Suchergebnisse

Aim: In 1988, Brazil implemented profound changes in the organization and financing of its public health system, with the creation of the Unified Health System (Sistema Unico de Saúde - SUS), establishing universal health coverage. The gradual expansion of the health system and entitlements to services has been accompanied by the debate about the appropriate level of government spending and health system efficiency. Design / Research methods: The study uses VRS - output oriented, Dynamic Network SBM DEA model, period 2008-2013, to depict the relationships that take place between diverse levels of care (primary health care/PHC and secondary-tertiary health care/STC). DMUs are Brazilian state capitals, which implement key health policies and assist patients from smaller surrounding municipalities, especially for STC. Inputs are PHC and STC budgets; outputs are their respective services provided and avoidable deaths. The link variable is PHC medical consultation, entrance door to the system and gatekeeper for more complex levels of care. Dynamic model evaluates efficiency across time. Conclusions / findings:Overall performance was 0.86; for PHC, 0.90; for STC, 0.85 (SD=0.15). 8 out of 27 capitals were fully efficient. Capitals increased average scores in both levels of care, but only STC had a positive technological change (frontier shift >1). Link variable behavior denotes a bottleneck between levels of care. Projections onto the frontier enable establish own management diagnosis and goals for financing and development. Originality / value of the article: Network models mimic hierarchically organized health systems. The appliance of results aids health policy. ; Cel: W 1988 roku Brazylia wdrożyła dogłębne zmiany w organizacji oraz finansowaniu systemu służby zdrowia, powołując do życia Zunifikowany System Opieki Zdrowotnej ("Sistema Unico de Saúde" - SUS), zakładający powszechny dostęp do służby zdrowia. Stopniowemu rozszerzaniu systemu opieki zdrowotnej oraz uprawnień do usług medycznych towarzyszyła debata dotycząca odpowiedniego poziomu wydatków rządowych i wydajności systemu. Metodyka badań: W badaniu wykorzystano zmienne efekty skali zorientowane na wyniki, model Slacks-Based-Measure oparty na dynamicznej sieciowej metodzie obwiedni danych (ang.: Data Envelopment Analysis (DEA)) dla danych z lat 2008-2013, aby zobrazować zależność, jaka zachodzi pomiędzy różnymi poziomami opieki (podstawowa opieka zdrowotna (ang. primary health care (PHC)) oraz opieka zdrowotna drugiego i trzeciego stopnia (ang. secondary-tertiary health care (STC)). Jednostkami podejmującymi decyzje są brazylijskie stolice stanowe, które wdrażają kluczowe założenia polityki zdrowotnej oraz wspierają pacjentów z okolicznych, mniejszych jednostek administracyjnych, szczególnie w zakresie STC. Nakłady stanowią budżety PHC i STC, natomiast wynikami są wynikające z nich usługi oraz przypadki zagrożenia życia, w których udało się uratować pacjentów. Powiązana zmienna to konsultacje medyczne w ramach PHC, drzwi wejściowe do systemu oraz strażnik bramy do bardziej kompleksowych poziomów opieki. Dynamiczny model pozwala oceniać wydajność w czasie. Wnioski: Ogólny stan wyniósł 0,86, przy czym dla PHC kształtował się na poziomie 0,90, a dla STC 0,85 (SD=0,15). 8 z 27 stolic okazało się w pełni wydajnych. Stolice zdołały zwiększyć wyniki w obu poziomach opieki zdrowotnej, ale tylko STC doświadczyło pozytywnej zmiany technologicznej (frontier shift > 1). Zmienna powiązana wykazała wąskie gardło pomiędzy poziomami opieki. Projekcje dotyczące granic (frontier shift) pozwoliły ustalić własną diagnozę dotyczącą zarządzania oraz cele związane z finansowaniem i rozwojem. Wartość artykułu: Modele sieciowe naśladują hierarchicznie zorganizowane systemy opieki zdrowotnej. Wykorzystanie wyników wspiera politykę służby zdrowia.

RESUMO O ensaio analisa a dinâmica de atuação corporativa da medicina brasileira na pandemia de Covid-19, de março de 2020 a julho de 2021, a partir de documentos e material institucional das entidades médicas nacionais, de organizações estudantis e de coletivos de médicos de expressão nacional, além de matérias jornalísticas e publicações da literatura científica sobre o tema. O período é marcado pela politização da agenda corporativa e pelo alinhamento com os discursos negacionistas do governo de Jair Bolsonaro. Argumenta-se que esse processo é resultado de uma politização anterior: o embate contra o Programa Mais Médicos no período de 2013, ano de seu lançamento, a 2019, quando foi encerrado pelo governo. Os dois momentos históricos revelam um duplo negacionismo da corporação médica – acentuando fragilidades, contradições e dilemas da encruzilhada da profissão – que exigirá diálogos internos e com a sociedade, para novos consensos da identidade corporativa e do projeto profissional da medicina. A compreensão dos entrelaçamentos, disputas e sentidos das dinâmicas e rumos da atuação corporativa da medicina permitem identificar problemas estruturais de raízes políticas que impedem maiores avanços na consolidação do Sistema Único de Saúde.

ABSTRACT This essay analyzes the dynamics of Brazilian medical practice's corporate action in the COVID-19 pandemic, from March 2020 to July 2021, from documents and institutional material of national medical entities, student organizations, groups of nationally reputed physicians, and journalistic articles and scientific literature publications on the subject. This period is marked by the politicization of the corporate agenda and the alignment with the denialist discourses of Jair Bolsonaro's administration. It is argued that this process stems from a previous politicization: the clash against the More Doctors Program from 2013, the year of its launch, to 2019, when the Government deactivated it. The two historical moments reveal the dual denialism of the medical corporation, emphasizing weaknesses, contradictions, and dilemmas of the profession's crossroads, which will require internal and social dialogues for a new consensus on corporate identity and the professional project of Medicine. Understanding the intertwining, disputes, and meanings of the dynamics and directions of the corporate action of Medicine allows identifying structural problems of political roots that prevent further advances in the consolidation of the Unified Health System.