Suchergebnisse

Bu çalışmanın amacı uzaktan çalışmanın işyerlerinde nasıl uygulanacağına dair bir öneri geliştirmektir. Uzaktan çalışma özellikle 2019'dan beri çokça tartışılan bir konu olmuştur. Kovid-19 pandemi sürecinde gerek genel gerekse akademik olarak uzaktan çalışma tartışmaları tüm zamanların yaklaşık 3-4 katı artışla gündeme gelmiştir. Türkiye'de 10 Mart 2021'de uzaktan çalışma yönetmeliği yürürlüğe girmiştir. Bu yönetmelik sözleşmenin nasıl yapılacağı, çalışma ortamının nasıl düzenleneceği, iş araçlarının temini ve kullanımı, çalışma süreleri, iletişim, verilerin korunması, iş sağlığı ve güvenliği (İSG), uzaktan çalışmanın yapılamayacağı işler ve uzaktan çalışmaya nasıl geçileceği ile ilgili genel hükümleri içermektedir. Bu düzenleme yol gösterici olmakla birlikte uzaktan çalışmanın uygulanması işyerlerinin özelliklerine göre ayrıntılı bir takım düzenlemeleri gerekli kılmaktadır. Bu nedenle çalışmada bir yerel yönetime bağlı kamu kuruluşunda uzaktan çalışmanın uygulanabilmesi için yürütülecek sürece dair bir yol haritası oluşturma çalışması yapılmıştır. İlk olarak literatür taramasının ardından uzaktan çalışma sürecinde karşılaşılabilecek sorun alanları tespit edilmiştir. Bu çerçevede Uzaktan çalışmanın bir işyerinde o işyerinin özelliklerine uygun olarak nasıl uygulanacağı tasarlanmıştır. Bu düzenleme yapılırken iki birim öne çıkmıştır. Bunlar bilişim ve insan kaynakları departmanlarıdır. Bilişim departmanıyla yapılan görüşmelerde uzaktan çalışmanın gerektirdiği ve işletmede var olan bilişim altyapısı değerlendirilmiştir. İnsan Kaynakları departmanıyla yapılan görüşmelerde ise uzaktan çalışmaya uygun görevlerin tespiti bu süreçte yapılması gereken yükümlülükler değerlendirilmiştir. Sonuçta uzaktan çalışmaya geçmek isteyen işletmelerde mevzuattaki yükümlülüklerin karşılanabilmesi ve uygulamada karşılaşılabilecek sorunları çözmeye yardımcı olabilecek bir öneri geliştirilmiştir.

Bu çalışma, Türkiye'de freelance gazetecilerin çalışma koşullarının analizini yapmayı amaçlamaktadır. Çalışmada karma araştırma deseni benimsenmiştir. Araştırmada nicel veriler 300 freelance gazeteci ile gerçekleştirilen anket uygulamasından ve nitel veriler ise 15 freelance gazeteci ile gerçekleştirilen birebir görüşmelerden elde edilmiştir. Çalışmaya aynı zamanda freelance çalışanların ortak dayanışma ağı olan 'Ofissizler' ve 'Dünyada Mekân' platformu tarafından periyodik olarak gerçekleştirilen etkinliklerdeki freelance çalışanların deneyimlerine ilişkin anlatımlarından elde edilen veriler de eklenmiştir. Anket verileri SPSS 20.0 paket programı ile nitel veriler, betimsel analiz tekniği ile analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda freelance gazetecilerin sektördeki rollerinin değiştiği, dijital gelişmelerin iş ve kariyerlerinde yeni beceriler geliştirme fırsatı sağladığı, diğer taraftan sektörde güvencesiz çalışmanın yaygınlaştığı ve ücret, sosyal güvenlik, iş güvenliği, sendikal örgütlenme konularında önemli sorunlar yaşadıkları ortaya konulmuştur. Bütüncül olarak bakıldığında freelance gazetecilere yönelik yapılan araştırmalar arasında nicel veri sunan ilk çalışmalardan biri olması ve sadece çalışma ilişkileri bağlamında değil aynı zamanda gazetecilik mesleğinin dönüşümü açısından konuyu ele alması açısından özgün bir çalışmadır.

Bu çalışmanın amacı; Türkiye ve İngiltere'de özel eğitim hizmetlerini incelemektir. Dünya nüfusunun yaklaşık %15'inin engelli bireylerden oluştuğu tahmin edilmektedir. Engellilerin toplumsal yaşama tam katılmaları için en önemli araçlardan biri eğitimdir ve bu konuda çoğu yerde eğitim faaliyetleri planlanmaktadır. Ancak engellilerin özel gereksinimlerindeki farklılıklar nedeniyle özel eğitim hizmetlerine ihtiyaç duyulmaktadır. Bu özel eğitim hizmetleri de ülkelerin sosyo-ekonomik gelişmişlik seviyesine göre farklılaşmaktadır.
Bu çalışmada, Türkiye ve İngiltere'nin özel eğitim hizmetleri; uygulama ve istatistik yönünden değerlendirilmiştir. Türkiye için Milli Eğitim İstatistikleri, Örgün Eğitim (2020) ile Engelli ve Yaşlı İstatistik Bülteni (2021) verilerinden yararlanılmıştır. İngiltere için, DfE İstatistik Servisi (2021) verilerinden yararlanılmıştır. Bu bağlamda Türkiye ve İngiltere'de; 1700'lü yıllarda özel eğitim adına ilk kurumsal gelişimlerin olduğu, benzer özel eğitim temel ilkelerinin benimsendiği ve uygulama ile istatistik yönünden farklılıklar bulunduğu çalışma kapsamında tespit edilmiştir. Ayrıca özel eğitim hizmetleri bağlamındaki faaliyetlerden yararlanan çocukların, eğitim öğretim kademeleri açısından belirlenen kilit noktalarda okullarını bırakma oranının yüksek olduğu görülmüştür.