Search results

Autor wskazuje liczne przykłady oraz przyczyny erozji ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych w minionym 20-leciu jej obowiązywania. Odwołując się do fundamentalnych zasad prawa autorskiego, wśród przyczyn ww. erozji wymienia: błędne nowelizacje, złe implementacje przepisów międzynarodowych, ułomną działalność doktryny i praktyki prawniczej, błędne orzecznictwo na wszystkich szczeblach sądownictwa, ale także ignorancję prawną twórców i użytkowników, przemożny wpływ na proces legislacyjny mediów i różnych grup interesów, pozaparlamentarne mieszanie się w stosowanie ustawy przez polityków. Autor wskazuje także na uhandlowienie ustawy i postrzeganie prawa autorskiego przez pryzmat potrzeb odbiorców i rynkowe motywacje użytkowników, spychanie na drugi plan praw osobistych autorów i unikatowości twórczości. Autor wskazuje także na konieczność kompleksowej regulacji sfery obrotu prawami autorskimi i pokrewnymi w jednym akcie i podaje przykład absurdu zastosowania przepisów wolnościowych konkurencji do zbiorowego zarządu prawami autorskimi. Erozję prawa autorskiego autor analizuje także na gruncie Uzasadnienia ustawy z 1994 r., będącego podstawą jej uchwalenia. W tym zakresie wskazuje na: odejście od prawidłowych regulacji droit de suite, utworu audiowizualnego i powiązanych z nim wynagrodzeń autorskich, przepisów regulujących zbiorowy zarząd, contra legem interpretacje domniemań prawnych (m.in. legitymacji organizacji zbiorowego zarządzania (OZZ), nabycia praw majątkowych do utworu audiowizualnego), naruszania bezwzględnie obowiązujących przepisów ustawy w zakresie zbywania autorskich praw majątkowych, błędne realizowanie przepisów o tzw. opłacie reprograficznej. Podając przykłady przepisów wprowadzanych w życie nowelizacjami ustawy, autor wskazuje na upadek techniki legislacyjnej i konieczność stosowania skomplikowanych metod interpretacyjnych, aby dotrzeć do sensu przepisu, np. art. 331 i następnych. Lekceważenie ustawy przejawia się także w niestosowaniu ustawowych terminów przez sądy polskie, np. art.80 pr.aut. Wieloma niekorzystnymi skutkami stosowania ustawy obarcza doktrynę prawną niepodejmującą interpretacji wielu pojęć i instytucji ustawowych np. "ogólnego obciążenia" z art. 11013 ust. 5 pkt 2; "inne środki publicznego udostępniania" z art. 70 ust. 21 pkt 3 pr.aut. Autor z niepokojem też wskazuje na projekty nowelizacji ustawy, będące ciągiem dalszym odchodzenia od jej ducha i zagrażające właściwemu zabezpieczaniu praw twórców, artystów wykonawców i innych podmiotów praw pokrewnych.

Postęp technologiczny i globalizacja warunkują nowy sposób życia. Specyficzne warunki dorastania dzisiejszych uczniów powodują, iż tradycyjna szkoła wydaje się im nieatrakcyjna, lekcje nużące, a nabywana wiedza i umiejętności nieprzydatne. Chcą uczyć się rzeczy potrzebnych, za pomocą narzędzi "swoich czasów". Rodzice i pracodawcy oczekują od systemu edukacji przygotowania uczniów do przyszłej pracy zawodowej w sposób zgodny z szybko zmieniającymi się wymaganiami rynków pracy. Społeczeństwo stawia szkole zadanie wyposażenia uczniów w umiejętności i kompetencje, pozwalające na pełnoprawne, aktywne uczestnictwo w codziennych działaniach. Szansę dla szkoły XXI wieku M. Prensky widzi w pedagogice partnerskiej, rozpatrując partnerstwo jako płaszczyznę współpracy pomiędzy szkołą, nauczycielem, uczniem i rodzicami. W wymiarze społecznym pedagogikę partnerską rozważać należy jednak w szerszym kontekście edukacji partnerskiej. Skuteczność dzisiejszej edukacji zależy od działań wykraczających poza relacje wewnątrzszkolne, obejmujących wielopłaszczyznowe współdziałanie szkoły z sektorem publicznym i prywatnym. Fundamentalną kwestię stanowi też konieczność zmian w świadomości edukatorów i całego społeczeństwa.

The European Union has actively engaged itself in cooperation with its Eastern neighbours. The Eastern Partnership is a concept of political cooperation and economic integration in the future with six countries – Moldova, Ukraine, Belarus, Georgia, Armenia and Azerbaijan. Republic of Armenia regards this programme as a framework for improving its market institutions and judicial system and for creation of business opportunities. Although Armenia decided not to sign the Association Agreement and join the Russia-led Eurasiatic Customs Union, there is still room for cooperation with the EU on a sector-by-sector basis. The paper is divided in three parts. The first one describes the history of the Armenian cooperation with the European Union within the Eastern Partnership. The second part deals with the barriers and opportunities for mutual cooperation. The last part shows the changes in the Armenian economy during the last decade.

Public safety and order are special goods, being of interest to both national and local government administrations. In local government, a special role is played by the intermediate level of public affairs management; that is, the county (poviat). Tasks in the field of security and order at the county level are carried out mainly by the commission for security and order, which, under current legislation, appears as a multi-member specialized auxiliary body of the head of the county. The purpose of this article is to present the administrative-legal position of the commission for security and order, and to explore its competencies and tasks, as defined in both constitutional law and substantive laws. It also discusses the personnel structure of the commission, the procedure and rules for appointing its members, and the principles of financing its work.