Suchergebnisse

Dit promotieonderzoek analyseert de economische gevolgen van de regelgeving van energie- en CO¬2 –markten in de EU. Hypotheses afgeleid uit de rechtseconomie, in het bijzonder de eigendomsrechten theorie, zijn in drie EU-brede empirische studies getest. In hoofdlijnen zijn de bevindingen als volgt: 1) Aandeelhouders waarderen het Europese emissierechten systeem (het 'EU ETS') als een beperking op vervuiling. Aanbevolen is dat de CO¬2-markt vaker signalen moet ontvangen over de schaarste in het EU ETS. Dit is mogelijk door bedrijven vaker hun emissierechten in te laten leveren. 2) Hoewel grote bedrijven beter in staat zijn om binnen bedrijfsgrenzen hun emissierechten gebruik te optimaliseren, maken ze juist intensiever gebruik van de CO¬2-markt dan kleine bedrijven. Deze bevinding bekrachtigt dat voor deze bedrijven het EU ETS kostenbesparingen heeft gerealiseerd. 3) De wettelijke bevoegdheden van Nationale Regulerende Instanties liggen niet eenduidig op één lijn met de beleidsdoelstellingen op de energiemarkten waar ze toezicht op houden. Aanbevolen is een gewijzigde inzet van deze bevoegdheden voor deze beleidsdoelstellingen, en een evenwichtigere verdeling van de zwaarte van deze bevoegdheden. Ook het EU ETS register wordt bediscussieerd, welke tevens de voornaamste databron is voor de eerste twee empirische studies. De onderdelen die de registerdata niet consistent of onvolledig beschikbaar maken worden benadrukt, en de onderdelen die een eenduidige identificatie verhinderden van de bedrijven die uiteindelijk eigenaar zijn van deze EU emissierechten. Aanbevelingen worden verschaft om de structuur van het EU ETS register te verbeteren. ; This Ph.D. research focuses on the economic effects of energy and carbon market regulations in the EU. Hypotheses derived from Law and Economics, in particular property rights theory, are tested via three EU-wide empirical studies. The overall results are the following: 1) The EU Emissions Trading Scheme (EU ETS) is valued by investors as restricting pollution. Recommended is that the carbon market should more often receive signals on the scarcity in the EU ETS. This can be realized by having more moments during the year when firms need to surrender their emission allowances. 2) While large firms should be better able to optimize their usage of emission allowances within firm boundaries, they actually made more use of the carbon market than smaller firms do. This finding affirms that the EU ETS leads to cost savings for these firms. 3) The legal competences of National Regulatory Authorities are not aligned to the realizations of energy policy objectives in the energy markets they supervise. Recommended is a readjustment of these competences towards the policy objectives, in addition to a readjustment of the intrusiveness of these competences. The EU ETS registry is also discussed, which is, in fact, the key data source for the first two empirical studies. The elements which can render the registry data incomplete and unequivocal are highlighted, and those which hindered an effective identification of the firms owning the EU allowances. Suggestions are provided for improvements of this registry structure.