Suchergebnisse

De Indonesische onafhankelijkheidsoorlog is in Nederland lange tijd aangeduid met versluierende termen als 'politionele acties'. In werkelijkheid was het een ware oorlog waarin Nederlandse troepen met moderne wapens de strijd aangingen. De inzet van artillerie, bommenwerpers en scheepsgeschut werd niet geschuwd in het streven de gewapende 'opstand' de kop in te drukken. Wat waren de gevolgen van bombardementen en beschietingen met dergelijk grof geschut? In welke gevallen werden deze middelen ingezet en in hoeverre werd gepoogd burgerslachtoffers te voorkomen?

Voor het eerst is op systematische wijze de toepassing van vooral artillerie en luchtstrijdkrachten in de onafhankelijkheidsstrijd onderzocht. Grof geschut biedt zowel statistische overzichten als analyses van gevechten waarbij op grote schaal zware wapens zijn ingezet. Daarbij komt ook de vraag aan de orde hoe de inzet van deze middelen zich verhield tot het geweldsgebruik in het algemeen. Deze studie vormt een onmisbare bijdrage aan onze kennis over de aard en omvang van extreem geweldgebruik door de Nederlandse krijgsmacht in de Indonesische onafhankelijkheidsoorlog.

In Empire's Violent End, Thijs Brocades Zaalberg and Bart Luttikhuis, along with expert contributors, present comparative research focused specifically on excessive violence in Indonesia, Algeria, Vietnam, Malaysia, Kenya and other areas during the wars of decolonization. In the last two decades, there have been heated public and scholarly debates in France, the United Kingdom, and the Netherlands on the violent end of empire. Nevertheless, the broader comparative exploits into colonial counter-insurgency tend to treat atrocities such as torture, execution, rape, and others on the side. The editors describe how such comparisons mostly focus on the differences by engaging in 'guilt rating.' Moreover, the dramas that have unfolded in Algeria and Kenya tend to overshadow similar violent events in Indonesia, the very first nation to declare independence directly after World War II. Empire's Violent End is the first book to place the Dutch-Indonesian case at the heart of a comparison with focused, thematic analysis on a diverse range of topics to demonstrate that despite variation in scale, combat intensity and international dynamics, there were more similarities than differences in the ways colonial powers used extreme forms of violence. By delving into the causes and nature of the abuse, Brocades Zaalberg and Luttikhuis conclude that all cases involved some form of institutionalized impunity, which enabled the type of situation in which the forces in the service of the colonial rulers were able to use extreme violence