Suchergebnisse

This article aims to analyze the organizational anti-trans discourse on the presence of transgender athletes in women's sport. To achieve this, the petitions published from 2019 to 2022 on the websites of three US organizations (Save Women's Sports, Independent Council on Women's Sports, and the Women's Sports Policy Working Group) were analyzed. The analysis addressed the research questions of how this discourse defines trans women and trans bodies and reproduces the indispensability of sex segregation in sport competitions. The research revealed that the petitions' authors identified trans athletes as biological males who have an advantage over cis women. The organizations demand that the protection of women's sport from trans women's participation and women's rights be based on the sex (assigned at birth) category. The article emphasizes that members and allies of these organizations perceive biomedical science as providing objective arguments for the sex dichotomy and the exclusion of trans women from sport competitions. At the same time, the petitions' authors ignore sociocultural factors that influence the perception of gender dichotomy and athletic performance.

The aim of this article, based on the literature review, is to explore the senses within the context of knowledge. The article begins with a description of embodied (i.e., also sensory) knowledge's marginalisation within the social sciences and the reasons for this. After indicating the most popular fields of research, the article explores three main understandings of sensory knowledge: (1) senses as a source of knowledge, (2) senses as acquired skills and (3) sensory knowledge as a result of (collective) activity. In the next part, sensory knowledge is discussed as tacit knowledge, taking into account the problem of its verbalisation and the nature of its acquisition. The last part explores the social construction of sensory knowledge and its relation to subjective experiences, referring to the concepts of intersubjectivity, objectification and legitimisation.

At the beginning of 2018, Liberty Media, the owner of Formula One (hereafter, F1), decided to drop so-called grid girls from the race weekends beginning with the 2018 season, which has created an opportunity to analyze the perception of hostesses' status and their bodies in contemporary sport. The discourse on the decision and the partial concessions in its enforcement is analyzed within the theoretical framework related to second and third waves of the feminist movement and the concepts of sexual objectification and agency. The results reveal that the grid girls' presence is perceived both as unsuitable for modern times, values and #metoo culture climate and as "normal" and a "good tradition". Additionally, the grid girls themselves accuse feminists of having caused them to lose their jobs, arguing that, although their positions are based on physical attractiveness and a sexualized body, it has been done by them voluntarily and with pleasure. The discourse on gird girls in F1 fits into the critical discourses on female (sexualized) body images in sport, but, on the other hand, it includes persons who have usually not been taken into account because of their auxiliary role in sports events.

W artykule zaprezentowano, w oparciu o indywidualne wywiady pogłębione, doświadczanie ciężarnego ciała przez kobiety. Najczęściej ciężarne ciało jest przedmiotem zainteresowań naukowych albo jako przedmiot medykalizacji czy dyscyplinowania albo analizowane są jego reprezentacje. W tym artykule akcent przesunięty jest na doświadczanie, a tym samym wpisuje się on w rozważania prowadzone w ramach socjologii ucieleśnienia. Doświadczanie ciężarnego ciała, jako ciała o wyjątkowym statusie, łączącego w sobie dwa byty, jest analizowane poprzez odniesienie się do pojęcia granic i ich trzech wymiarów. Po pierwsze, interesuje mnie powiększanie się ciężarnego ciała, jego rozrastanie się i wynikające z tego zmiany codziennych praktyk kobiet oczekujących narodzin dziecka. Po drugie, granice ciężarnego ciała odnoszę do (nie)zależności ciała kobiety i rozwijającego się wewnątrz jej ciała dziecka. I wreszcie po trzecie, na przykładzie społecznej praktyki dotykania brzucha ciężarnej kobiety, analizuję granice prywatności i intymności ciężarnego ciała.

Artykuł przedstawia, w jaki sposób postrzeganie nie/normatywnego ciała zmienia się, kiedy płeć krzyżuje się z kategorią narodowości i (braku) sukcesu. Podjęta jest dyskusja, w jaki sposób te dwa czynniki, narodowość i sukces, wpływają na: (1) wybory sportowej publiczności, (2) postrzeganie wyglądu zawodniczek, (3) postrzeganie sportu jako "kobiecego" versus "męskiego". Artykuł opiera się na koncepcji intersekcjonalności i odwołuje do badań własnych zrealizowanych w latach 2012 i 2013 oraz analizy dyskursu wybranych przypadków.

Punktem wyjścia prezentowanego artykułu są dwie debaty dotyczące wysokości nagród finansowych w sporcie. Pierwsza z nich dotyczy maratonu Solidarności z 2010 r., a druga decyzji o wyrównaniu nagród finansowych podczas turniejów tenisowych Roland Garros i Wimbledon w 2007 r. Wykorzystując argumenty pojawiające się w obydwu debatach, staram się odpowiedzieć na dwa pytania: 1) za co przyznawane są nagrody finansowe czy – mówiąc ogólniej – według jakich zasad wynagradzane są osiągnięcia sportowe oraz 2) czy obowiązujące w sporcie zasady wynagradzania są sprawiedliwe z punktu widzenia równości płci. Rozważam również, jak zasady te wpisują się w dyskurs różnicy płciowej legitymizowany, w przypadku sportu, poprzez różnice natury biologicznej. W artykule odwołuję się zarówno do takich zjawisk kształtujących współczesny sport, jak podporządkowanie zasadom rynkowym i medialnych, jak i do koncepcji teoretycznych (na przykład teorii sprawiedliwości Rawlsa) czy klasycznego już artykułu Jane English Sex Equity in Sports z 1978 r.

Celem prezentowanego artykułu jest przyjrzenie się, dokonywanym przez rodzimych socjologów, rozważaniom o ciele/cielesności, a także realizowanym w tym obszarze badaniom. W tekście wskazuję dylematy, z którymi boryka się badacz ciała/cielesności, wynikające głównie z natury badanego przedmiotu i związanych z nim trudności metodologicznych. Po drugie, wymieniam pewne empiryczne pominięcia – obszary czy sposoby badań, które nie zyskały do tej pory wystarczającej uwagi badaczy. Po trzecie wreszcie, przedstawiam listę rekomendacji, czyli możliwych, potencjalnie atrakcyjnych pól eksploracji dla socjologii ciała.

The starting point for this article is Erving Goffman's concept of stigma. Referring to her own surveys, the author analyses Tseëlon's claim that the physical body can be treated as a stigma. She considers which aspects of the body – e.g. the natural odour, old age, illness or the absence of depilation – stigmatises a person most, and in which social groups. The explanation is that it depends on different approaches to the body and treating it as inherited vs. achieved.