Suchergebnisse

The 21st century is a time of enormous development of cities as political, economic and social actors actively shaping the global scene. Among them German cities are important actors on the international political arena, as they have extensive competences to conduct foreign policy, resulting from the federal system. Over the past years, contacts of German cities with Chinese entities have experienced a particularly dynamic development. For German cities their Chinese partners have become both cooperators in terms of administrative and economic solutions, but also more and more often collaborators on educational and cultural issues.The aim of this article is, thus, to map the connections between German and Chinese cities, and then to refer to the place which international relations conducted by sub-state entities find in foreign policy implemented at the federal level. The starting point for the analysis is the presentation of the role of city diplomacy, and then results of a survey conducted among officials representing German cities inhabited by at least 50,000 people. The author will present the conditions of bilateral cooperation between cities, key areas of cooperation, determinants of success and the most common problems. In the last part, the author will analyze the role played by cities in the German political reality. In this way, the author will indicate whether the actions towards Chinese partners are coordinated with other institutions at the regional and national level.

Chińska Republika Ludowa osiągnęła pozycję jednego z głównych graczy na arenie międzynarodowej i odważnie realizuje politykę ekspansji zagranicznej. Jej podstawowym instrumentem jest inicjatywa Pasa i Szlaku (Belt and Road Initiative, BRI), która w ostatnich latach jest jednym z najważniejszych projektów chińskich władz, zakładającym zintensyfikowanie współpracy gospodarczej i wymianę kulturalną krajów wzdłuż Nowego Jedwabnego Szlaku. Niemcy, czołowe państwo UE i kluczowy partner Chin w Europie, są silnym zwolennikiem inicjatywy BRI. Ponieważ jednak koncepcja ta obejmuje państwa członkowskie Unii Europejskiej, wymaga również silnej reakcji ze strony Wspólnoty. I chociaż stosunki UE z ChRL leżą w interesie gospodarczym wszystkich jej państw członkowskich, w ostatnich latach nie były one wolne od komplikacji. Artykuł analizuje znaczenie społecznego postrzegania i postaw aktorów państwowych Republiki Federalnej Niemiec wobec projektu Pasa i Szlaku od 2013 r., stosując liberalne podejście wyjaśniające. Celem artykułu jest przeanalizowanie reakcji Niemiec na inicjatywę Nowego Jedwabnego Szlaku w dwóch różnych fazach: pierwszej (2013-2016) i drugiej fazie (2016-), w której wypracowano model współpracy i świadomość występujących konfliktów. Ponadto artykuł próbuje zidentyfikować problemy istniejące w stosunkach między Unią Europejską a Chi­nami, ze szczególnym naciskiem na stosunki między Chińską Republiką Ludową a Republiką Federalną Niemiec. Analizę kończą krótki wniosek teoretyczny oraz rekomendacje polityczne.

Francja przez stulecia była obecna na kontynencie afrykańskim, gdzie za sprawą polityki kolonialnej budowała swoje imperium. W czasie rządów kolonialnych Afryka postrzegana była przez Francję bardziej jako przedmiot niż podmiot polityki zagranicznej. Ogromną zmianę przyniosły wydarzenia połowy XX w., który okazał się czasem powstania współczesnych, niepodległych państw afrykańskich. Zachodzące wówczas procesy polityczne na świecie wymusiły na, najpierw IV, a następnie V Republice zmianę percepcji dawnych posiadłości, tworząc układ z założenia partnerski, choć niedoskonały. Dzisiaj, za sprawą największych wpływów spośród państw Unii Europejskiej w Afryce, Francję uznać można za nieformalnego przedstawiciela UE na tym kontynencie i łącznika we wzajemnych stosunkach. Stąd pozycja Paryża ma dla pozostałych państw Europy istotne znaczenie. Dekolonizacja otworzyła jednak drzwi dla nowych, pozaunijnych graczy w tym regionie, w tym Rosji.
Celem artykułu jest próba dokonania bilansu dotychczasowego okresu prezydentury Emmanuela Macrona w kontekście jego polityki wobec Afryki. W pracy skupiono się na analizie dokonań francuskiego przywódcy w odniesieniu do kreowania politycznych, społecznych i militarnych stosunków w regionie Afryki Subsaharyjskiej (operacja "Serval" i "Barkhane"). Ze względu na aktualne wydarzenia w Ukrainie zaprezentowano ponadto problem rywalizacji o wpływy w Afryce między Francją i Rosją.

Cities and regions play an increasingly vital role in international relations, even co-shaping their countries' foreign policy. This phenomenon, usually called 'paradiplomacy', means that cities and regions develop links with foreign actors, both state and non-state. In this way, they contribute to the 'pluralisation' of diplomacy and are changing the shape of contemporary relations on the global stage. This process is also happening with regard to the international activities undertaken by the European Union (EU); yet the paradiplomacy trend is also only partially realised at the EU level. In this context, this article aims to conceptualise the impact that the paradiplomacy of European sub-state actors has on EU foreign policy. So far, it has not been adequately recognised in the academic literature as a potential factor influencing EU foreign affairs. In addition, the article analyses how cities and regions can influence the development of EU foreign policy and how the Union can use this potential for international activity on the part of local actors. The article has two parts. In the first part, we present three ways cities and regions can influence EU foreign policy. By giving specific examples, we show that cities and regions are already using their authority to: i) lobby and create networking communities, ii) use formal powers, and iii) apply direct actions. In the second part, we set out the opportunities and challenges that arise from the paradiplomatic activities of sub-state actors. To elucidate the issues, we consider the case of contemporary relations between the EU and China, which are becoming more intense at local government level but which are not used by Brussels to pursue EU interests.

AbstractCity diplomacy between European Union (EU) and Chinese cities has become an increasingly significant layer of bilateral relations. The collaboration between cities is extensive and covers a wide range of thematic areas, with around half of European cities having partnerships with Chinese counterparts, according to a survey of 745 cities. However, despite the commonality of these partnerships, our research has highlighted a disconnect between subnational relations and the upper levels of European policy. Despite some previous initiatives, local actors have not been effectively engaged in EU policy‐making. The European Parliament has called for greater co‐ordination with substate actors, but this call has gone unanswered. This article unpacks the city level of EU relations with China, showing its scope, patterns of co‐operation and potential impact. The authors present theoretical and empirical arguments to support the notion that city diplomacy could have a much more significant impact on EU policy towards China.

-