Suchergebnisse

Engl. Zsfassung u.d.T.: Transformation of the German security policy (1990 - 2005)

GERMANY'S POSITION TOWARDS THE REFORM OF THE EU'S COMMON SECURITY AND DEFENCE POLICY (2016-2022)
The aim of this article is to analyze Germany's position towards the development of CSDP between 2016 and 2023, that is, from the enactment of the EU Global Strategy to the publication of the Strategic Compass. For the CDU/CSU-SPD (2013-2017 and 2017-2021) and SPD-Green-FDP (2021-2022) coalition governments, deepening security and defense integration was a means to advance European integration. The reasons for Germany's increased interest in developing CSDP from 2016 onwards, regardless of the international context (Brexit, Trump's presidency), were linked to the political elite's growing aspirations to develop a more influential international role for Germany. However, hesitation was evident. European defense was seen as an instrument for aiding European integration and as a factor for activating the Franco-German engine. However, France – in strong contrast to Germany – saw the development of a common defense as a means to achieve strong European autonomy in the sense of independence from the US. In Germany, it was feared that this would damage the traditional relationship with NATO. Acceptance of strategic autonomy was therefore limited by the primacy of the Atlantic orientation, which was even revitalized because of the war in Ukraine. Berlin's ambivalent position on CSDP was also due to the lack of political will to act militarily, constitutional constraints, that is, the strong role of parliament and the influence of a restrained political-military culture.

Niedostateczne wydatki na obronność stanowią od lat zasadniczy problem niemieckiej polityki bezpieczeństwa. Pierwszeństwo miała dotąd strategia, skoncentrowana na kwestiach dystrybucji i transformacji energetycznej. Przez lata utrzymywał się w społeczeństwie niemieckim konsens przeciw zwiększaniu wydatków militarnych. Zwrot w polityce bezpieczeństwa (Zeitenwende) podjęty przez rząd SPD/Zieloni/FDP pod kierunkiem kanclerza Olafa Scholza dotyczył m.in. znaczącego podniesienia wydatków na obronność do 2% PKB przy pomocy specjalnego Funduszu Bundeswehry.
Jednak rząd Niemiec zamierzał sztucznie podnosić wydatki na obronność od 2024 r. Autor stawia hipotezę, że w rzeczywistości rząd unika zwiększenia wydatków obronnych w obliczu rosnących wyzwań energetyczno-klimatyczno-demograficznych, wymagających poświęcenia uwagi na wydatki społeczne i zachowanie dyscypliny budżetowej.
W artykule przedstawiono proces dochodzenia do ponadpartyjnego kompromisowego porozumienia politycznego na rzecz zwiększania wydatków obronnych w początkowej fazie Zeitenwende i przeanalizowano przyczyny zaplanowania niewystarczających wydatków na obronność w budżecie na 2024 r. Tendencja ta może wywołać w najbliższych latach drastyczne zwiększenie luki pomiędzy faktycznymi wydatkami z wydatkami niezbędnymi do osiągnięcia wskaźnika 2% PKB. Od 2027 r. wydatki na obronność muszą być realizowane na tym poziomie, ponieważ są niezbędne dla utrzymania pozycji Niemiec w NATO jako niezawodnego partnera i bliskich stosunków z USA.

The progressing military integration of the EU may become an impulse to undertake changes aimed at increasing the scope of participation of national parliaments in the Member States in decisionmaking processes concerning the delegation of armed forces. In the decision-making system in Germany, the Bundestag has clearly developed constitutional control powers, which is the result of a specific political and military culture and the still reserved attitude towards the use of military force. Member State parliaments also have additional powers of scrutiny based on their powers to scrutinize EU decision-making. The Bundestag has a limited role in scrutinizing the CSDP decision-making process in this way for a variety of reasons. Realization of the political goal of European integration in the fi eld of defense (both in the form of military operations and a defense union) would require modifying the Bundestag's scrutiny powers. Modifying the decision-making system is important for legitimacy and pragmatic reasons if Germany intends to continue the expansion of the CSDP. ; Postępująca integracja militarna UE może stać się impulsem do podjęcia działań na rzecz zwiększenia zakresu partycypacji parlamentów krajowych państw członkowskich w procesach decyzyjnych dotyczących delegowania sił zbrojnych. W systemie decyzyjnym w Niemczech wyraźnie wykształcone konstytucyjne kompetencje kontrolne posiada Bundestag, co jest rezultatem specyfi cznej kultury polityczno-militarnej i nadal powściągliwego stosunku do użycia armii. Parlamenty państw członkowskich dysponują także dodatkowymi możliwościami kontrolnymi na podstawie swoich uprawnień dotyczących kontrolowania procesów decyzyjnych w UE. Bundestag ma ograniczoną rolę w weryfi kowaniu procesu decyzyjnego WPBiO tą drogą z różnych powodów. Realizacja politycznego celu integracji europejskiej w dziedzinie obronnej (zarówno w formie operacji militarnych, jak i unii obronnej) wymagałaby zmodyfi kowania uprawnień kontrolnych Bundestagu. Zmiana systemu decyzyjnego jest ważna ze względów legitymizacyjnych oraz pragmatycznych, jeśli Niemcy zamierzają kontynuować rozbudowę WPBiO.

Stosunki polsko-niemieckie charakteryzuje dobra współpraca. Dysponują one wysokim potencjałem kooperacji i mogłyby się stać się jeszcze bliższe. Kryzys w strefie euro zwłaszcza w okresie polskiej prezydencji w UE zbliżył Warszawę i Berlin. Jednak obecny konflikt z Rosja przyniósł komplikacje. Paradoksalnie może on przyczynić się do lepszego zrozumienia przez Niemcy polskich oczekiwań w zakresie polityki bezpieczeństwa. Z polskiego punktu widzenia partnerstwo z Niemcami podlega obecnie ważnemu sprawdzianowi w ramach Sojuszu Północnoatlantyckiego. Niemcy starają się wyjść naprzeciw polskim postulatom, angażując się w tworzenie szpicy NATO i zacieśnianie kontaktów wojskowych. Stosunki polsko - niemieckie jeszcze długo będą uwarunkowane charakterem niemieckiego przywództwa i nie do końca zdefiniowaną rolą Polski w UE.

Celem artykułu jest przedstawienie stanowiska Niemiec na decyzję prezydenta Donalda Trumpa z 1 lutego 2019 r. o wycofaniu się przez Stany Zjednoczone z traktatu INF w związku z jego naruszaniem przez Rosję. Chodzi o rozpatrzenie, jakie konsekwencje mogą wyniknąć dla niemieckiej polityki bezpieczeństwa. Niemcy ze względu na położenie geostrategiczne w środku Europy, swoją polityczną rolę jako zwornika układu transatlantyckiego oraz potencjał wojskowy są ważnym uczestnikiem sporu z Rosją dotyczącego przywrócenia równowagi w zakresie broni nuklearnej średniego zasięgu w Europie. Rząd Merkel uważa, że inicjatywa na rzecz zażegnania kryzysu leży po stronie Rosji. Niemcy będą podejmować dyplomatyczne próby przywrócenia dialogu z Rosją i jednocześnie przekonywać USA do szukania porozumienia w sprawie renegocjowania traktatu. Rząd Merkel zamierza włączyć sprawę rakiet średniego zasięgu do rozmów na temat szerszego porozumienia rozbrojeniowego z udziałem USA i Rosji, ale także Chin. Akceptacja dla stacjonowania amerykańskich rakiet jest ograniczona w niemieckiej klasie politycznej i pozostaje przedmiotem wewnętrznego sporu, który może osłabić także NATO. ; This paper aims to discuss Germany's stance on the decision taken by US President Donald Trump on 1 February 2019 to withdraw from the INF Treaty, given Russia's noncompliance with its provisions. It looks at the numerous consequences that may result for the German security policy. Given its geostrategic position at the heart of Europe, the political role of Germany – the cornerstone of the transatlantic system and military potential – makes the country an important player in the dispute with Russia regarding the restoration of the balance in medium-range nuclear weapons in Europe. The Merkel government believes that the initiative to overcome the crisis lies with Russia. Germany will undertake diplomatic attempts to restore dialogue with Russia and at the same time persuade the US to seek agreement on the renegotiation of the treaty. The Merkel government intends to include the issue of medium-range missiles in talks on a wider disarmament agreement with the US and Russia, but also China. Approval for deployment of American missiles is limited in the German political class and remains the subject of internal disputes, which may eventually weaken NATO. ; Der Beitrag hat zum Ziel die Darstellung der deutschen Position zum Entschluss von USPräsident Donald Tramp vom 1. Februar 2019 über den Rückzug der USA vom INF-Abkommen infolge seiner Verletzung durch Russland. Es geht um die Erörterung, welche Konsequenzen sich daraus für die deutsche Sicherheitspolitik ergeben können. Deutschland ist hinsichtlich der geostrategischen Lage in Mitteleuropa, seiner politischen Rolle in der Nordatlantischen Allianz, wie auch seines Militärpotentials ein wichtiger Akteur im Konflikt mit Russland. Merkels Regierung findet, dass die Initiative für die Abwendung der Krise bei Russland liegt. Deutschland ist aber bereit, den Dialog mit Russland wiederherzustellen und möchte gleichzeitig die USA von den eventuellen Neuverhandlungen des Abkommens im breiteren Kontext zu überzeugen. Merkels Regierung ist daran interessiert, dass die Frage der Mittelstreckenwaffen in die Gespräche über weiteres Abrüstungsabkommen mit der Teilnahme der USA, Russland, und auch China aufgenommen werden sollte. Die Akzeptanz für die Stationierung der amerikanischen Raketen ist in der deutschen politischen Klasse beschränkt und wird zum Objekt der inneren Streitigkeiten, die auch NATO unterminieren könnten. ; В статье представлена позиция Германии вызванная решением президента До- нальда Трампа от 1 февраля 2019 г. о выходе США из Договора о ликвидации ракет средней и меньшей дальности, в связи с нарушениями этого договора Россией. Рас- смотрены возможные последствия этого решения для немецкой политики безопас- ности. Германия, ввиду ее геостратегического положения в центре Европы, полити- ческой роли в трансатлантической системе безопасности и военного потенциала, является важным участником переговоров с Россией, касающихся восстановления равновесия ядерного вооружения средней дальности в Европе. Правительство Ангелы Меркель считает, что инициатива по урегулированию кризиса находится в руках России. Германия будет предпринимать дипломатические попытки восста- новления диалога с Россией и одновременно убеждать США найти консенсус в во- просе восстановления действия договора. Правительство Меркель намерено вклю- чить проблему ракет средней дальности в переговоры о разоружении с участием США, России и Китая. Вопросы базирования американских ракет на территории Германии, остаются предметом внутреннего спора немецких политиков, который может ослабить НАТО.

Stosunki polsko-niemieckie charakteryzuje dobra współpraca. Dysponują one wysokim potencjałem kooperacji i mogłyby się stać się jeszcze bliższe. Kryzys w strefie euro zwłaszcza w okresie polskiej prezydencji w UE zbliżył Warszawę i Berlin. Jednak obecny konflikt z Rosja przyniósł komplikacje. Paradoksalnie może on przyczynić się do lepszego zrozumienia przez Niemcy polskich oczekiwań w zakresie polityki bezpieczeństwa. Z polskiego punktu widzenia partnerstwo z Niemcami podlega obecnie ważnemu sprawdzianowi w ramach Sojuszu Północnoatlantyckiego. Niemcy starają się wyjść naprzeciw polskim postulatom, angażując się w tworzenie szpicy NATO i zacieśnianie kontaktów wojskowych. Stosunki polsko - niemieckie jeszcze długo będą uwarunkowane charakterem niemieckiego przywództwa i nie do końca zdefiniowaną rolą Polski w UE. ; Polish-German relations are an example of good collaboration. They also offer considerable potential for even closer cooperation. The crises in the euro zone brought Warsaw and Berlin closer to one another, especially during the Polish presidency of the EU. The present conflict with Russia, however, has resulted in complications. Ironically, it may contribute to Germany's better understanding Polish expectations regarding security. From Poland's point of view, the partnership with Germany is being significantly tested within the framework of the North Atlantic Alliance. Germany is trying to accommodate Polish postulates by becoming involved in NATO spearhead forces and facilitating closer military contacts. Polish-German relations will long continue to depend on the nature of German leadership and the role of Poland in the EU, which is not ultimately defined.

Społeczne konteksty w badaniach na stosunkami międzynarodowymi. Uwagido recenzji prof. dra hab. Andrzeja Gałganka