Suchergebnisse

Das Hauptziel dieser Arbeit ist es, die natürliche Struktur eines religiösen Glaubens und dessen verworrene Identität im städtischen Zusammenhang mit einer anthropologischen Sicht zu untersuchen. Der derzeitige Fokus meiner Arbeit liegt auf der öffentlichen Darstellung der rituellen Praktiken der in die Städte Eingewanderten, was im Gegensatz zur sozialen Struktur und Führerschaft steht, die von regionalen Glaubensexperten gewährleistet werden, die als Dede bekannt sind. Seit die Aleviten in den 1950er Jahren massenweise aus ländlichen Gebieten in türkische Metropolen wie Istanbul eingewandert sind, hat sich die alevitische Identität in ein Labyrinth der sozio-politischen Hindernisse verwandelt. Der alevitische Glaube verliert aufgrund des Drucks sowohl vonseiten der Staatsmacht als auch der sunnitischen Gemeinschaften, sowie der Herangehensweise der alevitischen Vereine seinen angestammten Platz. Die alevitische Gesellschaft verliert die natürliche Umgebung, an die ihre Glauben geknüpft sind, ihr klanbezogenes Gemeinschaftsnetzwerk (Ocak), ihr Vertrauen in heilige ländliche Anführer, ihre spirituelle Geisteshaltung und Motivationen und ihre einzigartigen Wege Streitigkeiten untereinander zu lösen. Diese Arbeit legt die standardisierten Cem-Rituale und dessen Musikrepertoire und gleichzeitig durch Untersuchung der Elemente des in folkloristische Form gebrachten heiligen Tanzes (Semah) die theatralischen Seiten der städtischen Cem-Rituale dar. Außerdem beinhaltet sie eine kritische Analyse der Cem-Rituale. Im zweiten Teil der Arbeit wurde versucht die anderen Gründe zu verstehen, die dazu geführt haben, dass die alevitische Identität eine verworrene Form angenommen hat. Hierbei haben manche veröffentlichte Artikel in Bezug auf die alevitische Gesellschaft, Begriffe wie "heterodox" und "synkretistisch", die während der Definition des Alevitentums in dieser Art von Artikeln verwendet werden, die Hassreden und die Diskriminierung, die der alevitischen Gesellschaft entgegengebracht werden sowie die Islamophobie, die überall auf der Welt zu sehen ist, eine Rolle darin gespielt, dass die alevitische Identität einen verworrenen Zustand angenommen hat. Die Methode dieser Arbeit beinhaltet die ethnographische Forschungsmethode, die mehrheitlich qualitativ ist. In diesem Sinne wurden die Cem-Rituale in Istanbul durch Teilnahme beobachtet und währenddessen Informationen durch formelle und informelle Gesprächstechniken erlangt. ; This paper's main goal is to examine the nature of a religious belief and its entangled identity in an urban context from an anthropological perspective. My work's current focus is that the ritual practices of urban immigrants are displayed in the public space, unlike the social structure and guidance provided by a local religious expert known as a dede. Since the 1950s mass migration of Alevis from rural regions to the Turkish metropolises, such as Istanbul, the Alevi identity has been transformed into a labyrinth of socio-political obstacles and has been losing its place due to the pressures of both the state power and the Sunni and Alevi institutions. They have been losing the space that their belief attached, the clan-related (ocak) community network system, the reliance on rural divine leaders, their spiritual moods and motivations, the unique means of resolving community conflicts. The paper includes a standardized ritual and music repertoire, the revision of folklorized sacred dance (semah) elements, and a critical analysis of what can be seen as the theatrical aspects of urban cem. The second part of this paper is to understand other reasons why Alevi identity has become entangled. Certain writings about Alevis and using concepts about Alevism, such as heterodox and syncretic, ongoing hate speech and discrimination waged against them, Islamophobia seen worldwide, have played a role in the entangled identity of Alevis. We used the ethnography research method, which is mostly qualitative. It involves participatory observation of cem rituals in Istanbul, and obtaining information through informal and formal interview techniques used during observations. ; Bu çalışmanın temel amacı, dinsel bir inancın doğal yapısını ve onun dolaşmış kimliğini kentsel bağlamda antropolojik bir bakış açısıyla incelemektir. Çalışmamın şu anki odak noktası, dede olarak bilinen yerel inanç uzmanı tarafından sağlanan sosyal yapı ve rehberliğin aksine olarak kentsel göçmenlerin ritüel uygulamalarının kamusal alanda gösterilmesidir. 1950'li yıllarda Alevilerin kırsal bölgelerden İstanbul gibi Türk metropollerine kitlesel olarak göç etmesinden bu yana, Alevi kimliği sosyo-politik engellerin bir labirentine dönüştü. Alevi inancı hem devlet iktidarının hem de Sünni toplulukların baskıları ve Alevi derneklerinin yaklaşımları nedeniyle var olduğu yeri kaybediyor. Alevi toplumu inançlarının bağlı olduğu doğal alanı, klanla ilgili (ocak) topluluk ağı sistemini, kutsal kırsal liderlere olan güveni, manevi ruh hallerini ve motivasyonlarını, topluluk çatışmalarını kendi içinde çözmenin eşsiz yollarını kaybediyor. Bu çalışma, standartlaştırılmış olan cem ritüelleri ve ritüelin müzik repertuvarı ve aynı zamanda folklorize edilmiş kutsal dans (semah) öğelerinin gözden geçirilmesi ile kentsel cem ritüellerinin teatral yönlerini ortaya koymakta ve cem rituellerinin eleştirel bir analizini içermektedir. Çalışmanın ikinci kısmında ise, Alevi kimliğinin dolaşık hale gelmesinin diğer nedenleri anlaşılmaya çalışılmıştır. Bu noktada Alevi toplumu ile ilgili yayınlanan kimi yazılar, bu tür yazılarda Aleviliğin tanımlanması sırasında kullanılan heterodoks ve senkretik gibi kavramlar, Alevi toplumuna karşı süregelen nefret söylemi ve ayrımcılık ve ayrıca dünya genelinde görülen İslamofobi, Alevi kimliğinin dolaşık hale gelmesinde rol oynamıştır. Bu çalışmanın yöntemi, çoğunlukla nitel olan etnografya araştırma yöntemini içermektedir. Bu doğrultuda, İstanbul'daki cem ritüelleri katılımlı olarak gözlemlenmiş ve katılımlı gözlem sırasında bilgiler resmi ve olmayan görüşme teknikleri ile elde edilmiştir.