Suchergebnisse

Cel naukowy: Celem głównym artykułu jest identyfikacja mechanizmu IPCEI, który jest innowacyjnym narzędziem europejskiej polityki przemysłowej. Pierwszym celem szczegółowym jest wskazanie kluczowej roli państw w tym mechanizmie, który można utożsamiać z tzw. nowym podejściem międzyrządowym. Drugi cel wiąże się z opisem nowego podejścia do projektów innowacyjnych w skali europejskiej, czyli budowaniem i zarządzaniem całym łańcuchem wartości projektu (GVC – Global Value Chain). Ostatni, trzeci cel szczegółowy wiąże się z nowym podejściem do polityki przemysłowej i badawczo-rozwojowej UE.
Problem i metody badawcze: W artykule poddany będzie analizie mechanizm IPCEI (Important Projects for Common European Interest). W opracowaniu została zastosowana metoda systemowa średniego rzędu, dzięki której opisane są wzajemne systemowe relacje formalno-instytucjonalne między politykami i działaniami strukturalnymi UE oraz neoinstytucjonalizm racjonalnego wyboru, który wykorzystany został do analizy mechanizmów i oczekiwanych efektów wynikających z IPCEI. Zastosowane techniki badawcze to analiza dokumentów oraz obserwacja jawna, pośrednia. Teorią, która będzie pomocna przy analizie implementacji mechanizmu IPCEI i jego użyteczności względem dwóch horyzontalnych polityk UE będzie nowe podejście międzyrządowe.
Proces wywodu: W hipotezie badawczej falsyfikowanej w pracy założono, że IPCEI jest potencjalnie skutecznym mechanizmem wspierania międzynarodowej konkurencyjności UE, ale jego efektywność wiązać się będzie z właściwym definiowaniem wyzwań strategicznych Unii, precyzyjnie określoną i respektowaną współpracą na linii UE – państwa członkowskie i wreszcie mierzalnymi efektami zmian społeczno-ekonomicznych dla obywateli i firm unijnych. Artykuł kończy analiza dotychczasowych działań na rzecz implementacji tego mechanizmu wraz ze wskazaniem jego kluczowych czynników powodzenia.
Wyniki analizy naukowej: W wyniku analizy dowiedziono, że powodzenie implementacji mechanizmu IPCEI zależeć będzie od przesłanek politycznych, instytucjonalnych, technologicznych oraz społecznych, które będą stanowiły o skuteczności państw, elastyczności i otwartości instytucji europejskich (głównie Komisji Europejskiej) oraz innowacyjności i konkurencyjności europejskiego przemysłu.
Wnioski, innowacje, rekomendacje: Wnioski będą skupiały się na wskazaniu potencjalnych korzyści i zagrożeń wynikających z implementacji zarówno prawnego mechanizmu IPCEI, jak i jego społeczno-ekonomicznych skutków.

CEL NAUKOWY: Głównym celem artykułu jest wskazanie możliwości two­rzenia i rozwoju partnerstw na linii nauka-biznes z akcentem na aktywną rolę władz lokalnych (miejskich) na przykładzie działań Wrocławia. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Głównym problemem badawczym jest analiza zakresu i form aktywności władz publicznych szczebla lokalnego w kreowaniu obszarów rozwoju lokalnego na podstawie teorii reżimów oraz koncepcji samorządu ułatwiającego. Metodami użytymi do operacjonalizacji tak zdefiniowanych celów są: metoda systemowa mikrozasięgu, wskazująca na znaczenie miasta w budowaniu partnerstw lokalnych, metoda instytucjonalno­-prawna opisująca warunki formalne Programu MOZART oraz neoinstytucjo­nalizm racjonalnego wyboru pozwalający określić efekty Programu, a techniką badawczą są dane zastane oraz wywiad minifokusowy przeprowadzony z człon­kami zespołu zarządzającego Programem.
PROCES WYWODU: Hipoteza badawcza dla powyżej przedstawionego problemu stanowi, że współczesne wyzwania rozwojowe stawiane przed mia­stami z jednej strony wymuszają, a z drugiej wspierają działania władz lokal­nych w kreowaniu powiązań typu government to citizien oraz business to public. Główne założenie artykułu odnosi się do zmieniającej się roli miast w proce­sach europeizacji. Przy zastosowaniu teorii reżimów i koncepcji samorządu ułatwiającego określono przesłanki nowych ról miasta w procesach tworzenia interdyscyplinarnych partnerstw. Artykuł kończy analiza ilościowo-jakościowa dotychczasowych efektów funkcjonowania Programu.
WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: W wyniku analizy dowiedzio­no, iż aktywna rola samorządu lokalnego sprzyja kreowaniu partnerstw międzysektorowych.
WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Jednym z głównych ob­szarów współczesnej aktywności miasta jest tworzenie partnerstw międzysek­torowych, angażujących zasoby zarówno świata nauki, jak i gospodarki. Swego rodzaju innowacją organizacyjną jest Program MOZART, realizowany przez mia­sto Wrocław od 2012 r. Inicjatywa ta inspirowana rozwiązaniami europejskimi, ale jednocześnie silnie wpisana i wyrastająca z potrzeb endogennych, pozwala samorządowi uruchamiać współpracę i aktywność podmiotów publiczno-pry­watnych. Jest to zatem przykład działania tzw. samorządu ułatwiającego.

Research and Development Policy of the European Union as an Example of Formal and Real Differentiated IntegrationIn this paper has been analysed a concept of the differentiated integration and their main criteria. This allows to show the formal and legal sphere of this concept, especially in the Research and Technological Development Policy of the European Union. As a result it was noted that the described EU structural policy is an area of deep formal and real diversity that runs both between EU Member States and other public‑private stakeholders, such as universities or enterprises. This fact contributed to present two scenarios for the further evolution of European integration in the area of Research and Technological Development Policy.

Abstract
This article presents the main elements of the creation of the pro-innovation policy as a new public policy. For understanding this kind of policy we should analyse the structural and functional aspects this public policy. The main concept of structural description pro-innovation policy is a National Innovation System. NIS is being analysed as a sub-functional part of the political system as a whole. This sub-functional political system should also have social and institutional connections. Furthermore, pro-innovation activity is connected with the market, state, and social aspects. The pro-innovation policy and system must be based on social endogenous resources, needs, and possibilities. These are the basic factors for legitimisation and participation, which are crucial elements for the effective implementation of the pro-innovation policy.

This article embarks on a fresh and pragmatic look at German reparations for Poland. The analysis is based on a historical, neo-institutional and rational theory approach. It covers past and current experiences of the 'reparations debate'. Then, in the context of Europeanisation processes and the Polish middle-income trap, the authors explain their original concept on how to identify areas of possible technological cooperation and provide recommendations. This strategic attempt to share modernity may enhance Polish economic development and enter the social and political debate as an effective means of Polish-German reconciliation.