Suchergebnisse

Verlagsinfo: "...1850'li yıllardan itibaren Antep şehri başta Amerikan Protestan misyonerleri olmak üzere birçok misyoner grubunun faaliyet merkezi haline gelmiştir. Çevresindeki diğer yerleşimlere oranla son derece az bir Hristiyan nüfus barındırmasına rağmen şehre misyonerlerce verilen önem Antep'in bölgesel gücüne ve etkinliğine de dikkat çekmektedir..." "... Bu tür faaliyetlere ülke genelinde kurulup teşkilatlanmaya başlayan çeşitli Ermeni komitelerinin Antepte açtıkları şubeler aracılığıyla başlattıkları propagandalar da eklenince 1895 yılında şehirde Hınçak komitesinin organize ettiği bir isyan meydana gelecek ve iki toplum arasında ilk defa silahlar kullanılacaktır..." "... Komitecilere destek veren ya da vermeyen Ermenileri ayırabilmek giderek neredeyse imkânsız hale gelecektir. Bu sebepten hem Müslümanlar hem de terör faaliyetlerine destek vermeyen Ermeniler açısından eski uyumlu günlere dönebilmek oldukça güçleşecektir. Bununla beraber gerek 1895 isyanı gerekse de Birinci Dünya Savaşı sırasında yaşananlar ilişkilerde kesin bir kopuşa neden olamamıştır. Ermeniler ve Müslümanlar arasındaki ilişkileri sonlandıran ve iki toplumu tamamen karşı karşıya getiren olaylar Birinci Dünya Savaşı'nın ardından yaşanan İngiliz ve Fransız işgal dönemleri olacaktır..."

İstanbul Ermeni Patrikhanesi, Osmanlı Devleti tarafından ülkede yaşayan Ermenilerin dinî ve siyasî idare merkezi olarak kabul edilmişti. Bu yapısı itibariyle patrikhane, doğrudan ya da dolaylı olarak, Ermeni sorununun ortaya çıkış ve gelişim sürecinde her zaman sorunun bir parçası olmak durumunda kalmıştır. Patrikliğin ülke içindeki konumu düşünüldüğünde son derece doğal olan bu durum, görev başındaki patrikleri çoğu zaman dinî ve siyasî yetkileri açısından, devlet ve Ermeni cemaatinin patriklik dışındaki kimi sivil unsurları arasında kalmak gibi bir ikileme düşürmüştür. Osmanlı Devleti tarafından Ermeni toplumunun baş temsilcisi ve Ermenilerle ilgili problemlerin asıl muhatabı kabul edilen patrikler, Ermeni toplumunun belli kesimlerince bir dinî/siyasî liderden ziyade "Osmanlı Devleti'nin Ermeniler üzerinde söz sahibi olan yüksek dereceli bir memuru" olarak algılanmışlardır. Dolayısıyla Osmanlı Devleti'nin, Ermenilerin idaresi ile ilgili her konuda doğrudan tek muhatap kabul ettiği patrikler, temsil ettikleri bu siyasi güçle birlikte, zamanla kendileri dışında gelişen farklı siyasi hesaplaşmaların da tarafı olmak durumunda kalacaklardır. Toplumda gelişen farklı siyasi fraksiyonlar, Ermeni ahali arasında güç bulmaya çalışmakla birlikte patrikhane tarafından da kendi görüşlerinin ve hedeflerinin benimsenmesi için uğraşacaklardır. Zira patrikhaneye egemen olmak aynı zamanda Osmanlı sınırlarındaki tüm Ermenilere egemen olmak anlamına gelmektedir. Bu mücadeleler mâlûm olduğu üzere sadece Ermeni toplumunun kendi içindeki hâkimiyet kavgalarıyla sınırlı kalmayarak, Ermeni ahalinin bir kısmının Osmanlı Devleti ile de karşı karşıya gelmesine neden olacaktır. Bu çalışmada Ermeni sorununun bu yönlerine odaklanılarak, patrikhane çevresinde gelişen hadiseler ve kavgalar incelenmektedir. (Text auf dem Einband - Verlagstext)