Suchergebnisse

Artykuł podejmuje problem rezygnacji z pracy naukowej, niedostatku młodych adeptów pedagogiki i ucieczki specjalistów od edukacji. Oprócz typowych barier, utrudniających wejście do świata nauki, ujawnione zostały 3 grupy czynników zniechęcające do rozwijania pedagogiki i pracy w edukacji: ekonomiczne, ideologiczne i psychologiczne (przede wszystkim zmęczenie).

Artykuł podejmuje problem różnic pokoleniowych w podejściu do wiedzy i nauki oraz wpływu ideologii na zepsucie tych dwu wymiarów życia społecznego. Autor stawia tezę, iż zróżnicowane podejście do nauki i edukacji ma charakter systemowy i w dużym stopniu jest uwarunkowane generacyjnie. Oddziaływanie ideologiczne starszego pokolenia, reprezentującego jednocześnie władzę pastoralną, ideologię i pedagogizowanie rzeczywistości zostało przeciwstawione pokoleniom młodszym- wstępującym, które opierają się cynicznemu kłamstwu. Nowa ideologiczna kontrreformacja jest postrzegana jako próba powrotu do idei społeczeństwa postfiguratywnego, tradycyjnego, z uporządkowanymi wzorami kultury. Autor stoi na stanowisku, że przedłużanie takiej nowej kontrreformacji wiązać się będzie tylko z wielowymiarowymi stratami (moralnymi, ekonomicznymi, kulturowymi, cywilizacyjnymi, wizerunkowymi). W związku z tym należy przeciwstawić się zapałowi kontrreformatorów i odrzucić ideologiczne więzy na rzecz racjonalności. Uzdrowienie nauki i edukacji poprzez umiędzynarodowienie i odpolitycznienie stanowi jedyną właściwą drogę do tego celu. A pokolenia wstępujące są właściwymi aktorami, jedynymi możliwymi do stawienia oporu kłamstwu i wprowadzania racjonalności w prefiguratywnym świecie.

Artykuł podejmuje problem redefinicji najważniejszych priorytetów edukacji w świecie pandemicznym i postpandemicznym. Według autora pandemia obnażyła braki w zakresie wartości naczelnych w obszarze edukacji. Diagnoza sprowadza się do przeładowania treściami programów kształcenia oraz nadmiernej szczegółowości, która powoduje, że zostały utracone (lub odeszły na dalszy plan) najważniejsze cele edukacji, jakimi są rozwój intelektualny, dbałość o środowisko, trenowanie umiejętności radzenia sobie w życiu. Krótka lista najważniejszych priorytetów zaczyna się od edukacji obywatelskiej, gdyż nieodpowiedzialność jest przyczyną niewłaściwych wyborów w każdej sferze, poprzez kompetencje kluczowe do edukacji ekologicznej. Artykuł podejmuje również problem słabości pedagogiki i wpływu jej niskiej pozycji wśród innych nauk na niedowartościowanie edukacji i rozwoju. Według autora wartość pedagogiki i edukacji w społeczeństwie jest ściśle skorelowana z dobrobytem tego społeczeństwa i jakością życia obywateli.

Esej zbiera i systematyzuje uwagi na temat wpływu pandemii koronawirusa na pracę polskich uczelni. Autor korzystając z własnego doświadczenia, doniesień medialnych oraz pierwszych, mniej usystematyzowanych analiz naukowych, stara się zebrać najważniejsze skutki oraz przeanalizować różnego rodzaju słabości systemowe, które obnażyła pandemia. Tłem dla wyszczególnionych problemów w sferze kształcenia akademickiego autor uczynił problemy organizacyjne i wyzwania naukowe, jakie w tym czasie stanęły przed polskimi uczelniami. Artykuł zawiera propozycje zmian jak również wskazuje te obszary działalności uczelni, które wymagają szczególnej uwagi na przyszłość.

Młode talenty naukowe znajdują sie w dość specyficznej sytuacji. Ich los jest zależny w dużym stopniu od procesów, jakie zachodzą w polityce naukowej na poziomie kraju a te są niepewne i nie do końca zrozumiałe dla wszystkich uczestników gry o prawdę naukową. O ile nauki przyrodnicze i techniczne na ogół wpisały się w światowe standardy uprawiania dyscyplin, o tyle nauki humanistyczne i społeczne wydają się być nieco zagubione w rzeczywistości, jaką wprowadziła ustawa o szkolnictwie wyższym z 2005 a później z 2011 r.

Celem eseju jest określenie szans poszczególnych typów edukacji w pokonaniu społeczeństwa głupoty. Powszechnie pojawiające się zwątpienie intelektualistów w edukację związane jest z medialnie przerysowanym obrazem najważniejszych braków w tym zakresie. Autor zwraca uwagę na kilka podstawowych obszarów i prawidłowości, od których należy rozpocząć odbudowę zaufania do edukacji oraz zmiany w najnowszej koncepcji kształcenia człowieka. Artykuł koncentruje się na omówieni u sposobu tworzenia nowej siatki wartości autotelicznych w edukacji, budowaniu szacunku w zdrowym procesie komunikacji włączającej, a także roli nauki oraz nowych społeczności w tworzeniu podstaw edukacyjnych społeczeństwa przeciwstawiającego się głupocie.

Artykuł postuluje odbudowę wspólnoty akademickiej w oparciu o jasno określone kryteria oceny pracy naukowej oraz stanowienie relacji na każdym poziomie w oparciu o wzajemny szacunek. Autor koncentruje się na szacunku jako zasadzie naczelnej, przenikającej działalność społeczności uczonych. Przejawiać się on musi przede wszystkim w odpowiednio kształtowanej komunikacji oraz efektywnej współpracy. Szczególna uwaga autora jest skoncentrowana na młodych adeptach nauki, którzy najbardziej doświadczają feudalnych stosunków władzy i przemocy symbolicznej.

This article tackles the problems of assessing scientific output. It considers the varied determinants in distorting assessment, as well as criteria which depend on insubstantive determinants. Obscure criteria can discourage young talented people and steer them away from science. Local (national) assessment criteria, which do not relate to an international perspective, also block its development outside the country.

Ocena obecności ludzi starych w społeczeństwie zależy od tempa rozwoju technologicznego i gospodarczego. Szybkie zmiany sprzyjają dyskryminacji ze względu na wiek oraz przyczyniają się do niedostrzegania jednostkowych i zbiorowych korzyści płynących ze wzrostu długości życia ludzkiego. Artykuł zwraca uwagę na niezbędność poszukiwania pomysłów aktywnego uczestnictwa seniorów w życiu społecznym, jak też przybliża koncepcję kreowania przestrzeni miejskich sprzyjających rozwojowi i integracji wszystkich grup wiekowych. Praca podkreśla znaczenie starszego pokolenia w procesie utrzymania ciągłości kulturowej w społeczeństwach informacyjnych i społeczeństwach wiedzy poprzez przeciwstawienie tych idei projektowi społeczeństwa mądrości.

The research problem was defined as 'What is the attitude towards studying in Poland, and how has it changed in connection with transformational and generational changes?'Methods of data collection and analysis: An original questionnaire, "Attitudes to Studying", containing 55 statements referring to nine content areas defining attitudes towards studying.Indication of the research sample: The research was conducted between 2015 and 2017 (N=2102). Three generations were defined, as follows: younger generation, 17–39; middle generation, 40–59; and older generation, 60 plus. Other variables taken into consideration were study status, political transformation (study before and after 1989), and gender.Main results: The research allowed us to distinguish three empirical factors relating to motivation to study. The first of these is linked to the decrease in motivation connected with the egalitarianism of studying. This factor was more important for women than for men. The second indicates the significance of a university's prestige when taking up studies . Motivation understood in this way was more important for women, people studying before the political transformation, and the results on this scale generally increased with the age of the respondents. The third indicates the role of social pressure in making decisions about studying – this is more important for people studying before the political transformation, and for men compared to women. Interestingly, social pressure is more important for those still studying than for those who have already graduated.Conclusions: The research made it possible to distinguish three main groups of motives relating to studying in Poland: the environment and prestige of the university as factors increasing motivation, and the egalitarianism of studies as a factor decreasing motivation. Attitudes towards studying are influenced by both the motives present before the political transformation, as well as those which appeared as the result of socio-cultural changes.

The research problem was defined as 'What is the attitude towards studying in Poland, and how has it changed in connection with transformational and generational changes?'Methods of data collection and analysis: An original questionnaire, "Attitudes to Studying", containing 55 statements referring to nine content areas defining attitudes towards studying.Indication of the research sample: The research was conducted between 2015 and 2017 (N=2102). Three generations were defined, as follows: younger generation, 17–39; middle generation, 40–59; and older generation, 60 plus. Other variables taken into consideration were study status, political transformation (study before and after 1989), and gender.Main results: The research allowed us to distinguish three empirical factors relating to motivation to study. The first of these is linked to the decrease in motivation connected with the egalitarianism of studying. This factor was more important for women than for men. The second indicates the significance of a university's prestige when taking up studies . Motivation understood in this way was more important for women, people studying before the political transformation, and the results on this scale generally increased with the age of the respondents. The third indicates the role of social pressure in making decisions about studying – this is more important for people studying before the political transformation, and for men compared to women. Interestingly, social pressure is more important for those still studying than for those who have already graduated.Conclusions: The research made it possible to distinguish three main groups of motives relating to studying in Poland: the environment and prestige of the university as factors increasing motivation, and the egalitarianism of studies as a factor decreasing motivation. Attitudes towards studying are influenced by both the motives present before the political transformation, as well as those which appeared as the result of socio-cultural changes.