Terrorism Mortality Salience Manipulation: A Causal Mediation Analysis
In: Terrorism and political violence, Band 35, Heft 7, S. 1536-1555
ISSN: 1556-1836
6 Ergebnisse
Sortierung:
In: Terrorism and political violence, Band 35, Heft 7, S. 1536-1555
ISSN: 1556-1836
SSRN
Working paper
SSRN
Working paper
In: International journal of public opinion research, Band 34, Heft 3
ISSN: 1471-6909
Abstract
Sleep is fundamental to life and essential to one's health behavior, scholastic achievement, and work performance. Recent years have seen an increase in empirical investigations incorporating sleep research into political science. This study complements existing sleep-politics studies by examining the associations between chronotype (a person's preferred time to sleep and wake up) and attitudinal and behavioral political outcomes (left–right ideology and social conservatism proxied by religious service attendance). We analyze representative samples from 10 national contexts (Finland, Greece, Ireland, Mexico, the Netherlands, New Zealand, the Philippines, Russia, South Korea, and Switzerland) to test our hypotheses. The results demonstrate that morning chronotype has significant links with political conservatism in six national contexts depending on model specification (most robustly in Switzerland). Unexpectedly, the morning chronotype may have links to liberalism in three other countries depending on model specification (most robustly in Russia). The results for religious observance are more uniform, indicating a link between morningness and greater religious observance across all cases in many specifications (excepting a reversed relationship in New Zealand in some models). Urbanization, seasonal effects, geographical characteristics, and religious denominations are explored as potential confounders.
In: Electoral studies: an international journal on voting and electoral systems and strategy, Band 78, S. 102491
ISSN: 1873-6890
In: Sosyal Bilimler Dergisi, Band 22, Heft 1, S. 323-348
ISSN: 2667-8683
Bu çalışma, popülist eğilimlerin Osmanlı İmparatorluğu'nun son döneminden günümüz Türkiye siyasetine kadar hangi liderler ve partiler tarafından ne şekilde benimsendiğini araştırmaktadır. Bu amaçla çalışmamızın kurgusu popülizmi zayıf-merkezli bir ideoloji olarak kabul etmektedir. Görgül zenginliğe olanak sağlayan bu tanımlamanın ışığında Türkiye'deki popülizmin tarihi millet (halk), elitler ve milli irade kavramları çerçevesinde irdelenmiştir. İncelememiz Türkiye'deki popülizmde üç ayrı "halk" kavramını gözlemlemektedir. Bunlar, solda 1970'ler Cumhuriyet Halk Partisi'nin benimsediği "sıradan insanlar;" merkez sağ partilerin 1950'lerden itibaren takip ettiği "milli irade" ile "halkın aklıselimi" ve sağda 1969 itibariyle Milli Görüş ideolojisinin benimsediği "İslam milleti" tanımlamalarıdır. Türkiye'deki popülizm, milletin (halkın) karşısına yerleştirilen elitlerin tanımına siyasal partilerin muhalefette-iktidarda olup olmamalarına ve ideolojik sağ-sol yönelimlerine göre farklılık göstermektedir. Yakın dönemde ise Adalet ve Kalkınma Partisi, Demokrat Parti ve Adalet Partisi çizgisini ve Milli Görüş'ün yaklaşımını harmanlayarak Türkiye popülizmine yeni bir kimlik kazandırmıştır. Bu bağlamda, milletin (halkın) karşısındaki elit tanımı iç siyasetteki dışlayıcı-otoriter yöneticilerden uluslararası siyasetteki dış düşmanlara ve onların iç siyasetteki işbirlikçilerine endekslenmiştir. Sonuçta, incelememiz Türkiye'deki popülist eğilimlerin siyasette sadece belli bir parti ve ideolojiye ait olmadığını tarihsel bir bütünlük içerisinde sunmaktadır. Bu teorik temelli tarihsel bütünlük aynı zamanda diğer nicel ve nitel vaka analizlerine de önemli bir kaynak sağlayacaktır. Millet (halk), elitler ve milli irade kavramlarının tarih içerisinde ve siyasal sağ-sol ideoloji yelpazesinin neredeyse her yerinde geçirmiş olduğu gelişimi ortaya koymanın diğer karşılaştırmalı çalışmalara da hem kuramsal hem de görgül katkılarda bulunacağını düşünmekteyiz.