the political requirements of the period and caused its fundamental principles to be transformed. This will lead to the emergence of a temporary analogy between CHP and DP.