Suchergebnisse

This book addresses the global–local tension evident in much work on development issues, through the example of fresh food markets in Papua New Guinea. A key feature is the author's skilful and inventive interweaving of theoretical constructs with a detailed ethnography of marketing networks, at the rural village and the urban market-place, as well as in the 'spaces in between'. The work shows the rural community not as an isolated universe, but as consisting of dynamic linkages and networks which extend way beyond the locality. At the same time, local actors with their own agendas and interpretations of the metanarrative of 'development' are shown to be crucially important for shaping the outcome of the market integration process. This book is of relevance to geographers, anthropologists, sociologists and economists dealing with development issues. It is also an important read for Oceanianists/Melanesianists as it tackles processes and problems, which few ethnographers, who have worked in Papua New Guinea, have made their central concern. It is suitable for courses in development studies, geography and human ecology, and Oceanic studies, at advanced undergraduate or postgraduate level. While it deals with complex theoretical issues, it is written in a clear and accessible language. This makes the book a worthwhile read also for those outside of academia, for instance in government or international agencies, who work with rural development issues and design and monitor development projects.

1. Introduction : starting a conversation with landscape / Katrin Anna Lund and Karl Benediktsson -- 2. Conversations with ourselves in metaphysical experiences of nature / Sigridur Thorgeirsdottir -- 3. The limits of our "conversations with nature" / Gabriel Malenfant -- 4. Landscape as conversation / Edda R. H. Waage -- 5. Time for fluent landscapes / Oscar Aldred -- 6. Grief paves the way / Arnar Arnason -- 7. Slipping into landscape / Katrin Anna Lund and Margaret Willson -- 8. Landscape and aesthetic values : not only in the eye of the beholder / Gubjorg R. Johannesdottir -- 9. The sublime, ugliness, and terrible beauty in Icelandic landscapes / Emily Brady -- 10. Transporting nature : landscape in Icelandic urban culture / Anna Johannsdottir and Astraur eysteinsson -- 11. Ways of addressing nature in a northern context : Romantic poet and natural scientist Jonas Hallgrimsson / Sveinn Yngvi Egilsson -- 12. A stroll through landscapes of sheep and humans / Karl Benediktsson -- 13. Sentience / Anne Brydon -- 14. The empty wilderness : seals and animal representation / Bryndis Snµbjornsdottir and Mark Wilson -- 15. Aurora landscapes : affective atmospheres of light and dark / Tim edensor -- 16. Epilogue / Tim Ingold.

Allt frá fyrstu öldum byggðar hér á landi hefur æðarfugl verið til mikilla nytja. Egg fuglsins hafa verið tekin alla tíð og veiðar á fuglinum voru stundaðar lengi framan af. Það var ekki fyrr en árið 1847 sem æðarfugl var friðaður fyrir allri veiði, fyrst allra fuglategunda. Friðun æðarfugls byggir reyndar á öðrum nytjum, nefnilega dúntekju, en frá 17. öld, eftir að Íslendingar lærðu að hreinsa dún, hefur æðardúnn verið verðmæt útflutningsvara. Í þessari grein er sjónum beint að nytjasambandi manns og æðarfugls út frá pósthúmanísku sjónarhorni. Horft er til þeirrar efnismenningar sem hefur skapast í gagnvirku sambandi manns og æðar. Fjallað er um tengsl æðarræktar og friðunar æðarfuglsins, sem og það fordæmi sem sett var með friðun fuglsins fyrir verndun fugla af öðrum tegundum. Með þessu er leidd í ljós sú gerendahæfni sem æðarfuglinn hefur haft við þróun fuglaverndar hér á landi. Í hnotskurn sýnir þetta dæmi hvernig gerendatengsl í samskiptum manna og náttúru eru til muna flóknari en oftast er álitið.

Post-print (lokagerð höfundar) ; Consolidation of the fishing industry worldwide is an issue heavily debated among scholars. Many economists have argued for its necessity, while others – such as sociologists, anthropologists and geographers – have pointed out negative effects of consolidation on fishing communities. The aim of this paper is to measure the geographical consolidation of fishing in Iceland since the introduction of the quota management system in 1984, and during its development into an individual transferable quota system (ITQ). Lorenz curves, Gini calculations and maps are used for this purpose. Consolidation of the fishing sector is a logical outcome of ITQs and the analysis shows that the ITQ system has led to increased geographical consolidation in the demersal and pelagic sectors in Iceland. Regions and communities are unequally affected by geographical consolidation and many small fishing communities are vulnerable to changes in the industry. The results are of value for fisheries management policy formation. When designing fisheries policy for the 21st century it is important to not only consider economic efficiency, but also geographical consolidation and its impact. ; EU Horizon 2020 Marie Skłodowska-Curie MSCA-ETN Programme ; Peer Reviewed

Þegar árekstrar koma upp í sambúð dýra og manna er nauðsynlegt að skoða vel þær forsendur sem að baki liggja. Í greininni er fjallað um þær deilur sem sprottið hafa upp á síðustu árum um alfriðun álftarinnar og tengjast aukinni kornrækt. Í upphafi er gerð stutt grein fyrir nýlegum nálgunum sem tengjast auknum áhuga á sambandi dýra og manna í hugvísindum. Í stað þess að skoða dýr sem óvirka þolendur eða jafnvel vélar, eins og algengt hefur verið um aldir, er nú lögð áhersla á gerendahæfni þeirra og gagnvirk tengsl við umhverfi sitt. Þau eru virkir þátttakendur í lífpólitík hvers tíma. Friðun tegunda er eitt birtingarform slíkrar lífpólitíkur, sem auk líffræðilegrar vitneskju snýst ævinlega um margvísleg gildi og hrif. Friðunarsaga álftarinnar er að því búnu rakin. Ýmsar fornar heimildir og lagaákvæði vitna um mikilvægi hennar sem nytjafugls á fyrstu öldum Íslandsbyggðar. Álftin hafði enn fremur margþætta menningarlega þýðingu í gegnum aldirnar. Þegar fyrsta almenna löggjöf um friðun fugla kom til sögu á nítjándu öld var þó ekki horft sérstaklega til álfta, enda fuglinn enn veiddur að einhverju marki. Nytja- og friðunarsjónarmið tókust á í rökræðum um álftina, sem var loks tekin í hóp alfriðaðra fugla árið 1913. Á síðustu áratugum tuttugustu aldar jókst kornrækt verulega í sveitum landsins. Jafnframt hefur álftum fjölgað og raddir hafa heyrst meðal bænda um að aflétta beri friðun fuglsins. Í rannsókn höfunda á Suðurlandi voru tekin eigindleg ítarviðtöl við níu kornbændur til að varpa skýrara ljósi á sambúð bænda og álfta. Reynsla þeirra og viðhorf voru með ýmsu móti. Flestir töldu álftir vera skynugar skepnur og viðurkenndu gerendahæfni þeirra. Hins vegar töldu þeir almennt ekki að fuglinn hefði sérstakt gildi sökum fegurðar. Flestir töldu að breyta þyrfti ákvæðum um alfriðun álfta. Ábyrgð á þeim árekstrum sem upp hafa komið var oftast varpað á fuglinn. Að rætur árekstranna mætti rekja til athafna þeirra sjálfra var almennt ekki ofarlega í huga bændanna. Í heild sýnir sagan af samskiptum manna og álfta vel hinar flóknu sögulegu rætur og menningarlegu forsendur sem vernd dýrategunda byggir jafnan á. Rannsóknir af þessu tagi, sem nýta kenningar og aðferðir umhverfishugvísinda, eru mikilvægar til að auka skilning á lífpólitík náttúruverndar.

This article engages critically with recent social theorising about local development, with illustrative examples from Icelandic peripheral settings. People in resource–based localities have attempted to cope with the transformations of late modernity in various ways. Such coping strategies consist of reflexive social practices which simultaneously produce and make use of social capital. A view of social capital as embedded in practice is advanced: instead of considering it as being a quantitatively measurable property of individuals, communities or even nations, we suggest a qualitative, interactionist approach. Seen in this way, the analytical concepts of coping and social capital are helpful for understanding current trends from resource–based towards cultural economies. Tourism is one such trajectory which has become particularly significant in Iceland. Examples of coping and social capital are provided in the article, obtained from the authors' studies of tourist operators in two Icelandic localities.