Suchergebnisse

The subject of the publication is the European Union's (EU) policy towards the countries of the Global South in Mediterranean basin, sub-Saharan Africa, Middle East, Asia and Pacific, Latin America and the Caribbean. The goal of the publication was to highlight EU actions supporting Global South countries in combating the pandemic.

The subject of the publication is the European Union's (EU) policy towards the countries of the Global South. The book focuses on the EU's external response to COVID-19 intentionally ignoring the topic of pandemic management in relation to Member States and the EU's single market. The publication aims to validate the hypothesis that the European Union has tapped into the pandemic to increase its role in international relations and influence the countries of the Global South. The goal of the publication was to highlight EU actions supporting Global South countries in combating the pandemic regionally dimension. Research methods characteristic of social studies were applied in the publication, including observation, source and statistical methods.

The article discusses Economic Partnership Agreements, which have become a tool for transforming trade relations between the European Union and the African, Caribbean and Pacific Group of States (ACP), including the countries of Sub‑Saharan Africa. The agreements combine trade and development into a single whole, and as envisaged by the European Union, they are to become an instrument for achieving the development goals of the ACP states. Their common characteristic is free access to markets under the principle of reciprocity. Given the development asymmetry between the European Union and the ACP states, there arises a question of whether EPAs will be an instrument serving their development, and this article is an attempt at providing an answer to this question.

Poland's accession to the European Union determines future membership in the Economic and Monetary Union (EMU). The subject of the research is the analysis of Polish policy towards EMU membership during the first 15 years of Poland's membership in the EU. The research is political nature and intentionally does not focus on the economic benefits and challenges associated with Poland's membership in the EMU.
The aim of research is to focus on changes taking place in the policy towards Poland's membership in the EMU conducted by the ruling parties, successively by the coalition of the Civic Platform (PO) and the Polish People's Party (PSL) – PO-PSL in years 2007–2015 and then by the Law and Justice (PiS) in years 2005–2007 in consultation with the Self-Defence (Samoobrona RP) and the League of Polish Families (LPR) as well as 2015–2019 in the coalition with the Jarosław Gowin's Agreement (Porozumienie Jarosława Gowina) and Zbigniew Ziobro's Solidary Poland (Solidarna Polska).
The main research questions relate to how has Poland's membership in the EMU been perceived by the ruling parties since 2004 and what are the reasons for the fact that joining the eurozone by Poland until recently had been the strategic goal of the ruling elite of the country, and nowadays the strategic goal has become non-entry into the EMU.
The main research methods were the analysis of the content of documents and a comparative method. The first method allowed presenting the perspective of Poland's entry into the euro area from the side of the ruling parties policy. That is why the text was mainly based on source materials, i.e. reports, government documents, political speeches, party election programs and press articles. The second research method allowed to compare the concept of Poland's membership in the EMU presented in various programs of the ruling political parties.
The result of the conducted research indicates the radicalisation of the views of the Polish political scene. It also proves that date of adoption of the single European currency depends not only on meeting the convergence criteria, but also on which political option will rule in Poland.

Poland's accession to the European Union determines future membership in the Economic and Monetary Union (EMU). The subject of the research is the analysis of Polish policy towards EMU membership during the first 15 years of Poland's membership in the EU. The research is political nature and intentionally does not focus on the economic benefits and challenges associated with Poland's membership in the EMU. The aim of research is to focus on changes taking place in the policy towards Poland's membership in the EMU conducted by the ruling parties, successively by the coalition of the Civic Platform (PO) and the Polish People's Party (PSL) – PO-PSL in years 2007–2015 and then by the Law and Justice (PiS) in years 2005–2007 in consultation with the Self-Defence (Samoobrona RP) and the League of Polish Families (LPR) as well as 2015–2019 in the coalition with the Jarosław Gowin's Agreement (Porozumienie Jarosława Gowina) and Zbigniew Ziobro's Solidary Poland (Solidarna Polska). The main research questions relate to how has Poland's membership in the EMU been perceived by the ruling parties since 2004 and what are the reasons for the fact that joining the eurozone by Poland until recently had been the strategic goal of the ruling elite of the country, and nowadays the strategic goal has become non-entry into the EMU. The main research methods were the analysis of the content of documents and a comparative method. The first method allowed presenting the perspective of Poland's entry into the euro area from the side of the ruling parties policy. That is why the text was mainly based on source materials, i.e. reports, government documents, political speeches, party election programs and press articles. The second research method allowed to compare the concept of Poland's membership in the EMU presented in various programs of the ruling political parties. The result of the conducted research indicates the radicalisation of the views of the Polish political scene. It also proves that date of adoption of the single European currency depends not only on meeting the convergence criteria, but also on which political option will rule in Poland. ; Wejście Polski do Unii Europejskiej determinuje przyszłe członkostwo w unii gospodarczo-walutowej (UGW). Przedmiotem badań jest analiza polskiej polityki wobec członkostwa w UGW w okresie pierwszych 15 lat członkostwa Polski w UE. Przeprowadzone badania mają charakter politologiczny i celowo nie koncentrują się na ekonomicznych korzyściach i wyzwaniach członkostwa w UGW. Celem badań jest ukazanie zmian zachodzących w polityce wobec członkostwa Polski w UGW prowadzonej przez partie rządzące, kolejno przez koalicję Platformy Obywatelskiej i Polskiego Stronnictwa Ludowego (PO-PSL) w latach 2007–2015 i następnie przez Prawo i Sprawiedliwość (PiS) w latach 2005–2007 w porozumieniu z Samoobroną oraz Ligą Polskich Rodzin oraz 2015–2019 w koalicji z Porozumieniem Jarosława Gowina i Solidarną Polską Zbigniewa Ziobro. Główne pytania badawcze dotyczą tego w jaki sposób postrzegały członkostwo Polski w UGW partie rządzące począwszy do 2004 r. oraz co sprawiło, że jeszcze niedawno dołączenie do strefy euro w Polsce było celem strategicznym elity rządzącej, a współcześnie celem strategicznym stało się niewchodzenie do UGW. Głównymi metodami badawczymi były analiza zawartości treści dokumentów oraz metoda porównawcza. Pierwsza metoda pozwoliła na przedstawienie perspektywy wejścia Polski do strefy euro od strony polityki partii rządzących. Dlatego tekst powstał głównie na podstawie materiałów źródłowych, tj. raportów, dokumentów rządowych, wystąpień polityków, programów wyborczych partii oraz artykułów prasowych. Druga metoda badawcza pozwoliła na porównanie koncepcji członkostwa Polski w UGW prezentowanych w różnych programach rządzących partii politycznych. Wynik przeprowadzonych badań wskazuje na radykalizację poglądów polskiej sceny politycznej. Dowodzi także tego, że data przyjęcia wspólnej waluty zależeć będzie nie tylko od spełnienia kryteriów konwergencji, ale także od tego, która opcja polityczna będzie rządziła w Polsce.

Poland's accession to the European Union determines future membership in the Economic and Monetary Union (EMU). The subject of the research is the analysis of Polish policy towards EMU membership during the first 15 years of Poland's membership in the EU. The research is political nature and intentionally does not focus on the economic benefits and challenges associated with Poland's membership in the EMU. The aim of research is to focus on changes taking place in the policy towards Poland's membership in the EMU conducted by the ruling parties, successively by the coalition of the Civic Platform (PO) and the Polish People's Party (PSL) – PO-PSL in years 2007–2015 and then by the Law and Justice (PiS) in years 2005–2007 in consultation with the Self-Defence (Samoobrona RP) and the League of Polish Families (LPR) as well as 2015–2019 in the coalition with the Jarosław Gowin's Agreement (Porozumienie Jarosława Gowina) and Zbigniew Ziobro's Solidary Poland (Solidarna Polska). The main research questions relate to how has Poland's membership in the EMU been perceived by the ruling parties since 2004 and what are the reasons for the fact that joining the eurozone by Poland until recently had been the strategic goal of the ruling elite of the country, and nowadays the strategic goal has become non-entry into the EMU. The main research methods were the analysis of the content of documents and a comparative method. The first method allowed presenting the perspective of Poland's entry into the euro area from the side of the ruling parties policy. That is why the text was mainly based on source materials, i.e. reports, government documents, political speeches, party election programs and press articles. The second research method allowed to compare the concept of Poland's membership in the EMU presented in various programs of the ruling political parties. The result of the conducted research indicates the radicalisation of the views of the Polish political scene. It also proves that date of adoption of the single European currency depends not only on meeting the convergence criteria, but also on which political option will rule in Poland. ; Wejście Polski do Unii Europejskiej determinuje przyszłe członkostwo w unii gospodarczo-walutowej (UGW). Przedmiotem badań jest analiza polskiej polityki wobec członkostwa w UGW w okresie pierwszych 15 lat członkostwa Polski w UE. Przeprowadzone badania mają charakter politologiczny i celowo nie koncentrują się na ekonomicznych korzyściach i wyzwaniach członkostwa w UGW. Celem badań jest ukazanie zmian zachodzących w polityce wobec członkostwa Polski w UGW prowadzonej przez partie rządzące, kolejno przez koalicję Platformy Obywatelskiej i Polskiego Stronnictwa Ludowego (PO-PSL) w latach 2007–2015 i następnie przez Prawo i Sprawiedliwość (PiS) w latach 2005–2007 w porozumieniu z Samoobroną oraz Ligą Polskich Rodzin oraz 2015–2019 w koalicji z Porozumieniem Jarosława Gowina i Solidarną Polską Zbigniewa Ziobro. Główne pytania badawcze dotyczą tego w jaki sposób postrzegały członkostwo Polski w UGW partie rządzące począwszy do 2004 r. oraz co sprawiło, że jeszcze niedawno dołączenie do strefy euro w Polsce było celem strategicznym elity rządzącej, a współcześnie celem strategicznym stało się niewchodzenie do UGW. Głównymi metodami badawczymi były analiza zawartości treści dokumentów oraz metoda porównawcza. Pierwsza metoda pozwoliła na przedstawienie perspektywy wejścia Polski do strefy euro od strony polityki partii rządzących. Dlatego tekst powstał głównie na podstawie materiałów źródłowych, tj. raportów, dokumentów rządowych, wystąpień polityków, programów wyborczych partii oraz artykułów prasowych. Druga metoda badawcza pozwoliła na porównanie koncepcji członkostwa Polski w UGW prezentowanych w różnych programach rządzących partii politycznych. Wynik przeprowadzonych badań wskazuje na radykalizację poglądów polskiej sceny politycznej. Dowodzi także tego, że data przyjęcia wspólnej waluty zależeć będzie nie tylko od spełnienia kryteriów konwergencji, ale także od tego, która opcja polityczna będzie rządziła w Polsce.