Suchergebnisse

Mewujudkan bangsa Malaysia yang bersatu padu adalah agenda yang sangat penting bagi negara Malaysia yang mempunyai penduduk pelbagai etnik. Pelbagai usaha telah dilaksanakan oleh pihak kerajaan khususnya bagi memupuk hubungan etnik yang harmoni dalam kalangan rakyat serta mengukuhkan integrasi nasional antara Semenanjung Malaysia, Sabah dan Sarawak. Meskipun usaha tersebut dilaksanakan secara berterusan, namun apabila diteliti keadaan hubungan etnik dalam kalangan penduduk di negara ini, wujud pandangan dan tanggapan umum tentang hubungan etnik di Sabah adalah baik berbanding keadaan hubungan etnik di Semenanjung Malaysia. Pernyataan ini seringkali diungkapkan dalam ucapan para pemimpin politik sama ada yang datang dari Semenanjung Malaysia mahu pun pemimpin tempatan di Sabah dan dilaporkan oleh akhbar tempatan. Malah rakyat Malaysia di negeri-negeri yang lain diseru untuk mencontohi keharmonian hubungan etnik di Sabah. Pendekatan utama kajian ini adalah kualitatif yang menggunakan datadata sekunder daripada bahan-bahan rujukan yang telah diterbitkan seperti buku, bab dalam buku dan artikel daripada jurnal berindeks atau tidak berindeks ternasuk sumber jurnal atas talian. Daripada kajian-kajian lepas yang dirujuk, pelbagai faktor sosial seperti amalan budaya, adat tradisi, agama, kepercayaan, amalan harian, dan perkahwinan campur adalah antara faktor yang saling berkaitan serta dapat membuktikan bahawa hubungan etnik yang baik dan toleransi etnik di Sabah adalah tinggi. Kajian yang berterusan wajar dilaksanakan bagi mengupas faktor-faktor lain agar dapat menambah maklumat yang sedia ada. Faktor yang tidak kurang pentingnya dan harus diketengahkan ialah tentang sejarah dan perkembangan masyarakat Sabah seiring dengan perubahan sistem pentadbiran dan perkembangan sosioekonomi negeri ini yang memberi kesan kepada hubungan etnik dalam kalangan penduduknya. Justeru, makalah ini cuba memfokuskan perbincangan tentang faktor-faktor tersebut dan kaitannya dengan keadaan serta pengalaman hubungan etnik yang harmoni di Sabah dalam konteks kesepaduan dalam kepelbagaian.

Artikel ini memberi fokus kepada penglibatan pertubuhan sukarela wanita dalam program pembangunan sosioekonomi wanita di Sabah dari tahun 1968 sehingga 1998. Pertubuhan sukarela wanita yang dimaksudkan ialah Perkumpulan Perempuan Sabah (PPS) dan Pertubuhan Wanita Sabah (PEWASA), iaitu dua buah pertubuhan sukarela wanita yang terkenal di Sabah dan keahliannya terbuka kepada kaum wanita pelbagai etnik serta agama. Selepas kemerdekaan Sabah pada 1963, negeri ini telah menyaksikan pelbagai program yang dirancang oleh pihak kerajaan dalam pembangunan sosioekonomi masyarakat termasuklah usaha membangunkan kaum wanitanya. Dalam tempoh 1968–1998, PPS dan PEWASA begitu giat melibatkan kaum wanita dalam program-program pembangunan sosioekonomi wanita. Penglibatan kedua-dua pertubuhan sukarela wanita ini dalam pembangunan sosioekonomi wanita di Sabah dapat dikesan menerusi kegiatan-kegiatan yang dianjurkan oleh pertubuhan-pertubuhan ini dari semasa ke semasa meliputi program-program pembangunan wanita dalam bidang ekonomi, pendidikan dan kesihatan. Maklumat tentang penglibatan PPS dan PEWASA dalam program-program pembangunan sosioekonomi wanita ini diperoleh daripada laporan-laporan kegiatan pertubuhan, fail-fail persendirian, laporan akhbar dan temu bual dengan pemimpin pertubuhan berkenaan. Hasil kajian mendapati bahawa kedua-dua pertubuhan ini menjadi salah satu saluran penting yang memudahkan agenda pembangunan sosioekonomi pihak kerajaan sampai kepada kumpulan sasaran iaitu kaum wanita Sabah. Menerusi kajian ini juga akan dapat mengetengahkan kepada umum tentang penglibatan pertubuhan sukarela wanita dalam programpembangunan sosioekonomi wanita di samping membantu pihak kerajaandalam melaksanakan agenda pembangunan yang berterusan terhadapgolongan wanita di Sabah. Kata kunci: Pertubuhan sukarela, program pembangunan, sosioekonomi,Wanita Sabah. This article focuses on the involvement of voluntary womenorganisations in socio-economic development programmes for women inSabah from 1963 to 1998. The organisations focused on this article arePerkumpulan Perempuan Sabah (PPS) and Pertubuhan Wanita Sabah(PEWASA), two well-known voluntary women organisations in Sabah withtheir membership open to women from various ethnicities and religiousbeliefs. After independence in 1963, Sabah witnessed numerous governmentprogrammes to develop the socio-economy of various communities in Sabahincluding efforts to develop the women community. From 1968 to 1998,PPS and PEWASA actively encouraged women to participate in socioeconomicdevelopment programmes targeted for them. The involvementof these two organisations in developing the socio-economy of women arereflected in their activities such as development programmes economy,education, and health. Data related to PPS and PEWASA's involvement inthese programmes were collected from reports on their activities, privatefiles, newspaper reports, and interviews with their leaders or ExecutiveCommittee members. The findings reveal that these two organisations havebecome important channels which facilitate the development of the socioeconomyagenda planned and implemented by the government to reach thewomen community of Sabah. Through this study, the public is made awareof the involvement of voluntary women organisations in socio-economicdevelopment programmes for women and their support to the governmentin implementing a continuous agenda of developing the women communityin Sabah. Keywords: Voluntary organisations, development programmes, socioeconomy,Sabah Women.

This paper aims to study the roles and challenges of Tamu as a medium of cultural identity preservation among Sabah ethnic groups in the era of industrial revolution 4.0 by focusing on the commercialisation of Kadazandusun's traditional foods tuhau and bambangan. Thus, the objectives of this paper are to examine the existing and future functions of Tamu as well as to study the impact of industrial revolution 4.0 and the advancement of information technology on the role of Tamu in the commercialisation of traditional foods and preservation of cultural identity among Kadazandusun people. Both qualitative and quantitative data are gathered through participant observation, interviews, and surveys. The respondents and informants consist of Kadazandusun traditional foods retailers and consumers at various Tamus in Sabah. The findings show that the role of Tamu institution is still pertinent in commercialising traditional foods and preserving the cultural identity of the Kadazandusun people, particularly in the rural areas. At certain localities, such as those adjacent to the city and tourist attractions, Tamu still plays an essential role in commercialising traditional foods, even though some retailers have already utilised various types of social media to promote and expand their sales, specifically those who are operating as part-timers. Media and internet accessibility has been identified as contributing factors towards the change in the marketing approach. Other contributing factors include time and budget constraints and business location. Hence, Tamu is still relevant and significant in the context of commercialising traditional foods and preserving cultural identity among the Kadazandusun people in Sabah in the era of the digital revolution.