Suchergebnisse

Włoski system wyborczy ulegał różnorakim przekształceniom na przestrzeni wieków, których przyczyną były zwykle zmiany ustrojowe. Poczynając od czasów Królestwa Włoch, poprzez okres rządów faszystowskich, kształtowanie się ustroju Republiki aż po przeobrażenia z początku lat 90., wszędzie wspomniana zależność pozostaje widoczna. Skutkiem ewolucji systemu wyborczego jest najnowsza ordynacja zwana Rosatellum. Jest ona przykładem systemu mieszanego: 61% członków parlamentu wybieranych jest w systemie proporcjonalnym i w obwodach wielomandatowych, zaś 37% w systemie większościowym i obwodach jednomandatowych. 2% przypisanych jest do okręgów zagranicznych, gdzie obowiązuje wyłącznie system proporcjonalny. Ponadto utrzymuje progi wyborcze dla pojedynczych list oraz dla koalicji, odrzuca premię większościową, wprowadza nowy układ kart wyborczych, parytety płciowe czy kupony zapobiegające oszustwom. Po raz pierwszy została zastosowana podczas wyborów 4 marca 2018 r. Ze względu na napięcia utrudniające powołanie nowego rządu, wielu komentatorów przyczyn politycznego pata niesłusznie doszukiwało się w nowej ordynacji.

Przedmiotem artykułu jest analiza stosunku obywateli włoskich do wyzwań społecznych - politycznych i ekonomicznych, ocenianych z punktu widzenia własnej (nie) religijności. W toku prowadzonych badań zastosowano dwie metody: porównawczą, który pozwala wykazać różnorodność poglądów grup społeczno-religijnych, a także statystyczną, zakładającą podejście ilościowe i jakościowe. Realizacja wskazanego celu została oparta na przyjęciu hipotez badawczych potwierdzonych następnie przez zgromadzony materiał. Po pierwsze, w wielu kwestiach poglądy wierzących są zgodne z opiniami niewierzących a odległe w stosunku do oficjalnego stanowiska Kościoła. Po drugie, poglądy ludzi deklarujących się jako wierzący różnią się, co dowodzi, że religia nie jest podstawowym punktem odniesienia dla oceny zmian systemu politycznego. Można przy tym zauważyć odejście od obrazu jednorodnego kulturowo. Przywoływana religijna homogeniczność włoskiego społeczeństwa stoi w opozycji do rosnącej liczby osób deklarujących się jako niewierzący bądź jako wyznawcy religii niekatolickich. Nie potwierdza tego również wewnętrzne zróżnicowanie w grupie katolików, którzy w ocenie zjawisk społecznych i wydarzeń politycznych skłonni są podążać za względami niereligijnymi, głównie programami partii prawicowych, często populistycznych i antysystemowych.

Przedmiotem artykułu jest analiza stosunku obywateli włoskich do wyzwań społecznych - politycznych i ekonomicznych, ocenianych z punktu widzenia własnej (nie) religijności. W toku prowadzonych badań zastosowano dwie metody: porównawczą, który pozwala wykazać różnorodność poglądów grup społeczno-religijnych, a także statystyczną, zakładającą podejście ilościowe i jakościowe. Realizacja wskazanego celu została oparta na przyjęciu hipotez badawczych potwierdzonych następnie przez zgromadzony materiał. Po pierwsze, w wielu kwestiach poglądy wierzących są zgodne z opiniami niewierzących a odległe w stosunku do oficjalnego stanowiska Kościoła. Po drugie, poglądy ludzi deklarujących się jako wierzący różnią się, co dowodzi, że religia nie jest podstawowym punktem odniesienia dla oceny zmian systemu politycznego. Można przy tym zauważyć odejście od obrazu jednorodnego kulturowo. Przywoływana religijna homogeniczność włoskiego społeczeństwa stoi w opozycji do rosnącej liczby osób deklarujących się jako niewierzący bądź jako wyznawcy religii niekatolickich. Nie potwierdza tego również wewnętrzne zróżnicowanie w grupie katolików, którzy w ocenie zjawisk społecznych i wydarzeń politycznych skłonni są podążać za względami niereligijnymi, głównie programami partii prawicowych, często populistycznych i antysystemowych. ; The analysis of the attitude of Italian citizens to social challenges - political and economic, assessed from the point of view of their own (non)religiousness, is the purpose of this study. Two methods were used during the study. The comparative one, which allows indicating the diversity of views of socio-religious groups, and the statistical one, including the quantitative and qualitative approach.The implementation of the chosen goal was based on the adoption of research hypotheses confirmed by the collected material. First of all: on many issues, the views of believers are consistent with the opinions of non-believers and distant in relation to the official position of the Church and hierarchy. Secondly, the views of people declaring themselves as believers differ, which proves that religion is not the primary reference for assessing changes within the political system. In the field of research, the change and collapse of the image of a culturally homogenous state can be noticed. The religious homogeneity of Italy does not confirm the growing number of people declaring themselves as non-believers and non-Catholic religionists. This is also not confirmed by the diversity within the group of Catholics who, in the assessment of social phenomena and political events, are inclined to follow non-religious reasons, mainly programs of right-wing parties, often populist and anti-system, which many Italian Catholics support.

The analysis of the attitude of Italian citizens to social challenges - political and economic, assessed from the point of view of their own (non)religiousness, is the purpose of this study. Two methods were used during the study. The comparative one, which allows indicating the diversity of views of socio-religious groups, and the statistical one, including the quantitative and qualitative approach. The implementation of the chosen goal was based on the adoption of research hypotheses confirmed by the collected material. First of all: on many issues, the views of believers are consistent with the opinions of non-believers and distant in relation to the official position of the Church and hierarchy. Secondly, the views of people declaring themselves as believers differ, which proves that religion is not the primary reference for assessing changes within the political system. In the field of research, the change and collapse of the image of a culturally homogenous state can be noticed. The religious homogeneity of Italy does not confirm the growing number of people declaring themselves as non-believers and non-Catholic religionists. This is also not confirmed by the diversity within the group of Catholics who, in the assessment of social phenomena and political events, are inclined to follow non-religious reasons, mainly programs of right-wing parties, often populist and anti-system, which many Italian Catholics support. ; Przedmiotem artykułu jest analiza stosunku obywateli włoskich do wyzwań społecznych - politycznych i ekonomicznych, ocenianych z punktu widzenia własnej (nie) religijności. W toku prowadzonych badań zastosowano dwie metody: porównawczą, który pozwala wykazać różnorodność poglądów grup społeczno-religijnych, a także statystyczną, zakładającą podejście ilościowe i jakościowe. Realizacja wskazanego celu została oparta na przyjęciu hipotez badawczych potwierdzonych następnie przez zgromadzony materiał. Po pierwsze, w wielu kwestiach poglądy wierzących są zgodne z opiniami niewierzących a odległe w stosunku do oficjalnego stanowiska Kościoła. Po drugie, poglądy ludzi deklarujących się jako wierzący różnią się, co dowodzi, że religia nie jest podstawowym punktem odniesienia dla oceny zmian systemu politycznego. Można przy tym zauważyć odejście od obrazu jednorodnego kulturowo. Przywoływana religijna homogeniczność włoskiego społeczeństwa stoi w opozycji do rosnącej liczby osób deklarujących się jako niewierzący bądź jako wyznawcy religii niekatolickich. Nie potwierdza tego również wewnętrzne zróżnicowanie w grupie katolików, którzy w ocenie zjawisk społecznych i wydarzeń politycznych skłonni są podążać za względami niereligijnymi, głównie programami partii prawicowych, często populistycznych i antysystemowych.

Abstract
The conducted analysis evokes the polysemous character of the concept of laicism, which was influenced by modern political and philosophical ideas. Two positions have determined this: a diachronic one encompasses laicism as a process extended in time, and a synchronous one allows one to perceive the simultaneity of phenomena. Thus, the concept itself reveals its practical value, especially in the context of these challenges, which affect both the state crisis and the changing relationship between the State and the Church. This value is confirmed by an important place in the secular research that is based on the principles of sovereignty, equality and separation. Th us, laicism postulated and implemented in the democratic system and its reference to fundamental values should support, above all, the importance of arguments, mutual persuasion and decision-making procedures based on consensus.

Abstract
The phenomenon of Italian migration is characterized by a clear caesura, which makes Italy a country with a long history of emigration and a much shorter experience of immigration. The mid-1970s are considered a breakthrough, when the zero-migration balance was recorded for the first time. The growing wave of arriving foreigners forced the rulers to change the current immigration policy, which rarely responded to the needs of both foreigners and citizens of the Republic. Subsequent laws, usually created in extraordinary circumstances, were also subject to the process of alternating power. Lack of legislative continuity and insufficient social integration gave birth to additional tensions around the observed influx of refugees. In this situation, it seems that the management of the migration crisis is no longer the responsibility of a single nation, but should be an action taken at the level of solutions of the European community.

Partycypacja polityczna; Podlasie; Praca zbiorowa; Nationale Minderheit; Religion; Język; Sprache; Wielokulturowość; Tożsamość narodowa; Politische Beteiligung; Mniejszości narodowe; Multikulturelle Gesellschaft; Religia; Woiwodschaft Podlachien; 2001-; Białorusini; Belarussen; Nationalbewusstsein

Abstract
The Belarusian minority in Poland is the second largest national minority, almost entirely concentrated in Podlasie. Qualitative research conducted by our team in 2020 allowed diagnosis of the reasons for the "invisibility" of Belarusians. The Polish state's policy has always influenced the mood of Belarusians who, despite being passive in creating their own political representation, are often identified as the electorate of left-wing parties. Currently, eight years after the 2015 elections won by the PiS party (Prawo i Sprawiedliwość, Law and Justice), Podlaskie Voivodeship is sometimes referred to as a "bastion of the right", especially of extreme right-wing forces. The aim of the paper is to determine the impact of the current political situation on the sense of identity of the Belarusian minority by referring to the results of the National Census of 2002 and 2011, as well as the circumstances and results of the 2021 census. The analysis pays attention to factors such as historical policy, religion, and axiology, which determine the "borderland identity". The research method used is primarily a comparative method, but we also applied the results of interviews based on scenarios, conducted in selected Podlasie municipalities with at least 50% of Polish Belarusians.