Suchergebnisse

Niniejszy artykuł ma na celu określenie, jaką rolę w procesie kształtowania polityki równościowej UE odgrywa władza ustawodawcza (Komisja, Rada, Parlament Europejski) oraz władza sądownicza (Trybunał Srawiedliwości) UE, a także ustalenie, jakie czynniki kierują zachowaniami tych aktorów politycznych. Badanie przeprowadzono na przykładzie procesu formułowania polityki równości płci UE w latach 1975-2022 w oparciu o akty ustawodawcze i orzecznictwo sądowe UE. Jako podejście teoretyczno-metodologiczne przyjęto instytucjonalizm racjonalnego wyboru, historyczny i socjologiczny, a ponadto wykorzystano metodę śledzenia procesu. Badanie wykazało, że każda z władz UE posiada swoją specyficzną funkcję w procesie kształtowania polityki równości płci. Główną rolę w procesie kształtowania polityki równościowej odgrywa legislatywa. Trybunał Sprawiedliwości UE zasadniczo podąża za kierunkiem wyznaczonym przez władzę ustawodawczą, niekiedy go ogranicza czy powstrzymuje. Duże znaczenie posiadają również interakcje pomiędzy wspomnianymi władzami. Zachowania władzy ustawodawczej i sądowniczej można wyjaśnić przy pomocy czynników o charakterze racjonalnym, instytucjonalnym oraz ideacyjnym.

Konferencja w sprawie przyszłości Europy (KwsPE) trwała od wiosny 2021 r. do wiosny 2022 r. Stanowiła wspólne przedsięwzięcie Parlamentu Europejskiego, Rady UE, Komisji Europejskiej i państw członkowskich, na które złożyło się wiele debat i dyskusji z udziałem obywateli UE na temat wyzwań, priorytetów i przyszłości Europy. Uczestnicy KwsPE sformułowali dwie propozycje zmian w zakresie polityki równościowej i antydyskryminacyjnej UE. Pierwsza z nich przewiduje wypłacanie dotacji lub udzielanie ulg podatkowych przedsiębiorcom, którzy zatrudnią ustalony przez UE odsetek (kwoty) kobiet, osób młodych, starszych i pochodzących z mniejszości przez określony minimalny okres. Zgodnie z drugą propozycją UE miałaby zobowiązać przedsiębiorstwa (w zależności od liczby pracowników) do tworzenia w nich przedszkoli i placów zabaw oraz udzielać przedsiębiorstwom dotacji na tworzenie przedszkoli przystępnych cenowo. Celem niniejszego artykułu było określenie, czy propozycje uczestników KwsPE potwierdzają, czy też wyznaczają nowy kierunek polityki równościowej i antydyskryminacyjnej UE. Badania, które przeprowadzono metodą jakościowej analizy zawartości ograniczyły się do wymiaru ideacyjnego wspomnianej polityki. Analizy miały charakter kontekstualny, gdzie kontekstem była dotychczasowa polityka równościowa i antydyskryminacyjna UE oraz modele polityki zatrudnienia, rynku pracy i społecznej. Przeprowadzone analizy pozwoliły stwierdzić, że ewentualne przyjęcie propozycji KwsPE nie przyczyniłoby się do zasadniczych zmian, a jedynie mogłyby wzmacniać istniejące już tendencje i rozwiązania w obecnej polityce równościowej i antydyskryminacyjnej UE.

Celem artykułu było wykazanie, że polityka antyrasistowska UE w latach 2000–2020 uległa zmianie, a następnie zaprezentowanie, na czym owe zmiany polegały i jaki miały charakter. Materiał badawczy stanowiły 62 dokumenty głównych instytucji UE: Komisji, Rady, Parlamentu Europejskiego. Uzyskane rezultaty badań pokazują, że główne zmiany polegały na bardziej zniuansowanym podejściu do walki z rasizmem: dostrzeżeniu różnych grup dotkniętych rasizmem, różnych sposobów doświadczania rasizmu, nowych odmian rasizmu (ekspresywnego, środowiskowego), nowych jego źródeł (politycy i partie polityczne, sztuczna inteligencja). Spośród zmian dotyczących proponowanych środków należy wymienić kładzenie większego nacisku na środki zapewniające równość substancjalną. Odnotować też trzeba wzmocnienie ochrony ofiar rasizmu. Ponadto, nastąpiło zwiększenie liczby jednostek w ramach KE odpowiedzialnych za walkę z rasizmem, a także wzrost liczby zewnętrznych struktur, które wzmacniają możliwości KE w zakresie analizy prawnej i prowadzonych polityk. Odnośnie do sposobu prowadzenia polityki antyrasistowskiej zauważalne jest zwiększenie znaczenia tzw. nowego sposobu zarządzania. Zaobserwowane zmiany nie były radykalne, lecz następowały stopniowo. Miały charakter linearny, tzn. nie oznaczały zerwania z przeszłością. Polegały na przesunięciu akcentów oraz dołożeniu kolejnego elementu, a nie ich wymianie. W związku z tym rozwój polityki antyrasistowskiej UE można scharakteryzować jako szereg działań, które nie konkurują ze sobą, ale się uzupełniają, aby zrealizować określony z góry cel.

Celem artykułu było wykazanie, że polityka antyrasistowska UE w latach 2000–2020 uległa zmianie, a następnie zaprezentowanie, na czym owe zmiany polegały i jaki miały charakter. Materiał badawczy stanowiły 62 dokumenty głównych instytucji UE: Komisji, Rady, Parlamentu Europejskiego. Uzyskane rezultaty badań pokazują, że główne zmiany polegały na bardziej zniuansowanym podejściu do walki z rasizmem: dostrzeżeniu różnych grup dotkniętych rasizmem, różnych sposobów doświadczania rasizmu, nowych odmian rasizmu (ekspresywnego, środowiskowego), nowych jego źródeł (politycy i partie polityczne, sztuczna inteligencja). Spośród zmian dotyczących proponowanych środków należy wymienić kładzenie większego nacisku na środki zapewniające równość substancjalną. Odnotować też trzeba wzmocnienie ochrony ofiar rasizmu. Ponadto, nastąpiło zwiększenie liczby jednostek w ramach KE odpowiedzialnych za walkę z rasizmem, a także wzrost liczby zewnętrznych struktur, które wzmacniają możliwości KE w zakresie analizy prawnej i prowadzonych polityk. Odnośnie do sposobu prowadzenia polityki antyrasistowskiej zauważalne jest zwiększenie znaczenia tzw. nowego sposobu zarządzania. Zaobserwowane zmiany nie były radykalne, lecz następowały stopniowo. Miały charakter linearny, tzn. nie oznaczały zerwania z przeszłością. Polegały na przesunięciu akcentów oraz dołożeniu kolejnego elementu, a nie ich wymianie. W związku z tym rozwój polityki antyrasistowskiej UE można scharakteryzować jako szereg działań, które nie konkurują ze sobą, ale się uzupełniają, aby zrealizować określony z góry cel. ; The aim of the article was to show that the EU's anti-racism policy changed in the years 2000–2020, and then to present what these changes consisted of and what their nature was. The research material consisted of 62 documents of the main EU institutions: the Commission, the Council, and the European Parliament. The obtained research results show that the main changes consisted in a more nuanced approach to the fight against racism: noticing different groups affected by racism, different ways of experiencing racism, new types of racism (expressive, environmental), new sources (politicians and political parties, artificial intelligence). Among the changes to the proposed measures, one should mention the greater emphasis on measures ensuring substantive equality. It should also be noted that the protection of victims of racism has been strengthened. In addition, there has been an increase in the number of units within the European Commission responsible for combating racism, as well as an increase in the number of external structures that strengthen the capabilities of the European Commission in the field of legal analysis and policies. With regard to the manner of conducting anti-racist policy, the importance of the so-called a new governance. The observed changes were not radical but occurred gradually. They were linear, i.e. they did not signify a break with the past. They consisted in shifting the accents and adding another element, not replacing them. Accordingly, the development of the EU's anti-racist policy can be characterized as a series of activities that do not compete with each other, but complement each other in order to achieve a predetermined goal.

Celem artykułu było wykazanie, że polityka antyrasistowska UE w latach 2000–2020 uległa zmianie, a następnie zaprezentowanie, na czym owe zmiany polegały i jaki miały charakter. Materiał badawczy stanowiły 62 dokumenty głównych instytucji UE: Komisji, Rady, Parlamentu Europejskiego. Uzyskane rezultaty badań pokazują, że główne zmiany polegały na bardziej zniuansowanym podejściu do walki z rasizmem: dostrzeżeniu różnych grup dotkniętych rasizmem, różnych sposobów doświadczania rasizmu, nowych odmian rasizmu (ekspresywnego, środowiskowego), nowych jego źródeł (politycy i partie polityczne, sztuczna inteligencja). Spośród zmian dotyczących proponowanych środków należy wymienić kładzenie większego nacisku na środki zapewniające równość substancjalną. Odnotować też trzeba wzmocnienie ochrony ofiar rasizmu. Ponadto, nastąpiło zwiększenie liczby jednostek w ramach KE odpowiedzialnych za walkę z rasizmem, a także wzrost liczby zewnętrznych struktur, które wzmacniają możliwości KE w zakresie analizy prawnej i prowadzonych polityk. Odnośnie do sposobu prowadzenia polityki antyrasistowskiej zauważalne jest zwiększenie znaczenia tzw. nowego sposobu zarządzania. Zaobserwowane zmiany nie były radykalne, lecz następowały stopniowo. Miały charakter linearny, tzn. nie oznaczały zerwania z przeszłością. Polegały na przesunięciu akcentów oraz dołożeniu kolejnego elementu, a nie ich wymianie. W związku z tym rozwój polityki antyrasistowskiej UE można scharakteryzować jako szereg działań, które nie konkurują ze sobą, ale się uzupełniają, aby zrealizować określony z góry cel. ; The aim of the article was to show that the EU's anti-racism policy changed in the years 2000–2020, and then to present what these changes consisted of and what their nature was. The research material consisted of 62 documents of the main EU institutions: the Commission, the Council, and the European Parliament. The obtained research results show that the main changes consisted in a more nuanced approach to the fight against racism: noticing different groups affected by racism, different ways of experiencing racism, new types of racism (expressive, environmental), new sources (politicians and political parties, artificial intelligence). Among the changes to the proposed measures, one should mention the greater emphasis on measures ensuring substantive equality. It should also be noted that the protection of victims of racism has been strengthened. In addition, there has been an increase in the number of units within the European Commission responsible for combating racism, as well as an increase in the number of external structures that strengthen the capabilities of the European Commission in the field of legal analysis and policies. With regard to the manner of conducting anti-racist policy, the importance of the so-called a new governance. The observed changes were not radical but occurred gradually. They were linear, i.e. they did not signify a break with the past. They consisted in shifting the accents and adding another element, not replacing them. Accordingly, the development of the EU's anti-racist policy can be characterized as a series of activities that do not compete with each other, but complement each other in order to achieve a predetermined goal.

The purpose of this paper is to draw a map of the essential points of contact between religion and foreign policy in Poland during 2001-2020. The analytic studies have shown that the relationships between religion and Polish foreign policy could be observed in all the dimensions mentioned by the theoretical approaches, i.e. in the dimension of influence of religious ideas, religious entities and institutions, in the field of presence of religious elements on the agenda of foreign policy, and with reference to religious diplomacy. The impact of religious ideas was limited to the generally interpreted Christianity. Religious entities would strongly prefer to exert their influence from the level of meta-politics than to do this by direct means. Among all the institutions, only the electoral system played a relatively significant role in the introduction of religious components to foreign policy, yet only in the initial period. The presence of religious elements on the agenda of the foreign policy was not permanent and was actually limited to a few initiatives. Similarly, religious diplomacy does not seem to be a methodology that is deeply rooted in Poland's political culture, and it is not really accepted by the religious entities.

The paper addresses the problem of the way in which the European Union legislation resolves the conflict between the right to be non-discriminated and the right to religious freedom, in the case of religious institutions as employers. The background to its creation are numerous cases of accusations of discrimination directed at religious institutions, as they differentiate employees or candidates for employees, following their specific criteria. The subject of the analyses contained in the paper is art. 4 of the EU Council Directive 2000/78/EC, which regulates the employment of employees by religious institutions. The analyses carried out show that Directive 2000/78/EC does not assign an absolute value neither to the right not to be discriminated nor to the right to religious freedom. Neither does it set a clear hierarchy. The conflict between them is solved on the principle of seeking balance by means of concessions made by each party. However, it can be seen that the right to be non-discriminated is more limited than the right to religious freedom. The analyses revealed the existence in the Directive of various ways of perceiving the character of religious institutions. They also show that art. 4 of the directive is an example of the principle of subsidiarity, because it takes into account the specificity and tradition of the Member States in regulating the autonomy of religious institutions, leaving the states a considerable scope to define or even modify the provisions of the Directive.

Europejska Partia Ludowa nazywana jest "partią wartości" z tego powodu, iż w swoich programach i działaniu odwołuje się do chrześcijańsko-demokratycznych wartości. Analiza dokumentów programowych EPL z lat 1992–2014 ujawniła, że EPL prezentuje swoje wartości na różne sposoby. Przyjętym przez siebie wartościom nadaje ona odświętny charakter, wartości te wykorzystuje do racjonalizacji działań politycznych oraz traktuje je jako funkcjonalne składniki systemu politycznego. Dokumenty programowe EPL w miejscach, gdzie mowa jest o wartościach, zawierają również ślad gry o władzę, w jakiej uczestniczyła EPL w badanym okresie. Ponadto analiza dokumentów pokazuje, że w EPL pojawiła się tendencja do redefinicji tożsamości tego ugrupowania politycznego. Stało się to za sprawą osłabienia czy nawet zanegowania dotychczasowej metafizyki, w której zakotwiczone były wartości stanowiące podstawę tożsamości EPL.

The European People's Party is called the "party of values" due to the fact that it refers to Christian democratic axiology in its programmes and actions. An analysis of programming documents of the EPP from the 1992–2014 period has shown that the EPP presents its values in various ways. The adopted values are given a festive character, they are being used to rationalise political actions and treated as functional elements of the political system. In the programming documents of the EPP, in passages which refer to values, one may find the traces of the power struggle in which the EPP participated during the analysed period. In addition to the above, a review of the said documents reveals that the EPP has been experiencing a tendency to redefine the identity of this political group. This happened as a result of weakening or even negating the hitherto prevailing metaphysics, in which the values which constituted the foundation of the identity of the EPP were anchored. ; Europejska Partia Ludowa nazywana jest "partią wartości" z tego powodu, iż w swoich programach i działaniu odwołuje się do chrześcijańsko-demokratycznych wartości. Analiza dokumentów programowych EPL z lat 1992–2014 ujawniła, że EPL prezentuje swoje wartości na różne sposoby. Przyjętym przez siebie wartościom nadaje ona odświętny charakter, wartości te wykorzystuje do racjonalizacji działań politycznych oraz traktuje je jako funkcjonalne składniki systemu politycznego. Dokumenty programowe EPL w miejscach, gdzie mowa jest o wartościach, zawierają również ślad gry o władzę, w jakiej uczestniczyła EPL w badanym okresie. Ponadto analiza dokumentów pokazuje, że w EPL pojawiła się tendencja do redefinicji tożsamości tego ugrupowania politycznego. Stało się to za sprawą osłabienia czy nawet zanegowania dotychczasowej metafizyki, w której zakotwiczone były wartości stanowiące podstawę tożsamości EPL.

Europejska Partia Ludowa nazywana jest "partią wartości" z tego powodu, iż w swoich programach i działaniu odwołuje się do chrześcijańsko-demokratycznych wartości. Analiza dokumentów programowych EPL z lat 1992–2014 ujawniła, że EPL prezentuje swoje wartości na różne sposoby. Przyjętym przez siebie wartościom nadaje ona odświętny charakter, wartości te wykorzystuje do racjonalizacji działań politycznych oraz traktuje je jako funkcjonalne składniki systemu politycznego. Dokumenty programowe EPL w miejscach, gdzie mowa jest o wartościach, zawierają również ślad gry o władzę, w jakiej uczestniczyła EPL w badanym okresie. Ponadto analiza dokumentów pokazuje, że w EPL pojawiła się tendencja do redefinicji tożsamości tego ugrupowania politycznego. Stało się to za sprawą osłabienia czy nawet zanegowania dotychczasowej metafizyki, w której zakotwiczone były wartości stanowiące podstawę tożsamości EPL. ; The European People's Party is called the "party of values" due to the fact that it refers to Christian democratic axiology in its programmes and actions. An analysis of programming documents of the EPP from the 1992–2014 period has shown that the EPP presents its values in various ways. The adopted values are given a festive character, they are being used to rationalise political actions and treated as functional elements of the political system. In the programming documents of the EPP, in passages which refer to values, one may find the traces of the power struggle in which the EPP participated during the analysed period. In addition to the above, a review of the said documents reveals that the EPP has been experiencing a tendency to redefine the identity of this political group. This happened as a result of weakening or even negating the hitherto prevailing metaphysics, in which the values which constituted the foundation of the identity of the EPP were anchored.

Celem artykułu jest zbadanie, w jaki sposób Komisja Europejska nadzorowała implementację równościowego i antydyskryminacyjnego prawa UE w latach 2002–2015. W badaniujako perspektywę teoretyczną przyjęto teorię europeizacji. Analizy przeprowadzono w oparciu o dane ilościowe. Badanie wykazało, że Komisja nadzorując implementację równościowego i antydyskryminacyjnego prawa UE wychodziła z roli egzekutora nakładającego sankcje i chętnie toczyła dialog z państwami członkowskimi. Badanie ujawniło ponadto preferencje Komisji,tzn. większe zainteresowanie dwoma dyrektywami (2000/43/WE i 2000/78/WE) oraz mniejszą skłonność do patrzenia na naruszenia zasady równości i niedyskryminacji z perspektywy ekonomicznej, a bardziej ujmowanie ich w kategorii pogwałcenia praw jednostki. Przeprowadzone badanie pokazało ponadto, że w nadzorowaniu implementacji równościowego i antydyskryminacyjnego ustawodawstwa UE można odnaleźć elementy governance, do których zaliczyć należy współpracę z partnerami zewnętrznymi (sieci ekspertów) posiadającymi zasoby (informację), których brakuje Komisji, a które są niezbędne do prowadzenia kontroli. ; The main research problem of the article consists in a question on the method of supervising implementation of equality and anti-discrimination law by the European Commission in the years 2002–2015. The study showed that the Commission, overseeing implementation of the equality and anti-discrimination law of the EU, used to come out of the role of "the guardian of the treaties" and was discussing problems of infringements in dialogue with Member States. The survey also revealed preferences of the Commission, i.e. greater interest in the two directives (2000/43/EC and 2000/78/EC), and less likely to look at the infringement of the principle of equality and non-discrimination from an economic perspective but more in terms of violation of individual rights. Moreover the study revealed that elements of governance could be found in Commission's activity, namely cooperation with external partners (network of experts) who had resources (information) that the Commission needed for the inspection. Analysis was based onthe quantitative data. The theory of Europeanization has been applied to the analysis.

Celem artykułu jest zbadanie, w jaki sposób Komisja Europejska nadzorowała implemetację równościowego i antydyskryminacyjnego prawa UE w latach 2002–2015. W badaniu jako perspektywę teoretyczną przyjęto teorię europeizacji. Analizy przeprowadzono w oparciu o dane ilościowe. Badanie wykazało, że Komisja nadzorując implementację równościowego i antydyskryminacyjnego prawa UE wychodziła z roli egzekutora nakładającego sankcje i chętnie toczyła dialog z państwami członkowskimi. Badanie ujawniło ponadto preferencje Komisji, tzn. większe zainteresowanie dwoma dyrektywami (2000/43/WE i 2000/78/WE) oraz mniejszą skłonność do patrzenia na naruszenia zasady równości i niedyskryminacji z perspektywy ekonomicznej, a bardziej ujmowanie ich w kategorii pogwałcenia praw jednostki. Przeprowadzone badanie pokazało ponadto, że w nadzorowaniu implementacji równościowego i antydyskryminacyjnego ustawodawstwa UE można odnaleźć elementy governance, do których zaliczyć należy współpracę z partnerami zewnętrznymi (sieci ekspertów) posiadającymi zasoby (informację), których brakuje Komisji, a które są niezbędne do prowadzenia kontroli. ; The main research problem of the article consists in a question on the method of supervising implementation of equality and anti-discrimination law by the European Commission in the years 2002–2015. The study showed that the Commission, overseeing implementation of the equality and anti-discrimination law of the EU, used to come out of the role of "the guardian of the treaties" and was discussing problems of infringements in dialogue with Member States. The survey also revealed preferences of the Commission, i.e. greater interest in the two directives (2000/43/EC and 2000/78/EC), and less likely to look at the infringement of the principle of equality and non-discrimination from an economic perspective but more in terms of violation of individual rights. Moreover the study revealed that elements of governance could be found in Commission's activity, namely cooperation with external partners (network of experts) who had resources (information) that the Commission needed for the inspection. Analysis was based on the quantitative data. The theory of Europeanization has been applied to the analysis.