Suchergebnisse

Nature of many public services, providing by local government, frequently extend beyond the boundaries of administrative units. More efficient performance of these tasks requires at least coordination, and sometimes also the institutional forms of cooperation. in the laws regulations, for all levels of government, are set the possibility of concluding by the LGUs, the various forms of agreements, unions, and finally the creation of joint municipal economic units. Despite this, one can notice the general tendency to atomization public service within the administrative units. We are relatively rare examples of smooth cooperation between units of the same level and between different levels of government. This situation creates problems especially in the agglomerations areas, in which there are strong connections between the functional andstructural neighboring units. analysis of the reasons of this phenomenon was dedicated to the second part of the article. ; Charakter wielu zadań publicznych wykonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego (JST) wykracza często poza granice administracyjne jednostek. Sprawniejsze iefektywniejsze wykonywanie takich zadań wymaga co najmniej koordynacji działań, a niejednokrotnie także instytucjonalnych form współpracy. W zapisach ustawowych dotyczących wszystkich szczebli samorządu zawarto możliwość zawierania przez JST różnych form porozumień, związków, czy wkońcu tworzenia wspólnych podmiotów komunalnych. Pomimo tego można zauważyć generalną tendencję do atomizowania wykonywania usług publicznych wgranicach administracyjnych jednostek. Stosunkowo rzadkie są przykłady sprawnej współpracy pomiędzy jednostkami tego samego szczebla, jak ipomiędzy różnymi szczeblami samorządu. Sytuacja taka stwarza problemy zwłaszcza na obszarze zespołów aglomeracyjnych, na terenie których występują silne powiązania funkcjonalne istrukturalne miedzy sąsiadującymi jednostkami. analizie przyczyn tego zjawiska poświecono druga cześć niniejszego artykułu.

Położony w Karkonoszach Karpacz jest przykładem miejscowości, która miejski charakter i status miasta uzyskała dzięki rozwojowi funkcji turystycznej. Wraz z jej rozwojem zmieniała się struktura przestrzenna miasta. Zmiany te z jednej strony wyrażały się zagęszczaniem rozproszonej pierwotnie zabudowy, z drugiej strony zaś ekspansją na dawne tereny rolne lub leśne. Sprzeciwia się temu część mieszkańców (w tym właścicieli istniejących już obiektów turystycznych), argumentując, że Karpacz osiągnął już górny pułap pojemności turystycznej. W ostatnich latach przedmiotem sporu jest stosunkowo rozległy teren we wschodniej części miasta przeznaczony w planie zagospodarowania przestrzennego na tereny rekreacyjne, wyłączone z zabudowy. W 2009 r. podjęta została próba (na razie nieudana) zmiany planu, która umożliwiłaby wybudowanie na tym terenie zespołu apartamentowców. Wzbudziło to protesty części mieszkańców. Przeprowadzone w 2011 r. badania ankietowe wykazały jednak, że zdecydowana większość mieszkańców części miasta, na której znajduje się sporny teren opowiada się za pozostawieniem jego dotychczasowej funkcji bez możliwości wprowadzania zabudowy. Karpacz jest typowym przykładem miasta, w którym istnieją wprawdzie miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego, ale nie spełniają do końca swojej roli, ponieważ są zmieniane pod dyktando potencjalnych inwestorów.