Suchergebnisse

In this thesis I use the post-structuralist textual theory of Roland Barthes that is known as 'the death of the author' in order to explain the politics of street names. Barthes argued that in the literary texts author cannot fix the meaning as it is the readers who produce the meaning. In a similar way, I argue that the streetscape is a polysemous text in which the meaning is produced by readers (everyday users) rather than authors (the political elites that officially determine the street names). Implication of this argument in terms of power relations is that in the streetscape there is no any hierarchical relation between the 'weak' masses and 'powerful' political elites. In fact, in the last several decades many critical toponymists showed that the political elites do not have an absolute authority on the production of meaning in the streetscapes. Yet, by focusing only on the cases of the popular rejection of official place names they also re-produced the dualisms of 'powerful-weak' and 'hegemony-resistance'. In order to completely transcend these dualisms, I show that the plurality of meaning is not an exception but a general characteristic in the streetscape. I demonstrate my arguments by using the streetscape of Ankara with a special focus on social media posts on the renaming of Nevzat Tandoğan Street as Olive Branch Street in 2018. ; Bu tezde Roland Barthes'ın 'yazarın ölümü' olarak bilinen post-yapısalcı metin teorisi cadde isimlerinin siyasetini açıklamak için kullanılacaktır. Barthes edebi metinlerde yazarın anlamı sabitleyemeyeceğini, zira anlamı asıl üretenin okuyucu olduğunu öne sürmüştür. Benzer bir biçimde bu çalışma, cadde isimlerinin içerisinde anlamın yazar (cadde isimlerini resmi olarak belirleyen siyasi elitler) değil okuyucu (cadde isimlerinin günlük hayattaki kullanıcıları) tarafından üretildiği çok anlamlı bir metin oluşturduğunu öne sürmektedir. Bu argümanın güç ilişkileri açısından anlamı cadde isimlerinde 'güçsüz' kitleler ile 'güçlü' siyasi elitler arasında hiyerarşik bir ilişki olmadığıdır. Aslında son birkaç on yıldır birçok eleştirel toponomist cadde isimlerinde anlamın üretiminde siyasi elitlerin mutlak otoritesinin olmadığını göstermiştir. Ancak bunlar da yalnızca resmi yer isimlerinin kullanıcılar tarafından reddedildiği vakalara odaklanarak 'güçlü-güçsüz' ve 'hegemonya-direniş' ikiliklerini yeniden üretmişlerdir. Bu ikilikleri tamamen aşmak için bu çalışmada anlamın çokluğunun bir istisna değil cadde isimlerinin genel bir özelliği olduğu gösterilecek, çalışmanın argümanlarının gösterimi için Ankara cadde görünümünden faydalanılacak, özellikle de Nevzat Tandoğan Caddesi'nin isminin Zeytin Dalı olarak adlandırılması kararı üzerine sosyal medyada paylaşılan yorumlar üzerinde durulacaktır. ; M.S. - Master of Science