Suchergebnisse

Todo avanzo efectivo no proceso de normalización dunha lingua nacional submetida ao dominio da oficial estatal vai estar sempre acompañado-combatido por un arsenal semántico-terminolóxico que visa destruílo ou neutralizalo. A estratexia da imposición das linguas consideradas indiscutíbeis nas súas prerrogativas dotarase de tácticas diversas, adaptadas ao momento histórico e á súa maior eficacia divulgativa. Nesta operación da neoimposición das linguas estatais, utilízanse conceitos ou expresións que non se compadecen coa orixe histórica nen coa realidade sociolingüística. Interesa, pois, analisar a utilización xurídico-política —e a súa derivada mediática— de nocións como lingua común, conflito lingüístico, inmersión, plurilingüísmo ou normalización. Referímonos, en concreto, ao marco español, e ás linguas nacionais que del dependen: galego, éuscaro, catalán. A cuestión das linguas —o seu uso xeral, os seus dereitos, a súa existencia, en definitiva— está intimamente unida ao recoñecemento ou non dos povos, das sociedades a que pertencen. É, pois, unha cuestión esencialmente política, en que está en xogo a admisión ou non —en igualdade democrática e horizontal— de nacións que non posúen institucións estatais ao seu servizo. Na fase actual de capitalismo globalizado, dereitos democráticos teoricamente proclamados fican en entredito pola imposición de facto das linguas que contan de vello cunha maquinaria potente de implantación e consolidación social e pública. A título de exemplo significativo, sinalamos o incumprimento da Carta Europea das Linguas Rexionais ou Minoritarias, recoñecida como paralexislación polo Estado español en 2001 ou da Declaración Universal dos Dereitos Lingüísticos, aprobada por unanimidade polo Congreso de Deputados español e polos Parlamentos galego, basco e catalán en 1996.
Recibido: 07 marzo 2022 Aceptado: 09 mayo 2022

Rosalía de Castro es autora de versos, frases, sentencias. lapidarias. No se trata solo de hallazgos formales sino que se corresponden con un fondo filosófico, psicológico o político de gran exactitud y profundidad y, por esto, llamadas a perdurar en el tiempo. Un ejemplo singular es el título de su poema "Estranxeira na súa patria". Examinaremos su contenido y trascendencia a la luz de toda la obra de la escritora. ; Rosalía de Castro é autora de versos, frases, sentenzas. lapidarias. Non se trata só de achados formais senón que se corresponden cun fondo filosófico, psicolóxico ou político de grande exactitude e profundidade e, por isto, chamadas a perduraren no tempo. Un exemplo singular é o título do seu poema "Estranxeira na súa patria". Examinaremos o seu contido e transcendencia á luz da obra toda da escritora. ; Rosalía de Castro is the author of immortal verses, phrases and sentences which are destined to endure, not only because of their uniqueness but also because they are evidence of a philosophical, psychological and political content of great accuracy and depth. A singular example is the title of her poem "Estranxeira na súa patria". We will study its contents and significance in the light of all the works ever written by the author.

Rosalía de Castro (1837-1885) is undoubtedly an essential architect of the Contemporary Galician History. She was its voice and its principal interpreter. Her patriotism is united to her constant worry for womeńs condition and fate, which is a central topic throughout her work. Her feminism is correlative to her vital, philosophic and political position in life. It is necessary to puzzle out the reasons of a false legend that still surrounds her and bring her back to the truth of her production, her radicalism and her transgression as a freethinker and poet. She represents, in short, the beginning of Galician modernity. ; Rosalía de Castro (1837-1885) es, sin duda, artífice esencial de la historia contemporánea de Galicia. Ella fue su voz y su intérprete principal. A su patriotismo une una preocupación constante por la condición y la suerte de las mujeres, que se hace medular en toda su obra. Su feminismo es correlato de su posición vital, filosófica y política en la vida. Se hace preciso desentrañar los motivos de una falsa leyenda que todavía la envuelve y devolverla a la verdad de su producción, su radicalidad y su transgresión como librepensadora y poeta. Ella representa, en suma, el inicio de la modernidad gallega.