Suchergebnisse

Karol Okoński (Karl Okonsky) niewątpliwie należy do kręgu najbardziej zdumiewających postaci w powojennej historii Górnego Śląska. Jako redaktor naczelny "Volkswille" uchodził w czasie plebiscytu za najlepsze pióro walczące o niemieckie interesy. Aktywny był nie tylko jako dziennikarz, ale również jako polityk. Z pasją wypowiadał się na forum Reichstagu o sytuacji na Górnym Śląsku. Zdumiewał swoich odbiorców niechęcią do polskich interesów, pomimo swojego polskiego pochodzenia. Szczególnie ostro wypowiadał się o Wojciechu Korfantym. W trakcie II wojny światowej prześladowany przez nazistów. Po przesunięciu granicpomimo dawnych proniemieckich sympatii pozostał w swoim własnym domu. I chociaż nie znał dostatecznie języka polskiego, mógł nie tylko drukować w polskiej powojennej prasie, a nawet był aktywnym i uznanym działaczem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, za co został odznaczony Krzyżem Komandorskim OrderuOdrodzenia Polski.

Karl Okonsky (Karol Okoński) undoubtedly belongs to the circle of the most amazing figures in the post-war history of Upper Silesia. As the editor-in-chief of "Volkswille" he was regarded during the Plebiscite as the best pen fighting for German interests. He was active not only as a journalist but also as a politician. He spoke with passion on the Reichstag forum about the situation in Upper Silesia. He astonished his audience with his aversion to Polish interests, despite his Polish origin. He spoke particularly sharply about Wojciech Korfanty. He was persecuted by the Nazis during World War II. After the borders shift, despite his former German sympathies, he remained in his own home. Although he did not speak Polish enough, he could not only print in the Polish postwar press, but was even an active and recognised activist of the Polish United Workers' Party, awarded with the Commander's Cross of the Order of Polonia Restituta. Karol Okoński (Karl Okonsky) niewątpliwie należy do kręgu najbardziej zdumiewających postaci w powojennej historii Górnego Śląska. Jako redaktor naczelny "Volkswille" uchodził w czasie plebiscytu za najlepsze pióro walczące o niemieckie interesy. Aktywny był nie tylko jako dziennikarz, ale również jako polityk. Z pasją wypowiadał się na forum Reichstagu o sytuacji na Górnym Śląsku. Zdumiewał swoich odbiorców niechęcią do polskich interesów, pomimo swojego polskiego pochodzenia. Szczególnie ostro wypowiadał się o Wojciechu Korfantym. W trakcie II wojny światowej prześladowany przez nazistów. Po przesunięciu granic pomimo dawnych proniemieckich sympatii pozostał w swoim własnym domu. I chociaż nie znał dostatecznie języka polskiego, mógł nie tylko drukować w polskiej powojennej prasie, a nawet był aktywnym i uznanym działaczem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, za co został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.