Search results

Í umsögn gagnrýnanda kemur meðal annars eftirfarandi fram:

Raunar er bókin öll eins og lipurlega skrifuð skýrsla frekar en þaulunnin og listræn mynd af mönnum og viðburðum.

Í umsögn gagnrýnanda kemur meðal annars eftirfarandi fram:

Bókin er vel úr garði gerð, í þægilegu broti og með yfirgripsmikilli bendiskrá aftast, sem auðveldar mjög notkun hennar. Þetta er mikið verk og höfundi sínum til sóma.

Stefán Ólafsson og Arnaldur Sölvi Kristjánsson telja sig hafa hrakið fjórar kenningar mínar eða tilgátur, sem settar voru fram 2007 með tilvísun til gagna frá 2004, að jöfnuður hefði frekar aukist en minnkað á Íslandi 1995-2004, að tekjuskipting hefði á því tímabili orðið eitthvað ójafnari, en væri samt í lok þess ein hin jafnasta í heimi, að rangt væri, að tekjuskipting hafði þá færst verulega frá því, sem tíðkaðist á Norðurlöndum, og að skattabreytingar 1991-2007 hefðu ekki aukið óréttlæti eða ójöfnuð, þótt dregið hefði úr jöfnunaráhrifum skattlagningarinnar. Hér leiði ég rök að því, að þeir hafi síður en svo hrakið þessar kenningar mínar eða tilgátur. Þeir hafa ekki gætt að því, við hvaða tímabil ég miðaði, og misskilið, hvernig ég notaði hugtök eins og óréttlæti, ójöfnuð og jöfnun. Til dæmis þarf ójöfn tekjuskipting ekki að vera óréttlát, jafnframt því sem sumir telja skattlagningu í jöfnunarskyni óeðlilega. Einnig bendi ég á, að þeir Stefán og Arnaldur Sölvi viðurkenna, að tekjuskipting hér hafi árið 2004 ekki verið ójafnari en annars staðar á Norðurlöndum, sem var ein meginniðurstaða mín. Loks reyni ég að skýra, hvar okkur greini á, en það sé aðallega um það, hvort áhyggjuefnið eigi að vera hinir ríku eða hinir fátæku.

Í umsögn gagnrýnanda kemur meðal annars eftirfarandi fram:

Bók Ha-Joon Changs er fjörlega skrifuð, þótt hann sé mjög ósanngjarn í garð kapítalisma, og margt er þar skarplega athugað ... Ég hef hér aðeins skoðað nokkur atriði af þeim fjölmörgu, sem Chang nefnir, en stuðningsmenn hins frjálsa markaðar eiga vissulega að spreyta sig á að svara honum, þótt segja megi um bók hans: Það, sem er nýtt þar, er ekki gott, og það, sem er gott þar, er ekki nýtt.

Í umsögn gagnrýnanda kemur meðal annars eftirfarandi fram:

Bók Styrmis Gunnarssonar um átökin í Sjálfstæðisflokknum 1970-1991 er barmafull af fróðleik, oft óvæntum. Hún er lipurlega skrifuð og um mikil og hörð átök, sem öll þjóðin fylgdist með agndofa. Hún er líka merkileg söguleg heimild. Ég fann engar stórar villur í henni. Höfundur er sanngjarn og beiskjulaus, og vörn hans fyrir trúnaðarvin sinn er vel af hendi leyst, þótt ekki verði allir sammála honum.

Jón Ólafsson heimspekingur telur sig hafa fundið heimild fyrir því, að Komintern hafi verið andvígt stofnun Sósíalistaflokksins. Hún er minnisblað eins starfsmanns Kominterns frá sumrinu 1938. Þór Whitehead sagnfræðingur andmælir því með þeim rökum, að þetta hafi ekki verið opinber samþykkt Kominterns, auk þess sem allar aðrar heimildir bendi til þess, að stofnunin hafi verið gerð með samþykki Kominterns. Fram er komin ný heimild, heillaóskir í bréfi frá Michal Wolf, öðrum ritara Alþjóðasambands ungra kommúnista og varamanni í framkvæmdastjórn Kominterns, til Æskulýðsfylkingarinnar við stofnun hennar haustið 1938. Wolf varð síðar varnarmálaráðherra Ungverjalands undir nafninu Mihály Farkas og var eindreginn stalínisti. Þessi heimild eyðir öllum vafa um það, að stofnun Sósíalistaflokksins var gerð með samþykki Kominterns.

Í umsögn gagnrýnanda kemur meðal annars eftirfarandi fram:

Marxismi-lenínismi var og er enn trúarkenning. Lenín var auðvitað í lifanda lífi snjall kenningasmiður sem kom með það ívaf sem "lenínismi" var. Það skýrir að stórum hluta vinsældir marxisma-lenínisma í vanþróuðum ríkjum heimsins. "Svartbókin" er þægileg aflestrar og auðlesin. Hún hefur að geyma staðreyndir og einhverjar nýjar upplýsingar sem eiga erindi við alla.

Því er stundum haldið fram að skattabreytingar síðustu sextán ára hafi aukið ójöfnuð á Íslandi, ekki síst lágur fjármagnstekjuskattur. En það er misskilningur að fjármagnstekjuskattur sé 10% og tekjuskattur á atvinnutekjur 36%. Fjármagnstekjuskattur er 26,2% á eigendur fyrirtækja, auk þess sem þeir verða að reikna sér endurgjald og greiða af því tekjuskatt. Fjármagnstekjuskattur er rösk 36% á þá sem njóta vaxta- eða húsaleigutekna. Söluhagnaður af eignum er ekki reglulegar eða eiginlegar tekjur og ætti ekki að vera skattskyldur. Tekjuskattur á atvinnutekjur er vegna skattleysismarka breytilegur eftir tekjum, árið 2007 0% upp að 90 þús. kr. mánaðarlaunum, 18% þegar mánaðarlaunin eru 180 þús. kr. og hækkar síðan með tekjum, en nær aldrei alveg 36%. Eini hópurinn sem greiðir hærra hlutfall af tekjum sínum en eigendur fyrirtækja eru þeir sem hafa hærri laun en nemur meðaltali. Það er líka rangt að tekjuskipting á Íslandi sé ójafnari en annars staðar á Norðurlöndum. Hún er tiltölulega jöfn samkvæmt alþjóðlegum mælingum. Ýmis rök eru gegn stighækkandi tekjuskatti, sem sumir vilja taka upp. Hann flækir í fyrsta lagi skattlagningu. Önnur rök eru að hann eykur ábyrgðarleysi, þegar einn hópur getur velt þungum byrðum á annan með afli atkvæða. Hin þriðju eru að við hann dregur úr verðmætasköpun. Lítil sneið af stórri köku getur verið stærri en stór sneið af lítilli köku, eins og samanburður Sviss og Svíþjóðar sýnir og einnig reynsla síðustu ára á Íslandi. Þótt skattar hafi verið lækkaðir jafnt á fyrirtæki og einstaklinga, hafa skatttekjur ríkisins stóraukist. Leiða má rök að því að með frjálsara og opnara atvinnulífi hafi jöfnuður frekar aukist en minnkað á Íslandi.