Suchergebnisse

The role of the European judiciary in the process of European integration cannot be overestimated. The achievements of European integration after the second world war are usually analyzed from the perspective of political decisions that were made, initially, by the Founding Fathers and, subsequently, by the political leaders of the European countries. However, in the public debate we very often forget how much we owe to the two supreme jurisdictions of Europe, that is the Court of Justice of the European Union and the European Court of Human Rights. The continuing extension of the competences of the European Union, especially in the field of economic and monetary policy, calls for a new assessment of the nature of the decision-making process at the European level

The president's strong position in Russia's political system results from two important factors. First of all, these are constitutional and legal solutions that equip the president with a range of powers of his own and those of other authorities, making the head of state office almost hegemonic. Secondly, these are extra-legal factors, the so-called personality factors, assigned to individual Russian presidents who exercised power under almost on the same legal regulations and very similar competences. However, the presidencies of Yeltsin, Medvedev, and Putin were very different. The article analyzes the thesis that until March 2020, the strong position of the Russian president was not only legal, but also "personal." The announced amendment of the Constitution in 2020 in terms of counting the president's new term of office means Putin's attempt to give priority to legal regulations, which in consequence will allow the extension of his rule in the majesty of the law and will not allow a system of "two powers."

Celem artykułu jest analiza modyfikacji regulacji prawnych europejskiej inicjatywy obywatelskiej w kontekście efektywności i trafności nie tylko proponowanych rozwiązań prawnych, ale przede wszystkim skutecznego zastosowania jej w praktyce. Siedmioletnie doświadczenie funkcjonowania inicjatywy dowiodło jej nieskuteczności i potrzeby zmiany przepisów prawnych. Nowe rozporządzenie w tym zakresie wychodzi naprzeciw oczekiwaniom zwolenników inicjatywy. Pozostaje pytanie o skuteczność nowych przepisów prawnych w kontekście nowych perspektyw dla sprawnego funkcjonowania inicjatywy jako rzeczywistego wpływu obywateli UE na proces stanowienia prawa.

Wielka Brytania przystąpiła do EWG/UE w 1973 r. Jej członkostwo było jednym z drażliwszych problemów w polityce brytyjskiej w ciągu ostatnich czterdziestu pięciu lat. Wielka Brytania jest najbardziej eurosceptycznym państwem członkowskim UE. Wartością dodaną wniesioną przez Londyn do UE był język angielski, który sukcesywnie wypierał język francuski z funkcji języka roboczego Unii. Język angielski jest nie tylko językiem oficjalnym UE (obok pozostałych 23 języków oficjalnych), ale przede wszystkim ma pozycję dominującą w komunikacji pomiędzy UE a światem zewnętrznym oraz pomiędzy instytucjami europejskimi i podczas nieformalnych spotkań. Celem artykułu jest analiza pozycji języka angielskiego w UE, umacniania się jego statusu oraz udzielenie odpowiedzi na pytanie o to czy zachowany zostanie obecny status języka angielskiego w UE po opuszczeniu jej przez Wielką Brytanię.

Belgium has been a federal state since 1993, divided into linguistic communities, regions and language regions. The cultural, religious, ethnic and linguistic differences of the inhabitants of Belgium led to the adoption of the federal structure of the state. The federal parliament consists of two chambers. The composition of the Senate reflects the diversity of Belgium. The ethnic and linguistic distinctiveness of the Belgians are also included in the electoral system of the federal parliament of Belgium. Worthy of note is the pioneering attitude of Belgium with regard to the introduction of mandatory voting throughout the country in 1893 and electronic voting in the early 1990s.

Wielka Brytania przystąpiła do EWG/UE w 1973 r. Jej członkostwo było jednym z drażliwszych problemów w polityce brytyjskiej w ciągu ostatnich czterdziestu pięciu lat. Wielka Brytania jest najbardziej eurosceptycznym państwem członkowskim UE. Wartością dodaną wniesioną przez Londyn do UE był język angielski, który sukcesywnie wypierał język francuski z funkcji języka roboczego Unii. Język angielski jest nie tylko językiem oficjalnym UE (obok pozostałych 23 języków oficjalnych), ale przede wszystkim ma pozycję dominującą w komunikacji pomiędzy UE a światem zewnętrznym oraz pomiędzy instytucjami europejskimi i podczas nieformalnych spotkań. Celem artykułu jest analiza pozycji języka angielskiego w UE, umacniania się jego statusu oraz udzielenie odpowiedzi na pytanie o to czy zachowany zostanie obecny status języka angielskiego w UE po opuszczeniu jej przez Wielką Brytanię. ; The United Kingdom joined the EEC/EU in 1973. Its membership has been one of the thorniest issues in British politics over the last forty-five years. The United Kingdom was one of the most Euroskeptic member states in the EU. The 'added value' brought by London to the EU was the English language, which successively supplanted French from the function of working language of the EU. English is not only the official language of the EU (it is one of 24 official languages), but primarily has a dominant position in the EU. It is used for communication between the EU and the world, between European institutions and during informal meetings. The purpose of this article is to analyze the position of English in the EU, to show its strengths, and finally to answer the question of whether the present status of English in the EU will remain after the UK leaves.

Wielka Brytania przystąpiła do EWG/UE w 1973 r. Jej członkostwo było jednym z drażliwszych problemów w polityce brytyjskiej w ciągu ostatnich czterdziestu pięciu lat. Wielka Brytania jest najbardziej eurosceptycznym państwem członkowskim UE. Wartością dodaną wniesioną przez Londyn do UE był język angielski, który sukcesywnie wypierał język francuski z funkcji języka roboczego Unii. Język angielski jest nie tylko językiem oficjalnym UE (obok pozostałych 23 języków oficjalnych), ale przede wszystkim ma pozycję dominującą w komunikacji pomiędzy UE a światem zewnętrznym oraz pomiędzy instytucjami europejskimi i podczas nieformalnych spotkań. Celem artykułu jest analiza pozycji języka angielskiego w UE, umacniania się jego statusu oraz udzielenie odpowiedzi na pytanie o to czy zachowany zostanie obecny status języka angielskiego w UE po opuszczeniu jej przez Wielką Brytanię. ; The United Kingdom joined the EEC/EU in 1973. Its membership has been one of the thorniest issues in British politics over the last forty-five years. The United Kingdom was one of the most Euroskeptic member states in the EU. The 'added value' brought by London to the EU was the English language, which successively supplanted French from the function of working language of the EU. English is not only the official language of the EU (it is one of 24 official languages), but primarily has a dominant position in the EU. It is used for communication between the EU and the world, between European institutions and during informal meetings. The purpose of this article is to analyze the position of English in the EU, to show its strengths, and finally to answer the question of whether the present status of English in the EU will remain after the UK leaves.

Szwajcaria jest jednym z nielicznych państw Europy Zachodniej, które nie przystąpiły do UE. Szwajcarzy kilkakrotnie wzywani byli do głosowania w referendum w sprawach związanych z UE, niemniej trzykrotnie głosowali przeciwko. Obywatele Szwajcarii wydają się być zadowoleni ze stosunków z UE opartych na umowach dwustronnych. Nie widzą potrzeby zacieśniania współpracy. Celem artykułu jest zbadanie czy obywatele Szwajcarii rzeczywiście nie chcą przystąpienia ich państwa do UE. Analiza negatywnych wyników referendów w sprawach dotyczących UE może być przydatna w zrozumieniu szwajcarskiego punktu widzenia.

Szwajcaria jest jednym z nielicznych państw Europy Zachodniej, które nie przystąpiły do UE. Szwajcarzy kilkakrotnie wzywani byli do głosowania w referendum w sprawach związanych z UE, niemniej trzykrotnie głosowali przeciwko. Obywatele Szwajcarii wydają się być zadowoleni ze stosunków z UE opartych na umowach dwustronnych. Nie widzą potrzeby zacieśniania współpracy. Celem artykułu jest zbadanie czy obywatele Szwajcarii rzeczywiście nie chcą przystąpienia ich państwa do UE. Analiza negatywnych wyników referendów w sprawach dotyczących UE może być przydatna w zrozumieniu szwajcarskiego punktu widzenia. ; Switzerland is unique in Western Europe, not having joined the European Union (EU). Switzerland is still neither a member of the EU nor of the European Economic Area. However, the Swiss were asked to vote on issues concerning the EU several times. Three times the results of those referenda were negative. The Swiss seem to be satisfied with a relationship with the EU based on bilateral agreements. They do not see the need for closer cooperation, within the structure of the EU. The aim of this paper is to explore whether the citizens of Switzerland want to join the EU or not. Analyzing the negative results of Swiss referenda on issues concerning the EU might be helpful in understanding the Swiss point of view.

Celem artykułu jest analiza roli demokracji bezpośredniej w Polsce i jej wpływu na proces podejmowania decyzji politycznych. Przedmiotem rozważań jest instytucja referendum i inicjatywa ludowa jako bezpośrednia forma wyrażania woli przez naród. W artykule omawia się przedmiot głosowania w referendum, kwestie leżące u podstaw uruchomienia inicjatywy ludowej, jak również nieudane inicjatywy w zakresie przeprowadzenia referendum.