Suchergebnisse

Belçika, Lijphart'ın teorisyenliğini yaptığı oydaşmacı demokrasinin en güzel örneği olarak gösterilen ülkesi iken, ülkede baş gösteren siyasi sıkıntılar bunun böyle olmadığını ortaya çıkarmıştır. Gerçekte Belçika'da olan yüzyıllardır süren bir mücadelenin ve dilsel özgürlük çabalarının günümüze kadar ulaşan yansımalarından başka bir şey değildir. Belçika, Flamanlar ve Volanlar adı verilen, Flamanca ve Fransızca konuşan iki büyük toplumun federal bir devlette yaşadığı bir ülkedir. Ülke tarihi bu iki dil grubunun birbirleriyle olan demokratik hak talebi mücadeleleri ile şekillenmiştir. Bu mücadeleler dilsel özgürlükler üzerinedir. Mücadeleler o kadar güçlü olmaktadır ki, siyasi hayatına üniter bir devlet olarak başlayan Belçika, 1970 yılında federal devlete dönüşmüştür. Ayrıca dil ile ilgili haklar bağlamında da defalarca anayasal değişiklik yapılmıştır. Bu değişimlerden dolayı bazıları, sistemin konfedere bir yapıya dönüşeceğini hatta bunun iki tarafın bağımsızlığına kadar varabileceğini iddia etmektedirler. Başlangıçta toplumun gerilimli alanlarını aşmak ve topluluklara dilsel özgürlüklerini kazandırmak için uygulanan oydaşmacı model, Belçika'nın üniter devletten federal yapıya dönüşmesine neden olmuştur. Oydaşmacı demokrasinin ülkeyi birlikte tutmaya ne zamana kadar gücü yetecektir bilinmez ama yakın zamanda bir ayrılık beklemek de yanlış olacaktır. Bu bağlamdan çalışmanın konusu oydaşmacı modelin özellikleri ve Belçika'daki uygulamalarının araştırılması, amacı ise Belçika'daki sorunların oydaşmacı demokrasi ile ilintisinin incelenmesidir. ; While Belgium was shown as the best example of Lijphart's model of the consociational democracy, political troubles in the country have revealed that this is not the case. In fact, what is happening in Belgium is nothing more than the reflections of centuries of struggle and linguistic freedom efforts that have reached today. Belgium is a country where Flemings and Walloons -Flemish and French-speaking communities- live in the form of a federal government. The history of the country has been shaped by the struggles of these two language groups against each other for democratic rights. The main focus of these struggles is on linguistic freedoms. The struggles are so strong that Belgium, which began its political life as a unitary state, with the constitutional changes that were made in 1970, was separated into linguistic areas and started to apply the power sharing feature of the consociational democracy model properly. The country became a federal state as a result of the constitutional reform in 1993. Besides, constitutional amendments have been made several times in the context of language rights. Because of these changes, some argue that the system could turn into a confederation, and even reach the independence of the two sides. It is not known how long the consociational democracy, which was initially applied in order to transcend the tensioned areas of society and in order to give linguistic freedom to communities, will manage to hold the country together, however, it would be wrong to expect a separation in the near future. In this context, the subject of the study is to investigate the characteristics of the consociational model and its applications in Belgium. Its aim is to examine the relevance of the problems in Belgium to consociational democracy.

Suriye krizi 2011 yılından günümüze bir iç savaşa dönüşmüş ve giderek daha da kaotik bir hale gelmiştir. Bu güne kadar ise henüz barış gelmemiştir. Bu çalışma Suriye krizinin neden bitmediğini açıklayarak, arabuluculuk faaliyetlerinde bulunanların barışın gelebilmesi için dikkat etmesi gereken bazı konulara değinmektedir. Bunlar: Beşar Esad'a sembolik bir liderliğin verilmesi, Suriye'yi bilen objektif bilim adamlarının ve toplumun önde gelenlerinin ve tüm tarafların hazır bulunduğu toplantılar yoluyla, ülkenin geleceğinin inşa edilmesi ve radikal kesimler içerisinden diyaloğa açık olanların da barış sürecine katılarak normalleştirilmeleri ve ekonomik yardımlar gibi dikkat çeken önerileri kapsamaktadır. ; The Syrian crisis has turned into a civil war and gradually become more chaotic since 2011 until today. The peace has not been achieved so far. This study explains the reasons behind the continuing Syrian crisis and touches upon some points that need to be taken into consideration by those who conduct intermediacy activities for the sake of bringing peace. These points include remarkable recommendations like; giving a symbolic leadership to Bashar Assad, building the future of the nation via meetings to be organized for objective scientists who know Syria, leaders of society and all parties, allowing radical groups that are open to dialogue to participate in the peace process and normalize and providing financial assistances.

1991 yılında Soğuk Savaş'ın ardından kurulan genç Ermenistan Devleti'nin, Türkiye ile normal bir ilişki kurması bu güne kadar mümkün olamamıştır. Bunun en temel nedenlerinden biri Ermeniler ve Türkler arasında var olan ortak geçmiştir ve geçmişten günümüze gelen bir takım sorunlardır. Jeopolitik konumu olarak kapalı bir havzada olan Ermenistan'ın Türkiye ile iyi ilişkiler kurması kendi çıkarına olmasına rağmen, gerçekte durum tam tersi gelişmiştir. Özellikle Ermenistan'ın dış politikasını Türkiye ile tarihi yaşanmışlıklar şekillendirmiş ve diasporanın etkinliğinin de katkılarıyla Türk düşmanlığı üzerine bir kimlik inşası ile dış politikalarını kurgulamışlardır. Ermenistan'ın bu kimlik endeksli dış politikası ise uluslararası ilişkiler teorilerinden konstrüktivist yaklaşıma önemli bir örnek olay olmaktadır. Bu makalede, Ermenistan'ın dış politikasının temel bazı özelliklerinin konstrüktivist yaklaşıma iyi bir örnek oluşturduğu gösterilmektedir. ; Althuough Turkey has confirmed the new Republic of Armenia very soon after the latter optained independence in 1991, they haven't able to establish relations normally until today. One of the most fundamental reason is stuation are the shared history of Turks and Armenians and some existing ıssues from historical event sare extensions to this day between Armanians and Turks. Republic of Armanian has to establish good relations with Turkey, because is own interest islocated ın a closedbasin as a geopolitical position. But Armenia's foreign policy has been shaped by historicale xperiences of Turkey. Especially Her has invented forein policy that created identity built on Turkish enmity with the contribution of the diaspora activities. Armenia's foreign policy, which is dependt upon Her own identity, represents a very important case study for constructivist approach in international relations theory. In this article it is showing that some basic characteristics of Armenia's foreignpolicy is a good example of constructivist approach.

Bu çalışmada Suriye krizinin çözülmesi ve Suriye'nin geleceğiyle ilgili önerilen yönetim
modellerinden agonistik demokrasi anlayışı üzerinde durulmuştur. Suriye'nin toplumsal yapısını ve yönetim
durumu ele alan bu çalışma, özellikle farklı dinsel, mezhepsel ve etnik gruplardan oluşan ülkelerde ortak yaşam
biçimi olarak önerilen agonistik demokrasi modelinin Suriye bağlamında mümkün olup olmayacağını analiz
etmektedir. Dış güçler tarafından bir devlete müdahale aracı olarak kullanılan ve bilinen demokrasinin tanımı
dışında agonistik demokrasi ile hegemonya ilişkisine değinen bu çalışma, üniter Suriye bağlamında agonsitik
demokrasinin zayıf ve güçlü yönlerini incelemektedir.

Bu çalışmada Suriye krizinin çözülmesi ve Suriye'nin geleceğiyle ilgili önerilen yönetim modellerinden agonistik demokrasi anlayışı üzerinde durulmuştur. Suriye'nin toplumsal yapısını ve yönetim durumu ele alan bu çalışma, özellikle farklı dinsel, mezhepsel ve etnik gruplardan oluşan ülkelerde ortak yaşam biçimi olarak önerilen agonistik demokrasi modelinin Suriye bağlamında mümkün olup olmayacağını analiz etmektedir. Dış güçler tarafından bir devlete müdahale aracı olarak kullanılan ve bilinen demokrasinin tanımı dışında agonistik demokrasi ile hegemonya ilişkisine değinen bu çalışma, üniter Suriye bağlamında agonsitik demokrasinin zayıf ve güçlü yönlerini incelemektedir. ; Dealing with the resolution of the Syrian crisis, thisstudy examinesthe concept of agonistic democracy which is proposed for Syrian governance and Syrian future. Taking into account the Syrian social structure and the situation of governance this study analyzes whether the model of agonistic democracy is possible in the context of Syria, as agonistic democracy is proposed for countries including different and decomposed ethnic, religious and sectarian groups. Analyzing the relation between hegemony and agonistic democracy apart from familiar definition of democracy which is used by external powers as means of intervention into States, this study examines the weak and strong aspects of agonistic democracy in the context of a unitary Syria